DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN
28 februari 2021. OTTER BAY, NORTH PENDER EILAND (48 47.466 N 123 18.262 W). Het was bewolkt toen we rond negen uur ons anker ophaalden en alleen op voorzeil ruime wind een stukje door Glentherne pas terug zeilden. Aangekomen in Captain passage tussen Pender en Saltspring eiland kruisten we met ca. twintig knopen zuidoostwaarts, staken Swanson Channel over naar Otter bay bij North Pender eiland waar ons anker er rond tien uur en na zeven mijl inging. Al was het niet zonnig uit de wind was het ca. acht graden zodat we in de kuip nog een kop thee/chocomel dronken en luisterden naar de radio. Na de lunch in de kuip en mijn moeder te hebben gesproken gingen we naar de kant waar we de Roe Lake Trail liepen. Een mooie wandeling door het bos en langs een meer. Als eerst zagen we een omgevallen boom omdat de bevers deze door hadden geknaagd en zagen we verschillende bomen waar de bevers aan begonnen waren. Even verderop zagen we de beverdam.
BOOM WAAR BEVERS EEN GEKNAAGD HEBBEN
BEVER DAM
Terug bij Giebeltje II motorden we nog even naar de haven in Otter bay om bootjes te kijken en waren we rond drie uur terug aan boord. De waterdichte hoes van onze iPad Air heeft het begeven zodat Paul op internet zocht of er een te koop was. Maar helaas de iPad is waarschijnlijk te oud. Verder gingen we onderuit met een boek.
27 februari 2021
GLENTHORNE PASS, PREVOST EILAND (48 49.248 N 123 23.096 W)
Om negen uur scheen de zon en stond er een licht noordelijke windje zodat we alleen op voorzeil rustig ruime wind Welbury bay uit zeilden naar Prevost eiland. Bij Prevost eiland aangekomen zeilden we door GLenthorne passage tussen Prevost en Secret eiland waar ons anker er na drie mijl aan het einde inging. Met de zon in de kuip, uit de wind zaten we lekker in de kuip te luisteren naar de radio en ondertussen genoten we van de omgeving. Het is weekend en het is drukker met boten. Om ons heen zagen we een paar zeehonden, verschillende vogels in het water en een Bald Eagle boven de bomen zweven. We aten de lunch in de kuip en zoals gewoonlijk spraken we met mijn moeder. Na de lunch roeiden we naar de kant en maakten een wandeling door het bos over de peninsula van Prevost eiland. Ik zoek dan naar mooie en aparte vegetatie. Vandaag viel mijn oog erop dat sommige mossen en sommige planten alweer nieuwe spruiten/tip hebben.
NIEUWE SPRUITEN/TIPS
Rond half drie waren we terug aan boord en dronken we nog iets in de kuip. Toen het frisser werd gingen we naar binnen waar ik eerst wat oefeningen deed en vervolgens de foto’s voor de weblog klaar maakte terwijl Paul onderuit ging met de krant. Rond vijf uur was het tijd voor het avond nieuws op de televisie.
26 februari 2021
WELBURY BAY, SALTSPRING EILAND (48 50.566 N 123 26.471 W)
De zon scheen volop toen we rond zeven uur ons anker ophaalden. Alleen op voorzeil zeilden we ruime wind tussen Galiano en Parker eiland door. Toen we bij Tricomali Channel aankwamen zagen we de witte koppen op het water staan en rolde we het voorzeil iets in. Met ca dertig knopen en vlagen van over de dertig noorden wind zeilden we halve wind naar Saltspring eiland. De golven sloegen tegen de romp en af en toe spatte het water de kuip in. Eenmaal tussen Saltspring en Prevost eiland nam de wind af tot ca. twintig knopen en waren we de golven kwijt. We kruisten noordwaarts door Welbury bay waar ons anker er rond half negen en na zes mijl inging. Paul keek op de wind meter en zag dat we in een vlaag zevenenveertig knopen
hebben gehad. Op de radio hoorden we dat alle ferries tussen Vancouver eiland en het vaste land in de ochtend uit de vaart waren genomen. In de zon uit de wind dronken we thee/chocomel en verder luisterden naar de radio. Paul keek met de camera onderwater om te zien of de anodes van de saildrive er nog zaten. Helaas zijn die na meer dan zes maanden weg en moet hij er binnenkort in om ze te vervangen, brrr. De wind nam iets af zodat Paul de drone pakte om te kijken waar we aan de kant konden komen. Toen hij de drone op ons zonnepaneel wilde laten landen kwam er net een vlaag over en lag de drone bijna in het water. Gelukkig reageerde Paul snel zodat hij de drone net op tijd weer omhoog liet vliegen. De tweede keer lande de drone zoals het hoort
. Tijdens de lunch buiten in de kuip spraken we met mijn moeder. In de middag maakten we een wandeling door het bos en door het Welbury park. Rond drie uur waren we terug aan boord waar ik mijn oefeningen deed en Paul onderuit ging met de krant. Om vijf uur was het tijd voor het nieuws op de televisie. Rond zeven uur zagen we de volle maan achter de bomen vandaan komen, het leek wel dag!
Rond half drie waren we terug aan boord en dronken we nog iets in de kuip. Toen het frisser werd gingen we naar binnen waar ik eerst wat oefeningen deed en vervolgens de foto’s voor de weblog klaar maakte terwijl Paul onderuit ging met de krant. Rond vijf uur was het tijd voor het avond nieuws op de televisie.
26 februari 2021
WELBURY BAY, SALTSPRING EILAND (48 50.566 N 123 26.471 W)
De zon scheen volop toen we rond zeven uur ons anker ophaalden. Alleen op voorzeil zeilden we ruime wind tussen Galiano en Parker eiland door. Toen we bij Tricomali Channel aankwamen zagen we de witte koppen op het water staan en rolde we het voorzeil iets in. Met ca dertig knopen en vlagen van over de dertig noorden wind zeilden we halve wind naar Saltspring eiland. De golven sloegen tegen de romp en af en toe spatte het water de kuip in. Eenmaal tussen Saltspring en Prevost eiland nam de wind af tot ca. twintig knopen en waren we de golven kwijt. We kruisten noordwaarts door Welbury bay waar ons anker er rond half negen en na zes mijl inging. Paul keek op de wind meter en zag dat we in een vlaag zevenenveertig knopen
VOLLE MAAN
25 februari 2021
MONTAGUE HARBOR, GALIANO EILAND (48 53.763 N 123 24.077 W)
Nu de zon warmer wordt en we meer gewend zijn aan de kou (na de sneeuw en temperaturen onder nul) voelt het buiten bij tien graden in de zon al lekker aan zodat we buiten in de kuip achter de buiskap thee/chocomel dronken. We bleven nog een tijdje in de kuip zitten om van de omgeving en de vogels in het water te genieten.
RED-BREASTED MERGANSER
Neemt niet weg dat de olielampen het binnen op temperatuur houden. We aten een vroege lunch in de kuip om vervolgens te gaan wandelen. We liepen over de weg naar de Marina iets verderop en later nog een stukje door het bos. Onderwijl spraken we met mijn moeder. Rond twee uur waren we terug aan boord en dronken we nog wat in de kuip. Toen het frisser begon te worden gingen we naar binnen om onderuit met boek/krant en radio.
24 februari 2021
MONTAGUE HARBOR, GALIANO EILAND (48 53.763 N 123 24.077 W)
Paul had op internet gelezen dat ons ankerlicht op de Victron smart zonnepanelen regelaar kon worden aangesloten zodat het ankerlicht automatisch aangaat als het donker wordt en uitgaat als het licht wordt.
VICTRON SMART REGELAAR
Voor de verandering ging Paul na het ontbijt uit bed en ging met de bedrading aan de gang om het ankerlicht op deze manier aan te sluiten terwijl ik in bed een boek las om hem niet in de weg te lopen. Rond half elf was hij klaar en gaat het ankerlicht automatisch aan/uit. Maar we kunnen het ankerlicht ook via de telefoon regelen als we in het donker zeilen.
Het was droog en een beetje zonnig zodat we buiten thee/chocomel dronken en ik wat oefeningen buiten in de kuip deed terwijl Paul alles opruimde. Tijdens de lunch in de kuip spraken we met mijn moeder en daarna werd het tijd voor een wandeling. We liepen over Gray peninsula door het bos en langs het waterkant waar we in het water verschillende vogels zagen waaronder surf scooters, Blufflehead en Red breasted merganser. Bijna allemaal met de kop op de rug te slapen of zich te beschermen tegen de koude wind.
SURF SCOOTERS
Ook kwamen we onderweg verschillende andere wandelaars tegen waar we soms een praatje mee maakten. Rond vier uur waren we terug aan boord waar ik nog even wat oefeningen deed en Paul de olielampen en de webasto aan deed. Tijd voor het nieuws op de radio.
23 februari 2021
MONTAGUE HARBOR, GALIANO EILAND (48 53.763 N 123 24.077 W)
Terwijl we gisteren langs de waterkant liepen zagen we hoe een aalscholver de diepte in dook naar een school kleine haringen en iedere keer met een visje naar boven kwam. Het water was zo helder dat we goed konden volgen hoe de school kleine visjes als een klein bolletje door het water zwommen en hij daar middenin dook.
Vanochtend scheen de zon en was het enigszins bewolkt toen we ons anker ophaalden en naar het benzine station motorden. Hier tankten we twintig liter diesel, tien liter benzine en vulden we onze watertanks. Rond half tien zeilden we alleen op voorzeil rustig Nanaimo Harbor uit naar Dodd narrows. De wind trok aan tot ca. achttien a twintig knopen noordenwind zodat we alleen op voorzeil al hard genoeg gingen in de hoop om bij dood tij door de Dodd narrows te gaan. Maar de Giebateau was te snel zodat we met ca. twee knopen tegen en genoeg wind erdoorheen zeilden. Na de narrow’s werd het voorzeil uitgeboomd en zeilden we verder zuidwaarts door Tricomali Channel. De zon kwam door de bewolking, de wind nam ietsje af en even was het een prachtige zonnige dag. Als we in de zon uit de wind zaten was het zelfs warm
RUIME WIND ZEILEN
Met ca twintig a tweeëntwintig knopen en hier en daar een bui zeilden we het laatste stuk naar Montague Harbor waar ons anker er rond half vijf en na negenentwintig mijl inging.
22 februari 2021
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Gisteren nacht hadden we bezoek gehad van een rivierotter. De rivierotter vond ons Giebeltje II een geschikte plek om zijn maaltijd te nuttigen. Alleen had hij tijdens het in de bijboot komen op de afsluiter gestaan zodat deze open was gegaan en er zeewater in de bijboot kwam. Toch had hij zijn maaltijd in Giebeltje II genuttigd en in plaats van alles netjes op te ruimen had hij alle troep zoals de scharen achtergelaten. Vervolgens was hij in de kuip geklommen en had onze bank als toilet gebruikt waardoor we dit alles moesten opruimen voordat we naar de kant konden.
Vannacht hoorde Paul weer gerommel en ging zijn bed uit. Achterop de Giebateau zat de rivierotter zijn maaltijd (levende krab) te eten. Paul moest heel dichtbij hem komen voordat hij het water indook en zijn maaltijd achter liet, die Paul hem achterna gooide. Vanochtend toen ik ontbijt ging maken zag ik nog net een staart op de bank. Ik haastte mij naar buiten om hem weg te jagen en zag hem over de rand van de Giebateau het water in gaan. Gelukkig was de kuip nog niet als toilet gebruikt maar in Giebeltje II lag weer genoeg rommel van zijn maaltijden.
Er is een groot verschil tussen een rivierotter en een zeeotter. De zeeotter is een koddig beest die zijn maaltijd op zijn buik eet. Hij gebruikt dan een steen of iets anders om de schelpen of schalen kapot te slaan op zijn buik en ze zijn erg schuw. Rivierotter maken een troep op boten, op de steigers/kanten en zijn veel minder schuw. Verder zullen er nog een tal van verschillen zijn.
Rond tien uur gingen we naar de kant waar ik een afspraak had. Daarna maakten we een wandeling door de stad aangezien het een mooie zonnige dag was. Op de terugweg zagen we de rivierotter al van veraf achterop de Giebateau zitten te eten. Ik wilde foto’s maken maar helaas deed de camera het niet, deze was te koud. Aan boord aten een late lunch in de kuip en hesen we Giebeltje II omhoog. Ik deed wat huishoudelijke klusjes terwijl Paul de nieuwe zonnepanelen regelaar in de gaten hield. Nu verschillende zonnepanelen op verschillende regelaars staan worden de accu’s beter opgeladen.
21 februari 2021
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Het was een zonnige dag met een lekker windje zodat we na de thee/chocomel naar de kant gingen voor een wandeling over New Castle eiland. We kennen de paden nu wel maar toch blijft het heerlijk om in de natuur te wandelen. Op zich zagen we geen aparte vegetatie maar ook de gewone natuur is prachtig als de zon erop schijnt.
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Het was een zonnige dag met een lekker windje zodat we na de thee/chocomel naar de kant gingen voor een wandeling over New Castle eiland. We kennen de paden nu wel maar toch blijft het heerlijk om in de natuur te wandelen. Op zich zagen we geen aparte vegetatie maar ook de gewone natuur is prachtig als de zon erop schijnt.
AL IS HET NORMAAL DE NATUUR BLIJFT MOOI
Rond twaalf uur waren we terug aan boord en maakte ik de lunch en spraken we met mijn moeder. In de middag installeerde Paul de nieuwe regelaar voor de zonnepanelen en deed ik administratieve klusjes. Daarna was het alweer tijd voor het avond eten.
20 februari 2021
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Na de thee/chocomel gingen we naar Nigel en Elaine. Paul en Nigel gingen boodschappen doen. Twee van onze gasflessen vullen, naar de watersportzaak om een zonnepanelen regelaar te kopen en de verkeerde van Amazone terug te sturen.
Onderwijl was Elaine bezig met haar dingen en belde ik Evelien, tante Jannie en mijn moeder. Toen de mannen terug kwamen aten we een lunch en daarna gingen Elaine en Nigel naar de farmers markt en deed ik wat oefeningen, douchten we en maakten we gebruik van de wasmachine. Toen ze terug waren keken we de American cup op de computer van Nigel. Daarna was het tijd voor het avond eten en maakte ik kibbeling en Elaine de salade en de aardappelen. Rond acht uur waren we terug aan boord.
19 februari 2021
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Gisteren hadden we Nigel en Elaine gebeld dat we in Nanaimo waren en mochten we hun auto lenen om boodschappen te doen. Rond tien uur waren we bij hun waar we eerst gezellig even bijpraten maar daarna snel boodschappen deden. Ik probeer dan voor een hele maand (of langer) eten te kopen. Met de Covid doen we zo min mogelijk boodschappen. Rond twee uur waren we terug bij Elaine waar we ons eigen gang gingen aangezien Elaine druk was en Nigel fietsen. De zonnepanelen regelaar was binnengekomen maar ze hadden de verkeerde gestuurd zodat we deze terug stuurden. Ik had belooft het avond eten te maken zodat ik bami met gamba’s maakte. Het was een gezellige dag/avond. Terug aan boord ruimde ik de boodschappen op.
18 februari 2021
NANAIMO HARBOR, VANCOUVER EILAND (49 10.621 N 123 55.865 W)
Het was bewolkt en het regende de hele dag. In de ochtend lazen we een boek/krant en luisterde naar een potcast die Paul had gedownload. Rond elf uur kwam er wat wind en haalden we ons anker op. Alleen op voorzeil, zeilden we ruime wind door Stuart Channel naar Dodd narrows. Onderwijl trok de wind aan tot ca. twintig knopen en rolde we het uitgeboomde voorzeil iets in anders zouden we te vroeg bij Dodd narrows aankomen. Het is winter en de koude lucht is dikker zodat het harder aanvoelt en waardoor we minder zeil nodig hebben om vooruit te komen. Toch waren we nog iets te vroeg bij Dodd narrows zodat we er met ca. anderhalve knoop tegen doorheen gingen. Daarna zetten we koers naar Nanaimo waar ons anker er rond half vier en na zeventien mijl inging. Tijd voor wat oefeningen om daarna net als Paul lekker onderuit te gaan. Kaarsen, olielampen en webasto aan want er staat genoeg wind waardoor de windmolen de accu's bijlaadt.
17 februari 2021
PREEDY HARBOR, THETIS EILAND (48 58.461 N 123 40.526 W)
Toen we rond acht uur ons anker ophaalden scheen de zon volop en stond er een lichte koude noorden bries van ca vijf knopen. Alleen op voorzeil zeilden we rustig oostwaarts naar Preedy Harbor bij Thetis eiland waar ons anker er rond tien uur en na vier mijl inging. We dronken thee chocomel in de kuip en keken onderwijl hoe de ferry kwam aanvaren, afmeerde en hoe de auto’s eraf en erop reden. Na de lunch in de kuip en met mijn moeder te hebben gesproken gingen we naar de kant voor een wandeling. Van hieruit maakten we een wandeling over een deel van het eiland waar we nog niet geweest waren. We kwamen langs het huis van Cecilia en Mike maar ze waren niet thuis. De weg liep dood zodat we dezelfde weg terug liepen en verder de andere kant op naar de Marina. Terug bij Giebeltje II zaten twee vrouwen op een bankje met elkaar te praten en maakten we een praatje. Rond drie uur waren we terug aan boord en gingen onderuit met boek/krant en luisterden naar de radio.
16 februari 2021
EVENING COVE, VANCOUVER EILAND (48 59.022 N 123 46.009 W)
Vannacht hoorden we gekras langs de boot gaan, kleine stukjes ijs die door de stroming langs de Giebateau dreven. Toen we rond half negen buiten keken scheen de zon al volop zodat we onze thee/chocomel in de kuip dronken. Dat is lang geleden dat we thee/chocomel in de kuip dronken terwijl we op anker lagen, wat is dat toch heerlijk zo in de buitenlucht!
We gingen naar de kant waar we door Lady smith liepen. De wegen en voetpaden waren sneeuw vrij gemaakt maar op de huizen en in de tuinen/parken lag nog steeds een laagje sneeuw. Bij de bibliotheek belden we mijn moeder en internette Paul nog even terwijl ik naar de tweedehands zaak liep die helaas gesloten was. We haalden wat boodschappen en rond half twee waren we terug aan boord. Er stond een lichte bries zodat we ons anker ophaalden. Alleen op voorzeil kruisten we heel rustig Lady Smith baai uit. Onderwijl zaten we heerlijk in het zonnetje dat al merkbaar warmer wordt en luisterden naar de radio. Het ging alweer over Covid; dat er nu drie varianten in Canada zijn, dat de aantallen oplopen en de ergernis over de trage vaccinaties. Ook Nederland kwam op het nieuws doordat de avondklok via de rechter is terug gedraaid.
Rond half vijf en na vijf mijl kruizen ging ons anker er bij Evening Cove (aan het eind van een kleine peninsula) in. De zon scheen nog steeds maar verdween even later achter de bergen van Vancouver eiland en toen koelde het snel af. Tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
15 februari 2021
LADY SMITH, VANCOUVER EILAND (48 59.774 N 123 48.519 W)
Het regende vanochtend hard zodat we iets langer in bed bleven. Toen we rond negen uur ons aankleedden en ons anker ophaalden miezerde het alleen nog.
We motorden North Cove uit en zeilden met ca vijf a zeven knopen noordenwind alleen op voorzeil richting Vancouver eiland. Aangekomen bij de kust van Vancouver eiland kruisten door Lady smith bay noordwaarts naar Lady smith. Onderweg dronken we thee/chocomel, luisterden naar de radio en spraken tijdens de lunch met mijn moeder. Rond half twee en na tien mijl ging ons anker er bij Lady smith in. We gingen naar binnen waar Paul de olielampen en de webasto (diesel kachel) aandeed zodat het lekker warm werd. Paul las de krant en Nu.nl en ik las eerst in Hakomi therapie en daarna deed ik mijn oefeningen. Onderwijl klaarde het op en kwam de zon achter de bewolking tevoorschijn. Rond vijf uur was het tijd voor het avondnieuws op de televisie en avondeten.
14 februari 2021
NORTH COVE, THETIS EILAND (49 00.518 N 123 41.406 W)
Het vriest nog steeds en vanochtend begon het alweer te sneeuwen. Met drie olielampen voor in de punt blijft het ca. twintig graden, droog en warm!
Rond half tien starte Paul de generator om de accu’s op te laden en ons huisje te verwarmen. We keken het nieuws en daarna een soort Buitenhof (informatief programma).
Het ging voornamelijk over Covid vaccins en dat ze hier afhankelijk zijn van andere landen. Er is hier in Canada een laboratoria bezig om zelf een vaccin te ontwikkelen en ze zijn bijna zo ver voor de goedkeuring. Nu ze het willen verkopen aan de provincies voordat ze de fabriek kunnen opstarten blijkt dat ze het alleen via de regering kunnen verkopen. Dit brengt allerlei moeilijkheden en vertragingen met zich mee waardoor de Canadese mensen ongeduldig worden en meer achtergrond informatie willen. In Nederland zijn er ook zulke onenigheden maar het is een wereldwijd probleem. Na het programma was het tijd om de lunch te maken en mijn moeder te spreken.
Het sneeuwen was overgegaan in natte sneeuw zodat Paul Giebeltje II leegte in de emmers en we verder binnen bleven. Ik maakte de foto’s klaar voor de weblog terwijl Paul bezig was de pitten van de olielampen schoon te maken. In de namiddag gingen we onderuit met boek/krant.
Ik heb inmiddels twee mooie boeken gelezen van de schrijven Raynor Winn.
Het eerste deel is The Salt Path (het zoute pad) en het tweede deel The wild Silence (de wilde stilte). Het gaat over een stel dat dakloos wordt en in dezelfde tijd te horen krijgen dat hij ongeneeslijk ziek is. Nu ze niets meer bezitten gaan ze het 'South West Coast Path lopen, een tocht van duizend kilometer langs de zuidkust van Engeland. Uit het boek blijkt hoe de natuur een goede/genezende werking op mensen heeft. Maar ook hoe dingen weer op je pad kunnen komen en het ineens weer goed kan gaan.
Rond vijf uur was het tijd voor het nieuws op de televisie.
13 februari 2021
NORTH COVE, THETIS EILAND (49 00.518 N 123 41.406 W)
Het heeft vannacht gesneeuwd en toen we buiten keken lag er vijftien a twintig centimeter sneeuw in de kuip en op het dek. Het sneeuwde nog steeds toen Paul de kuip en de ramen aan de zijkant van de Giebateau sneeuw vrij maakte.
PAUL RUIMT SNEEUW VAN DE GIEBATEAU
Niet alles werd weggehaald want het is natuurlijk ook een goede isolatie laag. De meeste sneeuw gooide hij in Giebeltje II zodat het kon smelten en we weer douche en afwas water hebben want de emmers aan de zijkant van de Giebateau zijn leeg. Het zeewater is ca. zeven graden en met de aluminium bodem hopen we dat het snel smelt. We luisterden naar de radio, belden wat vrienden in Canada en tijdens de lunch spraken we met mijn moeder. Daarna werd het tijd voor een wandeling. Giebeltje II lag nog steeds vol sneeuw en gesmolten water waar we nu met onze laarzen in/op gingen staan en naar de kant motorden
.
GIEBATEAU IN NORTH COVE IN DE SNEEUW
Het eerste stukje liepen we over de weg die deels al gepekeld was maar daarna liepen we de bossen in waar nog niemand gelopen had en waar we tot kuit hoogte in de sneeuw zakten. Wat is het toch heerlijk zo door de sneeuw te banjeren en om je heen allemaal bomen te zien waarvan de takken doorbuigen van de hoeveelheid sneeuw. Ik kon het niet laten sneeuwballen naar Paul te gooien en die kreeg ik natuurlijk terug ☃️.
WANDELEN IN DE SNEEUW.
Rond drie uur waren we terug aan boord en sneeuwde het nog steeds. Gezellig onderuit met boek/krant en vijf uur het nieuws.
12 februari 2021
NORTH COVE, THETIS EILAND (49 00.518 N 123 41.406 W)
Het was onder nul graden en helder toen we rond half negen ons anker ophaalden en Pirates Cove uit motorden. Alleen op voorzeil zeilden we aan de wind zuidwaarts naar North Cove bij Thetis eiland waar rond half tien ons anker er na zes mijl inging. We keken het laatste stukje van huis kopen/verkopen, belden Lynn, aten een vroege lunch en spraken met mijn moeder. Rond twaalf uur gingen we naar de kant en liepen naar Lynn. Vandaar wandelden we samen met haar door het bos en langs een klein meertje. Toen we langs het huis van Greg en Pat kwamen zagen we dat ze thuis waren en namen we afscheid van Lynn. We klopten bij Greg en Pat aan en stonden buiten op Covid afstand even wat te praten, we wilden alleen even gedag zeggen. Rond drie uur waren terug aan boord en ging de kachel aan. Lekker onderuit met boek/krant.
11 februari 2021
PIRATES COVE, COURCY EILAND (49 05.886 N 123 43.819 W)
Het was nog steeds onder nul graden zodat we net als gisteren pas rond half tien de generator starte om de accu’s op te laden en het warm te maken in de boot. Tien uur dronken we thee/chocomel en keken het programma huis kopen en verkopen met verbouwing. Meestal worden er tijdens de verbouwing muren weggehaald waardoor de woning en keuken één geheel worden en het er dan ineens veel ruimer uitziet. Grappig om te zien hoe huizen er na een verbouwing zo anders uit kunnen zien.
Daarna las ik Hakomi therapie en Paul de krant. Tijdens de lunch spraken we kort met mijn moeder en na de lunch was het tijd voor een wandeling. Nu gingen we bij “marine park Pirates Cove” aan land. Op de landpunt staat een schatkist met nep gouden munten erin. In de zomer ligt het hier vol met boten en lijnen naar de kant maar nu is er geen een andere boot te bekennen.
PIRATES COVE MARINE PARK
We wandelden de Pylades trail en kwamen uit bij het andere deel van Courcy eiland waar de mensen wonen en waar we gisteren een groot deel van hebben gewandeld. Een klein deel hadden we nog niet gedaan zodat we dat vandaag nog deden. We zagen verschillende oude waterpompen langs de weg, bij de camping en bij enkele huizen. De waterpomp bij de camping deed het in elk geval.
PAUL POMT WATER UIT DE WATERPOMP
Rond drie uur waren we terug aan boord waar ik mijn oefeningen deed en daarna onderuit ging met een boek. Paul ging gelijk onderuit met de krant. Rond vijf uur was het tijd voor het nieuws op de televisie en het avond eten.
10 februari 2021
PIRATES COVE, COURCY EILAND (49 05.886 N 123 43.819 W)
Het was vannacht en vandaag de hele dag onder nul en rond het middag uur begon het te sneeuwen. Hierdoor bleven we langer in bed boek/krant lezen. Rond half tien werd de generator gestart zodat de accu’s werden opgeladen en ons huisje verwarmd. Om tien uur is er een leuk programma over huizen kopen en verkopen en de verbouwing van het huis. Vervolgens ging ik lezen in Hakomi therapie en Paul zijn krant. Tijdens de lunch spraken we zoals gewoonlijk met mijn moeder. Na de lunch las ik een boek en snuffelde Paul wat op internet. Onze acht Gb zijn op maar we hebben nog steeds internet al is die wel trager. Beter dan bij Kodoo die na onze 5 GB niets meer gaf. Rond vijf uur was het tijd voor het nieuws op de televisie en het avond eten.
09 februari 2021
PIRATES COVE, COURCY EILAND (49 05.886 N 123 43.819 W)
Het was net onder nul graden en de zon scheen achter de bewolking toen we rond half acht met de laatste stroom mee Silva bay uit motorden, verder oostwaarts tussen Tugboat en Vance eiland vervolgens zuidwaarts tussen de oostkust van Gabriola en Breakwater eiland en als laatst westwaarts tussen de zuidkust van Gabriola en Valdez eiland tot we in Pylades Channel aankwamen. We staken Pylades Channel westwaarts over naar Pirates Cove waar ons anker er rond negen uur en na vijf mijl bij hoog water inging.
Ja, je leest het goed motoren, twee redenen..
We hebben oude accu’s (ca. tien jaar) en nu het onder nul is hebben de accu’s moeite om vol te blijven zodat we ze moesten opladen.
De andere reden is dat we tijdens het motoren de bus heater (kachel via warm koelwater van de motor) gebruiken om het binnen warm te houden.
Nee, we worden geen motorboot dit was echt een uitzondering...
Eenmaal voor anker gingen we naar binnen en deed ik mijn oefeningen terwijl Paul wat klusjes binnen deed. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en daarna was het tijd voor een wandeling. We liepen via de onverharde weg tussen de bossen en huizen door.
EEN LEUK HUIS
Op een gegeven moment hield de weg op en ging over in een privé weg. Paul had al gezien dat de weg een klein stukje verderop weer begon en we zo een rondje konden lopen. We liepen het privé pad op, even voor het huis liepen we bovenlangs de kust naar de andere weg waardoor we toch ons rondje konden afmaken. We kwamen enkele bewoners in de auto tegen en zwaaide. Rond drie uur waren we terug aan boord waar we onderuit gingen met een boek/ krant. Rond vijf uur was het tijd voor het avond eten en nieuws op de televisie.
08 februari 2021
SILVA BAY, GABRIOLA EILAND (49 09.077 N 123 41.421 W)
Rond half acht scheen de zon al door de bewolking maar bleef het nog steeds ca. twee graden. We haalden ons anker op en hesen de zeilen. Eenmaal in de Strait of Georgia hadden we eerst ca. acht knopen noord westen wind die aantrok tot vijftien. Zo zeilden we heerlijk vol tuig, grootzeil aan de ene kant en voorzeil uitgeboomd aan de andere kant zuidwaarts naar Gabriola eiland. Nu er al een aantal dagen noorden wind staat moesten we goed op boomstammen letten. Onderweg spraken we met Evelien en later met mijn moeder, verder luisterden we naar de radio. Zowel de Engelse als de Afrikaanse variant van de Covid zijn in Canada (ook in Britisch Colombia en zelfs op Vancouver eiland) gespot. De regels blijven hetzelfde en er word hier voorlopig niets versoepeld!
Verder werd er gewaarschuwd voor een koufront
07 februari 2021
FALSE BAY, LASQUITI EILAND (49 29.857 N 124 21.304 W)Het was vannacht onder nul geweest en vanochtend kwam de zon rond half acht op. Toen we kwart voor acht in de kuip kwamen lag er een laagje ijs op het dek zodat we voorzichtig moesten lopen om niet weg te glijden maar gelukkig scheen de zon al volop. Giebeltje II werd achterop gehesen, de lijn van de mooring werd losgegooid en de zeilen werden gehesen. We motorden Deep bay uit naar strait of Georgia waar de beloofde tien knopen noorder wind nergens te zien of te voelen was. We dobber/zeilden rustig verder en onderwijl zaten we voor op de punt in de zon thee/chocomel te drinken. Zo zeilden we langs de vuurtoren op Chrome eiland bij de zuidpunt van Denman eiland.
CHROME EILAND MET DE VUURTOREN
Nu het alweer een mooie heldere zonnige maar koude dag was zagen we de besneeuwde bergtoppen van Vancouver eiland waar de zon op scheen en geen wolken omheen hingen. Daaronder de groene bossen en aan de waterkant vaak mooi huizen. We zochten met de verrekijker naar het huis van Jim maar konden het niet vinden. Eigenlijk was de bedoeling vandaag met de noorden wind een lange afstand zuidwaarts te zeilen richting Nanaimo en verder. Maar de wind liet lang op zich wachten en kwam pas rond twaalf uur zodat we besloten halve wind naar Lasquiti eiland te zeilen. We hebben de tijd! Nu kwamen we vlak langs Sisters eiland. Het eiland waar het weerstation op staat en waar we vaak over schrijven als we aangeven dat er veel wind staat in de straat of Georgia.
SISTER EILAND MET HET WEERSTATION.
Rond half twee en na achttien mijl ging ons anker er in False bay in. Lekker de kachel aan en de foto’s van de weblog klaar maken om daarna onderuit te gaan met een boek/krant.
06 februari 2021
DEEP BAY, VANCOUVER EILAND (49 27.519 N 124 43.538 W)
Het was nul graden zodat we mijn moeder vanuit bed spraken. Daarna maakte ik een appel cake en belde Jim ons dat hij ons rond elf uur kwam ophalen.
Met hem reden we naar zijn huis en deden onderweg een paar boodschappen.
Jim woont aan de Strait of Georgia met uitzicht naar Lasquiti eiland en de zuidkust van Hornbey eiland. Hij liet ons zijn huis zien en zo zagen we de basement die hij verhuurt; woonkamer/keuken, badkamer en drie slaapkamers met tuin naar het strand. Daarnaast verhuurd hij nog een huisje naast zijn eigen huis.
Onderwijl dat we gezellig zaten te praten mochten we ook douche en de wasmachine gebruiken. We aten een lunch en later het avond eten dat we samen maakten. Jim is filmproducer geweest en heeft zijn eigen bedrijf gehad. Hij heeft verschillende documentaires gemaakt waarvoor hij veel gereisd heeft. Hier vertelde hij met veel enthousiasme over. Zijn website is: jimhammproductions.com
Na het avond eten zagen we één van zijn documentaires “Turn down the heat”. Deze gaat over de nieuwe energie revolutie. De film is tweeëntwintig jaar geleden in verschillende landen (waaronder nederland) opgenomen en gaat over biogas, zonnepanelen, windmolen en de elektrische auto’s.
Na de film verbaasden we ons erover dat deze film tweeëntwintig jaar geleden was opgenomen en dat er relatief weinig is veranderd.
Één van de documentaires “the spirit wrestlers” is al vanaf zijn site te bekijken en hij denkt erover de ander documentaires er ook op te plaatsen.
Rond negen uur en na een zeer gezellige dag bracht Jim ons terug naar de Deep bay waar de Giebateau aan zijn mooring ligt.
05 februari 2021
DEEP BAY, VANCOUVER EILAND (49 27.519 N 124 43.538 W)
Het was een mooie zonnige ochtend maar geen wind. Gisteren hadden we een e-mail naar Jim gestuurd om te vertellen dat we naar Deep bay gingen en of we zijn mooring mochten gebruiken. Vanochtend belde hij dat we de mooring konden gebruiken. Het kon zijn dat er al een andere zeilboot aan lag maar dan konden we aan de zeilboot afmeren aangezien de mooring het makkelijk zou houden. Hij wilde ons graag zien want het is ca. twee a drie jaar geleden dat we elkaar in Vancouver city hebben ontmoet. We hadden wel contact gehouden maar het kwam er steeds niet van omdat hij in de winter meestal in Mexico is en wij in de zomer in Alaska. Zaterdag zou hij ons ophalen en konden we bij hem thuis op Covid afstand gezellig bijpraten. Na de thee/chocomel kregen we rond elf uur stroom mee en haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Gisteren hadden we Helen tijdens onze wandeling ontmoet en wisten we dat ze aan Herry bay woonde. Nu we door de baai dobber/zeilden zagen we twee mensen buiten in de tuin op een bank in de zon zittend, turend over het water. We keken met de verrekijker en zagen dat het Helen en haar man waren en zo zwaaiden we op afstand naar elkaar. We dobber/zeilden verder door Baynes sound tussen Denman eiland en Vancouver eiland. Onderwijl genoten we van de hoge witte besneeuwde bergtoppen van Vancouver eiland met daaronder de beboste heuvels waar hier en daar wat sneeuw lag. Aan de andere kant lag Denman eiland; laag, bebost met huizen ertussen. Terwijl we onze zelfgemaakte Japanse pizza aten spraken we met mijn moeder. Ze heeft nu de twee afspraken voor de Covid vaccinatie
Na de lunch ging Paul aan de gang om onze nieuwe anker swiffel tussen ons anker en de nieuwe ankerketting te plaatsen. De oude swiffel draait niet goed meer.
NIEUWE SWIFFEL
Terwijl Paul bezig was zeilde ik rustig verder. Rond drie uur was Paul klaar en pikten we de mooring van Jim op. Het was een heerlijk relax tochtje geweest met een zonnetje in de kuip. Vijf uur aten we ons avond eten en keken we het nieuws op de televisie.
04 februari 2021
HERRY BAY,DENMAN EILAND (49 36.130 N 124 50.050 W)
Het regende vanochtend zodat we binnen bleven. We belden tante Jannie en verder lazen we wat. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder. Ze heeft een oproep gekregen om zich te laten vaccineren. In de middag werd het droog en gingen we naar de kant. We liepen over een bospad omhoog naar de heuvelrug en vandaar verder door het bos en langs de steile kliffen vanwaar we uitzicht hadden over de Strait of Georgia. Op een geven moment kwamen we twee vrouwen tegen die hun honden uitlieten. We maakten een praatje op gepaste Covid afstand. Ze wonen beide hier op het eiland en één van hun (Helen) heeft uitzicht op Herry bay en had ons al zien liggen. Via het bospad kwamen we terug op het strand van Herry bay en wandelden we naar Giebeltje II. Inmiddels was het begonnen te regenen en was het ca. de vier graden. Rond drie uur waren we terug aan boord en gingen onderuit met boek/krant en luisterden naar de radio. Vijf uur was het tijd voor het avond eten en het nieuws op de televisie.
03 februari 2021
HERRY BAY,DENMAN EILAND (49 36.130 N 124 50.050 W)
Het was een prachtige zonnige dag met weinig wind. In de ochtend dronken we thee/chocomel en deden wat klusjes. We wilden vandaag de Battleborn lithium accu’s in Canada bestellen aangezien de euro goed staat. Toen we bij de betaling kwamen moesten we bijna honderd euro extra betalen om ze naar Vancouver eiland te versturen. Paul belde Battleborn in Amerika omdat ze in Amerika gratis verstuurd worden. Op zich wilden we ze liever in Amerika kopen maar de grenzen gaan voorlopig niet open. Battleborn Amerika wist dat “Iron Cruising” in Sidney op Vancouver eiland ze ook verkocht. We belden Iron Cruising en moesten een e-mail sturen, wordt vervolgd..
Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en daarna gingen we naar de kant. De zon scheen nog steeds volop en het was inmiddels half tij zodat we over het drooggevallen stuk tussen Denman en Sandy eiland konden wandelen. Dit is ca een kilometer lang stuk over zand/schelpen en kiezels en waar verschillende vogels voedsel uit de grond pikten. De vogels hadden geen oog voor ons en een meeuw bleef zelf staan kijken toen we hem dichtbij passeerden.
DROOGGEVALLEN ZAND VLAKTE
Sandy eiland is een provinciaal park waar we tussen bomen, mos, heide en riet liepen. We aten een muesli reep op een boomstronk en zagen dichtbij een Bald Eagle in de boom.
Terug bij Giebeltje II zagen we de andere twee zeilers in het zonnetje op een boomstam op het strand zitten. We gingen er op Covid afstand bij zitten en zaten gezellig te praten terwijl we uitzicht hadden over Vancouver eiland met de hoge besneeuwde bergtoppen, daaronder de beboste heuvels en onderaan aan de overkant een dorpje. In het zonnetje was het lekker warm, deze wordt langzaam sterker
02 februari 2021
HERRY BAY,DENMAN EILAND (49 36.130 N 124 50.050 W)
Om half acht haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Nou ja, Paul liep met de val naar voren om deze aan het grootzeil te bevestigen. Ik dacht dat de val al aan het grootzeil vast zat en trok de val omhoog, uit zijn handen
Gelijk keken we of alle meters het nog deden en gelukkig zijn we er zonder problemen vanaf gekomen. We rolden het voorzeil in zodat we wat langzamer gingen. Eenmaal achter Hornby eiland zakte de wind naar ca. vijf a zeven knopen zodat we het voorzeil uitrolden en de reven eruit haalden. Zo zeilden we het laatste stuk naar Herry bay bij Denman eiland waar ons anker er rond half twaalf en na negentien mijl inging. Er lag al een andere zeilboot in de baai die we één keer eerder hebben gezien maar niet mee gesproken. Terwijl we onze lunch aten spraken we met mijn moeder en daarna gingen we met Giebeltje II naar Denman eiland om een wandeling te maken. We wandelden over het stand/kiezels naar de andere kant waar we uitkeken over Strait of Georgia. De wind was meer toegenomen en er stonden koppen op het water. Op de terugweg kwamen we de zeilers van de andere zeilboot tegen waar we op Covid afstand een praatje mee maakten. Rond drie uur waren we terug aan boord en deed ik mijn oefeningen en zette de foto’s op de weblog terwijl Paul buiten nog wat klusjes deden. Rond vijf uur zagen we het nieuws op de televisie.
01 februari 2021
BLUBBER BAY, TEXADA EILAND (49 47.366 N 124 36.540 W)
Het regende en over de marifoon werd harde wind voorspelt zodat we bleven liggen. Na het ontbijt en thee/chocomel knipte ik Paul zijn haren. Terwijl ik de lunch maakte bekeek Paul waar hij de nieuwe zonnepanelen regelaar bij de accu’s wilde plaatsen. Het is toch beter al onze zonnepanelen niet over twee maar over drie regelaars te verdelen. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder waar het goed mee gaat en na de lunch deden we wat huishoudelijke klusjes en lazen we een boek/krant.