DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN.
31 maart 2024
5E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUIDKUST WEST AUSTRALIE)
1E PAASDAG
Met de All Purpose Genua en grootzeil met twee reven zeilden we onder een mooie sterrenhemel waar later de kleiner wordende maan zich bij voegde en met ca tien knopen wind de vierde nacht in. Langzaam nam de wind toe en maakten we goede voortgang. Rond drie uur stond er vijftien tot achttien knopen noorden wind zodat we de All Purpose Genua in het donker weghaalden en het rol voorzeil uitrolden. Later nam de wind nog iets toe zodat we het werk voorzeil erbij hesen. Mocht de wind nog meer toenemen dan konden we het voorzeil makkelijk wegrollen.
Aangezien we steeds meer naar het westen gaan komt de zon steeds iets later op.
Tot ca. elf uur zeilden we met ca. vijftien tot twintig knopen noorden wind, halve wind lekker verder daarna nam de wind af. We lunchten samen buiten en terwijl Paul sliep mediteerde en genoot ik in de kuip. Overdag zagen we een enkele stormvogels en meerdere containerschepen die ons op afstand passeerden. Aan het eind van de middag begon het te betrekken, een beetje te regenen en kregen we de beloofde zuiden wind. Er gaat een depressie onder ons langs waar we een staartje van mee gaan krijgen. Rond vijf uur hadden we twintig tot vijfentwintig knopen zuiden wind en zeilden we met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil, halve wind de vijfde nacht in.
We zijn over de helft en hebben Zuid Australie met de "Great australian Bight"achter ons gelaten en zeilen nu langs de zuidkust van West australie verder.
Tijd 07.00 520 mijl afgelegd, positie 35 14.040 S 127 49.560 E 622 mijl te gaan
Tijd 01.00 556 mijl afgelegd, positie 35 17.633 S 127 05.326 E
Tijd 19.00 581 mijl afgelegd, positie 35 19.463 S 126 39.510 E nog 565 mijl te gaan, we zijn over de helft!
Cape Leeuwin nog 565 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 264(op koers)
30 maart 2024
4E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
STILLE ZATERDAG
Toen ik rond negen uur in de avond mijn eerste wacht begon ging ik buiten zitten met een kop koffie en genoot van de prachtige sterrenhemel boven mij waar een uurtje later de afnemende maan zich bijvoegde. De wind was ondertussen nog minder geworden (ca. vijf knopen) waardoor we alleen nog maar een lichte deining hadden en we rustig (snelheid ca drie knopen) verder zeilden.
Rond half acht werd het langzaam licht en kwam de zon tevoorschijn. We haalden de weerkaart binnen en zagen dat het vandaag de hele dag rustig bleef.
We zagen meerdere containerschepen en een ervan riepen we op omdat deze op ram koers naar ons toe kwam. In eerste instantie had hij ons nog niet op zijn AIS radar gezien maar even later riep hij ons op en vertelde dat hij ons toch zag, lang leve de AIS radar!
In de ochtend stond de zon in de kuip en zaten we grotendeels binnen waar we lazen, sliepen en pod cast luisterden. Rond het middag uur aten we de lunch in de kuip en daarna mediteerde en genoot ik van de rust in de kuip terwijl Paul sliep. In de middag draaide de wind langzaam naar het noorden zodat we de boom weghaalden en met de All purpose Genua en het grootzeil met twee reven halve tot ruime wind verder zeilden. Zo zeilden we met ca. tien knopen wind de vierde nacht in.
Tijd 07.00 397 mijl afgelegd, positie 35 25.833 S 130 15.288 E 742 mijl te gaan
Tijd 01.00 419 mijl afgelegd, positie 35 24.642 S 129 49.502 E
Tijd 19.00 444 mijl afgelegd, positie 35 19.884 S 129 21.311 E nog 697 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 697 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 268 (op koers)
29 maart 2024
3E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
GOEDE VRIJDAG
We zeilen ter hoogte van de "Great Australian Bight" zuidkust van zuid Australie, een lang stuk kust met weinig goede anker plekken.
Onder een bijna volle maan (afnemend) en twintig knopen oosten wind, zeilden we met uitgeboomd werk voorzeil aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant de tweede nacht in. In onze wachten keken we vanuit het luik onder de buiskap of we andere boten zagen maar niets te bekennen. Rond half acht werd het licht maar bleef het in de ochtend bewolkt. De wind nam af zodat we het werk voorzeil verwisselden voor het rol voorzeil om dit binnen een half uur te verwisselen voor de All Purpose Genua, zo bleven we bezig. De rest van de dag zeilden we met ca vijf tot acht knopen oosten wind met een uitgeboomde All Purpose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant. De golven werden minder en ook de snelheid nam af, maar we zeilen nog!
Rond het middag uur scheen de zon volop en aten we samen de lunch in de kuip. In mijn wacht zat ik lange tijd in de kuip te genieten/mediteren. Wat een rust met alleen de natuur (en Paul), de wind die over mijn huid streek, de zonnestralen die mij verwarmde en het geluid van de Giebateau die rustig door het water gleed. Rond vier uur keken we samen een film en aten ons avond eten. Daarna ging ik als eerste slapen en had Paul de eerste wacht. In zijn wacht zag hij rond acht uur de zon ondergaan en kwam er een mooie sterrenhemel voor in de plaats. Met ca. vijf knopen oosten wind, de All Purpose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant zeilden we langzaam de derde nacht in.
Tijd 07.00 301 mijl afgelegd, positie 35 30.007 S 132 10.570 E 836 mijl te gaan
Tijd 01.00 327 mijl afgelegd, positie 35 30.156 S 131 39.220 E
Tijd 19.00 353 mijl afgelegd, positie 35 23.905 S 131 11.160 E nog 787 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 787 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 269 graden en we zeilen 275
28 maart 2024
2E DAG ZUIDELIJKE OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
WITTE DONDERDAG
Met rol voorzeil en twee reven in het grootzeil zeilden we onder een volle maan halve wind de nacht in. Rond drie uur draaide de wind en nam toe tot twintig knopen zodat we het werk voorzeil uitgeboomd aan de ene kant zetten en grootzeil met twee reven aan de andere kant. Zo zeilden we verder de nacht door en kwam rond half acht de zon achter de horizon tevoorschijn. In eerste instantie bleef het bewolkt maar tegen het middag uur scheen de zon volop over het water en bouwden de golven zich op tot ca. twee meter. Overdag bleef de twintig knopen wind maar draaide soms iets zodat we twee maal het werk voorzeil uitgeboomd naar de andere kant moesten zetten ( heen en weer) wat nog wel een hele klus was, Paul op het voordek en ik in de cockpit, met al die lijnen! Verder zaten we binnen te lezen (boek/krant), sliepen en keken regelmatig vanuit het luik onder de buiskap naar buiten.
We zagen enkele stormvogels, een paar albatrossen en twee containerschepen, eerst waarschuwde het alarm van de AIS radar (staat op 24 mijl afstand) en later zagen we de schepen in de verte voorbij gaan.
Rond half acht zagen we langzaam de zon achter de horizon verdwijnen en even later kwam de volle maan tevoorschijn. Met ca. twintig knopen oosten wind, uitgeboomd werk voorzeil aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant gingen we de tweede nacht in.
Tijd 07.00 148 mijl afgelegd, positie 35 37.944 S 135 12.784 E 984 mijl te gaan
Tijd 01.00 184 mijl afgelegd, positie 35 40.125 S 134 28.787 E
Tijd 19.00 223 mijl afgelegd, positie 35 28.502 S 133 44.670 E nog 913 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 913 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 270 (op koers)
27 maart 2024
1E DAG ZUIDELIJKE OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
Rond zes uur was het nog donker en belden we mijn moeder tot het rond zeven uur licht werd en we ons anker ophaalden, het grootzeil met twee reven hesen en het voorzeil uitrolden. Het werd een prachtige zonnige dag met twaalf tot achttien knopen oosten wind zodat we ruime wind met grootzeil(twee reven) aan de ene kant en uitgeboomd voorzeil aan de andere kant tussen Kangaroo eiland en het vaste land door zeilden. Kangaroo eiland is het op twee na grootste eiland van Australie (150 km lang en 30 km breed) en deze hebben we vorige keer samen met Sabine en Peter bezocht. Nu zeilden we erlangs en zagen het dorre landschap met de kliffen en rots kusten. Terwijl we zeilden zaten we heerlijk in de kuip te genieten van dit alles en hadden enkele malen verschillende dolfijnen bij de boeg. De eerste waren iets groter met een wit/grijze streep de tweede soort was iets kleiner en sprongen af en toe uit het water. We zagen weinig vogels alleen enkele sterns. In de namiddag draaide de wind richting het zuiden en zeilden we halve wind verder. Rond half acht zagen we een mooie rode zonsondergang en kwam de volle maan tevoorschijn. Het was pas rond elf uur in de avond dat we Kangaroo eiland achter ons lieten en het diepere water in zeilden. Met rol voorzeil en twee reven in het grootzeil gingen we de eerste nacht in.
Tijd 07.00 00 mijl afgelegd, positie 35 31.165 S 138 11.389 E 1144 mijl te gaan
Tijd 01.00 34 mijl afgelegd, positie 35 30.128 S 137 26.624 E
Tijd 19.00 61 mijl afgelegd, positie 35 31.133 S 136 57.485 E nog 1070 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 1070 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 260 graden en we zeilen 267 (op koers)
26 maart 2024
RAPID BAY, GULF ST VINCENT, ZUID AUSTRALIE (35 31.167 S 138 11.391 E)
Rond zes uur spraken we met mijn moeder en rond half acht bleef Paul lekker warm in bed terwijl ik een wandeling maakte. Overdag als de zon schijnt, is het ca. twintig graden maar in de nacht daalt de temperatuur naar ca tien graden.
Wat een prachtig rustgevend landschap met een heerlijke stilte. Rode aarde met grote stenen/rotsen, verschillende gum trees waaronder de eucalyptuss bomen en struiken en daartussen de Grey kangaroos die heel wat groter zijn dan de wallabies (kleine kangaroos) in Tasmanie. Helaas waren ze erg schuw en heb ik ze alleen van afstand gezien en de stilte die alleen werd onderbroken door vogel gezang.
Rond half negen wandelden we de heuvel op naar de tijdelijke woning van Peter en Sabine waar we Sabine ontmoetten. Peter was al druk aan het werk zodat we met Sabine ontbeten, koffie dronken en gezellig zaten te praten. Sabine werd gebeld door de man die de keuken kwam plaatsen dat hij er was zodat we met zijn drieen de heuvel op liepen waar Peter en zijn hulp aan het werk waren. Terwijl zij druk bezig waren wandelden Paul en ik verder over hun land ( ze hebben totaal vierendertig hectare grond) waar we mooie uitzichten hadden en nog meer kangaroos zagen. Het was een mooie zonnige dag zodat we goed moesten oppassen voor giftige slangen die op de grond of rotsen lagen te zonnebaden. Gelukkig zagen we er geen een. 
Rond twaalf uur aten we gezamenlijk de lunch en daarna reden we terug naar Adelaide waar ze ons afzetten bij het busstation en zij wat afspraken hadden. Hier namen we afscheid, Sabine and Peter thanks for all!
Met de bus van drie uur reden we terug naar Wirrina Cove waar we rond vijf uur uitstapten. Het was nog een eindje lopen naar de marina maar al snel kregen we een lift zodat we rond half zes terug aan boord waren. We gooiden de trossen los, motorden de marina uit en zeilden alleen op voorzeil terug naar Rapid Bay waar ons anker er na drie mijl inging. Vroeg naar bed want morgen gaan we verder!
We hebben besloten een jaar langer in Australie te blijven aangezien we eerst drie maanden naar Nederland zijn geweest toen aan de boot hebben gewerkt en tenslotte moesten wachtten op een goed window en toen dit er was ging de versnellingsbak stuk. Nu hebben we het gevoel dat we te weinig van Australie hebben gezien waardoor we hebben gekeken of het mogelijk was om voor ons en de Giebateau een jaar langer te blijven. Voor ons was dat geen probleem aangezien we een 600 subject visa hebben dat betekend dat we meerdere malen in en uit australie mogen en dat vanaf de laatste dag van binnenkomst we een een jaar mogen blijven. We hebben contact opgenomen met customs en ook de boot mag twee jaar zonder problemen (wel aanvragen) in australie blijven daarna moet er import belasting betaald worden. Dat betekend wel dat we voor tien juli Austalie nog een keer moeten verlaten. In juli willen we via de westkust naar de Kimberley en in het hurricane seizoen willen we het zuidelijke deel van de westkust gaan bekijken, wordt vervolgd.
25 maart 2024
GIEBATEAU WIRRINA COVE (35 30.040 S 138 14.530 E) WIJ NAAR SABINE EN PETER EDEN VALLEY.
Nadat ik met mijn moeder had gesproken haalden we ons anker op en motor/zeilden naar Wiirina Cove Marina. Gisteren hadden we telefonisch contact gehad en was ons al een plek toegewezen waar we de Giebateau mochten aanleggen. We liepen naar het haven kantoor (container) om het papier werk te regelen en daarna te gaan douchen. Helaas waren er geen douche faciliteiten zoals op de weblog wordt aangegeven. Drie jaar geleden is de marina overgenomen door de regering omdat het niet winstgevend was. We vroegen of we per dag of per nacht moesten betalen, toen dit per nacht was hoefden we maar een nacht het te betalen en gaan we morgen middag weer voor anker.
Rond half tien bracht de havenmeester ons met de auto naar de Main south road, de weg naar Cape Jervis vanwaar de ferrie naar Kangaroo eiland gaat. Er was geen echte een bushalte maar we hadden gisteren te horen gekregen dat we bij de splitsing/kruising moesten staan. Terwijl we daar stonden te wachten probeerden we te liften en zowaar stopte er een auto met twee vrouwen en konden we meerijden naar Adelaide. We reden langs de kust met zandstranden en rotsen en deels door een wijds glooiend heuvelachtig landschap met gum trees en grote weilanden met koeien. Na iets meer dan een uur waren we in Adelaide waar we werden afgezet bij het "Glenelg Bayside Village" winkelcentrum. Onderweg hadden we contact met Peter gehad die ons daar kwam ophalen. In de tussentijd deed ik even snel boodschappen bij Coles.
Na twaalf jaar contact te hebben gehouden was het zeer leuk elkaar in levende lijve te zien. Vorige keer woonden ze in Adelaide maar ze hadden al verteld dat ze verhuist waren en een groot stuk land buiten Adelaide hadden gekocht waar ze een huis aan het bouwen zijn. Ze wonen nu in Eden Valley in de buurt van de Barossa valley de beroemdste wijn streek van Australie op ca. anderhalf uur rijden (ca. honderd kilometer oost noord oost) van Adelaide. Nadat we Adelaide hadden verlaten reden we over de hoofdweg door een wijds glooiend dor heuvelachtig landschap met veelal weilanden met koeien. Na een uurtje verlieten we de hoofdweg en stopten in een dorpje om de elektrische auto op te laden en ondertussen aten we een lunch.
We reden verder door het uitgestrekte landschap dat steeds meer werd afgewisseld door wijngaarden en olijf boomgaarden.
Het laatste stukje naar hun huis reden we over een onverharde weg dat over prive land van de buren gaat. Aangekomen op hun landgoed werden we met een warme knuffel ontvangen door Sabine. We dronken koffie/thee in hun tijdelijk huis aangezien ze nog bezig zijn met de bouw van hun huis. Na de koffie/thee liepen we de heuvel op om hun huis in aanbouw te bezichtigen. Wauw wat een prachtig huis, de twee lange kanten bestaan alleen uit glas met een enorm ver uitzicht over de omgeving. Ze legden uit hoe ze het verder gaan afbouwen maar wauw zoiets moois hebben we nog niet eerder gezien, zo mooi!
Hier zaten we de rest van de middag gezellig te praten met dat ontzettend unieke uitzicht. Rond half zeven wandelden we naar beneden waar we gezamenlijk ons avond eten maakten/aten en gezellig verder praatten. Rond negen uur brachten ze ons met de auto naar het huisje waar wij sliepen. Het terrein is zo groot (vierendertig hectare) en hier in het donker wandelen is voor ons niet handig.
24 maart 2024
RAPID BAY, GULF ST VINCENT, ZUID AUSTRALIE (35 31.167 S 138 11.391 E)
Nadat de zon rond acht uur was ondergegaan kwam even later de bijna volle maan tevoorschijn die samen met de sterren prachtig over het water schenen. Met ca. vijftien knopen wind zeilden we met uitgeboomd voorzeil aan de ene kant en twee reven in het grootzeil aan de andere kant heerlijk verder. We hadden gelezen dat de vissers hier van oktober tot mei op kreeften mogen vissen. Nu we vannacht door ondieper water zeilden (veertig tot zestig meter) waren we bang dat we in het donker moesten uitwijken voor deze kreeften potten. Gelukkig was het bijna volle maan en hadden we goed zicht maar we hebben geen kreeften pot gezien.
Rond half drie nam de wind af en begonnen de zeilen te klapperen zodat we het voorzeil weghaalden en de All Purpose Genua (met onze nieuw Profull furler draai systeem) uitgeboomd erop zetten. Nu zeilden we met ca vijf tot acht knopen ruime wind verder. Rond zes uur draaide de wind zodat we de boom eruit haalden en halve wind richting Black stairs passage tussen Kangaroo eiland en het vaste land zeilden. Toen de zon achter de horizon tevoorschijn kwam zagen we een mooi bruin/groen glooiend heuvelachtig landschap.
We kregen telefoon ontvangst zodat we mijn moeder, tante Jannie en Fred/Niesje belden. We maakten weinig voortgang aangezien we ca. twee knopen stroom tegen hadden zodat we pas rond tien uur langzaam door de Black stairs passage zeilden. We belden Sabine en Peter om voor morgen wat af te spreken. Zoals het er nu naar uitziet krijgen we woensdag een mooi window om verder te gaan zodat we afspraken morgen ochtend de marina in te gaan en dan de bus naar Adelaide te nemen waar Peter ons op komt halen. We belden de marina om een plek te reserveren, bekeken op internet welke bus (1259) we moeten nemen, waar de bushalte is en hoe laat deze gaat. We belden Link SA (busonderneming) en kregen te horen dat de bus niet bij de marina stopt maar dat we bij het kruispunt van de Main south road (hoofdweg) moeten gaan staan en dat we geen kaartjes hoefden te reserveren. Dat wordt een aardig stukje lopen naar de hoofdweg.
Rond drie uur en na 569 mijl ging ons anker er in Rapid bay in. De rest van de dag ruimden we op, pakte de tas in en gingen vroeg naar bed, morgen vroeg op
5E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUIDKUST WEST AUSTRALIE)
1E PAASDAG
Met de All Purpose Genua en grootzeil met twee reven zeilden we onder een mooie sterrenhemel waar later de kleiner wordende maan zich bij voegde en met ca tien knopen wind de vierde nacht in. Langzaam nam de wind toe en maakten we goede voortgang. Rond drie uur stond er vijftien tot achttien knopen noorden wind zodat we de All Purpose Genua in het donker weghaalden en het rol voorzeil uitrolden. Later nam de wind nog iets toe zodat we het werk voorzeil erbij hesen. Mocht de wind nog meer toenemen dan konden we het voorzeil makkelijk wegrollen.
Aangezien we steeds meer naar het westen gaan komt de zon steeds iets later op.
Tot ca. elf uur zeilden we met ca. vijftien tot twintig knopen noorden wind, halve wind lekker verder daarna nam de wind af. We lunchten samen buiten en terwijl Paul sliep mediteerde en genoot ik in de kuip. Overdag zagen we een enkele stormvogels en meerdere containerschepen die ons op afstand passeerden. Aan het eind van de middag begon het te betrekken, een beetje te regenen en kregen we de beloofde zuiden wind. Er gaat een depressie onder ons langs waar we een staartje van mee gaan krijgen. Rond vijf uur hadden we twintig tot vijfentwintig knopen zuiden wind en zeilden we met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil, halve wind de vijfde nacht in.
We zijn over de helft en hebben Zuid Australie met de "Great australian Bight"achter ons gelaten en zeilen nu langs de zuidkust van West australie verder.
Tijd 07.00 520 mijl afgelegd, positie 35 14.040 S 127 49.560 E 622 mijl te gaan
Tijd 01.00 556 mijl afgelegd, positie 35 17.633 S 127 05.326 E
Tijd 19.00 581 mijl afgelegd, positie 35 19.463 S 126 39.510 E nog 565 mijl te gaan, we zijn over de helft!
Cape Leeuwin nog 565 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 264(op koers)
30 maart 2024
4E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
STILLE ZATERDAG
Toen ik rond negen uur in de avond mijn eerste wacht begon ging ik buiten zitten met een kop koffie en genoot van de prachtige sterrenhemel boven mij waar een uurtje later de afnemende maan zich bijvoegde. De wind was ondertussen nog minder geworden (ca. vijf knopen) waardoor we alleen nog maar een lichte deining hadden en we rustig (snelheid ca drie knopen) verder zeilden.
Rond half acht werd het langzaam licht en kwam de zon tevoorschijn. We haalden de weerkaart binnen en zagen dat het vandaag de hele dag rustig bleef.
We zagen meerdere containerschepen en een ervan riepen we op omdat deze op ram koers naar ons toe kwam. In eerste instantie had hij ons nog niet op zijn AIS radar gezien maar even later riep hij ons op en vertelde dat hij ons toch zag, lang leve de AIS radar!
In de ochtend stond de zon in de kuip en zaten we grotendeels binnen waar we lazen, sliepen en pod cast luisterden. Rond het middag uur aten we de lunch in de kuip en daarna mediteerde en genoot ik van de rust in de kuip terwijl Paul sliep. In de middag draaide de wind langzaam naar het noorden zodat we de boom weghaalden en met de All purpose Genua en het grootzeil met twee reven halve tot ruime wind verder zeilden. Zo zeilden we met ca. tien knopen wind de vierde nacht in.
Tijd 07.00 397 mijl afgelegd, positie 35 25.833 S 130 15.288 E 742 mijl te gaan
Tijd 01.00 419 mijl afgelegd, positie 35 24.642 S 129 49.502 E
Tijd 19.00 444 mijl afgelegd, positie 35 19.884 S 129 21.311 E nog 697 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 697 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 268 (op koers)
29 maart 2024
3E DAG ZUIDELIJK OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
GOEDE VRIJDAG
We zeilen ter hoogte van de "Great Australian Bight" zuidkust van zuid Australie, een lang stuk kust met weinig goede anker plekken.
Onder een bijna volle maan (afnemend) en twintig knopen oosten wind, zeilden we met uitgeboomd werk voorzeil aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant de tweede nacht in. In onze wachten keken we vanuit het luik onder de buiskap of we andere boten zagen maar niets te bekennen. Rond half acht werd het licht maar bleef het in de ochtend bewolkt. De wind nam af zodat we het werk voorzeil verwisselden voor het rol voorzeil om dit binnen een half uur te verwisselen voor de All Purpose Genua, zo bleven we bezig. De rest van de dag zeilden we met ca vijf tot acht knopen oosten wind met een uitgeboomde All Purpose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant. De golven werden minder en ook de snelheid nam af, maar we zeilen nog!
Rond het middag uur scheen de zon volop en aten we samen de lunch in de kuip. In mijn wacht zat ik lange tijd in de kuip te genieten/mediteren. Wat een rust met alleen de natuur (en Paul), de wind die over mijn huid streek, de zonnestralen die mij verwarmde en het geluid van de Giebateau die rustig door het water gleed. Rond vier uur keken we samen een film en aten ons avond eten. Daarna ging ik als eerste slapen en had Paul de eerste wacht. In zijn wacht zag hij rond acht uur de zon ondergaan en kwam er een mooie sterrenhemel voor in de plaats. Met ca. vijf knopen oosten wind, de All Purpose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant zeilden we langzaam de derde nacht in.
Tijd 07.00 301 mijl afgelegd, positie 35 30.007 S 132 10.570 E 836 mijl te gaan
Tijd 01.00 327 mijl afgelegd, positie 35 30.156 S 131 39.220 E
Tijd 19.00 353 mijl afgelegd, positie 35 23.905 S 131 11.160 E nog 787 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 787 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 269 graden en we zeilen 275
28 maart 2024
2E DAG ZUIDELIJKE OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
WITTE DONDERDAG
Met rol voorzeil en twee reven in het grootzeil zeilden we onder een volle maan halve wind de nacht in. Rond drie uur draaide de wind en nam toe tot twintig knopen zodat we het werk voorzeil uitgeboomd aan de ene kant zetten en grootzeil met twee reven aan de andere kant. Zo zeilden we verder de nacht door en kwam rond half acht de zon achter de horizon tevoorschijn. In eerste instantie bleef het bewolkt maar tegen het middag uur scheen de zon volop over het water en bouwden de golven zich op tot ca. twee meter. Overdag bleef de twintig knopen wind maar draaide soms iets zodat we twee maal het werk voorzeil uitgeboomd naar de andere kant moesten zetten ( heen en weer) wat nog wel een hele klus was, Paul op het voordek en ik in de cockpit, met al die lijnen! Verder zaten we binnen te lezen (boek/krant), sliepen en keken regelmatig vanuit het luik onder de buiskap naar buiten.
We zagen enkele stormvogels, een paar albatrossen en twee containerschepen, eerst waarschuwde het alarm van de AIS radar (staat op 24 mijl afstand) en later zagen we de schepen in de verte voorbij gaan.
Rond half acht zagen we langzaam de zon achter de horizon verdwijnen en even later kwam de volle maan tevoorschijn. Met ca. twintig knopen oosten wind, uitgeboomd werk voorzeil aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant gingen we de tweede nacht in.
Tijd 07.00 148 mijl afgelegd, positie 35 37.944 S 135 12.784 E 984 mijl te gaan
Tijd 01.00 184 mijl afgelegd, positie 35 40.125 S 134 28.787 E
Tijd 19.00 223 mijl afgelegd, positie 35 28.502 S 133 44.670 E nog 913 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 913 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 262 graden en we zeilen 270 (op koers)
27 maart 2024
1E DAG ZUIDELIJKE OCEAAN (ZUID AUSTRALIE)
Rond zes uur was het nog donker en belden we mijn moeder tot het rond zeven uur licht werd en we ons anker ophaalden, het grootzeil met twee reven hesen en het voorzeil uitrolden. Het werd een prachtige zonnige dag met twaalf tot achttien knopen oosten wind zodat we ruime wind met grootzeil(twee reven) aan de ene kant en uitgeboomd voorzeil aan de andere kant tussen Kangaroo eiland en het vaste land door zeilden. Kangaroo eiland is het op twee na grootste eiland van Australie (150 km lang en 30 km breed) en deze hebben we vorige keer samen met Sabine en Peter bezocht. Nu zeilden we erlangs en zagen het dorre landschap met de kliffen en rots kusten. Terwijl we zeilden zaten we heerlijk in de kuip te genieten van dit alles en hadden enkele malen verschillende dolfijnen bij de boeg. De eerste waren iets groter met een wit/grijze streep de tweede soort was iets kleiner en sprongen af en toe uit het water. We zagen weinig vogels alleen enkele sterns. In de namiddag draaide de wind richting het zuiden en zeilden we halve wind verder. Rond half acht zagen we een mooie rode zonsondergang en kwam de volle maan tevoorschijn. Het was pas rond elf uur in de avond dat we Kangaroo eiland achter ons lieten en het diepere water in zeilden. Met rol voorzeil en twee reven in het grootzeil gingen we de eerste nacht in.
Tijd 07.00 00 mijl afgelegd, positie 35 31.165 S 138 11.389 E 1144 mijl te gaan
Tijd 01.00 34 mijl afgelegd, positie 35 30.128 S 137 26.624 E
Tijd 19.00 61 mijl afgelegd, positie 35 31.133 S 136 57.485 E nog 1070 mijl te gaan
Cape Leeuwin nog 1070 mijl te gaan (zuid west hoek australie) 260 graden en we zeilen 267 (op koers)
26 maart 2024
RAPID BAY, GULF ST VINCENT, ZUID AUSTRALIE (35 31.167 S 138 11.391 E)
Rond zes uur spraken we met mijn moeder en rond half acht bleef Paul lekker warm in bed terwijl ik een wandeling maakte. Overdag als de zon schijnt, is het ca. twintig graden maar in de nacht daalt de temperatuur naar ca tien graden.
Wat een prachtig rustgevend landschap met een heerlijke stilte. Rode aarde met grote stenen/rotsen, verschillende gum trees waaronder de eucalyptuss bomen en struiken en daartussen de Grey kangaroos die heel wat groter zijn dan de wallabies (kleine kangaroos) in Tasmanie. Helaas waren ze erg schuw en heb ik ze alleen van afstand gezien en de stilte die alleen werd onderbroken door vogel gezang.
TIJDENS DE WANDELING
TIJDENS DE WANDELING
Met de bus van drie uur reden we terug naar Wirrina Cove waar we rond vijf uur uitstapten. Het was nog een eindje lopen naar de marina maar al snel kregen we een lift zodat we rond half zes terug aan boord waren. We gooiden de trossen los, motorden de marina uit en zeilden alleen op voorzeil terug naar Rapid Bay waar ons anker er na drie mijl inging. Vroeg naar bed want morgen gaan we verder!
We hebben besloten een jaar langer in Australie te blijven aangezien we eerst drie maanden naar Nederland zijn geweest toen aan de boot hebben gewerkt en tenslotte moesten wachtten op een goed window en toen dit er was ging de versnellingsbak stuk. Nu hebben we het gevoel dat we te weinig van Australie hebben gezien waardoor we hebben gekeken of het mogelijk was om voor ons en de Giebateau een jaar langer te blijven. Voor ons was dat geen probleem aangezien we een 600 subject visa hebben dat betekend dat we meerdere malen in en uit australie mogen en dat vanaf de laatste dag van binnenkomst we een een jaar mogen blijven. We hebben contact opgenomen met customs en ook de boot mag twee jaar zonder problemen (wel aanvragen) in australie blijven daarna moet er import belasting betaald worden. Dat betekend wel dat we voor tien juli Austalie nog een keer moeten verlaten. In juli willen we via de westkust naar de Kimberley en in het hurricane seizoen willen we het zuidelijke deel van de westkust gaan bekijken, wordt vervolgd.
25 maart 2024
GIEBATEAU WIRRINA COVE (35 30.040 S 138 14.530 E) WIJ NAAR SABINE EN PETER EDEN VALLEY.
Nadat ik met mijn moeder had gesproken haalden we ons anker op en motor/zeilden naar Wiirina Cove Marina. Gisteren hadden we telefonisch contact gehad en was ons al een plek toegewezen waar we de Giebateau mochten aanleggen. We liepen naar het haven kantoor (container) om het papier werk te regelen en daarna te gaan douchen. Helaas waren er geen douche faciliteiten zoals op de weblog wordt aangegeven. Drie jaar geleden is de marina overgenomen door de regering omdat het niet winstgevend was. We vroegen of we per dag of per nacht moesten betalen, toen dit per nacht was hoefden we maar een nacht het te betalen en gaan we morgen middag weer voor anker.
Rond half tien bracht de havenmeester ons met de auto naar de Main south road, de weg naar Cape Jervis vanwaar de ferrie naar Kangaroo eiland gaat. Er was geen echte een bushalte maar we hadden gisteren te horen gekregen dat we bij de splitsing/kruising moesten staan. Terwijl we daar stonden te wachten probeerden we te liften en zowaar stopte er een auto met twee vrouwen en konden we meerijden naar Adelaide. We reden langs de kust met zandstranden en rotsen en deels door een wijds glooiend heuvelachtig landschap met gum trees en grote weilanden met koeien. Na iets meer dan een uur waren we in Adelaide waar we werden afgezet bij het "Glenelg Bayside Village" winkelcentrum. Onderweg hadden we contact met Peter gehad die ons daar kwam ophalen. In de tussentijd deed ik even snel boodschappen bij Coles.
Na twaalf jaar contact te hebben gehouden was het zeer leuk elkaar in levende lijve te zien. Vorige keer woonden ze in Adelaide maar ze hadden al verteld dat ze verhuist waren en een groot stuk land buiten Adelaide hadden gekocht waar ze een huis aan het bouwen zijn. Ze wonen nu in Eden Valley in de buurt van de Barossa valley de beroemdste wijn streek van Australie op ca. anderhalf uur rijden (ca. honderd kilometer oost noord oost) van Adelaide. Nadat we Adelaide hadden verlaten reden we over de hoofdweg door een wijds glooiend dor heuvelachtig landschap met veelal weilanden met koeien. Na een uurtje verlieten we de hoofdweg en stopten in een dorpje om de elektrische auto op te laden en ondertussen aten we een lunch.
We reden verder door het uitgestrekte landschap dat steeds meer werd afgewisseld door wijngaarden en olijf boomgaarden.
ONDERWEG, DOR UITGESTREKT LANDSCHAP AFGEWISSELD DOOR WIJNGAARDEN EN OLIJF BOOMGAARDEN.
DEEL VAN HET HUIS MET UITZICHT
24 maart 2024
RAPID BAY, GULF ST VINCENT, ZUID AUSTRALIE (35 31.167 S 138 11.391 E)
Nadat de zon rond acht uur was ondergegaan kwam even later de bijna volle maan tevoorschijn die samen met de sterren prachtig over het water schenen. Met ca. vijftien knopen wind zeilden we met uitgeboomd voorzeil aan de ene kant en twee reven in het grootzeil aan de andere kant heerlijk verder. We hadden gelezen dat de vissers hier van oktober tot mei op kreeften mogen vissen. Nu we vannacht door ondieper water zeilden (veertig tot zestig meter) waren we bang dat we in het donker moesten uitwijken voor deze kreeften potten. Gelukkig was het bijna volle maan en hadden we goed zicht maar we hebben geen kreeften pot gezien.
Rond half drie nam de wind af en begonnen de zeilen te klapperen zodat we het voorzeil weghaalden en de All Purpose Genua (met onze nieuw Profull furler draai systeem) uitgeboomd erop zetten. Nu zeilden we met ca vijf tot acht knopen ruime wind verder. Rond zes uur draaide de wind zodat we de boom eruit haalden en halve wind richting Black stairs passage tussen Kangaroo eiland en het vaste land zeilden. Toen de zon achter de horizon tevoorschijn kwam zagen we een mooi bruin/groen glooiend heuvelachtig landschap.
DE KUST VAN ZUID AUSTRALIE
Rond drie uur en na 569 mijl ging ons anker er in Rapid bay in. De rest van de dag ruimden we op, pakte de tas in en gingen vroeg naar bed, morgen vroeg op
23 maart 2024
OPEN OCEAAN 4E DAG
Onder een bijna volle maan zeilden we vol tuig met ca. tien a twaalf knopen wind halve tot ruime wind de derde nacht in. Buiten is het ca veertien graden en met een lange broek en twee truien aan zat ik soms in mijn wacht buiten te genieten van de sterren en de maan die boven mij schenen en over het water glinsterden. Verder alleen de geluiden van de golven, de wind en de voortgang van de boot door het water.
Rond half drie nam de wind toe tot ca. drieentwintig knopen en zetten we onder het licht van de maan twee reven in het grootzeil en verwisselden we het rol voorzeil voor ons werk voorzeil. Zo zeilden we verder de nacht door en zag ik in mijn wacht rond half zes de bijna volle maan met een rode gloed achter de horizon wegzakken. Daarna ging ik naar bed en zag Paul rond zeven uur de zon opkomen. In zijn wacht nam de wind af tot ca. vijftien knopen zodat hij het rol voorzeil erbij zetten. Zo zeilden we de rest van de ochtend halve tot ruime wind verder richting de doorgang van de zuidkust van Australie en Kangaroo eiland. Ook vandaag zagen weer vele albatrossen, stormvogels over het water zweven. Rond drie uur kwam de wind recht van achteren zodat we het voorzeil uitgeboomd aan de andere kant zetten. Zo zeilden we ruime wind verder de vierde nacht in. We zijn er bijna nog 120 mijl naar Wirrina cove marina.
Tijd 07.00 386 mijl afgelegd, positie 37 57.838 S 139 50.791 E
Tijd 01.00 422 mijl afgelegd, positie 37 35.944 S 139 20.990 E
Tijd 19.00 460 mijl afgelegd, positie 37 03.292 S 138 58.050 E we gaan vierde nacht in.
Koers richting Adelaide (zuid australie) 332 graden en we zeilen 330 (op koers)
22 maart 2024
OPEN OCEAAN 3E DAG
Het was een rustige nacht met een bijna volle maan die prachtig over het water schitterde. Gisteren avond hadden we rond zeven uur de motor gestart en hebben de hele nacht door gemotord, GRRR. Rond zeven uur werd het licht en kregen we een mooie zonnige dag. Pas rond negen uur in de ochtend kregen we acht tot negen knopen westen wind en konden we aan de wind vol tuig verder zeilen. We haalden het weerbericht binnen en zagen dat gunstig voor ons was veranderd zodat we besloten door te gaan richting Adelaide.
Rond het middag uur draaide de wind langzaam naar het zuid zuid westen en konden we half tot ruime wind verder zeilen. Halverwege de middag zagen we de eerste contouren van de zuidkust van australie. Overdag zagen we vele albatrossen, stormvogels en sterns. In ons vogel boek had ik gelezen dat er hier Black browed albatrossen, Shy albatrossen, Wandering albatrossen, Scooty albatrossen, Yellow noose albatrossen en Grey headed albatrossen leven. Omdat het nu zo rustig was zat ik buiten met de camera en verrekijker om de albatrossen en andere vogels te spotten. Zo herkende ik de Shy albatros.
Met ca. tien a twaalf knopen wind zeilden we vol tuig halve tot ruime wind de derde nacht in. Nog 262 mijl te gaan.
Tijd 07.00 245 mijl afgelegd, positie 39 07.890 S 142 24.930 E
Tijd 01.00 268 mijl afgelegd, positie 38 53.427 S 142 03.680 E
Tijd 19.00 304 mijl afgelegd, positie 38 42.600 S 141 20.860 E we gaan derde nacht in.
Koers naar Adelaide (zuid australie) 322 graden en we zeilen langs de kust.
21 maart 2024
OPEN OCEAAN 2E DAG
Het was een bewolkte nacht met tweederde opkomende maan. Met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil zeilden we met ca vijfentwintig a dertig knopen aan de wind de nacht in. Langzaam nam de wind af naar twintig a vijfentwintig knopen en werden ook de golven iets minder. We lieten Tasmanie achter ons en zeilden in dieper water ter hoogte tussen Tasmanie en King eiland.
Rond half zeven werd het licht maar bleef het bewolkt. De wind nam af naar vijftien tot twintig knopen zodat we het derde rif eruit haalden en het rol voorzeil erbij uitrolden. Aan de wind zeilden we verder en zagen om ons heen albatrossen en stormvogels over het water scheren en Paul zag in zijn wacht een pot orka's. Rond het middag uur passeerden we King eiland maar dat lag zo ver van ons vandaag dat we het eiland zagen. Wel zagen we vier vissersboten in de Bass straat die in het ondiepere water visten.
De hele ochtend zagen we de heldere lucht voor ons maar bleven we maar onder de grauwe bewolking. Eindelijk zeilden we in de middag toch onder die mooie heldere hemel en lieten de bewolking achter ons. De wind draaide zo tegen dat we onze koers niet meer konden bezeilen en nam nog meer af tot ca. tien knopen zodat we het hele grootzeil hesen. Overdag sliepen we veel, lazen boeken en informatie over wat er allemaal aan de westkust van Australien te zien is. Rond zeven uur nam de wind nog meer af en begonnen de zeilen te klapperen zodat we de zeilen weg haalden en de motor starten. Zo motorden we de tweede nacht in.
Helaas komt er alweer een depressie onze kant op met harde tegenwind zodat we vermoeden dat we eerst moeten gaan schuilen bij Portland. Het is laat in het seizoen dus om naar de westkust te komen wordt steeds lastiger.
Tijd 07.00 140 mijl afgelegd, positie 40 35.737 S 143 26.133 E
Tijd 01.00 177 mijl afgelegd, positie 40 07.730 S 143 15.102 E
Tijd 19.00 197 mijl afgelegd, positie 39 42.200 S 143 07.355 E we gaan twee nacht in.
Koers naar Adelaide (zuid australie) 316 graden en we zeilen 320 (op koers)
20 maart 2024
OPEN OCEAAN 1E DAG
Nadat we met mijn moeder en tante hadden gesproken haalden we rond zeven uur ons anker op en hesen het grootzeil met twee reven. We motor/zeilden door Macquarie harbour en door Hells gate de open oceaan op. Na de vele regenval van gisteren en vannacht hadden we ca drie knopen stroom mee naar buiten zodat we met een snelheid van zeven a acht knopen door de vaargeul gingen. Eenmaal op de zuidelijke oceaan hadden we twintig tot vijfentwintig kopen westen wind met hoge golven doordat het lange tijd ondiep bleef. Eerst zeilden we aan de wind met werk voorzeil en grootzeil met twee reven maar toen we in de eerst bui dertig tot vijfendertig knopen kregen haalden we het grootzeil weg. Toen de bui voorbij was nam de wind af tot achttien a vijfentwintig knopen en hesen we het grootzeil met drie reven. Zo zeilden we de rest van de dag verder met hoge golven en wind die wisselden tussen de twintig en drieendertig knopen. In eerste instantie zaten we samen buiten omdat we beide niet naar binnen konden omdat het te ruig was maar toen we eenmaal in dieper water kwamen (honderd meter en meer) werden de golven langer en aten we onze lunch. Na de lunch ging Paul als eerst even rusten en daarna mocht ik. Zo wisselden we elkaar af. Rond acht uur ging de zon onder en zeilden we met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil onze eerste nacht in, .
Tijd 07.00 00 mijl afgelegd, positie 42 17.001 S 145 15.342 E
Tijd 09.00 09 mijl afgelegd, positie 42 11.644 S 145 12.087 E door Hells gate
Tijd 19.00 75 mijl afgelegd, positie 42 22.369 S 144 16.033 E we gaan eerst nacht in.
Adelaide (zuid Australie) ca. 330 mijl te gaan. Koers 316 graden en we zeilen 316 (op koers)
19 maart 2024
BETSY BAY, MACQUARIE HARBOUR (42 17.001 S 145 15.342 E)
Alweer een mooie zonnige ochtend met aardig wat noorden wind dus best warm. Nadat ik met mijn moeder had gesproken deed ik yoga in de kuip en daarna dronken we koffie/chocomel. Rond negen uur gingen we naar de kant waar we bij het toeristen bureau gratis internetten. Ik zette de foto's op de weblog terwijl Paul informatie binnen haalde. Het internet was erg langzaam zodat ik rond elf uur klaar was en we terug naar de boot gingen. Hier maakte ik de lunch die we buiten in de kuip aten. Langzaam begon het te betrekken en zacht te regenen. Ik maakte alvast het eten voor de komende dagen klaar terwijl Paul het weer goed in de gaten hield en de zeilen klaarmaakte. We belden enkele vrienden en rond vier uur zagen we dat de wind naar het westen was gedraaid zodat we ons anker ophaalden en in de regen ons werk voorzeil hesen. Alleen op dit voorzeil zeilden we halve wind door Macquarie harbour naar Betsy bay. Halverwege nam de wind af zodat we het voorzeil erbij uitrolden. Rond half zeven en na negen mijl ging ons anker er bij Betsy bay in. Vroeg naar bed want morgen gaan we verder.
18 maart 2024
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Alweer een mooie zonnige ochtend met weinig wind zodat we na ons ontbijt naar de kant gingen en de naar de Hogarth waterval wandelden. Een mooie wandeling over een goed bospad, door een regen woud en langs een nu kleine ondiepe kriek. Onderweg lazen we de informatie borden over de verschillende soorten varens en de verschillende oude grote hoge bomen.
Aangekomen bij de waterval zaten we op een grote rots en genoten van de waterval en het zingen van verschillende vogels. 
We wandelden hetzelfde pad terug en liepen daarna de heuvel op naar de IGA supermarkt waar we wat vers eten kochten. Nadat we het eten aan boord hadden gebracht motorden we met de dinghy naar Mill bay. Hier lag een zeilboot die gisteren naast ons had gelegen en waar we even langs voeren. We werden uitgenodigd om aan boord te komen en zaten de rest van de ochtend gezellig te praten. Wij hadden al een vermoeden dat Strahan minder bedrijvigheid en winkels had dan twaalf jaar geleden en dat werd door hun bevestigd. Gelukkig blijven de toeristen nog volop komen aangezien we gisteren hadden gezien dat de twee campings en alle hotels/pensions vol zaten.
Rond half twee waren we terug aan boord en waaide het al stevig uit het noorden d.w.z een stevige warme wind. Na de lunch deed ik huishoudelijke klusjes terwijl Paul wat andere klusjes deed.
17 maart 2024
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Vandaag was het alweer een mooie zonnige dag, het hoge luchtdruk gebied ligt nog steeds boven ons. Nadat ik met mijn moeder had gesproken deden we wat klusjes. Zo verwijderden we een sliert kelp van het roer, keken met de onderwatercamera of de flap van de saildrive nog goed zat om daarna koffie/chocomel in de kuip te drinken. We belden wat vrienden en ondertussen maakte ik de lunch. Na de lunch gingen we even onderuit met internet aangezien het aardig warm was, ca vijfentwintig a graden.
GESCHIEDENIS STRAHAN
Oorspronkelijk ontwikkeld als toegangspoort voor de mijn nederzettingen in het gebied. In 1881 werd de nederzetting hernoemd naar de nieuwe gouverneur van de kolonie, Sir George Cumine Strahan. Strahan was ook een vitale locatie voor de houtindustrie die rond Macquarie Harbour bestond. Tegenwoordig zijn er verschillende cruises over Macquiarie harbour, Hells gate en de Gordon river.
Rond twee uur motorden we met de dinghy naar de steiger van Strahan. Vandaar wandelden we door het plaatsje met vele oude huizen aan de waterkant die we nog herkenden van de vorige keer.
Twaalf jaar geleden vlogen er watervliegtuigen naar en over de Gordon river maar die zijn er niet meer en de toeristen cruise boten die door Macquarie harbour en over de Gordon river varen zijn een stuk groter geworden. We wandelden naar Mill bay waar we onderweg in een tuin verschillende houten poppen zagen.
Twaalf jaar geleden hebben we meerdere keren in Mill bay geankerd maar dat is verder weg van Strahan zodat we nu in Risby cove blijven. Op de terugweg stopten we bij de Huon Pine houtzagerij waar nu een rondleiding werd gegeven aan toeristen. Ze hebben/hadden hier niet alleen Huon pine maar ook Sassafras, Blackwood en Myrtle. We zagen hoe ze met een oude machine een grote Huon Pine doorzaagden en bekeken de film over hoe ze vroeger de grote bomen met bijlen/zagen omhakten en deze boomstammen getrokken/begeleid door kleine houten roeiboten over de Gordon rivier vervoerden. Nadat we de film bekeken hadden waren de toeristen weg en spraken we nog even met de eigenaar, de vierde generatie van deze familie.
Terug op de steiger kwamen we in gesprek met zeilers die met hun boot aan de steiger lagen. Rond zes uur waren we terug aan boord tijd voor het avond eten.
OPEN OCEAAN 4E DAG
Onder een bijna volle maan zeilden we vol tuig met ca. tien a twaalf knopen wind halve tot ruime wind de derde nacht in. Buiten is het ca veertien graden en met een lange broek en twee truien aan zat ik soms in mijn wacht buiten te genieten van de sterren en de maan die boven mij schenen en over het water glinsterden. Verder alleen de geluiden van de golven, de wind en de voortgang van de boot door het water.
Rond half drie nam de wind toe tot ca. drieentwintig knopen en zetten we onder het licht van de maan twee reven in het grootzeil en verwisselden we het rol voorzeil voor ons werk voorzeil. Zo zeilden we verder de nacht door en zag ik in mijn wacht rond half zes de bijna volle maan met een rode gloed achter de horizon wegzakken. Daarna ging ik naar bed en zag Paul rond zeven uur de zon opkomen. In zijn wacht nam de wind af tot ca. vijftien knopen zodat hij het rol voorzeil erbij zetten. Zo zeilden we de rest van de ochtend halve tot ruime wind verder richting de doorgang van de zuidkust van Australie en Kangaroo eiland. Ook vandaag zagen weer vele albatrossen, stormvogels over het water zweven. Rond drie uur kwam de wind recht van achteren zodat we het voorzeil uitgeboomd aan de andere kant zetten. Zo zeilden we ruime wind verder de vierde nacht in. We zijn er bijna nog 120 mijl naar Wirrina cove marina.
Tijd 07.00 386 mijl afgelegd, positie 37 57.838 S 139 50.791 E
Tijd 01.00 422 mijl afgelegd, positie 37 35.944 S 139 20.990 E
Tijd 19.00 460 mijl afgelegd, positie 37 03.292 S 138 58.050 E we gaan vierde nacht in.
Koers richting Adelaide (zuid australie) 332 graden en we zeilen 330 (op koers)
22 maart 2024
OPEN OCEAAN 3E DAG
Het was een rustige nacht met een bijna volle maan die prachtig over het water schitterde. Gisteren avond hadden we rond zeven uur de motor gestart en hebben de hele nacht door gemotord, GRRR. Rond zeven uur werd het licht en kregen we een mooie zonnige dag. Pas rond negen uur in de ochtend kregen we acht tot negen knopen westen wind en konden we aan de wind vol tuig verder zeilen. We haalden het weerbericht binnen en zagen dat gunstig voor ons was veranderd zodat we besloten door te gaan richting Adelaide.
Rond het middag uur draaide de wind langzaam naar het zuid zuid westen en konden we half tot ruime wind verder zeilen. Halverwege de middag zagen we de eerste contouren van de zuidkust van australie. Overdag zagen we vele albatrossen, stormvogels en sterns. In ons vogel boek had ik gelezen dat er hier Black browed albatrossen, Shy albatrossen, Wandering albatrossen, Scooty albatrossen, Yellow noose albatrossen en Grey headed albatrossen leven. Omdat het nu zo rustig was zat ik buiten met de camera en verrekijker om de albatrossen en andere vogels te spotten. Zo herkende ik de Shy albatros.
SHY ALBATROSSEN
Tijd 07.00 245 mijl afgelegd, positie 39 07.890 S 142 24.930 E
Tijd 01.00 268 mijl afgelegd, positie 38 53.427 S 142 03.680 E
Tijd 19.00 304 mijl afgelegd, positie 38 42.600 S 141 20.860 E we gaan derde nacht in.
Koers naar Adelaide (zuid australie) 322 graden en we zeilen langs de kust.
21 maart 2024
OPEN OCEAAN 2E DAG
Het was een bewolkte nacht met tweederde opkomende maan. Met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil zeilden we met ca vijfentwintig a dertig knopen aan de wind de nacht in. Langzaam nam de wind af naar twintig a vijfentwintig knopen en werden ook de golven iets minder. We lieten Tasmanie achter ons en zeilden in dieper water ter hoogte tussen Tasmanie en King eiland.
Rond half zeven werd het licht maar bleef het bewolkt. De wind nam af naar vijftien tot twintig knopen zodat we het derde rif eruit haalden en het rol voorzeil erbij uitrolden. Aan de wind zeilden we verder en zagen om ons heen albatrossen en stormvogels over het water scheren en Paul zag in zijn wacht een pot orka's. Rond het middag uur passeerden we King eiland maar dat lag zo ver van ons vandaag dat we het eiland zagen. Wel zagen we vier vissersboten in de Bass straat die in het ondiepere water visten.
De hele ochtend zagen we de heldere lucht voor ons maar bleven we maar onder de grauwe bewolking. Eindelijk zeilden we in de middag toch onder die mooie heldere hemel en lieten de bewolking achter ons. De wind draaide zo tegen dat we onze koers niet meer konden bezeilen en nam nog meer af tot ca. tien knopen zodat we het hele grootzeil hesen. Overdag sliepen we veel, lazen boeken en informatie over wat er allemaal aan de westkust van Australien te zien is. Rond zeven uur nam de wind nog meer af en begonnen de zeilen te klapperen zodat we de zeilen weg haalden en de motor starten. Zo motorden we de tweede nacht in.
Helaas komt er alweer een depressie onze kant op met harde tegenwind zodat we vermoeden dat we eerst moeten gaan schuilen bij Portland. Het is laat in het seizoen dus om naar de westkust te komen wordt steeds lastiger.
Tijd 07.00 140 mijl afgelegd, positie 40 35.737 S 143 26.133 E
Tijd 01.00 177 mijl afgelegd, positie 40 07.730 S 143 15.102 E
Tijd 19.00 197 mijl afgelegd, positie 39 42.200 S 143 07.355 E we gaan twee nacht in.
Koers naar Adelaide (zuid australie) 316 graden en we zeilen 320 (op koers)
20 maart 2024
OPEN OCEAAN 1E DAG
Nadat we met mijn moeder en tante hadden gesproken haalden we rond zeven uur ons anker op en hesen het grootzeil met twee reven. We motor/zeilden door Macquarie harbour en door Hells gate de open oceaan op. Na de vele regenval van gisteren en vannacht hadden we ca drie knopen stroom mee naar buiten zodat we met een snelheid van zeven a acht knopen door de vaargeul gingen. Eenmaal op de zuidelijke oceaan hadden we twintig tot vijfentwintig kopen westen wind met hoge golven doordat het lange tijd ondiep bleef. Eerst zeilden we aan de wind met werk voorzeil en grootzeil met twee reven maar toen we in de eerst bui dertig tot vijfendertig knopen kregen haalden we het grootzeil weg. Toen de bui voorbij was nam de wind af tot achttien a vijfentwintig knopen en hesen we het grootzeil met drie reven. Zo zeilden we de rest van de dag verder met hoge golven en wind die wisselden tussen de twintig en drieendertig knopen. In eerste instantie zaten we samen buiten omdat we beide niet naar binnen konden omdat het te ruig was maar toen we eenmaal in dieper water kwamen (honderd meter en meer) werden de golven langer en aten we onze lunch. Na de lunch ging Paul als eerst even rusten en daarna mocht ik. Zo wisselden we elkaar af. Rond acht uur ging de zon onder en zeilden we met werk voorzeil en drie reven in het grootzeil onze eerste nacht in, .
Tijd 07.00 00 mijl afgelegd, positie 42 17.001 S 145 15.342 E
Tijd 09.00 09 mijl afgelegd, positie 42 11.644 S 145 12.087 E door Hells gate
Tijd 19.00 75 mijl afgelegd, positie 42 22.369 S 144 16.033 E we gaan eerst nacht in.
Adelaide (zuid Australie) ca. 330 mijl te gaan. Koers 316 graden en we zeilen 316 (op koers)
19 maart 2024
BETSY BAY, MACQUARIE HARBOUR (42 17.001 S 145 15.342 E)
Alweer een mooie zonnige ochtend met aardig wat noorden wind dus best warm. Nadat ik met mijn moeder had gesproken deed ik yoga in de kuip en daarna dronken we koffie/chocomel. Rond negen uur gingen we naar de kant waar we bij het toeristen bureau gratis internetten. Ik zette de foto's op de weblog terwijl Paul informatie binnen haalde. Het internet was erg langzaam zodat ik rond elf uur klaar was en we terug naar de boot gingen. Hier maakte ik de lunch die we buiten in de kuip aten. Langzaam begon het te betrekken en zacht te regenen. Ik maakte alvast het eten voor de komende dagen klaar terwijl Paul het weer goed in de gaten hield en de zeilen klaarmaakte. We belden enkele vrienden en rond vier uur zagen we dat de wind naar het westen was gedraaid zodat we ons anker ophaalden en in de regen ons werk voorzeil hesen. Alleen op dit voorzeil zeilden we halve wind door Macquarie harbour naar Betsy bay. Halverwege nam de wind af zodat we het voorzeil erbij uitrolden. Rond half zeven en na negen mijl ging ons anker er bij Betsy bay in. Vroeg naar bed want morgen gaan we verder.
18 maart 2024
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Alweer een mooie zonnige ochtend met weinig wind zodat we na ons ontbijt naar de kant gingen en de naar de Hogarth waterval wandelden. Een mooie wandeling over een goed bospad, door een regen woud en langs een nu kleine ondiepe kriek. Onderweg lazen we de informatie borden over de verschillende soorten varens en de verschillende oude grote hoge bomen.
DRIE SOORTEN VAREN
VERSCHILLENDE GROTE BOMEN.
DE WATERVAL
Rond half twee waren we terug aan boord en waaide het al stevig uit het noorden d.w.z een stevige warme wind. Na de lunch deed ik huishoudelijke klusjes terwijl Paul wat andere klusjes deed.
17 maart 2024
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Vandaag was het alweer een mooie zonnige dag, het hoge luchtdruk gebied ligt nog steeds boven ons. Nadat ik met mijn moeder had gesproken deden we wat klusjes. Zo verwijderden we een sliert kelp van het roer, keken met de onderwatercamera of de flap van de saildrive nog goed zat om daarna koffie/chocomel in de kuip te drinken. We belden wat vrienden en ondertussen maakte ik de lunch. Na de lunch gingen we even onderuit met internet aangezien het aardig warm was, ca vijfentwintig a graden.
GESCHIEDENIS STRAHAN
Oorspronkelijk ontwikkeld als toegangspoort voor de mijn nederzettingen in het gebied. In 1881 werd de nederzetting hernoemd naar de nieuwe gouverneur van de kolonie, Sir George Cumine Strahan. Strahan was ook een vitale locatie voor de houtindustrie die rond Macquarie Harbour bestond. Tegenwoordig zijn er verschillende cruises over Macquiarie harbour, Hells gate en de Gordon river.
Rond twee uur motorden we met de dinghy naar de steiger van Strahan. Vandaar wandelden we door het plaatsje met vele oude huizen aan de waterkant die we nog herkenden van de vorige keer.
OUDE HUIZEN AAN DE WATERKANT
IN DE TUIN.
HOUTZAGERIJ
16 maart 2024
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Gisteren avond zagen we rond acht uur een mooie zonsondergang die plaats maakte voor een heldere sterrenhemel met een kleine maan. Het hoge luchtdruk gebied zit boven ons zodat we met ca tien knopen wind de hele nacht met de All Purpose Genua hebben door gezeild. Rond zes uur kwam de zon achter de horizon tevoorschijn en werd het een mooie zonnige dag. De wind nam af tot ca. vijf a zeven knopen maar omdat de swell veel minder was geworden, konden we het grootzeil erbij zetten. Zo zeilden we de hele dag verder langs een prachtig ruig en glooiend landschap met een kust afgewisseld door rotsen, stranden en kliffen. Rond half twee waren we bij Cape Sorell waar een vuurtoren opstaat.
Het weer laat het niet toe om verder te gaan aangezien er harde noorden wind met onweer aankomt zodat we Macquarie Harbour binnen zeilden Hier zijn we in februari/maart 2012 ook geweest.
MACQUARI HARBOUR
Macquarie Harbour is een ondiepe fjord in de westkust van Tasmanie. Het is ongeveer 315 vierkante kilometer (122 vierkante mijl) en heeft een gemiddelde diepte van 15 meter (49 voet), met diepere plaatsen tot 50 meter (160 voet). Het hoofdkanaal (Hells Gate) wordt vrijgehouden door de aanwezigheid van een rotswand aan de buitenkant van de bocht van het kanaal. Deze kunstmatige muur voorkomt erosie en houdt het kanaal diep en smal, in plaats van dat het kanaal breed en ondiep wordt.
GESCHIEDENIS MACQUARI HARBOUR
Macquarie Harbour was tussen 1822 en 1833 een voormalige Britse koloniale strafkolonie. Er waren de ergste veroordeelden nodig, degenen die recidive hadden gepleegd en degenen die uit andere nederzettingen waren ontsnapt. Tijdens de elf jaar dat de strafkolonie in gebruik was, verwierf zij een reputatie als een van de zwaarste strafkolonies in de Australische kolonieen. Het voormalige strafstation bevindt zich op het acht hectare grote Sarah Island. Het geisoleerde land was bij uitstek geschikt voor zijn doel. Het werd gescheiden van het vasteland door de uitgestrekte rivier, omgeven door een bergachtige wildernis en lag honderden kilometers verwijderd van de andere bewoonde gebieden van de kolonie. De enige toegang zeewaarts was via een verraderlijk smal kanaal dat bekend staat als Hells Gates. Sterke getijden stromen resulteerden in de dood van veel veroordeelden voordat ze zelfs maar de nederzetting bereikten, omdat schepen in het smalle rotsachtige kanaal strandden. De landmeter die Sarah Island in kaart bracht, concludeerde dat de kansen op ontsnapping "bijna onmogelijk" waren. Nu functioneert Sarah eiland als een historische plek onder leiding van de Tasmania Parks and Wildlife Service.
Nadat we kaap Sorell gerond hadden motor/zeilden we door Hells Gate waar vandaag weinig stroming stond. 
Eenmaal in Macquarie harbour zeilden we met de All purpose Genua ruime wind naar Strahan waar ons anker er rond vijf uur en na 162 mijl in Risby cove inging. 
Nadat we alles hadden opgeruimd was het tijd voor het avond eten en vroeg naar bed.
15 maart 2024
ONDERWEG NAAR ZUIDKUST AUSTRALIE
Om twee uur ging de wekker en haalden we in het donker en onder een mooie sterrenhemel ons anker op. Terwijl we de baai uit motorden hesen we de zeilen en belde ik nog even met mijn moeder. Eenmaal buiten Rocky bay zeilden we aan de wind zuidwaarts. We begonnen met ca. tien knopen wind tegen die al snel aantrok tot vijftien a twintig zodat we twee reven in het grootzeil zetten en het rol voorzeil verwisselden voor het werk voorzeil. We bleven dicht onder de kust en terwijl Paul de eerste wacht nam ging ik nog even slapen. Helaas bleef de harde wind niet lang en nam weer af tot ca. tien knopen. Omdat we bij de zuidoost kaap meer wind verwachtten bleven we met iets te weinig zeil en hoge swell van ca. drie meter verder zeilen.
Het begon net licht te worden toen de wind eindelijk in vlagen aantrok en we langs de zuidkust westwaarts zeilden. In de ochtend bleef het bewolkt maar zagen we wel de mooie ruige kust met albatrossen, Jan van Gents en verschillende stormvogels en sterns. Inmiddels zeilden we vol tuig hoog aan de wind en soms moesten we een slag maken om niet op de rotsen terecht te komen. We zeilden tussen Tasmanie en De Witt eiland en in de verte zagen we Maatsuyker eiland. Ja, deze eilanden zijn allemaal door de nederlanders ontdekt. 
In de middag kwam de zon tevoorschijn wat het ruige landschap van de zuid en west kust nog mooier maakte. 
Rond half vier passeerden we de zuidwest kaap en waren we eindelijk aangekomen aan de westkust van Tasmanie. 
De wind nam af tot ca zes knopen en met een swell van twee a drie meter begonnen de zeilen te klapperen. We haalden het grootzeil weg, hesen de All purpose Genue en rolde het voorzeil in. Alleen met de All Purpose Genua zeilden we halve wind langs de westkust noordwaarts.
Drie maal per dag horen we via de marifoon het weerbericht van Tasmanie en zodoende haalden we ook een nieuw weerbericht binnen. Het ziet ernaar uit dat we een stop gaan maken in Macquarie Harbour aangezien er een harde noorden wind aankomt.
Met alleen de All Purpose Genua gaan we de eerste nacht in.
Tijd 02.00 00 mijl afgelegd, positie 43 34.836 S 146 53.644 E
TIijd 06.00 15 mijl afgelegd, positie 43 40.929 S 146 53.206 E SOUTH EAST CAPE
Tijd 15.30 48 mijl afgelegd, positie 43 34.504 S 146 01.542 E SOUTH WEST CAPE
Tijd 18.00 62 mijl afgelegd, positie 43 27.107 S 145 52.660 E We gaan de eerste nacht in.
Koers naar zuid australie ?
14 maart 2024
RECHERCHE BAY TASMANIE, AUSTRALIE (43 34.836 S 146 53.644 E)
Vannacht en vanochtend regende het zodat we langer in ons bed bleven. Toen we er rond tien uur uitkwamen werd het droog maar bleef het bewolkt. Na de koffie/chocomel motorden we met de dinghy naar de kant waar we bij een camping aankwamen. Er stonden verschillende campers, caravans, tenten en er was een informatie bord over de geschiedenis van deze omgeving. We wandelden over de camping en verder door het Southwest National park richting Fisher point.
Aan het eind van de camping zagen we een walvis beeld ter nagedachtenis van de walvis vaart uit 1820. Ze hadden hier verschillende walvis stations zodat ze in tien jaar tijd op zoveel walvissen hadden gejaagd dat het in 1830 over was.
We wandelden verder over bospaden, stranden en rotsen en omdat het hoog water was moesten we vaker door het eucalyptus bos om geen natte voeten te krijgen. 
Rond half twee waren we terug aan boord en aten een late lunch. Daarna ging ik slapen en Paul onderuit met internet. Na het avond eten gingen we beide vroeg slapen want om twee uur in de nacht gaat de wekker. .
13 maart 2024
RECHERCHE BAY TASMANIE, AUSTRALIE (43 34.836 S 146 53.644 E)
Na mijn dagelijkse gesprek met mijn moeder haalden we ons anker op en motorden Simpsons baai uit en verder zuidwaarts door Dentrecasteaux channel. Na een uurtje kregen we wat wind en kruisten we met ca zeven tot tien knopen zuiden wind vol tuig verder tussen Tasmanie en Bruny eiland tot de wind afnam en we de motor weer moesten starten. In de ochtend was het bewolkt maar rond lunch tijd kwam de zon tevoorschijn en kregen we de middag wind zodat we vol tuig verder zeilden. Nadat we Bruny eiland achter ons hadden gelaten kwamen we op de open oceaan en kregen we te maken met de swell, dat is lang geleden!
In de middag trok de wind aan tot vijftien a vijfentwintig knopen zodat we het grootzeil weg haalden en alleen op voorzeil verder kruisten langs de kust van Tasmanie en tussen kleine eilandjes en rotsen. Toen we bijna bij Rocky bay waren aangekomen hoorden we een grote knal en begon het voorzeil te klapperen. De oude schoot van het voorzeil was gebroken zodat we het laatste stukje tegen de wind in motorden. Rond drie uur en na dertig mijl ging ons anker er in de zuidelijkste baai van de zuidoost kust van Tasmanie in. Hier gaan we wachten op een window om langs de zuidkust van Tasmanie te komen en dan hopelijk gelijk richting Adelaide aan de zuidkust van Australie.
Rocky bay is een prachtige baai met nu drie andere zeilboten voor anker en voor ons een lang strand met een camping.
12 maart 2024
SIMPSONS BAY, BRUNY ISLAND, AUSTRALIE (43 14.530 S 147 17.746 E)
Nadat ik met mijn moeder had gesproken werd de Giebateau rond half acht te water gelaten. Een spanned moment, blijft alles droog of niet? Gelukkig hebben we de klus goed gedaan want het bleef droog en de motor startte meteen. We motorden naar de steiger waar we water tankten en de Giebateau goed schoon schrobde want na drie weken op de kant was die behoorlijk vies. Toen we zeker wisten dat alles droog bleef ruimden we binnen als goed in en betaalden de marina.
Tien uur gingen de trossen los en motorden we Kettering bay uit en hesen de zeilen. Vol tuig zeilden we een stukje zuidwaarts door Dentrecasteaux channel tussen Tasmanie en Bruny eiland. Al snel zagen we de witte koppen op ons afkomen en zetten we twee reven in het grootzeil en vervingen het rol voorzeil voor het werk voorzeil. We kruisten tegen ca vijfentwintig a dertig knopen zuiden wind en ondertussen bekeken we ook de weersvoorspelling want eigenlijk moest er minder wind zijn. We zagen dat het weerbericht veranderd was en dat dit window om naar zuid Australië te zeilen te kort werd en dus ging ons anker er na zeven mijl bij Simpson point in.
Vanochtend was het bewolkt met buien maar in de middag klaarde het op en kwam de zon tevoorschijn waardoor de wind in de middag nog meer aantrok. Na de lunch deden we nog wat kleine klusjes en gingen onderuit met boek/internet.
11 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Vandaag was het een algemene vrije dag in Australie zodat de Giebateau het water niet in kon en we een dag langer konden werken. Gisteren middag hadden we ontdekt dat we de afsluiter van de watermaker niet goed open/dicht konden doen zodat we de slangen los haalden om dit alles een beetje te kunnen draaien totdat dit wel goed ging.
Daarna maakten we de kabel van de versnellingsbak aan de versnellingsbak en controleerden of deze goed werkte. Ondertussen hadden we contact gehad met Hans en Jacky. We hadden hun uitgenodigd om bij ons te komen eten maar het regende vandaag en binnen was het nog een grote rotzooi zodat we besloten hun uiteten te nemen. Even voor één uur wandelden we naar het restaurant waar we Hans en Jacky ontmoetten en gezellig lunchten. Daarna was het tijd om voor de tweede keer afscheid te nemen en weer hield ik het niet droog.
Terug bij de Giebateau was het droog geworden en probeerde de zon door de bewolking heen te komen. Paul zette de schroef erop terwijl ik druk bezig was met het opruimen van spullen die we niet meer nodig hadden. Rond vijf uur kwam Pieter Ashton nog even langs en namen we ook afscheid van hem. Daarna was het tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
RISBY COVE, STRAHAN, MACQUARIE HARBOUR (42 09.252 S 145 19.900 E)
Gisteren avond zagen we rond acht uur een mooie zonsondergang die plaats maakte voor een heldere sterrenhemel met een kleine maan. Het hoge luchtdruk gebied zit boven ons zodat we met ca tien knopen wind de hele nacht met de All Purpose Genua hebben door gezeild. Rond zes uur kwam de zon achter de horizon tevoorschijn en werd het een mooie zonnige dag. De wind nam af tot ca. vijf a zeven knopen maar omdat de swell veel minder was geworden, konden we het grootzeil erbij zetten. Zo zeilden we de hele dag verder langs een prachtig ruig en glooiend landschap met een kust afgewisseld door rotsen, stranden en kliffen. Rond half twee waren we bij Cape Sorell waar een vuurtoren opstaat.
CAPE SORELL
MACQUARI HARBOUR
Macquarie Harbour is een ondiepe fjord in de westkust van Tasmanie. Het is ongeveer 315 vierkante kilometer (122 vierkante mijl) en heeft een gemiddelde diepte van 15 meter (49 voet), met diepere plaatsen tot 50 meter (160 voet). Het hoofdkanaal (Hells Gate) wordt vrijgehouden door de aanwezigheid van een rotswand aan de buitenkant van de bocht van het kanaal. Deze kunstmatige muur voorkomt erosie en houdt het kanaal diep en smal, in plaats van dat het kanaal breed en ondiep wordt.
GESCHIEDENIS MACQUARI HARBOUR
Macquarie Harbour was tussen 1822 en 1833 een voormalige Britse koloniale strafkolonie. Er waren de ergste veroordeelden nodig, degenen die recidive hadden gepleegd en degenen die uit andere nederzettingen waren ontsnapt. Tijdens de elf jaar dat de strafkolonie in gebruik was, verwierf zij een reputatie als een van de zwaarste strafkolonies in de Australische kolonieen. Het voormalige strafstation bevindt zich op het acht hectare grote Sarah Island. Het geisoleerde land was bij uitstek geschikt voor zijn doel. Het werd gescheiden van het vasteland door de uitgestrekte rivier, omgeven door een bergachtige wildernis en lag honderden kilometers verwijderd van de andere bewoonde gebieden van de kolonie. De enige toegang zeewaarts was via een verraderlijk smal kanaal dat bekend staat als Hells Gates. Sterke getijden stromen resulteerden in de dood van veel veroordeelden voordat ze zelfs maar de nederzetting bereikten, omdat schepen in het smalle rotsachtige kanaal strandden. De landmeter die Sarah Island in kaart bracht, concludeerde dat de kansen op ontsnapping "bijna onmogelijk" waren. Nu functioneert Sarah eiland als een historische plek onder leiding van de Tasmania Parks and Wildlife Service.
ROUTE KAAP SORELL DOOR HELLS GATE NAAR STRAHAN
HELLS GATE
ROUTE VAN RECHERCHE BAY NAAR STRAHAN
15 maart 2024
ONDERWEG NAAR ZUIDKUST AUSTRALIE
Om twee uur ging de wekker en haalden we in het donker en onder een mooie sterrenhemel ons anker op. Terwijl we de baai uit motorden hesen we de zeilen en belde ik nog even met mijn moeder. Eenmaal buiten Rocky bay zeilden we aan de wind zuidwaarts. We begonnen met ca. tien knopen wind tegen die al snel aantrok tot vijftien a twintig zodat we twee reven in het grootzeil zetten en het rol voorzeil verwisselden voor het werk voorzeil. We bleven dicht onder de kust en terwijl Paul de eerste wacht nam ging ik nog even slapen. Helaas bleef de harde wind niet lang en nam weer af tot ca. tien knopen. Omdat we bij de zuidoost kaap meer wind verwachtten bleven we met iets te weinig zeil en hoge swell van ca. drie meter verder zeilen.
ZUID OOST KAAP
MAATSUYKER EILAND
ZEILEN LANGS DE ZUIDKUST
SOUTHWEST KAAP EN HET MOOIE RUIGE LANDSCHAP
Drie maal per dag horen we via de marifoon het weerbericht van Tasmanie en zodoende haalden we ook een nieuw weerbericht binnen. Het ziet ernaar uit dat we een stop gaan maken in Macquarie Harbour aangezien er een harde noorden wind aankomt.
Met alleen de All Purpose Genua gaan we de eerste nacht in.
Tijd 02.00 00 mijl afgelegd, positie 43 34.836 S 146 53.644 E
TIijd 06.00 15 mijl afgelegd, positie 43 40.929 S 146 53.206 E SOUTH EAST CAPE
Tijd 15.30 48 mijl afgelegd, positie 43 34.504 S 146 01.542 E SOUTH WEST CAPE
Tijd 18.00 62 mijl afgelegd, positie 43 27.107 S 145 52.660 E We gaan de eerste nacht in.
Koers naar zuid australie ?
14 maart 2024
RECHERCHE BAY TASMANIE, AUSTRALIE (43 34.836 S 146 53.644 E)
Vannacht en vanochtend regende het zodat we langer in ons bed bleven. Toen we er rond tien uur uitkwamen werd het droog maar bleef het bewolkt. Na de koffie/chocomel motorden we met de dinghy naar de kant waar we bij een camping aankwamen. Er stonden verschillende campers, caravans, tenten en er was een informatie bord over de geschiedenis van deze omgeving. We wandelden over de camping en verder door het Southwest National park richting Fisher point.
SOUTHWEST NATIONAL PARK
WALVIS BEELD
DE WANDELING NAAR FISHER POINT
13 maart 2024
RECHERCHE BAY TASMANIE, AUSTRALIE (43 34.836 S 146 53.644 E)
Na mijn dagelijkse gesprek met mijn moeder haalden we ons anker op en motorden Simpsons baai uit en verder zuidwaarts door Dentrecasteaux channel. Na een uurtje kregen we wat wind en kruisten we met ca zeven tot tien knopen zuiden wind vol tuig verder tussen Tasmanie en Bruny eiland tot de wind afnam en we de motor weer moesten starten. In de ochtend was het bewolkt maar rond lunch tijd kwam de zon tevoorschijn en kregen we de middag wind zodat we vol tuig verder zeilden. Nadat we Bruny eiland achter ons hadden gelaten kwamen we op de open oceaan en kregen we te maken met de swell, dat is lang geleden!
In de middag trok de wind aan tot vijftien a vijfentwintig knopen zodat we het grootzeil weg haalden en alleen op voorzeil verder kruisten langs de kust van Tasmanie en tussen kleine eilandjes en rotsen. Toen we bijna bij Rocky bay waren aangekomen hoorden we een grote knal en begon het voorzeil te klapperen. De oude schoot van het voorzeil was gebroken zodat we het laatste stukje tegen de wind in motorden. Rond drie uur en na dertig mijl ging ons anker er in de zuidelijkste baai van de zuidoost kust van Tasmanie in. Hier gaan we wachten op een window om langs de zuidkust van Tasmanie te komen en dan hopelijk gelijk richting Adelaide aan de zuidkust van Australie.
Rocky bay is een prachtige baai met nu drie andere zeilboten voor anker en voor ons een lang strand met een camping.
12 maart 2024
SIMPSONS BAY, BRUNY ISLAND, AUSTRALIE (43 14.530 S 147 17.746 E)
Nadat ik met mijn moeder had gesproken werd de Giebateau rond half acht te water gelaten. Een spanned moment, blijft alles droog of niet? Gelukkig hebben we de klus goed gedaan want het bleef droog en de motor startte meteen. We motorden naar de steiger waar we water tankten en de Giebateau goed schoon schrobde want na drie weken op de kant was die behoorlijk vies. Toen we zeker wisten dat alles droog bleef ruimden we binnen als goed in en betaalden de marina.
Tien uur gingen de trossen los en motorden we Kettering bay uit en hesen de zeilen. Vol tuig zeilden we een stukje zuidwaarts door Dentrecasteaux channel tussen Tasmanie en Bruny eiland. Al snel zagen we de witte koppen op ons afkomen en zetten we twee reven in het grootzeil en vervingen het rol voorzeil voor het werk voorzeil. We kruisten tegen ca vijfentwintig a dertig knopen zuiden wind en ondertussen bekeken we ook de weersvoorspelling want eigenlijk moest er minder wind zijn. We zagen dat het weerbericht veranderd was en dat dit window om naar zuid Australië te zeilen te kort werd en dus ging ons anker er na zeven mijl bij Simpson point in.
Vanochtend was het bewolkt met buien maar in de middag klaarde het op en kwam de zon tevoorschijn waardoor de wind in de middag nog meer aantrok. Na de lunch deden we nog wat kleine klusjes en gingen onderuit met boek/internet.
11 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Vandaag was het een algemene vrije dag in Australie zodat de Giebateau het water niet in kon en we een dag langer konden werken. Gisteren middag hadden we ontdekt dat we de afsluiter van de watermaker niet goed open/dicht konden doen zodat we de slangen los haalden om dit alles een beetje te kunnen draaien totdat dit wel goed ging.
Daarna maakten we de kabel van de versnellingsbak aan de versnellingsbak en controleerden of deze goed werkte. Ondertussen hadden we contact gehad met Hans en Jacky. We hadden hun uitgenodigd om bij ons te komen eten maar het regende vandaag en binnen was het nog een grote rotzooi zodat we besloten hun uiteten te nemen. Even voor één uur wandelden we naar het restaurant waar we Hans en Jacky ontmoetten en gezellig lunchten. Daarna was het tijd om voor de tweede keer afscheid te nemen en weer hield ik het niet droog.
AFSCHEID VAN HANS EN JACKY, THANKS FOR THE GOOD TIME!
10 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Vanochtend waren we al vroeg bezig om de rubber flap op het houten plankje onder de romp te bevestigen. Als eerst werd het plankje opgeschuurd en maakten we het aan de voorkant iets dunner zodat de flap binnen de romp viel. Vervolgens werd de rubber flap geschuurd en werd alles afgenomen met aceton. Als laatst smeerden we alles in met de FIX 190 HT die ik een paar dagen geleden had gekocht en werd de flap op het hout gedrukt en rolde Paul alles glad met een roller. 
FIXTECH FIX 190 HT
Helaas sloot de flap niet helemaal aan rond onze saildrive zodat we de gaten rond de saildrive ook hiermee dichtmaken. 
RUBBER FLAP AANGEBRACHT.
Gelukkig waren we net voor half tien klaar zodat we klaar stonden toen Winnie en Albert ons kwamen ophalen om naar de kerk te gaan. Bij de kerk zagen we Hans, Jacky en de andere kerkgangers. Na de kerkdienst namen we van bijna iedereen afscheid en reden met Winnie en Albert mee naar huis. Bij hun thuis dronken we koffie, aten de lunch, speelden Paul en Albert een potje golf terwijl ik de wasmachine mocht gebruiken en met Winnie door hun tuin en de vogel volière wandelden.
IN DE TUIN
HUN VOGELS.
Rond vier uur waren we terug aan boord en namen we afscheid van Albert en Winnie.
ALBERT EN WINNY BIJ DE GIEBATEAU.
Terwijl ik opruimde spoelde Paul de watermaker en bleek dat de afsluiter niet helemaal op de juiste plek zat zodat hij deze niet makkelijk open en dicht kan maken. Morgen nog een extra klus. Tijd voor het avond eten en een film.
09 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik rond zes uur met mijn moeder had gesproken gingen we snel aan het werk om de versnellingsbak met saildrive terug te plaatsen. 
VERSNELLINGSBAK MET SAILDRIVE
Eerst moest de saildrive door het gat in de romp vervolgens moest het rubber dat rond de saildrive zit (om het gat in de romp af te dichten) door een grote ring en als laatst moesten we dit alles heen en weer schuiven zodat alles goed op zijn plaats viel en de moeren door de ring in gaten pasten. Nu zat de saildrive in het gat, was het gat afgedicht en zat alles min of meer op zijn plaats. De versnellingsbak moest nu alleen nog op de juiste hoogte in de motor terug geplaatst worden. We hadden de motor naar voren geschoven om de versnellingsbak eruit te krijgen en nu moest de motor weer naar achteren op precies de goede plek zodat de staaf met tandwielen van de versnellingsbak in het gat van de motor viel. Uiteindelijk was het tien uur toen alles goed zat en de moeren van de versnellingsbak in de gaten van de motor pasten.
Even over tien uur kwam Hans met onze plank om het gat onder de boot te dichten. We hadden hier een rubber flap voor besteld maar gisteren avond bleek dat de rubber flap niet het hele gat dichte. Nadat we met Hans koffie hadden gedronken maakten we van karton een mal om te bekijken hoe we dit het beste konden maken. Toen we de juiste mal hadden zaagden we een gat in het hout en smeerden er een tweede laag epoxy op.
Het was een warme zonnige dag van ca. dertig graden met een lekker briesje zodat de plank goed droogde. Terwijl de plank droogde in de zon aten we snel een lunch om daarna alle moeren met een momentsleutel aan te draaien. Dit was nog een heel werk in de kleine ruimte maar gelukkig hadden we verschillende verlengstukken voor onze ratel en momentsleutel zodat we alles toch op juiste Newton konden vastdraaien.
MOMENTSLEUTEL
Toen alle moeren vast zaten moesten de water slangen en nieuwe afsluiter aangesloten worden. Ook dit was niet eenvoudig door de kleine ruimte maar uiteindelijk zat rond vijf uur alles goed en wel vast. Omdat het een mooie zonnige dag met briesje was geweest was ook de plank die we in de epoxy hadden gezet droog zodat we deze alvast met sitaflex aan/in de romp vast maakten. 
PLANK VAN HANS - MAL MAKEN
PLANK PLAATSEN - PLANK ERIN
Uiteindelijk was het zeven uur toen we klaar waren, tijd voor een douche en het avond eten. De versnellingsbak met saildrive zit erin!
08 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Na twee rondjes rondjes om het park te hebben gejogd en de fitness apparaten te hebben gebruikt dronken we koffie/chocomelk en belden we Ian (Volvo dealer) in de hoop dat we de versnellingsbak met saildrive vandaag terug kregen. Helaas kregen we het antwoordapparaat zodat we afspraken dat als Paul meer wist hij Hans informeerde. Rond half tien werd ik opgehaald door Winnie en reden we naar de kerk in Kingston waar we Hans, Jacky en de andere kerkleden ontmoetten. Hans vertelde mij gelijk dat Paul had verteld dat de versnellingsbak met Saildrive aan het eind van de middag klaar was, joepie! Ik was zo blij en ook de andere kerkleden die ons nu aardig kennen leefden met ons mee. Na de bijbelclub dronken we koffie en sprak ik lange tijd met Jacky, Niesje, Ethel en Winnie. Na de koffie deed Winnie haar boodschappen en ging ik met haar mee. Rond twee uur waren we terug bij de Giebateau en was Paul druk bezig geweest met de deksel van het vliegwiel van de motor. Hij had deze erop willen draaien maar het was niet zo gegaan als hij wilde zodat hij langer bezig was dan hij had gedacht.
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Na twee rondjes rondjes om het park te hebben gejogd en de fitness apparaten te hebben gebruikt dronken we koffie/chocomelk en belden we Ian (Volvo dealer) in de hoop dat we de versnellingsbak met saildrive vandaag terug kregen. Helaas kregen we het antwoordapparaat zodat we afspraken dat als Paul meer wist hij Hans informeerde. Rond half tien werd ik opgehaald door Winnie en reden we naar de kerk in Kingston waar we Hans, Jacky en de andere kerkleden ontmoetten. Hans vertelde mij gelijk dat Paul had verteld dat de versnellingsbak met Saildrive aan het eind van de middag klaar was, joepie! Ik was zo blij en ook de andere kerkleden die ons nu aardig kennen leefden met ons mee. Na de bijbelclub dronken we koffie en sprak ik lange tijd met Jacky, Niesje, Ethel en Winnie. Na de koffie deed Winnie haar boodschappen en ging ik met haar mee. Rond twee uur waren we terug bij de Giebateau en was Paul druk bezig geweest met de deksel van het vliegwiel van de motor. Hij had deze erop willen draaien maar het was niet zo gegaan als hij wilde zodat hij langer bezig was dan hij had gedacht.
DEKSEL VAN VLIEGWIEL VAN DE MOTOR.
De rest van de middag was het wachtten op de versnellingsbak met saildrive die rond half vijf werd gebracht.
We waren dolblij dat we deze er morgen terug in kunnen plaatsen. We keken of alles goed werkte of alle onderdelen erbij waren geleverd en als laatste of de rubber flap over het gat in de romp (waar saildrive doorheen gaat) paste, oeps! Het gat in de romp is iets groter dan de rubber flap. Voorheen hadden we hier een houten plaat over maar die hebben we eraf moeten bikken en daarvoor in de plaats deze rubber flap besteld. We bekeken hoe groot de plaat moest worden en belden Hans of hij ons alweer kon helpen. Zoals altijd was Hans zo lief om in zijn schuur te kijken en vond daar een plaat die we konden gebruiken. Hij zaagde deze op maat en zette deze voor ons in de epoxy. Voor de zoveelste keer is Hans onze grote hulp.
07 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Rond negen uur kwamen Kate en Paul aanrijden bij hun boot en gingen Kate en ik Boodschappen doen. Paul had mij gevraagd een kleine momentsleutel van een half inch te kopen maar alle winkels in Kingston die momentsleutels verkochten hadden geen kleine maar alleen grote momentsleutel van een halve inch. We hebben van Hans al een grote momentsleutel geleend maar helaas is de ruimte te klein om die te kunnen gebruiken. Uiteindelijk was het elf uur toen we naar de watersport winkel in Hobart reden waar ik “Tef Gel” en FixTech Fix 190 HT kocht en Kate spullen voor zichzelf.
Terug in Kingston moest Kate dingen regelen zodat ze mij bij Woolworth afzette en ik daar boodschappen deed. Rond twee uur hadden we bij de auto afgesproken en reden terug naar de marina waar ik de spullen opruimde.
Gisteren was onze Hydrofoil van onze buitenboord motor binnen gekomen (afgeleverd bij het postkantoor) zodat Paul deze vandaag op de buitenboordmotor monteerde.
Verder had hij Paul (Dufour 38) nog wat geholpen met zijn Webasto.
Rond vijf uur aten we ons avond eten en omdat de banken alweer vol stonden met spullen gingen we vroeg naar bed waar we een film keken. Rond zes uur klopten Winnie en Albert op onze romp. Ze waren bij vrienden in Kettering op visite geweest en kwamen even gedag zeggen. We spraken af dat Winnie mij morgen komt ophalen voor de bijbelclub van de kerk.
06 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik met mijn moeder had gesproken, drie rondjes park had gejogd en de fitness apparaten had gebruikt dronken Paul en ik koffie/chocomelk in de kuip. Het was een mooie zonnige dag met een lekker windje zodat we hadden afgesproken om met Peter Ashton te gaan zeilen. Toen we rond tien uur nog niets hadden gehoord belden we hem en bleek dat het zeilen niet doorging.
Rond half elf werd de boot van Paul en Kate uit het water gehaald en stond hun boot tegenover ons. Met zijn vieren dronken we koffie op de Giebateau toen Ian (Volvo dealer) kwam om naar hun motor te kijken. We vroegen gelijk hoe het met onze versnellingsbak/saildrive ging. De onderdelen waren inmiddels binnengekomen en hij verwachtte onze versnellingsbak met saildrive vrijdag klaar te hebben.
Paul hielp Paul en Kate met de Webasto in hun boot en daarna lunchten we gezamenlijk bij ons. Rond twee uur kwamen Fred en Niesje thee drinken en maakten we een kleine wandeling.
Nadat Fred en Niesje weg waren liepen Paul en ik naar de andere steiger waar de First 40.7 van Lee lag met de bemanning al aan boord. Paul klom de mast in om de voorstag op te meten omdat ze dachten dat deze niet goed was. Gelukkig bleek deze wel goed te zijn. Ik ging terug naar de Giebateau om de foto’s op de computer te zetten terwijl Paul de woensdag avond wedstrijd met Lee meedeed. Toen Paul thuis kwam vertelde hij trots dat ze eerste waren geworden.
05 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik drie rondjes had gejogd en de fitness apparaten had gebruikt dronken we koffie/chocomelk. Rond tien uur werden we door Albert en Winny met de auto opgehaald. Zowel Albert als Winny emigreerden als kind met hun ouders vanuit Nederland naar Australië en wonen sindsdien in Tasmanië. Zij vinden het leuk om Nederlands te spreken zodat we de hele dag Nederlands spraken. Als eerst namen ze ons mee naar Hobart waar we bij Cornelian bay koffie/chocomelk dronken met uitzicht op de brug en boothuizen in de baai.
Vervolgens reden we door een glooiend heuvelachtig landschap met o.a schapen boerderijen en wijngaarden naar Richmond. 
Richmond is een leuk historisch plaatsje met oude huizen van hout of zandsteen, verschillende kunstenaars ateliers, antiek winkels en waar we onze lunch aten.
In Richmond staat ook de oudste brug (uit 1823) van Australië.
We reden via een andere weg terug en waren na een hele gezellige dag rond vier uur terug bij de Giebateau. 
04 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik met mijn moeder en tante Jannie had gesproken jogde ik van acht tot negen drie rondjes om het park en tussendoor gebruikte ik de fitness apparaten.
Na de koffie/chocomelk maakten Paul en ik een mooie wandeling van ca. twee uur rond de heuvel. Als eerst liepen we over een onverharde weg langs oude huizen met schapen boerderijen, een wijngaard en een boom met knotten waar ze mooi houtsnijwerk uit hebben gesneden. 
Aan de andere kant van de heuvel kwamen we op een verharde weg met allemaal moderne huizen. Rond twaalf uur waren we terug en maakte ik de lunch. Tijdens de lunch keken we het nederlandse acht uur journaal dat werd uitgezonden via SBS Worldnews op tv kanaal vijfendertig.
In de middag gingen we onderuit met internet, televisie en een boek.
VERSNELLINGSBAK MET SAILDRIVE
07 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Rond negen uur kwamen Kate en Paul aanrijden bij hun boot en gingen Kate en ik Boodschappen doen. Paul had mij gevraagd een kleine momentsleutel van een half inch te kopen maar alle winkels in Kingston die momentsleutels verkochten hadden geen kleine maar alleen grote momentsleutel van een halve inch. We hebben van Hans al een grote momentsleutel geleend maar helaas is de ruimte te klein om die te kunnen gebruiken. Uiteindelijk was het elf uur toen we naar de watersport winkel in Hobart reden waar ik “Tef Gel” en FixTech Fix 190 HT kocht en Kate spullen voor zichzelf.
Terug in Kingston moest Kate dingen regelen zodat ze mij bij Woolworth afzette en ik daar boodschappen deed. Rond twee uur hadden we bij de auto afgesproken en reden terug naar de marina waar ik de spullen opruimde.
Gisteren was onze Hydrofoil van onze buitenboord motor binnen gekomen (afgeleverd bij het postkantoor) zodat Paul deze vandaag op de buitenboordmotor monteerde.
HYDROFOIL OP DE BUITENBOORD MOTOR.
Rond vijf uur aten we ons avond eten en omdat de banken alweer vol stonden met spullen gingen we vroeg naar bed waar we een film keken. Rond zes uur klopten Winnie en Albert op onze romp. Ze waren bij vrienden in Kettering op visite geweest en kwamen even gedag zeggen. We spraken af dat Winnie mij morgen komt ophalen voor de bijbelclub van de kerk.
06 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik met mijn moeder had gesproken, drie rondjes park had gejogd en de fitness apparaten had gebruikt dronken Paul en ik koffie/chocomelk in de kuip. Het was een mooie zonnige dag met een lekker windje zodat we hadden afgesproken om met Peter Ashton te gaan zeilen. Toen we rond tien uur nog niets hadden gehoord belden we hem en bleek dat het zeilen niet doorging.
Rond half elf werd de boot van Paul en Kate uit het water gehaald en stond hun boot tegenover ons. Met zijn vieren dronken we koffie op de Giebateau toen Ian (Volvo dealer) kwam om naar hun motor te kijken. We vroegen gelijk hoe het met onze versnellingsbak/saildrive ging. De onderdelen waren inmiddels binnengekomen en hij verwachtte onze versnellingsbak met saildrive vrijdag klaar te hebben.
Paul hielp Paul en Kate met de Webasto in hun boot en daarna lunchten we gezamenlijk bij ons. Rond twee uur kwamen Fred en Niesje thee drinken en maakten we een kleine wandeling.
FRED EN NIESJE BIJ DE GIEBATEAU
05 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik drie rondjes had gejogd en de fitness apparaten had gebruikt dronken we koffie/chocomelk. Rond tien uur werden we door Albert en Winny met de auto opgehaald. Zowel Albert als Winny emigreerden als kind met hun ouders vanuit Nederland naar Australië en wonen sindsdien in Tasmanië. Zij vinden het leuk om Nederlands te spreken zodat we de hele dag Nederlands spraken. Als eerst namen ze ons mee naar Hobart waar we bij Cornelian bay koffie/chocomelk dronken met uitzicht op de brug en boothuizen in de baai.
CORNELIAN BAY
HET LANDSCHAP
HET OUDE RICHMOND
ONZE LUNCH
OUDSTE BRUG
ROUTE VAN VANDAAG
04 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Nadat ik met mijn moeder en tante Jannie had gesproken jogde ik van acht tot negen drie rondjes om het park en tussendoor gebruikte ik de fitness apparaten.
IK OP DE FITNESS APPARATEN
DE BOOM
In de middag gingen we onderuit met internet, televisie en een boek.
03 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Na mijn dagelijkse gesprek met mijn moeder, ons ontbijt en de koffie/chocomelk werden we rond kwart over negen opgehaald door Willy en Albert en reden we met hun mee naar de kerk in Kingston waar we Hans, Jacky en de andere kerkgangers zagen en de dienst bijwoonden. Na de dienst reden we met Willy en Albert mee naar hun huis in Margate waar we ook hun zoon, schoondochter met hun twee dochters ontmoetten. Het werd een gezellige middag. Rond vier uur brachten Willy en Albert ons met een omweg terug naar de Giebateau en zagen we de verschillende huizen waarin ze gewoond hebben. Ook vandaag was het een bewolkte dag met wat regen en veel wind, de depressie/storm komt over. Terug aan boord deden we voor het eerst in lange tijd een elektrische kachel aan aangezien het ca. tien graden was en we stroom van de kant hebben.
02 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Gisteren had ik de planken waar de buitenboord motor al zeventien jaar aan hangt (als we onderweg zijn) van Hans terug gekregen. We hadden aan Hans gevraagd of hij de planken wilde omdraaiden (boven nu onder) omdat de planken bovenaan slecht werden en er wat aanpassingen aan gedaan moesten worden om ze weer goed te kunnen ophangen. Niet alleen heeft hij de aanpassingen gedaan die wij gevraagd hadden maar heeft hij ook alles een stuk steviger gemaakt. Hans thanks for all your help!
Rond tien uur werden we opgehaald door Paul en reden we met hem mee naar Hobart waar we eerst zijn vrouw Kate ophaalden en daarna naar de Derwent marina/sailing club reden waar hun Dufour 38 lag. Hier bekeken de mannen naar het probleem aan hun zeilboot en gebruikten onze onderwatercamera terwijl wij vrouwen binnen zaten te praatten aangezien het een frisse, bewolkte en regenachtige dag was. Aan het eind gaf Paul hun nog enkele andere tips.
We reden naar hun huis in Hobart waar ze uitzicht hebben over de Derwent river en waar we een heerlijke vissoep als lunch aten. In de middag had Kate een afspraak en wandelden wij over een deel van de “Taroona Coastal Discovery Trail” die langs hun huis gaat. We liepen over het strand, stenen en wandelpad met uitzicht over Derwent river met de kliffen.
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Na mijn dagelijkse gesprek met mijn moeder, ons ontbijt en de koffie/chocomelk werden we rond kwart over negen opgehaald door Willy en Albert en reden we met hun mee naar de kerk in Kingston waar we Hans, Jacky en de andere kerkgangers zagen en de dienst bijwoonden. Na de dienst reden we met Willy en Albert mee naar hun huis in Margate waar we ook hun zoon, schoondochter met hun twee dochters ontmoetten. Het werd een gezellige middag. Rond vier uur brachten Willy en Albert ons met een omweg terug naar de Giebateau en zagen we de verschillende huizen waarin ze gewoond hebben. Ook vandaag was het een bewolkte dag met wat regen en veel wind, de depressie/storm komt over. Terug aan boord deden we voor het eerst in lange tijd een elektrische kachel aan aangezien het ca. tien graden was en we stroom van de kant hebben.
02 maart 2024
BOOT IN KETTINGER WIJ IN BEAUTY POINT ,TASMANIE, AUSTRALIE
Gisteren had ik de planken waar de buitenboord motor al zeventien jaar aan hangt (als we onderweg zijn) van Hans terug gekregen. We hadden aan Hans gevraagd of hij de planken wilde omdraaiden (boven nu onder) omdat de planken bovenaan slecht werden en er wat aanpassingen aan gedaan moesten worden om ze weer goed te kunnen ophangen. Niet alleen heeft hij de aanpassingen gedaan die wij gevraagd hadden maar heeft hij ook alles een stuk steviger gemaakt. Hans thanks for all your help!
PLANKEN VOOR- PLANKEN NADAT HANS ERAAN HEEFT GEWERKT.
We reden naar hun huis in Hobart waar ze uitzicht hebben over de Derwent river en waar we een heerlijke vissoep als lunch aten. In de middag had Kate een afspraak en wandelden wij over een deel van de “Taroona Coastal Discovery Trail” die langs hun huis gaat. We liepen over het strand, stenen en wandelpad met uitzicht over Derwent river met de kliffen.
WANDELING OVER EEN DEEL VAN DE COASTAL HET STRAND
Toen Kate terug kwam lieten we onze film van Spitsbergen, Falkland en Antarctica zien. Inmiddels was het alweer vier uur en brachten ze ons terug naar Kettering waar we tijdelijk afscheid namen.
01 maart 2024
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Het is alweer maart en we hadden allang aan de westkust van Australië willen zeilen maar helaas is de versnellingsbak stuk gegaan en wachtten we op onderdelen die uit Europa moeten komen.
Gisteren had ik contact met Niesje en Fred gehad omdat ik graag naar de bijbelclub van de kerk wilde. De bussen van Kettering naar Kingston gaan maar heel sporadische, alleen heel vroeg in de ochtend en later in de middag. Dus had ik hun gebeld of het goed was dat ik met de bus van half acht naar hun toe kwam en daarna met hun meereed naar de bijbelclub.
Zodoende wandelde Paul vanochtend rond kwart over zeven met mij mee naar de bushalte waar ik de bus naar Margate nam. Even over acht uur was ik al in Margate en besloot eerst rondje park te wandelen zodat ik even over half negen bij Fred en Niesje aankwam. We dronken koffie en ondertussen praatten we gezellig. Rond half tien reden we naar de kerk in Kingston waar we ook Hans, Jacky en andere kerkgangers ontmoetten. Na de bijbelclub dronken we met zijn allen koffie in een restaurant. Fred en Niesje deden wat boodschappen bij Coles en daarna brachten ze mij terug naar de Giebateau waar ze ook Paul ontmoetten.
Nadat Fred en Niesje weg waren aten we onze lunch en toen we bijna klaar waren kwamen Paul en zijn vrouw Kate langs. Zij hebben een Dufour 38 die een week geleden op de kant stond en waar we hun ontmoet hebben. Ze kwamen aan boord en na een tijdje gezellig gesproken te hebben werden we voor morgen uitgenodigd.
Nadat ze weg waren maakten we een wandeling de heuvel op naar het eucalyptus pulchella forest and woodland. Een mooie wandeling tussen grote bomen waaronder eucalyptus, dennenbomen en grote varens.
Rond vijf uur waren we terug aan boord tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
OYSTER COVE MARINA, KETTINGER ,TASMANIE, AUSTRALIE
Het is alweer maart en we hadden allang aan de westkust van Australië willen zeilen maar helaas is de versnellingsbak stuk gegaan en wachtten we op onderdelen die uit Europa moeten komen.
Gisteren had ik contact met Niesje en Fred gehad omdat ik graag naar de bijbelclub van de kerk wilde. De bussen van Kettering naar Kingston gaan maar heel sporadische, alleen heel vroeg in de ochtend en later in de middag. Dus had ik hun gebeld of het goed was dat ik met de bus van half acht naar hun toe kwam en daarna met hun meereed naar de bijbelclub.
Zodoende wandelde Paul vanochtend rond kwart over zeven met mij mee naar de bushalte waar ik de bus naar Margate nam. Even over acht uur was ik al in Margate en besloot eerst rondje park te wandelen zodat ik even over half negen bij Fred en Niesje aankwam. We dronken koffie en ondertussen praatten we gezellig. Rond half tien reden we naar de kerk in Kingston waar we ook Hans, Jacky en andere kerkgangers ontmoetten. Na de bijbelclub dronken we met zijn allen koffie in een restaurant. Fred en Niesje deden wat boodschappen bij Coles en daarna brachten ze mij terug naar de Giebateau waar ze ook Paul ontmoetten.
Nadat Fred en Niesje weg waren aten we onze lunch en toen we bijna klaar waren kwamen Paul en zijn vrouw Kate langs. Zij hebben een Dufour 38 die een week geleden op de kant stond en waar we hun ontmoet hebben. Ze kwamen aan boord en na een tijdje gezellig gesproken te hebben werden we voor morgen uitgenodigd.
Nadat ze weg waren maakten we een wandeling de heuvel op naar het eucalyptus pulchella forest and woodland. Een mooie wandeling tussen grote bomen waaronder eucalyptus, dennenbomen en grote varens.
MOOIE WANDELING EUCALYPTUS FOREST