VAN CANADA NAAR MEXICO AUGUSTUS


DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN
BAJA CALIFORNIË
31 augustus 2022
BAHIA SAN BARTOLOME/BAHIA DE TORTUGAS, BAJA CALIFORNIA SUR, 
(27 41.136 N 114 53.394 W)
BEVOLKING BAJA CALIFORNIA (wikipedia)
Volgens de census van 2020 had de staat 3.769.020 inwoners. Het aandeel indianen daarvan is een van de laagste in Mexico, slechts 1,2%, en het grootste deel van de indiaanse bevolking zijn immigranten uit het zuiden van Mexico; voornamelijk Zapoteken, Mixteken en Nahua. Indiaanse volkeren die inheems zijn in Neder-California zijn Kiliwa, Cochima­, Kumiai, Cucapa¡ en Paipai, maar geen van deze groepen heeft meer dan enkele honderden leden.
De helft van de bevolking van Baja California bestaat uit Mexicanen die vanuit andere delen van Mexico naar de staat geëmigreerd zijn. Veel migranten gebruiken Baja California als tussenstop op weg naar de Verenigde Staten terwijl de staat ook voor een grote groep het einddoel is. Vanwege deze immigratie heeft Baja California in de 20e eeuw een sterkere bevolkingsgroei doorgemaakt dan elke andere Mexicaanse
staat. Naast binnenlandse migranten wonen in Baja California relatief veel buitenlandse migranten; vanwege zijn ligging aan de Grote Oceaan zijn dit voornamelijk Chinezen, maar ook veel Amerikanen, Libanezen, Russen en Duitsers. Het overgrote deel van de bevolking leeft geconcentreerd in de grote steden in het noorden van de staat. De belangrijkste bron van inkomsten is de industrie, waaraan de maquiladoras een belangrijke bijdrage leveren.

Toen we rond zes uur opstonden was het al licht en begon de zon door de bewolking heen te brandden. Na het ontbijt maakte ik de foto's voor de weblog klaar en onderwijl emailde Paul met UK sails over de karren. Hij geeft toe dat de karren te licht zijn en komt met een oplossing,wordt vervolgd). 
Na de thee/chocomel gingen we met giebeltje 2 naar de kant. Daar aangekomen kwam er gelijk een man (die daar woont en een restaurant heeft) naar ons toe en gebaarde dat hij op onze dinghy wilde letten. Dat vonden wij oke. We wandelden door het kleine vissers dorpje met armoedige huisjes, enkele kleine winkeltjes waar ze wat etenswaren verkochten, een lagere en middelbare school en een kerkje. De bewoners spreken vrijwel alleen spaans en ik was op zoek naar een bakker. De mensen zijn zeer vriendelijk en wezen ons iedere keer in het spaans de weg. Uiteindelijk kwamen we bij het aangewezen winkeltje waar ze iets meer etenswaren verkochten en ook houdbaar brood, dat was niet wat ik bedoelde. Toen we buiten kwamen vroeg ik het nog een keer aan een vrouw. Er kwam net een andere vrouw aanlopen die wat engels sprak. Het brood van de bakker wordt rond drie a vier uur vanuit een auto verkocht. Dit hadden we in Ensenada ook gezien. We vroegen waar er internet was en we mochten met haar mee om bij haar thuis het internet te gebruiken. Ze heet Damaris, haar man Francisco en ze hebben een dochtertje Jimena van zes en een zoontje Francisco junior van een jaar. Haar man werkt bij de visfarbriek als monteur en beveiliging. 
FAMILIE: DAMARIS, FRANCISCO, JIMENA EN FRANSISCO JUNIOR. 
Nadat we wat hadden zitten praatten kregen we de Wifi codes en kon ik de foto's op de weblog zetten en met mijn moeder praten terwijl Paul het weerbericht bekeek. Er komen twee hurrianes naar boven. De eerste draait na de zuidpunt van Baja California te hebben aangeraakt de oceaan op en de andere gaat de Sea of Cortes in en dooft daar uit. Dat is zoals het er nu naar uitziet, afwachten maar! 
Rond het middag uur gingen we terug naar de dinghy waar de man gelijk naar ons toe kwam en geld vroeg voor het oppassen van de dinghy wat hij vanuit zijn huis kon doen. Ik had weinig klein geld dus gaf ik hem tien pesos (vijftig euro cent). Dat was niet genoeg maar we legden uit dat we geen klein geld hadden en dat we nog een aantal dagen bleven en dat we het in een keer wilden betalen. 
Op de terugweg kwamen we langs een van de vissers bootje waar vele pelikanen op zaten.
VISSERSBOOTJE MET PELIKANEN.
Terug aan boord aten we de lunch onder ons zonnedak en zagen dolfijnen in de baai zwemmen. Na de late lunch werd het tijd voor klusjes. Paul maakte een nieuwe Danema kraanlijn en ik emailde wat kennissen die ook naar Mexico komen om te vertellen hoe het inklaren verlopen was en hoe aardig de mensen hier zijn.

30 augustus 2022
BAHIA SAN BARTOLOME/BAHIA DE TORTUGAS, BAJA CALIFORNIA SUR, 
(27 41.136 N 114 53.394 W)
GESCHIEDENIS BAJA CALIFORNIA (Nederlands: deelstaat Neder-Californië))
Baja California (Sur) is ongeveer 14.000 jaar bewoond. In enkele grotten zijn prehistorische grotschilderingen aangetroffen. Bij de komst van de Spanjaarden leefden er drie etnische groepen, de Pericúes, de Guaycuras en de Cochimíes.
De eerste Europeaan die Baja California Sur aandeed was Fortún Jiménez de Bertadoña, een jaar later gevolgd door Hernán Cortés, die het voor een eiland aanzag. Dit misverstand bleef vervolgens twee eeuwen lang op kaarten aangegeven, het hardnekkigste misverstand uit de geschiedenis van de cartografie.
In 1697 werd er een jezuïeten staat gevestigd door Juan María de Salvatierra, en werd er begonnen met de bekering van de oorspronkelijke bevolking. De jezuïeten werden verdreven in 1768. In 1804 werd de provincie Californië gesplitst in Opper-Californië en Neder-Californië. Loreto werd de hoofdstad van Neder-Californië. Deze verdeling bleef behouden na de onafhankelijkheid van Mexico, maar in 1830 werd de hoofdstad verplaatst naar La Paz, toen Loreto na hevige regenval was beschadigd. 
In 1847, tijdens de Mexicaans- Amerikaanse Oorlog, werden de Amerikanen in Mulegé verslagen bij een veldslag. Dit was een van de weinige Mexicaanse overwinningen in die oorlog, en zorgde ervoor dat Neder-Californië (nu Baja California)in Mexicaanse handen bleef. 
In 1887 werd Baja California Sur van Baja California afgesplitst als territorium. Baja California north werd in 1952 tot staat verhevenen en in 1974 werd ook Baja California sur als staat erkend, een van de jongste der Verenigde Mexicaanse Staten.

Met ca. twintig knopen voor de wind en twee reven in het grootzeil hebben we de hele nacht door gezeild. Toen het rond zes uur licht werd nam de wind af tot vijftien knopen. We veranderden iets van koers zodat we ruime wind en met het rol voorzeil erbij verder zeilden. Het was een bewolkte nacht en ook vroeg in de ochtend bleef het bewolkt en zagen we soms alleen de contouren van Isla Cedos. Rond negen uur brandde de zon door de bewolking heen en werd het een mooie zonnige dag. Helaas nam de wind nog meer af zodat we de motor moesten starten. We zagen dat een kar van het grootzeil (waar de latten van het grootzeil aan de mast vast zitten)los was zodat we het zeil lieten zakken. Toen Paul de kar weer in het zeil wilde draaien bleek dat het plastiek schroefdraad was uitgereuteld. We bekeken ook de andere vier karren en de andere drie waren ook al uitgereuteld. Een was er nog goed omdat deze onder het rif zat. Met epoxy hebben we de karren weer in het zeil bevestig en contact opgenomen met de UK zeilmaker. We hebben er nog geen 250 mijl mee gezeild en ook nog niet eens in heftig weer?????(wordt vervolgd) 
Toen we bezig waren met de karren moesten we de motor uitzetten en ons later dobberen aangezien er aardig wat kelp velden waren waar we tussendoor moesten manoeuvreerden. Eenmaal klaar kwam er net een bries van ca. tien knopen en rolden we de genua uitgeboomd uit en zo zeilden we verder. Eerst langs het eilandje Nntividad, een klein kaal eiland met een vuurtoren en aan de zuidkant een klein dorpje. Daarna langs het bruine kale bergachtige landschap van Baja California sur met op sommige plekken enorme zand duinen. Het verschil kan niet groter, Canada/Alaska met zijn bosrijke omgeving en Baja California met zijn droge landschap dat soms op een maanlandschap lijkt.
Rond drie uur zeilden we Bahia San Bartelome of ook wel Baja de Tortugas in. Een hele grote baai met een klein vissers plaatsje. Nu de wind ook over land kwam werd deze gelijk warmer, weg frisse zeewind. Rond half vier en na 291 mijl ging ons anker er bij het plaatsje Bartolome in. 
Vanaf het strand loopt er een grote houten pier het water in, hier kunnen boten diesel tanken. Er liggen twee andere wat grotere vissers bootje en meerdere kleine vissers bootjes in de baai. Wat ik gisteren al schreef; er komt een hurricane meer naar boven(noordelijk) dus blijven we hier liggen tot deze voorbij is. Het ziet ernaar uit dat hij ons ca. 400 mijl zuidelijk gaat passeren, wordt vervolgd.

29 augustus 2022
ONDERWEG ZUIDWAARTS LANGS BAJA CALIFORNIA MEXICO
GEOGRAFIE BAJA CALIFORNIA NORTH (Nederlands: deelstaat Neder-Californië) (Wikipedia)
Baja California is overwegend woestijnachtig, het noordoostelijk deel valt onder de Sonora woestijn en het midden en zuiden onder de Sebastian Vizcaa­no woestijn. De verschillende massieven van het Peninsulair Gebergte doorsnijden de staat in de lengterichting, van noord naar zuid zijn dat de Sierra de Estado Libre y Soberano de Baja California Staat van Mexico, Juarez, de Sierra de San Pedro Martir, de Sierra de la Asamblea en de Sierra de Mulega. De Pico del Diablo in de Sierra de San Pedro Martir is met 3078 meter het hoogste punt van de staat.
Eilanden die onder Baja California vallen zijn angel de la Guardia en San Lorenzo in de Golf van California en Isla Cedros en het afgelegen Guadalupe in de Grote Oceaan. De eilanden in de Golf van California vallen onder de eilanden en beschermde gebieden in de Golf van California en zijn opgenomen in de wereld erfgoedlijst van de UNESCO.
GEOGRAFIE BAJA CALIFORNIA SUR (Nederlands: deelstaat Zuid-Neder-Californië))(Wikipedia)
Baja California Sur is de zuidelijke helft van het schiereiland Neder- Californië. Ook een aantal eilanden behoren tot de staat, waaronder de afgelegen Rocas Alijos. De staat is overwegend bergachtig en beroemd vanwege haar natuurschoon zoals o.a. El Vizcaíno. Het hoogst gelegen punt van de staat is 2080 meter, een bergtop gelegen in de Sierra La Laguna.

We begonnen de avond rustig met ca. tien knopen ruime wind met grootzeil en een genua. Rond tien uur in de avond nam de wind iets toe tot ca twaalf knopen en draaide zodat we voor de wind met de genua uitgeboomd verder zeilden. De wind nam nog iets toe toe en de golven bouwde zich langzaam op waardoor de zeilen begonnen te klapperden. Rond drie uur haalden we de genua weg en rolde het voorzeil uitboomden uit. Soms bleven de zeilen toch nog klapperen dus toen het licht werd zetten we twee reven in het grootzeil, rolde het voorzeil in en de genua uitgeboomd uit. Nu stonden de zeilen meer in evenwicht en hadden geen geklapper meer. Zo deden we het ook met ons oude grootzeil. 
Het was een bewolkte nacht en ochtend. Onderweg zagen we geen andere boten maar wel af en toe lichten aan de horizon van een dorpje op de kant. Rond het middag uur kwam de zon tevoorschijn en nam de wind toe tot ca. twintig knopen zodat we de genua inrolden en alleen met twee reven in het grootzeil verder zeilden en zo zeilden we de nacht in. 
Helaas zijn de weerberichten veranderd en komt er een hurricane meer naar boven(noorden) zodat we morgen gaan stoppen om deze voorbij te laten gaan. We hebben 212 mijl afgelegd positie 28 28.174 N 115 54.740 W

28 augustus 2022
ONDERWEG ZUIDWAARTS LANGS BAJA CALIFORNIA MEXICO
BAIA CALIFORNIA NORTH (Nederlands: deelstaat Neder-Californië))(Wikipedia)
De staat ligt op het noordelijk deel van het schiereiland Neder-California. De staat grenst in het noordoosten aan Sonora, in het noorden aan de Amerikaanse staten California en Arizona, en in het zuiden aan Baja California Sur. Ten westen van de staat ligt de Grote Oceaan, ten oosten de Golf van California ook wel Sea of Cortes. Baja California heeft een oppervlakte van 69.921 km2 en heeft 3.769.020 inwoners (2020).
BAIA CALIFORNIA SUR (Nederlands: deelstaat Zuid-Neder-Californië))(Wikipedia)
Is een van de 31 staten van Mexico. De enige deelstaat waar Baja California Sur aan grenst is Baja California, de grens tussen beide staten ligt op de 28e breedtegraad. De staat heeft een oppervlakte van 71.428 km2 en 424.041 inwoners. De hoofdstad van en tevens grootste stad van Baja California Sur is La Paz.

Rond zes uur waren we wakker en was het al licht. Ik ging eruit en liep naar het kantoor van de marina waar een beter wifi signaal is. Hier belde ik met tante Jannie en mijn moeder. Vervolgens nam ik een heerlijke warme douche. Terug aan boord had Paul de boot afgespoeld en zee klaar gemaakt en was het bed in de achter hut klaar voor gebruik.
Terwijl ik nog even boodschappen deed internette Paul bij het kantoor en bekeek het laatste weerbericht. Het is hurricane seizoen en we willen zo snel mogelijk naar het noordelijk deel van de Sea of Cortes (tussen Baja California en het vaste land) omdat het daar weer veilig is. Een reis van ca. zeven honderd mijl zuidwaarts en vervolgens dezelfde afstand noordwaarts. Dan zijn we (bijna) op de hoogte van Ensenada alleen dan in de Sea of Cortes en kunnen we daar waarschijnlijk in het hurricane seizoen wat rond zeilen.
Rond tien uur kwam de zon door de bewolking heen, kwam er wind en verlieten we marina Naval. We hesen het nieuwe grootzeil, rolde het voorzeil uit en met ca tien tot vijftien knopen wind zeilden we halve wind de Baai van Ensenada uit. Nadat we de zuidelijke punt met de groep rotsen gepasseerd waren konden we ruime wind verder zeilen. We rolden het voorzeil in, hesen de all purpose Genua en rolde deze uit. Met ca zes, zeven soms acht knopen zeilden we heerlijk langs de kust die bestaat uit een bruin droog bergachtig landschap met hier en daar een dorpje. Rond half acht werd het donker en zeilden we de eerste nacht in. 22.00 68 mijl afgelegd, positie 30 46.216 N 116 30.677 W.

27 augustus 2022
ENSENADA,BAJA CALIFORNIA MEXICO (31 51.555 N 116 37.576 W)
Rond zes uur waren we uit bed en nadat we de zeil latten in het grootzeil hadden gedaan hesen we het grootzeil en vouwden het keurig over de giek. Terwijl Paul nog bezig was de reven erin te maken belde ik mijn moeder. Onderweg heeft ze mij dagelijks geschreven maar bellen is persoonlijker en leuker! 
Rond half negen liep ik naar het kantoor van de marina om te betalen. We liggen in een box voor 47 voet boten en nu vertelde een andere vrouw dat we ook moesten betalen voor 47 voet. Ik vertelde dat de plek me was aangewezen en dat het niet onze schuld was dat we in een te grootte box lagen. Er bleek nog een box voor veertig voet vrij te zijn zodat ik gelijk terug naar de Giebateau ging en samen met Paul de boot verhuisden naar de veertig voet box.  Terug ik het kantoor betaalde ik de marina en ging ik samen met de vrouw van gisteren nog een keer het havenkantoor om onze zarpa naar La Paz te kopen. Bij elke grote stad moeten we ons melden en hebben we een zarpa (brief) nodig waar op staat waar we vandaan komen. Zo weten ze in welk gedeelte van de Baja we zijn. Onderweg mogen we wel gewoon overal stoppen. 
Toen ik terug kwam gingen Paul en ik naar de supermarkt waar ik verse groente,fruit, melk en eieren kocht. Wauw wat heerlijk, mango, papaya, kleine bananen, gewone bananen, advocado en ander heerlijk tropisch eten en heel wat andere prijzen dan in Canada/Amerika, veel goedkoper. Na de boodschappen aten we een lunch en borg ik alles op. 
Tijd om gezellig door Ensenada te wandelen. Marina Naval ligt midden in het centrum zodat we gelijk op de boulevard  uitkomen. We liepen over de boulevard met restaurantjes, souvenir winkeltjes, muziek kanten en palmbomen. 
MUZIKANTEN
Vervolgens kwamen we uit op de vismarkt maar omdat het zaterdag al later in de middag was, waren sommige kraampjes al gesloten. 

VISMARKT
We vervolgde onze wandelden door de winkelstraat met vele toeristen winkels om een mexicaans vlaggetje te kopen. Er wordt veel kleding, hoeden, en mexicaanse souvenirs verkocht maar om een klein mexicaans vlaggetje te kopen moesten we lang zoeken maar vonden er uiteindelijk wel een. Dit omdat we aan de linkerkant van de Giebateau een gasten vlaggetje moeten hebben hangen.  
Toen we dichtbij het historisch Museum van Ensenada waren zagen we in het park ernaast een grote drukte. We wandelden ernaar toe en zagen een podium met allemaal tafeltjes en stoelen erbij en hoorden mexicaanse muziek. We vroegen wat er gaande was en het bleek "Margarita dag" te zijn. We bleven even hangen in de hoop dat er een muziek optreden kwam maar dat was niet het geval zodat we nog even een klein deel van het museum in liepen dat nu open was. Hier zagen we een grote zaal waar vroeger feesten werden gehouden. 
We wandelden via de Boulevard terug waar we nog een klein park zagen met een zeer grote vlag en palmbomen.
BOULEVARD MET PARK
Rond vier uur waren we terug aan bood en deed ik nog wat klusjes terwijl Paul wat internette en het weer bekeek. Om zeven uur kwamen Franas en Nieta langs en samen zagen we rond om acht uur vanaf de Giebateau het water spektakel op de boulevard: op het ritme van de mexicaanse muziek kwamen hoge waterstralen vanuit de grond omhoog met daartussen een kleuren licht show.



26 augustus 2022
ENSENADA,BAJA CALIFORNIA MEXICO (31 51.555 N 116 37.576 W)
Heel rustig zeilden we de nacht in tot er rond middernacht helemaal ging wind meer was en we de motor moesten starten. Aan de horizon zagen we de lichten van San Diago en daarvoor schepen met grote schijnwerpers die we ook op de AIS zagen. Deze schepen voeren in de amerikaanse wateren dus daar hadden we geen last van. Rond drie uur kwam er een bries van vijf a zes knopen en rolden we de Genua uit. Langzaam zagen we ook de lichten van Ensenada aan de horizon verschijnen. Vroeg in de ochtend was het nog wat bewolkt maar rond negen uur kwam de zon tevoorschijn en zagen we de contouren van de kust. De wind nam toe tot ca. Zeven a acht knopen zodat we lekker zeilden. Op een gegeven moment zagen we een hele grote groep dolfijnen jagen, echt wel honderd en meer. Enkele kwamen even bij de boot om vervolgens naar de groep terug te zwemmen. Ook zagen we op het zelfde moment meeuwen en pelikanen het water in duiken, daar was zeker vis!


GROEP DOLFIJNEN.
Hoe dichter we bij de kust kwamen hoe meer we van het landschap zagen, wat een verschil met Canada. Geen groene bossen maar droog bruin bergachtig landschap met huizen. Ook de huizen bouw is anders, meer spaans.  
Rond elf uur motorden we Ensenada in en riepen via de marifoon (kanaal 77) Marina Naval op waar we een plekje aangewezen kregen. 
AANKOMST IN ENSENADA
Als eerst moesten we wachten tot de dokter aan boord kwam. Die kwam al na ca. tien minuten en nadat ze onze inenting boekjes (controle op Covid vaccinaties)had gezien en onze temperatuur had gemeten konden we verder met inklaren. We liepen naar het kantoor van de marina waar de vrouw al ons papierwerk invulden en copies maakten van alle documenten. Onderwijl belde ik even snel mijn moeder om te vertellen dat we veilig waren aangekomen. Vervolgens liepen we met de vrouw mee naar het gebouw waar de custom, immigratie, douane en havenautoriteiten zich bevinden. Als eerst moest de boot ingeklaard worden. Nu kregen we een probleem. In onze paspoorten staan onze namen voluit geschreven maar op onze scheepspapieren staan alleen onze voorletters. Doordat dit problemen gaf moest de vrouw van de marina naar een ander kantoor om alles geregeld te krijgen en moesten wij wachten. Na een kwartier kwam ze terug met de vraag of we ook een andere legitimatie bij ons hadden en ook andere papieren om aan te tonen dat de boot van ons was. We hadden onze rijbewijzen en nog een oude ICP brief die ik aan haar gaf. Deze ICP brief heb ik tot nu toe altijd op onze reis gebruikt om in te klaren maar was al sinds 2006 verlopen. Uiteindelijk kwam ze terug dat alles oke was. Maar bij het loket kregen we het probleem dat er nu twee registratie nummers waren van de boot. Uiteindelijk begreep ze dat toen we in europa zeilden we de ICP brief gebruikten maar nu we rond de wereld zeilen we een Nederlands registratie nummer gebruiken. Na bijna twee uur was dit eindelijk klaar en betaald en konden we verder met immigratie, custom en de douane. UIteindelijk stonden we drie uur weer op de straat. We legden alle papieren terug aan boord en liepen Ensenada nog even in om wat te eten. Echt een hele andere stad/cultuur als de afgelopen zeven jaar. Terug aan boord haalden we het oude grootzeil eraf en waste ik de kleren. Er kwamen twee zeilers langs (Franas en Natie)die vertelden dat de marina heerlijke warme douches heeft zodat we rond acht uur toen het donker was nog even snel onder een warme douche gingen staan. Als de zon onder is koelt het snel af.

25 AUGUSTUS 10e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
We begonnen de nacht met ca tien knopen wind die steeds meer afnam zodat we rond middernacht de motor moesten starten om nog vooruit te komen. Het was bewolkt en soms zagen we lichten van andere schepen maar altijd ver weg. Op een gegeven moment begon de motor te haperen en begon er iets om de schroef te komen. Gelukkig waren we op tijd bij de motor om deze in zijn vrij te zetten. Omdat het zo donker was konden we niet zien wat er in het water lag. Met zaklantaarns schenen we op het water maar we konden geen touw of iets ontdekken. Toen Paul heel even gas achteruit gaf zag ik kelp vrijkomen. Gelukkig geen touw maar een bos kelp die, nadat we achteruit waren gevaren vanzelf los kwam. Vervolgens motorden we toch maar door en rond acht uur kwam er iets wind en lieten we ons dobber/zeilen. Zo zeilden we rustig de mexicaanse wateren in.
Toen er rond half tien een echte zee bries van ca. zes knopen kwam haalden we onze old pursers Genua ( 70 m2 spinakerdoek)te voorschijn en hesen die. Zo zeilden we de rest van de dag met grootzeil (met gaten)en genua. De wind draaide nog wel eens een beetje zodat de genua dan weer uitgeboomd moest worden om even later de boom er weer uit te halen. Dit hield ons in ieder geval lekker bezig.

GENUA 
Op de eerste dag dat we Canada verlieten hebben we in de kuip gezeten en genoten we van het lekkere weer en de omgeving. De rest van de tocht was veelal bewolkt, soms mistig en meestal met aardig wat wind zodat we alleen naar buiten gingen als het noodzakelijk was. Vandaag zaten we voor het eerst lekker buiten in de kuip en haalden we ons zonnedak tevoorschijn om in de schaduw te kunnen zitten. Paul zag zijn eerste vliegende vis en samen zagen we verder weg enkele albatrossen. In de avond werd het vroeg donker, al om acht. De wind nam af tot ca vier a vijf knopen en zo dobber/zeilden we de 10e nacht in. Hopelijk komen we morgen aan in Ensenada, nog 58 mijl te gaan. positie 32 10.942 N 117 45.102 W

24 AUGUSTUS 9e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
RELIGIE  (Wikipedia)
Volgens de Mexicaanse Census is 94% van de Mexicanen christen. Het overgrote merendeel daarvan, 84% van de totale bevolking, is katholiek, maar dat neemt langzaam af. De Katholieke Kerk heeft desondanks nog steeds een grote invloed op de samenleving in Mexico. Vooral in indiaanse gebieden is het katholicisme in Mexico vaak sterk syncretisch, vermengd met inheemse tradities. 10% van de bevolking is protestants of belijdt een andere niet-katholieke christelijke religie, een aantal dat vrij snel toeneemt. 5,7% van de Mexicanen volgt geen religie.

We gingen zonder zeilen en met ca vijf knopen snelheid voor de wind de bewolkte nacht in. Rond half twee nam de wind af tot ca twintig knopen en hesen we het uitgeboomde werk voorzeil. De golven hadden zich aardig opgebouwd zodat ze onder ons door rolden. Eerst werd de achterkant van de Giebateau opgetild en dan rolde de golf er verder onderdoor waardoor even later de punt opgetild werd en dan volgde de volgende golf weer van achteren. Ook vandaag was het een bewolkte dag en rond zes uur nam de wind nog meer af tot vijftien knopen en werden de golven minder zodat we het werk voorzeil naar beneden haalden en het rol voorzeil uitgeboomd uitrolden. 
Gelukkig was het in de ochtend rustiger zodat ik een appel cake voor Paul zijn verjaardag bakte. Nadat hij zoals gewoonlijk eerst ontbijt had gekregen dronken we samen koffie/chocomel met cake en slagroom. Voor lunch maakte ik japanse pizza en in de middag draaide Paul de watermaker een paar uur. Op zich maakt deze per uur te weinig water maar het wordt al meer als de vorige keer, nu vijftien liter per uur!
In de namiddag nam de wind nog meer af tot ca tien knopen en was de swell ook veel minder geworden zodat we het grootzeil met de gaten erin hesen. 
GROOTZEIL MET GATEN
Paul had vanaf de top een extra lijn naar het derde rif gemaakt. Mocht de lijn aan de achterkant van het grootzeil breken hangt het in ieder geval nog aan deze extra lijn. We konden het rol voorzeil niet uitgeboomd aan de andere kant hebben omdat we dan bang waren dat het grootzeil te veel zou gaan klapperen en nog verder zou scheuren zodat we met ca. tien knopen voor de wind alleen met vol grootzeil een rustige negende nacht in gaan. Waarschijnlijk varen we vannacht de mexicaanse wateren in. positie 32 44 903 N 119 20.460 W

23 AUGUSTUS 8e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
TAAL  (Wikipedia)
Ongeveer 90% van de Mexicaanse bevolking heeft het Spaans als moedertaal. Deze taal wordt bovendien door 97% van de bevolking verstaan. Het Spaans is dan ook de officiele landstaal. Het Mexicaans Spaans wijkt in uitspraak en woordenschat enigszins af van het Spaans dat in Spanje wordt gesproken. Deze variant van het Spaans heeft veel woorden uit inheemse talen opgenomen, voornamelijk het Nahuatl, en ook van het Amerikaans Engels. 
7% van de bevolking heeft een indiaanse taal als moedertaal. De Mexicaanse overheid heeft 62 inheemse talen erkend als nationale talen, met in het gebied waar deze talen gesproken worden eenzelfde geldigheid als het Spaans. Tenslotte hebben verschillende groepen migranten hun eigen taal meegebracht. Onder andere Duits, Frans en engels.

Gisteren avond gingen we met ca. twintig knopen voor de wind alleen met uitgeboomd werk voorzeil een bewolkte nacht in. Met een snelheid van zes a zeven knopen gingen we lekker. In de nacht nam de wind nog meer toe tot dertig en iets meer en bouwden de golven zich ook steeds verder op. Op een gegeven moment surften we weer van een golf af en liepen uit het roer. Tijd om het voorzeil helemaal weg te halen. Dit omdat we bang zijn dat we de spinakerboom stuk gaat als deze het water raakt. Zonder enig zeil, zeilden we toch nog voor de wind met een snelheid van vijf a zes knopen. Zo zeilden we de rest van de nacht en een groot deel van de ochtend verder. Normaal gesproken zouden we met een grootzeil met twee reven erin verder hebben gezeild maar dat ging niet omdat deze te slecht is en er dan helemaal niets meer van overblijft. 
Rond half elf nam de wind af tot ca. vijftien a twintig knopen zodat we het werk voorzeil weer uitgeboomd hesen. Het was een bewolkte miezerige dag zodat we net als alle andere dagen binnen bleven en alleen vanuit het luik onder de buiskap naar buiten keken. Op de AIS radar zagen we verschillende grote schepen en riep Paul een schip (meer dan 300 meter lang) op dat op ram koers lag en voor ons iets van koers veranderde. Rond vier uur nam de wind toe tot dertig knopen zodat we het werk voorzeil weghaalden. Zo zeilden we zonder zeil en met een snelheid van vijf a zes knopen de achtste nacht in. De weerkaarten geven aan dat de wind in de nacht minder gaat worden en blijven, afwachten maar. positie 33 57 240 N 121 07 744 W.

22 AUGUSTUS 7e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
ETNISCHE SAMENSTELLING  (Wikipedia)
De Mexicaanse grondwet definieert Mexico als multiculturele natie gebaseerd op de inheemse bevolking van het land. Hoewel er geen officiele tellingen van worden bijgehouden, gaan de meeste schattingen ervan uit dat zo'n 75% van de bevolking mesties is, een vermenging tussen Europeanen en indianen. 14% is indiaan en 10% is blank (veelal van Spaanse afkomst) en 1% van Afrikaanse of Aziatische herkomst.
Het is moeilijk een schatting te maken omdat vroeger de Spaanse veroveraars en de latere immigranten zich sterk met de inheemse bevolking hebben gemengd. Deze schatting berust daarom op een combinatie van de gesproken taal met andere culturele en materiele aspecten.

Gisteren gingen we met ca vijftien knopen voor de wind een mistige nacht in. Halverwege de nacht klaarde het op en zagen we een prachtige sterren hemel met een kleine maan. De wind nam toe tot ca. vijfentwintig knopen zodat we rond twee uur in de nacht het voorzeil inrolde en het werk voorzeil uitgeboomd hesen. De golven bouwden zich langzaam op maar we zeilden heerlijk relax alleen met een klein zeiltje. Het was bewolkt/mistig toen het licht werd en de wind langzaam af nam zodat we rond half tien het werk voorzeil weer naar beneden haalden en het rol voorzeil (groter) uitgeboomd uitrolden.
WERK VOORZEIL
ROL VOORZEIL
Toen we klaar waren en we samen buiten nog even stonden te kijken zagen we vlak naast de Giebateau een grote Bryde walvis omhoog komen. Hij zwom naast ons een stukje mee (met dezelfde snelheid) om daarna diep onder te gaan en weg was hij/zij. In diezelfde tijd zagen we ook verschillende storm vogeltjes boven de golven vliegen. Na dagen niets te hebben gezien zagen we vandaag ook ons eerste containerschip op de AIS radar verschijnen.   
Onderweg doen we niet veel, we slapen om de beurt, eten samen, en in de wacht kijken we om ons heen, lezen veel of luisteren naar de radio of podcasts. Ik kook op gas en maak vaak eten voor twee dagen. Rond vijf uur nam de wind toe naar vijfentwintig knopen en verwisselden we het rol voorzeil naar het werk voorzeil en zo gaan we de zevende nacht in.
positie 35 17 925 n 12245 090 w 

21 AUGUSTUS 6e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
CULTUUR  (Wikipedia)
De Mexicaanse cultuur is een mengeling van inheemse indiaanse culturen met de Spaanse cultuur. Familiebanden zijn in Mexico doorgaans sterker dan in Europa. Op het platteland hebben oude tradities ten goede of ten kwade beter stand weten te houden. De verhouding tussen Mexicanen en de overheid is vaak moeizaam. Er wordt wel gezegd dat Mexicanen twee manieren van omgaan met gezag hebben: ze gebruiken het gezag of ze worden door het gezag gebruikt. Corruptie is dan ook nog veel voorkomend, maar wel afnemend. Onderwijs wordt van groot belang geacht, vooral met de indianen. Omdat Mexico en de Verenigde Staten samen een lange geschiedenis hebben zijn er vele culturele overeenkomsten te vinden, dit als gevolg van het sluiten van economische en sociale banden tussen deze twee landen. Veel Mexicanen leren dan ook Engels. De meeste Mexicanen wonen in steden en maken deel uit van de middenklasse. De Mexicaanse cultuur is vergelijkbaar met de Spaanse, maar is wel beinvloed door de indiaanse cultuur. Zo zijn de familiebanden over het algemeen sterker, en ligt er meer nadruk op onderwijs.

Gisteren avond gingen we met ca dertig knopen en alleen werk voorzeil voor de wind de nacht in. De golven bouwden zich op maar omdat het voor de wind was surften we veelal met de golven mee. Een golf kwam meer zijwaarts wat gepaard ging met een bonk en een kleine schuiver. Het was een heldere nacht met sterren en rond twee uur nam de wind af tot ca twintig knopen en werden de golven minder. We bleven binnen en keken vanonder de buiskap naar voren maar ook vannacht zagen we geen andere boten. Rond zes uur zag ik langzaam een rode gloed achter de horizon vandaan komen en werd het langzaam licht en bewolkt met af en toe wat zon erdoorheen. De wind nam af tot ca. tien knopen zodat we het werk voorzeil naar beneden haalden en het rol voorzeil (groter) uitboomden.  Eigenlijk zouden we nu het grootzeil erbij hebben gezet maar het oude zeil is met deze swell niet meer te gebruiken, bang dat deze nog meer scheurt. De swell was ook te veel om het oude grootzeil nu te vervangen voor het nieuwe die we binnen hebben liggen. Rond lunch tijd scheen de zon en zaten we even buiten te genieten van de zon die op de oceaan scheen waardoor het water gelijk een andere blauwe kleur kreeg. We zijn nu op de hoogte van San Francisco maar wel ca honderd mijl uit de kust. Desondanks horen we de weerberichten en andere informatie over de marifoon. Het valt ons op dat we relatief weinig dieren leven zien, weinig vogels etc. In de namiddag hadden we even mist en bleef het later bewolkt. Met ca vijftien knopen wind gaan we voor de wind met voorzeil uitgeboomd de zesde nacht in. We zijn over de helft.  positie 37 10.100 N 124 33 697 W

20 AUGUSTUS 5e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
MEXICO GESCHIEDENIS  (Wikipedia)
De exacte ouderdom van de eerste menselijke bewoning in Mexico is onderwerp van debat: de oudste algemeen aanvaarde vondsten dateren van 12.000 v. Chr. Rond 8000 v. Chr. werd in Oaxaca de pompoen gedomesticeerd, mais volgde 2000 jaar later. 
Rond 1200 v.Chr. kwam aan de zuidelijke golfkust de Olmeekse beschaving op, die rond het begin van de jaartelling werd overvleugeld door de Maya van Yucatan in de zuidelijke hoogvlaktes. Terwijl de Mayacultuur op haar hoogtepunt was bloeide op de centrale hoogvlakte de stad Teotihuacan. De klassieke periode van de Meso- Amerikaanse beschavingen eindigde rond 700, voor de Maya's waarschijnlijk door uitputting van de grond en voor Teotihuacan door nomadische invallers. 
Van de politieke fragmentatie profiteerden de Tolteken die in de 11e eeuw een machtig rijk opbouwden, maar niet veel later ook ten onder gingen, en de centrale hoogvlakte weer uiteenviel in rivaliserende stadstaatjes. Een van deze, Tenochtitlan, verbond zich in 1427 met Texcoco en Tlacopan, waarmee het rijk van de Azteken werd gevormd dat in de daaropvolgende eeuw het grootste deel van Meso- Amerika zou onderwerpen.
De komst van de Spaanse conquistador Hernan Cortes in 1519 betekende het einde van het Azteekse Rijk. De laatste Azteekse heerser, Cuauhtemoc, gaf zich in 1521 over, en in de volgende decennia veroverden andere conquistadores de rest van Mexico. Dit was het begin van de periode waarin Mexico als het vice-koninkrijk Nieuw-Spanje een kolonie van Spanje was. De indiaanse bevolking nam door de ziekten die de Europese veroveraars met zich hadden meegebracht met zeker 75% af. Nieuw-Spanje werd een aantrekkelijk wingewest voor het Spaanse koloniale rijk, zeker nadat het gebied bleek te beschikken over de grootste zilver voorraad ter wereld. De koloniale samenleving was streng gestratificeerd, gebaseerd op afkomst. De hoogste baantjes bleven weggelegd voor de peninsulares, de Europese Spanjaarden. 
Onder invloed van de Verlichting en de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog kwam aan het eind van de 18e eeuw een emancipatiebeweging onder de criollos, in Amerika geboren Spanjaarden, op. 
De napoleontische oorlogen zorgden voor het wegvallen van de verbinding tussen Spanje en zijn kolonien. In 1808 poogde de onderkoning daarom een autonome regering uit te roepen, maar werd hierin door de conservatieven tegengewerkt. Nu er geen vreedzame uitweg meer was brak in 1810 de onafhankelijkheidsoorlog uit, aanvankelijk geleid door de priester Miguel Hidalgo, doch deze werd in 1811 gevangen genomen en geexecuteerd door de Spaanse troepen, waarna Jose Mari­a Morelos de fakkel overnam. Deze liet formeel de onafhankelijkheid uitroepen, een congres samenkomen en een grondwet opstellen, maar ook Morelos werd verslagen en geexecuteerd, en de door hem geschapen instituties werden opgeheven. De onafhankelijkheidsoorlog verzandde in een guerrilla-oorlog totdat de Spaanse officier Agusta­n de Iturbide in 1821 toenadering zocht tot de opstandelingen leider Vicente Guerrero. Onder het plan van Iguala schaarden zij zich onder de Drie Garantieen: religie, onafhankelijkheid en gelijkheid, en tezamen slaagden zij erin de onafhankelijkheid te verwezenlijken.

Wij zijn gisteren avond met ca. vijftien a twintig knopen ruime wind een bewolkte nacht in gegaan. Grootzeil met twee reven aan de ene kant en werk voorzeil met boom aan de andere kant. Halverwege de nacht ontstond er boven in het grootzeil een andere scheur dat we met de seconde zagen groeien, een scheur van de achterkant van het zeil tot een zeil lat. Het was donker en er stond een aardige swell zodat we het hebben gelaten voor wat het was en zijn zo door gezeild. Toen het licht werd moesten we een storm rondje maken omdat we van koers moesten veranderen. Eerst haalden we het werk voorzeil met boom naar beneden vervolgens draaiden we naar de wind en haalden het grootzeil weg waarbij het nog meer scheurde. Na veertien jaar is het echt afgelopen met ons grootzeil. De nieuwe ligt al klaar. 
Terug op onze nieuwe koers boomde we het werk voorzeil aan de andere kant uit zodat we alleen met uitgeboomd werk voorzeil de kust (nog steeds ca. honderd mijl uit de kust) bleven volgen. Alleen op werk voorzeil liepen we nog steeds  vijf a zes knopen. 
In de afgelopen dagen hebben we de kapen "Cape Shoal, Cape Lookout, Florence, Point George en als laatst Cape Mendocino" gepasseerd. Ook al waren we honderd mijl uit de kust als we langs een kaap kwamen nam de wind altijd even toe. Nu zijn we het kapen gebied voorbij!
In de ochtend was het bewolkt maar tegen het middag uur kwam de zon door de bewolking heen en werd het een zonnige middag. De wind nam langzaam toe tot twintig a vijfentwintig knopen, de golven bouwde zich op en met een snelheid van ca. zeven knopen zeilden we voor de wind alleen met werk voorzeil de vijfde nacht in. 
positie 38 53.819 N 126 06.693 W

19 AUGUSTUS 4e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
MEXICO TOPOGRAFIE (wikipedia)
Mexico heeft ongeveer de vorm van een driehoek met twee opvallende schiereilanden: Yucatan en Baja California. Het land strekt zich meer dan drieduizend kilometer van het noordwesten tot het zuidwesten uit. In het noorden is Mexico tweeduizend kilometer breed, op het smalste punt is dat ongeveer 220 kilometer. Mexico ligt tussen de Grote Oceaan (Pacific) aan de ene kant en de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan aan de andere kant. 
De Pacific kustlijn is grillig, met veel inhammen, kapen en baaien, en vaak rijst er direct na de kust een gebergte op. De Atlantische kustlijn is regelmatiger. Buiten het continentaal plat in de Grote Oceaan (pacific)liggen het eiland Guadalupe en de vulkanische Revillagigedo-eilanden. 
De Mexicaanse Hoogvlakte neemt ongeveer een derde van het grondgebied in. In het noorden loopt deze vlakte door in de Verenigde Staten, in het westen wordt het begrensd door de Westelijke Sierra Madre, in het oosten door de Oostelijke Sierra Madre en in het zuiden door de Trans-Mexicaanse Vulkanen gordel. Het noordelijk deel bestaat uit woestijn en halfwoestijn en heeft een hoogte van zo'n 1500 tot 1800 meter, het zuiden is groener, heeft een hoogte van 2000 tot 2500 meter en is minder vlak dan het noordelijk gedeelte. 
De Trans- Mexicaanse Vulkanen gordel vormt de zuidgrens van de hoogvlakte. Deze keten van vulkanen doorsnijdt het land van west naar oost en bevat Mexico's bekendste vulkanen, waaronder de Popocatapetl (5452 meter) en de Orizaba (5636 meter) de hoogste berg van het land.
Met uitzondering van het schiereiland Yucatan is het gebied ten zuiden van de Vulkanen gordel zeer bergachtig. Hier bevindt zich de Zuidelijke Sierra Madre, die door de lagere landengte van Tehuantepec verbonden wordt met de Sierra Madre van Chiapas, die in feite een uitloper is van de gebergtes van Guatemala en de rest van Centraal- Amerika. 
WIJ ZULLEN IN HET GEBIED VAN DE BAIA CALAFORNIA, DE SEA OF CORTES EN SONORA DEEL VAN DE WESTKUST VAN MEXICO DOORBRENGEN.

We gingen gisteren met ca. tien a twaalf knopen westen wind, halve wind een donkere bewolkte nacht in en dat bleef de hele nacht zo. We zeilen ca. honderd mijl uit de kust maar horen toch nog de berichten over de marifoon en soms de radio. Maar we zijn zo ver uit de kust dat we geen andere schepen tegen kwamen. De grote schepen blijven dichter langs de kust waar minder wind is. Door de blijvende bewolking hadden we dus alweer geen mooie zonsondergang en geen mooie zon opkomst maar het wordt wel steeds warmer. 
Vroeg in de ochtend toen het licht werd veranderden we iets van koers en konden ruime wind verder zeilen. Werk voorzeil uitgeboomd aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant. Eigenlijk wilden we vol tuig en het gewone voorzeil gebruiken maar door de swell gaat dit teveel klapperen en we willen met dit oude geplakte grootzeil Mexico zien te halen. Dus doen we het wat rustiger aan, we hebben de tijd!
De temperatuur wordt steeds aangenamer ca. twintig graden overdag maar met een frisse noorden wind. Tijdens de wachtjes kijken we buiten naar andere schepen maar aan de zeil voering hoeven we op dit moment weinig te doen. We lezen veel, luisteren naar de podcast die we gedownload hebben en maak ik het eten klaar. Iedere dag drinken we samen koffie/chocomel en eten de lunch en het avond eten samen. Voor de eerste twee dagen had ik macaroni gemaakt met ei salade en tonijn salade voor op brood. Nu we in geslingerd zijn kookte ik nasi voor twee dagen. 
Voor alle zekerheid hadden we voor we vertrokken allebei een Scopodermine pleister (tegen zeeziekte) achter ons oor geplakt dat zijn werk goed heeft gedaan. Na drie dagen moet de pleister eraf. Helaas ben ik allergisch voor deze pleister zodat ik nu een grote rode jeukende plek achter mijn oor heb. Gelukkig heeft Nicolette toen ze jaren geleden met ons mee zeilden twee zeeziek bal drukpunt armbanjes achter gelaten die ik nu om mijn polsen draag. Het balletje moet continu druk uitoefenen op drukpunt P5 (Nei-kuan)op de pols om zeeziekte te voorkomen. Maar we hebben ook andere zeeziek pillen aan boord als dit nodig zou zijn. In de middag hielden we vijftien tot twintig knopen wind en zo zeilen we de vierde nacht in. 453 mijl afgelegd, positie 41 02.955 N 126 42.009 W.

18 AUGUSTUS 3e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO.
MEXICO (Wikipedia)
Mexico officieel de Verenigde Mexicaanse Staten is een land in Noord-Amerika grenzend aan de Verenigde Staten, Belize en Guatemala, de Grote Oceaan en de Golf van Mexico. 
Mexico is een federale republiek bestaande uit 31 staten. Het land heeft ca. 128.649.565 inwoners. De meest gesproken taal is het Spaans maar ze hebben ook 67 indiaanse talen met een erkende status. Deze worden door zo'n 10% van de bevolking gesproken.
Wij gaan voornamelijk naar het schiereiland Baja California, de sea of Cortes en aan het vaste land de staat Sonora.


Zoals ik gisteren al schreef was de wind toegenomen tot ca. dertig knopen en zeilden we allen met het grootzeil en met twee reven erin ruime wind lekker door. In mijn wacht zag ik een mooie rode zonsondergang, een prachtige sterrenhemel met een half volle maan en een half uur lang dolfijnen naast de boeg. Ik kon de dolfijnen zelf niet goed zien maar ik zag lichte witte strepen door het water gaan en soms hoorde ik ze ademen. 
Overdag bleef het bewolkt en werd het steeds warmer, ook in de nacht. Dat is maar goed ook want we hadden alle goede warme kleren al opgeborgen. Gelukkig hadden we onze oude winterjassen uit Korea nog hangen om ze weg te gooien. Die kwamen de afgelopen nachten goed van pas (hihi).
Verder wisselden Paul en ik steeds van wacht, drie uur op drie uur slapen. Af en toe zagen we op de AIS radar andere schepen maar niets op ram koers. Wel passeerden we drie grote boeien(weer stations)die op onze vaarroute stonden, uiteindelijk passeerden we die ook zonder uit te hoeven wijken. Ook vandaag geen mooie zon opkomst aangezien het bewolkt was. Toen het licht werd nam de wind af en rolden we het voorzeil met boom uit. Op zich stond er nog aardig wat swell maar ook die werd langzaam minder. De wind nam zo ver af dat we twee uurtjes moesten motoren zodat we ondertussen de scheur van het grootzeil met duce tape beplakten. Nadat we in de ochtend twee uur hadden gemotord kregen we een lichte westenwind en zeilden we halve wind met twee reven in het grootzeil en het voorzeil verder. Eigenlijk moeten de reven eruit maar we zijn te bang dat als we dat doen er nog meer scheuren in het zeil komen en we willen met dit zeil Mexico halen.

GROOTZEIL MET DUCT TAPE PLAKKEN.
We dronken samen koffie/chocomel, aten samen de lunch in de kuip en zagen onderwijl een albatros vliegen. Paul had op zijn vorige wacht al eerder een albatros gezien maar voor mij was dit de eerste keer op deze trip. Verder keken we buiten of we iets zagen, lazen een boek of luisterden naar de radio. We zijn ca. honderd mijl uit de kust met een diepte van drieduizend meter zodat we geen last van krab potten hebben desondanks kunnen we soms wel het radio signaal ontvangen. We gaan nu rustig de derde nacht in. positie 43 06.375 N 126 14.858 W

17 AUGUSTUS 2e DAG ONDERWEG NAAR MEXICO
NAAM MEXICO (Wikipedia)
Het woord Mexico is uit het Nahuatl afkomstig. Het was oorspronkelijk de naam van de centrale deelstaat van het Azteekse Rijk. De betekenis is niet zeker. Een mogelijke afkomst is "plaats van Mextli", een mythische leider. Een andere mogelijkheid is een archasch woord voor zon, of de naam van een grassoort uit het Texcocomeer. Volgens de Mexicanist Miguel León-Portilla is het afkomstig van de woorden meztli (maan), xictli (navel, centrum) en -co (plaats) het zou dan dus "centrum van de maan" betekenen.

In de nacht was het afwisselend soms hadden we wat mist en soms zagen we een halve maan met sterren. We begonnen de nacht met ca twaalf kopen noord westen wind zodat we heerlijk vol tuig halve wind meer de open oceaan op zeilden. Gisteren zagen we bij ons vertrek nog vier andere zeilboten zuidwaarts gaan maar die hebben daarna niet meer gezien. Wel zagen we een paar Container schepen waarvan we met een contact hadden om elkaar starboard/starboard te passeren. 
Langzaam nam de wind toe tot ca. twintig knopen zodat we rond twee uur in de nacht twee reven in het grootzeil zetten, het voorzeil inrolde en het kleine werkvoorzeil omhoog hesen. Nu zeilden we voor de wind werkvoorzeil uitgeboomd aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant. 
We hadden geen mooie zonsopkomst omdat het bewolkt en wat mistig was. Toen het licht was zagen we dat het grootzeil bij het tweede rif behoorlijk gescheurd is en dat er een groot gat in zit. Hopelijk halen we Mexico hier nog mee. Als het rustig wordt gaan we het beplakken met duct tape.
OUDE GROOTZEIL MET GAT.
In de middag bouwden de golven zich steeds meer op en surften we soms aardig van de golven af met een speed van zeven a achten en zelfs soms negen knopen. Aan het eind van de middag nam de wind nog meer toe tot vijfentwintig en meer zodat we rond vijf uur het werkvoorzeil weg haalden en alleen op twee reven grootzeil (met gat)verder zeilden en nog liepen we zes tot zeven knopen ruime wind. Onderweg wisselden we elkaar af met wachtjes, aten samen het eten, zagen stormvogels en Paul zag zelfs een albatros. We hebben 222 mijl gevaren onze positie 45 07 787 N 125 51.296 W  We gaan de tweede nacht in.

16 augustus 2022
ONDERWEG NAAR MEXICO 1e DAG. CA. 1210 MIJL TE GAAN.
Vanochtend legden we de laatste hand aan wat klusjes zoals ons zonnedakje weghalen en het bed in de achter hut klaar maken. Daarna gingen we naar de kant waar ik nog een keer met mijn moeder sprak en Paul het weerbericht bekeek en wat internette. Even over tienen kwam de wind en waren we terug aan boord waar we Giebeltje II achter de Giebateau bonden en het anker ophaalden. 
Met ca tien a vijftien knopen wind kruisten we Port San Juan uit de Strait of Juan de Fuca in waar we aan de wind verder zeilden tot Cape Flattery (Amerika). In het begin hadden we mist waardoor ik binnen zat en op de radar keek terwijl Paul buiten alles in de gaten hield. De shipping lane was erg rustig zodat we nergens voor hoefden uit te wijken. Toen we rond twee uur bijna de strait waren overgestoken trok de mist weg. Voor ons zagen we een grote humpback walvis met zijn vinnen en staart op het water slaan en toen we dichterbij kwamen zwom hij even parallel met ons mee en konden we zien hoe groot hij was! 
Bij kaap Flattery is een eilandje met een vuurtoren en eromheen vele rotsen waar we colonies zeeleeuwen, aalscholvers en meeuwen zagen. In het water zagen we ook nog loons, en puffins. Om het eilandje en de rotsen te ontwijken moesten we een slag naar buiten maken en zagen de ruige westkust van de Olympic peninsula van Amerika.


CAPE FLATTERY 
Eenmaal op open oceaan hadden we een lichte deining, scheen de zon en na twee uur motoren kregen we ca zes knopen noord westen wind. Vol tuig zeilden we halve wind zuid westwaarts meer de open oceaan op waar we de komende dagen meer noordelijke wind houden. Na het avond eten ging ik als eerst slapen en in Paul zijn wacht werd het langzaam weer iets mistiger. Toen ik het rond acht uur van hem over nam was het eerst nog wat mistig en werd het later langzaam donker maar rond tien uur zag ik de sterren aan de hemel hadden we 56 mijl gevaren en is onze positie 47 47.809 N 125 14.081 W.

15 augustus 2022
PORT SAN JUAN(PORT RENFREW),VANCOUVER EILAND (48 33.466 N 124 24.857 W)
Vanochtend zetten we de watermaker aan en deze lekt niet meer, de epoxy houdt goed!
We draaiden de watermaker en zagen dat deze iets te veel druk heeft en te weinig water maakt, ca twaalf liter per uur wat eigenlijk twintig liter moet zijn. Gelukkig hebben we een heleboel reserve onderdelen bij ons en kunnen we van bijna alle reserve onderdelen de hele watermaker vervangen. 
Na de lunch gingen we naar het toeristen bureau die gesloten was maar waar we wel de internet konden gebruiken. Hier belde ik mijn moeder en zocht Paul op internet informatie over de watermaker. Rond drie uur waren we terug aan boord waar Bo en Sybille langs kwamen. De rest van de middag zaten we gezellig te praatten.  

14 augustus 2022
PORT SAN JUAN(PORT RENFREW),VANCOUVER EILAND (48 33.466 N 124 24.857 W)
Vanochtend waren we druk bezig met de voorbereidingen voor onderweg. Zoals het er nu naar uitziet vertrekken we dinsdag maar niets is zo veranderlijk als het weer en dus maakte ik een deel van het eten voor onderweg klaar. Ondertussen maakte Paul de kotterstag klaar en vulde de diesel tank. Na de lunch maakten we een wandeling over het strand en verder over de brug naar een ander strand waar een camping is. Ook hier zagen we vele grote aangespoelde boomstammen. Toen we terug kwamen lag er een duitse catamaran in de baai waar we langs gingen. Het zijn Bo en Sybille met SYBO hun catamaran. Zij gaan ook naar Mexico maar gaan langs de kust hoppen. Zo zaten we de rest van de middag gezellig met elkaar te praatten. Van hun hoorden we dat er hier een toeristen bureau is met gratis wifi.

13 augustus 2022
PORT SAN JUAN(PORT RENFREW), VANCOUVER EILAND (48 33.466 N 124 24.857 W)
Niets veranderlijker dan het weer. 
Zoals ik gisteren al schreef blijft het lage druk gebied langer bij ons hangen zodat we in het begin tegen wind zouden hebben. We gaan dus niet morgen vertrekken maar wachten tot het hoge druk gebied terug is. Nu we later vertrekken hebben we niets met de watermaker gedaan om de epoxy nog wat langer te laten uitharden. 
Het regende bijna de hele dag zodat we niets bijzonders deden, kijken naar de bezigheden om ons heen zoals de Sportvissers die de boten in en uit het water haalden en naar buiten motorden, mensen die bij het strand in hun visbroeken in het water stonden te vissen en onderwijl luisterden we naar de radio en las ik wat in mijn boek. We haalden de ereaders te voorschijn, die van Paul doet het nog maar de mijne heeft een vlek op het scherm. Gelukkig heb ik een aantal boeken op mijn ipad geladen. Na de lunch keken we een film als tijd verdrijf. Het wachtten is op een window om naar Mexico te gaan.

12 augustus 2022
PORT SAN JUAN(PORT RENFREW),VANCOUVER EILAND (48 33.466 N 124 24.857 W)
Vanochtend waren we druk met de watermaker. 
Bij onze watermaker lekt de druk afsluiter en twee dagen geleden heeft Paul er een metaal epxoy tussen gedaan die niet hard werd. Vanochtend maakte hij de onderdelen goed schoon/droog en zette de afsluiter vast met een andere epoxy(twee component Variabond. Daarna was het wachten op het uitharden, morgen vervolg.
Ondertussen schreef ik de weblog op de computer. We hebben geen telefoon/internet meer dus de weblog stukjes/emails en de weersinformatie worden nu via de SSB zender verstuurd en binnen gehaald. Zo zagen we dat de weersvoorspelling was veranderd en dat het laag hier langer blijft hangen zodat we nog niet kunnen vertrekken. 
Na de lunch gingen we naar de kant waar we over het strand wandelden waarop hele grote aangespoelde boomstammen lagen met de wortels er nog aan. Daaraan konden we goed zien dat de wortels van de bomen hier niet diep de grond in gaan maar net onder de oppervlakte horizontaal groeien. 

STRAND WANDELING MET GROTE AANGESPOELDE BOMEN
Op het strand ontmoetten we Melissa en Etienne van de zeilboot achter ons. We zijn hun al een paar keer eerder tegen gekomen en hebben toen kort met elkaar gesproken. Het zijn beginnende zeilers en ze hadden veel vragen zodat we ze aan boord uitnodigden en daar de rest van de middag gezellig zaten te praatten over zeilen.

11 augustus 2022
PORT SAN JUAN(PORT RENFREW), VANCOUVER EILAND (48 33.466 N 124 24.857 W)
Om twee uur 's nachts haalden we in het donker ons anker op en hesen de zeilen. We motorden Quarantaine cove uit de Strait of Juan de Fuca in. Hier stond wat wind zodat we aan de wind en met de stroom mee verder langs de kust westwaarts zeilden. Als eerst belden we nog even met mijn moeder en Nicolette maar halverwege het gesprek met Nicolette kwamen we achter de bergen en hadden we geen ontvangst meer zodat de verbinding weg viel. Het einde van ons canadese telefoon nummer..
Na een tijdje kwam de volle maan door de bewolking heen en scheen prachtig over het water. Rond half vijf werd het langzaam licht maar een echte mooie zon opkomst zat er door de bewolking niet in. Even later hield de wind het voor gezien zodat het ook een tijdje mistig was maar rond negen uur scheen de zon door de mist heen, trok de mist weg waardoor we het groene landschap van de zuidkust van Vancouver eiland zagen. Nadat de zon lekker scheen kwam er wat wind en zeilden we halve tot ruime wind verder door de Straat van Juan de Fuca tot we na vijfenveertig mijl aankwamen aan het begin van "Port San Juan" baai. Hier zeilden we in tot Port Renfrew waar ons anker er rond twaalf uur en na negenenveertig mijl inging.
Dit is onze laatste ankerplek in Canada, vanuit hier gaan we onze tocht naar Mexico beginnen.
Eenmaal voor anker aten we onze lunch in de kuip, keken naar de prachtige beboste bergachtige omgeving met naast ons een marina waar vele sportvissers bootjes in en uit voeren. 

PRACHTIGE OMGEVING
De rest van de middag deden we weinig, zaten voornamelijk in de kuip te genieten van de omgeving en zagen met de verrekijker een groep pelikanen in de baai zwemmen. Toen ze wegvlogen kon ik nog net een foto maken.

VLIEGENDE PELIKANEN.

10 augustus 2022
QUARANTAINE COVE,ZUID ZIJDE VANCOUVER EILAND (48 20.340 N 123 32.173 W)
Vanochtend maakten we een deel van mijn achter hut leeg omdat daar de watermaker onder staat. Na ca. negen jaar willen we de watermaker weer gaan gebruiken. Drie jaar geleden hebben we deze nog een keer laten draaien en toen werkte hij nog goed.
Als eerst draaiden we de watermaker met zout water zonder druk. Het duurde even voor Paul de watermaker op druk kreeg maar uiteindelijk lukte het wel. Helaas lekte de druk afsluiter zodat Paul deze eruit draaide. Met een O ring en daarna met afdicht tape voor gas etc. probeerde Paul het lek te dichtte maar helaas bleef deze lekken. Paul belde de Schenker watermaker in Vancouver maar als we het onderdeel wilden bestellen duurde dit ca zes weken. Gelukkig kregen we te horen dat er ook een dealer in La Paz (Baia California Mexico)is. Na alles goed schoon/droog te hebben gemaakt besloot Paul het onderdeel terug te zetten met een laagje metaal epoxy dat na vier uur hard zou zijn. In de tussen tijd aten we een lunch, spraken met mijn moeder en gingen even onderuit. Rond vijf uur zetten we de water maker aan. Deze lekte nog steeds en het bleek dat de epoxy niet was hard geworden. We ruimden de hut in en bij onze volgende en laatste stop in Canada zullen we er verder naar kijken. Inmiddels was het tijd voor het avond eten, belden we Elaine en Nigel en daarna gingen we vroeg naar bed.

09 augustus 2022
QUARANTAINE COVE,ZUID ZIJDE VANCOUVER EILAND (48 20.340 N 123 32.173 W)
Om vijf uur verlieten we de mooring en hesen de zeilen. Onderwijl zagen we een prachtige rode zon opkomst. Met ca. tien knopen zuiden wind en stroom mee kruisten we verder zuidwaarts richting Victoria en de zuidoost hoek van Vancouver eiland. 
Rond acht uur kwamen we daar aan en met nog stroom mee zeilden we langs de zuid kust van Victoria waar prachtige grote huizen aan de waterkant staan. Vervolgens hield de wind het voor gezien en konden we soms even zeilen en dan weer motorden naar Quarantaine cove nog gelegen in de grote baai bij Victoria. We stopten in Quarantaine cove omdat de stroom tegen was gaan staan en we hier nog telefoon ontvangst hebben. Onderweg belden we tante Jannie, mijn moeder en wat canadese vrienden. Rond half een en na dertig mijl ging ons anker er in Quarantaine cove in. In het grootzeil was een stukje naad los gelaten zodat we dit eerst naaiden, het zeil wordt wel erg oud! Vervolgens deed ik nog wat kleine administratieve klusjes  en daarna gingen we onderuit met krant/boek/internet.

08 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND (48 40.159 N 123 24.291 W)
Toen ik vanochtend wakker werd vertelde Paul dat hij een window zag om naar Mexico te vertrekken. We zijn van plan non stop naar Mexico te zeilen.
Dus onze plannen veranderden zodat we na de thee/chocomel naar de kant gingen. Paul naar de bibliotheek en ik naar verschillende winkels om o.a wat documenten te copieren en de laatste verse groentes/fruit te kopen. Rond lunch tijd waren we terug aan boord waar we de lunch aten. Na de lunch gingen we naar de catamaran "Yellow" met Danielle en Rolf aan boord. Het was leuk ze weer te zien en zo zaten we de rest van de middag gezellig te praatten. Rond zeven uur waren we terug aan boord waar we het avond eten aten, spullen opruimden en ik een zuurdeeg maakte.

07 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Het is echt zomer met lekkere temperaturen. 
Rond acht uur en voor het echt warm werd ging Paul de mast in om de bakstagen aan de mast te maken. Toen de bakstagen klaar waren verving hij de lifelines op het dek. Ondertussen maakte ik de olielamp schoon met de Magic spons. Ik weet niet wat voor spul erin zit maar het werkt fantastisch en de olielamp ziet er als nieuw uit!
Samen dronken we een smoothy in de Kuip en toen werd het om de Nederlandse vlag die er al zeven jaar opzit te vervangen voor een nieuwe. 


OUDE EN NIEUWE NEDERLANDSE VLAG.
Na de lunch en met mijn moeder te hebben gesproken veranderden we de reven lijnen, zaten in de kuip, lazen wat, leerde Spaans en deden rustig aan. 

06 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Na de koffie/chocomelk gingen we naar de kant en wandelden naar de bibliotheek waar we internetten, gewoon tijdverdrijf. Net als gisteren had ik een video gesprek met mijn moeder. Na met mijn moeder te hebben gesproken liepen we terug en stopten onderweg bij de watersport zaak waar we nieuwe lifelines voor de Giebateau kochten. De oude lijnen die op het dek liggen en waar we ons aan vast haken als we onder het zeilen naar voren moeten zijn inmiddels tweeëntwintig jaar en aan vervanging toe. 
Terug aan boord dronken we een smoothy in de kuip en vervolgens ging Paul de mast in om de oude bakstagen eraf te halen. De oude dynema bakstagen zijn zeventien jaar oud en ook aan vervanging toe. Van de rol dynema lijn die we aan boord hebben maakten we twee bakstagen op lengte met ogen erin. Ik hees met de val de bakstagen omhoog terwijl Paul deze ondertussen insmeerde met spul dat de dynema beschermt tegen UV en Slijtage. Toen we klaar waren was het tijd voor het avond eten en zaten we heerlijk in de kuip te kijken naar de bedrijvigheid om ons heen. 

05 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Vanochtend kregen we een e-mail van de zeilmaker dat het voorzeil klaar was en dat we het konden ophalen. Rond negen uur gingen we eerst naar de Volvo dealer om een oliefilter te kopen. Vervolgens liepen we door naar de bibliotheek waar we internetten. We zijn nog druk bezig om dingen uit te zoeken en te downloaden. Ik ging nog even naar het centrum voor wat verse groente en rond half drie liepen we naar de zeilmaker waar we het voorzeil ophaalden en sumbrella stof kochten om zelf een huik voor het grootzeil en een cover voor de bijboot te maken. Eenmaal aan boord ruimden we de spullen op, deden wat klusjes, namen een douche en daarna was het tijd voor het avond eten. 

04 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Rond negen kochten we in de bus een dagpas voor vijf dollar p.p en namen de bus naar Victoria. Hier kwamen we rond half tien aan en stapten uit bij Walmarkt. Na daar wat rond te hebben gekeken namen we de volgende bus naar het centrum waar we naar de “Value village” wandelden. Dit is een tweedehandszaak maak heeft ook nieuwe spullen die niet verkocht zijn in de winkels. Zo kochten we goedkope sandalen voor mij als voor Paul, mooie zomer regenjassen met Gore Tex en nog een paar goede korte broeken voor Paul. 
Vervolgens wandelden we naar de waterkant en langs het binnenwater van Victoria waar we onze lunch aten. Bij de Marina zagen we de Zeilboot “Duen” liggen van Michel en Manon.  
DUEN was van origine  een vissersboot uit de Flekkefjord in Noorwegen (1939-1969)
In 1970 kocht een Amerikaans stel de boot die de boot veranderde in een Zeilboot met kiel  en maakte een mooi zeilplank. In 1986 kochten Michel en Manon de boot. SV DUEN.
Duen heeft nu een zetschipper met dekhand en zeilt in de zomer met toeristen vanuit de Victoria binnen haven door de Strait of Juan de Fuca. Even voor twee uur kwam de bemanning de touristen ophalen voor de zeiltocht. Ik werd nieuwsgierig en vroeg hoeveel dit per persoon koste. We kwamen aan de praat en het bleek dat Michel vandaag aan boord was omdat er buiten aardig wat wind stond. We liepen naar Duen waar we Michel zagen, het was een leuk weerzien. We werden uitgenodigd om mee te zeilen zodat we wat langer konden praatten. Zo zaten we even later op de Duen en zeilden met vijfentwintig knopen wind langs de kust van De Strait of Juan de Fuca. Het was leuk te zien hoe de toeristen hielpen de gereefde zeilen te hijsen en ze vervolgens zien te genieten en ondertussen hadden we ook tijd om gezellig met Michel bij te praatten.


ZEILEN MET DE DUEN 
Rond vijf uur waren we terug en na nog even met Michel te hebben gesproken gingen we met de bus terug naar Sidney en de Giebateau. Tijd voor het avond eten.

03 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Na de yoga en de thee/chocomelk liepen we naar het centrum van Sidney waar Paul naar de bibliotheek ging om te internetten en ik naar de tweedehands zaken liep. Hier vond ik een paar mooie zwembroeken voor Paul. 
Tijdens het middag uur was ik terug en sprak ik met mijn moeder. De rest van de middag zaten we samen te internetten in de bibliotheek en rond drie uur gingen we terug naar de Giebateau. De kussens en het dekbed voor het bed onderweg stonden nog buiten te luchten, tijd om het bed klaar te maken voor vertrek. 

02 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
Na de yoga en de thee/chocomelk gingen we rond negen uur naar Steward (UK sails). Hier lieten we zien dat ons nieuwe voorzeil (die we na vier jaar eindelijk zijn gaan gebruiken) iets te lang is waardoor we dit met veel wind niet op spanning kunnen krijgen. Paul had al telefonisch contact gehad dus Steward wist ervan. Paul en Steward bekeken samen wat de beste oplossing was en er werd besloten dat er iets van de top afkon. Vervolgens namen we ons oude gerepareerde voorzeil mee.
Terug aan boord dronken we een smoothy en gingen bezig in de achteruit van Paul. Alle spullen werden eruit gehaald omdat we nu achter onder het bed moesten zijn. Hier haalden we oude tassen (die niet meer te gebruiken zijn) eruit en deden het oude voorzeil erin. In deze hut is een eenpersoonsbed waar we onderweg (langere afstanden) slapen. Dit bed hebben we zeven jaar niet gebruikt en lag vol met spullen. Nu haalden we het matras naar buiten en waste het sloop. Ook andere kussens die we al jaren niet gebruikt hebben gingen naar buiten om te luchten. 
Na de lunch en het dagelijkse gesprek met mijn moeder wisselden we de kraanlijn en de val van het grootzeil in de mast om. Dit omdat de schijf van de grootzeil val een platte kant heeft gekregen waardoor deze niet zo goed meer draait. Paul had hier al een mooi systeem voor bedacht. De lijnen werden aan elkaar vast gemaakt en zo werden de lijnen van de ene schijf naar de andere schijf getrokken. Het probleem was alleen dat we nu de verkeerde kant van de grootzeil val onder hadden zodat we een andere lijn aan deze val vast maakten en deze nog een keer door de mast trokken zodat uiteindelijk alle lijnen goed zaten. Weer een klus gedaan voor vertrek!

01 augustus 2022
TSEHUM HARBOUR, SIDNEY, VANCOUVER EILAND  (48 40.159 N 123 24.291 W)
B.C DAY
Rond zeven uur kwam er wat wind. We maakten ons los van de mooring van Wayne en Maureen en zeilden Clam bay uit. Met ca tien knopen zuiden wind kruisten we vol tuig verder zuidwaarts door Tricomali Chanel tussen Saltspring en Galiano eiland. De zon scheen maar er was ook wat bewolking en windveren. Vervolgens kruisten we verder door Swanson Chanel tussen Saltspring en Pender eiland. We zeilden zo heerlijk dat we besloten gelijk naar SIdney te gaan zodat we om Moresby eiland en door Prevost passage naar Tsehum harbour gingen en daar na dertig mijl en rond twee uur de mooring van Steward (UK Zeilmaker) oppikten. Onderweg genoten we nog even van de heuvelachtige eilanden met de groene bomen met hier en daar huizen/dorpjes ertussen. Voor ons is het nu zo gewoon maar wat zullen we dit gaan missen als we dit gebied gaan verlaten.

Eenmaal aan de mooring haalden we ons nieuwe voorzeil eraf en zaten in de kuip te kijken naar de bezigheden om ons heen.