DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN
31 maart 2020
FALSE BAY, LASQUETI EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 29.312 N 124 21.151 W)
De zon scheen toen we rond half negen ons anker ophaalden en met de stroom mee tussen Vancouver eiland en New Castle eiland door motorden tot Strait of Georgia.
Ondertussen hadden we de zeilen gehesen dus toen we in de Strait of Georgia een bries in de zeilen kregen, zeilden we rustig vol tuig ruime wind verder noordwaarts. De wind trok aan tot ca vijftien a twintig knopen en de golven bouwde langzaam iets op zodat we met ca vijf en halve knoop met de zon in de Kuip een heerlijke zeildag hadden. Ondertussen belden we mijn moeder, spraken we met nog wat Canadese vrienden en luisterden we naar de radio. Het heeft de laatste dagen aardig geregend maar op de hogere gebieden heeft het gesneeuwd want nu zagen we dat de hogere heuvels op Vancouver eiland bedekt waren met sneeuw. De bergen op het vaste land waren de hele tijd wit. We zeilden langs een groene Lasqueti eiland en rond half drie zeilden we False Bay in waar ons anker er rond drie uur en na achtentwintig mijn inging. Hopelijk mogen we hier morgen aan de kant om te wandelen. De rest van de dag zaten we lekker aan boord te genieten van de omgeving.
30 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Er was vannacht wel meer wind maar niet zoveel als ze hadden verwacht (ca vijfendertig knopen). Terwijl we het nieuws luisterden over de radio dronken we koffie/chocomelk en daarna gingen we naar de bibliotheek waar we buiten met vrienden uit nederland belden en natuurlijk mijn moeder. Toen ik met mijn moeder sprak kwamen er drie dakloze schreeuwend niet ver bij ons vandaan staan zodat we ophingen en snel terug gingen naar de boot. Hier aten we binnen een lunch omdat het bewolkt was en miezerde. Na de lunch werd het droog en maakten we een wandeling van zeven kilometer over New Castle eiland en haalden we water. Terug aan boord haalden we de motor van de dinghy en hesen voor de eerste keer Giebeltje II achter de boot.
GIEBELTJE II ACHTER DE GIEBATEAU
Deze hang nu prachtig in de scoop van de Giebateau. De watertank werd gevuld en daarna ging ik naar binnen om yoga oefeningen te doen. Paul bleef nog buiten met de buurman (die op zijn boot stond) praten. Rond zes uur werd het tijd voor het nieuws en het avond eten.
29 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was droog en een beetje zonnig zodat we nadat minister president Trudo gesproken had naar de kant gingen. Eerst kochten we diesel en benzine en daarna liepen we naar de bibliotheek waar we buiten tante Jannie, mijn moeder en wat Nederlandse vrienden belden.
Als ik vergelijk wat ik van mijn moeder hoor en wat Trudo hier verteld zijn er vele overeenkomsten. Vanochtend was het nieuws dat zijn vrouw genezen was verklaard van het Corona virus maar dat hij nog steeds in Quarantaine zat.
Dat er nu meer hulp geregeld is voor de kinderen (kindertelefoon) die thuis zitten en waar het thuis niet zo plezierig gaat, worden Canadese opgeroepen elkaar in hun gemeenschap te helpen waar kan door bevoordeeld zich op te geven voor klusjes in de gemeenschap die van huis uit gedaan kunnen worden. Terug aan boord was het nog steeds droog en wat zonnig zodat ik pannenkoeken bakte voor lunch. Vervolgens maakten we een wandeling over Protection eiland waar we mooie bloeide bloemen zagen en een specht in de boom hoorde en zagen. Terug aan boord zaten we buiten te kijken naar de zeilboten die terug kwamen van de zeil wedstrijd. De wind is weer opgekomen en de voorspelling is dat het vannacht hard gaat waaien, afwachten maar.
28 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het regende en het waaide zodat we het grootste deel van de dag binnen waren. In de ochtend wilde ik wat papieren opruimen en Paul wilde juist wat in de papieren zoeken zodat we alle vier de mappen van A tot Z nakeken en papieren weg gooiden (gebruiksaanwijzingen, aankoopbonnen etc) van spullen die we niet meer hebben of vanwaar de garantie allang van verlopen is. Onderwijl dronken we koffie/chocomelk. Na de lunch begon het door te waaien zodat Paul de stuurautomaat aanzette. Nu bleek de dieptemeter het niet te doen. Paul controleerde de aansluitingen maar de dieptemeter bleef weigeren iets aan te geven. De watertemperatuur (in zelfde meter) deed het wel zodat hij in de gebruiksaanwijzing keek wat het kon zijn. Hij kon niets vinden en besloot met een lijn langs de romp onder de boot te gaan in de hoop dat er wat onder de boot zat. Yes! Er zat iets onder want op een gegeven moment deed deze het weer. Ik stond te springen van blijdschap terwijl Paul ook opgelucht was, JOEPIE!
Mijn moeder had ondertussen gebeld en het hele verhaal aangehoord en hoopte maar dat alles goed kwam. Het was droog geworden zodat we naar New Castle eiland gingen om een wandeling te maken. Terug aan boord begon het nog harder te waaien en was het alweer tijd voor het avond eten.
27 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het regende vanochtend zodat we na de toespraak van minister president Trudo douchte en koffie/chocomelk dronken. Inmiddels was het droog geworden zodat we naar New Castle eiland gingen om vijf kilometer te wandelen, de was uit te spoelen en water te halen. Terug aan boord belde mijn moeder via Belkampioen en zaten we gezellig te praten over o.a hoe het Corona visrus nu in Nederland is en hoe de maatregelen daar zijn. Het mot regende zodat ik na de late lunch weer een deel van “helende handen” uitwerkten en verder las in het Tao van het lichaam. Paul zat buiten droog onder de buiskap. De beschermstrippen die we van Giebeltje I hebben afgehaald zitten vol met lijmresten die hij eraf schraapt met een spatel/schraper. Zo is er altijd wel wat te doen.
26 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Iedere ochtend om half negen spreekt minister president Trudo het land toe. Over hoeveel zieken er zijn bijgekomen, hoeveel er zijn overleden en hoe de regering de mensen tegemoet komt daar de meesten niet werken. Alle canadese die niet meer werken door het Corona virus krijgen 75% van het laatst verdiende loon via de werkgever. Klein en middenbedrijven krijgen weer geld van de staat. Verder moedigt hij de mensen aan zo veel mogelijk thuis te blijven en afstand van elkaar te houden als je toch de straat op gaat. Hij moedigt en bedankt de artsen en mensen die nog steeds aan het werk zijn. Na zijn toespraak gingen we eruit en na de koffie/chocomelk maakten we een wandeling van zeskilometer over New Castle island. Terug aan boord aten we een lunch en daarna gingen we naar Nanaimo waar we buiten bij de bibliotheek internetten. Dit keer was er een zwerver op het plein die rare bewegingen en geluiden riep (gelukkig niet bij ons in de buurt). De politie kwam maakte er een rapport van en vervolgens moest hij hier weg. Ze keken wat naar ons maar constateerde dat we aan het watt’s appen waren met mensen (fam. en vrienden) uit het buitenland en lieten ons met rust. Het begon te miezer regenen zodat we terug naar de boot gingen waar we nog wat Canadese vrienden belden. Vervolgens las Paul en de krant en ik in mijn boek De Tao van het Lichaam van Daniel Reid. Een leerzame kijk op een eeuwenoude Chinese levenswijze hoe je het lichaam gezond kunt houden door goed te eten, ademen en oefeningen te doen. Dit is een hele andere benadering dan de westerse benadering. Rond zes uur aten we en daarna keken we een film.
25 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Eigenlijk wilden we vandaag noordwaarts zeilen maar Paul heeft bedacht dat we tot en met het weekend in Nanaimo te blijven. Ik heb laatst boodschappen gedaan en hij wil even afwachten of we klachten krijgen. Als we noordwaarts gaan, zeilen we in gebieden waar we niet makkelijk bij ziekenhuizen kunnen komen. Dus is het verstandig eerst even af te wachten. We dronken koffie/chocomelk in de Kuip in de zon en ik deed gelijk wat vuile was wassen. Daarna gingen we naar Protection eiland om te wandelen. Nu liepen we naar een oude vuurtoren en lazen informatie over de koolmijn die hier begin 1900 was. Helaas is er een ernstig ongeluk gebeurd. Toen de bemanning van de ochtenddienst naar beneden wilden knapte de kabel en vielen de mannen 500 voet naar beneden. Geen van hen overleefde dit. Buiten zagen we nog een oude koolkar uit die tijd.
KOLENKAR
We aten een lunch in de Kuip en daarna gingen we naar de bibliotheek waar we mijn moeder en wat vrienden belden en nog wat internetten. Rond vier uur waren we terug aan boord lekker onderuit.
24 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Terwijl we buiten koffie dronken kwam de buurman met zijn zeilboot terug. Hij kon niet aan zijn mooring want daar was de losgeslagen zeilboot omheen gedraaid. Paul hielp de buurman om de losgeslagen zeilboot van zijn mooring te bevrijden en deze aan een mooring van New Castle eiland te leggen. Onderwijl deed ik yoga en huishoudelijke klusjes. Na de lunch gingen we naar de kant waar we buiten bij de bibliotheek internetten en mijn moeder en oom Ruud belden. Vervolgens wandelden we naar Greg en Mary waar onze brief uit Nederland was aangekomen. We spraken vanaf afstand met elkaar en daarna liepen we door naar Nigel en Elaine. Zij zijn net terug van vakantie en in quarantaine. Wij stonden buiten in de tuin en zij stonden binnen aan de andere kant van het raam en zo stonden we te praten. Onderwijl mocht ik ook hun internet gebruiken om de bankzaken na te kijken. Op de terug weg moest ik nog gist halen bij de supermarkt. Nu moest ik buiten in lijn staan met om de twee meter een vakje waar je in moest gaan staan tot je naar binnen mocht. Als er iemand uit de supermarkt kwam mocht er één iemand naar binnen. Bij binnenkomst staan er alcohol doekjes om je handen en het handvat van de winkelwagen te ontsmetten. Ik pakte de gist en nog wat verse spullen. Aangekomen bij de toonbank stond er een streep twee meter voor de kassa. Toen de vorige klant klaar was werd de band waar de spullen op gelegd werden afgespoten met desinfectans en kon ik mijn spullen erop leggen. Tussen de kassier en mij was een plexiglas met een opening om te betalen. Toen ik naar buiten ging pakte ik weer een alcohol doekje om mijn handen te ontsmetten alvorens naar de bibliotheek te lopen waar Paul zat. Terug aan boord van de Giebateau was het tijd voor het avond eten. De zon scheen nog volop zodat we tot zeven uur nog lekker in de Kuip zaten.
23 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was bewolkt maar nog droog toen we naar de kant gingen waar we cash geld pinden en boodschappen deden. Daarna zaten we buiten bij de bibliotheek waar we mijn tante en mijn moeder belden en zat Paul nog wat te internetten. Rond elf uur waren we terug aan boord en aten we een vroege lunch. We zagen het verderop bij Vancouver eiland regenen maar desondanks maakten we toch een wandeling van zes kilometer over New Castle eiland. Nu hebben we alle wandelpaden op het eiland wel bewandeld. We waren net water aan het halen toen het begon te regenen en te waaien. Terug aan boord dronken we eerst een kop thee/chocomelk in de kuip en daarna ging ik naar binnen om het boek “helende handen” uit te werken. Paul zat buiten alles in de gaten te houden en al hoewel het helemaal niet zo hard waaide gingen toch twee boten van anker. We probeerde één van de zeilboten die langzaam onze kant op kwam aan een mooring te plaatsen maar onze motor van Giebeltje II was niet sterk genoeg. Even later zat deze zeilboot verstrengeld aan een lijn van één van de mooring in de baai en was voor ons het gevaar geweken. Inmiddels was het tijd voor het avond eten en daarna keken we een film.
22 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was bewolkt toen we vanochtend opstonden. Na de koffie/chocomelk gingen we naar New Castle eiland waar we een mooie wandeling van ca. acht kilometer maakten. Deels door het bos en deels langs de waterkant waar we een groep wasberen zagen. Langzaam liepen we steeds dichter naar ze toe om mooie foto’s te maken.
WASBEREN
Na twee uur wandelen haalden we nog wat water voordat we naar de boot terug gingen waar we een lunch aten. Na een late lunch gingen we naar de bibliotheek maar onderweg belde mijn moeder ons al via de belkampioen. Ze kan ons zo heel voordelig bellen. Buiten op het plein bij de bibliotheek schreef ik de weblog stukjes en haalde Paul de kanten en NU.NL binnen. We willen wel op de hoogte blijven hoe het in Nederland en Europa gaat. Rond vier uur waren we terug aan boord, lekker onderuit met de olielamp aan en een kop thee/chocomelk. Nu de zon niet schijnt is het meteen een stukje frisser.
21 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Terwijl ik yoga deed smeerde Paul de onderkant van de tubes van ons Giebeltje II in met UV protector. Terwijl dit droogde dronken wij koffie/chocomelk in de zon in de kuip om vervolgens de laatste loodjes aan de strandwielen van ons Giebeltje II te leggen. Hierna kon Giebeltje II weer te water en werd de motor erachter gehangen. We aten een vroege lunch in de kuip om daarna buiten bij de bibliotheek met mijn moeder te bellen. Paul keek wat YouTube filmpjes terwijl ik een meditatie oefening op YouTube beluisterden. Op de terugweg stopten we bij Protection eiland om daar een wandeling te maken. We kwamen langs het huis van Greame en Jane (kennen we van het zeilen)die in de tuin aan het werk waren en maakten een praatje op gepaste afstand van elkaar. Rond vier uur waren we terug op de gienbateau waar we lekker in de Kuip een boek lazen en naar de radio luisterden. Daarna was het voor het avond eten en een film.
20 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Vannacht lagen we beide wakker en besloten dat we meer aan lichaamsbeweging moeten doen om de nacht door te slapen. De zon scheen weer volop toen we naar New Castle eiland motorden en daar een wandeling door het bos en langs de waterkant maakten. We kwamen enkele andere mensen tegen en namen de twee meter afstand in acht. Na zes kilometer te hebben gewandeld spoelden we de was uit en haalden nog wat water. Terug aan boord dronken we koffie/chocomelk en hing ik de was op. Tijd om naar de kant te gaan en buiten bij de bibliotheek mijn moeder en mijn tante te bellen. Onderwijl was Paul aan het internetten. Rond drie uur waren we terug op de Giebateau en hesen Giebeltje II op het voordek waar we de strandwieltjes op Giebeltje II monteerden. Toen de wieltjes erop zaten was het half acht en werd het langzaam frisser zodat we naar binnen gingen.
19 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was vannacht onder nul geweest zodat de kuip en het dek glad waren. We bleven vanochtend langer in bed en luisterden naar de radio dat alleen nog maar over het Corona virus, de voorbereidingen die ze hier nemen en in acht gehouden moeten worden, hoe de Canadese terug moeten komen die nu nog in het buitenland zijn, hoe native gebieden zich willen afsluiten en toeristen willen weigeren en dat de grens met Amerika gesloten wordt voor toeristen. Gelukkig krijgen we ook nog mondjesmaat nieuws over hoe het in de rest van de wereld gaat. Na de koffie/chocomelk en wat kleine klusjes gingen we naar de bibliotheek om te internetten en mijn moeder te bellen. Rond één uur hadden we met Mary afgesproken dat ze onze zonnepanelen en een ander pakketje toch alvast kwam brengen. Als de brief uit Nederland kwam zo ze contact met ons opnemen. Wat raar om op afstand met een vriend te praten, dat is zo tegen onze natuur in! Rond half twee waren we terug aan boord en aten we een late lunch in de kuip. De zon was inmiddels tevoorschijn gekomen zodat we de twee nieuwe 100 Watt zonnepanelen aan de zeereling hingen en aansloten. Nu hebben we zes zonnepanelen en genoeg energie voor ons kleine huishouden. Inmiddels was het vijf uur geworden en tijd voor het avond eten en om lekker te genieten van de omgeving waar de zon nog op scheen. Vancouver eiland met hier en daar nog wat sneeuw maar aan de andere kant het vaste land met de hoge witte bergtoppen.
18 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was vannacht rond het nul punt maar toen ik rond acht uur mijn Yoga ging doen scheen de zon volop en was het al snel rond de zes graden. We dronken samen koffie/chocomelk en daarna ging Paul naar buiten om de tubes van Giebeltje II met zoetwater af te spoelen en deze daarna in te smeren met UV protector. Ik was binnen bezig met het uit elkaar halen van een oude dekbedhoes. Één kant was een lap uit Samoa (souvenir) en die was verkleurd en vergaan. We hebben nog een dekbedhoes gemaakt van twee verschillende lappen uit Gambia (souvenirs) waarvan er één ook bijna vergaan is. Nu ga ik van de ene goede lap uit Gambia en de achterkant van de Samoa dekbed(gewoon katoen lap) nog weer één nieuwe dekbedhoes maken. Maar zover ben ik nog niet. Het Samoa dekbed is nu in twee stukken. Rond elf uur gingen we naar de kant waar we buiten bij de bibliotheek tante Jannie en mijn moeder belden. Paul haalden de kranten binnen en keek YouTube films terwijl ik nog wat boodschappen deed. Rond twee uur waren we terug bij Giebeltje II en stapte Paul in. Even later hoorde ik hem mompelen en lelijke dingen zeggen. De veiligheid sleutel (man over boord sleutel) van de buitenboordmotor was in het water gevallen en gezonken ( blub, blub blub..) Terug naar de bibliotheek om te kijken waar we z’n veiligheid knop konden kopen. Op naar de watersport zaak waar ze een set verkochten van alle verschillende veiligheid sleutels van de verschillende type buitenboord motoren. Van de zeven sleutels passen er twee op onze knop. Nu heeft Paul er één met een schuimpje eraan (zodat deze niet meer kan zinken)en ik heb de reserve in mijn portemonnee. Uiteindelijk waren we rond vier uur terug aan boord waar we buiten in de zon onze late lunch aten. Daarna maakte Paul een beschermstrook rond het aluminium trek oog van ons Giebeltje II zodat deze de Giebateau niet kan beschadigen. Rond zeven uur zaten we nog lekker in de Kuip ons avond eten te nuttigen maar daarna werd het al snel frisser en gingen we naar binnen om een film te kijken. Het nieuws dat we horen over de radio gaat alleen nog maar over het Corona virus en dat de grenzen tussen Canada en Amerika zullen sluiten voor de mensen. Voedsel en spullen mogen nog wel vervoerd worden. Voor ons afwachten maar, we hebben voorlopig een visum voor drie maanden.
17 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Paul is vaak al een tijd wakker als ik rond half acht wakker wordt. Hij ligt dan vaak te lezen of naar de radio te luisteren. Rond acht uur ging ik eruit om mijn yoga te doen en gaf Paul ontbijt op bed. Om negen uur belde Paul de “Parker marine winkel” om te vragen of ze de dinghy ook naar de Marina brengen. Dit was het geval zodat we even later vijf kilometer door Nanaimo liepen naar “Parker marine winkel”. De highfield dinghy (model 2019) lag opgeblazen in de showroom. De dinghy is dieper dan dat we nu hebben met grotere tubes en oogt groter. Omdat we geen Canadese zijn maar boot in transit vroegen we of we geen belasting hoefde te betalen zoals bij onze nieuwe zeilen en ook hij ging hiermee akkoord. Nu hebben we een zeer goede prijs, ca 700,00 Can. Dollar minder. Ons “Giebeltje II” werd op de wagen geladen en samen met ons naar de marina gereden waar Giebeltje I op ons lag te wachten. De laatste rit voor Giebeltje I en de eerste rit voor Giebeltje II. Giebeltje II werd met mij erin voortgetrokken door Giebeltje I met Paul daarin. Nu lagen beide Giebeltjes naast elkaar achter de Giebateau.
GIEBELTJE I EN II ACHTER DE GIEBATEAU
Het doet wel zeer afscheid te nemen van ons huwelijks kado na veertien jaar trouwe dienst. We verwisselden de buitenboord motor van Giebeltje I naar Giebeltje II en maakten er een proefrit mee. We zitten nu hoger op het water en de bodem is dieper en dus meer ruimte. Terwijl ik lunch aan het maken was, was Paul bezig in de nieuwe dinghy en kwam er een man langs roeien die Paul aansprak. Ze zaten gezellig te praten en het bleek dat hij Maureen en Wayne ook kent. Hij had belangstelling voor Giebeltje I en wilde er veertig dollar voor geven. Na de lunch gingen we naar New Castle eiland om de klapwieltjes en wat extra onderdelen eraf te halen.
SPULLEN VAN GIEBELTJE I AFHALEN
Toen we hiermee klaar waren bracht Paul mij terug aan boord en deed ik wat huishoudelijke klusjes terwijl hij ons oude Giebeltje naar zijn nieuwe eigenaar bracht. Gelukkig naar een nieuwe eigenaar en niet naar de vuilnis.
Paul kwam rond half zes terug tijd voor het avond eten in de kuip.
16 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Het was alweer een mooie heldere zonnige dag met een koude noorden wind zodat we naar de kant gingen en naar het huis van Nigel en Elaine wandelden. Ik had een zonnepaneel achterop mijn rug hangen en had daarbij nog wel eens wat bekijk (hihi).
Nigel en Elaine zijn op vakantie maar zoals afgesproken konden we ons oude zonnepaneel daar tijdelijk achterlaten. De twee nieuwe zonnepanelen liggen klaar bij Greg en Mary hier in Nanaimo. Maar omdat er nog meer spullen naar hun toegestuurd worden, wachten we even tot alles daar aangekomen is. We liepen terug naar het centrum waar ik verse groente en fruit kocht en daarna gingen we terug naar de boot waar we een lunch in de Kuip in de zon aten. We spraken onderwijl met mijn tante Evelien en mijn moeder. In de middag motorden we naar New Castle eiland waar we met de drone oefenden. Ik leerde de drone te bedienen maar ook het opstijgen van mijn hand en het landen op mijn hand werd geoefend. Na ca. anderhalf uur gingen we terug naar de boot waar ik in de kuip een boek ging lezen en Paul zich bezig hield met een andere dingy. Het plakken van de oude dinghy is geen succes geweest. We moeten nu echt iedere dag de tubes oppompen en als we varen staat het water in de dinghy tot aan de opblaasbare bodem. Paul was in nederland al druk bezig geweest met het uitzoeken van een andere dingy. Hij belde de zaak hier in Nanaimo en deze had nog een dingy (model 2019) van Highfield voor een goede prijs. Dus gaan we morgen kijken voor de nieuwe dinghy (wordt vervolgd). De zon wordt steeds warmer en rond zeven uur werd het pas koeler en gingen we naar binnen. Tijd voor een film.
15 maart 2020
NANAIMO, VANCOUVER EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 10.344 N 123 55.498 W)
Gisteren middag was het rustig maar vannacht kwam de harde noord oosten wind net als gisteren opzetten. In de nacht maakte Paul nog een extra lijn aan de Mooring vast, voor alle zekerheid. Rond half zeven werden we wakker, scheen de zon alweer volop, was de halve maan nog steeds te zien en was de wind afgenomen. We besloten de lijnen los te gooien en naar Nanaimo te zeilen. Eerst motorden we met de stroom mee door Gabriola Pas en hesen de zeilen. Eenmaal door de pas kruisten we vol tuig door de Strait of Georgia en langs de oostkust van Gabriola eiland. We zaten lekker in de zon uit de wind met kleine golfjes die tegen de boot klotsten. Boven ons zagen we de Bald Eagles vliegen en in het water zagen we een grote groep Surf scooters en enkele zeeleeuwen. Het laatste stuk konden we halve wind naar New Castle eiland zeilen waar ons anker er na achttien mijl en rond twaalf uur inging. We aten een lunch in de Kuip in de zon en daarna belden we mijn moeder en wat vrienden die in of in de buurt van Nanaimo wonen. Het Corona virus is ook op Vancouver eiland aangekomen. Zover we weten in Victoria maar dat kan alweer verouderd zijn.
14 maart 2020
DEGEN BAY, GABRIOLA EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 08.044 N 123 42.530 W)
Het heeft vannacht behoorlijk gewaaid maar de Giebateau lag goed achter de Mooring van Simon. Vanochtend toen we wakker werden scheen de zon volop en waaide er nog steeds een harde (ca. dertig knopen) koude noorden wind. Ik deed mijn yoga en daarna dronken we binnen koffie/chocomelk. We luisterden naar het nieuws op de radio en verder lazen we een boek en de krant. Na de lunch liepen we deels over het strand en deels door het bos naar het huis van Simon. Het was een gezellig weerzien. Na een paar uur praten besloten we met zijn drieën terug te wandelen naar de marina waar ook Simon zijn zeilboot ligt. Hier bekeken we zijn boot nog even en daarna namen we afscheid. Terug aan boord aten we ons avond eten en keken een film.
13 maart 2020
DEGEN BAY, GABRIOLA EILAND, BRITS-COLOMBIA (49 08.044 N 123 42.530 W)
Het was nog donker toen we mijn moeder vanuit bed belden. Onderwijl werd het langzaam licht en kwam de wind opzetten. We lagen nu lager wal en de golfjes bouwden snel op zodat we snel ophingen en ons anker ophaalden. Alleen op voorzeil kruiste de Giebateau tegen de ca twintig/vijfentwintig knopen noorden wind noordwaarts tussen Vancouver eiland en Kuper eiland. We hadden stroom tegen en het ging ons toch iets te langzaam zodat we het grootzeil met twee reven erbij zetten. Nu kruisten we lekker tussen Vancouver en Thetis eiland. Aan de wind staken we Tricomali Channel over naar Valdes eiland en vandaar kruisten we verder noordwaarts naar Degen Bay bij Gabriola eiland waar we round kwart over één de Mooring van Simon oppakten. Het was een bewolkt met hier en daar wat zon maar met een frisse noorden wind. We zaten lekker achter de buiskap uit de wind te genieten van de groene omgeving met op de hogere bergen sneeuw, de Eagles die in de lucht zweefde en de zeeleeuwen in het water. Onderwijl luisterden we naar de radio over het Corona virus, wat er hier in Canada aan gedaan wordt. Eigenlijk gelden dezelfde regels als in Nederland. Eenmaal aan de Mooring aten we een late lunch in de Kuip en daarna gingen we naar binnen. Lekker onderuitgegaan een boek. Rond zes uur werd het tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
12 maart 2020
VESUVIUS BAY, SALTSPRING EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 52.486 N 123 34.254 W)
Het was vannacht weer rond het vriespunt geweest maar voor in de punt was het lekker warm zodat we wat moeite hadden uit bed te komen. We belden mijn moeder vanuit bed maar daarna werd het echt tijd om op de staan. Na de koffie/chocomelk haalden we de lijnen los en ons anker op. Rond elf uur zeilden we alleen op voorzeil rustig Telegraph Cove uit en zuidwaarts tussen Kuper eiland en Vancouver eiland naar Saltspring eiland. Het was bewolkt en met ca acht knopen wind vanuit het noorden zeilden we rustig ruime wind met de stroom mee naar Vesuvius Bay waar we rond twee uur ons anker erin gooiden. Nadat we goed lagen gingen we naar de kant waar we Frances (moeder van Sarah) ontmoetten. Met haar en haar honden maakten we een wandeling deels door het bos en deels langs het kiezelstrand. Na de heerlijke wandeling gingen we naar Frances waar ik het avond eten maakte. Onderwijl zaten we gezellig te praten. Vlak voor het donker was waren we terug aan boord van de Giebateau
11 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Na gisteren een hele dag regen te hebben gehad was het vanochtend droog, zonnig met een frisse noorder wind. Na snel een ontbijt en koffie/chocomelk roeiden we naar de steiger van Telegraph harbor waar we ons Giebeltje optrokken. Nu keken we waar de lekkage was en begon het plakwerk op verschillende plekken.
GIEBELTJE REPAREREN MET DAARACHTER DE GIEBATEAU
Rond elf uur waren we klaar en maakten we ons gereed om naar Wayne en Maureen hun huis te wandelen. Een wandeling van ca. drie kilometer. Daar aangekomen douchten we en maakte ik een lunch. Na de lunch ging Paul internetten en ging ik mediteren en deed mijn yoga oefeningen. Rond vier uur liepen we nog eens drie kilometer naar het huis van Lynn. Hier dronken we thee en zaten gezellig te praten over van alles en nog wat. De tijd ging snel voorbij en rond half acht namen we afscheid van Lynn en waren we voor het donker werd terug aan boord van de Giebateau.
10 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
We bellen dagelijks mijn moeder en ook vanochtend rond zes uur belden we haar. Vanochtend belden we extra vroeg aangezien we met Ray met de ferry van acht uur meereden. Met Ray gingen we naar Duncan waar ik in de Superstore mijn grote houdbare boodschappen kon doen voor deze zomer. Ray regelde zijn eigen dingen en rond elf uur waren we klaar en reden terug naar Chemainus. Hier namen we de ferry terug. Rond half twee waren we terug op de Giebateau en moest ik alles opruimen en opschrijven waar ik alles stopte. Ondertussen was Paul het kaartje in de video camera aan het bekijken. De filmpjes die op dit kaartje staan beginnen bij Japan tot en met de laatste reis naar Alaska. Paul zette dit gelijk op de laptop en verder op een stick. Nu moet hij dit alles nog verwerken. Rond vijf uur waren we beide klaar en werd het tijd voor het avond eten en nieuws op de televisie. Nu zagen we dat Rutte eerst vertelde elkaar geen handen meer te schudden en vervolgens wilde hij even later iemand een hand geven (hihi).
09 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA ((48 58.520 N 123 40.150 W)
Het was een zonnige dag zodat we na de koffie/chocomelk in de Kuip het tweede (extra) anker van Wayne en Maureen eruit probeerden te halen. Maar het anker en de ketting waren zo zwaar dat we dit niet zonder een lier konden doen. We belden Wayne en hij vond het goed dat we zijn extra anker aan de Mooring lieten. De Mooring moet in de lente toch verplaats worden met een kraan. Daarna gingen we naar de kant en kregen een lift naar het huis van Wayne en Maureen waar Paul wat internetten en ik wat klusjes deed en verder las in mijn boek “helende handen”. Rond twee uur kwam Lynn en mocht ik weer op haar oefenen. Vijf uur bracht Lynn ons naar de boot waar we snel wat aten. Daarna liepen we door het bos naar Lynn haar huis en samen gingen we naar een bijeenkomst over de begraafplaatsen van de native people. Hier kregen we uitleg over hun begraafplaatsen. In eerste instantie werden de doden in een klein huisje gelegd en werd het lichaam tot het kon onderhouden. Als er alleen nog botten over waren werden deze botten met hun gebruikte voorwerpen in een mooi gekerfde houten kist gelegd en ergens tussen de bomen of rotsen gelegd. Helaas zijn er veel van deze mooie houten kisten gestolen zodat ze nu genoodzaakt zijn de botten met voorwerpen te begrafen. Nu ze dit doen kun je de begraafplaatsen vaak aan schelpen die erover uitgestrooid zijn. Daarnaast zijn de native bezig hun oude voorwerpen uit het museum terug te krijgen en deze bij hun voorouders terug te brengen zodat ze rust hebben. Het was veel nieuwe en nuttige informatie want nu zullen we makkelijker native begraafplaatsen herkennen. Bij de bijeenkomst zagen we ook andere bekende van Thetis eiland zodat we na de bijeenkomst nog wat napraten. Rond tien uur waren we terug aan boord.
08 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
De tijd is vannacht een uur vooruit gezet Rodney kwam ons rond half tien ophalen zodat we met hem mee konden rijden naar de kerk. Even was er wat onduidelijkheid of er wel iemand was die de dienst had voorbereid. Na wat bellen bleek de man nog op de ferry te staan en kwam eraan. Onder het wachten was het een gezellig weerzien van oude bekenden. Na de dienst gingen we met Rod mee naar huis waar we Myra weer ontmoetten. We hadden een heerlijke en gezellige lunch en voor we het wisten was het vier uur en werden we terug gebracht naar de boot. Hier oefenden we nog even met de drone maar nu vanaf de boot wat voor mij nog wel even spannend was. De drone vliegt vanaf mijn hand en moet ook op mijn hand landen. Ik ben dan altijd bang de drone niet goed vast te grijpen zodat deze valt.
07 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Het was vannacht weer onder nul geweest en vanochtend was het glad in de Kuip. Na een uur yoga dronken we koffie/chocomelk in de zon in de Kuip. Daarna zette Paul de nieuwe boeken op de ereaders en maakte ik een nieuwe voorraad lijst en een lijst van wat er nog moet worden gekocht. Na de lunch in de kuip kwam Lynn ons ophalen en samen reden we naar het huis van Wayne en Maureen. Hier ging Paul internetten en oefende ik mijn “helende handen” op Lynn. Ik begin er aardig gevoel voor te krijgen!
We haalden gelijk weer wat jerrycans water die we aan boord in de watertanks gooiden. Het was vijf uur en tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
06 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
We slapen weer met de olielamp aan wat ‘s nachts in het rond het vriespunt. Na een uur yoga oefeningen dronken we in koffie/chocomelk in de Kuip want inmiddels was de zon weer tevoorschijn gekomen. Het werd tijd om één van de achterhutten deels uit te ruimen zodat Paul de tweede omvormer (2000 Watt) kon inbouwen. Terwijl Paul de omvormer inbouwde bekeek ik de spullen en viste eruit wat weg kon. Tijdens het inruimen haalden we gelijk het voorzeil eruit. Dat gaf meer ruimte en omdat het een mooie zonnige windstille dag was hesen we het zeil ook gelijk. We aten de lunch in de Kuip en daarna gingen we naar de kant om de drone uit te proberen. Paul oefende weer en ik keek mee. Boven ons zagen we ook verschillende Bald eagles vliegen. Mijn fantasie sloeg weer op hol en ik zag het al voor me dat één van de eagles de drone in zijn klauwen zou nemen, weg drone (hihi). Terug aan boord werd het tijd voor een grote schoonmaak terwijl Paul het filmpje van de drone op de computer afspeelde. Alles werkt!
Rond vijf uur was het tijd voor het nieuws en het avond eten. Ook hier in canada heeft het Corona virus het hoogste nieuws. Wereldwijd neemt het Corona virus toe!
05 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Vanochtend werd het tijd weer eens goed mijn yoga oefeningen te doen want dat was er de laatste weken aardig bij ingeschoten. Na anderhalf uur oefeningen te hebben gedaan was ik minder stijf! Intussen was Paul uit bed gekomen en dronken we samen koffie/chocomelk in de kuip. Ondertussen belden we wat kennissen in Canada want we hebben gratis bellen in Britsch Colombia. Na de koffie belden we JT die ons kwam ophalen en samen gingen we naar het huis van Wayne en Maureen. Hier douchten we, wasten de vuile was en kocht Paul nog wat spullen voor de boot op internet. Ik maakte een lunch voor ons drieën en vervolgens belden we mijn moeder, mijn tante en Nicolette. Ik had mijn Kambutcha (zeer gezonde culture) bij Maureen achtergelaten en die moest ik nu verversen en verdelen. Er was inmiddels een baby kambutcha die ik meenam en de moeder bij Maureen achterliet. Onze watertanks waren geheel leeg zodat we een heleboel lege jerrycans en emmers hadden meegenomen die we nu vulden met water want het ziet ernaar uit dat we nog lang geen regen krijgen. Rond vijf uur bracht JT ons terug naar de Giebateau waar we het water in de tank deden. Daarna nam JT de lege tanks weer mee. Inmiddels was het tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
04 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Vanochtend hebben we eerst lekker uitgeslapen. Daarna deed ik yoga oefeningen en maakte Paul de drone gereed. Het was mooi rustig en zonnig weer zodat we na de koffie/chocomelk in de Kuip naar de kant gingen om met de drone te oefenen. Het was even uitzoeken welk knopje waarvoor diende maar Paul had het snel onder de knie. Rond lunch tijd waren we terug aan boord en belden we Lynn (woont in Thetis eiland). Ze vond het gezellig als we langskwamen zodat we rond twee uur naar de kant gingen om naar haar huis te wandelen. Op de steiger kwamen we een andere bekende tegen die ons graag een lift gaf en zo reden we even later naar Lynn’s huis. Het was een gezellig weerzien. Al snel bleek dat ze wat klachten had zodat ik mijn “helende handen” op haar mocht oefenen. Rond half zes liepen we terug naar de boot en begon het langzaam donker te worden. Terug aan boord keken we het nieuws op de televisie en aten we ons avond eten. Het Corona virus breid zich steeds verder ui!
03 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Heerlijk weer wakker worden in ons eigen bed in de Giebateau met het geluid van de wind, het getik van de regen op het dek en het kabbelen van de golfjes. Tijd om de spullen op te ruimen en alle apparatuur weer aan te sluiten. Ondertussen dronken we snel een kopje koffie/chocomelk. Gelukkig deed alle apparatuur het gelijk. Na een late lunch ging ik even onderuit met een boek en bouwde Paul de kleine nieuwe omvormer in.
02 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
We waren vroeg wakker zodat we eerst mijn moeder en mijn tante belden om te vertellen dat we goed waren aangekomen. Daarna ontbeten we met Nigel en Elaine. Na het ontbijt deden we met Elaine boodschappen, kochten een prepaid kaart voor onze telefoon zodat we makkelijk bereikbaar zijn en kochten een drone. Nu kunnen we mooie opnames maken van beren, walvissen, Orca’s en ander dieren leven. Maar eerst gaan we op het land oefenen!
Rond elf uur waren we terug en gaf ik Nigel en Elaine een voet massage. Daarna lunchten we samen en werd het tijd verder te gaan. Nigel bracht ons naar Chemaines waar we volgepakt de Ferry namen naar Thetis eiland. Hier stond JT ons al op te wachten en reed ons naar het huis van Wayne en Maureen. Helaas zijn ze op vakantie en zullen we ze niet zien. Het was gelukkig droog en windstil zodat de dingy werd gepakt en Paul makkelijk naar de marina motorde waar ik en JT inmiddels met alle spullen stonden. Alles werd in de dinghy geladen en zo motorden we naar de Giebateau die blij was dat we er weer waren. De deuren en ramen werden geopend spullen die op dek hoorden werden buiten gezet en de spullen uit nederland naar binnen. Boodschappen werden opgeruimd en het zonnepaneel werd opgehangen. Inmiddels was het vijf uur geworden, tijd voor het avond eten en vroeg naar bed. We hebben nog wat slaap in te halen.
01 maart 2020
TELEGRAPH COVE THETIS EILAND, BRITS-COLOMBIA (48 58.520 N 123 40.150 W)
Eerst nog even Trix (de hond) uitlaten voordat Eveline kwam en we met zijn allen koffie dronken. Het werd tijd om afscheid te nemen van ma en Trix wat een emotioneel moment was. Eveline bracht ons naar Schiphol waar we ook van haar afscheid namen.
De vluchten gingen voorspoedig en waar we om 12.50 nederland verlieten landen we rond 14.00 op dezelfde dag in Galgary en rond 16.00 in Vancouver. Daar namen we de metro, bus en Ferry naar Nanaimo waar we door Nigel werden opgehaald. Het was een gezellig weerzien en we hadden genoeg te vertellen. We waren behoorlijk moe aangezien we in het vliegtuig niet veel hadden geslapen en eigenlijk een nacht hadden overgeslagen. Dus na gezellig te hebben gesproken zochten we ons bed op.