DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN
31 Augustus 2020
PINKERTON EILAND, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 57.338 N 125 16.438 W)
Terwijl we buiten koffie/chocomel in de kuip dronken hoorden/zagen we meerdere ijsvogels maar tussendoor hoorden we ook een andere vogel. Op een gegeven moment zagen we hem verder weg in de boom zitten en zagen met de verrekijker dat het een speciale vogel was die we nog niet eerder gezien hebben. Ik roeide er met Giebeltje II naar toe en maakte mooie foto’s. Terug aan boord van de Giebateau keek ik in ons vogelboek en zag dat het een “Osprey” is.
VISAREND / OSPRAY
Paul was ondertussen zich aan het gereed maken om de radarpaal in te klimmen. De zwarte bladen zaten erop en die moeten vervangen worden voor de blauwe bladen. Dan gaat de windmolen eerder draaien en minder lawaai. Nu het najaar eraan komt en we minder zon krijgen (meer bewolking en kortere dagen) moet de windmolen meer zijn werk gaan doen. Na een vroege lunch en met mijn moeder te hebben gesproken stapten we in de bijboot en maakten een mooie tocht tussen de eilandjes en rotsen door. Helaas weinig dierenleven maar we zagen wel meerdere zeilboten en motorboten. Rond drie uur waren we terug aan boord en luisterden we naar de radio dat voornamelijk over de Corona ging nu de leerlingen vandaag weer naar school zijn gegaan.Verder maakte ik de foto’s voor de weblog klaar.
30 Augustus 2020
PINKERTON EILAND, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 57.338 N 125 16.438 W)
Het was alweer een mooie zonnige ochtend en terwijl we koffie/chocomel in de kuip dronken weerspiegelde de omgeving in het water, zagen/hoorden we twee ijsvogel die achter elkaar aan zaten en rondje boot maakten.
OMGEVING WEERSPIEGELD IN HET WATER
In het water zagen we vele kleine visjes zwemmen en iets verderop, op een rots zat een Bald Eagle te loeren naar vis. Op een gegeven moment zagen we een zwarte beer over de oever onze richting op lopen. Waar hij gisteren bij laag water langs de waterkant liep en stenen/rotsen omdraaide op zoek naar eten liep hij nu langs de bosrand op zoek naar gras en zwarte bessen aangezien het nu half tij was. We volgden de beer en toen hij dichterbij kwam zagen we hem de bosjes in gaan en bessen eten. Iets later zagen we een andere beer over dezelfde oever lopen, ook onze kant op. We waren erg benieuwd wat er gebeurd als twee beren elkaar zien maar ook nu gebeurde dat niet. De laatste beer rook de geur van de vorige beer en liep al eerder het bos in. Rond half elf kwam er ca. zes knopen wind en haalden we ons anker op. Alleen op voorzeil kruisten we met de Giebateau zuidwaarts door Toquart bay en verder door David Channel tot aan Lyall point. Onderweg kwam de bewolking opzetten, spraken we met mijn moeder en zagen we een dolfijntje zwemmen. We luisterden naar de radio waar Canadese hun mening konden geven over de aankomende Amerikaanse verkiezingen eind november. Zowel mensen voor als tegen Trump kwamen aan het woord. Aangekomen bij Lyall point viel de wind weg en motorden we oostwaarts door Sechart Channel en tussen wat kleine eilandjes/rotsen. Rond drie uur en na tien mijl ging ons anker er bij Pinkerton eiland in. Toen we net goed en wel lagen begon het te regenen waardoor we naar binnen gingen onderuit met een boek/ krant.
29 Augustus 2020
REFUGE EILAND, TOQUART BAY , BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (49 01.371 125 18.421)
Het was een mooie zonnige dag zodat ik om acht uur buiten mijn yoga deed en daarna samen koffie/chocomel dronken. We stapten in Giebeltje II en motorden naar de Lucky beek waar we onderweg even stopten bij de andere zeilboot in de baai. Zij komen uit Vancouver en zeilen ook rondje Vancouver eiland. We motorden verder de Lucky beek op want het was inmiddels bijna hoog water. Het was windstil zodat de oever in het water weerspiegelde. Vier jaar geleden zijn we ook de beek opgevaren en net als nu zijn we toen tot de watervallen gemotord. We hebben toen alleen de onderste watervallen gezien. Nu zijn we iets terug gemotord en hebben vandaar de wandeling naar de waterval gemaakt. Het was een prachtige wandeling door het bos maar we zagen onderweg wel verschillende malen verse berenpoep. We klapten vaak in onze handen en spraken luid. Aangekomen bij de watervallen bleken er meerdere watervallen achter elkaar te zijn met poelen ertussen.
HOOGSTE WATERVALLEN(van onder af)
ONDERSTE WATERVALLEN (van boven af)
We hebben een tijd op de rotsen bij de watervallen gezeten waar de zon nu prachtig op scheen. Het was te koud om te zwemmen. Rond het middag uur waren we terug op de Giebateau en aten we een lunch in de kuip. Waar we nu liggen hebben we slecht telefoon signaal en spraken we even kort met mijn moeder. In de middag was het laag water en zagen we een zwarte beer over de oever van de baai lopen. Hij draaide stenen om en at wat eronder leefde. De drone ging de lucht in en zo maakten we mooie opnames van de beer en een foto met de beer en de boot.
ZWARTE BEER MET DE GIEBATEAU.
rond zes uur aten we het avond eten en luisterden naar het nieuws.
28 Augustus 2020
REFUGE EILAND, TOQUART BAY , BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(49 01.371 125 18.421)
Het was een prachtige zonnige ochtend zodat ik de was die nog niet droog was buiten ophing. Terwijl we koffie/chocomel in de kuip dronken kwamen Tim/Sarah met Ocean Mistres langs. Zij moesten ijs en water halen en kwamen daarna terug. We kregen een groot stuk zalm en twee donuts voor bij de koffie. Toen we naar de kant motorden gingen we even langs de zeilboot “Iron Rose” en spraken met Bernard en zijn vrouw.
GIEBATEAU EN IRON ROSE VOOR ANKER IN UCLUELET HARBOR
We hadden zoveel zalm gekregen dat we hun ook een stuk gaven. Na gezellig op Corona afstand te hebben gesproken gingen we naar de bibliotheek waar ik Evelien probeerde te bereiken, met mijn moeder sprak en een chakra meditatie deed. Paul zat ondertussen YouTube films te kijken en de krant binnen te halen. Ik ging boodschappen doen in de supermarkt en een half uur later liepen Paul en ik naar de Marina. Met de bijboot gingen we langs Tim en Sarah op de Ocean Mistres en zaten nog even gezellig te praten. De wind stak op zodat we afscheid namen. Terug op de Giebateau haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Vol tuig zeilden we Ucluelet Harbor uit. Aangekomen in Newcombe Channel zeilden we ruim wind verder noord oostwaarts de Barkley sound in. Met ca. twaalf knopen wind zeilden we heerlijk door de Mocoah passage met aan de ene kant het groene Vancouver eiland en aan de andere kant kleine groene eilandjes met daartussen enkele vis kwekerijen waar de zon op scheen. Rond kwart over vijf en na zeventien mijl ging ons anker er in Toquart baai bij het eilandje Refuge in. We liggen hier met nog één andere zeilboot. Tijd voor het avond eten en het zes uur nieuws. De Corona neemt net als in Nederland gestaagd toe!
27 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUELET HARBOR, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.388 N 125 31.448)
Eerst hebben we vanochtend een zonnepaneel besteld, Paul zijn verjaardag cadeau. Na de yoga dronken we koffie/chocomelk in de kuip en kwam Bernard van de zeilboot “Iron Rose” een praatje maken. Daarna gingen we naar de kant en liepen naar de bibliotheek waar ik met mijn moeder en tante Jannie sprak en Paul internetten. De zon kwam door de mist heen en het werd een mooie zonnige dag. Terug op de Giebateau maakte ik een late lunch en hoorden we iemand op de doedelzak spelen. We wisten wie het was want we hebben hem vorige keer ontmoet toen we hier vlakbij op het strand met de bewoners wat dronken. We roeiden naar de kant en zochten hem buiten op. Het was een leuk weerzien en hij vertelde over de doedelzak en het spelen ervan.
MAN MET DOEDELZAK
Rond drie uur waren we terug aan boord en waste ik nog meer vuile kleren, verder zaten we gezellig samen in de kuip toen we Ocean Mistres binnen zagen komen. Hij moest de vis nog uitladen en hadden hard gewerkt. Rond zes uur was het tijd voor het nieuws en het avond eten.
26 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUELET HARBOR, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.388 N 125 31.448)
Het was vanochtend mistig zodat we binnen koffie/chocomel dronken en ondertussen naar het nieuws luisterden. Daarna gingen we naar de kant en liepen naar de watersport zaak om twee nieuwe bouten voor de wieltjes van Giebeltje II te kopen. Helaas hadden ze deze bouten niet en moesten we verder lopen naar de Volvo dealer net buiten het Ucluelet. Deze had ze wel. De zon was inmiddels doorgekomen zodat we met een omweg en via de supermarkt terug liepen. Terug aan boord van de Giebateau maakte ik een lunch en verder hadden we een rustige middag aan boord van de Giebateau. We zaten lekker in de kuip toen Bernard (man van de zeilboot naast ons) gezellig kwam praten op gepaste Corona afstand.
25 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUELET HARBOR, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.388 N 125 31.448)
Het was bewolkt toen Ik rond acht uur mijn yoga deed. Even voor negen uur ging Paul naar de kant om Daniël, Luise en Janine (dochter) op te halen. Na de koffie in de kuip kwam er een hele lichte bries en haalden we ons anker op. Met de stroom mee naar buiten zeilden we vol tuig met de Giebateau Ucluelet Harbor uit. Onderwijl zaten Daniël, Luise en Janine te genieten om Uclulet vanaf het water te zien. Eenmaal op open oceaan was het nog steeds mistig waardoor we alleen de rotsen heel dichtbij ons zagen maar we wel de zeeleeuwen op de andere rotsen hoorden. Rustig zeilden we verder richting de Broken eilanden en kwam de zon langzaam tevoorschijn waardoor we uiteindelijk toch de omgeving zagen. Ze verbaasden zich over de kleine rotsen waar toch nog groene vegetatie en zelfs bomen op groeien. Terug werd er om de beurt door hun gestuurd.
DANIËL, LUISE EN JANINE AAN BOORD VAN DE GIEBATEAU
Rond half zes en na zesentwintig mijl te hebben gezeild ging ons anker er in Uclulet in en aten we in de zon in de kuip het avond eten. Het was een gezellige dag!
24 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUELET HARBOR, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.388 N 125 31.448)
Rond acht uur kwam de Ocean Mistres vlak langs de boot, het waren Tim en Sarah die nog even gedag kwamen zeggen. Paul las vanochtend leuke e-mails van vrienden die precies wisten hoe oud hij was geworden en er leuke verhalen over hadden. Ik had kleine taartjes gemaakt voor bij de koffie/chocomelk. Terwijl we in de zon in de kuip koffie/chocomel dronken kwam de Bernard (man van de zeilboot “Iron Rose” die naast ons voor anker ligt) langs. Hij komt oorspronkelijk uit Sneek maar woont sinds zijn veertiende in Canada. Na gezellig op Corona afstand te hebben gesproken werd het tijd voor klusjes. Gisteren zagen we tijdens het zeilen dat de kotterstag die normaal door een haak aan de spredder op zijn plek gehouden wordt (als deze niet wordt gebruikt) los was en dat de haak weg was. Paul klom de mast in met een nieuwe haak en bevestigde deze aan de spredder zodat de kotterstag weer op zijn plek blijft. Nu die toch omhoog was klom hij maar gelijk helemaal tot de top en keek alle verstaging en spredders na. Alles is in orde! Terwijl we gisteren zo zeilden hoorden we twee krak! De band die achter om de giek zit en het grootzeil achter bij de giek op zijn plaats houd had zijn beste tijd gehad en ging langzaam door. Gisteren tijdens het zeilen hadden we daar een spanband als noodoplossing omheen gedaan. Van onze oude grootzeilen hebben we deze banden gewaard zodat Paul nu de band verving terwijl ik de lunch maakte. Tijdens de lunch belde mijn moeder en na de lunch kwam Conley (andere zeiler) langs. We hebben Conley al een paar keer eerder hebben ontmoet en kort mee gesproken. Nu zaten we op Corona afstand gezellig te praten. Rond half drie gingen we naar de kant waar ik grote boodschappen deed en rond vier uur waren we terug aan boord. Nu aten we een heerlijk moorkop in de kuip.
23 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUELET HARBOR, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.388 N 125 31.448)
Na de koffie gingen we naar de Lodge waar we Saxon en Holly zagen. Zij wilden graag dat Paul hun advies gaf over wat ze willen veranderen op hun boot. Terwijl de mannen druk op hun boot bezig waren hielp ik Holly. Rond half elf kwam er een lichte bries en gingen we terug naar de Giebateau. Op de terugweg gingen we nog even langs Steve en Ally om afscheid te nemen. Zij gaan morgen verder richting de binnenkant van Vancouver eiland. Terug aan boord van de Giebateau haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Vol tuig zeilden we noordwaarts aan de wind door Trevor Channel terug naar de Deer eilanden groep. Nadat we tussen Helby en Diana eiland door waren kwamen we in Imperial Eagle Channel waar we verder noordwaarts en richting de open oceaan kruisten zodat we aan de westkant van de Broken eilanden groep langs gingen. De wind was inmiddels aangetrokken tot ca twaalf knopen zodat we lekker zeilen. Ondertussen spraken we met mijn moeder, belden Mary en zagen/hoorden we vele zeeleeuwen op de rotsen. Rond vier uur kwamen we aan bij de ingang Uclulet Harbor en hadden we contact met Tim en Sarah die op de Ocean Mistres zijn (boot waar de vissersboten hun vis aan verkopen). Eenmaal voor anker gingen we naar Ocean Mistres waar we Tim, Sarah, hun dochter Marina een vriendin van Sarah en de hulp van Tim zagen. Tim moest ijs halen zodat de trossen los gingen en we naar een andere steiger motorden. Daar waren ze een visboot aan het uitladen die wel 70.000 pond bevroren tonijn aan boord had. We meerde af naast de boot en zaten ondertussen gezellig met zijn allen te praten en eten klaar te maken. Rond half zeven was de boot eindelijk leeg (ze zijn vanaf tien uur in de ochtend tot half zeven hiermee bezig geweest). Er ging een grote slang in de ijscabine van de Ocean Mistres en deze werd in mum van tijd gevuld met ijsgruis.
IJS VULLEN OP DE OCEAN MISTRES
Dit ijs is deels voor de vissersboten maar ook voor hunzelf om de gekochte zalm in te bewaren. De zalmen komen langzaam de Barkley sound in en over een paar dagen wordt het zalmseizoen voor een paar dagen geopend. Rond acht uur waren we terug in de haven en namen we afscheid van Tim, Sarah en de rest. Morgen ochtend gaan ze richting Port Alberni inlet onderdeel van de Barkley sound.
WANDELING KEENA BEACH
Na twee uur waren op het Keena strand met uitzicht over de oceaan. We hadden geluk want er zwom net een groep orka’s in de baai. We telden één grote vin (mannetje) en drie of vier andere vinnen. Verderop lag een dode zeehond op het strand. We vermoeden dat die door de orka’s gepakt is. De orka’s die hier zwommen zijn transit Orka’s, zij zijn hier een bepaalde tijd van het jaar en blijven hier niet. Afhankelijk van het seizoen zwemmen ze in verschillende gebieden. Deze orka’s eten ook zeehonden. De orka’s die achter Vancouver eiland (tussen Vancouver eiland en het vaste land) zwemmen hebben een territorium en eten geen zeehonden. We dronken en aten wat en ondertussen zaten we ook gezellig te praten. We liepen dezelfde weg terug waar we verschillende bloemen en een zeer grote paddestoel zagen.
MOOIE BLOEMEN ONDERWEG
GROTE PADDESTOEL
We liepen nu toch iets meer door de modder plassen waardoor Steve toch in een diepe modderpoel stapte en één laars vol liep en de andere net niet. Toch maar weer iets beter opletten. Rond zes uur waren we terug bij de Lodge waar we nog een tijdje met de eigenaar spraken. Terug op de Giebateau maakte ik het avond eten wat we in de kuip opaten. Het was een mooie en gezellige wandeling!
21 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het heeft sinds gisteren aan één stuk door hard gewaaid ( twintig tot dertig knopen en vlagen over de dertig) en geregend. De watervoorraad is weer goed aangevuld. Giebeltje II stond ook vol met water en met dat water waste ik gelijk wat vuile kleren. Halverwege de ochtend begon de barometer langzaam te stijgen en rond het middag uur werd de wind minder en kwam de zon langzaam tevoorschijn. In de ochtend deden we grote schoonmaak. Eerst binnen en daarna samen de buiskap. Na de lunch in de kuip gingen we naar de kant en na een korte wandeling waren we bij de bibliotheek waar Paul internette en ik eerst mijn moeder belde en wat NU.NL las om daarna nog wat meditatie filmpjes te luisteren/kijken. Rond vier uur waren we terug aan boord en hing ik de was op. Verder zaten we in de kuip en keken hoe vele sportvissers weer terug kwamen van vissen. Op zich zijn het heel wat sportvissers maar in een normaal seizoen zonder Corona is het hier echt een heel stuk drukker.
20 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het heeft vannacht en vandaag hard geregend en gewaaid maar we lagen goed achter ons anker. Vanochtend regende het even iets minder hard zodat we naar het postkantoor liepen en de immigratie papieren aangetekend en per expres verstuurd hebben. Het was rustig op het postkantoor zodat we een tijdje met de vrouw stonden te praten. Ze was erg aardig en bood aan een kopie van ons tracking nummer te maken zodat zij ook kon zien waar het pakket was. Als het pakket aangekomen is belt ze ons. Terug aan boord dronken we nog een kop thee/chocomel en maakte ik een lunch. We sprake ondertussen met mijn moeder. Steve kwam langs en vertelde dat we door Holly en Saxon rond zes uur waren uitgenodigd voor het avond eten. In de middag keken we een film en kregen we windvlagen van dertig knopen en meer. Rond zes uur waren we bij de Lodge waar we gezellig met zijn zessen (Holly/Saxon, Ally/ Steve, en wij) aten. Het werd een gezellige avond en rond tien uur waren we terug op de Giebateau.
19 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het was bewolkt zodat we binnen koffie/chocomel dronken en ondertussen het nieuws luisterden. Daarna gingen we naar de kant waar we eerst een wandeling maakten naar Grappler inlet. Terug liepen we langs de bibliotheek waar ik mijn moeder belde en Paul nog wat internetten. Rond twaalf uur waren we terug aan boord en maakte ik de lunch. Na de lunch gingen we naar Saxon and Holly bij de Lodge. Saxon wilde ons helpen om de immigratie papieren in orde te maken. Zij moeten dit later ook voor hunzelf doen. De rest van de middag hebben opnieuw onze IMM 5708 ingevuld en kregen de barcode die we nodig hadden. Dit alles werd uitgeprint. Daarna vonden we een manier om de honderd dollar per persoon via de visa te betalen. Nu hebben we alle papieren compleet en een post adres van immigratie waar we morgen alles aangetekend en per expres naar toe gaan sturen. Morgen is het postkantoor in Bamfield open. Aan het eind van de middag lieten we onze film zien “ Giebateau van spitsbergen tot en met Antarctica”.
18 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Na de koffie/chocomel motorden we met Giebeltje II naar de zeilboot naast ons. Terwijl wij in onze bijboot bleven zaten we gezellig met Steve en Ally te praten. Vervolgens gingen we naar de kant waar we naar de bibliotheek liepen en buiten konden internetten. Paul keek verschillende YouTube filmpjes en ik belde eerst mijn tante, moeder en vriendin en daarna keek ik meditatie filmpjes. Rond vier uur waren we terug aan boord en maakte ik gelijk het avond eten. Eerst kwamen Steve en Ally en even later kwamen ook de Saxon en Holly (zeilboot verderop). De rest van de boten waren inmiddels vertrokken. We zaten gezellig op afstand te praten. Saxon en Holly komen uit Australie en werken bij een Lodge hier in Bamfield. We werden met zijn allen uitgenodigd om in de avond langs te komen bij het kampvuur. Hier ontmoetten we nog wat andere gasten die hier met hun motorboten zijn om te sport vissen. We zaten op gepaste afstand en het was een gezellige avond.
17 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het was bewolkt en mot regende toen we vanochtend opstonden. Na binnen koffie/chocomel te hebben gedronken en onderwijl het nieuws te hebben gehoord was het kwart over tien en bijna hoog water. We haalden we ons anker op en motorden door het smalle stuk van Dodger Channel. Vervolgens kwamen we in Trevor Channel waar we ons voorzeil uitrolden. Alleen op voorzeil zeilde de Giebateau halve wind oostwaarts door Trevor Channel waar we een Minke walvis dichtbij de boot zagen. Aangekomen bij Bamfield inlet viel de wind weg en motorden we het laatste stuk naar Bamfield waar ons anker er na drie mijl en rond half twaalf inging. Het was ondertussen nog steeds bewolkt maar droog zodat we de lunch buiten in de kuip aten en ondertussen gezellig met mijn moeder spraken. Na de lunch gingen we naar de kant waar we over een bordwalk tussen de huizen en Bamfield inlet liepen.
BORD BAMFIELD
Aan het eind liepen we over een onverharde weg naar het Brandy strand. Op een gegeven moment zag ik wat bosjes bewegen en klapte in mijn handen waardoor een vrouw die in haar tuin bezig was omhoog kwam. We lachte en grapte “hè een witte beer”. Zo kwamen we aan de praat en bleek dat zij jaren geleden in Europa hebben gezeild en terug de atlantische oceaan zijn overgestoken. We liepen verder naar en over het Brandy strand. Aan het andere eind van het strand liep een bospad (voor de lokale mensen) door het bos terug naar Wild Duck straat en terug naar de Marina waar we rond vijf uur waren. Er lagen nu zeven andere boten voor anker in de inlet. Terug aan boord was het tijd voor het avond eten en het nieuws. Ze zijn druk bezig met verschillende regering websites en de persoonlijke accounts die je moet aanmaken om geld van de regering te ontvangen of te betalen. De hackers hebben meer dan vijftien honderd accounts gehacked.
16 Augustus 2020
DODGER CHANNEL TUSSEN HAINES/DIANA EILANDEN, DEER EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 50.034 N 125 11.394)
Toen ik vanochtend mijn yoga in de kuip deed scheen de zon volop en zat er iets verderop een Bald Eagle in de boom op zoek naar vis. We dronken samen koffie/chocomel in de kuip en daarna stapten we in Giebeltje II en motorden naar het strandje op Haines eiland. Toen we de bijboot op het strand trokken zagen we dat de bout waar het wiel om draait was afgebroken en dat het wiel niet meedraaide. We hadden gehoopt een pad door het bos te vinden dat naar de andere kant van het eiland ging maar helaas geen pad. Terug aan boord ging Paul aan de gang met wiel. Hij zocht een grote bout die lang genoeg was en vond die achter in de bakskist. Spullen die we nog van Paul Lim hebben gekregen. De bout was iets krom aan het einde zodat het laatste deel er werd afgezaagd. Daarna paste de bout prima en werkte het wiel weer. Ik was Paul zijn assistente en hielp waar kon. Tijd voor een lunch en onderwijl spraken we met mijn moeder. Het begon langzaam harder uit het zuiden te waaien zodat we ons anker ophaalden en iets verderop in Dodger Channel ankerden. Nu lagen we beter beschut en waar ons anker bij de vorige plek tussen de klep hing is die nu goed ingegraven in het zand. We deden een kleine siësta aangezien het ca. vierentwintig graden was. Rond drie uur namen we een douche en daarna gingen we naar een ander strandje op Haines eiland. Hier staat een vervallen huis en hoopten we een pad door het bos te vinden maar helaas ook geen pad. De vegetatie was hier iets meer toegankelijk zodat we wat tussen de bomen en struiken liepen en terug via de rotsen en het strandje. Terug aan boord was het tijd voor het avond eten en het nieuws. Nu hoorden we dat er een deel van de Canadese regering websites waren gehecked. Wij hadden onze gegevens (aanvraag met Kopie paspoort)naar enkele e-mail adressen van verschillende Canadese websites gestuurd en ontvingen de laatste dagen rare telefoontjes die onze visa gegevens wilde hebben. Die geven we natuurlijk niet!
GIEBELTJE II IN DE KELP (DRONE FOTO).
Terug aan boord belden we wat vrienden. Spraken we met mijn moeder en aten we een lunch in de kuip in de zon. Het was inmiddels zesentwintig graden. In de middag kwam er een lichte bries en haalden we ons anker op. We zeilden alleen op voorzeil oost zuid oostwaarts eerst tussen nog wat kleine eilanden van de Broken groep. Vervolgens staken we met ca. vijf knopen noorden wind, ruime wind Imperial Eagle Channel over waar we dichtbij de boot een grote Humpback walvis zagen en vele pigeon Guillemot (vogels). Bij de Deer groep aangekomen hoorden we een kolonie zeeleeuwen verderop op het buitenste eiland. Kijken of we daar morgen naar toe kunnen. Rond vijf uur en na zeven mijl ging ons anker er bij Haines eiland in. Tijd voor het avond eten.
14 Augustus 2020
BATLEY EILAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND,
Na de koffie gingen we naar de Lodge waar we Saxon en Holly zagen. Zij wilden graag dat Paul hun advies gaf over wat ze willen veranderen op hun boot. Terwijl de mannen druk op hun boot bezig waren hielp ik Holly. Rond half elf kwam er een lichte bries en gingen we terug naar de Giebateau. Op de terugweg gingen we nog even langs Steve en Ally om afscheid te nemen. Zij gaan morgen verder richting de binnenkant van Vancouver eiland. Terug aan boord van de Giebateau haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Vol tuig zeilden we noordwaarts aan de wind door Trevor Channel terug naar de Deer eilanden groep. Nadat we tussen Helby en Diana eiland door waren kwamen we in Imperial Eagle Channel waar we verder noordwaarts en richting de open oceaan kruisten zodat we aan de westkant van de Broken eilanden groep langs gingen. De wind was inmiddels aangetrokken tot ca twaalf knopen zodat we lekker zeilen. Ondertussen spraken we met mijn moeder, belden Mary en zagen/hoorden we vele zeeleeuwen op de rotsen. Rond vier uur kwamen we aan bij de ingang Uclulet Harbor en hadden we contact met Tim en Sarah die op de Ocean Mistres zijn (boot waar de vissersboten hun vis aan verkopen). Eenmaal voor anker gingen we naar Ocean Mistres waar we Tim, Sarah, hun dochter Marina een vriendin van Sarah en de hulp van Tim zagen. Tim moest ijs halen zodat de trossen los gingen en we naar een andere steiger motorden. Daar waren ze een visboot aan het uitladen die wel 70.000 pond bevroren tonijn aan boord had. We meerde af naast de boot en zaten ondertussen gezellig met zijn allen te praten en eten klaar te maken. Rond half zeven was de boot eindelijk leeg (ze zijn vanaf tien uur in de ochtend tot half zeven hiermee bezig geweest). Er ging een grote slang in de ijscabine van de Ocean Mistres en deze werd in mum van tijd gevuld met ijsgruis.
IJS VULLEN OP DE OCEAN MISTRES
Dit ijs is deels voor de vissersboten maar ook voor hunzelf om de gekochte zalm in te bewaren. De zalmen komen langzaam de Barkley sound in en over een paar dagen wordt het zalmseizoen voor een paar dagen geopend. Rond acht uur waren we terug in de haven en namen we afscheid van Tim, Sarah en de rest. Morgen ochtend gaan ze richting Port Alberni inlet onderdeel van de Barkley sound.
22 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
We hadden van Saxon en Holly films gekregen zodat de computer de hele nacht heeft gedraaid om de films te kopiëren. Het was een mooie zonnige dag zodat ik buiten yoga deed en daarna samen koffie/chocomel in de kuip dronken. Ally kwam langs of we zin hadden om vanmiddag samen met hun te wandelen naar Keena beach, gezellig!
In de ochtend deden we nog wat kusjes en spraken we met mijn moeder. Na de lunch gingen we rond één uur met zijn vijven (Ally, Steve, Luna (hun hond) en wij) met hun dinghy naar het begin van de wandeling. We wisten niet precies waar deze begon dus toen we in de buurt van het begin kwamen vroegen we aan een eigenaar van een Lodge waar de wandeling begon. We mochten de dingy aan zijn steiger afmeren en over zijn land naar de weg lopen waar het pad begon. Een mooie wandeling van Drieënhalve kilometer heen en dan weer terug. We liepen door het bos en langs een groot meer maar omdat het de afgelopen twee dagen zo hard heeft geregend was het enorm modderig. Gelukkig hadden Ally, Steve en ik laarzen aan en Paul hoge waterdichte wandelschoenen. Maar des ondanks moesten we vaak over boomstronk of langs de diepe modderpoelen klimmen omdat deze te diep waren om doorheen te wandelen.
WANDELING KEENA BEACH
Na twee uur waren op het Keena strand met uitzicht over de oceaan. We hadden geluk want er zwom net een groep orka’s in de baai. We telden één grote vin (mannetje) en drie of vier andere vinnen. Verderop lag een dode zeehond op het strand. We vermoeden dat die door de orka’s gepakt is. De orka’s die hier zwommen zijn transit Orka’s, zij zijn hier een bepaalde tijd van het jaar en blijven hier niet. Afhankelijk van het seizoen zwemmen ze in verschillende gebieden. Deze orka’s eten ook zeehonden. De orka’s die achter Vancouver eiland (tussen Vancouver eiland en het vaste land) zwemmen hebben een territorium en eten geen zeehonden. We dronken en aten wat en ondertussen zaten we ook gezellig te praten. We liepen dezelfde weg terug waar we verschillende bloemen en een zeer grote paddestoel zagen.
GROTE PADDESTOEL
We liepen nu toch iets meer door de modder plassen waardoor Steve toch in een diepe modderpoel stapte en één laars vol liep en de andere net niet. Toch maar weer iets beter opletten. Rond zes uur waren we terug bij de Lodge waar we nog een tijdje met de eigenaar spraken. Terug op de Giebateau maakte ik het avond eten wat we in de kuip opaten. Het was een mooie en gezellige wandeling!
21 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het heeft sinds gisteren aan één stuk door hard gewaaid ( twintig tot dertig knopen en vlagen over de dertig) en geregend. De watervoorraad is weer goed aangevuld. Giebeltje II stond ook vol met water en met dat water waste ik gelijk wat vuile kleren. Halverwege de ochtend begon de barometer langzaam te stijgen en rond het middag uur werd de wind minder en kwam de zon langzaam tevoorschijn. In de ochtend deden we grote schoonmaak. Eerst binnen en daarna samen de buiskap. Na de lunch in de kuip gingen we naar de kant en na een korte wandeling waren we bij de bibliotheek waar Paul internette en ik eerst mijn moeder belde en wat NU.NL las om daarna nog wat meditatie filmpjes te luisteren/kijken. Rond vier uur waren we terug aan boord en hing ik de was op. Verder zaten we in de kuip en keken hoe vele sportvissers weer terug kwamen van vissen. Op zich zijn het heel wat sportvissers maar in een normaal seizoen zonder Corona is het hier echt een heel stuk drukker.
20 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het heeft vannacht en vandaag hard geregend en gewaaid maar we lagen goed achter ons anker. Vanochtend regende het even iets minder hard zodat we naar het postkantoor liepen en de immigratie papieren aangetekend en per expres verstuurd hebben. Het was rustig op het postkantoor zodat we een tijdje met de vrouw stonden te praten. Ze was erg aardig en bood aan een kopie van ons tracking nummer te maken zodat zij ook kon zien waar het pakket was. Als het pakket aangekomen is belt ze ons. Terug aan boord dronken we nog een kop thee/chocomel en maakte ik een lunch. We sprake ondertussen met mijn moeder. Steve kwam langs en vertelde dat we door Holly en Saxon rond zes uur waren uitgenodigd voor het avond eten. In de middag keken we een film en kregen we windvlagen van dertig knopen en meer. Rond zes uur waren we bij de Lodge waar we gezellig met zijn zessen (Holly/Saxon, Ally/ Steve, en wij) aten. Het werd een gezellige avond en rond tien uur waren we terug op de Giebateau.
19 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het was bewolkt zodat we binnen koffie/chocomel dronken en ondertussen het nieuws luisterden. Daarna gingen we naar de kant waar we eerst een wandeling maakten naar Grappler inlet. Terug liepen we langs de bibliotheek waar ik mijn moeder belde en Paul nog wat internetten. Rond twaalf uur waren we terug aan boord en maakte ik de lunch. Na de lunch gingen we naar Saxon and Holly bij de Lodge. Saxon wilde ons helpen om de immigratie papieren in orde te maken. Zij moeten dit later ook voor hunzelf doen. De rest van de middag hebben opnieuw onze IMM 5708 ingevuld en kregen de barcode die we nodig hadden. Dit alles werd uitgeprint. Daarna vonden we een manier om de honderd dollar per persoon via de visa te betalen. Nu hebben we alle papieren compleet en een post adres van immigratie waar we morgen alles aangetekend en per expres naar toe gaan sturen. Morgen is het postkantoor in Bamfield open. Aan het eind van de middag lieten we onze film zien “ Giebateau van spitsbergen tot en met Antarctica”.
18 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Na de koffie/chocomel motorden we met Giebeltje II naar de zeilboot naast ons. Terwijl wij in onze bijboot bleven zaten we gezellig met Steve en Ally te praten. Vervolgens gingen we naar de kant waar we naar de bibliotheek liepen en buiten konden internetten. Paul keek verschillende YouTube filmpjes en ik belde eerst mijn tante, moeder en vriendin en daarna keek ik meditatie filmpjes. Rond vier uur waren we terug aan boord en maakte ik gelijk het avond eten. Eerst kwamen Steve en Ally en even later kwamen ook de Saxon en Holly (zeilboot verderop). De rest van de boten waren inmiddels vertrokken. We zaten gezellig op afstand te praten. Saxon en Holly komen uit Australie en werken bij een Lodge hier in Bamfield. We werden met zijn allen uitgenodigd om in de avond langs te komen bij het kampvuur. Hier ontmoetten we nog wat andere gasten die hier met hun motorboten zijn om te sport vissen. We zaten op gepaste afstand en het was een gezellige avond.
17 Augustus 2020
BAMFIELD, BAMFIELD INLET, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 49.401 N 125 08.201)
Het was bewolkt en mot regende toen we vanochtend opstonden. Na binnen koffie/chocomel te hebben gedronken en onderwijl het nieuws te hebben gehoord was het kwart over tien en bijna hoog water. We haalden we ons anker op en motorden door het smalle stuk van Dodger Channel. Vervolgens kwamen we in Trevor Channel waar we ons voorzeil uitrolden. Alleen op voorzeil zeilde de Giebateau halve wind oostwaarts door Trevor Channel waar we een Minke walvis dichtbij de boot zagen. Aangekomen bij Bamfield inlet viel de wind weg en motorden we het laatste stuk naar Bamfield waar ons anker er na drie mijl en rond half twaalf inging. Het was ondertussen nog steeds bewolkt maar droog zodat we de lunch buiten in de kuip aten en ondertussen gezellig met mijn moeder spraken. Na de lunch gingen we naar de kant waar we over een bordwalk tussen de huizen en Bamfield inlet liepen.
BORD BAMFIELD
Aan het eind liepen we over een onverharde weg naar het Brandy strand. Op een gegeven moment zag ik wat bosjes bewegen en klapte in mijn handen waardoor een vrouw die in haar tuin bezig was omhoog kwam. We lachte en grapte “hè een witte beer”. Zo kwamen we aan de praat en bleek dat zij jaren geleden in Europa hebben gezeild en terug de atlantische oceaan zijn overgestoken. We liepen verder naar en over het Brandy strand. Aan het andere eind van het strand liep een bospad (voor de lokale mensen) door het bos terug naar Wild Duck straat en terug naar de Marina waar we rond vijf uur waren. Er lagen nu zeven andere boten voor anker in de inlet. Terug aan boord was het tijd voor het avond eten en het nieuws. Ze zijn druk bezig met verschillende regering websites en de persoonlijke accounts die je moet aanmaken om geld van de regering te ontvangen of te betalen. De hackers hebben meer dan vijftien honderd accounts gehacked.
16 Augustus 2020
DODGER CHANNEL TUSSEN HAINES/DIANA EILANDEN, DEER EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 50.034 N 125 11.394)
Toen ik vanochtend mijn yoga in de kuip deed scheen de zon volop en zat er iets verderop een Bald Eagle in de boom op zoek naar vis. We dronken samen koffie/chocomel in de kuip en daarna stapten we in Giebeltje II en motorden naar het strandje op Haines eiland. Toen we de bijboot op het strand trokken zagen we dat de bout waar het wiel om draait was afgebroken en dat het wiel niet meedraaide. We hadden gehoopt een pad door het bos te vinden dat naar de andere kant van het eiland ging maar helaas geen pad. Terug aan boord ging Paul aan de gang met wiel. Hij zocht een grote bout die lang genoeg was en vond die achter in de bakskist. Spullen die we nog van Paul Lim hebben gekregen. De bout was iets krom aan het einde zodat het laatste deel er werd afgezaagd. Daarna paste de bout prima en werkte het wiel weer. Ik was Paul zijn assistente en hielp waar kon. Tijd voor een lunch en onderwijl spraken we met mijn moeder. Het begon langzaam harder uit het zuiden te waaien zodat we ons anker ophaalden en iets verderop in Dodger Channel ankerden. Nu lagen we beter beschut en waar ons anker bij de vorige plek tussen de klep hing is die nu goed ingegraven in het zand. We deden een kleine siësta aangezien het ca. vierentwintig graden was. Rond drie uur namen we een douche en daarna gingen we naar een ander strandje op Haines eiland. Hier staat een vervallen huis en hoopten we een pad door het bos te vinden maar helaas ook geen pad. De vegetatie was hier iets meer toegankelijk zodat we wat tussen de bomen en struiken liepen en terug via de rotsen en het strandje. Terug aan boord was het tijd voor het avond eten en het nieuws. Nu hoorden we dat er een deel van de Canadese regering websites waren gehecked. Wij hadden onze gegevens (aanvraag met Kopie paspoort)naar enkele e-mail adressen van verschillende Canadese websites gestuurd en ontvingen de laatste dagen rare telefoontjes die onze visa gegevens wilde hebben. Die geven we natuurlijk niet!
15 Augustus 2020
DODGER CHANNEL TUSSEN HAINES/DIANA EILANDEN, DEER EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 50.155 N 125 12.036)
Terwijl we buiten koffie/chocomel dronken liet Paul de drone de lucht in om te kijken of er ergens een wandelpad was. We wilden graag naar de buitenkant van Wouwers eiland wandelen en vandaar de drone naar de buitenste rotsen laten vliegen waar gisteren de zeeleeuwen lagen. Op zich zagen we geen pad zodat we na de koffie/chocomel met GiebeltjeII naar het strandje motorden in de hoop toch door de vegetatie te kunnen wandelen. Helaas de doornachtige struiken waren dicht begroeid zodat we al snel omdraaiden. Dan maar met GiebeltjeII iets verder naar de open oceaan waar we achter een andere rots tussen de kelpvelden gingen liggen. Nu lagen we uit de swell zodat Paul de drone vanuit de bijboot omhoog liet gaan. Zo ging uiteindelijk de drone toch naar de rotsen waar we gisteren de zeeleeuwen zagen. Maar helaas vandaag geen zeeleeuwen op die rots.
GIEBELTJE II IN DE KELP (DRONE FOTO).
Terug aan boord belden we wat vrienden. Spraken we met mijn moeder en aten we een lunch in de kuip in de zon. Het was inmiddels zesentwintig graden. In de middag kwam er een lichte bries en haalden we ons anker op. We zeilden alleen op voorzeil oost zuid oostwaarts eerst tussen nog wat kleine eilanden van de Broken groep. Vervolgens staken we met ca. vijf knopen noorden wind, ruime wind Imperial Eagle Channel over waar we dichtbij de boot een grote Humpback walvis zagen en vele pigeon Guillemot (vogels). Bij de Deer groep aangekomen hoorden we een kolonie zeeleeuwen verderop op het buitenste eiland. Kijken of we daar morgen naar toe kunnen. Rond vijf uur en na zeven mijl ging ons anker er bij Haines eiland in. Tijd voor het avond eten.
14 Augustus 2020
BATLEY EILAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND,
WEST VANCOUVER EILAND (48 52.015 N 125 21.196)
Het is echt zomer! Binnen tussen Vancouver eiland en het vaste land is het ca. dertig graden. Hier aan de westkust blijft het koeler ca. twintig graden. Na de koffie/chocomel in de kuip haalden we ons anker op het motorden we tussen Effingham en Gilbert eiland door en verder westwaarts naar de buitenste eilanden van de Broken eilanden groep, Batley en Wouwers. Hier ging ons anker er na twee mijl en rond kwart over tien in. Er was nog geen wind en weinig swell zodat we in Giebeltje II stapten om tussen Batley en Wouwers eiland door te motoren. Nu waren we aangekomen op de open oceaan met alleen nog kleinere rotsen. Op één van de buitenste rotsen zat een grote groep meeuwen en op een andere rots zagen we enkele zeeleeuwen liggen. We hadden hier veel meer dieren leven verwacht. Veel meer zeehonden en zeeleeuwen maar ook zeeotters en Bald Eagles. Wel zagen we veel sportvissers. Rond het middag uur waren we terug aan boord en maakte ik de lunch die we in de kuip aten. In de middag trok de wind langzaam aan en stond er halverwege de middag ca twintig knopen. Paul belde wat bedrijven die Maggie Chain verkopen. Onze ankerketting wordt na zeven jaar slecht en moet in het najaar vervangen worden. Ze hebben hier geen centimeters maar inches en dus moeten we 3/8 inch bestellen waardoor we ook een andere ankerschijf moeten bestellen. Het bedrijf in Vancouver heeft zowel de Italiaanse Maggie ketting als de ankerlier schijf die we nodig hebben. We spraken af hem te bellen als we in de buurt kwamen. Verder zaten we buiten te genieten van de natuur en onderwijl gaf ik mezelf een voetreflex massage. Rond vier uur belden we Brain van Canada Border agency service. Hij had wat telefoontjes gepleegd maar kon er ook niet doorkomen zodat hij ons niet verder kan helpen. Toen het toch wat fris werd was het ca. zes uur en tijd voor het avondeten en het nieuws.
13 Augustus 2020
EFFINGHAM BAAI, EFFINGHAM EILLAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 52.316 N 125 18.300)
Het was alweer een mooie rustige zonnige ochtend zodat ik buiten in de kuip yoga deed. Na de koffie/chocomel belden we Brain van Canada Border agency service. Hij was weer op het water maar had ondertussen wel voor ons op de Canadese immigratie site gekeken en was er zelf ook gefrustreerd over. Hij wilde er nog een paar telefoontjes aan wagen zodat we hem morgen middag moeten terug bellen.
We stapten in Giebeltje II om een rondje Effingham eiland te varen. Toen we aan de open oceaan kant kwamen zagen we veel sportvissers boten en werd de kust ruig rotsachtig met hier en daar gaten in de rotsen waar je doorheen kon kijken.
HOLE IN THE WALL
Terwijl we zo motorden belden mijn moederen en zaten we gezellig over van alles te praten. Met haar gaat alles goed. De boodschappen worden bezorgd en ze heeft gelukkig een tuin waar ze genoeg aan te doen heeft. Rond half twee waren we terug aan boord waar ik een lunch maakte. Ondertussen was Paul met de drone bezig om het begin van een wandeling te zoeken. Waar we ook keken, geen wandelpad. In de middag las ik verder in mijn studie over quantum tough en ging Paul even buurten bij de andere zeilboot in de baai. Zij komen uit Vancouver en hebben net hun huis verkocht en wonen nu ook op de boot.
12 Augustus 2020
EFFINGHAM BAAI, EFFINGHAM EILLAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 52.316 N 125 18.300)
Het was een mooie rustige zonnige ochtend zodat we na de koffie/chocomel in Giebeltje II stapten. We motorden langs Benson eiland waar we twee herten op de rotsen zagen lopen/springen. Vervolgens motorden we tussen wat kleine rotsen en langs Clarke eiland waar we verschillende Bald Eagles zagen. Toen we Owen eiland passeerden zagen en hoorden we een hele grote groep kraaien in de bomen en even later een groepje scholeksters op de rotsen.
SCHOLEKSTERS
Helaas geen walvissen, zeeotters of wolven. We gingen bij het zandstrand van Clarke eiland aan de kant en maakten een kleine wandeling door het bos over het eiland. Waar vier jaar geleden het pad soms al lastig te vinden was, was het nu nog lastiger. Het pad wordt niet onderhouden. Terug aan boord van de Giebateau haalden we ons anker op en zeilden we met ca. tien knopen noorden wind alleen op voorzeil verder oost zuid oostwaarts naar Effingham eiland. Onderwijl aten we een lunch en spraken we met mijn moeder. Rond half twee en na drie mijl ging ons anker er in Effingham baai bij Effingham eiland in. We liggen hier met drie andere boten. De rest van de dag genoten we van de omgeving en lazen een boek.
11 Augustus 2020
CLARKE EILAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND,
Het is echt zomer! Binnen tussen Vancouver eiland en het vaste land is het ca. dertig graden. Hier aan de westkust blijft het koeler ca. twintig graden. Na de koffie/chocomel in de kuip haalden we ons anker op het motorden we tussen Effingham en Gilbert eiland door en verder westwaarts naar de buitenste eilanden van de Broken eilanden groep, Batley en Wouwers. Hier ging ons anker er na twee mijl en rond kwart over tien in. Er was nog geen wind en weinig swell zodat we in Giebeltje II stapten om tussen Batley en Wouwers eiland door te motoren. Nu waren we aangekomen op de open oceaan met alleen nog kleinere rotsen. Op één van de buitenste rotsen zat een grote groep meeuwen en op een andere rots zagen we enkele zeeleeuwen liggen. We hadden hier veel meer dieren leven verwacht. Veel meer zeehonden en zeeleeuwen maar ook zeeotters en Bald Eagles. Wel zagen we veel sportvissers. Rond het middag uur waren we terug aan boord en maakte ik de lunch die we in de kuip aten. In de middag trok de wind langzaam aan en stond er halverwege de middag ca twintig knopen. Paul belde wat bedrijven die Maggie Chain verkopen. Onze ankerketting wordt na zeven jaar slecht en moet in het najaar vervangen worden. Ze hebben hier geen centimeters maar inches en dus moeten we 3/8 inch bestellen waardoor we ook een andere ankerschijf moeten bestellen. Het bedrijf in Vancouver heeft zowel de Italiaanse Maggie ketting als de ankerlier schijf die we nodig hebben. We spraken af hem te bellen als we in de buurt kwamen. Verder zaten we buiten te genieten van de natuur en onderwijl gaf ik mezelf een voetreflex massage. Rond vier uur belden we Brain van Canada Border agency service. Hij had wat telefoontjes gepleegd maar kon er ook niet doorkomen zodat hij ons niet verder kan helpen. Toen het toch wat fris werd was het ca. zes uur en tijd voor het avondeten en het nieuws.
13 Augustus 2020
EFFINGHAM BAAI, EFFINGHAM EILLAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 52.316 N 125 18.300)
Het was alweer een mooie rustige zonnige ochtend zodat ik buiten in de kuip yoga deed. Na de koffie/chocomel belden we Brain van Canada Border agency service. Hij was weer op het water maar had ondertussen wel voor ons op de Canadese immigratie site gekeken en was er zelf ook gefrustreerd over. Hij wilde er nog een paar telefoontjes aan wagen zodat we hem morgen middag moeten terug bellen.
We stapten in Giebeltje II om een rondje Effingham eiland te varen. Toen we aan de open oceaan kant kwamen zagen we veel sportvissers boten en werd de kust ruig rotsachtig met hier en daar gaten in de rotsen waar je doorheen kon kijken.
HOLE IN THE WALL
Terwijl we zo motorden belden mijn moederen en zaten we gezellig over van alles te praten. Met haar gaat alles goed. De boodschappen worden bezorgd en ze heeft gelukkig een tuin waar ze genoeg aan te doen heeft. Rond half twee waren we terug aan boord waar ik een lunch maakte. Ondertussen was Paul met de drone bezig om het begin van een wandeling te zoeken. Waar we ook keken, geen wandelpad. In de middag las ik verder in mijn studie over quantum tough en ging Paul even buurten bij de andere zeilboot in de baai. Zij komen uit Vancouver en hebben net hun huis verkocht en wonen nu ook op de boot.
12 Augustus 2020
EFFINGHAM BAAI, EFFINGHAM EILLAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND (48 52.316 N 125 18.300)
Het was een mooie rustige zonnige ochtend zodat we na de koffie/chocomel in Giebeltje II stapten. We motorden langs Benson eiland waar we twee herten op de rotsen zagen lopen/springen. Vervolgens motorden we tussen wat kleine rotsen en langs Clarke eiland waar we verschillende Bald Eagles zagen. Toen we Owen eiland passeerden zagen en hoorden we een hele grote groep kraaien in de bomen en even later een groepje scholeksters op de rotsen.
SCHOLEKSTERS
Helaas geen walvissen, zeeotters of wolven. We gingen bij het zandstrand van Clarke eiland aan de kant en maakten een kleine wandeling door het bos over het eiland. Waar vier jaar geleden het pad soms al lastig te vinden was, was het nu nog lastiger. Het pad wordt niet onderhouden. Terug aan boord van de Giebateau haalden we ons anker op en zeilden we met ca. tien knopen noorden wind alleen op voorzeil verder oost zuid oostwaarts naar Effingham eiland. Onderwijl aten we een lunch en spraken we met mijn moeder. Rond half twee en na drie mijl ging ons anker er in Effingham baai bij Effingham eiland in. We liggen hier met drie andere boten. De rest van de dag genoten we van de omgeving en lazen een boek.
11 Augustus 2020
CLARKE EILAND, BROKEN EILANDEN GROEP, BARKLEY SOUND,
WEST VANCOUVER EILAND (48 53.285 N 125 22.243)
Na eerst een uur yoga te hebben gedaan en koffie/chocomel te hebben gedronken belden we Brain van Canada Border agency service. Hij was op het water zodat hij ons later terug belde. Rond elf uur belde hij terug en legde we uit wat het probleem was. Op zich kan hij ons niet helpen en moeten we echt bij immigratie zijn maar omdat hij Nederlandse familie en vrienden heeft wil hij wel kijken wat hij voor ons kan doen. Hij keek op de website maar kon ook geen e-mail adres vinden waar we onze gedownloade formulieren naar toe konden sturen. Hij bevestigde dat er op dit moment te weinig mensen bij immigratie werken. Hij stelde voor de formulieren nog een keer in te vullen op internet en nog een keer te kijken of we het kunnen verzenden. Hij ging ook verder kijken en we mogen hem over twee dagen bellen als we niet verder komen. Het was de hele ochtend bewolkt en mistig geweest maar tijdens de lunch kwam de zon tevoorschijn en gingen we naar de kant voor een wandeling. Dit keer liepen we de andere kant het dorp uit en langs de Peninsula weg tot het begin van de Wild Pacific Trail. Nu liepen we eerst door het bos naar de kust en later langs de kust en door het bos terug naar het centrum van Ucluet. Een deel van deze wandeling hadden we een paar dagen geleden ook bewandeld. Aangekomen bij het centrum zagen we mooie beelden, deed ik wat boodschappen en daarna gingen we terug aan boord.
BEELDEN CENTRUM UCLUET
Bij de Giebateau aangekomen stond er een mooie noorden wind zodat we ons anker ophaalden en alleen op voorzeil Ucluelet harbour uitzeilden en Newcombe Channel oost Zuid-Oost waarts overstaken door de Barkley sound naar de Broken eilanden groep. De zon scheen en met ca. twintig knopen wind en een schone onderkant gingen we lekker door het water. Na ca. negen mijl ging ons anker er rond half zeven bij Clarke eiland in. We aten ons avond eten in de kuip en genoten van de rust. Normaal is het druk met kanoërs die kamperen op de stranden. Nu is de Broken eilanden groep gesloten wegens de Corona. We mogen er wel ankeren en wandelen maar niet kanoën en kamperen.
10 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Na eerst een uur yoga te hebben gedaan en koffie/chocomel te hebben gedronken belden we Brain van Canada Border agency service. Hij was op het water zodat hij ons later terug belde. Rond elf uur belde hij terug en legde we uit wat het probleem was. Op zich kan hij ons niet helpen en moeten we echt bij immigratie zijn maar omdat hij Nederlandse familie en vrienden heeft wil hij wel kijken wat hij voor ons kan doen. Hij keek op de website maar kon ook geen e-mail adres vinden waar we onze gedownloade formulieren naar toe konden sturen. Hij bevestigde dat er op dit moment te weinig mensen bij immigratie werken. Hij stelde voor de formulieren nog een keer in te vullen op internet en nog een keer te kijken of we het kunnen verzenden. Hij ging ook verder kijken en we mogen hem over twee dagen bellen als we niet verder komen. Het was de hele ochtend bewolkt en mistig geweest maar tijdens de lunch kwam de zon tevoorschijn en gingen we naar de kant voor een wandeling. Dit keer liepen we de andere kant het dorp uit en langs de Peninsula weg tot het begin van de Wild Pacific Trail. Nu liepen we eerst door het bos naar de kust en later langs de kust en door het bos terug naar het centrum van Ucluet. Een deel van deze wandeling hadden we een paar dagen geleden ook bewandeld. Aangekomen bij het centrum zagen we mooie beelden, deed ik wat boodschappen en daarna gingen we terug aan boord.
BEELDEN CENTRUM UCLUET
Bij de Giebateau aangekomen stond er een mooie noorden wind zodat we ons anker ophaalden en alleen op voorzeil Ucluelet harbour uitzeilden en Newcombe Channel oost Zuid-Oost waarts overstaken door de Barkley sound naar de Broken eilanden groep. De zon scheen en met ca. twintig knopen wind en een schone onderkant gingen we lekker door het water. Na ca. negen mijl ging ons anker er rond half zeven bij Clarke eiland in. We aten ons avond eten in de kuip en genoten van de rust. Normaal is het druk met kanoërs die kamperen op de stranden. Nu is de Broken eilanden groep gesloten wegens de Corona. We mogen er wel ankeren en wandelen maar niet kanoën en kamperen.
10 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446 W)
Vanochtend was het mistig maar konden we de overkant nog wel zien. In de ochtend is het laag water en zien we elke ochtend terwijl we koffie/chocomel in de kuip drinken een zwarte beer aan de overkant langs de oever lopen. Hij draait met zijn poten grote stenen om en eet de dieren die eronder leven. Vanochtend zagen we twee beren aan de overkant lopen die elkaar niet konden zien. We waren benieuwd wat er zou gebeuren als ze elkaar tegen kwamen maar dat gebeurde niet omdat de ene het bos weer inliep. Ik was verder druk met de weblog foto’s op de iPad zetten die bij de hoofdstukken horen waarvan ik de tekst moet vervangen. Paul haalde ondertussen water bij de Marina omdat we heel wat regenwater hebben gebruikt om al zijn duikspullen met zoet water af te spoelen. Terwijl we onze lunch aten brandde de zon door de mist heen en werd het een mooie zonnige middag. Na de lunch gingen we naar het huis van Joe en Carol waar we hun WiFi mocht gebruiken. Onderwijl dat we de maanden maart, april en juli vervingen zaten we ook gezellig met Joe en Carol te praten. We vonden het al geweldig dat we hun WiFi mochten gebruiken maar Carol had ook nog een bananen cake voor ons gebakken en we kregen ook nog een zak bevroren bramen mee voor aan boord van de Giebateau. Rond zes uur waren we terug en aten we in de kuip een stuk bananen/chocolade cake.
09 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Vanochtend was het mistig maar konden we de overkant nog wel zien. In de ochtend is het laag water en zien we elke ochtend terwijl we koffie/chocomel in de kuip drinken een zwarte beer aan de overkant langs de oever lopen. Hij draait met zijn poten grote stenen om en eet de dieren die eronder leven. Vanochtend zagen we twee beren aan de overkant lopen die elkaar niet konden zien. We waren benieuwd wat er zou gebeuren als ze elkaar tegen kwamen maar dat gebeurde niet omdat de ene het bos weer inliep. Ik was verder druk met de weblog foto’s op de iPad zetten die bij de hoofdstukken horen waarvan ik de tekst moet vervangen. Paul haalde ondertussen water bij de Marina omdat we heel wat regenwater hebben gebruikt om al zijn duikspullen met zoet water af te spoelen. Terwijl we onze lunch aten brandde de zon door de mist heen en werd het een mooie zonnige middag. Na de lunch gingen we naar het huis van Joe en Carol waar we hun WiFi mocht gebruiken. Onderwijl dat we de maanden maart, april en juli vervingen zaten we ook gezellig met Joe en Carol te praten. We vonden het al geweldig dat we hun WiFi mochten gebruiken maar Carol had ook nog een bananen cake voor ons gebakken en we kregen ook nog een zak bevroren bramen mee voor aan boord van de Giebateau. Rond zes uur waren we terug en aten we in de kuip een stuk bananen/chocolade cake.
09 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446)
Terwijl we vanochtend vroeg koffie/chocomel in de kuip dronken zagen we een ijsvogel bij een andere boot op de verstaging zitten.
08 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Terwijl we vanochtend vroeg koffie/chocomel in de kuip dronken zagen we een ijsvogel bij een andere boot op de verstaging zitten.
IJSVOGEL
Er kwamen kanoërs langs die ons herkende van vier jaar geleden. Zij wonen hier aan het water en met hun en nog wat buren hebben we vier jaar geleden rond vier uur geborreld bij hun op het strand. Ze nodigden ons uit om rond vier uur weer te komen borrelen. Na de koffie ging Paul te water en starte ik de lucht compressor. De anodes van de motor werden vervangen en het onderwater schip werd schoon geschraapt. Ik was ondertussen de vuile was aan het spoelen en ophangen. Na anderhalf uur was Paul klaar en moest zijn pak en alle spullen die nu onder de kleine beestjes zaten met zoetwater afgespoeld worden. Inmiddels was het tijd voor een lunch in de kuip en onderwijl spraken we met mijn moeder. In de middag zat Paul lekker buiten te kijken wat er hier allemaal gaan de was. Wat ons verbaast is dat alle stoelen van de whale watch boten bezet zijn, hoezo afstand houden! Wel hebben alle mensen mondkapjes voor. Ik had de voorgaande hoofdstukken van onze weblog 2020 gedownload en toen ik het las klopte er van sommige hoofdstukken helemaal niets van de tekst. We moeten nu uitzoeken hoe dit komt. Gelukkig had ik de teksten nog in een ander bestand staan zodat ik deze teksten als e-mail naar ons e-mail adres stuurde ( wordt vervolgd). Inmiddels was het vier uur geworden en gingen we naar het strand waar we carol en Joe en nog twee buren ontmoetten. Het was een gezellig weerzien. Rond half zeven waren we terug aan boord en maakte ik het avond eten.
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446)
Het was een mooie zonnige dag zodat ik mijn yoga in de kuip deed. Paul keek ondertussen met de camera onder de Giebateau hoe de anodes van de schroef eruit zagen. Die waren bijna weg zodat hij binnenkort onder de Giebateau moet om ze te vervangen. Kan hij ook gelijk de aangroei van de Giebateau afschrapen. Na de koffie/chocomelk gingen we naar de kant voor een lange wandeling. Eerst door het centrum dat gelukkig een stuk rustiger is dan in Tofino daarna nog een stuk langs de weg totdat we bij de Terrace Beach en Lighthouse loop Wild Pacific Trail aankwamen. Nu konden we door het bos en langs de lava rotskusten met verschillende uitkijkpunten naar de vuurtoren wandelen. Een mooie wandeling maar wel druk met mensen. Gelukkig hield iedereen goed afstand. Bij de vuurtoren aangekomen gingen we op de rotsen zitten en genoten van het uitzicht. De plezier vaartuigen die langs de kust varen en over de golven dobberen, dan de golven die gewoon doorrollen en op de rotsen slaan en op dit alles scheen de zon. De noorden wind trok steeds meer aan zodat het niet te warm werd om terug te wandelen. Na ca. tien kilometer te hebben gelopen waren we ca. twee uur terug aan boord en aten we een late lunch. Daarna was het tijd voor een douche en het wassen van de kleren.
07 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND(48 55.387 N 125 31.446)
Het regende en waaide zodat we aan boord bleven. Na een uurtje yoga dronken we samen koffie/chocomel en belden David. David kwam ook vandaag niet verder met de aanvraag zodat we afspraken dat hij mijn aanvraag wel zou invullen en dan alles (zowel paul als mijn aanvraag )als PDF naar ons tot zou sturen. Ook hij kan ons niet verder helpen! We hadden nog een telefoon nummer van iemand van Canada Border services agency die we straks nodig hebben als de boot na een jaar verlengd moet worden. Hij wist van het probleem van immigratie af maar hij was nu op vakantie en gaf ons een telefoon nummer van zijn collega. We belden zijn collega en kregen het antwoord apparaat. In de middag belde hij terug. Hij was vandaag vrij maar we moeten hem dinsdag terug bellen dan werkt hij en kijkt hij wat hij voor ons kan doen. Maar hij zei al dat het niet hun afdeling is (wordt vervolgd).
Tussen al deze bezigheden aten we een lunch en keken we een film.
06 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Het regende en waaide zodat we aan boord bleven. Na een uurtje yoga dronken we samen koffie/chocomel en belden David. David kwam ook vandaag niet verder met de aanvraag zodat we afspraken dat hij mijn aanvraag wel zou invullen en dan alles (zowel paul als mijn aanvraag )als PDF naar ons tot zou sturen. Ook hij kan ons niet verder helpen! We hadden nog een telefoon nummer van iemand van Canada Border services agency die we straks nodig hebben als de boot na een jaar verlengd moet worden. Hij wist van het probleem van immigratie af maar hij was nu op vakantie en gaf ons een telefoon nummer van zijn collega. We belden zijn collega en kregen het antwoord apparaat. In de middag belde hij terug. Hij was vandaag vrij maar we moeten hem dinsdag terug bellen dan werkt hij en kijkt hij wat hij voor ons kan doen. Maar hij zei al dat het niet hun afdeling is (wordt vervolgd).
Tussen al deze bezigheden aten we een lunch en keken we een film.
06 Augustus 2020
UCLUELET, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446)
Het was een mooie zonnige winderige dag. Ik deed buiten in de kuip mijn yoga terwijl Paul naar de radio luisterde. Nadat we samen koffie/chocomel hadden gedronken haalden we ons anker op en motorden door Ucluelet harbour met de stroom mee en tegen de wind in naar het dorpje Ucluelet. Nadat we goed lagen maakte ik de lunch die we buiten in de zon opaten. Daarna motorden we met Giebeltje II naar de marina vanwaar we een wandeling maakten. We zijn hier vier jaar geleden ook geweest en zijn toen naar de camping gegaan om campers te bekijken. Mijn ouders en broer/schoonzus kwamen toen in het najaar om door de Rocky Mountain te rijden en we moesten van mijn ouders kijken wat de geschiktste camper voor ons was. Even een emotioneel moment want dat gaf weer mooie herinneringen. We liepen verder door het dorp naar de oceaan waar een mooi lang wandelpad langs de kust loopt. We liepen hier een deel van door het bos bovenlangs de rotsen met verschillende uitkijkpunten met bankjes.
VANAF UITKIJKPUNT
We zaten op verschillende bankjes te genieten van de golven die tegen de rotsen aansloegen. De zon scheen volop zodat het water weer glinsterde als diamanten. Onderweg spraken we met mijn moeder, alles gaat goed met haar. Terug in het centrum ging ik de supermarkt in om nog wat boodschappen te doen en vervolgens terug naar de boot te gaan. We blijven hier nog wel even!
David belde dat hij de aanvraag niet kon versturen en of we al een immigratie account hadden aangemaakt. Deze hebben we voor Paul al voor elkaar gekregen dus stuurden we hem deze gegevens zodat hij hierbij kon. In de avond kregen we een e-mail dat hij niet verder kwam. Morgen weer een dag!
05 Augustus 2020
SPRING COVE, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Het was een mooie zonnige winderige dag. Ik deed buiten in de kuip mijn yoga terwijl Paul naar de radio luisterde. Nadat we samen koffie/chocomel hadden gedronken haalden we ons anker op en motorden door Ucluelet harbour met de stroom mee en tegen de wind in naar het dorpje Ucluelet. Nadat we goed lagen maakte ik de lunch die we buiten in de zon opaten. Daarna motorden we met Giebeltje II naar de marina vanwaar we een wandeling maakten. We zijn hier vier jaar geleden ook geweest en zijn toen naar de camping gegaan om campers te bekijken. Mijn ouders en broer/schoonzus kwamen toen in het najaar om door de Rocky Mountain te rijden en we moesten van mijn ouders kijken wat de geschiktste camper voor ons was. Even een emotioneel moment want dat gaf weer mooie herinneringen. We liepen verder door het dorp naar de oceaan waar een mooi lang wandelpad langs de kust loopt. We liepen hier een deel van door het bos bovenlangs de rotsen met verschillende uitkijkpunten met bankjes.
VANAF UITKIJKPUNT
We zaten op verschillende bankjes te genieten van de golven die tegen de rotsen aansloegen. De zon scheen volop zodat het water weer glinsterde als diamanten. Onderweg spraken we met mijn moeder, alles gaat goed met haar. Terug in het centrum ging ik de supermarkt in om nog wat boodschappen te doen en vervolgens terug naar de boot te gaan. We blijven hier nog wel even!
David belde dat hij de aanvraag niet kon versturen en of we al een immigratie account hadden aangemaakt. Deze hebben we voor Paul al voor elkaar gekregen dus stuurden we hem deze gegevens zodat hij hierbij kon. In de avond kregen we een e-mail dat hij niet verder kwam. Morgen weer een dag!
05 Augustus 2020
SPRING COVE, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446)
Het was bewolkt toen ik mijn yoga deed en we daarna samen koffie/chocomel in de kuip dronken. Paul deed buiten wat schoonmaak klusjes op de Giebateau en ik binnen. Ik maakte een lunch en tijdens de lunch spraken we met mijn moeder. Na de lunch hadden we contact met David en na wat e-mails was Paul zijn aanvraag in orde. Morgen wordt deze verstuurd naar immigratie. Hier aan de kant staan huizen en is alles privé terrein zodat we hier niet kunnen wandelen. Het was inmiddels half drie en bijna hoog water zodat we met ons Giebeltje II naar het baaitje hiernaast motorden en daar over het strand en de rotsen een wandelingetje maakten. We liepen naar de open oceaan kant waar we gisteren langs zijn gevaren. Na een uur waren we terug aan boord en gingen onderuit met een boek en luisterden naar het nieuws. In Nederland (Europa) neemt de Corona weer toe en nu voornamelijk onder de jongeren, dat is hier in Canada
hetzelfde. De jongeren houden grotendeels zich niet aan afstand en mondkapjes. Net als in Nederland is er een grote discussie hoe de jongeren straks weer naar school kunnen of vanuit huis (internet) les krijgen. Er wordt hier wel gezegd dat het zeker nog één a twee jaar gaat duren voor alles weer een beetje normaal is. Het wachten is op een goed vaccin.
04 Augustus 2020
SPRING COVE, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
Het was bewolkt toen ik mijn yoga deed en we daarna samen koffie/chocomel in de kuip dronken. Paul deed buiten wat schoonmaak klusjes op de Giebateau en ik binnen. Ik maakte een lunch en tijdens de lunch spraken we met mijn moeder. Na de lunch hadden we contact met David en na wat e-mails was Paul zijn aanvraag in orde. Morgen wordt deze verstuurd naar immigratie. Hier aan de kant staan huizen en is alles privé terrein zodat we hier niet kunnen wandelen. Het was inmiddels half drie en bijna hoog water zodat we met ons Giebeltje II naar het baaitje hiernaast motorden en daar over het strand en de rotsen een wandelingetje maakten. We liepen naar de open oceaan kant waar we gisteren langs zijn gevaren. Na een uur waren we terug aan boord en gingen onderuit met een boek en luisterden naar het nieuws. In Nederland (Europa) neemt de Corona weer toe en nu voornamelijk onder de jongeren, dat is hier in Canada
hetzelfde. De jongeren houden grotendeels zich niet aan afstand en mondkapjes. Net als in Nederland is er een grote discussie hoe de jongeren straks weer naar school kunnen of vanuit huis (internet) les krijgen. Er wordt hier wel gezegd dat het zeker nog één a twee jaar gaat duren voor alles weer een beetje normaal is. Het wachten is op een goed vaccin.
04 Augustus 2020
SPRING COVE, UCLUTH PENINSULA, BARKLEY SOUND, WEST VANCOUVER EILAND
(48 55.387 N 125 31.446)
Rond zes uur haalden we in de mist ons anker op en motorden Hot spring Cove uit en onderwijl hesen we de zeilen. Eenmaal buiten kond de Giebateau halve wind zuid westwaarts Sydney inlet oversteken terug richting Clayoquot sound. Aangekomen bij de zuidpunt van Floris eiland nam de wind af tot ca. drie knopen en moesten we ruimer gaan zeilen. We starten de motor, langzaam trok de mist weg en rond tien uur zagen we de kust van Clayoquot sound en trok de wind aan tot ca. acht knopen en konden we weer zeilen. We passeerden de sound om vervolgens zuid oostwaarts langs de Ucluth peninsula te zeilen. Inmiddels was het een mooie heldere zonnige dag geworden en was de wind aangetrokken tot ca. vijftien knopen zodat we de rest van de dag konden genieten van de omgeving en het dieren leven om ons heen. De kust van Ucluth peninsula staat bekent om de lange stranden en het goed kunnen golf surfen. Achter deze lange stranden is het groene lage bosrijke gebied van de peninsula (Pacific Rim Nationaal park) met daarachter de hoge groene bergen van Vancouver eiland. Onderweg zagen we een paar kleine dolfijntjes, een zonvis, verschillende vogels, meerdere sport vissersboten en tourboten om met toeristen walvissen te spotten. We hoorden over de marifoon marifoon de bestuurders van deze boten met elkaar praten waar ze walvissen zagen. Ze hebben codes, zwart/wit zijn orka’s en Hotel/Bravo Humpback walvissen. Helaas zagen wij geen walvis. In de middag hadden we contact met David. Hij stuurde Paul zijn visum aanvraag naar ons toe en daar moesten nog wat kleine veranderingen in aangebracht worden. Morgen zou hij beide aanvragen voor de visums naar ons toe sturen zodat we alles nog één keer kunnen nakijken alvorens hij het naar immigratie verstuurd. Rond kwart over zeven en na tweeënveertig mijl ging ons anker er in Spring Cove bij Ucluth peninsula in. Het was een prachtige zeil dag geweest.
03 augustus 2020
HOT SPRING COVE, WEST VANCOUVER EILAND (49 21.428 N 126 15.578W)
Het heeft de hele nacht en ochtend geregend zodat ik eerst binnen yoga deed. We dronken koffie/chocomel en daarna deden we binnen in de Giebateau wat klusjes. We belden David en Lori uit Comox. David is goed met computers en we hoopten dat hij een manier wist om het programma van de immigratie te openen. Wat we ook deden op onze iPad, we kregen het niet voor elkaar maar gelukkig kreeg hij het programma wel open op zijn computer en wilde hij het ook voor ons invullen. We stuurden onze gegevens naar David (wordt vervolgd).
Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en werd het droog. Gisteren tijdens het zeilen zagen we dat een klein stukje van de stiksels in het grootzeil loslieten zodat we deze in de middag met de hand naaiden. We hadden volop regen water opgevangen zodat ik ook gelijk de vuile kleren waste en in de namiddag ophing. De Hot spring is gesloten maar toch zagen we één boot van de Native die toeristen naar de kant brachten. Ze klommen over het hek en liepen verder naar de hot spring. Wat oneerlijk!
02 augustus 2020
HOT SPRING COVE, WEST VANCOUVER EILAND (49 21.428 N 126 15.578W)
Toen we rond zeven uur naar buiten stapten zagen (en hoorden) we de twee kingfishers elkaar alweer achterna vliegen en de yellow leggs op de oever lopen.
YELLOW LEGGS
Het was laag water en in het water zwommen grote hoeveelheden kwallen. Maar goed dat onze aanzuiging van het koelwater van de motor via de saildrive gaat. Anders konden de kwallen waarschijnlijk mee naar binnen worden gezogen. We starten de motor en langzaam motorden we Rae Basin uit waar we onderweg op de rots nog een zwarte beer zagen staan. Eenmaal in Hesquait harbour hesen we de zeilen en kruisten we vol tuig door de regen naar open oceaan. Hier trok de wind aan tot ca. vijftien / achttien knopen zodat we twee reven in het grootzeil zetten. Met stroom en wind tegen kruisten we rustig langs de kust naar Hot spring Cove waar we onderweg weer telefoon ontvangst kregen. We spraken met mijn moeder en haalden onze e-mails binnen. Rond drie uur en na eenentwintig mijl ging ons anker er in Hot spring Cove in. Op de steiger stonden drie grote husky honden ons aan te kijken. Door de Corona is het hot spring park gesloten en mogen we helaas niet naar de kant. Het is een lang weekend voor de Canadese dus even dachten we dat de honden bewaking waren maar als snel kwamen de eigenaren die waarschijnlijk iets verderop wonen. Het regende hard dus gingen we lekker onderuit met een boek!
01 Augustus 2020
RAE BASIN, HESQUAIT HARBOUR, WEST VANCOUVER EILAND
(49 28.151 N 126 24.192 W).
De zon scheen toen we rond zeven uur in de kuip onze koffie/chocomelk dronken. We zagen en hoorden steeds twee kingfishers achter elkaar door de basin vliegen. Helaas waren ze steeds te vlug en kon ik geen goede foto’s maken. Verderop zaten twee Bald Eagles in de boom te loeren naar vis in het water. De twee andere boten die in de baai lagen vertrokken zodat we de baai voor onszelf hadden. Het was laag water toen we op een gegeven moment verderop in de basin een zwarte beer over het strand zagen wandelen. De drone ging de lucht in en Paul kwam nu langzaam aanvliegen en stopte als de beer naar de drone keek. Toen de beer aan de drone gewent raakte kon hij dichterbij komen en maakte hij een mooi filmpje op anderhalve meter hoogte hoe de beer stenen/rotsen met zijn poot omdraaide en het dieren leven wat eronder krioelde opat. Inmiddels was het bijna lunch tijd geworden en maakte ik een vroege lunch. Daarna werd Giebeltje II te water gelaten en motorden we naar het strand van Cougar Annie Garden. We liepen verder over het strand naar het huis waar we Pieter ontmoetten. Hij herkende ons nog van vier jaar geleden en het was een gezellig weerzien. Hij moest nog wat doen zodat we dezelfde wandeling van vier jaar geleden mochten maken.
TIJDENS WANDELING COUGAR ANNIE
Deze gaat door de tuin van Cougar Annie en dan verder over een boardwalk door een vallei naar het hoger gelegen meer waar hij verschillende cabines heeft. Hier waren twee jonge mensen aan het werk die Pieter deze zomer helpen. Het is een prachtig gebied en een mooie wandeling maar door de Corona heeft hij deze zomer geen gasten. We rusten even uit bij één van de cabines en lazen over Cougar Annie die hier bijna haar hele leven heeft gewoond
.
FOTO COUGAR ANNIE
Ze heeft hier haar kinderen opgevoed en heeft in haar leven verschillende Cougar, beren, wolven en herten geschoten voor veiligheid en voedsel. Ze had hier ook een postkantoor voor de mensen die hier in de buurt woonden. Hier waren we tijdens de wandeling langs gelopen. Rond drie uur waren we terug en zagen we Pieter op het strand aangespoeld hout aan het hakken. Hij had genoeg gewerkt zodat we lekker in het zonnetje gingen zitten en verder nog wat bij praten.
FOTO PIETER EN HOUT HAKKEN.
Rond zes uur waren we terug aan boord van de Giebateau en terwijl we ons avond eten in de kuip aten zaten de twee kingfishers elkaar nog steeds met veel geluid achter elkaar aan.
Rond zes uur haalden we in de mist ons anker op en motorden Hot spring Cove uit en onderwijl hesen we de zeilen. Eenmaal buiten kond de Giebateau halve wind zuid westwaarts Sydney inlet oversteken terug richting Clayoquot sound. Aangekomen bij de zuidpunt van Floris eiland nam de wind af tot ca. drie knopen en moesten we ruimer gaan zeilen. We starten de motor, langzaam trok de mist weg en rond tien uur zagen we de kust van Clayoquot sound en trok de wind aan tot ca. acht knopen en konden we weer zeilen. We passeerden de sound om vervolgens zuid oostwaarts langs de Ucluth peninsula te zeilen. Inmiddels was het een mooie heldere zonnige dag geworden en was de wind aangetrokken tot ca. vijftien knopen zodat we de rest van de dag konden genieten van de omgeving en het dieren leven om ons heen. De kust van Ucluth peninsula staat bekent om de lange stranden en het goed kunnen golf surfen. Achter deze lange stranden is het groene lage bosrijke gebied van de peninsula (Pacific Rim Nationaal park) met daarachter de hoge groene bergen van Vancouver eiland. Onderweg zagen we een paar kleine dolfijntjes, een zonvis, verschillende vogels, meerdere sport vissersboten en tourboten om met toeristen walvissen te spotten. We hoorden over de marifoon marifoon de bestuurders van deze boten met elkaar praten waar ze walvissen zagen. Ze hebben codes, zwart/wit zijn orka’s en Hotel/Bravo Humpback walvissen. Helaas zagen wij geen walvis. In de middag hadden we contact met David. Hij stuurde Paul zijn visum aanvraag naar ons toe en daar moesten nog wat kleine veranderingen in aangebracht worden. Morgen zou hij beide aanvragen voor de visums naar ons toe sturen zodat we alles nog één keer kunnen nakijken alvorens hij het naar immigratie verstuurd. Rond kwart over zeven en na tweeënveertig mijl ging ons anker er in Spring Cove bij Ucluth peninsula in. Het was een prachtige zeil dag geweest.
03 augustus 2020
HOT SPRING COVE, WEST VANCOUVER EILAND (49 21.428 N 126 15.578W)
Het heeft de hele nacht en ochtend geregend zodat ik eerst binnen yoga deed. We dronken koffie/chocomel en daarna deden we binnen in de Giebateau wat klusjes. We belden David en Lori uit Comox. David is goed met computers en we hoopten dat hij een manier wist om het programma van de immigratie te openen. Wat we ook deden op onze iPad, we kregen het niet voor elkaar maar gelukkig kreeg hij het programma wel open op zijn computer en wilde hij het ook voor ons invullen. We stuurden onze gegevens naar David (wordt vervolgd).
Tijdens de lunch spraken we met mijn moeder en werd het droog. Gisteren tijdens het zeilen zagen we dat een klein stukje van de stiksels in het grootzeil loslieten zodat we deze in de middag met de hand naaiden. We hadden volop regen water opgevangen zodat ik ook gelijk de vuile kleren waste en in de namiddag ophing. De Hot spring is gesloten maar toch zagen we één boot van de Native die toeristen naar de kant brachten. Ze klommen over het hek en liepen verder naar de hot spring. Wat oneerlijk!
02 augustus 2020
HOT SPRING COVE, WEST VANCOUVER EILAND (49 21.428 N 126 15.578W)
Toen we rond zeven uur naar buiten stapten zagen (en hoorden) we de twee kingfishers elkaar alweer achterna vliegen en de yellow leggs op de oever lopen.
YELLOW LEGGS
Het was laag water en in het water zwommen grote hoeveelheden kwallen. Maar goed dat onze aanzuiging van het koelwater van de motor via de saildrive gaat. Anders konden de kwallen waarschijnlijk mee naar binnen worden gezogen. We starten de motor en langzaam motorden we Rae Basin uit waar we onderweg op de rots nog een zwarte beer zagen staan. Eenmaal in Hesquait harbour hesen we de zeilen en kruisten we vol tuig door de regen naar open oceaan. Hier trok de wind aan tot ca. vijftien / achttien knopen zodat we twee reven in het grootzeil zetten. Met stroom en wind tegen kruisten we rustig langs de kust naar Hot spring Cove waar we onderweg weer telefoon ontvangst kregen. We spraken met mijn moeder en haalden onze e-mails binnen. Rond drie uur en na eenentwintig mijl ging ons anker er in Hot spring Cove in. Op de steiger stonden drie grote husky honden ons aan te kijken. Door de Corona is het hot spring park gesloten en mogen we helaas niet naar de kant. Het is een lang weekend voor de Canadese dus even dachten we dat de honden bewaking waren maar als snel kwamen de eigenaren die waarschijnlijk iets verderop wonen. Het regende hard dus gingen we lekker onderuit met een boek!
01 Augustus 2020
RAE BASIN, HESQUAIT HARBOUR, WEST VANCOUVER EILAND
(49 28.151 N 126 24.192 W).
De zon scheen toen we rond zeven uur in de kuip onze koffie/chocomelk dronken. We zagen en hoorden steeds twee kingfishers achter elkaar door de basin vliegen. Helaas waren ze steeds te vlug en kon ik geen goede foto’s maken. Verderop zaten twee Bald Eagles in de boom te loeren naar vis in het water. De twee andere boten die in de baai lagen vertrokken zodat we de baai voor onszelf hadden. Het was laag water toen we op een gegeven moment verderop in de basin een zwarte beer over het strand zagen wandelen. De drone ging de lucht in en Paul kwam nu langzaam aanvliegen en stopte als de beer naar de drone keek. Toen de beer aan de drone gewent raakte kon hij dichterbij komen en maakte hij een mooi filmpje op anderhalve meter hoogte hoe de beer stenen/rotsen met zijn poot omdraaide en het dieren leven wat eronder krioelde opat. Inmiddels was het bijna lunch tijd geworden en maakte ik een vroege lunch. Daarna werd Giebeltje II te water gelaten en motorden we naar het strand van Cougar Annie Garden. We liepen verder over het strand naar het huis waar we Pieter ontmoetten. Hij herkende ons nog van vier jaar geleden en het was een gezellig weerzien. Hij moest nog wat doen zodat we dezelfde wandeling van vier jaar geleden mochten maken.
TIJDENS WANDELING COUGAR ANNIE
Deze gaat door de tuin van Cougar Annie en dan verder over een boardwalk door een vallei naar het hoger gelegen meer waar hij verschillende cabines heeft. Hier waren twee jonge mensen aan het werk die Pieter deze zomer helpen. Het is een prachtig gebied en een mooie wandeling maar door de Corona heeft hij deze zomer geen gasten. We rusten even uit bij één van de cabines en lazen over Cougar Annie die hier bijna haar hele leven heeft gewoond
FOTO COUGAR ANNIE
Ze heeft hier haar kinderen opgevoed en heeft in haar leven verschillende Cougar, beren, wolven en herten geschoten voor veiligheid en voedsel. Ze had hier ook een postkantoor voor de mensen die hier in de buurt woonden. Hier waren we tijdens de wandeling langs gelopen. Rond drie uur waren we terug en zagen we Pieter op het strand aangespoeld hout aan het hakken. Hij had genoeg gewerkt zodat we lekker in het zonnetje gingen zitten en verder nog wat bij praten.
FOTO PIETER EN HOUT HAKKEN.
Rond zes uur waren we terug aan boord van de Giebateau en terwijl we ons avond eten in de kuip aten zaten de twee kingfishers elkaar nog steeds met veel geluid achter elkaar aan.