JAARVERSLAG 2024/2025
JAAROVERZICHT VAN MEI 2024 TOT MEI 2025
LANDEN: Australië, Indonesië, Malaysia, Thailand en Nederland.
AANTAL MIJLEN PER MAAND 2018:
Mei 0 mijl, Juni 0 mijl, Juli 957 mijl, Augustus 790 mijl, September 777 mijl, Oktober 384 mijl, November 299 mijl, December 171 mijl.
Januari 247 mijl, Februari 232 mijl, maart 191 mijl, april 0 mijl.
PILOTS EN KAARTEN DIE WE DIT JAAR GEBRUIKT HEBBEN:
Tegenwoordig gebruiken we geen pilots meer maar halen onze informatie van:
. internet via de websites Soggypaw en Noosite
. de apps Noforeignland en Sulu Offshore waar informatie over ankerplekken in staat
. op de Navionic kaarten staat tegenwoordig ook informatie over de ankerplekken
Voor Navigatie kaarten hebben we;
.de Garmin kaarten op de Garmins
.Isailors op de ipad
.De Navionic kaarten op de ipad. Bij de Navionic kaarten is ook "Active captian" ondergebracht zodat je kan lezen wat andere zeilers van de anker plek vonden en wat er te doen is. (bijv wandelingen, leuke dorpjes, snorkelen etc)
Voor wandelen gebruikten we;
Maps.me en de Gaia gps app
WEERBERICHTEN:
Via INTERNET gebruikten we de side; Passage weather, Windy en zoom earth.
In Australie wordt het weerbericht op verschillende tijden over de marifoon doorgegeven.
ONDERHOUD EN PROBLEMEN AAN BOORD:
Voordat we naar Indonesië vertrokken hebben we een airco/kachel gekocht
Een camera (camera voor achteruitrijden bij auto’s) die we boven in de mast plaatsten.
Scepter pot vervangen nadat een walvis deze had krom geslagen met zijn staart
Nieuw AIS Radar
Nieuwe kabel windmeter gekocht
Nieuwe drie licht lamp als ankerlamp.
GEBEURTENISSEN IN 2023/2024
In Juni vlogen we vanuit Nederland terug naar Hilary’s boat Harbour aan de westkust van Australië waar we onze reis vervolgde. Langs de westkust zeilden we noordwaarts en maakten enkele stops waaronder de prachtige Abrolhos eilanden groep en Shark bay. We wilden snel doorzeilen aangezien ons plan was om de Kilberly’s te bezoeken. Maar aangekomen bij de noordwest hoek van Australië kregen we te maken met heel veel Humpback walvissen met kalven. Overdag zagen we de spuiters van de walvissen en konden we ze veelal spotten maar in de nacht hoorden we ze om ons heen maar zagen ze niet zodat we zo min mogelijk in de nacht wilden zeilen en dus ons plan veranderden.
Aangekomen in Dampier besloten we niet naar de Kimberly’s te gaan maar gelijk naar Indonesië aangezien het al later in het seizoen was. Al het papierwerk om Indonesië in te komen bleek lastiger dan normaal zodat we uiteindelijk een agent namen en voor drie maanden Indonesië veel geld kwijt waren. We hadden een mooie oversteek van Dampier (Australië) naar Benoa op Bali (Indonesië)en lieten hierbij de walvissen achter ons.
Indonesië was prachtig, mooie natuur lieve mensen en heerlijk eten en omdat het er goedkoop was gingen we bijna elke dag uiteten. Bali was erg toeristisch maar daarna zijn we veelal naar eilanden gegaan waar weinig toeristen kwamen en zagen we het echte Indonesische leven. We huurden scooters en zagen zo de binnenlanden en de cultuur van verschillende eilanden. Tijdens het zeilen moesten we flink opletten op boeien met visnetten ertussen en traditionele visbootjes met netten erachter. Het enige dat we niet leuk vonden aan Indonesië was de hitte en het onweer. Zeker het onweer was regelmatig beangstigend als het zo dichtbij kwam en we er niets tegen konden doen.
Na een prachtige tijd in Indonesië te hebben gehad zeilden we naar Malaysia waar we in Johor (bij Singapore) inklaarden. Ook malaysia was zeer goedkoop zodat we ook hier bijna elke dag uiteten gingen. Door omstandigheden bleven we langer in Johor vanwaar we een treinreis het binnenland in maakten naar de Cameron Highlands en de Tamar Negara Nationaal Park. Vervolgens zeilden we door de straat van Malacca noordwaarts naar Langkawi en probeerden ook hier zo weinig mogelijk in de nacht te zeilen in verband met de visnetten. Bij het eiland Pulau Pangor bleven we langer hangen omdat we veel onweersstoringen noordelijk en zuidelijk aan ons voorbij zagen trekken en wij net in een gebied zaten waar het rustig was. Pas toen het noordelijk van ons rustig werd zeilden we verder. We vonden Malaysia minder de moeite waard dan Indonesie en vonden de mensen ook iets terughoudender. Maar de binnenlandse tocht samen met Georgetown waren zeker de moeite waard.
Van Malaysia zeilden we naar Thailand waar we in Phuket inklaarden. Een prachtig gebied om te zeilen met allemaal kleine eilandjes, prachtige rotsformaties en waar Elaine en Nigel een week met ons meezeilden. Het enige nadeel was dat het er heel erg toeristisch was! Overdag was het een gaan en komen van toeristenboten zowel mooie traditionele bootjes als grotere motorboten maar rond vier uur werd het vaak rustiger op de eilandjes. Na ca. een maand daar te hebben gezeild was het de bedoeling om vroeg in het seizoen via Cocos keeling, Mauritius, Madagascar naar zuid Afrika te zeilen. Maar toen we met de voorbereidingen bezig gingen zagen we dat het weer het niet toeliet om nu al die kant op te gaan aangezien er nog hurricanes bij Mauritius waren. We waren de hitte met hoge luchtvochtigheid aardig zat zodat we besloten eerst voor twee maanden naar Nederland te vliegen om mijn moeder, familie en vrienden te bezoeken. We lieten de Giebateau achter in de Rebak Resort Marina waar hij veilig lag.