DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN
31 Juli 2021
CHIC CHIC BAY, CALVERT EILAND, BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(51 28.361 N 128 00.695 W)
Nadat ik mijn yoga en mijn moeder had gesproken haalden we rond tien uur ons anker op. Er was een lichte mist en een lichte bries zodat we rustig ruime wind Pruth bay uitzeilden en tussen Calvert- en Hecate eiland door motor/zeilden de Queen Charlotte sound in.
Hier stond ca. drie knopen wind maar toen die toenam tot vijf knopen noorden wind en de mist wegtrok konden we rustig halve wind langs de westkust van Calvert eiland zuidwaarts zeilen. We zeilden langs de baaien met daarin de rotsen/eilandjes en daarachter de stranden waar we gewandeld hebben. Op de verschillende rotsen zagen we colonies meeuwen, zeeleeuwen en Bald eagles en ook in het water waren er plekken waar het opeens vol was met vogels, en zeeleeuwen, hier was eten!
PLEK VOL MET MEEUWEN
Pas rond drie uur nam de wind echt toe tot zeven a tien knopen en werd het een beetje zonnig zodat we het laatste stuk heerlijk naar Chic Chic bay op Calvert eiland zeilden. Hier ging ons anker er rond zes uur en na vierentwintig mijl in.
30 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Terwijl wij gisteren naar het uitkijk punt wandelden deed Frances Tai Chi op het strand. Toen ik dit hoorde wilde ik graag een keer met haar meedoen en ook Tatjana was geinteresseerd.
Na de thee/chocomel in de kuip werd ik door Tatjana opgehaald en gingen we nog even langs bij Thomas en Anja om afscheid te nemen, zij gingen vandaag verder. We haalden Frances op en gezamenlijk liepen we naar het West strand waar alweer een groep native kinderen uit Shearwater aan het spelen waren. We liepen iets verder waar we het stand voor ons zelf hadden. Hier kregen we les van Franses in Qi gong/Tai chi oefeningen die we ook aan boord konden doen. Goede oefeningen voor het hele lichaam en ademhaling. De oefeningen leken zo makkelijk maar om ze goed te doen is nog een hele kunst. Na twee uur oefeningen was het inmiddels twaalf uur en gingen we terug naar onze boten. We namen afscheid van Thomas en Tatjana want ook zij gingen vandaag iets verder.
Na de lunch in de kuip en met mijn moeder te hebben gesproken gingen Paul en ik naar de kant en maakten we een wandeling naar het West strand en vandaar via het bos en deels langs het meer naar het Noord strand. Terug bij het West strand kwam de mist vanuit zee opzetten. Ik liep door de zee terug en bij het begin van het bospad naar de boot zagen we Frances en Michel op een aangespoelde boomstam zitten. We wandelden er naar toe en zaten een tijdje gezellig te praten. Voor ons zagen we bij de waterlijn vele Sandsnipers trippelen en er was een brutale raaf die heel dichtbij ons kwam op zoek naar eten. Rond vijf uur waren we terug aan boord, tijd voor het avond eten in de kuip.
29 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Het was een prachtige zonnige bladstille ochtend zodat ik al vroeg in de kuip zat te mediteren en een boek las. Toen Paul opstond dronken we samen thee/chocomel en keken naar de bedrijvigheid om ons heen. We zagen een groep ganzen overvliegen die even verderop op het kiezel strand landen. Even later zagen we ook een kraanvogel overvliegen. We horen bijna iedere ochtend het geluid van kraanvogels maar zagen ze nooit, nu zagen we er één vliegen. Wat een lange nek had hij/zij!
Later in de ochtend kwam er een watervliegtuig aanvliegen die net voor de boten landde en tussen de boten door motorden naar de steiger waar hij enkele onderzoekers van het Hakai instituut ophaalde. Verder kwam er een motorboot met native kinderen uit shearwater die hier een dagje naar het strand gingen. Vlak voor de lunch spraken we met mijn moeder en kwam de mist over het eiland de baai in. In de middag gingen we met Tatjana, Thomas en Anja naar de kant waar we naar het West strand liepen waar de kinderen in de mist en in het water speelden. Wij liepen verder door het bos dat nu in de mist gehuld was naar hetzelfde uitkijk punt als eergisteren en onderwijl praatten we gezellig. Op het hoogste punt zagen we wenig van de omgeving maar hadden we in ieder geval lekker gewandeld. Rond vijf uur waren we terug bij de boot. Niet dat we zover gewandeld hebben maar meer omdat we tijdens het wandelen stil bleven staan als we met elkaar praatten aangezien we achterelkaar over het bospad moesten lopen en elkaar dan niet goed konden verstaan.
28 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
In de ochtend bekeek ik de foto's van gisteren en besloot terug naar de kant te gaan om betere foto's van de rode bessen te maken. Toen ik terug kwam dronken Paul en ik samen thee/chocomel in de kuip onder het zonnen afdak. Terwijl ik de foto's voor de weblog klaar maakte keek Paul naar de bedrijvigheid om ons heen en las nog wat op internet. Er liggen ca. zes zeilboten en vier motorboten in de baai maar iedere dag komen en gaan er boten. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en in de middag gingen we naar Anja en Thomas waar we de rest van de middag gezellig zaten te praten.
27 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
De zon scheen toen we rond kwart over negen Anja en Thomas ophaalden. Tatjana/Thomas en Franses zagen we op de steiger.
Met zijn allen maakten we de wandeling van de zeven stranden.
WANDELING ZEVEN STRANDEN
Het was laag water zodat we langs de waterkant naar het zevende strand wilden wandelen. Frances had dat gisteren met haar man geprobeerd. Het eerste stuk was over stenen/bolders daarna een stuk over rotsen met glad zeewier en vervolgens waren ze bij een hoge rots aangekomen waar ze niet overheen konden en weer terug zijn gegaan. Vandaag wilde ze dit niet nog een keer doen zodat Frances en ik gelijk over het bospad liepen terwijl de rest het wel wilde uitproberen. Op een gegeven moment konden we van bovenaf zien hoe ze met handen en voeten over het gladde zeewier liepen. Vervolgens kwamen zij bij de hoge rots waar ze inderdaad niet verder konden maar wel via een steil pad naar het bospad waar wij waren.
Een mooi bospad dat afgewisseld werd door verschillende stranden vanwaar je van de ene kant van het strand naar de andere kant liep om vervolgens weer over het bospad naar het volgende strand te wandelen. Onderweg zagen we verschillende rijpe rode bosbessen de Huckleberry's (bosbes) en de Thimbleberry's (dimbes)die we plukten en aten.
HUCKLEBERRY
THIMBLEBERRY
De Salal (blauwe)bessen waren nog niet rijp maar Frances vertelde mij hoe ze van de witte bloemen in groene bessen veranderen, vervolgens rood kleuren en dan blauw worden als ze rijp zijn om te eten.
WITTE SALAL BLOEM VERANDERD IN GROENE BESSEN
RODE EN BLAUWE RIJPE SALAL BES
Rond lunch tijd waren we bij het zevende strand waar we heerlijk op een aangespoelde boomstam zaten en door het water pootje baadden.
LUNCH TIJD
Terug liepen we dezelfde weg maar maakten we een omweg naar een uitkijk punt vanwaar we uitzicht hadden over over de baaien en stranden en omdat het zulk mooi weer was zagen we zelfs Goose eiland en verschillende andere verderweg gelegen eilanden. Bovenop de heuvel zagen we andere vegetatie/bloemen dan in het bos waaronder de White Rein orchids in bloei.
WHITE REIN ORCHID
Rond vier uur waren we terug bij de steiger en had iedereen genoten van de wandeling. Terug aan boord maakten ik gelijk het avond eten en zaten we heerlijk in de kuip.
26 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
In de ochtend deed ik yoga, dronken we samen thee/chocomel in de kuip en ondertussen spraken we mijn moeder. Daarna kwam Tatjana even lang en zaten we gezellig te praten. Na de lunch las ik eerst nog wat in Chinese medicijnen en Paul de krant. Rond half drie werd het zonnig zodat we naar de kant gingen en naar het West strand wandelden. Hier zaten we op een aangespoelde boomstam te genieten van het uitzicht over de baai met de eilandjes. Voor ons trippelden kleine Semipalmated Plovers en Solitary Sandpipers bij de waterlijn en op andere aangespoelde boomstammen.
SEMIPALMATED PLOVERS EN SOLITARY SANDSNIPERS
Rond vijf uur waren we terug aan boord tijd voor het avond eten in de kuip.
25 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Het was droog en af en toe kwam de zon door de bewolking heen zodat ik weer een deel van de vuile was waste en ophing. Daarna deed ik yoga en dronken we thee/chocomel in de kuip terwijl we met mijn moeder spraken. Na een vroege lunch haalden we Thomas en Tatjana op voor een korte wandeling naar het West strand. Het was bijna hoog water waardoor we niet verder konden tenzij we door het water liepen. Op het West strand ontmoetten we drie canadese mensen van een motorboot in de baai waar we lange tijd gezellig mee spraken.
Terug bij de steiger zagen we de zeilboot Robusta (zwitsers)in de baai liggen. Zij hebben ons ca. een week geleden gepasseerd toen we aan het zeilen waren. Thomas en Tatjana hadden ook al eerder contact met ze gehad zodat we even langs gingen voor een praatje. Rond zes uur waren we terug aan boord, tijd voor het avond eten.
24 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Het was bewolkt maar droog zodat ik nog een deel van de vuile kleren waste en ophing. We dronken thee/chocomel in de kuip en onderwijl spraken we met mijn moeder. Verder deden we wat klusjes, lazen verder in ons boek/krant en rond drie uur haalden we Thomas en Tatjana op om met zijn vieren naar de zeilboot Paxx te gaan waar we door Michel en Frances waren uitgenodigd voor de thee. Frances en Michel hebben ook de wereld rond gezeild en we hadden een aantal gemeenschappelijke kennissen. Zo zijn we alle zes in Patagonie (Chili) geweest en kenden we Wolfgang van het Patagonie net. Daarna praatten de mannen over boot zaken terwijl wij vrouwen over andere onderwerpen spraken. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten was het zeven uur toen we terug aan boord waren en ik snel het avond eten maakte.
23 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Het heeft vannacht aardig geregend en gewaaid maar we lagen goed achter ons anker. Toen we buiten kwamen zagen we geen bord
"GESLOTEN" en bleek Hakai open te zijn, Joepie nu kunnen we lekker wandelen!
In de ochtend deden we wat klusjes en spraken met mijn moeder. Na de lunch werd het wat droger zodat we samen met Tatjana en Thomas een wandeling maakten. We wandelden door het bos naar het West strand vandaar uit volgden we een ander pad door het bos deels langs een meer met prachtige waterlelies naar het Noord strand. Onderweg babbelden we gezellig en genoten van dezelfde natuur als gisteren waar op de bladeren nu regen druppels lagen.
REGEN DRUPPELS OP EEN BLAD
Rond vijf uur waren we terug op de steiger en nadat we Thomas en Tatjana bij hun boot hadden afgezet gingen wij terug naar de Giebateau. Tijd voor het avond eten.
22 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY,A CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Het was droog en een beetje zonnig zodat ik een deel van de vuile kleren waste en ophing. Onderwijl dronken we thee/chocomel in de kuip en spraken we na lange tijd met mijn moeder. Hakai (onderzoeks centrum)is gesloten maar Paul had gezien dat we om de hoek wel naar de kant mochten en vandaar een korte wandeling naar een strand aan de noordkant konden maken. Na een vroege lunch en met bijna hoog water motorden we met Giebeltje II naar een baai die bij laag water droog valt en motorden tot het te ondiep werd en we het laatste stukje door het water naar de kant liepen. Waar de trail begon hingen twee boeien en vandaar wandelden we door het bos met de vele soorten bessen, mossen en varens naar een strand aan de noordzijde. Vervolgens moesten we hetzelfde pad terug maar wat opviel was dat door de vochtigheid de kleuren zo mooi uitkwamen.
BUNCHCHERRY
Aangekomen in Pruth bay gingen we op bezoek bij Thomas en Tatjana (breakpoint) die gisteren avond zijn aangekomen. Het was een gezellig weerzien en we werden uitgenodigd om Moose te komen eten. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten was het tien uur, tijd om terug te gaan naar de Giebateau.
21 Juli 2021
HAKAI INSTITUTE, PRUTH BAY, CALVERT EILAND, CANADESE SCHEREN
(51 39.279 N 128 07.580 W)
Vannacht en vanochtend regende het alweer heel hard, echte stortbuien!
Rond half twaalf en in de regen haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Het was nog bewolkt maar verderop zagen we de heldere lucht aankomen. Vandaag hadden we alweer een zuiden wind zodat we in één slag de Queen sound met Hunter en Spider eiland konden passeren. Daarna moesten we één kleine slag maken om langs een paar rotsen waar een grote kolonie zeeleeuwen op lag te komen.
KOLONIE ZEELEEUWEN
Eenmaal dichterbij de rots werden de zeeleeuwen onrustig en doken sommige in het water.
ZEELEEUW TE WATER.
Inmiddels was het zonnig geworden en konden we iets ruimer door de Hakai passage varen naar de ingang tussen Calvert- en Hecate eiland. Hier kwamen we langs verschillende rotsen, op één rots zaten een groep Bald eagles, op een andere rots allemaal meeuwen ieder zijn eigen rots!
Rond half vijf kruisten we tussen Calvert- en Hecate eiland door naar Pruth bay waar ons anker er rond vijf uur en na vijfentwintig mijl bij het Hakai onderzoek instituut inging. Op de steiger stond een groot bord GESLOTEN. We mogen hier door Covid niet naar de kant maar hebben wel 300 Mb internet per dag.
20 Juli 2021
GOOSE ISLAND ANCHORAGE, GOOSE EILAND,BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(51 55.901 N 128 25.949 W)
Om kwart voor zes ging ons anker op en hesen we de zeilen. We motorden de baai uit en motor/zeilden langs de westkust van Aristazabal eiland tot we dichterbij de zuidpunt kwamen en we zes knopen zuiden wind met regen kregen zodat we verder konden kruizen. Bij de zuidpunt met zijn vele kleine eilandjes/rotsen zagen we een kleine groep orka's op vissen jagen, ze zwommen snel, draaide rond en sloegen met hun staarten op het water! Gelukkig waren we ver genoeg weg.
Na de zuidpunt nam de wind toe tot ca twaalf knopen en in de buien ca achttien. In deze stortbuien viel er zoveel regen dat een vier liter emmer die aan de giek hing binnen vier minuten overstroomde en de veertig liter emmers aan de zijkant binnen een kwartier vol waren.
De wind draaide naar het zuid westen zodat we in één keer hoog aan de wind zuid oostwaarts naar de zuidpunt van Goose eiland konden zeilen. De regen hield op en langzaam kwam bij ons op open zee de zon door de bewolking heen maar zagen we dat het boven land bewolkt bleef. Onderweg hadden we geen radio en telefoon ontvangst maar hadden we wel even contact met Tatjana en Thomas op de boot Breakpoint, zij zijn niet ver achter ons.
We dachten aan de zuidzijde van Goose eiland te ankeren maar daar kwam de swell naar binnen en zag het er ook erg rotsachtig uit zodat we langs de oostkust ruime wind weer iets noordelijker zeilden tot we rond kwart voor zeven en na achtenvijftig mijl ons anker er in Goose eiland anchorage in gooiden.
19 Juli 2021
CLIFFORD BAY, ARISTAZABAL EILAND,BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(52 35.450 N 129 09.035 W)
Rond half tien haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Zo motor/zeilden we met de stroom mee de baai uit en de Hecate strait in waar we langs de westkust van Dewdney eiland zuidoostwaarts gingen. Een ruige rotsachtige kust met kale bomen erboven, het was duidelijk te zien dat de golven hier aardig tegen aan kunnen slaan. Nu was het kalm en zonnig en zagen we vele verschillende vogels in het water zwemmen.
MEEUW EN RHINOCEROS AUKLET
Aangekomen bij Caamona sound kregen we ca vijf a zes knopen westen wind en zeilden we rustig halve wind de Caamona sound over en door Parker passage tussen Renissen en Anderson eiland. Hier zagen we een andere zeilboot die onze richting in kwam motoren. Het bleken zwitsers te zijn die vanuit Alaska met een gele vlag door Canada mogen varen. Ze mogen dus niet aan land. Via de marifoon kregen we contact met Thomas en Tatjana (duits stel ontmoet in Prince Rupert) op hun boot Breakpoint. Zij varen iets noordelijk van ons. Rond drie uur en na drieentwintig mijl zeilden we bij de noordzijde van Aristazabal eiland en nam de wind toe tot ca zeven a acht knopen westen wind zodat we besloten verder langs de westkust van Aristazabal te zeilen. Om zes uur hadden nog even contact met Thomas en waren zij gestopt bij Campania eiland (noordelijk van ons).
Over de radio hoorden we dat de Amerikanen die twee Covid vaccinatie hebben gehad half augustus Canada in mogen en dat Canada per zeven september opengaat voor alle toeristen die ingeent zijn. Maar ook dat Amerika nog niet zo ver is. Nu maar hopen dat Amerika voor ons op tijd open gaat.
Rond kwart voor acht en na vijfendertig mijl ging ons anker er in Clifford bay in.
18 Juli 2021
MURRAY ANCHORAGE, DEWDNEY EILAND,BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(53 00.394 N 129 39.335 W)
Gisteren middag/avond lagen we dwars op de swell te schommelen zodat we achter de boot een tweede anker hebben uitgebracht waardoor we niet meer dwars op de swell lagen en rustig konden slapen.
Net als vorige week zondag liep de wekker om vier uur af maar toen was het al iets licht. Vanochtend moesten we in het donker de achter lijn met anker weghalen en ondertussen werd het langzaam licht, de dagen worden korter!
Rond half vijf hesen we de zeilen en motor/zeilden langs Limestone eiland de Hecate strait in. We begonnen met ca zes knopen zuidoosten wind maar hoe verder we de Hecate strait in kwamen hoe meer de wind toenam tot ca. twaalf knopen. Nu zeilden we heerlijk vol tuig hoog aan de wind oostwaarts richting het vaste land. We hadden geen idee waar we uit zouden komen.
Langzaam kwam de zon door de bewolking heen en werd het een mooie zonnige dag. Onderweg luisterden we naar de radio en zagen we verschillende storm vogels, enkele walvissen en dolfijnen. Rond half acht hield de wind het voor gezien en moesten we de laatste uren motoren. Om tien uur zagen we aan de ene kant een prachtige zonsondergang en aan de andere kant een halve maan.
ZONSONDERGANG
Rond elf uur met het laatste licht van de zon ging ons anker er na achtenzeventig mijl in Murray anchorage bij Dendwey eiland in.
17 Juli 2021
LOUISE- LIMESTONE EILAND, HECATE STRAIT, HAIDA GWAII,
(52 54.646 n 131 38.139 W)
Eigenlijk wilden we door de vernauwing tussen Louise en Morseby eiland maar dit kan alleen met hoog,hoog water en dat is pas vanavond rond zes uur en daarna moeten we nog ca. acht mijl tegen de stroom in naar de eerste buitenste anker plek.
Het was bewolkt toen we rond half acht ons anker ophaalden en de zeilen hesen. Na twee uur motoren kregen we eindelijk wind en konden we verder naar de uitgang van Cumshewa inlet kruizen. Eerst met ca. tien knopen wind maar hoe dichter we bij de Hecate strait kwamen hoe meer de wind toenam zodat we uiteindelijk twee reven zetten. Rond half twaalf en na negentien mijl kwamen we aan in de Hecate strait en kruisten we met ca. twintig knopen wind tegen, langs de kust van Louise eiland zuidwaarts. Het was bewolkt en af toe kregen we een regenbui over ons heen. Rond half twee kwamen we aan tussen Louise- en Limestone eiland waar we de zeilen naar beneden wilden halen. Net toen we dit wilden gaan doen zagen we vier orka's in de buurt zwemmen zodat we even wachtten tot ze voorbij waren. Na zevenentwintig mijl ging ons anker erin en zaten we verder lekker buiten in de kuip te genieten van de natuur en later lazen we nog wat. Zes uur was het tijd voor het avond eten en het nieuws op de radio.
16 Juli 2021
MORSEBY CAMP, CUMSHEWA INLET, MORESBY EILAND, HAIDA GWAII,
(53 03.209 n 132 01.378 W)
Vanuit ons bed hoorden we een hoop Bald eagles. Toen we buiten keken zagen we zes Bald eagles op de kant waarvan er één een vis tussen zijn poten had en deze heerlijk stond te eten terwijl de anderen eromheen ernaar keken en soms schreeuwden.
BALD EAGLES OP DE KANT.
Verder was het bladstil waardoor de omgeving prachtig in het water weerspiegelde.
CUMSHEWA INLET
Nadat de brood machine klaar was met het bakken van een brood en we thee/chocomel in de kuip hadden gedronken roeiden we naar de kant. Hier lazen we op een aantal informatie borden over het verleden van Cumshewa inlet. We hadden gisteren al geschreven dat we langs verschillende restanten van oude steigers waren gevaren. Vandaag lazen we dat de Haida indianen in 1787 hun zeeotter en andere pelzen graag ruilden voor ijzer, kleding, geweren, gereedschap, potten en pannen etc.
Later waren er hier ook andere bedrijvig heden waaronder een houthakkers kamp, een goudmijn en een vissers dorpje met een ijs fabriek waar ze de gevangen vis verwerkte en in ijs transporteerden. Van al deze glorie zijn alleen de restanten van de steigers nog zichtbaar.
We liepen verder over een heuvelachtige onverharde weg naar een ca drie kilometer verderop gelegen meer(lake). Gelukkig was het bewolkt maar droog zodat het niet te warm was. Aangekomen bij het meer zaten we op een boomstam een drankje te drinken maar lang zaten we er niet aangezien de kleine mugjes ons snel hadden gevonden. We liepen dezelfde weg terug en maakten onderweg geluiden om niet in aanraking te komen met beren. We waren nog maar net terug aan boord toen het begon te regenen. Lekker onderuit!
15 Juli 2021
MORSEBY CAMP, CUMSHEWA INLET, MORESBY EILAND, HAIDA GWAII,
(53 03.209 n 132 01.378 W)
Even voor half vijf liep de wekker af. Het was al wat licht maar bewolkt toen we ons anker ophaalden en de zeilen hesen. Met een outflow wind(westen wind vanuit Skigate inlet) zeilden we iets noordwaarts om vervolgens met hoog water ruime wind over de ondiepte (bij laag water één a twee meter) te gaan waar nu ca. zes a zeven meter stond.
Eenmaal aan de Hecate strait zijde van de Sandspit kwam de beloofde zuiden wind en kruisten we langs de kust van Moresby eiland zuidwaarts. Eerst hadden we nog tien tot twaalf knopen maar na een tijdje trok deze aan tot twintig a tweeentwintig knopen en zetten we twee reven in het grootzeil. Terwijl we met mijn moeder belden zagen we twee orka's even verderop zwemmen. Verder luisterden we naar de radio waar we o.a hoorden dat Peter R de vries (misdaad reporter) uiteindelijk toch is overleden aan zijn schotwonden. Ja, dit haalde de canadese radio!
Rond half elf en na achtentwintig mijl kwamen we aan bij de ingang van Cumshewa inlet, de eerste inlet zuidelijk van Skigate inlet waar we ruime wind naar binnen zeilden. Met een zuid oosten wind zeilden we eerst tussen Moresby eiland en Louise eiland met aan beide zijde groene heuvels/bergen. Het was duidelijk te zien dat hier vroeger veel gelogd is. Op de gebieden waar de bomen gekapt zijn, groeien nu andere boomsoorten met andere groene tinten, verder konden we ook nog goed zien waar de wegen hadden gelopen, daar groeit nog weer een andere groene vegetatie. Op een gegeven moment hoorden we een vrachtwagen en bleek dat ze nog steeds op Louise eiland bomen kappen. Op de noordwest punt van Louise eiland zagen we een grote bedrijvigheid van een vrachtwagen die met gekapte boomstammen kwam aanrijden, hoe de boomstammen van de truck af gehesen werden en deels in het water werden gegooid. Hier was een bootje bezig de boomstammen bij elkaar te binden om ze later te vervoeren. Later zagen we op de google map kaart hoeveel er hier nog gelogd wordt, van bovenaf zie je vele kale plekken.
Het laatste stukje hadden we aan beide zijde Moresby eiland en zagen we op drie plekken restanten van steigers, hoge houten palen met af en toe nog wat dwars planken ertussen.
OUDE STEIGER
Rond half drie en na vierenveertig mijl ging ons anker er bij Moresby camp in. Aan de kant staan wat auto's en er is een kleine steiger waar ze kleinere boten te water kunnen laten. Inmiddels was het begonnen met regenen zodat we naar binnen gingen. We hebben hier geen telefoon ontvangst, een slechte radio verbinding maar we kunnen hier wel wandelen.
14 Juli 2021
SINGLE BAY, SKIDEGATE INLET, MORSEBY EILAND, HAIDA GWAII,
(53 14.590 n 131 50.376 W)
Na meer dan zes jaar werden eindelijk de fietsen weer eens tevoorschijn gehaald. Tijdens de thee/chocomel keek Paul de fietsen na en pompte de banden op. Rond tien uur gingen we naar de kant en fietsen over een lichte heuvelachtige weg langs de kust van Skigate inlet naar het native plaatsje Skigate. Na ca. zes kilometer kwamen we als eerst aan bij het museum waar we buiten de mooie originele indianen kano's zagen liggen. Iedere kano is uit één grote boomstam gekapt.
ORIGINELE CANOES
We fietsen verder het dorpje door waar we naast de normale huizen nog een long house en een totempaal zagen.
UNITY POLE
Bij de Totempaal dronken/aten we iets om daarna dezelfde weg met wind tegen terug te fietsen. Het was maar goed dat het bewolkt was want we hadden het met ca vijftien graden al aardig warm!
Terug bij de steiger spraken we nog enkele lokale bewoners alvorens terug te gaan naar de boot. Er stond een lichte bries zodat we de zeilen hesen en rustig met de stroom mee richting de uitgang kruisten. Rond half vijf en na dertien mijl ging ons anker er bij het dorpje Sandspit in Single bay in. Met de verrekijker zagen we ook hier een totempaal en huizen en een supermarkt maar we besloten aan boord te blijven.
13 Juli 2021
QUEEN CHARLOTTE CITY, SKIDEGATE INLET, GRAHAM EILAND, HAIDA GWAII,
(53 15.058 n 132 04.681 W)
Met de zon in de kuip was het gelijk twintig graden, vaak is het in de ochtend nog bewolkt en ca. twaalf graden.
Na de thee/chocomel gingen we naar de kant om een lange wandeling door het bos te maken. Als eerst liepen we langs Oceanvieuw drive naar de Renell Sound logging road waar de Crabapple Creek trial begint. Aan het begin van deze trail staat een kleine oude totempaal en twee houten beelden van een vis en een zittende man.
VIS EN MAN
We wandelden over een bospad door het bos met veel oude bomen, varens, mos, bloeiende planten en bramen struiken waar nu rijpe bramen aan zaten die we hier en daar plukten en verder maakten we geluid om de beren op afstand te houden. Na een tijdje zagen we ook andere kleuren lintjes aan de bomen en vervolgden we onze wandeling over de Charlie Hartie creek trail. We liepen langs een beekje waar heel weinig water doorheen stroomde en zagen op een gegeven moment een bord dat hier zalmen de beek op zwemmen om eitjes te leggen. Niet met zo weinig water?!
Na tweeen half uur door de bossen te hebben gewandeld waren we terug bij het centrum van Queen Charlotte city waar we bij de bibliotheek wat internetten en met mijn moeder spraken. Bij de haven haalden we wat water en rond drie uur waren we terug aan boord. Tijd voor een milkshake in de kuip.
12 Juli 2021
QUEEN CHARLOTTE CITY, SKIDEGATE INLET, GRAHAM EILAND, HAIDA GWAII,
(53 15.058 n 132 04.681 W)
Het plaatsje Queens Charlotte gelegen aan Bears bay was vroeger een vissers dorpje en het eerste geregistreerde dorpje op de Queen Charlotte eilanden. Verder bestonden de werkzaamheden rond 1908 uit bomen kappen en was er hier een houtzagerij waarvan de laatste restanten nog aan de kant staan.
RESTANT HOUTZAGERIJ UIT CA. 1909
Nadat de brood machine een brood had gebakken dronken we thee/chocomel in de kuip en onderwijl spraken we met Bernadette. Na een vroege lunch gingen we met Giebeltje II naar de haven en wandelden we door het dorpje. Een klein dorpje met een school, postkantoor, bank, verschillende supermarkten en een toeristen bureau waar we wat folders haalden. Terwijl we zo liepen kwamen we langs verschillende oude huizen, bramen struiken, vlierbessen struiken en wilgenroosje die allemaal in mijn "eetbare planten" boek staan en hebben allemaal gezonde voedingsstoffen. Wel staat er een aantekening bij de rode vlierbessen die toxisch kunnen zijn.
RODE VLIERBESSEN STRUIKEN.
ÉÉN VAN DE OUDE HUIS
Op de steiger hadden we contact met enkele bewoners die op hun zeilboten wonen. Terug aan boord lazen we in de kuip de folders, aten ons avond eten en onderwijl luisterden we naar het nieuws. Er zijn nu in de buurt van Vancouver eiland bij een oud katholiek internaat ca. honderd zestig nieuwe (kinder)graven gevonden zonder dat ze weten wie deze kinderen zijn. Verder heersen er alleen al in Britisch Colombia ca. driehonderd bosbranden.
Er kwamen twee kleine zeilboten (soort piraatje)de haven uit gezeild die een race hadden en onze boot als boven boei gebruikten. Op de steiger hadden we al een praatje met ze gemaakt en toen ze bij de boven boei aankwamen zaten we gezellig verder te praten en was hun race afgelopen (hihi). Paul adviseerde hun om teltails in de zeilen te plaatsen en gaf verder nog wat tips die ze graag aannamen.
HAIDA GWAII of de KONINGIN CHARLOTTE-EILANDEN
De eilanden groep heeft een oppervlakte van 10.180 vierkante kilometer. De archipel bestaat naast de twee hoofd eilanden, Graham- en Morsby eilanden uit ongeveer tweehonderd kleinere eilanden. Er wonen ca. 4500 mensen waarvan de meeste Haida-indianen en hun nakomelingen.
De archipel werd in 1774 bezocht door Juan Perez, in 1778 door James Cook en in 1787 door George Dixon die de eilanden vernoemde naar zijn schip Queen Charlotte, vernoemd naar de Britse Koningin Charlotte,vrouw van koning George III.
Op drie juni 2010 werd de eilanden groep officieel hernoemd in Haida Gwaii.
HAIDA QWAII/QUEEN CHARLOTTE EILANDEN
11 Juli 2021
QUEEN CHARLOTTE, SKIDEGATE INLET, GRAHAM EILAND, HAIDA GWAII,
(53 15.058 n 132 04.681 W)
Om vier uur liep de wekker af en rond tien over vier haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Tijdens dat we Welcome harbor uit motorden aten we ons ontbijt en werd het steeds lichter maar bleef het bewolkt. Vervolgens kruisten we tussen Henry- en William eiland door de Hecate strait in.
Aangekomen in de Hecate strait kregen we de beloofde ca. twaalf knopen zuiden wind zodat we halve wind zuid westwaarts naar Haida Gwaii zeilden. Op een gegeven moment dachten we spuiters van walvissen te zien maar toen we met de verrekijker keken zagen we eerst een walvis enkele malen hoog uit het water springen daarna twee walvis staarten die een tijdje op het water sloegen en als laatst zagen we twee grote walvis vinnen die een tijd lang op het water sloegen. Daar omheen zagen we verschillende andere walvis spuiters maar helaas zwommen ze de andere kant op.
Het was nog steeds bewolkt maar soms probeerde de zon wel door de bewolking heen te komen. Rond het middag uur viel de wind even weg en kwam na vijf minuten terug vanuit het noorden zodat we halve tot ruime wind verder zeilden. In de buurt van de Dogfish banks zagen we vele krab vissersboten die hun potten aan het uitzetten waren en waar we tussendoor moesten slalommen. Hier kregen we weer telefoon ontvangst zodat we mijn moeder belden en wat canadese vrienden. Rond zes uur en na zesenzestig mijl begonnen we met de aanloop van Skigate inlet en zoals we begonnen waren eindigden we ook, al kruisend maar nu met stroom tegen. Het was inmiddels zonnig geworden en we waren al blij dat we het zo snel hadden gezeild. Rond acht uur en na tachtig mijl ging ons anker er bij het plaatsje Queen Charlotte op Graham eiland in.
10 Juli 2021
WELCOME HARBOR II, HENRY EILAND, BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(54 06.758 n 130 40.408 W)
Het was lichtelijk bewolkt en soms kwam de zon door de bewolking heen zodat ik wat vuile kleren waste en Paul binnen klusjes deed. Na een late thee/chocomel motorden we met Giebeltje II naar de uitgang waar we telefoon ontvangst kregen en mijn moeder belden.
Over de radio hadden we gehoord dat Haida Gwaii (ook wel Queen charlotte eilanden) per één juli open was gegaan voor toeristen. Gisteren en vandaag hoorden we over de marifoon een tegenstrijdig bericht dat Haida Qwaii dicht was. We belden de havenmeester en nu bleek dat ze wel open zijn voor toeristen maar dat ze het bericht over de marifoon nog moeten wijzigen. Joepie, morgen gaan we naar een nieuw gebied!
Terug aan boord aten we een late lunch en zaten nog een tijdje lekker in de kuip te genieten van de natuur. We liggen op dezelfde plek als vorige keer waar we de drone foto hebben gemaakt en kijken uit over rotsen en Henry eiland. We zagen Bald eagles door de lucht zweven en zeehonden in het water. Verder keek Paul het olie pijl van de motor na en luisterden we het nieuws op de radio.
09 Juli 2021
WELCOME HARBOR II, HENRY EILAND, BUITENKANT CANADESE SCHEREN
(54 06.758 n 130 40.408 W)
Vandaag hebben we geregeld dat we ons geld van Amazone terug krijgen en niet langer op ons pakje (R134 gasfles)hoeven te wachten.
Het was windstil en we hadden vanochtend stroom tegen zodat we na de thee/chocomel naar de bibliotheek gingen om nog wat te internetten en waar ik met mijn moeder en tante Jannie sprak. Rond half drie waren we terug aan boord en haalden ons anker op. Vol tuig zeilden we halve tot ruime wind Prince Rupert harbor uit en verder zuid westwaarts naar Welcome harbor. Onderweg belden we wat canadese vrienden en zagen één walvis. Rond zeven uur ging ons anker er aan de buitenkant van Welcome harbor in.
08 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Het tweede deel van onze bestelling is nog steeds niet binnen. We hebben dit met spoed besteld en het zou twee juli binnen zijn. Paul heeft al contact gehad met Amazone dat dit geen stijl is. Vanochtend kregen we een email dat het vandaag binnen zou komen, niet dus.
Het was een zonnige dag zodat ik al vroeg wat vuile was waste en ophing. Na de thee/chocomel gingen we naar Prince Rupert en liepen naar de tandarts. Vervolgens liepen we naar Walmarkt want we hadden van Tom gehoord dat ze daar een vervangend "R134 gas" verkopen. Deze is veel goedkoper en aangezien het R134 gas flesje van Amazone nog steeds niet aangekomen is kochten we dit. Bij de bibliotheek emailde Paul naar Amazone dat als het vandaag niet binnen komt wij ons geld terug willen hebben. Het geld dat we extra hebben betaald om het met spoed hier te krijgen wordt als het goed is terug gestort.
Ook Tom en Tatjana waren in de bibliotheek zodat we lange tijd gezellig zaten te praten. Rond vier uur scheen de zon nog steeds zodat we met zijn vieren naar de Safeway (supermarkt) liepen om een ijsje te kopen. Terug bij Cow bay marina motorde ieder naar zijn eigen boot.
07 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Paul moet naar de tandarts zodat we vanochtend alle tandartsen in Prince Rupert hebben gebeld en waar we bij één tandarts morgen terecht kunnen. Het was net als gisteren bewolkt zodat we met Giebeltje II naar Prince Rupert motorden en naar de bibliotheek gingen. Hier was Paul bezig op internet en las ik verder in mijn boek "a guide to chinese medicine".
Even voor vier uur motorden we terug en gingen nog even langs bij Breakpoint. Rond zeven uur waren we terug op de Giebateau, tijd voor het avond eten.
06 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Gisteren hebben we in de bibliotheek met Tatjana en Tom gesproken en gisteren avond ankerden ze met hun zeilboot "Breakpoint" bij ons in de cove. Rond tien uur vanochtend motorden we met Giebeltje II naar ze toe om samen thee/koffie/chocomel te drinken. Het is een duits stel van onze leeftijd die ook rond de wereld zeilen. Ook zij hebben de Covid periode hier in Canada doorgebracht. We hadden over en weer mooie verhalen en voor we het wisten was het één uur zodat ik even terug naar de Giebateau ging om het brood uit de broodmachine te halen en met mijn moeder te spreken. Al met al waren we pas rond drie uur terug en was het een gezellige dag geweest. Rond zes uur keken we onder het avond eten het nieuws op de televisie.
05 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Na de thee/chocomel en nog met de getijde stroom mee, motorden we met Giebeltje II naar Prince Rupert. In de bibliotheek zocht Paul dingen op internet op. Ik was bezig met het regelen om de Covid vaccinatie stempels in ons inenting paspoort te krijgen. Op Thetis eiland was ik dit vergeten en bij de vaccinatie in Prince Rupert hadden ze deze stempel niet. Na wat navraag bleek dit in het gezondheidscentrum te kunnen. Daar aangekomen was het inderdaad zo geregeld en staan de vaccinaties officieel in ons inenting boekje. Terug bij de bibliotheek sprak ik met mijn moeder en daarna spraken Paul en ik met twee duitse zeilers die door Covid net als wij ook in Canada vast zitten. Rond half vier waren we terug aan boord.
04 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Ook vandaag is het pakje niet aangekomen zodat we in de ochtend wat klusjes deden. Paul zag op internet dat de bibliotheek om één uur open ging zodat we na een vroege lunch naar de kant gingen en naar de bibliotheek liepen. Daar bleek deze de hele zondag gesloten te zijn zodat we naar de Safeway (supermarkt) gingen waar Paul wat internette en ik met mijn moeder sprak en wat vers fruit kocht. Rond half vier waren we terug aan boord en kwam de zon langzaam door de bewolking heen. Zo aten we buiten in de kuip wat aardbeien met slagroom. Het avond eten aten we binnen ondertussen kijkend naar het nieuws. Veelal natuur rampen; bosbranden, hurricanes, olie lek in zee (Mexico), een modder verschuiving in Japan. Niet echt opbeurend nieuws. Het goede nieuws was dat er Covid restricties verminderd worden, bars en restaurants en andere publieke gelegenheden mogen weer open.
03 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Het tweede pakje (de gasfles R134) is nog steeds niet binnen zodat we niet weg kunnen.
Het was een mooie zonnige dag zodat ik de vuile kleren waste en ophing. Tijdens de thee/chocomel spraken we met mijn moeder en Eveline. Toen ik de lunch wilde maken bleek de elektrische kookplaat het niet te doen. De omvormer zit aan de voorkant onder het bed in de achter hut zodat deze open moest. Al snel bleek dat de omvormer het gelukkig wel deed maar dat de afstandsbediening (aan draad)waarmee we de omvormer aan/uit zetten stuk is. Nu moesten we een nieuwe plek voor de omvormer bedenken zodat we deze zonder afstandsbediening aan/uit kunnen zetten. Het moest wel in de buurt van de accu's aangezien de kabels niet erg lang zijn. Na wat zoeken vonden we een goede plek in de keukenkast. Zo waren we de verdere middag bezig om; de omvormer onder het bed te verwijderen, de elektra kabels om te leggen en de omvormer in het keukenkastje te monteren. Als laatst werd de elektra aangesloten op de stekker bak in de keuken en kon ik weer elektrisch koken. Nadat ik het kastje weer had ingeruimd en wat overbodige spullen had weggegooid werd het tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie. In Britisch Colombia woedden door de hitte en droogte nu ca. 170 bosbranden.
02 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
Het eerste pakje (set om de een gasfles "R134" aan ons systeem te koppelen) was aangekomen zodat we na de thee/chocomel naar de kant gingen en naar de winkel van de koelkast/airco monteur liepen. Zo kwamen we langs "Pilsbury house" het eerste residence huis uit 1908.
PILSBURY HOUSE
Aangekomen bij de winkel bleken de eigenaar en zijn vrouw ook zeilers te zijn die graag de wereld willen rond zeilen. Zo stonden we een tijdje gezellig te praten. Op de terugweg kwamen we langs mooie muur tekeningen waaronder een hele mooie van wolven.
WOLF MUUR TEKENING
In het centum aten we onze lunch en spraken met mijn moeder en tante Jannie. Daarna ging Paul alvast naar de bibliotheek terwijl ik nog even wat winkelde om daarna ook naar de bibliotheek te gaan. Daar zaten we tot ca half vier. Op de terugweg stopten we nog even bij de zeilboot waar onze dinghy lag en dronken met Dan (eigenaar) een drankje. Rond zeven uur waren we terug aan boord.
01 Juli 2021
RUSSEL ARM, PRINCE RUPERT HARBOR VASTE LAND CANADESE SCHEREN
(54 19.533 n 130 21.777 W)
CANADA DAY
In veel gemeentes wordt vandaag een gematigde Canada dag gevierd.
Een paar weken geleden zijn er kinder grafen gevonden rond een katholiek internaat waar men vroeger tot in de laat negentien zeventig nog kinderen van de oorspronkelijke bewoners (Native's) naar toe stuurden onder het mom dat ze katholiek opgevoed moesten worden en dat de ouders dit niet konden. Kinderen werden dus onder dwang weggenomen van hun ouders.
Een paar weken geleden werden er ca. honderd tachtig (kinder) graven gevonden zonder identiteit zodat ze niet weten wie deze personen zijn. In heel Canada zijn/waren zulke katholieke internaten en in de tussentijd hebben ze ook al bij twee andere internaten zulke plaatsen gevonden. Er wordt gezegd dat dit nog maar het topje van de ijsberg is wat betreft deze graven en ze verwachtten bij vele andere internaten hetzelfde te vinden.
Er zijn in deze tussentijd drie of vier oude katholieke kerken in brand gestoken. Over de radio wordt hier veel aandacht aan besteed en worden pijnlijke herinneringen opgehaald en verteld. Kinderen die plotseling verdwenen waren en waarvan gezegd werd dat ze waren weggelopen?! Gelukkig wordt er op de radio door het native tribunaal wel gezegd dat het in brand steken van de kerken geen oplossing is en dat we hier met een goede oplossing uit moeten komen.
De storm is uitgebleven en we hadden een rustige nacht. Rond half zes haalden we ons anker op en motorden met de laatste stroom mee, het laatste stukje door Ven passage naar Prince Rupert harbor waar ons anker er rond zeven uur en na vier mijl in Russel arm inging. Na wat klusjes te hebben gedaan motorden we met Giebeltje II naar Cow bay maria. Het was druk met boten en we vonden geen goede plek voor Giebeltje II. We vroegen aan de man op een zeilboot of hij bleef liggen en of we onze dinghy bij zijn boot konden achterlaten. Geen probleem, hij reisde samen met de motorboot achter hem en daar konden we de dinghy beter achterlaten. Op de steiger kwamen we in gesprek, ze kwamen allemaal uit Victoria.
Het werd tijd om de benen te strekken zodat we een wandeling maakten naar de vissershaven net buiten Prince Rupert waar we een sport vissers man spraken. Hij vist hier met gasten en vangt Halibut, verschillende soorten zalm, Cod, Rock vis etc. Hij had een mooi verhaal over de Halibut (platvis). Deze vis mogen ze tot een bepaalde grootte vangen. Hele grote Halibut moeten ze terug gooien omdat deze zich omvormen van mannetje naar vrouwtje en dan de diepte in zwemmen. Daar leggen ze hun eitjes. De jonge Halibut zijn geheel doorzichtig waardoor je de ingewanden kunt zien en zwemmen als gewone vis. Pas als ze naar de oppervlakte komen en in het zand/modder gaan liggen krijgen ze hun kleur en worden het plat vissen.
We vervolgde onze wandeling door het bos langs de beek en op de terugweg kwamen we langs het gebouw waar we onze tweede Covid vaccinatie hebben gekregen. Hier zagen we de totempaal en een mooie muur tekening met zeeotters
TOTEMPAAL MET ZEEOTTER TEKENING.
Terug in het centrum waren de meeste winkels dicht. Op internet hadden we al gezien dat er hier door Covid en de gevonden graven niets aan Canada dag gedaan werd. Tijdens het avond eten keken we het nieuws op de televisie en zagen de vele grote bosbranden in Britisch Colombia die zijn ontstaan door o.a de onweersbuien/bliksem maar ook door menselijk toedoen. Het dorpje Lytton waar het van de week zevenveertig tot negenveertig graden was is nu totaal verwoest door de bosbrand. De meeste bewoners zijn waarschijnlijk geevacueerd en er is noodhulp onderweg. Ze denken dat de brand is ontstaan door vonken van een remmende trein.