CANADA JULI 2022

DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN 

31 Juli 2022
CLAM BAY, THETIS EILAND  (48 59.314 N 123 39.069 W)
Even over vijven haalden we ons anker op en hesen de zeilen. We motorden het eerste stukje English bay uit tot we iets wind kregen en we de straat of Georgia westelijk terug overstaken. Uiteindelijk kregen we de beloofde vijftien knopen noorden wind en zeilden met ca acht knopen heerlijk door! We zeilden door Pourlier pas tussen Valdez en Galiano eiland naar Thetis eiland waar we rond elf uur en na dertig mijl de mooring van Wayne en Maureen oppikten. Er lag nog een boot aan maar die was gelukkig net aan het losmaken. We belden Wayne en Maureen en spraken af in de avond samen te eten.
Na de lunch spraken we met mijn moeder en gingen onderuit met krant/boek. Rond half vijf maakte ik een salade en daarna gingen we naar Wayne en Maureen. Het was een gezellig weerzien en het werd een gezellige avond.
ETEN OP DE VERANDA

30 Juli 2022
ENGLISH BAY, VANCOUVER CITY  (49 16.484 N 123 09.22 W)
Langzaam kwam de zon achter de bergen vandaan toen we rond vijf uur ons anker ophaalden en de zeilen hesen. We begonnen met ca. vijftien knopen noorden wind zodat we vol tuig halve wind de straat of Georgia overstaken naar Vancouver stad op het vaste land. Met een schone romp liepen we zeven a acht knopen, Yves!
Langzaam nam de wind af en zeilden rond elf uur  English bay bij Vancouver in. Het was rond het middag uur dat ons anker er hier na drieëndertig mijl inging. 
Snel rolde we ons zonnedak uit zodat we heerlijk in de schaduw zaten en konden genieten van de bedrijvigheid om ons heen. Het was druk op de stranden en op het water. Rond drie uur belden Montserrat en José dat ze in de buurt waren en haalde Paul ze op. Het was een gezellig weerzien en er was genoeg bij te praatten. José barbecuede de steaks en de groentes en het werd een gezellige avond. Onder het eten zagen we een mooie vliegtuig show die stijl omhoog ging, zich vervolgens naar beneden liet vallen en vlak boven het water vloog. Het werd drukker en drukker met boten die voor anker gingen voor de vuurwerk show. Na een prachtige zonsondergang begon rond tien uur de vuurwerkshow
VUURWERKSHOW
Het was een mooie eind van de dag en helaas tijd om afscheid te nemen van Montserrat en José, wie weet ontmoetten we elkaar nog eens!

29 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Voordat het echt warm werd haalden we met Giebeltje II emmers water bij New Castle eiland. Vervolgens dronken we een smoothy in de Kuip en deden wat klusjes. Na een vroege lunch gingen we rond half twaalf naar de bibliotheek waar we met Marry hadden afgesproken. In haar lunch pauze zaten we buiten in de schaduw gezellig te praatten en daarna was het tijd om afscheid te nemen. In de middag bleven we in de bibliotheek waar het lekker koel was. Ik zocht informatie over het inklaren in Mexico en wat we van te voren moeten regelen. 
Rond half vijf gingen we naar Nigel en Elaine waar we nog een keer mochten douche en de wasmachine konden gebruiken. Nigel kwam terug van fietsen en even later kwam ook Jane en hadden we een gezellig diner. Nu moesten we afscheid nemen van Jane, Elaine en Nigel. Hopelijk zien we hun nog in Mexico. 
NIGEL AND ELAINE THANKS FOR EVERYTHING ALL THIS YEARS...    (edit: no problem!)

28 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Zowel Paul als ik hadden vandaag twee beurse/pijnlijke armen en voelden ons niet helemaal top. Ik was rond vijf uur wakker en begon gelijk alle boodschappen op te ruimen voordat het te warm werd. Toen ik klaar was mocht Paul uit bed komen en dronken we samen een smoothy. Vervolgens haalde ik alle medicijn dozen tevoorschijn. Ik keek wat ik kon vervangen voor de medicijnen die we van Niels en Linette hadden gekregen en wat weg kon.  Thanks Linette en Niels voor jullie medicijnen.
Inmiddels was het ca, dertig graden geworden en aten we de lunch in de kuip onder en achter ons zonnetent. In de middag spraken we met mijn moeder en belden wat Canadese en Amerikaanse vrienden. De rest van de middag gingen we onderuit en leerde ik nog wat Spaans. 

27 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Rond negen uur waren we bij Nigel en Elaine en reden met hun auto naar de Superstore. Hier hadden we een afspraak voor een Covid vaccinatie. Toen we geholpen werden vroeg ik of ze ook andere vaccinaties gaven en dat was het geval zodat we ook een Tetanus vaccinatie kregen in de andere arm. Met twee beurse armen deed ik verder grote boodschappen, een van de laatste keren in Canada. Paul zat ondertussen in de Superstore te internetten. Rond half twee waren we bij Elaine en Nigel waar we internetten. Elaine was druk en Nigel was fietsen. Ondertussen maakte ik een aardappel salade en een gewone salade. Toen Nigel terug kwam deed Elaine het vlees op de BBQ en kwam ook Jane (zus van Nigel). Het werd een gezellige avond. 
Met een boot vol eten gingen we terug naar de Giebateau waar ik het nodige eten in de koelkast deed. 
GIEBELTJE II VOL MET ETEN

26 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Na thee/chocomel gingen we rond half negen naar de tandarts waar Paul behandeld werd en ik Spaans leerde via Duolingo. Vervolgens gingen we naar “London drugs” waar we een USB ventilator kochten. Terug aan boord aten we een ijsje en deden weinig omdat het ca. dertig graden was. Na de administratie ging ik te water om af te koelen. We aten samen de lunch en spraken onderwijl met mijn moeder. In de middag zaten we grotendeels binnen omdat het daar koeler was met de ventilator aan. Rond drie uur gingen we naar Niels en Linette. Nu zij hun zeilboot verkocht hebben kregen wij hun medicijnen voorraad en nog andere spullen die zij niet mee naar huis kunnen nemen, thanks Linette en Niels.
Later kwamen ze naar ons waar ik het avond eten had gemaakt en Paul het vlees barbecuede. Het werd een gezellige avond en daarna was het tijd om afscheid te nemen. Zij gaan morgen verder noordwaarts.

25 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Het is echt zomer geworden met warme temperaturen van over de drieëntwintig graden. Rond negen uur gingen we naar het havenkantoor om te betalen en te vragen hoe laat we erin konden. Er gingen veel boten het water in en omdat het in de ochtend laag water was konden we er niet voor elf uur in. De boot naast ons moest nog een heel eind zeilen zodat we die voor lieten waardoor de Giebateau er uiteindelijk om vier uur in ging. Onderwijl spraken we met de andere zeilers, belden met mijn moeder, deden binnen wat klusjes en ruimde op. Het was druk op de ankerplek maar we vonden uiteindelijk een goede plek. Niels, Linette en Jade kwamen langs, zij hebben hun zeilboot verkocht!

24 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Voordat de zon op de romp ging schijnen spoten we het citroentje dat we gisteren op de romp hadden gesmeerd eraf. Het grootste deel van het bruin was nu van de romp. Vervolgens maakte ik de romp schoon met water en een Magic spons zodat ook het laatste vuil eraf ging. Onderwijl schuurde en verfde Paul de carbon spinakerboom wit, bescherming tegen de zon. De klusjes voor uit het water waren nu klaar, tijd voor thee/chocomel.
De koelkast werkte nog steeds niet goed zodat we  hiervoor een vacuümpomp hadden besteld die een paar dagen geleden binnen was gekomen. Nu sloot Paul de vacuümpomp aan het koelkast systeem om het laatste vocht eruit te krijgen. Als het goed is, is al het vocht nu uit het systeem. Onderwijl hielp ik waar ik kon, belde mijn moeder en maakte de lunch. Na de lunch gingen we bezig onder het bed in de voorpunt. Hier haalden we twee luchtbedden (die lek waren) eruit zodat nu alle winterkleren en de olielampen eronder konden. Vervolgens ging ik naar Nigel en Elaines huis waar ik Israëlisch pickles maakte, het beddengoed waste, douchte en Spaans leerde. Paul bleef eerst nog even aan boord om het gas in het koelkast systeem in de gaten te houden en daarna kwam ook hij douchte en internetten. Rond vijf uur gingen we terug aan boord waar we ons avond eten aten. Al met al hadden we een prachtig weekend gehad om alle klusjes te doen. Zonnig, ca twintig graden met een windje

GIEBATEAU
Morgen gaat de Giebateau het water in...

23 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Voordat de zon fel ging schijnen hadden Paul en ik de antifouling op het onderwaterschip. We dronken thee/chocomel en spraken onderwijl even met mijn moeder. Nu het voorste deel van het bed in de achterhut van Paul open lag haalde Paul de boiler eruit. Deze is al jaren stuk en we hebben opberg ruimte nodig. Ik hielp waar kon en verder deed ik een kleine handwas en maakte de lunch.
Na lunch reden we naar “Industrial paints & plast” waar ze klittenband verkochten. Helaas hadden ze niet genoeg van degene die we nodig hebben. Wel hadden ze goede lijm om het klittenband aan de dinghy te lijmen zodat we dit alvast kochten. Ons Giebeltje II heeft een beschermhoes voor de zon nodig.
In het huis van Nigel en Elaine bestelde Paul het klittenband via amazone en leerde ik Spaans. Terug bij de Giebateau namen we de romp af met citroentje, maakten schoon waar eerst de boiler had gezeten en was het tijd voor het avond eten. 

22 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Tijdens een vroege thee/chocomel belden we met mijn moeder en rond tien uur motorden we naar New Castle Marina waar de Giebateau het water uit werd gehesen.
Eerst schraapten we de grote aangroei eraf vervolgens spoot Paul met de hogedruk spuit er nog meer af en ging ik er met de schraper achteraan. 
Na een snelle lunch ging Paul bezig met de schroef en ik verder met het glad schrapen van de onderkant. In de hub van de schroef bleek speling te zitten zodat we de oude hub tevoorschijn haalden. Deze moest onder het voorste deel van het bed in de achterhut van Paul vandaan komen. Deze hub was nog goed maar omdat we problemen hadden gehad met het uit het water halen van de Giebateau in Korea hebben we toen een nieuwe hub en bladen besteld die grotendeels door de Marina zijn betaald aangezien zij de fout hadden gemaakt met het plaatsen van de singels. Rond zeven uur waren we voor vandaag klaar met de klusjes, tijd voor het avond eten. 

21 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
Alweer een prachtige zonnige dag. De haven meester kwam langs en we moesten verplaatsen naar IN het anker gebied. Er waren een paar boten weggegaan zodat we net als Bannister ons anker gelijk ophaalden en een plek zochten in dit gebied. Terwijl we thee/chocomel in de kuip dronken belden we om een afspraak te maken voor een Covid vaccinatie in de Superstore in Nanaimo. Rond negen uur gingen we naar de kant en pakten de auto van Elaine. Als eerst reden we naar de bank om geld te halen en vervolgens naar de watersportzaak. Aangekomen bij de tandarts werd Paul geholpen terwijl ik daar internette. Rond elf uur was hij klaar en reden naar de haven waar we Hendrik Jan en Hanna oppikten. Samen reden we naar “de Source” waar zij een Lucky prepaid kaart kochten om daarna naar de Superstore te gaan waar Hanna en ik wat groente/fruit kochten. We zetten Hanna en Hendrik Jan bij de Marina af en gingen zelf naar het huis van Nigel en Elaine waar we in een lekker koel huis internette. Rond drie uur waren we terug op de Giebteau waar mijn brooddeeg goed gerezen was zodat deze gebakken kon worden, ruimde ik alle groente/fruit op, deed Paul de voorbereidingen omdat we mogen het water uit gaan en gingen nog even onderuit. Rod half zes gingen we naar Hendrik Jan en Hanna waar we gezellig verder spraken en een lekker avond eten aten. Het werd een gezellige avond.

20 Juli 2022
NANAIMO, VANCOUVER EILAND  (49 10.299 N 123 55.482 W)
De zon scheen al volop toen we rond zes uur Bargain bay uit motor/zeilden en de Strait of George overstaken naar Vancouver eiland. Er stond een noorden wind zodat we het eerste stukje halve wind konden zeilen. Eenmaal achter Texada eiland dobber/zeilden we even en werd de motor bij gezet. Toen we vrij waren van Texada eiland zeilden we halve tot ruime wind rustig verder maar Nanaimo waar we rond half vijf en na dertig mijl ons anker erin gooiden. Er wordt aangegeven in welk gebied je hier mag ankeren maar dat lag al helemaal vol zodat we net als andere boten buiten dit gebied ankerden. 
Onderweg zeilden we even aan de wind om nog eens goed te kijken hoeveel het voorzeil te lang is zodat Paul dat met UK SAILS kan bespreken. Verder dronken we thee/chocomel, luisterden naar de radio, spraken met mijn moeder, maakten een afspraak voor Paul bij de tandarts en belden nog wat vrienden. Paul zeilde grotendeels alleen omdat ik bezig was alle voorraden op te schrijven; wat we nog moet kopen voor onderweg maar ook om te wekken/pickelen en kiemen. 
Eenmaal voor anker zaten we heerlijk buiten en keken naar de bedrijvigheid om ons heen. Even later zagen we de Nederlandse boot Bannister met Hendrik Jan en Hanna voor anker gaan. Zij zijn al veel langer onderweg en in Nederland lazen we hun blog. Toen wij in 2006 begonnen downloadden wij hun hoofdstukken waar we informatie uithaalden. Door de jaren heen hadden we hun een paar keer gemaild maar nooit antwoord gekregen. Het bleek dat we al die jaren een verkeerd e-mail adres hadden. Julia en PK zijn wederzijdse vrienden en hebben ons het goede e-mail adres gegeven. Zodoende kregen we nu contact en ontmoetten we elkaar dan toch!  Met de dinghy motorden we naar ze toe en zaten gezellig bij hun aan boord te praatten. 

19 Juli 2022
BARGAIN BAY SUNSHINE COAST  (49 36.492 N 124 02.102 W)
Het was een prachtige zonnige dag zodat ik eerst yoga in de kuip deed en daarna dronken we samen thee/chocomel. We roeiden naar de kant en gingen eerst naar de Volvo dealer om impelors te kopen, vervolgens liepen we naar de supermarkt waar ik de laatste foto’s op de weblog zette en wat sla kocht terwijl Paul bleef internetten. Rond half elf waren we terug aan boord en stond er een lichte bries. We haalden ons anker op en zeilden vol tuig langzaam Pender Harbor uit, de hoek om en Bargain bay in. Onderweg luisterden we naar de radio, aten onze lunch en spraken met mijn moeder. Rond half twee en na zes mijl meerde we af aan de steiger van Don en Leila. Ze waren nog niet thuis zodat Paul de mast in ging zodat we het lijk van het voorzeil konden meten. Het voorzeil is toch iets aan de lange kant. 
We waren net klaar toen Leila aan kwam lopen. Het was een gezellig weerzien en na even bij ons aan boord gezeten te hebben gingen we naar hun huis waar ik de wasmachine mocht gebruiken en we konden douche. We zaten over van alles te praatten toen ook Don thuis kwam. Ik vertelde dat ik naar de tweedehandszaak was gewandeld maar dat deze dicht was. Nu bleek dat Leila daar af en toe werkt en vroeg wat ik zocht. Ik zocht een kiem (sprouting) box. Het bleek dat zij lang geleden een kiem (sprouting) box bij de tweedehandszaak had gevonden en deze niet meer gebruikt zodat wij deze kregen.

thanks Leila!
We aten een heerlijk dinner en daarna zaten we nog even op de veranda met uitzicht over Bargain bay. Rond half negen was het tijd om afscheid te nemen, morgen moeten we verder.

18 Juli 2022
PENDER HARBOR SUNSHINE COAST  (49 37.293 N 124 01.325 W)
Toen we rond zeven uur buiten keken stond er een lichte noordelijke bries van ca vijf knopen zodat we ons anker ophaalden en rustig ruime wind verder zuidwaarts door Malaspina Strait (tussen Texada eiland en de Sunshine Coast) zeilden. Groot zeil aan de ene kant en een uitgeboomd voorzeil aan de andere kant. Eerst nam de wind nog iets toe maar daarna zwakte deze af en werden we alleen door de getijde meegenomen. Rond twee uur kwam de wind vanuit het zuiden terug en kruisten we met ca tien knopen wind naar Pender Harbor waar ons anker er rond vier uur en na drieëntwintig mijl inging. Onderweg luisterden we naar de radio, dronken koffie/chocomel, maakte ik brood, leerde Spaans, aten de lunch en spraken met mijn moeder. We e-mailden naar “Ensenada Cruiseport Village Marina” in Mexico of we voor het inklaren bij custom en immigratie in Mexico ook uitklaar papieren van Canada nodig hebben. Normaal hoef je niet uit te klaren als je Canada met de boot verlaat. Gelukkig hebben we deze papieren niet nodig bij het inklaren van Mexico en hoeven daar niet achteraan. 
Ik roeide naar de kant waar ik in de supermarkt de foto’s op de weblog plaatse en wat boodschappen deed. Terug aan boord van de Giebateau was het tijd voor het avond eten en het nieuws. We hoorden over de hittegolf en bosbranden in Europa en dat er in Canada een groot te kort is aan medisch personeel zodat zelfs afgelopen weekend in sommige ziekenhuizen de eerste hulp gesloten was door personeel te kort.

17 Juli 2022
MYRTLE COVE SUNSHINE COAST VASTE LAND  (49 47.291 N 124 28.161 W)
Toen we rond vijf uur wakker werden was het al licht en bewolkt zodat we langzaam opstonden en de zeilen hesen. Met ca zes knopen noorden wind zeilden we Desolation sound uit en terug zuidwaarts. We hebben ons noordelijkste punt van dit jaar gehad en zullen nu alleen nog maar zuidwaarts zeilen. We zeilden ruime wind met het voorzeil uitgeboomd aan de ene kant en het grootzeil aan de andere kant langs de Sunshine Coast naar Powell River. Onderweg luisterden we naar de radio en hoorden dat de nieuwe Covid variant enorm toeneemt. Verder spraken we met mijn moeder en wat Canadese vrienden. Even na het middag uur ging na tweeëntwintig mijl ons anker erbij 
POWELL RIVER (49 50.263 N 124 31.595 W) in.
Nadat we goed en wel lagen gingen we naar de kant en wandelden naar Bob en Rita.
Door de Covid was het alweer meer dan twee jaar geleden dat we hun gezien hebben maar hadden ondertussen wel telefonisch contact gehad. 


BOB EN RITA

Ik hielp Bob en Rita met het maken van de lunch die bestond uit zelf gemaakt Nana brood met een heerlijke zelfgemaakte curry, rijst en Salade. Onderwijl leerde ik Spaans want Bob spreekt vloeiend Spaans en sprak Spaans tegen mij. Ik herhaalde wat hij zei en vervolgens probeerde ik het zelf te vertalen maar bijna altijd moest hij mij corrigeren. Onder het eten zaten we gezellig Engels te praatten en vervolgens hielpen we hun om de Merlin vogel app op hun tablet te zetten. Zij hebben een andere zeil boot gekocht zodat we naar de haven gingen om hun andere zeilboot te bekijken. Een kleinere mooie zeilboot. Rond acht uur namen we afscheid en stond er nog wat wind zodat we ons anker ophaalden en vol tuig verder zuidwaarts door Malaspina Strait kruisten tot er geen wind meer over was en we het laatste stuk motorden. Rond elf uur en na zeven mijl ging ons anker en bij Myrtle rock in. 

16 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
In de ochtend was het bewolkt en regende het af en toe. Ik leerde Spaans terwijl Paul buiten zat te kijken naar de bedrijvigheid in Refuge Cove. Tijdens de koffie/chocomel zaten we beide te kijken naar de bedrijvigheid en spraken we met Nigel en Elaine. Na de lunch en met mijn moeder te hebben gesproken gingen we naar de kant en maakten met zijn zessen een wandeling naar een uitkijkpunt.  Onderwijl zagen we mooie kleine spieces tussen de mossen , op de rotsen en dode boomstammen. 


KLEINE SPIECES 

Op de top aangekomen was het zonnig geworden en zaten we heerlijk te genieten van het uitzicht.


OP HET UITKIJKPUNT

Rond vijf uur en na twaalf kilometer te hebben gewandeld waren we terug aan boord waar we het avond maakten. Nigel en Elaine hadden een grote zalm gekregen zodat deze op twee barbecues klaar gemaakt werd. We aten gezamenlijk in het boot schuurtje en daarna was het tijd om tijdelijk afscheid te nemen. Nigel en Elaine zien we nog een keer in Nanaimo maar Cindy en Kan zullen we niet meet ontmoetten.

15 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was bewolkt en af en toe regende het zodat we grotendeels binnen waren. Ik deed mijn yoga leerde Spaans met Duolingo en rond negen uur dronken we koffie/chocomel en spraken met Nigel en Elaine. Elaine leert ook Spaans zodat we samen wat oefende. Zij is alleen veel verder dan ik zodat ik van haar leerde. 
Na de lunch en tussen de buien door gingen we naar de kant en wandelden naar Sherry. Ze was thuis en we dronken gezellig een kop thee. Rond vier uur waren we terug aan boord en lag er nog een zeilboot naast Elaine en Nigel. Het waren hun vrienden Cindy en Kan. We hadden een potlock (iedereen nam wat eten mee) in het boot schuurtje, het werd een gezellige avond.

14 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was bewolkt zodat ik eerst Spaans leerde en vervolgens de voorpunt schoon maakte terwijl Paul wat telefoontjes pleegde naar de zeilmaker en een ander bedrijf om te kijken waar we het sunbrella materiaal gaan kopen waarvan we zelf een hoes voor het grootzeil en een hoes voor Giebeltje II gaan maken. Tussendoor dronken we koffie/chocomel in de kuip. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en vervolgens gingen we naar de kant en wandelden door het bos naar Seals Rock. Onderweg plukte ik Huckleberry’s, zagen we mooie paddestoelen, bloemen etc, hoorden we vele vogels en aten bij Seals rock wat lekkers. Rond drie uur waren we terug op de steiger waar we nog even praatten met andere zeilers. Toen we terug naar de Giebateau gingen zagen we Nigel en Elaine net de baai in komen varen. Ze meerde af aan de andere kant van het boot schuurtje en het was een gezellig weerzien. Ik maakte het avond eten dat we gezamenlijk buiten voor het bootschuurtje aten.

13 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was een prachtige mooie zonnige dag. Na de koffie/ chocomel in de kuip gingen we even voor negen uur naar de kant en liepen richting Sarah. Ze kwamen net met allemaal spullen naar beneden zodat we wat overnamen. Na afscheid te hebben genomen van Sarah, Marina, Frances en Jane bracht Paul ze met hun motor boot naar Squirell Cove. Ik ging naar Robin waar we gezellig zaten te praatten en zij mij een nieuwe knoop leerde zodat ik ook andere armbandjes kan maken. Een half uur later was Paul terug en kwam erbij zitten. Rond half elf gingen we terug naar de Giebateau waar ik Spaans leerde en Paul de koelkast nakeek. Deze werkt toch nog niet goed zodat we een vacuüm pomp bestelde om de lucht uit de leidingen van de koelkast te krijgen. We aten de lunch in de kuip en spraken met mijn moeder. In de middag kanoënde we om het eiland in Refuge Cove. Terwijl Paul terug ging naar de boot kanoënde ik nog even naar Cherry maar ze was niet thuis. Samen zaten we in de kuip en keken naar de bedrijvigheid in Refuge Cove. Paul pakte de drone om een mooie foto te maken.

DRONE FOTO REFUG COVE
We deden nog wat klusjes op de computer en rond zes uur was het tijd voor het avond eten en het CBC nieuws.

12 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
REFUGE COVE 50 JAAR
Het was bewolkt met een frisse noorden wind zodat ik eerst Spaanse leerde en buiten yoga deed terwijl Paul NU.NL las. We dronken samen koffie/chocomel in de kuip en keken naar de boten die de steiger van Refuge Cove verlieten en nieuwe boten die aankwamen. Na de lunch en een kort gesprek met mijn moeder gingen we naar de kant en kwamen we Sarah en Marina op de steiger tegen. Terwijl Paul met andere zeilers stond te praatte hielp ik Marina met het ophangen van een “blinde roei race” aankondiging. Op een gegeven moment zagen we dat Robin afmeerde aan de steiger zodat Paul en ik naar haar toe liepen. Ze bleek problemen te hebben met de accu’s/elektra zodat Paul ernaar keek. Ondertussen hielp ik Sarah en Marina om meer spullen de heuvel op te dragen naar hun huis. Hier zagen we ook Frances en Jane die net terug kwamen van hun wandeling. We dronken gezellig een kop thee. Rond drie uur ging ik terug naar beneden waar Paul en ik wat internetten en met Robin en andere mensen spraken. Voor het eten gingen Paul en ik nog even naar de Giebateau om wat warmers aan te trekken. Rond zes uur was het druk op de steiger met bewoners en oud bewoners van Refuge Cove en hun families/vrienden.
PARTY 50 JAAR REFUGE COVE  
Het avond eten bestond uit een buffet van zalm, salades, chili con carne en brood. Er werden oude herinneringen opgehaald, mooie verhalen verteld en er speelde twee muzikanten. Na het eten was de roeiwedstrijd. We moesten om een eilandje roeien en dan weer terug. Er waren drie roeiboten waarvan de roeiers geblinddoekt werden en de andere persoon in de boot moest aangeven welke kant ze op moest roeien. Ik en Robin zaten in haar roeiboot en terwijl Robin roeide tikte Ik op haar voet welke kant ze op moest aangezien mijn recht/links nog wel eens omgedraaid wordt. (hihi). Tot onze verbazing werden we nog eerst ook!
ROBIN EN IK “BLIND RACE”

11 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was een prachtige zomerdag zodat ik eerst buiten bij het boot schuurtje yoga deed. Vervolgens dronken we koffie/chocomel in de kuip. Terwijl ik Spaans leerde was Paul bezig om te kijken of hij onze half winder aan het ankerbeslag kan vast maken. Dit is voor de voorstag zodat deze daar ingerold kan blijven.
Tijdens de lunch in de kuip spraken we met mijn moeder en zagen een wasbeer op de rotsen bij de waterkant. Nadat hij wat heen en weer had gelopen ging hij uiteindelijk het water in en zwom naar een eilandje verderop. 





WASBEER
Na de lunch pakten we de kano’s van Tim en Sarah en kanoënde door Refuge Cove. Toen we terug kwamen waren Marina, Frances en Jane bij het boot schuurtje en dronken we samen iets op de Giebateau. Sarah had een vergadering van de leden van Refuge Cove die bijna de hele dag in beslag nam. Nadat iedereen weg was zaten Paul en ik in de kuip te kijken naar de bedrijvigheid om ons heen en luisterden om zes uur naar het CBC nieuws.

10 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was bewolkt en benauwd warm. We dronken thee/chocomel in de kuip vervolgens leerde ik Spaans terwijl Paul naar de bedrijvigheid in Refuge Cove keek. Na de lunch en met mijn moeder te hebben gesproken gingen we naar de kant waar we Sarah op de steiger zagen. Zij was gisteren avond in Refuge Cove aangekomen zonder Tim. Het zalm seizoen is beter dan verwacht en er mag vaker op zalm gevist worden zodat Tim aan de westkust van Vancouver eiland is gebleven. 
Sarah en Tim hebben een klein boot schuurtje die normaal in de zomer aan de boei ligt waar wij nu aan liggen. Sarah was bezig om het boot schuurtje en de motorbootjes klaar te maken om deze van de steiger naar de boei te verplaatsen. Paul en ik hielpen haar zodat Paul even later in de ene motorboot en zij in de andere zat en het schuurtje langzaam naar de boei brachten.





BOOTHUISJE VAN SARAH EN TIM NAAR DE BOEI BRENGEN


Ondertussen was ik aan boord van de Giebateau en maakte deze los van de mooring. Toen het boot schuurtje goed en wel aan de boei en met lijnen naar de kant lag ging Sarah terug naar huis en spraken we af gezamenlijk bij hun te eten. We belden Tim om te vragen of we nog iets voor hem konden doen en wat hun verdere plannen zijn. Dit kon hij nog niet precies zeggen omdat er nog veel onzekerheid is over het zalm seizoen. Hopelijk zien we Tim nog voor we Canada verlaten. Ik maakte dessert en nam een pot zelfgemaakte Israëlische pickles mee. Rond vier uur liepen we naar boven waar we Francis, Jane, Marina en Sarah zagen. Sarah en Paul liepen naar hun watertanks om daar nog een extra watertank aan te koppelen zodat ook deze gevuld werd. Verder zaten we gezellig te praatten en aten we buiten ons eten tot de muggen ons gevonden hadden en we naar binnen gingen. 
GEZELLIG MET ZIJN ALLEN ETEN.
Na het eten kwam ook Sherry en zaten we gezellig te praatten. De tijd vloog voorbij rond half tien voor het donker werd gingen Paul en ik terug naar de Giebateau.

09 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Na de douche en koffie/chocomel bracht Paul me naar de kant en wandelde ik naar Cherry. Ik hielp haar groente stekjes in de tuin te poten en verder verschoven we wat stenen omdat ze haar pad in de tuin had verbreedt. In haar huis dronken we thee en zaten gezellig te praatten. Rond twaalf uur waren we klaar en haalde Paul me op. Hij was die ochtend bij Nathan langs gegaan en had daar gezellig zitten praatten. Nathan had tijdens een winterstorm twee bomen op zijn dak gekregen en had daardoor veel schade die inmiddels gerepareerd is. We aten de lunch in de kuip en onderwijl spraken we met mijn moeder. In de middag leerde ik Spaans en zaten we samen in de kuip te kijken naar de bedrijvigheid om ons heen. Aan het eind van de middag regende het even. Echt zomerweer wordt het nog niet. 

08 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
In de ochtend deed ik yoga, leerde Spaans en dronken we samen thee/chocomel in de kuip en keken naar de bedrijvigheid op de steiger van Refuge Cove. Onder de lunch spraken we met mijn moeder en daarna maakten we en wandeling over West Redonda eiland. Een mooie wandeling door het bos met hoge bomen, varens, mossen, paddestoelen en verschillende bessen en bramen struiken. 
ONDER HET WANDELEN
Op de terugweg liepen we eerst langs Francis, Marina en Jane. Ze hadden vanochtend vroeg gevist en we kregen een stuk verse zalm. Na een tijdje te hebben gepraat liepen we verder naar Cherrie die bezig was in de tuin. Ik bood haar aan om morgen te komen helpen. We zaten gezamenlijk in haar tuin toen we een prachtige vlinder op haar bloemen zagen.
VLINDER IN TUIN VAN CHERRY
Rond vier uur waren we bij de steiger van Refuge Cove waar we nog even internetten om daarna terug te gaan naar de Giebateau. Het was een mooie warme dag geweest met zon en wat bewolking. Aan boord aten we de verse zalm in de kuip en luisterden ondertussen naar het CBC nieuws.

07 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het was droog en een beetje zonnig zodat we rond half tien naar de kant gingen en naar Sherry’s huis wandelden. Onderweg plukte ik red Huckleberry’s en bramen en at ze op, heerlijk!
HUCLKEBERRIES
Sherry was thuis en het was een leuk weerzien. Ze liet ons haar tuin zien en toen we bijna thee gingen drinken kwamen ook Frances en Jane. Zo zaten we gezellig met zijn allen te praatten. Toen het bijna lunchtijd was liepen we met Jane en Frances mee omdat hun omvormer niet werkte. Ik belde even met mijn moeder en intussen had Paul het probleem snel opgelost. 
FRANCES, JANE EN PAUL 
We aten gezamenlijk een lunch en vervolgens liepen we naar de steiger van Refuge Cove waar Marina zou terug komen. Zij had een nachtje bij vrienden op een ander eiland gelogeerd. Op de steiger is een supermarkt met een zitplaats waar we ook met andere mensen spraken. Rond vijf uur namen we afscheid van Frances, Marina en Jane en gingen terug naar de Giebateau waar we ons avond eten in de kuip aten en onderwijl naar het CBC nieuws luisterden. 

06 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Het regende bijna de hele dag zodat we onder ons zonnedak zaten dat nu als regen dak werkt. We keken naar de bedrijvigheid in Refuge Cove waar boten de steiger verlieten en andere boten aankwamen. 

FOTO VAN REFUGE COVE

Verder las Paul de krant en las ik in mijn  accupressuer boek en  leerde Spaans. Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder.  Rond vier  uur werd het droog zodat we nog even naar de steiger gingen waar we vijftien minuten gratis internet hadden zodat ik muziek luisterde en Paul nieuwe kranten binnen haalden. Terug aan boord aten we het avond eten in de kuip terwijl we via de SSB radio het CBC Nieuws hoorden.

05 Juli 2022
REFUGE COVE REDONDA  ISLAND DESOLATION SOUND (50 12.476 N 124 84.537 W)
Na de yoga dronken we samen thee/chocomel in de kuip en zagen de kleine zeilboten (die we twee dagen geleden hadden zien aankomen) vertrekken. Het bleek een race om Cortes eiland te zijn die vanuit Harriet bay bij Quadra eiland start en eindigt. De zon scheen en er stond geen wind zodat we ze peddelend weg zagen gaan. 
Iets verderop aan de steiger kwam een plek vrij zodat we ons anker ophaalden en daar afmeerde. Nu was het wachten op Frances, Jane en Marina. Tijdens de lunch in de kuip spraken we met mijn moeder en daarna zaten we in de kuip en spraken met andere zeilers op de steiger. Rond half twee kregen we bericht dat ze de ferrie van drie uur hadden. Het is vakantie tijd en druk op de ferries. Eerst moeten ze op de ferrie van Cambel River naar Quadra eiland en vervolgens de ferrie naar Cortes eiland. Uiteindelijk kwamen ze rond vier uur en laadden we alles in. We motorden naar Refuge Cove en onderwijl zaten we gezellig te praatten. Eenmaal in Refuge Cove meerden we af aan de steiger en laadden alle spullen uit. Ze konden niet alles meenemen zodat Paul en Ik besloten te helpen. Ik liep gelijk mee met Frances, Jane en Marina en namen mee wat we konden. Paul legde eerst de Giebateau aan de mooring van Tim en kwam daarna met de laatste koelbox. We aten met zijn allen brood en rond zeven uur gingen Paul en ik terug naar de steiger. Op de steiger zagen we de zeilboot van Robin. Robin hebben we meerdere malen op verschillende plekken in Canada ontmoet. We werden bij haar aan boord uitgenodigd en zaten tot tien uur gezellig met haar en haar broer te praatten. Toen we naar de Giebateau gingen werd het langzaam donker.

04 Juli 2022
SQUIRREL COVE CORTES  ISLAND DESOLATION SOUND (50 07.101 N 124 54.426 W)
Het regende bijna de hele dag zodat we binnen wat klusjes deden, lazen en ik Spaans leerde. In de middag zouden Tim, Sarah en Marina komen om samen naar Refuge Cove te gaan. Rond twee uur kregen we een telefoontje dat de vissers woensdag toch nog een keer aan de westkust van Vancouver eiland mogen vissen zodat Tim en Sarah naar de westkust moesten om de zalmen van de vissen op te kopen (collector) voor het bedrijf waarvoor hij werkt. Gelukkig waren ze nog niet op de ferry naar Cortes. Morgen komen Frances (moeder van Sarah) met Jane (een vriendin) en Marina zodat we afspraken nog een dag te blijven en hun naar Refuge Cove te brengen. Rond drie uur werd het droog zodat we buiten in de kuip gingen zitten. 

03 Juli 2022
SQUIRREL COVE CORTES  ISLAND DESOLATION SOUND (50 07.101 N 124 54.426 W)
Rond half acht was het bewolkt maar droog toen we ons anker ophaalden en vol tuig verder noordwaarts kruisten. Met ca vier a vijf knopen noorden wind zeilden we rustig langs de sunshine Coast en tussen verschillende kleine eilandjes. De wind draaide langzaam naar het zuiden waardoor we eerst even halve wind en later voor de wind zeilden en het begon te regenen. Rond drie uur en na dertien mijl ging ons anker erbij Squirrel Cove in. Onderweg zaten we eerst samen in de kuip maar toen het begon te regenen ging ik naar binnen waar ik de lunch maakte en Spaans leerde. Nadat we goed en wel voor anker lagen belden we wat Canadese vrienden en gingen onderuit met boek/krant. Aan het begin van de avond zagen we allemaal kleine zeilboten half roeiend half zeilend naar de boot gaan, die naast ons aan een mooring hing.

RACE OM CORTES EILAND, ROEIEND IN DE REGEN MET GEEN WIND

 02 Juli 2022

KEEFER BAY , SAVARY  EILAND (49 56.499 N 124 47.055 W)

Ook vandaag was het een warme zonnige dag zodat we al vroeg een wandeling over het eiland maakten. Er zijn een paar onverharde wegen maar vele kleine bospaden tussen huizen en door het bos. Als eerst wandelden we over de onverharde weg langs het strand waar we vele mensen tegen kwamen. Vervolgens liepen we de heuvel op en kwamen op bospaden tussen mooie huizen die meestal van hout zijn gemaakt. Op deze bospaden kwamen we geen mensen meer tegen maar hoorden wel verschillende vogeltjes. Rond elf uur waren we terug aan boord en dronken thee/chocomel. Vanochtend had ik sourdome deeg gemaakt dat we rond twaalf uur konden bakken en als lunch aten. In de middag zat ik lekker in de kuip en leerde Spaans, las verder in mijn accupressure boek en begon ik te lezen in de boeken over Mexico terwijl Paul lekker onderuit naast me zat.

01 Juli 2022
KEEFER BAY , SAVARY  EILAND (49 56.499 N 124 47.055 W)
CANADA DAY
Na mijn yoga ging Paul de mast in. Het nieuwe voorzeil kregen we niet goed op spanning zodat Paul keek hoeveel ik het zeil nog omhoog kon lieren tot de eindstop. Daarna bekeken we met de rolmaat hoelang het voorzeil precies is en of het misschien langer is dan besteld. Het lijkt wel iets langer, eerst maar even afwachten hoe strak het voorzeil er de volgende keer opstaat tijdens het zeilen.
Na de koffie/chocomel gingen we naar de kant. Dit keer wandelden we over het stand aan de noordzijde waar we op een gegeven moment in de schaduw op een boomstam gingen zitten en luisterden naar verschillende jonge Bald Eagles en grote kraaien die in de bomen zaten. We belden Jaque en Marian en wandelden weer verder. Terug liepen we door het bos over een bospad en zagen we een hertje. Eenmaal bij de onverharde hoofdweg  was het aardig druk met mensen, wandelaars, fietsers en enkele auto’s. Terug aan boord aten we de lunch in de kuip, deden we nog wat administratieve klusjes  en zaten heerlijk in de kuip onder de zonnetent te luisteren naar de radio en te kijken naar de bedrijvigheid ons heen. Het wordt in de middag te warm om te wandelen. Rond half tien hadden we een prachtige rode zonsondergang.

ZONSONDERGANG