DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN.
31 maart 2023
BAIE ANAHO, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 49.220 S 140 03.503 W)
Mijn moeder belde ons vandaag met goedkoopbellen.nl omdat we hier wel telefoon ontvangst hebben maar geen internet. Nadat we met haar hadden gesproken gingen we rond half zeven naar de kant.
In deze baai komt geen rivier of stroompje de baai in en daardoor heeft zich hier in deze baai voor het zand stand een richel van koraal gevormd. Één van de weinige riffen in de Marquesas.
In alle baaien waar we tot nu toe hebben geankerd kwam zoetwater in stromen en was er dus geen koraal rif. In deze baai hebben ze een opening in het rif gemaakt dat wordt aangegeven door kleine boeien en waar we met de dinghy doorheen motorden om bij de het strand te komen. We liepen nog maar net langs de baai toen we een man zagen aanlopen met een lange paal op zijn schouders. We vroegen of we hem konden helpen. Hij had nog een paal iets terug die hij ging ophalen en zo droegen Paul en Roge de twee palen naar zijn huis dat hij aan het bouwen is.
Bij zijn huis aangekomen dronken we een kop koffie en hoorden dat dit dorp nog maar ca. vijfentwintig bewoners heeft en dat het dorpje "Haatuatua"iets verderop aan de oostkust verlaten is. Hij is geboren en opgegroeid "Haatuatua" en heeft daar nog steeds een huis. Ook zijn boer en zus met hun gezinnen wonen er nog maar dat zijn de laatste bewoners van Haatuatua. Zij leven voornamelijk van alle verlaten fruit plantages waarvan ze de opbrengst op de markt in Taiohae (zijn we ingeklaard)verkopen.
Beide dorpjes zijn alleen vanuit Hatiheu via een bospad bereikbaar. Eerst kom je langs Anaho (waar we nu liggen) en vervolgens moet je verder langs de kust en over duinen om in Haatuatua te komen.
Na de koffie wandelden we naar het dorpje Hatiheu. Een wandeling door het bos waarvan het bospad zig/zag over de bergrug van tweehonderd meter hoogte ging en vanwaar we op de top een prachtig uitzicht hadden over de Anaho baai.
Paul Theroux beschrijft deze baai; de apothese van de zuiderzee; afgelegen, beschut, leeg ongerept, in één woord verrukkelijk. .
Onder het wandelen zagen we op vele verschillende plekken grote stenen en muren, overblijfselen van oude heilige plaatsen. Ergens lazen we dat de beste bronnen om iets van het verleden van de Marquesas te construeren de sprakeloze stenen en tiki's zijn die over de eilanden zijn verspreid en die getuigen van bloeiende grote gemeenschappen. Daarnaast beschikken we natuurlijk ook over verslagen van vroegere bezoekers ontdekking reizigers, walvisvaarders, missionarissen en officieren.
Na een uurtje kwamen we aan bij het einde van het wandelpad, het enige pad naar Anaho en Haatuatua. Hier zagen we drie bewoners met een ca. acht opgezadelde paarden staan. Er lag een cruise schip in Taiohae en enkele toeristen hadden een ritje te paard naar Anaho geboekt.
We zagen dat de zadels voor de toeristen van hout waren gemaakt, die zullen aan het eind van dag zelf een houten kont hebben (hihi);
Hatiheu is een goed bereikbaar dropje via een verharde weg vanuit Taiohae (28 km)en Taipiva (12 km) maar wel over een slinger weg door de bergen. Hatiheu is een prachtig klein dorpje aan de voet van drie steile bergen en Baie Hatiheu. Langs de rotsachtige kust is een langgerekt grasveld met kokos bomen en meerdere tiki's en een kleine pae pae (verharde vloer van gemeenschap huis of platform van voor de europeanen). Aan de andere kant staat midden in het dorp op een groot grasveld een grote kerk met twee torens aan beide zijde en aan de westzijde van het dorp steken grote steile basalt pieken omhoog. Een van de basalt pieken is ca driehonderd meter hoog met daarop een wit maria beeld dat er in 1872 is opgezet.
We hadden in de lonely planet gelezen dat hier twee mooie oude archeologische sites waren en dus wandelden we het dorpje door en verder via de hoofdweg een andere berg op het dropje uit langs verschillende huizen met plantages. Op een gegeven moment zagen we twee jongens in een plantage aan het werk en vroegen waar de Tohua de Hikokua (ontmoeting plaats en plaats waar festivals gehouden werden/worden) was.
Naast/achter hun plantage was de Tohua ter grootte van een voetbalveld; een groot veld omringd door een stenen muren met tiki's. Ze vertelden dat ze polynesische dansers waren en dat ze in december tijdens het grote festival moeten optreden.
Vervolgens liepen we verder over de hoofdweg de berg op tot we bij de Tohua koueva aankwamen. Dit is een grote ontmoeting plaats met daarin een marae (traditionele polynesische tempel met een ahu (altaar)) , een pae pae; (verharde vloer van gemeenschap huis of platform) een Mana hole, verschillende muren en grote stenen met petroglyphs en vlakbij de ingang een reuzenboom.
We liepen dieper het bos in en zagen als eerst het hutje/afdak met een pae pae. Daarvoor lagen verschillende terrassen omringd door verschillende muren met altaren, grote stenen met rotstekeningen (petroglyph's) en een ronde kuil die van binnen met steen was bekleed, waar men krijgsgevangenen hadden vastgehouden om ze vet te mesten voordat men ze doodde en opaten. Deze heilige plek wordt nog steeds gebruikt voor festivals en dans optredens.
Naast de ingang stond stond een paar reuzen bomen. In vroegere tijden hadden de marquesanen de schedels van hun vijanden tussen de luchtwortels geplaatst.
We liepen dezelfde weg terug naar het dorpje en aangekomen bij de supermarkt kochten we water zodat we hun internet konden gebruiken om emails etc binnen te halen. Ik had net een email klaar om te versturen toen bleek dat de hun wifi het niet meer deed. Sorry, problemen met de internet even geen wifi meer?? Dus wandelden we op het heetst van de dag de berg op en passeerden de acht toeristen op paarden die naar Anaho waren geweest. We zagen dat er op de houten zadels gelukkig wel jute zakken lagen.
Rond één uur en na dertien kilometer te hebben gewandeld waren we terug aan boord waar het verse meloen sap al koud stond in de koelkast. Het was een mooie dag!
30 maart 2023
BAIE ANAHO, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 49.220 S 140 03.503 W)
Onderwijl dat ik met mijn moeder aan de telefoon was haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Al snel moesten we ophangen omdat de verbinding slechter werd. Met vol tuig kruisten we heel langzaam baai uit. Er stond weinig wind en de weinige wind draaide ook nog eens alle kanten op zodat we uiteindelijk na een uur de baai verlieten. Met ca acht a tien knopen wind zeilden we aan de wind naar de zuidoost hoek van het eiland om daarna halve wind langs de oostkust te zeilen. Een ruige kust met hoge kliffen waar de trade wind en swell bijna altijd opstaat.
Onderweg nam de wind af en omdat de swell terug gekaatst werd door de kliffen werd het een rommelige zee en bleven de zeilen nog maar net vol staan. Aangekomen aan de noordoost punt zeilden we het laatste stukje ruime wind langs de noordkust tot aan Baie D' Anaho waar ons anker er rond kwart voor twaalf en na eenentwintig mijl inging. Er lagen al vijf andere zeilboten voor anker, bijna allemaal fransen.
Onderweg zagen we één dolfijn en verschillende vogels waaronder Jan van Gent, Fregat vogels, tropical bird en een paar die ik niet ken.
Nadat we goed en wel lagen aten we de lunch in de kuip onder ons zonnetent en keken we naar de bedrijvigheid op de kant en zagen verderop grote manta rays zwemmen. Op een gegeven moment werd het te warm buiten en hielden we binnen een siesta .Rond vier a vijf uur werd het langzaam weer wat koeler en gingen we naar buiten.
29 maart 2023
ANSE HAKAHAA , BAIE DU CONTROLEUR, NUKU HIVA, (08 52.521 S 140 02.498 W)
Nadat ik met mijn moeder had gesproken gingen we rond zeven uur naar de kant. Dit keer motorden we niet de rivier op maar gingen naar het strand waar we Giebeltje II optrokken. Het was rustig weer met weinig swell.
Iets verderop stond een hut waar drie mannen bezig waren en waar we naar toe liepen. Vroeger kwam hier het bevoorrading schip en enkele cruise schepen maar door de goede wegen komen deze schepen nu alleen nog maar in Taiohae. De man die het gebouw nu gebruikt maakt er bamboo matten die ze gebruiken voor o.a muren van huizen.
Er stonden lange bamboo palen die ze op maat zaagden(LINKS BOVEN). Daarna werden de Bamboo stokken in de lengte doormidden gezaag en werden ze vervolgens met een hamer platgeslagen. (RECHTS BOVEN). Hierdoor breekt de bamboo vanzelf in de lengte en hebben ze mooie lange vlakke repen om mee te vlechten(LINKS ONDER). Om het vlechtwerk strak tegen elkaar aan te krijgen sloeg hij rustig met de hamer tegen het vlechtwerk (RECHTS ONDER). Alles is hier handwerk niets gaat met machines.
Hij had ook een paar matten liggen met witte en zwarte patronen. Toen we daarna vroegen bleek hij de bamboo licht te verbranden waardoor het een bruine/donker bruine zwarte kleur krijgt.
Vervolgens liepen we dezelfde weg als gisteren naar en door het dropje Tapivai maar nu wandelden we de rivier over en liepen over een verharde weg verder. We kwamen in gesprek met enkele bewoners die ook die kant op liepen en vroegen naar het pad dat naar de oude PAE PAE (verharde vloer van een gemeenschap huis of een vergader platform van voor de europeanen) gaat.
Op een gegeven moment gaf de man te kennen dat we langs een paar huizen moesten lopen. Daarachter begon het pad die door de groene vegetatie de heuvel op ging naar de Pae Pae. Voor de zekerheid controleerden we nog even op maps.me of we de goede kant op gingen. Na vijftien tot twintig minuten wandelen kwamen we aan bij Tiki Pae Pae. Eerst zagen we een lange stenen muur rondom een groter gebied en in het midden stond een klein oud stenen platform met aan de zijkanten enkele tiki's.
Ik had gelezen dat ze hier Vanille verbouwden dus gingen we daar op de terug weg langs, helaas was dat er niet meer en dus wandelden we verder het dorpje door. Hier zagen we mannen onder een groot tentdoek aan het werk. Ze waren grote palen aan het bewerken/ hout snijden.
Met potlood en passer tekenden ze de figuren op de palen om ze vervolgens met een beitel uit te hakken. In december is hier een groot festival en dan moeten de palen klaar zijn. Ook hier gaat niets met machines maar alles met de hand.
Toen we terug aan boord kwamen zagen we drie hele grote manta rays rond de boot zwemmen. Zulke grote manta rays hadden we nog nooit gezien en zo dichtbij. Op een gegeven moment zagen we er wel zeven zwemmen. Zowel op de rug (zwart)als op de buik(wit).
HELE GROTE MANTA RAY'S
28 maart 2023
ANSE HAKAHAA , BAIE DU CONTROLEUR, NUKU HIVA, (08 52.521 S 140 02.498 W)
Voordat we naar de kant gingen spraken we met mijn moeder aangezien we in deze baai telefoon/internet hebben.
Rond zeven uur motorden we met Giebeltje II naar de kant en verder de rivier op. Het werd hoog water zodat we stroom mee naar binnen hadden. De rivier was niet diep en op een gegeven moment konden we niet verder met de motor, geen probleem dan maar roeien, oeps een roeispaan vergeten!
Vlak voor ons was een lokale man naar binnen gemotord die zijn boot iets terug op een vlakte trok. Wij gingen naar hem toe en mochten onze dinghy daar ook achterlaten. Hij had grote trossen bananen bij zich en voor vijf euro kochten we z'n grote tros en kregen er een grote meloen bij. We kregen een lift naar zijn huis en vandaar liepen we verder over de weg langs langs het plaatsje Taipivai met in het centrum een TOHUA (ontmoeting plaats en plaats waar festivals gehouden werden voor de europeanen kwamen) met daarop verschillende Tiki's en ernaast een plek waar ze lokaal handwerk verkochten maar dat nu gesloten was. We kwamen we een man te paard tegen die gelijk een praatje begon. Helaas in het frans maar met wat gebaren begrepen we toch iets.
DROPJE TAPIVAI
De hoofdweg ging met een bocht de rivier over maar wij liepen rechtdoor een onverharde weg op. De bewoners wonen niet aan deze weg maar hebben hier stukken grond waar ze groente/fruit verbouwen; kokos, bananen, mango, citroen, papaya, soort grapefruit maniok, breadfruit, bamboo, taro etc. Aan de andere kant van de landjes loopt de rivier waar ze het water vandaan halen.
Ook zagen we meerdere bijenkorven en vele paarden. Op sommige landjes waren ze aan het werk en zeiden we ze gedag.
Na anderhalf uur over de onverharde weg te hebben gewandeld kwamen we aan bij het einde van de weg, vlakbij de waterval. Hier stond een gebouw met turbines die elektriciteit opwekken.
Het laatste stukje naar de waterval moesten we door de jungle en klauterden we over enkele boomstronken. Uiteindelijk kwamen we bij een mooie hoge waterval met daaronder een plekje waar we in het water konden zitten, helemaal alleen! Nou ja behalve de nonos (hele kleine zwarte mugjes/sandfly)
Terug liepen we dezelfde weg totdat er een auto langs kwam en we een lift kregen. Ze vroegen of we citroenen en grapefruit wilden en stopten bij een landje waar ze wat citroenen, grapefruit en mango's plukten. In de achterbak hadden ze bijenkorven staan en naast ons op de bank lag een imker pak. Via google translate spraken we wat en werden we uitgenodigd om met hun mee naar huis te gaan. Hun huis stond op de heuvel met uitzicht over de baai, waar we de Gieateau konden zien liggen.
We hielpen hun de bijen korven (die behoorlijk zwaar waren van de honing) in de schuur te zetten waar alle apparatuur stond om honing uit de korven te halen. Zo zagen we hoe ze rek voor rek de harde korst aan de buitenkant van de honing van het rek afsneden/schraapten. Wij mochten het ook proberen zodat Paul een rek deed. ( BOVENSTE)
Vervolgens ging het rek in de centrifuge en nadat er negen rekken in de centrifuge stonden (LINKS ONDER) was deze vol en lieten ze deze ronddraaien. Dan de ene kant op dan de andere kant en onderwijl kwam de vloeibare honing die door twee zeven gezeefd werd er vanonder uit in een emmer (MIDDEN ONDER). Het centrifugeren duurde ca. drie minuten.
We wilden ze verder helpen maar ze vonden het te warm, de rest deden ze vanavond als het wat koeler was. Ik vroeg of ze ook honing verkochten en kocht een grote fles van hun zuivere honing (RECHTS ONDER).
Of dit alles nog niet genoeg was kregen we nog een hele zak met mango's avocado's breadfruit, rijpe bananen grapefruit mee, echt heel veel!
We werden terug gebracht naar de dinghy waar we afscheid namen en ze heel hartelijk bedankten. Voordat al het fruit aan boord ging, wasten we alles met zoet water in de dinghy, we willen geen ongedierte aan boord.
ALLE FRUIT DAT WE KREGEN
We dronken een bananen smoothy in de kuip en daarna schilde ik de broodvrucht, haalde de pit eruit en kookte het als aardappels. De rest van de middag zaten we in de kuip, lazen wat en deed ik de administratie bij een temperatuur van ca. tweeëndertig graden. Aan het eind van de middag werd het iets bewolkt en kwamen er een aantal squalls over, geen wind wel regen.
27 maart 2023
ANSE HAKAHAA , BAIE DU CONTROLEUR, NUKU HIVA (08 52.521 S 140 02.498 W)
Na het ontbijt liet Paul de drone over de baai vliegen en was het nog lastig om de hoge bergen helemaal op de foto te krijgen
Even voor negen uur gingen we naar Sybille en Bo en mocht ik met hun skype (zij hebben starlink) mijn moeder bellen. Inmiddels is er elf en een half uur tijdverschil dus als het bij ons negen uur in de ochtend is, is het in Nederland half negen in de avond.
Na een paar dagen alleen te hebben geemaild was dat erg gezellig. Daarna namen we tijdelijk afscheid van Sybille en Bo. Zij hebben hier tijdens de Covid al gezeild en kennen deze eilanden zodat ze naar de Tuomotu eilanden gaan om daar te kite surfen. Wij hebben dit gebied nog niet gezien en willen hier eerst wat rond zeilen. We zeilden de baai uit en kruisten met tien a twaalf knopen oosten wind oostwaarts langs de kust.
We passeerden Bai Taiohae (hier hebben we ingeklaard) en kregen zowaar internet aan boord zodat we tante Jannie belden. Inmiddels was het bij ons twaalf uur dus eigenlijk veel te laat om nog te bellen maar gelukkig was ze nog wakker en spraken we gezellig een tijdje met elkaar. Even wennen aan het tijdverschil (hihi) Tijdens de verdere zeil trip bleek dat we de hele tijd telefonisch bereik hadden, niet altijd internet maar wel telefoon ontvangst. Rond twee uur kwamen we aan bij Baie du Controleur en kruisten hier verder in tot Anse Hakahaa bij het plaatsje Tipivai waar ons anker er rond drie uur en na zestien mijl inging. Nadat we goed en wel lagen dronken we zelfgemaakt Carambola sap uit de koelkast en genoten van het uitzicht. Even verderop zagen we een groep mantra zwemmen.
26 maart 2023
ANSE HAKATEA , BAIE DE TAIOA, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 56.691 S 140 09.829 W)
Vanochtend kwam eerst Amanda en later Bruce langs om wat tips te geven van mooie plekken in de Marquesas. De meeste zeilers die we tot nu toe in Frans Polynesie hebben ontmoet zijn hier gestrand tijdens de Covid en kennen elkaar al langere tijd. Sommige van hun zijn toen het mogelijk werd naar Hawaii, Alaska en via Mexico nu weer terug in de Marquesas. Tijdens de Covid mochten ze hier rond zeilen en weten ze dus leuke plekjes.
Sybille en Bo hadden op de tocht hiernaar toe in een nacht een grote squall over zich heen gekregen die hun code zero stuk heeft gemaakt en die ze niet meer uitgerold kregen. Vanochtend waren ze daarmee bezig zodat Paul ernaar toe ging om te helpen. Al snel was het zeil uitgerold en konden ze zien wat de schade was, gelukkig is het nog wel door een zeilmaker te repareren . Ondertussen was ik bezig om van de Carambola's (groen/geel/oranje ster vormige vrucht) sap te maken en een deel in te vriezen als ijsjes. Amanda had me gisteren verteld dat je de pitten niet moet eten aangezien die slecht zijn voor de nieren zijn en dus haalde ik die eruit.
Toen Paul terug kwam begonnen we met dinghy. We hebben in Ensenda een hoes voor Giebeltje II gemaakt maar de lijm van het klittenband tussen het klittenband en de boot liet los. We hadden hier min of meer al op gerekend zodat we in Nanaimo extra goede PVC lijm hadden gekocht. Niet alleen voor het repareren van de hoes maar ook als we eventueel schade aan de dinghy krijgen. Nu het zo warm is was de klus aardig snel geklaard en was het inmiddels lunch tijd.
Halverwege de middag gingen we naar de kant want we hadden gehoord dat er ook een wandeling naar Taiohea is, die als je doorloopt vijf uur duurt. Wij liepen hiervan een klein stukje over een smal bospad tussen de groene vegetatie en net als gisteren zagen we tussen de vegetatie heel veel kokos krabben lopen. Als we te dichtbij kwamen schoten ze in hun holen of verstopten zich onder stenen of boomstronken.
Terug aan boord doken we het water in, heerlijk even afkoelen in water dat ca dertig graden is (hihi).
Rond half vijf kwamen Sybille en Bo en zaten we gezellig te praatten.
25 maart 2023
ANSE HAKATEA , BAIE DE TAIOA, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 56.691 S 140 09.829 W)
WANDELING DOOR DE HAKAUI VALLEI NAAR DE VAIPO WATERVAL
De Hakaui vallei is een geweldige snee in het basalt platform met aan weerszijde van de rivier verticale muren tot bijna achthonderd meter hoog met aan het eind de Vaipo waterval. Ooit was deze vallei het leengoed van koning Te Moana en koningin Vackehu die er een koninklijke verharde hadden laten aanleggen. Deze weg gemaakt van grote stenen liep langs de river.
Rond kwart over zeven haalden we Sybille en Bo op en gingen samen met Giebeltje II naar het strand.
Als eerst liepen we langs de baai, de begraafplaats en Hakaui die bestaat uit een paar huizen met tuinen waarin veel fruitbomen stonden.
Nadat we dit gepasseerd hadden liepen we deels over een bospad deels over de oude koninklijke weg door een prachtige groene vegetatie met daartussen een oude Marae met Tiki en delen van oude muren.
We kruisten meerdere malen de rivier waar we doorheen moesten. Paul en ik hadden sandalen aan en liepen er gewoon doorheen maar Bo en Sybille hadden wandelschoenen aan en moesten deze steeds uittrekken.
Hoe verder we de vallei ingingen hoe hoger de basalten muren om ons heen, echt prachtig!
Na twee uur wandelen kwamen we aan bij de waterval met daaronder een basin.
Helaas was de waterval niet meer dan een klein stroompje. Later hoorden we dat ze het water omgeleid hebben en dat het water nu grotendeels naar Taiohae wordt geleid. Toen we bij de waterval een broodje aten kwamen er nog meer zeilers aangewandeld zodat we gezellig met elkaar stonden te praatten en gezamenlijk terug wandelden.
OP DE TERUGWEG
Op de terugweg lieten we ons in de rivier zakken en lagen een tijdje heerlijk in het koele water. Even verderop plukten we Carambola's en citroenen van de bomen die langs het pad stonden.
Rond één uur zetten we Sybille en Bo af op hun catamaran en gingen nog even buurten bij wat andere zeilboten in de baai. Zo werden we uitgenodigd om rond half vijf bij Bruce op zijn trimaran wat te komen drinken. Hier ontmoetten we ook Amanda, en Robin.
24 maart 2023
ANSE HAKATEA , BAIE DE TAIOA, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 56.691 S 140 09.829 W)
Gisteren avond en vannacht kwamen er een paar goede regenbuien over zodat de emmer vanochtend vol water zat.
Rond half zes zagen we dat de opkomende zon op de top van de bergrug begon te schijnen, dat een prachtig gezicht was.
Terwijl ik binnen bezig was en de vuile kleren waste maakte Paul met behulp van de compressor het onderwaterschip schoon van aangroei. Na iets meer dan een uur was hij klaar en dronken we samen een smoothy in de kuip.
Gisteren kregen we van een andere zeiler die een tonijn gevangen had een stuk vis zodat we een deel hiervan als lunch aten en een ander deel in de vriezer deden. Gisterenmiddag had ik van passievruchten limonade gemaakt en een deel in de vriezer gedaan zodat we dit als toetjes aten, een heerlijk passievruchten ijsje!
Na de lunch zaten we grotendeels rustig in de kuip en keken naar de geiten die op de berghelling graasden, de vogels in de lucht, een schildpad in het water en naar de bedrijvigheid van mensen op de zeilboten.
O ja, gisteren hadden we van andere zeilers gehoord dat we moesten betalen voor de vuilnis en het water (niet eens drinkwater), ook als je er geen gebruik van maakt moet je toch betalen. Vuilnis is tot daar aan toe maar regenwater dat je niet eens kan drinken?! Niet alleen op dit eiland maar ook op andere eilanden schijnen we hiervoor te moeten betalen, we gaan het meemaken.
23 maart 2023
ANSE HAKATEA , BAIE DE TAIOA, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 56.691 S 140 09.829 W)
EEN MARAE is een platform dat meestal is gebouwd van vulkanisch stenen of koraal, waar oude polynesische erediensten plaatsvonden, vaak geassocieerd met culturele, sociale en politieke ceremonies. Sommige Marae zijn bescheiden van omvang die werden gebruikt bij lokale
vieringen van familie of clans. De grotere Marae werden gebruikt als er leiders van verschillende eilanden of archipels samenkwamen om belangrijke sociale kwesties te bespreken, de goden te vieren of een koning op de troon te zetten.
DE TIKI BEELDEN werden oorspronkelijk gemaakt uit hout of steen in de vormen van figuren uit de polynesische mythologie.
Rond half zeven wandelden we langs de baai naar het Marae Vehine ook wel Temehea genoemd. Deze Marea is in 1989 herbouwd voor het Marqueses eiland festival. De Tiki's op deze Marae zijn gemaakt door kunstenaar van het eiland maar ook door kunstenaars uit Paas eiland. De gevarieerde ontwerpen getuige van de vitaliteit van hedendaags kunst van de Marquesas. Wij vonden dat geen van deze Tiki's ook maar iets op de Tiki's op Paas eiland leken.
Ik had in een oude lonely planet gelezen dat er verderop ook nog een andere Marae "Maula" was en dus liepen we langs de weg een stukje het dorp uit. Bij een splitsing wisten we niet hoe we verder moesten en vroegen het aan een automobilist die voorbij kwam, die had geen idee waar Marae "Maula" was. Dus vroegen we het de volgend de automobilist maar ook hij wist het niet. Wel wist hij een andere Marae drie kilometer verderop in het bos. We stapten bij hem in de auto en nadat we zijn zoontje bij school hadden afgezet reed hij eerst via de hoofdweg en later over een bospad naar deze Marae Hij was een sportleraar uit Frankrijk en werkt hier voor vier jaar, dan moet hij terug naar Frankrijk. Bij de Marae aangekomen bedankten we hem en moest hij terug naar school om te werken.
De Marae waar hij ons heen had gebracht was een oude Marae waar aankomend december een groot festival gaat plaatsvinden. Deze Marae staat tussen grote oude hoge bomen, pandanus bomen verschillende soorten fruit bomen o.a mango, bananen en broodvrucht en nog vele andere vegetatie. De muur die de Marae deels omringt was van grote stenen gemaakt en op de Marae zelf stonden enkele tiki's en drie afdaken/hutten gemaakt van gedroogde bladeren en waarvan de palen waren bewerkt met prachtig houtsnijwerk
Toen we er wat hadden rondgewandeld zagen we een stenen muur/pad waar we overheen wandelden en zo terug bij de weg kwamen. Eenmaal langs de weg met huizen zagen we hoe ze bladeren in de zon te drogen hadden gelegd.
Terug in het dorp kochten we brood en sprak ik nog even met mijn moeder terwijl Paul wat internette. Rond tien uur waren we terug aan boord, hesen de zeilen en haalden ons anker op. Met ca. vijf knopen wind zeilden we vol tuig de baai uit om vervolgens vier mijl oostwaarts met een ruime wind koers langs de kust naar de volgende baai te zeilen. Onderweg zagen we een prachtige hoge rotsachtige kust met daarboven het groene eiland met soms hoge groene steile pieken. Echt prachtig!
Rond twaalf uur en na zeven mijl ging ons anker er in Anse Hakatea in waar al drie andere zeilboten voor anker lagen met o.a Sybo.
Toen we goed en wal lagen dronken we een smoothy onder ons zonnetent in de kuip en vervolgens ging ik aan de gang met alle foto's die we gemaakt hadden terwijl Paul wat andere kleine klusjes deed. Rond vijf uur werden we uitgenodigd door Sybille en Bo om bij hun wat te komen drinken en hadden ze ook wat andere zeilers uitgenodigd. Het werd een gezellige middag/avond.
22 maart 2023
TAIOHAE BAY, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 54.963 S 140 06.009 W)
Om half zes was het licht en ging Paul bezig met het extra zonnepaneel aan te sluiten en bevestigde dit op onze zonnetent boven de kuip. Ik was ondertussen bezig met de kleding, de fleece en andere kleren voor koelere streken werden verder weg opgeborgen en de kleding voor tropisch weer werden naar voren gehaald zoals afrits broeken en blouses. Rond half zeven gingen we naar de kant om vers groente/fruit en brood te kopen. Zes uur gaan hier de winkels open en is de markt al in volle gang. Zo kochten we lokale producten zoals witte kolen, komkommers, uien, kouseband (lange groene bonen), pastinaak wortel, passievruchten, bananen en mango's voor ca. veertig euro. We zijn nog nooit in z'n duur land geweest qua groentes en dan lokale groentes, geen groentes die aangevoerd moeten worden (behalve de uien).
Terug aan boord ruimde ik alles op en daarna dronken we een smoothy in de kuip terwijl we met wat vrienden en mijn moeder belden. Na de lunch gingen we naar de kant waar Paul internette bij het internet cafe.
Ik had de camera meegenomen zodat ik wat rond wandelde en foto's maakte van andere monumenten, beelden en bloeiende bomen/planten.
21 maart 2023
TAIOHAE BAY, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 54.963 S 140 06.009 W)
Vanochtend waren we om zeven uur op de kant voor een wandeling, voordat het te warm werd. We liepen over de weg langs de Gendarmerie en verder de heuvel op tot de eerste splitsing. Op Mapsme stond dat daar een wandelpad zou beginnen maar dat is inmiddels een verharde weg geworden zodat we tussen huizen/ tuinen met daarin mooie bloemen en fruitbomen verder wandelden tot we op een gegeven moment een doorlopende weg waren ingelopen.
Bij het laatste huis werd ons duidelijk gemaakt dat we niet verder konden. De man moest toch naar het dorp zodat we over een modderig bospad achter hem liepen terug naar de weg. Bij de hoofdweg aangekomen besloten we om te kijken of we een lift naar het Toovii plateau konden krijgen. De eerste automobiliste stopte, zij moest naar het vliegveld en kwam langs het Toovii plateau zodat we instapten. Over een steile slingerende weg reden we de groen begroeide berg op. Onderwijl zaten we moeizaam te praatten want zij sprak geen engels en wij geen frans maar met handen/voeten en de vertaler konden we toch een kleine conversatie houden. Ze stopte bij een uitkijk punt zodat we een foto konden maken van de groene omgeving met Taiohae bay waar vele zeilboten voor anker lagen met daarbij voor de verandering vandaag ook een groot cruise schip uit Tahiti en een bevoorrading schip.
Hoe hoger we kwamen hoe aangenamer de temperatuur (koeler)en hoe meer de vegetatie veranderde in dennebomen, varens etc. Na iets meer dan een uur over een steile slinger weg te hebben gereden stapten we uit bij een wandel punt op het Toovii plateau.
Toovii is het achthonderd meter hoge oude kratermeer van de Tekao vulkaan omringd door het grillige hoge groene bergen. De vegetatie bestaat uit regen woud van o.a dennebomen, harsachtige bomen, varens, pandanus afgewisseld door uitgestrekte weide waar koeien grasen. Het toovii plateau bevoorraad de hele archipel van vlees,melkproducten en hout.
Hier wandelden we over een goed pad door het oude kratermeer deels langs de weide en later door afwisselde groene vegetatie.
Heel anders dan beneden bij de kust waar het een stuk warmer is. Helaas was dit een spontane actie geweest en hadden we alleen water bij ons en geen eten zodat we na een tijdje dezelfde route terug liepen. Terug bij de weg moesten we even wachten tot er een auto aankwam zodat ik met mijn moeder sprak. Maar de eerste automobilist die langs kwam nam ons gelijk mee. Ook deze vrouw sprak weinig engels maar met handen/voeten en vertalen konden we toch een klein gesprek voeren. Zij stopte bij een ander uitkijk punt 'Te Kaika" vanwaar we ook de Taiohae baai met de omgeving konden zien.
Alles gaat hier even vriendelijk/gemoedelijk en er is geen haast! Ze zette ons af bij de supermarkt waar we onze bestelde banquettes kochten en voor morgen nieuwe bestelden. We liepen naar het internet cafe waar ik de foto's op de weblog zette en Paul wat op internet keek. In het begin van de middag waren we terug aan boord en kwamen Sybille en Bo met hun catamaran Sybo de baai in varen. We kennen hun uit canada/Mexico en hadden onderweg contact met hun. We verwachtten hun al zodat we mango's en een banquette hadden gekocht. Nadat ze goed en wel lagen gingen we naar ze toe waar we een tijd samen gezellig zaten te praatten. Rond half vier waren we terug aan boord waar ik de weblog schreef en wat huishoudelijke klusjes deed terwijl Paul zich bezig hield met de elektrische bedrading. Nu de vriezer en de koelkast met deze hitte zo hard moeten werken hebben we ons extra (oude) zonnepaneel tevoorschijn gehaald en was Paul deze aan te sluiten.
20 maart 2023
TAIOHAE BAY, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 54.963 S 140 06.009 W)
Rond zes uur werden we wakker en kregen we de en na de andere regenbui over ons heen. In Nederland is de lente begonnen maar hier zitten we in het regenseizoen. Rond zeven uur gingen we tussen de buien door naar de kant en liepen naar de gendarmerie om in te klaren. We vulden drie formulieren in waarvan we er één naar Tahitie moesten emailen. Het lastige was alleen dat ik de laatste tijd spaans heb geleerd/gesproken en daardoor mijn beetje frans ben kwijtgeraakt. Omdat we europeanen zijn werden de paspoorten niet gestempeld en hebben we opgegeven dat we acht maanden willen blijven (kan veel langer als europeaan), maar dat gaan we zeker niet doen! We mogen nu vrij rond zeilen in Frans Polynesie en hoeven pas uit te klaren als we het land gaan verlaten.
Vervolgens gingen we naar het postkantoor waar we een simkaart en twee opwaardeer kaarten kochten. Nu zijn we weer telefonisch bereikbaar telefoon nummer: (689) 87367756. Terwijl we moesten wachtten in het postkantoor vroeg ik aan twee polynesische vrouwen een paar woorden polynesisch en terwijl ik de woorden oefende hadden zij dikke pret. Goede morgen; A kaoha nui, Tot ziens is; apae, Dank je wel; Koutau nui Nu we toch bij het heuveltje waren waar een nieuwe grote Tiki opstaat die uitkijkt over de baai wandelden we er naar toe en zagen onderweg verschillende andere oude tiki's.
In het midden van de kleine heuvel staat het grote Beeld/Tiki met ernaast een indiaan die over de baai uitkijken.
Gisteren hadden we in de supermarkt franse banquette besteld die we nu gingen ophalen, heerlijk echt frans stokbrood! Op de terugweg liepen we langs de groente/fruit markt en kocht ik vijf kleine rijpe bananen, twee manga's een advocado en twee hele kleine komkommers voor zeven euro, niet echt goedkoop!. Terwijl ik groente/fruit aan het kopen was, kwam Paul in gesprek met een Pool die hier packpakte. Toen ik klaar was ging ik alvast naar het intermet cafe waar ik met mijn moeder en tante Jannie sprak. Inmiddels was het lunch tijd en gingen we terug naar de Giebateau waar we heerlijke banquette aten. In de middag was ik druk bezig met de foto's voor de weblog en las Paul de krant, tussendoor zaten we ook lekker buiten onder onze zonnetent en aten vers bevroren mango als ijsje.
19 maart 2023
TAIOHAE BAY, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 54.963 S 140 06.009 W)
Na een goede nachtrust werden we beide rond zes uur wakker. Toen we buiten ontbeten was het zonnig en genoten we van de mooie omgeving om ons heen.
NUKU HIVA is het grootste eiland van de Marquesas 340 sq km met de hoogste piek Mt Tekao (1224 m)
Het eiland is gevormd door twee vulkanen op elkaar waardoor er zich twee concentrische caldera's hebben gevormd. De bovenkant van de hoofd caldera vormt het grillige raamwerk rondom het Toovii plateau. Ten zuiden van dit plateau ligt de "gebroken mond" caldera van de tweede vulkaan. Hier bevind zich de hoogste berg en het grote natuurlijke amfitheater met aan de voet ervan een natuurlijke baai waar Taiohae rondom is gebouwd Wij liggen in deze baai liggen voor anker.
GESCHIEDENIS NUKU HIVA
De eerste europeaan/amerikaan die hier aan land ging was in 1791 de amerikaan Captain Ingraham
In de eerste helft van de 19e eeuw waren hier Sandelwood handelaren en walvisvaarders die hun haven in Taiohae bay hadden. Één van hun was Herman Melville, die drie weken op het eiland eiland in het plaatsje Taipivai verbleef. Hij is de schrijver van de boeken Moby Dick en Billy Bud.
In 1813 bouwde kapitein Porter hier een vesting (fort Collet) en rond 1839 kwamen de katholieke zendelingen. Toen de fransen in 1842 het eiland overnamen bleef het katholieke geloof. In de tweede helft van de 19e eeuw werd het eiland verwoest door ziektes en het is pas relatief recent dat de eilandbevolking en economie herleeft.
Rond half acht gingen we naar de kant en liepen langs de waterkant naar de kerk/kathedraal.
NOTRE DAME CATHEDRAL VAN DE MARQUESAS
De Notre dame van de Marquesas is gebouwd op een Tohua Mauia (heilige plaats van de voorouders van de Marquesas)
Bishop Dortillon die hier van 1848 tot 1888 bishop was had het land van de traditionele hoofdman gekregen om er een school op te bouwen. De kathedraal is er in 1977 naast gebouwd. De entree is een stenen muur met daarin een poort die aan beide zijde een toren heeft. Daarachter is een klein plein met de kerk en aan het eind van het plein staat het houten beeld van Monsigneur Dordillon.
De kathedraal is gebouwd uit stenen van de zes bewoonde eilanden van de Marquesas.
De oost muur bestaat uit rode Keetu van Hiva oa en het witte zandsteen van Nuku Hiva.
De west muur is gemaakt van stenen van Ua Huku en Fatu Hiva
De zuid muur bestaat uit pumice gesteente van Tahuata en het plein is gemaakt van Phonolite slabs uit Ua Pou. Al het houtsnijwerk in en rondom de kathedraal is gemaakt door plaatselijke kunstenaars.
Toen we even voor acht uur hier in deze kathedraal/kerk aankwamen zat het al vol met polynesische mannen, vrouwen en kinderen. Het meest van de dienst was in polynesisch met hier en daar wat frans. Ook de liederen/muziek was echt polynesisch. Ja, het is alweer dertien jaar geleden dat we in Frans Polynesia waren en dit gehoord hebben. Toch wel weer heerlijk dat we ons nu weer in een echte andere cultuur begeven.
Na de dienst kochten we bij de kerk onze lunch van kip en salade en wandelden terug naar de Giebateau. Op de terugweg stopten we nog even bij het gebouw waar ze souvenirs en fruit/groente verkochten en waar we Kevin ontmoetten. Kevin is hier jaren geleden naar toe gezeild en heeft hier zijn vrouw ontmoet. Na eerst verder door de Pacific te hebben gezeild woont hij nu vijftien jaar hier en heeft hier zijn jacht service bedrijf. Ook van hem kregen we de bevestiging dat we gewoon over het eiland mochten rond wandelen nog voordat we officieel zijn ingeklaard. Terwijl Paul verder met hem zat te praatten kocht ik mango's, sla en een avocado. De avocado had een rare vorm zodat ik niet zeker wist wat ik kocht maar Kevi bevestigde dat dit een avocado was.
Op de terugweg motorden we even langs wat andere boten om een praatje te maken en toen we terug aan boord kwamen was het alweer lunch tijd. In de middag gingen we lekker onderuit. Ik las in de lonely planet over dit eiland terwijl Paul lekker onderuit ging met krant.
18 maart 2023
TAIOHAE BAY, NUKU HIVA, MARQUESAS (08 54.963 S 140 06.009 W)
Het was donker met soms een heldere sterren hemel dat werd afgewisseld door de bewolking van de squall met soms wat regen. Toen we UA- HUKA eiland gepasseerd waren trok de wind tussen de eilanden aan tot ca. vijftien knopen en zeilden we met alleen het voorzeil halve tot aan de wind naar Nuku Hiva. Op zich hadden we het grootzeil erbij kunnen hijsen maar daar hadden we geen zin in, ook omdat er squalls in de buurt waren en je nooit precies weet hoeveel wind daarin zal zitten. We hadden geen haast!
Rond vier uur mexicaanse tijd (01.00 lokale tijd) kwamen we aan bij de hoek van Nuku Hiva en zagen we lichtjes aan de kant. Hier nam de wind af tot ca. tien knopen zodat we verder langs de kust met de All Purpose Genua zeilden. Helaas zagen we alleen de contouren van het eiland. Eenmaal in Taiohae bay ging de wind tegen staan en motorden we het laatste stukje naar de ankerplek waar al meerdere boten voor anker lagen. UIteindelijk ging rond zes uur (03.00 lokale tijd) ons anker erin en zetten we de klokken en horloges op lokale tijd. Na vijfentwintig dagen en na 2895 mijl zijn we aangekomen op Nuku Hiva in Frans Polynesie! Vlak voor dat we naar bed gingen liet een kleine maan zich nog even zien.
Rond zes uur aten we ons ontbijt en zagen een prachtige omgeving! Een grote baai met rondom hoge groene bergen waar je de lava stroken nog kan herkennen met daartussen de vaak traditionele huizen van het plaatsje Taiohae.
Onderweg hadden we al gezien dat we enorm veel aangroei hadden, niet alleen onder maar ook aan de zijkant. Het was nog bewolkt zodat Paul na ons ontbijt in Giebeltje II stapte om de zijkant schoon te maken terwijl ik binnen de boel opruimde en de vuile was in het sop zette.
UIteindelijk bleek de zijkant toch meer werk te zijn zodat ik Paul hielp.
Het was inmiddels ca tien uur, eenendertig graden en tijd voor een ijsje in de kuip. Vervolgens gingen we naar Salty dancer met Greg en Robyn. We kenden hun niet maar we hebben gezamenlijke kennissen en van hun hadden we te horen gekregen dat we niet in het weekend konden inklaren. Zij beaamde dit, zij waren naar de gendarmerie gegaan en hadden te horen gekregen dat ze maandag moesten terug komen. Dus wij gaan maandag inklaren.
Terwijl we bezig waren hadden we ook een andere nederlandse zeilboot Rafiki ontdekt waar we ook even een praatje mee gingen maken.
Terug aan bood was het lunch tijd en aten we de lunch onder ons zonnetent. Na de was te hebben uitgespoeld/ opgehangen en Paul nog wat andere klusjes had gedaan gingen we naar de kant om onze benen te strekken. Hier maakten we Giebeltje II vast aan een kade en wandelden langs de baai met aan de andere kant huizen, enkele winkeltjes en een bank waar we geld pinden. Toen we verder liepen zagen we een polynesische karthedraal waar we naar toe liepen, er bleek morgenochtend om acht uur een dienst te zijn. Het begon te regenen en we zagen dat er meer squalls in aantocht waren zodat terug naar de boot gingen, rust onderuit!
17 maart 2023
25 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Op de weerkaart zagen we dat we in een squall zone zaten waardoor met ook vannacht en vandaag bewolkt bleef met vele squalls om ons heen met daardoor vaak weinig en draaiende wind.
Ook vandaag dobber/zeilden we alleen met de All Purpose Genua, dan uitgeboomd dan weer halve wind. Geen grootzeil want die zou door de swell alleen maar hebben geklapperd.
Rond twaalf uur (9.00 lokale tijd) zagen we door de squalls en de bewolking de eerste contouren van het eiland UA- HUKA dat nog ca. dertig mijl weg lag. Op dit eiland kunnen we niet inklaren we moeten eerst naar Nuku Hiva, daarna kunnen we dit eiland bezoeken.
Heel langzaam kwamen we dichterbij en het was pas rond zes uur (15.00 lokale tijd) in de avond voordat we bij het eiland aankwamen en er langs zeilden. In eerste instantie zagen we het eiland niet door de vele regen die uit een grote squall kwam maar toen die verder getrokken was zagen we een hoog groen eiland. Nu we dichterbij de eilanden waren hadden we meer vogels verwacht maar ook vandaag zagen we weinig vogels, een booby en een paar kleine vogels. Rond vier uur zagen we ook Nuku Hiva voor ons aan de horizon verschijnen. Ook dit eiland lag grotendeels van de dag in de bewolking en regen.
Één ding is zeker, vannacht/morgen komen we aan in Taiohae bay bij het eiland Nuku-Hiva, nog achtentwintig mijl te gaan..
Tijd 10.00 2819 mijl afgelegd, positie 08 30.633 S 138 58.907 W
koers naar Nuku Hiva 247 graden en we varen 240
Tijd 22.00 2863 mijl afgelegd, positie 08 46.823 S 139 39.275 W
16 maart 2023
24 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
De zuidelijke passaat/trade wind is op het ogenblik niet sterk bij ons, zuidelijk van ons (zuidelijk van de Marquesas) is hij ca. vijftien knopen maar daar hebben we niets aan, sterker nog daar hebben we alleen maar last van, wel de golven/swell maar geen wind.
Zodoende hadden we vannacht golven/swell uit allerlei richtingen, (geen witte koppen gewoon een relaxte swell van) met weinig wind ca drie a vier knopen en gingen we aardig heen en weer. Maar met de All purpose Genua kwamen we toch langzaam (twee tot drie knopen)in de richting van Nuku Hiva.
Rond kwart over negen uur mexicaanse tijd (6.15 lokale tijd) kwam de zon achter de bewolking tevoorschijn en werd het een warme bewolkte dag van ca.
tweeendertig graden met nog steeds weinig wind. We hadden gehoopt allang in de zuidelijke passaat/trade wind te zijn beland maar we zijn te vroeg in het seizoen, de passaat/trade wind is nog niet zover noordwaarts gekomen.
In Mexico vertellen ze de zeilers dan ook nog even te wachten om met de oversteek te beginnen, het is nog te vroeg, de zuidelijke trade wind is nog niet noordelijk genoeg. Wij moesten wel vertrekken aangezien ons visum verliep. Gelukkig genieten we volop van de reis en hebben absoluut geen spijt hier zo heerlijk rustig te dobber/zeilen. Wat in ons voordeel werkte was dat de ITCZ zone nu niet zo krachtig was en dat we daardoor weinig te maken hebben gehad met onweer. De squalls die we nu hebben bestaan uit regen en soms meer wind maar de ITCZ zone ligt ver noordelijk van ons.
Gelukkig hebben wij een watermaker zodat we genoeg water hebben, een vriezer met zelfgemaakt ijs en vlees/vis. Het enige wat een beetje hinderlijk is, is dat het verse fruit al langer op is en dat nu de verse groente ook op raken behalve uien, knoflook en aardappelen. Maar we hebben genoeg blik voer dus honger zullen we niet lijden (hihi)
Ik ben het boek Landlijnen van Raynor Win aan het lezen (schrijver van o.a Zoutpad). Een prachtig boek over hoe de natuur een goede invloed op mensen heeft en mensen gezonder kan maken of zelfs kan genezen Op zich ervaren we dit zelf ook altijd (bewust of onbewust) als we in de bossen/natuur wandelen. Maar in dit boek las ik iets nieuws dat ik graag met jullie wil delen (citaat uit boek).
Naaldbomen zijn van onvervangbare waarde voor het menselijk leven, hun werkelijke waarde is onzichtbaar, behalve op heel warme dagen, als er een blauwe waas om de bomen hangt en we hun kostbaarste geschenk wel kunnen zien. De bomen geven pineen af, een chemische stof die het waasje vormt dat de bomen tegen de zon beschermt; op ons heeft het een al even beschermend effect. Wetenschappers hebben ontdekt dat het pineen dat we inademen, een chemische reactie met ons lichaam aangaat, het niveau van het stresshormoon cortisol verlaagt en de activiteit van onze kankerdodende cellen versterkt.
Het bleef een bewolkte dag met om ons heen squalls. Ook vandaag hadden we last dat de wind vaak uit verschillende richtingen kwam en we of van koers veranderde of de zeilvoering aanpasten. Dat was op zich niet veel werk aangezien we alleen met de All purpose Genua (APG)zeilden Dit omdat er vaak maar drie a vier knopen wind stond met een swell van anderhalve meter waardoor het grootzeil zou gaan klapperen.
Dan de boom er in, dan de boom eruit, dan de APG naar de andere kant zetten en zo bleven we bezig. Alleen met de uitgeboomde All Purpose Genua dobber/zeilden we de vierentwintigste nacht in.
Tijd 10.00 2730 mijl afgelegd, positie 07 59.049 S 137 37.731 W
koers naar Nuku Hiva 249 graden en we varen 247 graden
Tijd 22.00 2765 mijl afgelegd, positie 08 13.908 S 138 07.622 W ( nog 117 mijl naar Nuku Hiva, Dat is ca. van Nederland naar England.)
15 maart 2023
DE MARQUESAS EILANDEN
De marquesas eilanden zijn de jongste eilanden van Frans Polynesie.
Ze bestaan alleen uit vulkanische eilanden, worden gekenmerkt door steile hellingen en hebben nauwelijks stranden of koraalriffen.
In het boek van Paul Theroux beschrijft hij de Marqueses als volg;
Hoge, door rotsen omzoomde kusten, waar de branding beukt tegen de oprijzende kliffen, hier en daar onderbroken door diepe inhammen die uitzicht bieden op dichte beboste valleien, gescheiden door uitlopers van bergen, begroeid met pollen gras, afdalend naar zee vanuit een hooggelegen en diep ingekerfd binnenland.
Het rots gesteente vooral, en de manier waarop het pieken vormde, dat was het meest onverwachts. Het was hoog, en voor zover bebost was het donkergroen. Een paar bergen hadden de vorm van heksen hoeden, andere leken op torenspitsen en koepels; alles was geerodeerd, slank, steil en de zwarte rotskliffen daalden loodrecht af naar de zee en schuimende branding. Het is vrijwel onmogelijk de ruigheid van deze eilanden te overdrijven, de vrijwel onbeklimbare steilte van de bergen of de lege dalen. En boven aan elk dal was een grote klaterende waterval, soms wel honderd meter hoog. Geen Lagunes en weinig zandstranden.
We gaan het zien, wordt vervolgd...
23 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
De hele nacht en het grootste deel van de dag hadden we heel weinig tot geen wind maar wel squalls om ons heen en over ons heen. Door de vele squalls in de buurt hadden we niet de normale passaat/trade wind maar draaiende winden die bij squalls hoorden. Bij de opbouwende squalls werd de wind naar de wolk/squall toe gezogen en als de squall uit elkaar viel ging dat gepaard met regen en was de wind er juist vandaan. Tussen de squalls hadden we geen of bijna geen wind. Het merendeel van de nacht en dag was het bewolkt en pas rond vier uur (13.00 lokale tijd) werd de lucht helder met schapen wolken en kwam de passaat wind met ca tien knopen opzetten. Hiermee kwamen ook de golven (zonder witte koppen) zodat het grootzeil bij deze ruime windse koers toch bleef klapperen. Uiteindelijk hebben we het grootzeil weggehaald en zeilden we met alleen een uitgeboomde All purpose Genua de drieentwintigste nacht in.
Tijd 10.00 2648 mijl afgelegd, positie 07 22.780 S 136 26.211 W
koers naar Nuku Hiva 248 graden en we varen 247 graden
Tijd 22.00 2688 mijl afgelegd, positie 07 43.680 S 136 58.929 W ( nog 192 mijl naar Nuku Hiva)
14 maart 2023
FRANS POLYNESIE CULTUUR;
Vermoed werd dat de eerste bewoners van Polynesie uit de Filipijnen of uit Taiwan kwamen. De mensen vertrokken met hun goederen(kokosnoten, broodvruchten, suiker, Taro, honden, varkens, kippen) naar open zee. Naast de goederen brachten ze ook hun cultuur mee; Exotische tempels met beelden, waar menselijke offers en andere rituelen werden beoefend. Hoofdmannen met prachtige outrigger-kano's, mooie vrouwen en erotische dansen.
Toen de missionarissen naar het gebied kwamen verboden zij de inheemse dansen omdat deze in hun ogen onzedelijk waren en maakten vele tempels/beelden kapot. Dit verbod werd later bij wet vastgelegd en pas vanaf begin twintigste eeuw werden deze weer toegestaan. Vanaf de jaren vijftig werden dans festivals georganiseerd, deze dansen zijn geinspireerd op handelingen uit het dagelijks leven.
Er zijn nog restanten van tempels en beelden en hopen dit alles te kunnen gaan zien.
Ook het aanbrengen van tatoeages werd door de missionarissen verboden terwijl dit voordien een grote rol had gespeeld in de cultuur. Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw is het gebruik van traditionele tatoeages weer populair.
DE TAHITIAANSE KEUKEN is een mengeling van inheemse, Europese, Amerikaanse en Chinese gerechten.
De TIARA TAHITI is een bloem die alleen in Frans-Polynesie voorkomt. Het is een nationaal symbool en de bloem wordt o.a. gebruikt om parfum mee te maken.
22 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
We zijn nu drie weken onderweg, onze langste zeil trip tot nu toe.
Mensen kunnen zich het waarschijnlijk niet voorstellen, geen telefoon, geen internet, radio etc. Vroeger was er nog de wereldomroep of BBC news maar dit alles bestaat niet meer zodat we helemaal afgesloten zijn van het nieuws in de wereld. Ergens ook wel rustig geen negatieve informatie want nieuws is tegenwoordig bijna alleen maar negatief. Gelukkig kunnen we wel emails schrijven en binnenhalen zodat we contact hebben met familie en vrienden. Daarnaast halen we dagelijks ook de weerberichten binnen.
De laatste week hebben we weinig wind gehad en zeer relax gezeild met hier en daar wat verandering van zeilvoering.
Onze dagen zagen er dan ongeveer als volgt uit;
Nog voor de zon opkwam haalden we de weerberichten en emails binnen. Rond negen uur mexicaanse tijd, (06.00 uur lokale tijd) aten we samen ontbijt daarna lazen, luisterden podcasts of sliepen. Rond tien uur dronken we samen chocomel/thee. Als er klusjes gedaan moesten worden deden we dit vaak tussen tien uur en middag uur o.a watermaker draaien, eten koken etc. Na de lunch (warm eten) gingen we onderuit, sliepen of lazen/luisterden. Na vier uur in de middag (13.00 lokale tijd) zaten we samen onder de zonnetent in de schaduw in de kuip, namen een frisse douche buiten, aten een ijsje en luisterden naar muziek Het avond eten dat uit tortilla's of roggebrood met kaas en een salade bestond aten we rond zes uur (15.00 lokale tijd) en daarna keken we samen een film. Als de film afgelopen was schreef ik de weblog en ging de zon onder of was net onder gegaan. Rond tien uur (19.00 lokale tijd) haalden we nog een keer de weerberichten en emails binnen en daarna gingen we slapen of gingen de wacht in. Omdat we al die tijd geen andere boten hadden gezien sliepen we vaak beide op de bank en als iemand wakker werd keken we even buiten en deden zo nodig wat aan zeilvoering
Het is een ritme waar we aan gewend zijn geraakt en nu het einde dichterbij komt zijn er dubbele gevoelens. Aan de ene kant fijn dat we een nieuwe omgeving gaan bekijken want we zijn nog niet in de Marquesas geweest aan de andere kant jammer omdat het voorbij is, we vervelen ons geen moment! Wel beseffen we ons nu meer hoe groot de wereld is!
Maar we zijn er nog niet!
De nacht had een mooie sterrenhemel en zoals ook bij de andere nachten konden we de melkweg boven ons goed zien. Rond middernacht (21.00 lokale tijd) nam de wind toe tot ca. zeven knopen en konden we het grootzeil erbij hijsen, zo zeilden we half tot ruime wind verder. Paul zag een prachtige zon opkomst en daarna werd het een zonnige dag van ca. eenendertig a tweeendertig graden. Overdag moesten we ruimer gaan zeilen om koers te houden zodat we de All purpose Genua uitgeboomd aan de ene kant zetten en grootzeil aan de andere kant.
In de middag nam de wind af tot ca. drie knopen maar omdat er een lange swell was bleven de zeilen in eerste instantie nog vol staan. Toen de wind afnam tot twee a drie knopen begon het grootzeil te klapperen en haalden we deze weg. Alleen op de uitgeboomde All Purpose Genua dobber/zeilden we verder. Rond negen uur (18.00 lokale tijd) hadden we een mooie rode zon ondergang aan de ene kant en een squall met regen aan de andere kant die door de zon ondergang paars/rood kleurde.
Met de All purpose Genua uitgeboomd zeilden we de tweeentwintigste nacht in.
Tijd 10.00 2592 mijl afgelegd, positie 07 04.710 S 135 42.907 W
koers naar Nuku Hiva 246 graden en we varen 242 graden
Tijd 22.00 2628 mijl afgelegd, positie 07 17.214 S 136 09.875 W ( nog 247 mijl naar Nuku Hiva)
13 maart 2023
FRANS POLYNESIE ECONOMIE (WIKIPEDIA)..
Frans-Polynesie gebruikt de CFP-frank, die ook in Nieuw-Caledonie en Wallis en Futuna wordt gebruikt en die een vaste wisselkoers heeft met de euro. Mogelijk zal Frans-Polynesie op termijn overstappen op de euro. Frans-Polynesie heeft de zesde economie van Oceanie en hoewel het bij Frankrijk hoort zijn de belangrijkste handelspartners de Verenigde Staten, Japan en China. Het toerisme, het Franse leger en de export van de typische zwarte parels zijn de belangrijkste pijlers van de economie. Er is een belastingvoordeel voor de productie van goederen die moeten concurreren met geïmporteerde producten. Daarnaast is er een sterke sector voor het maken van ambachtelijke producten. Er wordt in beperkte mate aan landbouw gedaan en ook hiervan wordt een deel geexporteerd. Hieronder vallen noni en vanille. De import van de eilanden is twee maal zo groot als de export en daarom zijn ze sterk afhankelijk van financiele steun uit Frankrijk. Ooit was het eiland Makatea een belangrijke vindplaats voor fosfor maar dat is sinds 1964 voorbij. Op de zeebodem zouden nikkel, kobalt, mangaan en koper gewonnen kunnen worden maar hier wordt tot nu toe nog niks mee gedaan.
21 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
De maan wordt steeds kleiner en voegt zich steeds later bij de heldere sterrenhemel (afgaande maan). De hele nacht en meeste tijd van de dag hadden we ca acht knopen wind en zeilden we halve wind met All purpose Genua en grootzeil lekker verder. Het werd een zonnige dag en om ons heen zagen we alleen een mooie turquoise oceaan met een lichte swell en enkele vogels en vliegende vissen. Rond twee uur nam de wind steeds verder af tot vier a vijf knopen en moesten we steeds ruimer gaan zeilen om koers naar Nuku Hiva te behouden. UIteindelijk nam de wind zover af dat de zeilen begonnen te klapperen zodat we het grootzeil weghaalden en alleen met een uitgeboomde All Purpose Genua verder dobber/zeilden. Zo zeilden we de eenentwintigste nacht in.
Tijd 10.00 2520 mijl afgelegd, positie 06 18.890 S 134 54.007 W
koers naar Nuku Hiva 240 graden en we varen 240 graden
Tijd 22.00 2556 mijl afgelegd, positie 06 38.959 S 135 11.525 W ( nog 316 mijl naar Nuku Hiva)
12 maart 2023
FRANS POLYNESIE HEDEN (WIKIPEDIA)
Religie; Protestantisme 54%, rooms-katholicisme 30%
De hoofdstad is Papeete gelegen op Tahiti waar Frans-Polynesie zijn eigen parlement "de Assemblee de la Polynesie Franaise" heeft. De president wordt door deze Assemblee gekozen. Het belangrijkste adviesorgaan is de CESC die vergelijkbaar is met de Sociaal-Economische Raad in Nederland. Verder is er nog de Hoge Commissaris van de Republiek die Frankrijk vertegenwoordigt.
DE LANDSTAAL IS FRANS EN TAHITAANS
De voertaal is Frans en wordt in alle officiele vergaderingen en documenten gehanteerd. In het dagelijks leven speelt het Tahitiaans een belangrijke rol en zijn er veel lokale talen.
BESTUURLIJKE INDELING
Frans-Polynesie is ingedeeld in vijf bestuurlijke eenheden (subdivisions administratives) die verder onder verdeeld zijn in 48 gemeenten ofwel communes.
1 Genootschaps eilanden, 2 De Marquesas eilanden, 3 Tuamotu eilanden, 4 Gambier,eilanden, 5 Austral eilanden
20 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Omdat we al die tijd geen boten hebben gezien sliepen we allebei op de bank. Als een van ons even wakker werd keek hij even rond zo nodig deed hij wat aan de zeilvoering en ging dan weer slapen. Er was alweer een heldere sterrenhemel waar de maan zich later bijvoegde.
De hele nacht en meeste tijd van de dag hadden we ca. tien a twaalf knopen wind en zeilden we halve wind met All purpose Genua en grootzeil lekker verder. Pas in de namiddag draaide de wind en nam af tot ca. vier a vijf knopen. Met een aan de windse koers en weinig swell zeilden we met de Al Purpose Genua en grootzeil verder naar Nuku Hiva. Dit met bijna dezelfde snelheid als de wind.
Terwijl we in de middag in de schaduw onder ons zonnetent zaten zagen we verder weg een groep dolfijnen, enkele vogels maar het mooist was vandaag een hele grote zeeschildpad. Toen we verderop iets zagen drijven pakten we de verrekijkers en zagen we een schild met af en toe een kop erboven uit. Waarschijnlijk is het een Leder schildpad, de grootste schildpad ter wereld van ca. 150-225 cm met een gewicht van driehonderd a vierhonderd kilo. Deze leder schildpad is zeldzaam maar bewoont alle tropische zeeen.
Met All purpose Genua en grootzeil zeilden we de twintigste nacht in.
Tijd 10.00 2392 mijl afgelegd, positie 05 02.238 S 133 07.875 W
koers naar Nuku Hiva 240 graden en we varen 240 graden
Tijd 22.00 2451 mijl afgelegd, positie 05 26.975 S 133 58.335 W ( nog 413 mijl naar Nuku Hiva)
11 maart 2023
GESCHIEDENIS FRANS POLYNESIE VERVOLG/DEEL II (WIKIPEDIA)
In 1940 erkende de administratie van Frans-Polynesie de Vrije Franse Troepen en vele Polynesiers dienden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens deze oorlog werd Frans-Polynesie bedreigd door de Japanners en werden, in het kader van operatie Bobcat, Amerikaanse soldaten en artillerie op Bora Bora gestationeerd. Het is echter nooit tot een Japanse invasie gekomen.
Vanaf 1946 waren de Polynesiers officieel Franse staatsburgers. De status van kolonie in overzees territorium. werd veranderd in Frans-Polynesie.
Toen Algerije in 1962 onafhankelijk werd hadden de Fransen een nieuwe locatie voor kernproeven nodig. Het atol Mururoa en de Tuamotu eilanden werden geselecteerd als nieuwe test locatie. Van 1966 tot 1996 werden ca. 193 tests uitgevoerd, vanaf 1975 waren deze ondergronds. Na een mislukte kernproef in 1974 dreef een nucleaire wolk af naar het eiland Tahiti, waar de hele bevolking - 110.000 mensen - werd blootgesteld aan gevaarlijke stralingswaarden.
In september 1995 wilde Frankrijk opnieuw kernproeven uitvoeren in Frans-Polynesie. Hierop volgde wereldwijd fel protest. In 1996 trad Frankrijk dan uiteindelijk toe tot het Comprehensive Test Ban Treaty, en beloofden ze dus om niet langer kernwapens te testen. Op 28 juli 2021 erkende president Emmanuel Macron dat Frankrijk een grote schuld had bij de eilanden voor de schadelijke kernproeven, zonder evenwel formele excuses aan te bieden.
In de Frans-Polynesische politiek is vraag of men onafhankelijkheid zou moeten nastreven altijd op de achtergrond blijven spelen. Pouvanaa a Oopa was een politicus die zich hiervoor inzette. Hij werd in 1958 veroordeeld tot een gevangenisstraf en vervolgens verbannen naar het Europese grondgebied van Frankrijk. Charles de Gaulle gaf hem in 1968 gratie waarna hij kon terugkeren. Hij zou van 1971 tot zijn dood in 1977 Frans-Polynesie vertegenwoordigen in de Franse senaat. Het idee van onafhankelijkheid zou altijd blijven opspelen, vooral in de tijden dat er kernproeven werden gehouden.
Van 1946 tot 2003 was Frans-Polynesie een overzees territorium (territoire d'outre-mer, TOM).
In 2003 en 2004 was het korte tijd een overzees collectief en sinds 2004 is het een overzees "land", wat het een relatief grote zeggenschap geeft. Wel staan het leger, de politie en het hoger onderwijs onder controle van de regering in Parijs.
19 e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Begin van de nacht kregen we een kleine squall over ons heen met een beetje regen maar verder hadden we een heldere sterren hemel met hier en daar wat bewolking, squalls in de verte en later voegde daar de maan zich bij. De wind bleef ca. tien tot twaalf knopen zodat we de hele nacht met de All Purpose Genua en vol grootzeil halve wind verder zeilden. Ook overdag bleef de wind tien tot twaalf knopen en hoefden we niets aan de zeil voering te doen. Zo schoten we lekker op!
Vandaag hadden we als hoogtepunt een groep kleine dolfijntjes voor de boeg die af en toe hoog uit het water sprongen en verder zagen we een groep sterns.
Met All purpose Genua en grootzeil zeilden we de negentiende nacht in.
Tijd 10.00 2237 mijl afgelegd, positie 03 48.500 S 130 53.744 W
koers naar Nuku Hiva 240 graden en we varen 230 graden
Tijd 22.00 2320 mijl afgelegd, positie 04 29.743 S 132 04.700 W ( 541 naar Nuku Hiva)
10 maart 2023
GESCHIEDENIS FRANS POLYNESIE DEEL 1 (WIKIPEDIA).
De oorspronkelijke bevolking waren de Polynesiers die zich met de Polynesische migratie vanuit Azie over Oceanaan verspreidde. Deze migratie kwam rond de 25e eeuw v. Chr. op gang en bereikte rond het jaar 300 de Marquesas eilanden, en rond 800 de Genootschaps eilanden. Deze volkeren zouden later ook o.a. Paaseiland, Hawii en Nieuw-Zeeland bevolken, waarmee op Antarctica na de hele wereld door de mensheid bewoond was geraakt.
Vanaf 1521 was er contact met Europa, toen de Portugese ontdekkingsreiziger Ferdinand Magellaan het eiland Puka Puka van de Tuamotu eilanden ontdekte. De Nederlander Jacob Roggeveen ontdekte het eiland Bora Bora van de Genootschaps eilanden in 1722, en de Britse ontdekkingsreiziger Samuel Wallis bezocht Tahiti in 1767. In 1768 werd Tahiti een tweede keer bezocht door de Franse ontdekkingsreiziger Louis Antoine de Bougainville, en in 1769 nog een derde keer door de Britse ontdekkingsreiziger James Cook. In 1774 kwamen Spaanse missionarissen naar Tahiti en zij verbleven er een jaar. Bedoeling hiervan was om het christendom te introduceren.
In 1788 wist koning Pomare I het Koninkrijk Tahiti te stichtten bestaand uit Tahiti en Moorea. Hij kon dit doen doordat hij door o.a. James Cook van gereedschap was voorzien waardoor zijn stam betere kano's en wapens kon maken en daardoor de andere stammen kon domineren.
In 1796 was er de overdracht van het district Matavai op het eiland Tahiti aan Kapitein James Wilson van de London Missionary Society. Een groot deel van deze groep zendelingen zou echter snel weer vertrekken.
Vanaf 1797 vestigden er zich voor het eerst definitief Europeanen. Dit waren protestanten van de London Missionary Society. In 1803 werd koning Pomare II van Tahiti gedwongen om te vluchten naar Moorea. Hij en zijn onderdanen werden in 1812 bekeerd tot het protestantisme.
In 1834 arriveerden er Franse katholieke missionarissen op Tahiti die in 1836 weer werden verjaagd. Dit bracht Frankrijk ertoe om in 1838 een kanonneerboot naar Tahiti te sturen. Uiteindelijk werden Tahiti en Tahuata een Frans protectoraat zodat katholieke zendelingen ongestoord konden afreizen. In 1843 werd de Tahitiaanse hoofdstad Papeete opgericht en in 1847 tekende de Fransen en de Britten een verdrag waarin gesteld werd dat de overgebleven koninkrijken van de Genootschaps eilanden, zoals Bora Bora, Raiatea en Huahine onafhankelijk zouden blijven.
Vanaf 1880 was Tahiti niet langer een protectoraat, maar een Franse kolonie (kolonie in overzees territorium)en werden alle Genootschaps eilanden ingelijfd. Ook de omliggende eilandengroepen, zoals de Tuamotu, Marguesas, Gambier en de Austral eilanden werden geclaimd, die daarvoor toebehoorden aan de dynastie van Pomare. De eilanden die deel uitmaakten van Frans-Polynesie (kolonie in overzees territorium) werden niet officieel verenigd tot de oprichting van het Franse protectoraat in 1889.
18e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
We begonnen met een sterrenhemel, iets bewolking waar later de maan bijkwam. Met een uitgeboomde All Purpose Genua zeilden we de hele nacht verder, nou ja dobber/zeilden want er was zo weinig wind dat zelfs de APG inviel maar we toch anderhalf tot twee knopen liepen. Dit door de weinige wind en de stroom die we mee hadden. Paul sliep de hele nacht goed terwijl ik vaak wakker werd van het geklapper. Toen ik uiteindelijk in de vroege ochtend in een diepe slaap viel was Paul wakker en kregen we een squall met aardig wat regen maar zonder onweer en iets meer wind over ons heen waar ik niets van merkte. Toen de squall gepasseerd was en er wat aan de zeil voering gedaan moest worden maakte Paul mij wakker. De wind was gedraaid naar het zuid oosten en nam toe tot ca. vijf knopen zodat we de All Purpose Genua omzetten naar de andere kant en uitboomden. Zo zeilden we rustig verder tot het middag uur. Vlak voor de lunch draaide de wind iets en nam toe tot ca. acht a negen knopen zodat we het grootzeil erbij zetten. Zo zeilden met ca vijf knopen snelheid, halve wind met de All Purpose Genua en Grootzeil verder, recht op doel af.
Op een gegeven moment zagen we een Mahi Mahi (dolphinfish met gele staart) die in de schaduw naast de boot met ons mee zwom. We hadden al gezien dat er soms voor de boeg grote groepen vliegende vissen weg vlogen. De Mahi Mahi zwom dus in de schaduw met ons mee en schoot dan op de groep vliegende vissen af. Verder vloog er een tijdje een booby bij ons in de buurt die het ook op de vliegende vissen had voorzien. Met All purpose Genua en grootzeil zeilden we de achttiende nacht in.
Tijd 10.00 2101 mijl afgelegd, positie 02 38.338 S 129 02.156 W
koers naar Nuku Hiva 240 graden en we varen 230 graden
Tijd 22.00 2156 mijl afgelegd, positie 03 13.700 S 129 41.898 W ( 702 naar Nuku Hiva)
09 maart 2023
FRANS POLYNESIE GEOGRAFIE (WIKIPEDIA);
Frans-Polynesie is een Franse overzeese gemeenschap in de zuidelijke Grote Oceaan en bestaat uit vijf eilandengroepen met in totaal 118 eilanden waarvan er 67 bewoond zijn. De eilanden hebben een totale landoppervlakte van 4.167 km², verspreid over 2.500.000 km² oceaan. Het bevolkingsaantal bedraagt 295.121 (2020).
ONTSTAAN VAN DE VULKANISCHE EILANDEN/ ATOLLEN
Deze VULKANISCHE EILANDEN ontstonden in de loop van miljoenen jaren terwijl de Pacifische Plaat in noordwestelijke richting over hotspots schoof, zoals de Society-hotspot, de Marquesas-hotspot en de Macdonald-hotspot (voor de Australeilanden). Steeds als de tektonische plaat weer verder was geschoven doofde de vulkaan uit en ontstond aan de oostzijde weer een nieuwe vulkaan. Zodra de vulkaan uitgedoofd was, werd het een vulkanisch eiland.
Langzaam zonken de vulkanische eilanden onder hun eigen gewicht naar beneden terwijl het omliggende koraalrif mee omhoog bleef groeien tot net onder het wateroppervlak Op het koraalrif ontstonden eilanden van aangespoeld koraal zand genaamd MOTU OF ISLETS
De vulkanische eilanden werden kleiner en minder hoog waardoor een water tussen het koraal rif en het oorspronkelijke eiland ontstond dat we een LAGOON noemen.
Dus na verloop van tijd ontstond een omliggend koraalrif met motu's en met daarbinnen een diepe lagune waaruit de oude vulkaan cone oprijst.
Bij de veel oudere eilanden zijn de vulkanische eilanden verdwenen en is er alleen nog een Lagoon met een koraal rif dat we een ATOL noemen.
Dus de jongere eilanden zijn hoger, groter en hebben geen koraal rif om het vulkanische eiland. Daarna komen de iets gezonken eilanden met een Lagoon en een koraalrif erom heen en de oudste vulkanische eilanden hebben alleen nog een koraal rif en heten Atol.
FRANS POLYNESIE IS OPGEDEELD IN VIJF GROEPEN EILANDEN.
1 Genootschaps eilanden 2 Marquesas eilanden, 3 Tuamotu eilanden, 4 Gambier eilanden, 5 Austral eilanden
17e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Alweer een prachtige nacht met een volle maan, sterren hemel en hier en daar wat bewolking. We begonnen met een uitgeboomde All Purpose Genua maar halverwege de nacht trok de wind iets meer aan tot ca. acht knopen zodat we de All Purpose Genua aan de ene kant hadden en het voorzeil uitgeboomd aan de andere kant en zo zeilden we verder de nacht door. We hesen het grootzeil niet omdat er teveel swell stond en deze alleen maar zou gaan klapperen.
De laatste keer dat we andere schepen hebben gezien was op 23 februari bij de Revillagigedo eilanden daarna niets meer. Omdat we nu zo langzaam gaan, ca drie a vier knopen sliepen we vannacht allebei en keken even als een van ons wakker was.
Vanochtend rond zeven uur nam de wind af en begon de All Purpose Genua te klapperen zodat we het voorzeil weg haalden en alleen ruime wind met een uitgeboomde All Purpose Genua verder zeilden. Rond tien uur trok de wind aan tot ca zeven knopen en hesen we het grootzeil erbij. In plaats van ruime wind zeilden we schijnbare halve wind zodat beide zeilen vol bleven staan.
Toen we net klaar waren en de zeilen goed stonden zagen we dichtbij een hele grote walvis dobberen. In eerste instantie dachten we dat hij dood was maar hij bleek te slapen want na enige tijd zagen we ineens een spuiter.
Hij had helemaal geen aandacht voor ons tot Paul met zijn voet begon te stampen en hij waarschijnlijk wakker werd. Het bleek een Sperm walvis te zijn. Die kunnen wel elf tot achttien meter lang worden en wegen ca. twintig tot vijftig ton. Wat zou er gebeuren als je tegen een slapende Sperm walvis aan zeilt?
Ik was nog bezig met het opzoeken welke walvis we hadden gezien toen het bilge alarm bij de motor afging.
We keken onder de vlonders en daar lag inderdaad aardig wat water, gelukkig zoet water. Een paar dagen geleden hadden we de waterpomp al gehoord en hadden we een lek gevonden. Nu moesten we opnieuw op zoek naar een ander lek. Paul had al een vermoeden en toen we de watermaker aanzetten zagen we inderdaad dat er bij het nieuwe systeem dat we vlak voor ons vertrek hadden gemaakt een lekkage was ontstaan. Daar waar een dunne slang in een dikkere slang overgaat was het, bij het rubber gaan lekken. Deze lekkage was er waarschijnlijk al enige tijd. We hebben de lekkage met vulkaniseer tape gemaakt en het water uit de bilge gedweild. Nu is de bodem onder de vlonders ook eens schoon gemaakt (hihi). Alleen wel zonde dat het schoonmaken met zoveel water gepaard is gegaan.
Toen we klaar waren aten we een zelf gemaakt Mango water ijsje in de kuip en zagen zowaar een vogeltje vliegen. Nu het zo warm is en ik een beetje ruimte in de diepvries heb gekregen heb ik gisteren voor het eerst van mango ijs gemaakt. Dat is voor herhaling vatbaar!
Rond vijf uur nam de wind af en begon het grootzeil te klapperen zodat we het grootzeil weg haalden. We veranderden de koers naar waar we naar toe moeten en zeilden met een uitgeboomde All Purpose Genua verder. We gaan niet snel, ca twee a drie knopen maar we zijn allang blij dat we niet hoeven te motoren.
Alleen met een uitgeboomde All purpose Genua zeilden we de zeventiende nacht in.
Tijd 10.00 2042 mijl afgelegd, positie 02 15.099 S 128 11.913 W
koers naar Nuku Hiva 239 graden en we varen 240 graden
Tijd 22.00 2076 mijl afgelegd, positie 02 26.074 S 128 41.900 W ( 776 naar Nuku Hiva)
08 maart 2023
DE STILLE OCEAAN
De stille oceaan is de grootste watermassa ter wereld. Tahiti is het centrum van Polynesie. Dit gebied strekt zich uit van Paas eiland tot Nieuw Zeeland en Hawaii. De eilanden zijn bevolkt door eenzelfde ras mensen en dit is ook de reden dat er overal culturele overeenkomsten herkenbaar zijn. Enkele landen/eilanden hebben we hiervan al gezien maar we gaan ook nieuwe gebieden bezoeken.
16e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Onder een prachtige sterren hemel en een volle maan hebben we tot drie uur moeten motoren. Daarna kwam er een bries van ca. vijf knopen en rolden we de All Purpose Genua uit. Zo zeilden we met knik in de schoot verder. Heerlijk geen motor meer te horen maar wat nog fijner is, niet meer de hitte van de motor. In de nacht is die hitte tot daar aan toe maar overdag met de zon is dat binnen haast niet te doen.
Rond negen uur trok de wind aan tot ca. acht knopen en omdat de swell minder was geworden konden we het hele grootzeil bijzetten. Zo zeilden we de rest van de ochtend verder tot rond het middag uur de wind minder werd en het grootzeil begon te klapperen.
Na de lunch haalden we na zeer lange tijd onze spinaker te voorschijn en hesen deze. Zo zeilden we met ca. vier a vijf knopen wind een tijdje alleen met spinaker maar helaas viel de spinaker steeds in zodat we uiteindelijk besloten deze te verruilen voor een uitgeboomde All purpose Genua, zo dobber/zeilden we de rest van de dag verder.
Ondertussen was ik ook druk bezig om de geschiedenis etc van Frans Polynesie te lezen en uit te werken voor de weblog. De schoten die door de spinakerboom gingen schavielden tegen de spinakerboom zodat Paul om beide schoten een stuk leer heeft genaaid.
Vandaag hebben we net als de afgelopen dagen geen vogels en ander dieren leven gezien, ook hadden we vandaag geen squalls.
Alleen met een uitgeboomde All purpose Genua zeilden we de zestiende nacht in.
Tijd 10.00 1968 mijl afgelegd, positie 01 30.775 S 127 16.972 W
koers naar Nuku Hiva 239 graden en we varen 240 graden
Tijd 22.00 2001 mijl afgelegd, positie 01 49.401 S 127 40.717 W ( 845 naar Nuku Hiva)
07 maart 2023
15e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Vannacht nam de wind toe tot ca. acht a tien knopen zodat we het grootzeil erbij hesen. Onder een heldere sterren hemel met een volle maan en goed zicht op Venus en Jupiter (twee heldere sterren recht onder elkaar) zeilden we met een knik in de schoot de rest van de nacht met de All Purpose Genua en grootzeil verder. De afgelopen nachten hadden we deze twee heldere sterren ook aan de horizon gezien maar wisten niet wat het was, dankzij een email van Marietta weten we nu dat het Venus en Jupiter zijn, thanks!
Rond zes uur in de ochtend nam de wind af tot ca vijf knopen en begon het grootzeil te klapperen zodat we alleen op All Purpose Genua verder zeilden.
Op de weerkaarten zagen we dat we nog steeds in een gebied zaten met weinig wind maar dat de ITCZ terug noordwaarts is verschoven..
INTERTROPICAL CONVERGENCE ZONE: SCATTERED MODERATE FROM FROM 00N TO 05N BETWEEN 120W AND 130W.
Het werd een prachtige zonnige dag met heel weinig wind zodat we rustig verder dobber/zeilden, we hebben geen haast.
Afgelopen nacht hadden we de waterpomp een paar keer spontaan horen aangaan, er was ergens lekkage. Toen we vanochtend onder het bed in de achterhut keken vonden we al gauw de lekkage bij een slangen klem dus was het probleem zo verholpen. Ik waste nog meer vuile kleding en verder deden we weinig. Nu we weinig wind en weinig schaduw hebben is het echt warm zodat we buiten water over ons heen gooiden ter afkoeling. Het voordeel is dat de zonnepanelen meer opbrengen omdat de zon recht boven de boot staat.
Waar we de eerste veertien dagen vele mijlen per dag hebben gemaakt zal het nu een stuk langzamer gaan. De zuidelijke trade wind ligt ver zuidelijk van ons en we moeten daar eerst zien te komen. In de namiddag zagen we verschillende squalls, sommige vormden zich (onweerswolken) en andere ontladen zich (regen buien). Enkele squalls hielden we met de radar in de gaten maar alles bleef ver weg.
Nadat we de hele dag heel rustig met de All Purpose Genua hadden gezeild/dobberen (met ca ander half tot drie knopen vooruit) moesten we om elf uur in de avond toch de motor starten om nog vooruit te komen,. Zo motorden we de vijftiende nacht in.
Tijd 10.00 1912 mijl afgelegd, positie 00 52.442 S 126 41.561 W
koers naar Nuku Hiva 237 graden en we varen 222 graden
Tijd 22.00 1937 mijl afgelegd, positie 01 09.362 S 126 56.376 W ( 904 naar Nuku Hiva)
06 maart 2023
14e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
Onder een heldere sterrenhemel met een volle maan en iets bewolking hebben we met ca twaalf a vijftien knopen wind heerlijk vol tuig aan de wind door gezeild. Helaas hield rond zes uur in de ochtend de wind het voor gezien zodat we de zeilen weghaalden en de motor starten
We zijn een beetje te voorbarig geweest om te denken dat we de doldrums achter ons hebben gelaten. Vanochtend kregen we dit weerbericht, de ITCZ is toch naar het zuiden geschoven..
INTERTROPICAL CONVERGENCE ZONE: SCATTERED MODERATE FROM FROM 03S TO 03N BETWEEN 117W AND 125W.
Het werd een mooie zonnige dag maar met weinig wind. Om 08.20 motorden we na tien jaar de evenaar weer over en zijn we terug op het zuidelijk halfrond.
We gaven Neptunes wijn in de hoop dat hij ons de komende jaren ook goed gezind zal zijn.
Onder het motoren draaiden we de watermaker, wasten wat vuile kleding en vervingen een (te lichte) oude kar van het grootzeil die onderweg stuk was gegaan. Inmiddels was het lunch tijd en aten we binnen de lunch omdat het buiten te warm was. Nu we recht onder de zon zeilden was er bijna geen schaduw. Rond het middag uur kwam er ca. zeven knopen wind en hesen we de All Purpose Genua. Toen de wind aantrok tot ca. negen knopen wind hesen we het grootzeil erbij en zeilden met knik in de schoot rustig verder. Bij minder dan vijf knopen moesten we de zeilen weghalen omdat deze dan begonnen te klapperen door de swell die er stond.
Helaas nam rond half zeven de wind af tot minder dan vijf knopen zodat we de zeilen weghaalden en de motor starten. We willen zo snel mogelijk de ITCZ zone uit en de zuidelijke trade wind oppakken. Nadat we samen een film hadden gekeken was het inmiddels negen uur (mexicaanse tijd)en zagen we een rode zonsondergang en een sterrenhemel. Even later nam de wind toe tot ca. zes knopen en hesen we de All purpose Genua en kon de motor uit. Zo zeilden we de veertiende nacht in,
Tijd 10.00 1840 mijl afgelegd, positie 00 05.673 S 125 53.349 W
koers naar Nuku Hiva 237 graden en we varen 2225 graden
Tijd 22.00 1870 mijl afgelegd, positie 00 23.188 S 126 12.744 W ( 968 naar Nuku Hiva)
05 maart 2023
13e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
We zeilden door de ITCZ (Inter Tropical Convergence Zone) ofwel doldrums dat nu bestond uit "scattered moderate weather" .
Gisteren avond in mijn eerste wacht bleven we wind houden maar zag ik de bliksemflitsen verticaal tussen de wolken doorgaan, gelukkig hoorde ik nog geen donderslagen. Toen Paul kwam kijken haalden we voor de zekerheid de AIS radar weg en stopten deze in een metalen kistje en zetten dit in de oven. Mocht het onweer dichterbij komen moesten ook de GPS sen en de ipads erin.
Terwijl ik wacht had zag ik de squalls komen en gaan met hier en daar een beetje regen en iets meer wind maar de bliksem bleef op afstand. De trade wind nam steeds verder af waardoor de zeilen begonnen te klapperen. We haalden het gewone voorzeil en werk voorzeil weg en hesen de All Purpose Genua maar daardoor begon het grootzeil juist meer te klapperen. Net toen we dachten het grootzeil weg te halen nam de wind toe tot ca. twintig knopen zodat we de All purpose Genua weghaalden en het voorzeil uitgeboomd uitdraaiden. Even later was de wind minder dan negen knopen en begon alles weer te klapperen zodat we het voorzeil weg rolden en alleen op twee reven grootzeil rustig verder dobber/zeilden. Ondertussen hielden we nauwlettend de squalls met bliksem flitsen in de gaten. Dit zowel met het oog als met de Radar. Met de Radar konden we precies zien waar de squalls naar toe trokken. Uiteindelijk bleef er helemaal geen wind over zodat we het grootzeil weg haalden en anderhalf uur motorden. Dit was in Paul zijn wacht en in deze wacht kregen we de onweerswolk over ons heen. Deze Squall ging niet met de trade wind mee maar draaide juist naar het noorden oosten over ons heen.
Inmiddels was het ca. zes uur in de ochtend en kwam de trade wind met ca tien knopen terug zodat we het grootzeil met twee reven hesen en het voorzeil uitgeboomd uittrokken. De rest van de dag bleef het bewolkt en in squalls regende het soms, was er even iets meer wind en zagen we soms in de verte wat bliksem flitsen. Als we meer dan negen knopen wind hadden zeilden we met twee reven grootzeil en het voorzeil uitgeboomd en als het onder de negen knopen kwam draaiden we het uitgeboomde voorzeil weg waardoor het grootzeil niet begon te klapperen.
Rond drie uur nam de wind zover af dat we de zeilen weghaalden en een uur moesten motoren. We verlegden onze koers rechtstreeks naar de evenaar om zo snel mogelijk uit de doldrums te komen. Langzaam werd het iets helderder en na een uur motoren kregen we ca. zes knopen wind vanuit het zuid oosten. We hesen het hele grootzeil met de All Purpose Genua en zeilden met vijf knopen snelheid halve wind richting de evenaar. Rond acht uur nam de wind toe tot ca. twaalf knopen en verruilden we de Genua voor het gewone voorzeil. Yes, we zijn door de ITCZ ofwel Doldrums heen! Voor alle zekerheid zeilden we toch meer rechtstreeks naar de evenaar want je weet nooit wat de ITZC gaat doen.
Met vol grootzeil en gewoon voorzeil zeilden we aan de wind de dertiende nacht in.
Tijd 10.00 1725 mijl afgelegd, positie 01 25.059 N 124 42.142 W
koers naar evenaar 229 graden en we varen 214 graden
Tijd 22.00 1777 mijl afgelegd, positie 00 42.268 N 125 17.705 W ( nog 64 mijl naar de evenaar en 1051 naar Nuku Hiva)
04 maart 2023
12e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIEWe zijn aangekomen in de ITCZ (Inter Tropical Convergence Zone) ook wel doldrums genoemd.
Het ITCZ weerbericht dat we vandaag voor onze regio binnen kregen;
SCATTERED MODERATE FROM FROM 02N TO 05N BETWEEN 120W AND 128W.
Vannacht en vanochtend hadden we ca twaalf tot vijftien knopen wind en in squalls tot ca. twintig knopen. Vandaag bleef het de hele dag bewolkt zodat we generator moesten draaien om de accu's/batterijen op te laadden. Verder draaien we om de dag ook de watermaker. Niet omdat we zoveel water gebruiken maar omdat dit beter is voor de watermaker zelf. Als het water te lang in het filter stilstaat vormen zich daar bacterien en dat is niet goed voor de watermaker.
Rond twaalf uur nam de wind toe tot ca. tot twintig knopen zodat we het gewone voorzeil verruilden voor het werk voorzeil en rond drie uur nam de wind af tot ca. twaalf a vijftien knopen en verwisselden we het werk voorzeil weer voor het gewone voorzeil. Heerlijk dat dit nu zo makkelijk vanuit de kuip geregeld kan worden. Op de weerkaarten hadden we gezien dat we langzaam in een gebied komen met minder wind maar dat we gelukkig wel wind houden. Na het avond eten keken we samen een film en daarna had ik de eerste wacht.
Met uitgeboomd voorzeil en twee reven in het grootzeil gaan we de twaalfde nacht in.
Tijd 10.00 1588 mijl afgelegd, positie 03 14.467 N 123 25.454 W
koers naar 1e waypoint 235 graden en we varen 220 graden.
Tijd 22.00 1660 mijl afgelegd, positie 02 15.972 N 124 04.400 W (nog 207 mijl naar eerste waypoint. en 1031 naar Nuku Hiva)
11e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
We komen dichterbij de ITCZ (Inter Tropical Convergence Zone) ook wel doldrums genoemd.
Deze regio van hoge temperaturen en lage druk ligt langs de evenaar en bevat vochtige lucht dat resulteert in heftige squalls dat met heftig onweer gepaard kan gaan. De breedte van deze zone kan varieren van vijftig tot driehonderd mijl breed. Als de ITCZ smal is ca. vijftig mijl bevat het vaak veel onweer, hoe breder de ITCZ zone hoe minder heftig de squalls met onweer.
Ten oosten van 160 W ligt deze zone het gehele jaar door op het noordelijk halfrond variërend tussen de evenaar en 12 N
Vanaf het begin van deze reis houden we deze zone via de weersverwachtingen die we via sailmail binnen halen nauwlettend in de gaten.
We komen steeds dichter bij deze zone die nu bij ca. 04 N ligt. Hier moeten we binnenkort doorheen.
Nadat gisteren avond de squalls waren verdwenen kregen we een mooie sterren hemel en een maan die iedere nacht een beetje groter wordt en langer blijft. Daarnaast kwamen er in de nacht af en toe squalls langs, waardoor we ook deze nacht met het werk voorzeil zeilden. Je weet nooit van te voren hoeveel wind erin een squall zit. Maar vannacht hadden alle squalls wel veel regen maar niet veel wind.
Rond negen uur in de ochtend kwam de zon tevoorschijn en verruilden we het werk voorzeil voor het gewone voorzeil en zeilden met ca twaalf tot vijftien knopen ruime wind de hele dag verder. Om ons heen zagen we vliegende vissen en enkele vogels maar verder geen boot of ander leven. Het leven aan boord is goed, zoals elke dag luisteren we naar podcasts, lezen een boek/oude krant, koken, eten en zitten in de middag vaak even buiten. Ook vandaag zagen we dat de squalls zich aan het eind van de middag opbouwden maar omdat de normale trade wind vandaag minder was geworden (ca. twaalf knopen) bleven we met het gewone voorzeil uitgeboomd verder zeilen. In de squalls die over kwamen zat wel veel regen maar nog steeds niet veel wind. Na het avond eten keken we samen een film en had ik de eerste wacht.
Met uitgeboomd voorzeil en twee reven in het grootzeil gaan we de elfde nacht in.
Tijd 10.00 1437 mijl afgelegd, positie 05 24.678 N 122 15.963 W
koers naar 1e waypoint 226 graden en we varen 210 graden.
Tijd 22.00 1513 mijl afgelegd, positie 04 16.521 N 122 47.984 W (nog 602 mijl naar eerste waypoint. en 1164 naar Nuku Hiva)
02 maart 2023
10e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
In de nacht is het heerlijk om buiten te zitten, ca vijfentwintig graden met een steeds groter wordende maan, sterren en wat bewolking. Op een gegeven moment zag ik een jonge Blue faces booby dicht langs onze draaiende windmolen vliegen. Ik jaagde hem weg maar hij kwam via de andere kant van het grootzeil terug en terwijl ik hem weer probeerde weg te jagen vloog hij tegen de wieken van de windmolen en viel achterop de Giebateau. De windmolen stopte maar draaide even later weer goed, gelukkig was de windmolen niet stuk. Ik pakte de zaklantaarn en scheen achter het stuurwiel waar de jonge Blue faces Booby zat bij te komen. Vlug haalde ik de camera om wat foto's van de verstekeling te maken.
Toen Paul wakker werd liet ik hem de jonge Blue faces Booby zien die nu zijn vleugels zat schoon te maken. Omdat hij de boel onder poepte besloten we hem weg te jagen. Dat was niet eenvoudig omdat hij niet weg wilde gaan. Toen hij weg was zagen we een half opgegeten vliegende vis liggen en begrepen we waarom hij niet weg wilde.
In de vroege ochtend zagen we de squalls aankomen dat gepaard ging met meer wind en regen.
Paul heeft het ZEIL SYSTEEM nog meer GEOPTIMALISEERD zodat de voorzeilen nog makkelijker verwisseld kunnen worden en alles vanuit de kuip te regelen is. Er gaan nu wel twee schoten door de boom en twee lijnen die de boom op zijn plaats houden. Aan zowel het gewone voorzeil als het werk voorzeil zitten de gewone schoten met daarnaast aan beide voorzeilen (aan de kant van de boom) een lange schoot. Deze lange schoten gaan door de boom naar een blok achter en dan naar de lier. Iedere lange schoot heeft achter een eigen blok.
Bij minder dan vijftien knopen wordt het werk voorzeil naar de andere kant getrokken en zit dan met de gewone schoot achter het grootzeil. Het gewone voorzeil wordt uitgerold en komt dan uitgeboomd aan de andere kant te staan. Trekt de wind aan tot ca twintig knopen rollen we het gewone voorzeil weg en vieren de schoot van het werk voorzeil en trekken tegelijkertijd aan de andere kant de lange schoot die door de boom gaat aan, zodat het werk voorzeil weer uitgeboomd aan de goede kant staat. Dit alles is nu vanuit de kuip te regelen.
Rond negen uur waren de squalls voorbij en werd het een mooie zonnige dag. Voor twaalf uur liggen/zitten we binnen omdat het buiten in de zon te warm is. Na twaalf uur krijgen we schaduw in de kuip en zitten we vaker lekker in de wind buiten. Naast het veranderen van de zeil voering lezen, luisteren we naar podcasts en slapen veel. Rond vijf uur zagen we dat de wolken zich opbouwden. We rolden het gewone voorzeil in en trokken het werk voorzeil weer om zodat deze uitgeboomd stond. Tijdens de squall bleef de harde wind uit maar douchten we heerlijk in de regen om af te koelen.
Met uitgeboomd werk voorzeil en twee reven in het grootzeil gaan we de tiende nacht in.
Tijd 10.00 1302 mijl afgelegd, positie 07 12.969 N 121 00.720 W
koers naar 1e waypoint 220 graden en we varen 219 graden.
Tijd 22.00 1368 mijl afgelegd, positie 06 24.234 N 121 44.162 W (nog 479 mijl naar eerste waypoint. en 1097 naar Nuku Hiva)
01 maart 2023
9e DAG ONDERWEG FRANS POLYNESIE
In het begin van de nacht hadden we iets meer dan een halve maan en sterren maar gaande de nacht werd het steeds meer bewolkt. Rond twee uur begonnen de squalls en kregen we enorme regen buien met daarin wind tot ca. dertig knopen.
DE SQUALLS zijn makkelijk te herkennen, het zijn vaak omhoog groeiende paddestoel wolken met daaronder vaak een zwarte band/rol. Bij het ontstaan van de squall wordt de lucht ernaar toe gezogen en krijgen wij meer wind en verandering van windrichting. Als de wolk verzadigd is(onweerswolk) dan dumpt deze de koude lucht met het vocht dat gepaard gaat met harde wind en heftige regen val.
Al die tijd staat bij ons de stuurautomaat op wind zodat de Giebateau met deze wind veranderingen mee draait. Is de squall eenmaal voorbij hebben we vaak even weinig wind tot de oorspronkelijke trade wind of een volgende squall zich aanbied. Als we even wenig wind hebben maar nog wel de golven gaan de zeilen vaak klapperen, tot onze ergernis.
Deze squalls duurde vandaag tot ca. tien uur in de ochtend en daarna werd het een mooie zonnige dag. Tijdens de vele regen hadden we de kleding en beddegoed (dat zout was geworden door de golf die een paar dagen geleden door de ramen naar binnen was gekomen) buiten in de kuip gelegd om te spoelen. Na de squalls waren de golven een stuk minder hoog en was de trade wind ca. twaalf tot vijftien knopen zodat we met een uitgeboomd voorzeil en twee reven in het grootzeil verder zeilden.
Omdat het vaak ook bewolkt was hebben de zonnepanelen het niet helemaal bijgehouden zodat we vandaag de generator een uurtje lieten draaien om de accu's goed op te laadden. De diepvries die we niet zo lang geleden hebben aangeschaft is hier voornamelijk de oorzaak van aangezien het nu ca. dertig graden is en deze hard moet werken. Verder kook ik onderweg op gas en niet op inductie. Waar ik voorheen iedere dag met mijn moeder belde, mailen we nu iedere dag zodat we van elkaar weten hoe het gaat,
In de middag zaten we grotendeels in de kuip in de schaduw in de wind, heerlijk! Om ons heen zagen we vliegende vissen en een paar stormvogels die over de golven zweefden.
Aan het eind van de middag bouwden de stapel wolken zich op zodat we voor de nacht het voorzeil verwisselden voor het werk voorzeil. Voor de verandering keken we na het avond eten samen een film en daarna had ik de eerste wacht.
Met uitgeboomd werk voorzeil en twee reven in het grootzeil gaan we de negende nacht in.
Tijd 10.00 1172 mijl afgelegd, positie 08 56.525 N 119 49.186 W
koers naar 1e waypoint 220 graden en we varen 219 graden.
Tijd 22.00 1238 mijl afgelegd, positie 08 02.750 N 120 22.361 W (nog 602 mijl naar eerste waypoint. en 1164 naar Nuku Hiva)
Vandaan gaf de GPS aan dat we de eerste helft van de reis erop hebben zitten