DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN.
31 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Zoals ieder jaar bakte ik vroeg in de ochtend oliebollen.
BAKKEN VAN OLIEBOLLENTerwijl ik bakte deelde Paul oliebollen uit aan de zeilers in de baai en legde uit over deze Nederlandse traditie. Rond tien uur (toen ik net klaar was) kwamen Thomas en Inge koffie drinken en oliebollen eten en zaten we gezellig te praten.
Rond één uur hadden we nog steeds veel oliebollen en besloten we met de dinghy naar het “Rebak marina/resort” te gaan waar Dave en Wendy nog steeds lagen. Helaas waren ze in de stad maar wachtten ze net op de watertaxi van de resort om terug te komen zodat wij bij het zwembad gingen zitten.
BIJ HET ZWEMBAD.
Hier ontmoetten we de Nederlandse zeilers John en Ada die hier met hun zeilboot in de marina lagen en een ander Nederlands stel met kinderen die hier op vakantie waren die we allemaal een oliebol gaven. Toen Wendy en David even later arriveerden hadden we nog genoeg oliebollen voor hun en legden de Nederlandse traditie ook aan hun uit. De rest van de middag zaten we gezellig in de schaduw bij het zwembad.
Rond zes uur waren we terug aan boord en zagen/hoorden we de feesten op het strand. We belden met mijn moeder, keken een film en gingen nog even naar bed. Twaalf uur zaten we buiten in de kuip en zagen het vuurwerk dat op verschillende plekken op het strand werd afgestoken.
30 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Rond één uur hadden we nog steeds veel oliebollen en besloten we met de dinghy naar het “Rebak marina/resort” te gaan waar Dave en Wendy nog steeds lagen. Helaas waren ze in de stad maar wachtten ze net op de watertaxi van de resort om terug te komen zodat wij bij het zwembad gingen zitten.
BIJ HET ZWEMBAD. Hier ontmoetten we de Nederlandse zeilers John en Ada die hier met hun zeilboot in de marina lagen en een ander Nederlands stel met kinderen die hier op vakantie waren die we allemaal een oliebol gaven. Toen Wendy en David even later arriveerden hadden we nog genoeg oliebollen voor hun en legden de Nederlandse traditie ook aan hun uit. De rest van de middag zaten we gezellig in de schaduw bij het zwembad.
Rond zes uur waren we terug aan boord en zagen/hoorden we de feesten op het strand. We belden met mijn moeder, keken een film en gingen nog even naar bed. Twaalf uur zaten we buiten in de kuip en zagen het vuurwerk dat op verschillende plekken op het strand werd afgestoken.
30 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
We hebben besloten hier oud en nieuw te gaan vieren zodat we vanochtend naar de kant gingen om een wandeling te maken. Heen over het strand met de vele tentjes waar ze o.a jetski’s verhuurden. Terug liepen we over de boulevard waar we ergens lunchten. 
WANDELEN OVER HET STRAND
Op de terugweg gingen we langs bij de zeilboot “Sage” met Inge en Thomas waar we werden uitgenodigd en waar we lange tijd gezellig zaten te praten. Rond vier uur waren we terug aan boord waar we net als gisteren nog even in zee zwommen. Daarna was het tijd voor het avond eten en belde ik met mijn moeder.29 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Eigenlijk wilden we vandaag naar een ankerplek bij de zuidelijke eilanden van de Langkawi archipel maar omdat we daar minder goed beschut lagen voor de wind die er vandaag stond bleven we nog een dag hier. In de loop van de ochtend ankerden nog vier andere zeilboten bij ons in de buurt. Het was een bewolkte zondag zodat ik kerkdienst gemist keek en we daarna koffie/chocomelk in de kuip dronken. De rest van de dag bleven we aan boord waar we internetten en vele toeristen op jetski’s langs zagen komen.
28 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Na lange tijd heeft het vannacht even geregend maar te weinig om onze voorraad regenwater goed aan te vullen.
Vanochtend ging ik verder met het lezen over Thailand en de eilanden bij Phuket. Terwijl we buiten in de kuip zaten zagen we net als gisteren vele groepjes jetski’s met gids langs ons heen racen.
Rond twaalf uur gingen we met Inge en Thomas (Zeilboot Sage) ergens op het strand wat eten en maakten daarna een strandwandeling. Rond half vier waren we terug aan boord waar ik mijn moeder, tante Jannie en Angelique belde.
27 december 2024
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Rond negen uur kwam er een beetje wind en hesen we het grootzeil. Halve tot aan de wind zeilden we richting de zuidwest hoek van Langkawi eiland en langs Tepor eiland. Daarna maakten we een slag en zeilden tussen Langkawi en Tepor eiland door waar ons anker er rond elf uur en na vier mijl inging. Vanaf de Giebateau hadden we uitzicht naar het kleine eilandje Tepor en het lange strand van Cenang aan de westkust van Langkawi.
Op het strand konden toeristen bij verschillende bedrijfjes jet ski’s huren en met een gids naar de zuidelijke buiten eilanden racen en zo kwamen ze de rest van de dag langs ons heen. Op het strand moeten zeker meer dan honderd jetski’s te huur zijn!
Na de lunch in de kuip gingen we naar binnen waar we rustig wat klusjes deden. Rond drie uur gingen we naar het strand waar we een strandwandeling maakten. Op de terugweg gingen we langs de duitse zeilboot Sage waar we kennis maakten met Inge en Thomas. We werden aan boord uitgenodigd waar we gezellig zaten te praten. Zij kwamen net terug uit Thailand en vertelden ons over hoe makkelijk het inklaren in “Chalong” in Thailand was. Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik tante Jannie en mijn moeder belde.
26 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Toen we vanochtend wakker werden bleek dat we de telefoon moesten opwaarderen. Dus motorden we met onze bijboot naar het strand van Cenang. We lieten de bijboot tussen de jetski’s achter en wandelden het toeristische plaatsje in waar we de telefoon al snel konden opwaarderen, we waren weer in de lucht!
We wandelden verder langs het strand en over de boulevard met allemaal toeristische winkeltjes en kwamen langs de “Maybank” met een geldwisselkantoor. Bij de Maybank konden we met de bankpas geld pinnen dat we bij het geldwisselkantoor omruilden voor Thaise batts.
Even voor lunchtijd waren we terug aan boord waar ik de lunch maakte en me verdiepte in hoe we moeten inklaren in Thailand. Deze informatie haal ik voornamelijk van de “noodsite”.
We kregen een app van Dave en Wendy dat ze in het restaurant zaten te lunchen zodat we naar hun toe gingen en de rest van de middag gezellig zaten te praten.
Rond half vijf was er een wandeling over het eiland met een gids waar we met meegingen. Een mooie wandeling waar de gids vertelde over de planten/bomen en de medicinale werkingen, de vogels waaronder de oriental pied-Hornbill, de Makaken apen en de mooie rode rotsformaties.
PULAU TEPOR BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 16.148 N 99 43.692 E)
Rond negen uur kwam er een beetje wind en hesen we het grootzeil. Halve tot aan de wind zeilden we richting de zuidwest hoek van Langkawi eiland en langs Tepor eiland. Daarna maakten we een slag en zeilden tussen Langkawi en Tepor eiland door waar ons anker er rond elf uur en na vier mijl inging. Vanaf de Giebateau hadden we uitzicht naar het kleine eilandje Tepor en het lange strand van Cenang aan de westkust van Langkawi.
Op het strand konden toeristen bij verschillende bedrijfjes jet ski’s huren en met een gids naar de zuidelijke buiten eilanden racen en zo kwamen ze de rest van de dag langs ons heen. Op het strand moeten zeker meer dan honderd jetski’s te huur zijn!
Na de lunch in de kuip gingen we naar binnen waar we rustig wat klusjes deden. Rond drie uur gingen we naar het strand waar we een strandwandeling maakten. Op de terugweg gingen we langs de duitse zeilboot Sage waar we kennis maakten met Inge en Thomas. We werden aan boord uitgenodigd waar we gezellig zaten te praten. Zij kwamen net terug uit Thailand en vertelden ons over hoe makkelijk het inklaren in “Chalong” in Thailand was. Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik tante Jannie en mijn moeder belde.
26 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Toen we vanochtend wakker werden bleek dat we de telefoon moesten opwaarderen. Dus motorden we met onze bijboot naar het strand van Cenang. We lieten de bijboot tussen de jetski’s achter en wandelden het toeristische plaatsje in waar we de telefoon al snel konden opwaarderen, we waren weer in de lucht!
We wandelden verder langs het strand en over de boulevard met allemaal toeristische winkeltjes en kwamen langs de “Maybank” met een geldwisselkantoor. Bij de Maybank konden we met de bankpas geld pinnen dat we bij het geldwisselkantoor omruilden voor Thaise batts.
Even voor lunchtijd waren we terug aan boord waar ik de lunch maakte en me verdiepte in hoe we moeten inklaren in Thailand. Deze informatie haal ik voornamelijk van de “noodsite”.
We kregen een app van Dave en Wendy dat ze in het restaurant zaten te lunchen zodat we naar hun toe gingen en de rest van de middag gezellig zaten te praten.
Rond half vijf was er een wandeling over het eiland met een gids waar we met meegingen. Een mooie wandeling waar de gids vertelde over de planten/bomen en de medicinale werkingen, de vogels waaronder de oriental pied-Hornbill, de Makaken apen en de mooie rode rotsformaties.
NATUUR WANDELING MET GIDS
Na de wandeling aten we met zijn vieren nog wat in het restaurant en daarna namen we afscheid. Wij gaan morgen ergens anders ankeren.
25 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E) 
FIJNE KERSTDAGEN
Na ons kerstontbijt gingen we rond tien uur naar het Rebak Resort waar we onder de bomen op ligstoelen aan het strand de rest van de dag doorbrachten. Soms zwommen we in zee en dan weer in het zwembad om af te koelen. Paul had zijn iPad meegenomen en ik boeken over Thailand. Dit is eigenlijk niets voor ons maar we zijn beide nog niet van onze verkoudheid/covid af.
25 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
FIJNE KERSTDAGEN
Na ons kerstontbijt gingen we rond tien uur naar het Rebak Resort waar we onder de bomen op ligstoelen aan het strand de rest van de dag doorbrachten. Soms zwommen we in zee en dan weer in het zwembad om af te koelen. Paul had zijn iPad meegenomen en ik boeken over Thailand. Dit is eigenlijk niets voor ons maar we zijn beide nog niet van onze verkoudheid/covid af.
HEERLIJK RELAXEN BIJ HET STAND.
Rond vijf uur gingen we naar Dave en Wendy op Elysium waar we onze film lieten zien. Daarna gingen we met zijn vieren naar het Rebak restaurant waar we ons kerstdiner hadden, een groot lopend buffet waar we natuurlijk allemaal te veel aten.
KERSTDINER
24 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Nadat ik de administratie had gedaan gingen we rond half elf naar Dave en Wendy en namen de watertaxi van het Resort naar Langkawi eiland. Vandaar namen we een (Grab) taxi naar “Ganz watersport zaak” waar zowel Wendy en Dave als wij spullen kochten. Tijdens het wachtten op de volgende (Grab) taxi naar het “Art Café Langkawi” zagen we
Dusky Leaf Monkeys of Brillangur (Opvallend zijn de witte ringen rond de ogen en de lange zwarte staart) over de elektra draden lopen.
ART CAFÉ LANGKAWI
Terug bij het Resort gingen Paul en ik nog even in het zwembad zitten waar we andere zeilers ontmoetten. Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik mijn moeder belde en het avond eten maakte.
23 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Een rustige dag aan boord, eerst uitgeslapen toen koffie/chocomelk in de kuip en daarna was ik bezig met de foto’s en internette Paul.
Rond drie uur gingen we naar de Rebak marina waar we Dave en Wendy op hun zeilboot Elysium ontmoetten. Rebak Basar eiland is een privé eiland met marina en een zeer lux resort. Het was een gezellig weerzien en nadat we eerst gezellig hadden zitten praten liepen we wat rond door de marina en het resort met een zwembad, strand, tennisbanen, restaurant, sporthal etc. De mensen in de marina mogen van dit alles ook gebruik maken. Rond zeven uur waren we terug aan boord waar ik mijn moeder belde en vroeg naar bed ging.
22 december
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Na de koffie/chocomelk motorden we met de dinghy naar en door de “Royal Langkawi marina”waar we Merry op één van de zeilboten ontmoetten. We werden aan boord uitgenodigd en zaten gezellig te praten.
Rond half één waren we terug aan boord, haalden ons anker op en hesen het grootzeil. Ruime wind zeilden we tussen Langkawi en het eiland Duyong richting het westen. Nu zagen we de zuidkust van Langkawi vanaf het water en herkenden de plaatsen waar we met de scooter waren geweest. Aangekomen bij de zuidwest punt van Langkawi eiland zeilden we langs Singa Besar en Intan Besar eiland en om het eilandje Tepor verder noordwestwaarts. Nu keken we uit op de westkust van Langkawi met de lange stranden van Tenga en Cenang met daarachter de grote hotels/appartementen. Tijdens het zeilen zagen we meerdere white bellied eagles en één Brahminy kite (roodbruine adelaar), deze Brahminy kite is het symbool van Langkawi.
BRAHMINY KITE (INTERNET)
Rond vijf uur en na elf mijl ging ons anker erbij Rebak eiland in. Toen het donker werd zagen we in de baai vissersbootjes met grote groene lampen, vissers die inktvis vangen.
INKTVIS VISSERS MET GROTE GROENE LAMPEN.
KILLIM KARST GEOFOREST PARK.
Gelegen in het oosten van Langkawi eiland ligt het Kilim Karst Geoforest Park, genoemd naar de rivier die door dit gebergte stroomt. Een groot deel van de rotsen van Kelim bestaat uit de Setul-formatie, het oudste carbonaatgesteente in de regio dat 370-490 miljoen jaar geleden werd gevormd. Het park wordt gedomineerd door mangrovebossen en pittoreske karstformaties die zijn ontstaan door het oplossen en erosie van de kalksteen uit de Setul-formatie, die talloze zeestapels, zeebogen en pinakels heeft voortgebracht.
24 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Nadat ik de administratie had gedaan gingen we rond half elf naar Dave en Wendy en namen de watertaxi van het Resort naar Langkawi eiland. Vandaar namen we een (Grab) taxi naar “Ganz watersport zaak” waar zowel Wendy en Dave als wij spullen kochten. Tijdens het wachtten op de volgende (Grab) taxi naar het “Art Café Langkawi” zagen we
Dusky Leaf Monkeys of Brillangur (Opvallend zijn de witte ringen rond de ogen en de lange zwarte staart) over de elektra draden lopen.
DUSKEY LEAF MONKEYS OF BRILLANGUR
Na een lekkere en gezellige lunch in het “Art café Langkawi” namen we een (Grab) taxi terug naar de steiger van het resort vanwaar we de watertaxi van half drie terug namen. 
ART CAFÉ LANGKAWI
Terug bij het Resort gingen Paul en ik nog even in het zwembad zitten waar we andere zeilers ontmoetten. Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik mijn moeder belde en het avond eten maakte.
23 december 2024
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Een rustige dag aan boord, eerst uitgeslapen toen koffie/chocomelk in de kuip en daarna was ik bezig met de foto’s en internette Paul.
Rond drie uur gingen we naar de Rebak marina waar we Dave en Wendy op hun zeilboot Elysium ontmoetten. Rebak Basar eiland is een privé eiland met marina en een zeer lux resort. Het was een gezellig weerzien en nadat we eerst gezellig hadden zitten praten liepen we wat rond door de marina en het resort met een zwembad, strand, tennisbanen, restaurant, sporthal etc. De mensen in de marina mogen van dit alles ook gebruik maken. Rond zeven uur waren we terug aan boord waar ik mijn moeder belde en vroeg naar bed ging.
22 december
PULAU REBAK BIJ DE LANGKAWAI ARCHIPEL (06 17.361 N 99 41.549 E)
Na de koffie/chocomelk motorden we met de dinghy naar en door de “Royal Langkawi marina”waar we Merry op één van de zeilboten ontmoetten. We werden aan boord uitgenodigd en zaten gezellig te praten.
Rond half één waren we terug aan boord, haalden ons anker op en hesen het grootzeil. Ruime wind zeilden we tussen Langkawi en het eiland Duyong richting het westen. Nu zagen we de zuidkust van Langkawi vanaf het water en herkenden de plaatsen waar we met de scooter waren geweest. Aangekomen bij de zuidwest punt van Langkawi eiland zeilden we langs Singa Besar en Intan Besar eiland en om het eilandje Tepor verder noordwestwaarts. Nu keken we uit op de westkust van Langkawi met de lange stranden van Tenga en Cenang met daarachter de grote hotels/appartementen. Tijdens het zeilen zagen we meerdere white bellied eagles en één Brahminy kite (roodbruine adelaar), deze Brahminy kite is het symbool van Langkawi.
BRAHMINY KITE (INTERNET)
Rond vijf uur en na elf mijl ging ons anker erbij Rebak eiland in. Toen het donker werd zagen we in de baai vissersbootjes met grote groene lampen, vissers die inktvis vangen.
INKTVIS VISSERS MET GROTE GROENE LAMPEN.
KILLIM KARST GEOFOREST PARK.
Gelegen in het oosten van Langkawi eiland ligt het Kilim Karst Geoforest Park, genoemd naar de rivier die door dit gebergte stroomt. Een groot deel van de rotsen van Kelim bestaat uit de Setul-formatie, het oudste carbonaatgesteente in de regio dat 370-490 miljoen jaar geleden werd gevormd. Het park wordt gedomineerd door mangrovebossen en pittoreske karstformaties die zijn ontstaan door het oplossen en erosie van de kalksteen uit de Setul-formatie, die talloze zeestapels, zeebogen en pinakels heeft voortgebracht.
21 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
We begonnen met dezelfde route als gisteren maar reden daarna iets door en sloegen de bergweg in naar de top van de berg Raya (881 meter), de hoogste berg gelegen in het midden van het hoofdeiland. Een kronkelige rit door het weelderige regenwoud waar we af en toe mooie uitzichten hadden over het eiland en de omgeving. Ik zocht naar vogels of andere dieren maar net als de andere dagen zagen we voornamelijk Makaken apen langs de weg. Op de top van berg Raya hadden we een mooi uitzicht dat deels overlapte met wat we gezien hadden vanaf de berg Machinchang maar ook aanvullend omdat we vanaf hier het Kilim Karst Geoforest konden zien. zien.
MT RAYA EN UITZICHT NAAR HET KILIM KARST GEOFOREST
Vervolgens reden we naar het” Kilim Karst Geoforest Park” waar we als eerst stopten bij het “Tanjung Rhu” strand waar we een vroege lunch aten met uitzicht over kleine eilandjes/rotsen voor de kust. Verderop op het water was het een gaan en komen van toeristenbootjes die langs de rotsen/eilandjes met grotten motorden en de rivier op gingen langs de mangroves. baden.
TANJUNG RHU.
We sloegen een klein geasfalteerd pad in dat tussen de verschillende mangroves liep waar we enkele “water dragons” tussen de mangroves zagen. Helaas zien we weinig dierenleven aangezien de meeste dieren/vogels al weg zijn door het geluid van de scooter. 
TUSSEN DE VERSCHILLENDE MANGROVES DOOR.
Aangekomen bij de grote oostelijke weg reden we richting Kuah waar we stopten bij de Durian-Perangin waterval. Deze Durian Perangin-waterval bestond uit 14 ondiepe niveaus die toegankelijk waren door een reeks voetpaden en bruggen. We liepen langs de waterval de tweehonderd meter uit rotsen bestaande steile trap op naar het hoogste niveau waar het water verticale naar beneden kwam met daaronder een mooie poel waar we in pootje
DURIAN PERANGIN WATERVAL
Als laatst reden we naar de steiger in de Kilim rivier vanwaar de toeristenboten vertrokken naar grotten, rotsen/eilandjes en het voeren van de (bruine) adelaars. Het was een komen en gaan van bootjes en met mensen die stonden te wachten.Het was ca. vier uur toen we terug waren in Kuah waar we eerst boodschappen deden daarna wat aten in het “Art Café langkawi”, en als laatst de brommer inleverden. Rond zes uur waren we terug aan boord en was ik zo moe dat ik gelijk ging slapen.
MACHINCHANG CAMBRIAN GEOFOREST PARK.
Het Machinchang-gebergte bestaat uit zandsteen uit de Machinchang-formatie, de oudste rotsen in Zuidoost-Azië (550-500 miljoen jaar). Het unieke karakter van het Machinchang-landschap is afgeleid van het opwaartse proces van de zeebodem, resulterend in een zacht afzakkende sedimentaire laag, gevolgd door langdurige erosie door regenwater. Het langdurige erosieproces resulteerde in verticale kliffen, ruggen met scherpe pieken en dalen, kamruggen, smalle kloven en watervallen. De zandsteenlagen op de top van Machinchang vormen een speciaal leefgebied voor vegetatie die op deze bodem kan groeien( zandsteen bossen). De meeste bomen hier zijn onvolgroeid, met knoestige stengels en wasachtige bladeren als aanpassing aan de poreuze grond en slechte voedingsomstandigheden. Dit landschap dat lijkt te zijn gehakt, inspireerde de mythe van het gevecht tussen twee reuzen, Mat Chinchang en Mat Raya.
20 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Toen we vanochtend wakker werden was het niet bewolkt zoals de laatste tijd maar een prachtig zonnig. Rond half negen gingen we naar de kant en reden met de scooter Kuah uit en verder het binnenland door naar de noordwest hoek van het eiland. We namen andere wegen als gisteren om zoveel mogelijk van het eiland te zien. Net als gisteren staan er overal langs de wegen huizen of dorpjes met moskeeën met daartussen landbouw waaronder vele verschillende fruitbomen, rijstvelden, rubber, Plantages, palmolie plantages maar ook ananas velden met op de achtergrond altijd de groene bergen/heuvel waar we doorheen reden.
20 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Toen we vanochtend wakker werden was het niet bewolkt zoals de laatste tijd maar een prachtig zonnig. Rond half negen gingen we naar de kant en reden met de scooter Kuah uit en verder het binnenland door naar de noordwest hoek van het eiland. We namen andere wegen als gisteren om zoveel mogelijk van het eiland te zien. Net als gisteren staan er overal langs de wegen huizen of dorpjes met moskeeën met daartussen landbouw waaronder vele verschillende fruitbomen, rijstvelden, rubber, Plantages, palmolie plantages maar ook ananas velden met op de achtergrond altijd de groene bergen/heuvel waar we doorheen reden.
OMGEVING WAAR WE DOORHEEN REDEN.
Na ca. driekwartier kwamen we bij het “Machinchang Cambrian Geoforest Park” aan de noordwest kant van het eiland waar we als eerst stopten bij “Oriental village” een toeristische park met vele winkels, restaurants langs verschillende vijvers met ook verschillende attracties waaronder een dierentuin, de kabelbaan en de skybridge. Het was nog niet zo heel druk zodat we twee kaartjes (Ca. zeventien euro) kochten voor de kabelbaan en de skybrug. Met de steilste kabelbaan ter wereld werden we in een gondel naar het uitkijkpunt op de top van Machinchang (708 meter hoog) gebracht waar we op twee verschillende plaatsen een 360 graden uitzicht hadden over Langkawi, de Langkawi-eilanden en het Thaise eiland Tarutao. Helaas was het toch iets heiig maar het uitzicht was de moeite waard!
KABELBAAN MET UITZICHT VANAF TOP MACHINCHANG
Vervolgens liepen we via een stenen trap door het bos iets naar beneden naar de skybridge. De skybridge is een honderdvijfentwintig meter lange hangbrug (de langste hangbrug met bochten ter wereld) over het bos. Terwijl we eroverheen liepen zagen we het bos onder ons en de steile rotsen naast ons.
SKYBRIDGE MET UITZICHT
Terug in Oriental village liepen we wat rond de vijvers, langs de winkeltjes, aten een wafel als lunch met daarbij uitzicht op de berg en de kabelbaan. Toen we langs de entree van de kabelbaan liepen stond er buiten al een enorme wachtrij, dan te bedenken dat de wachtrij binnen (die je niet kunt zien) nog heel lang doorgaat! 
ORIENTAL VILLAGE
We stapten op de scooter en reden naar De Seven Wells-waterval (of Jalan Telaga Tujuh). De watervallen zijn genoemd naar zeven natuurlijke poelen gevormd door de rivier en storten zich 91 meter van de berg Machinchang naar beneden. Na een mooie wandeling door het bos kwamen we aan bij de waterval waar het aardig druk was met bezoekers die heerlijk in de poelen of bij het stromende water zaten. 
SEVEN WELLS WATERVAL
De meeste bewoners op Langkawi zijn oorspronkelijke Malaysiers en moslim zodat iedereen met kleren en al te water ging. Ik liep wat rond in een poel en na genoten te hebben van de waterval vervolgden we onze route naar de noordkust van het eiland waar we stopten bij het “Langkawi Craft Complex” waar authentieke ambachtelijke producten, zoals batik, handgeweven stoffen, gevlochten vezels, metalen en andere ambachten werden aangeboden. Helaas waren meerdere kraampjes dicht en waren er geen demonstraties. Nadat we dit gezien hadden was het genoeg voor vandaag zodat we via het binnenland terug reden naar Kuah waar we eerst boodschappen deden voordat we terug gingen naar de Giebateau.
19 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
LANGKAWI ZIJN NAAM.
15 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Zowel Paul als ik waren al een paar dagen verkouden zodat we vandaag aan boord bleven. Het was zondag dus volgde ik in de ochtend een kerkdienst op internet. Verder bleven we rustig aan boord en belden in de middag met Nicolette en mijn moeder.
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Het gaat ietsje beter zodat we rond negen uur naar de kant gingen en voor drie dagen een scooter huurden voor honderd ringgit (ca. twintig euro). Als eerst reden we naar de Royal Langkawi yacht club waar we wat rondwandelden. We kregen Watts app contact met Roeland (ontmoet in Puteri Harbour en nu hier op vakantie) en spraken af om bij hem ergens in “Pantai Cenang” aan de westkust van het eiland te gaan lunchen. We reden de stad uit en over de hoofdweg van het eiland door verschillende dorpjes, winkelcentrums en landbouw velden naar Cenang waar we naar een half uur aankwamen. Hier troffen we Roeland zonnebadend op één van de beste stranden van Langkawi. Pantai Cenang (Pantai betekent strand)is een echte toeristenplaats met zijn grote lange strand, toeristenwinkels en restaurants. Roeland was dan ook verbaasd en iets teleurgesteld dat we niet bij hem op het strand in de zon genietend van de zee wilden gaan zitten. We besloten ergens te gaan lunchen, waar we gezellig verder zaten te praten. Na een gezellige lunch namen we afscheid en reden Paul en ik door Pantai Tengah (eigenlijk één grote toeristen plaats met twee lange stranden )naar de zuid west punt van het eiland. Helaas is er op de zuidwest punt een groot resort gebouwd zodat we alleen het vissersdorpje met de vissersbootjes zagen. 
CHENANG BEACH, VISSERSDORPJE MET UITZICHT OP DE ZUIDELIJKE EILANDEN
Via de kustweg reden we terug richting Kauh waar we soms mooie uitzichten hadden over de eilanden zuidelijk van het Langkawi eiland. 
UITZICHT ONDERWEG
Terug in de stad kwamen we langs “Ganz” een grote watersport zaak waar we naar binnen gingen en enkele dingen kochten die we nodig hadden. Het was inmiddels vijf uur toen we terug waren zodat we voor de tweede keer naar het “Art Café Langkawi” gingen waar we een hartig taartje aten. We hebben even genoeg van nasi en bami.
Terug op de Giebateau gingen we met emmers naar de kant om water te halen. We zijn aangekomen in de droge tijd van het jaar en hebben inderdaad sinds we in Langkawi zijn geen regen meer gehad en we vinden het zeewater niet schoon genoeg om de watermaker te gebruiken. Terug aan boord zette ik de vuile kleren in de was en belde met mijn moeder.
18 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Na zesendertig uur slapen was ik eindelijk van mijn hoofdpijn af en waren we beide alleen nog aardig verkouden.
Rond half tien gingen we naar de kant en liepen naar de ferryterminal om ons te melden bij de havenmeester, immigratie en customs. Aangekomen bij het havenkantoor hadden we een probleem omdat onze verzekering afdoende was of omdat het niet goed in de clausule stond. We konden ons wel inklaren in Langkawi maar bij ons vertrek uit Malaysia moeten we de goede verzekerings papieren hebben anders komen we er niet uit. Er moet exclusie instaan dat het wrak of watervervuiling door ons verwijder wordt. Gelukkig stond er een Malaysia agent achter ons waar we watts app mee ruilden, zij wilde ons verder helpen. Vervolgens gingen we naar immigratie waar ons paspoort nog een keer werd gestempeld en ons werd verteld dat ons visum op 14 Januari verliep. Als laatst gingen we naar customs waar ze ons papier innam. Bij customs zagen we een andere zeiler die dit probleem ook had en van zijn verzekering goede papieren had gekregen waar we gelijk foto’s van maakten. Rond twaalf uur waren we klaar en motorden met de dinghy naar de publieke dinghy steiger. Vandaar liepen we de stad in waar we bij het “Art Café Langkawi” een heerlijke lasagna aten en wat boodschappen deden. Rond twee uur waren we terug aan boord en behoorlijk moe, lekker onderuit!
Rond vier uur belden we met Howden verzekeringen en lieten het formulier van de andere zeiler zien. In een uur tijd hadden zij ook z’n gelijke brief gemaakt. Maar hopen dat alles goed komt! We belden nog even met mijn moeder en gingen vroeg naar bed.
17 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Ik had vandaag een migraine hoofdpijn (onderdeel van Covid)en kon geen licht verdragen zodat ik de hele dag heb geslapen. Paul heeft meer last van hoesten met slijm en lichtere hoofdpijn. Hij was vandaag bezig met North sails in Langkawi. Het bleek dat er geen North sail zeilmaker in Langkawi is maar alleen een punt waar ze de zeilen opmeten die dan ergens anders gemaakt worden. We hebben ook contact met Steward (zeilmaker Canada waar zeil gemaakt is) en hij is heel behulpzaam voor het zoeken naar een goede oplossing.
16 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Vanochtend deden we een COVID test en beide waren positief, ergens opgelopen in Georgetown. Paul dacht gelijk aan de kerk maar toen we Stephen belden had hij geen Covid dus waarschijnlijk opgelopen in de bus of winkelcentrum. Ook vandaag bleven we rustig aan boord want alles is snel te veel. We hielden ons bezig met ons jaarverslag en de kerstkaart van 2024 en stuurden dit naar al onze vrienden en kennissen.
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Ik had vandaag een migraine hoofdpijn (onderdeel van Covid)en kon geen licht verdragen zodat ik de hele dag heb geslapen. Paul heeft meer last van hoesten met slijm en lichtere hoofdpijn. Hij was vandaag bezig met North sails in Langkawi. Het bleek dat er geen North sail zeilmaker in Langkawi is maar alleen een punt waar ze de zeilen opmeten die dan ergens anders gemaakt worden. We hebben ook contact met Steward (zeilmaker Canada waar zeil gemaakt is) en hij is heel behulpzaam voor het zoeken naar een goede oplossing.
16 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Vanochtend deden we een COVID test en beide waren positief, ergens opgelopen in Georgetown. Paul dacht gelijk aan de kerk maar toen we Stephen belden had hij geen Covid dus waarschijnlijk opgelopen in de bus of winkelcentrum. Ook vandaag bleven we rustig aan boord want alles is snel te veel. We hielden ons bezig met ons jaarverslag en de kerstkaart van 2024 en stuurden dit naar al onze vrienden en kennissen.
Vanuit de kuip keken we uit over Kuah met aan de over Eagle square en MAHA Tower die in het donker van kleur verander.
MAHA TOWER
LANGKAWI ZIJN NAAM.
Er zijn veel suggesties voor de oorsprong van de naam Langkawi.
Volgens één interpretatie komt het volgens de legende voort uit een samensmelting van de woorden 'Helang' en 'Kawi'. Helang staat voor de 'adelaar', (de roodbruine adelaar die op dit eiland leeft)het symbool van het eiland. Kawi betekent marmer en komt voort uit de vele gesteente op het eiland. Deze interpretatie werd gebruikt om het monumentale beeldhouwwerk van een adelaar (het Eagle Square) in Kuah te creëren als het symbool van Langkawi.
EAGLE SQUARE
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Zowel Paul als ik waren al een paar dagen verkouden zodat we vandaag aan boord bleven. Het was zondag dus volgde ik in de ochtend een kerkdienst op internet. Verder bleven we rustig aan boord en belden in de middag met Nicolette en mijn moeder.
LANGKAWI
Langkawi is een archipel in de Andamanse Zee, bestaande uit 99 eilanden waarvan alleen Pulau Langkawi en Paulau Tuba permanent bewoond zijn. Het ligt ongeveer 30 kilometer gescheiden van het vasteland (peninsula)door de Straat van Malakka en niet ver van de grens tussen Maleisië en Thailand (het Thaise buureiland Ko Tarutao ligt maar vijf kilometer ten noorden van Langkawi).
De totale landmassa van de eilanden bedraagt 470 km². Tweederde van het eiland wordt gedomineerd door met bossen bedekte bergen, heuvels en natuurlijke vegetatie. Het hoogste punt is Gunung Raya met een hoogte van 890 meter boven zeeniveau.
LANGKAWI EILANDEN GROEP.
14 december
KUAH BIJ PULAU LANGKAWI (06 18.680 N 99 50.834 E)
Vanochtend hadden we een e-mail terug van Stuart waar we ons “UK Sail” voorzeil hadden gekocht. Het bleek dat de leverancier die de banden geen goede kwaliteit had geleverd en dat er na twee jaar meerdere klachten en reparaties waren geweest. Maar omdat wij dit voorzeil niet meteen in gebruik hadden genomen maar eerst ons vorige voorzeil geheel op hadden gezeild kregen wij dit probleem dus later. Inmiddels is Stuart geen UK Sails meer maar is hij overgegaan naar North sails. Hij gaat nu contact opnemen met North Sails in Langkawi in de hoop dat hij iets voor ons kan doen, wordt vervolgd.
Rond zeven uur werd het licht hesen we het grootzeil en rolden de All Purpose Genua uit en zo zeilen we halveren de wind verder noordwaarts richting Langkawi. In het eerst deel nodig we goed opletten op de visstaken met visnetten maar later op de dag terwijl we die samen met de Melaka straat achter ons en zeilden de Andamanse Zee in. Dichtbij Langkawi kregen we te maken met de grotere vissersboten zoals we die ook bij Pulau Pangkor gezien. Deze vissersbenodigdheden hun grote netten in een rondje in het water, vervolgens gehaald ze met een kraan en veel mankracht de grote netten via de voorkant van de boot uit het water en werden de vissen achterop de boot gelijk geselecteerd dat met een enorme zwarte rook gecombineerd ging.
GROTE VISERSSCHEPEN DIE NETTEN BINNENHALEN 
EN VIS KOKEN.
Vorige keer zagen we dit van een afstand maar vandaar zeilden we tussen enkele van de ronde netten die ze aan het binnenhalen waren door. Aangekomen tussen de heuvelachtige eilanden van de Langkawi eilandengroep deed de groene rotsformaties en eilanden ons denken aan de Marquesas in Frans Polynesië.
GROENE ROTSFORMATIES
Hier nam de wind af zodat we ons met dobber/zeilen en alvast het voorzeil weg haalden, klaar om weg te brengen. Rond zes uur en na 40 mijl ging ons anker er bij de hoofdplaats Kuan in.
ROUTE GEORGETOWN NAAR LANGKAWI
13 December
PULAU BUNTING (05 51.967 N 100 19.209 E)
Het was bewolkt toen we rond acht uur ons anker ophaalden en vol tuig halve wind verder noordwaarts door de Malacca straat dobber/zeilden. Al snel verruilden we het voorzeil voor de All Purpose Genua zodat we iets harder gingen. Ook vandaag zagen we vele visstaken en vissers en was het opletten hoe de netten liepen. Op zich konden we meestal (als het water diep genoeg was) over deze netten heen maar als de netten niet diep genoeg lagen kwamen de vissers gelijk hard aan gemotord om ons te waarschuwen en weg te jagen.
Rond drie uur zagen we de donkere wolken en regen aankomen zodat we de All Purpose Genua inrolden en het voorzeil uitrolden. Toen de wind toenam zetten we twee reven in het grootzeil maar toen we bijna klaar waren hoorden we een grote klap en begon het voorzeil te klapperen. Snel rolden we het voorzeil in en bleek de ring die met banden aan het voorzeil zat eraf te zijn. De banden waren door geschavield waardoor de ring met schoten op het dek lag. Dit is in de vijfentwintig jaar nog nooit gebeurd!
Nu we alleen met twee reven tegen de wind in moesten besloten we het laatste stukje naar Bunting eiland te motor/zeilen zodat we rond zeven uur en na achtentwintig mijl voor het donker voor anker lagen. Hier lagen we niet alleen, rondom ons lagen allemaal kleine vissersbootjes voor anker die in de nacht grote lichten aanhadden.
Het was bewolkt toen we rond acht uur ons anker ophaalden en vol tuig halve wind verder noordwaarts door de Malacca straat dobber/zeilden. Al snel verruilden we het voorzeil voor de All Purpose Genua zodat we iets harder gingen. Ook vandaag zagen we vele visstaken en vissers en was het opletten hoe de netten liepen. Op zich konden we meestal (als het water diep genoeg was) over deze netten heen maar als de netten niet diep genoeg lagen kwamen de vissers gelijk hard aan gemotord om ons te waarschuwen en weg te jagen.
Rond drie uur zagen we de donkere wolken en regen aankomen zodat we de All Purpose Genua inrolden en het voorzeil uitrolden. Toen de wind toenam zetten we twee reven in het grootzeil maar toen we bijna klaar waren hoorden we een grote klap en begon het voorzeil te klapperen. Snel rolden we het voorzeil in en bleek de ring die met banden aan het voorzeil zat eraf te zijn. De banden waren door geschavield waardoor de ring met schoten op het dek lag. Dit is in de vijfentwintig jaar nog nooit gebeurd!
Nu we alleen met twee reven tegen de wind in moesten besloten we het laatste stukje naar Bunting eiland te motor/zeilen zodat we rond zeven uur en na achtentwintig mijl voor het donker voor anker lagen. Hier lagen we niet alleen, rondom ons lagen allemaal kleine vissersbootjes voor anker die in de nacht grote lichten aanhadden.
12 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Rond acht uur gingen we met twee diesel jerrycans naar de kant en reden naar het dichtstbijzijnde benzinestation. Daar kregen we te horen dat we als buitenlander alleen maar twintig liter (voor twaalf euro) konden tanken zodat we één jerrycan vulde en Paul deze terug bracht naar de bijboot. Vervolgens reden we samen naar het volgende benzinestation waar we te horen kregen dat we alleen voor veertig Riggit diesel konden kopen (Ca. Vijftien liter). Nu maakte ik een foutje en vroeg om tien liter dat dertig ringgit ca zes euro) koste en dus geen probleem was. Toen de tien liter erin zat begreep ik wat ik fout had gedaan en vroeg nog een keer tien liter dat de medewerker zonder probleem deed en we zodoende toch onze twintig liter voor zestig ringgit (twaalf euro) hadden. Toen de baas er notie van kreeg werd hij boos op de medewerker maar die die kon er niets meer aan doen.
Daarna reden we via/langs de noordkust verder door de stad waar we af en toe tussen de hoge torenflats de oceaan zagen. Eenmaal aan de noordwest hoek van het eiland was een leuk klein vissers dorpje waar we doorheen reden en waar Paul met de vissers sprak en vroeg hoe het met hun visnetten zat.
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Rond acht uur gingen we met twee diesel jerrycans naar de kant en reden naar het dichtstbijzijnde benzinestation. Daar kregen we te horen dat we als buitenlander alleen maar twintig liter (voor twaalf euro) konden tanken zodat we één jerrycan vulde en Paul deze terug bracht naar de bijboot. Vervolgens reden we samen naar het volgende benzinestation waar we te horen kregen dat we alleen voor veertig Riggit diesel konden kopen (Ca. Vijftien liter). Nu maakte ik een foutje en vroeg om tien liter dat dertig ringgit ca zes euro) koste en dus geen probleem was. Toen de tien liter erin zat begreep ik wat ik fout had gedaan en vroeg nog een keer tien liter dat de medewerker zonder probleem deed en we zodoende toch onze twintig liter voor zestig ringgit (twaalf euro) hadden. Toen de baas er notie van kreeg werd hij boos op de medewerker maar die die kon er niets meer aan doen.
Daarna reden we via/langs de noordkust verder door de stad waar we af en toe tussen de hoge torenflats de oceaan zagen. Eenmaal aan de noordwest hoek van het eiland was een leuk klein vissers dorpje waar we doorheen reden en waar Paul met de vissers sprak en vroeg hoe het met hun visnetten zat.
VISSERSBOOTJES
Over een kronkelende bergweg kwamen we als eerst langs de “Teluk Bagang” Dam waar we stopten en een vroege lunch aten. Vervolgens reden we verder over de kronkelde bergweg door het tropische regenwoud waar we op de top van een heuvel stopten bij de “Tropische fruit markt”. Tussen het tropische regenwoud stonden ook vele fruitbomen waaronder de mango, bananen en verschillende durian bomen. De Durian vrucht is een stinkende vrucht die we op deze reis nog niet gegeten hebben.
REGENWOUD MET DE DURIANBOOM EN DE DURIAN VRUCHT.
FRUITMARKT
We reden verder de bergen door en sloegen op een gegeven moment een zijweg in waar we uitkwamen bij een ander leuk vissersdorpje. Eenmaal terug op de hoofdweg reden we verder tot we uitkwamen op de spitsing waar we gisteren ook de bergen zijn ingegaan en reden zo door de bergen noordwaarts naar Georgetown. In Georgetown reden we eerst naar het goede bakkertje dichtbij De Kek Lok Si-tempel waar we net als gisteren heerlijke slagroomsoesjes en kaneelbroodjes kochten die we op de steiger in de oude Chinese wijk waar de huizen op palen in het water staan opaten. 
OUDE CHINESE WIJK OP PALEN IN WATER
Als laatst reden we naar naar een “Mybank” waar we geld pinde, deden wat boodschappen en levende de scooter in waar we onze honderd ringgit aan borg terugkregen. Rond vijf uur waren we terug bij de marina waar we de sleutel inleverden en ook hier de vijftig ringgit borg terug kregen. Terug aan boord ruimde ik de spullen op, belde met mijn moeder en daarna keken we net als iedere avond een film.
11 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Rond negen uur zaten we in de bus 101 naar het oude centrum van Georgetown waar we voor twee dagen een scooter huurden voor ca.veertien euro.
We reden ca. zeven kilometer het drukke oude centrum uit naar De Kek Lok Si-tempel.
Rond negen uur zaten we in de bus 101 naar het oude centrum van Georgetown waar we voor twee dagen een scooter huurden voor ca.veertien euro.
We reden ca. zeven kilometer het drukke oude centrum uit naar De Kek Lok Si-tempel.
DE KEK LOK SI-TEMPEL
Het hele tempelcomplex werd gebouwd in de periode 1890 tot 1930 van. Het is en één van de grootste en mooiste tempelcomplexen in Zuidoost-Azië en de grootste boeddhistische tempel in Maleisië. Met miljoenen prachtige afbeeldingen van Boeddha en honderden prachtige betekenisvolle gravures, sculpturen en muurschilderingen in de binnen- en buitenkant van de tempelzalen, pagodes en bogen, is de Kek Lok Si-tempel niet alleen een centrum voor de Chinese cultuur en het Boeddha-onderwijs maar ook een plek waarin het Mahayana-boeddhisme en traditionele Chinese rituelen samenvloeien tot een harmonieus geheel. Het belangrijkste kenmerk van het complex is de zeven verdiepingen tellende tienduizend Boeddha's Pagode en het 36,57 meter hoge bronzen beeld van Guanyin (Kuan Yin), de godin van de barmhartigheid.
Als eerst zagen we de zaal met de grote Boeddha met een wand vol kleine Boeddha beelden. Vervolgens wandelden we verder door en langs andere zalen met verschillende andere goden, winkeltjes en uitzichtpunten over de stad. 
ONDERSTE DEEL VAN DE DE KEK LOK SI-TEMPEL
Vervolgens namen we een kleine kabelbaan naar het hogere gedeelte waar de godin Guanyin stond die uitkeek over de stad met daarnaast een Chinese tempel met daarbij alle beelden van de Chinese sterrenbeelden.
BOVENSTE DEEL MET GUANYIN , ENKELE STERRENBEELDEN EN HET UITZICHT.
Het was een zeer mooie en indrukwekkende tempel waar veel mensen wierook stokjes aanstaken. We waren wel een beetje klaar met de tempels zodat we via de oostkant naar de zuidkust van Penang reden. In eerste instantie over kleine weggetjes maar al snel zaten we toch op de hoofdweg en reden tussen de grote torenflats, grote gebouwen en over grote bruggen naar de zuidkant van het eiland. Aangekomen bij de kleine dorpjes aan de zuidkant besloten we door de bergen terug te rijden. We hoopten dit over kleine weggetjes te kunnen doen maar helaas reden we ook hier over een grotere weg die minder druk was. Deze weg liep door de groen beboste bergen waar we bij Balik Pulau een mooi uitzicht hadden over de westkust met de oceaan. Uiteindelijk reden we opnieuw langs de Kek Lok Si-tempel de heuvel op naar de “Air Itam” dam. Deze Dam is gebouwd tussen 1958 en 1962 en ligt op 220 meter boven de zeespiegel. Aan het meer aten we onze lunch en liepen over de dam. 
AIR ITAM DAM
Toen we verder reden kwamen we lang de kabelbaan die naar de top van de Penang heuvel gaat. Het was de hele ochtend bewolkt geweest maar nu was het opgeklaard zodat we met de steile kabelbaan (twaalf euro voor twee personen) naar de top gingen. Daar aangekomen was het toch iets heiig maar hadden we een prachtig uitzicht over de straat van Penang met de twee bruggen waar we onderdoor waren gekomen en konden we zien waar ze bezig waren nieuw land op te spuiten. Helaas lag de Giebateau achter de hoge torenflats. 
PENANG HILL MET UITZICHT
Tijd om door de stad richting Strait Quay marina te gaan. Het was maar goed dat we een scooter hadden want het was behoorlijk druk. Aangekomen bij de marina tankten we in de buurt onze jerrycan benzine vol, deden nog wat boodschappen en aten ergens wat. Terug aan boord spraken we met Eveline en mijn moeder.
10 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Het regende bijna de hele dag zodat we aan boord zijn gebleven.
09 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)Rond half negen gingen we naar de kant en wachtten bij de bushalte op bus 102. Na meer dan een half uur wachtten bleek dat deze bus onregelmatig kwam. Op de weerkaarten zagen we dat het vandaag bewolkt en regenachtig werd zodat we besloten een dag aan boord te blijven.
Terug aan boord dronken we koffie/chocomelk in de kuip en deden wat administratie klusjes. Na de lunch ging Paul onderuit met internet en ging ik bezig met de foto’s voor de weblog. Rond drie uur gingen we naar de kant waar we door het strait quay centrum wandelden en verder naar een ander winkelcentrum.
Hier zagen we dat er steunzolen aan de hand van drieD voetafdrukken werden gemaakt voor zestig euro per paar. We wilden wel een paar extra steunzolen zodat we beide begonnen met een drieD voet scan. Maar na de voet scan haalde ze een rubberkussen tevoorschijn waar ze de steunzolen mee maakten en werd de drieD scan geheel niet gebruikt. Toen we de steunzolen probeerden bleken ze inderdaad geen goede correctie te geven waardoor we ze niet kochten. Jammer want een extra paar is geen overbodige!
Nadat we wat hadden rondgelopen bleek het hard te regenen zodat we nog wat langer rondliepen en wat aten. Rond zes uur wandelden we terug naar de marina en zagen dit maal de verlichte kerstboom.
08 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Toen we vanochtend met de dinghy bij de steiger van de Strait Quay Marina aankwamen zagen we de havenmeester en moesten we ons melden zodat we de sleutel van het hek kregen.
Ik had op internet een baptist kerk gevonden waarvan de dienst rond tien uur begon zodat we rond negen uur met bus 101 naar het oude centrum van de stad reden. In de bus ontmoetten we Stephen die onderweg was naar zijn kerk zodat we ons plan veranderden en met hem meegingen naar het FGACentre (Verankerd in het Gods woord, geleid door de heilige Geest). Het was een druk bezocht christelijk centrum waarvan de dienst me aansprak. Voor Paul duurde het te lang. Na de dienst spraken we met verschillende leden en gingen we met Stephen ergens iets eten.
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Toen we vanochtend met de dinghy bij de steiger van de Strait Quay Marina aankwamen zagen we de havenmeester en moesten we ons melden zodat we de sleutel van het hek kregen.
Ik had op internet een baptist kerk gevonden waarvan de dienst rond tien uur begon zodat we rond negen uur met bus 101 naar het oude centrum van de stad reden. In de bus ontmoetten we Stephen die onderweg was naar zijn kerk zodat we ons plan veranderden en met hem meegingen naar het FGACentre (Verankerd in het Gods woord, geleid door de heilige Geest). Het was een druk bezocht christelijk centrum waarvan de dienst me aansprak. Voor Paul duurde het te lang. Na de dienst spraken we met verschillende leden en gingen we met Stephen ergens iets eten.
FGACENTRE/ETEN MET STEPHEN.
Na een late lunch wandelden we samen met Stephen verder naar de oude protestante en katholieke begraafplaats waar ook het graf van Francis Light lag.
Terug aan boord belde ik mijn moeder en maakte het avond eten. Het was nog steeds zo warm dat we buiten in de kuip in een lichte bries een film keken tot het begon te regenen en we naar binnen moesten. Toen we naar bed gingen deden we net als gisteren een uurtje de airco aan om het binnen in het slaapgedeelte koeler te krijgen.
OUDE BEGRAAFPLAATS, GRAF VAN BLIGHT.
We zagen in de verte een donkere lucht aankomen zodat we afscheid namen van Stephen en met bus 101 terug naar de marina gingen. Daar aangekomen gingen we even langs bij Dave en Wendy aangezien zij morgen verder gaan. De meeste Rally zeilboten zijn al vertrokken of gaan morgen zodat we alleen voor anker lagen.Terug aan boord belde ik mijn moeder en maakte het avond eten. Het was nog steeds zo warm dat we buiten in de kuip in een lichte bries een film keken tot het begon te regenen en we naar binnen moesten. Toen we naar bed gingen deden we net als gisteren een uurtje de airco aan om het binnen in het slaapgedeelte koeler te krijgen.
GESCHIEDENIS GEORGETOWN
In 1771 kreeg Francis Light, een voormalig kapitein van de Royal Navy, van de British East India Company (EIC) de opdracht om handelsbetrekkingen op het Maleisische schiereiland tot stand te brengen. Hij arriveerde in Kedah, een staat die werd bedreigd door de “Bugis van Selangor”. Kedah's heerser “Sultan Muhammad Jiwa Zainal Adilin II” bood het eiland Penang aan in ruil voor Britse militaire bescherming. Light merkte het strategische potentieel van het eiland op als een ‘handig tijdschrift voor handel’ dat de Britten in staat zou kunnen stellen de Nederlandse en Franse territoriale ambities in Zuidoost-Azië te controleren, en probeerde tevergeefs zijn superieuren ervan te overtuigen het aanbod van de sultan te accepteren. Light kreeg uiteindelijk in 1786
toestemming om te onderhandelen over de Britse overname van het eiland Penang.
Nadat de overdracht was afgerond landde Light en zijn entourage op 17 juli van dat jaar op het eiland en op 11 augustus werd het eiland Penang omgedoopt tot Prince of Wales Island, naar de erfgenaam van de Britse troon. Georgetown werd genoemd ter ere van koning George III, de heerser van Groot-Brittannië en Ierland tussen 1760 en 1820.
Georgetown was het eerste Britse koloniale bezit in Zuidoost-Azië en markeerde het begin van de geleidelijke Britse kolonisatie in Maleisië.
Toen Light voor het eerst op de kaap landde, was deze dicht bedekt met jungle. Nadat het gebied was ontruimd, hield Light toezicht op de bouw van Fort Cornwallis, het eerste bouwwerk in de nieuw opgerichte nederzetting.
Georgetown groeide snel uit als een vrijhaven en een kanaal voor de handel in specerijen, waardoor de maritieme handel van Nederlandse posten in de regio werd overgenomen. Dankzij de specerijenhandel kon de EIC de administratieve kosten van Penang dekken. De dreiging van een Franse invasie midden in de Napoleontische oorlogen dwong de Britten Fort Cornwallis uit te breiden en te versterken als garnizoen voor de nederzetting.
Vanaf 1796 werden lokale bestuurscomités gevormd om specifieke bestuurskwesties op te lossen.
In 1826 werd Georgetown de hoofdstad van de Straits Settlements, die ook Singapore en Malakka omvatten. In 1832 werd het administratieve centrum verplaatst naar Singapore, omdat het Georgetown in commerciële en strategische bekendheid overtrof. Ondanks zijn secundaire belang voor Singapore bleef Georgetown een cruciale rol spelen als Britse entrepot.
Na de opening van het Suezkanaal in 1869 en een hausse aan tinmijnbouw op het Maleisische schiereiland, werd de haven van Penang een belangrijke exporteur van tin. Tegen het einde van de 19e eeuw ontstond Georgetown als het belangrijkste financiële centrum van Brits Malaya, toen handelsfirma's en internationale banken werden opgericht.
Door de eeuw heen groeide de bevolking van Georgetown snel, parallel aan de economische welvaart. Tussen 1797 en 1830 verviervoudigde een toestroom van immigranten uit heel Azië de bevolking. Er ontstond een kosmopolitische bevolking, bestaande uit Chinezen, Maleisen, Indiërs, Peranakanen, Siamezen en migranten van gemengde Europees-Aziatische afkomst, ook wel "Indo-Aziaten" genoemd. De bevolkingsgroei zorgde ook voor sociale problemen, zoals ontoereikende gezondheidsfaciliteiten en welig tierende misdaad. Georgetown kwam onder direct Brits bestuur toen de Straits Settlements in 1867 een Britse kroonkolonie werden. Wetshandhaving en immigratiecontrole werden geleidelijk versterkt om de georganiseerde misdaad te onderdrukken. Er werden ook meer investeringen gedaan in de gezondheidszorg en het openbaar vervoer van de nederzetting.
07 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Toen we vanochtend koffie/chocomelk dronken zagen we twee cruiseschepen varen.
Rond tien uur waren we bij de marina waar we met Dave en Wendy een Grab taxi namen naar het oude centrum. We stapten dichtbij de waterkant uit waar we als eerst langs het oude stadhuis, het gemeentehuis, tussen de waterkant en het park en langs de muren van het ford wandelden waar we kaartjes kochten en het Cornwallis ford ingingen.
TOWN HALL
Het stadhuis was een mooi groot geel geschilderd gebouw dat in de jaren 1880, is gebouwd door de Britten als het overheidshoofdkwartier van Georgetown. Het is het oudste gemeentelijke gebouw die nu dienst doet als zetel van de gemeenteraad van Penang Island.
CITY HALL
Het grote witte gemeentekantoor ernaast, werd het gebouw in 1903 om de vraag naar kantoorruimte in het aangrenzende stadhuis te verlichten.
FOTO TOWN HALL, PARK AND CITY HALL
FORT CORNWALLISKapitein Light bouwde “Fort Cornwallis” voor de Britse Oost-Indische Compagnie aan het einde van de 18e eeuw en was in 1810 voltooid.
In eerste instantie was het ford gemaakt van nibong palissade (een Maleisische term voor palmstam) zonder permanente constructies, met een oppervlakte van 38,80 m2. Het doel van het fort was om Penang te beschermen tegen piraten en Kedah. Na de Napoleontische oorlogen herbouwden Indiase veroordeelde arbeiders het fort met behulp van baksteen en natuursteen. Het fort is tijdens zijn operationele geschiedenis nooit betrokken geweest bij gevechten.
Aangekomen bij het ford zagen we buiten de poort de oude vuurtoren van skeletstaal van 21 m hoog uit 1882 vervolgens gingen we naar binnen waar ze nog druk bezig waren met het renoveren van het ford. We zagen alleen de binnenkant van de muren met de kanonnen, de opslagplaats van minutieus en het standbeeld van Light. Het enige echt interessante was het grootse kanon bekend als “Seri Rambai” die in 1603 werd gegoten; in 1606 schonk de Verenigde Oost-Indische Compagnie het aan de sultan van Johore. In 1613 namen de Atjehers bezit van Seri Rambai en brachten het naar Atjeh. In 1795 schonken de Achenezen het aan Kuala Selangor. De Britten namen Seri Rambai in 1871 in beslag als buit na een strafaanval op Kuala Selangor, en brachten het kanon naar het ford.
VUURTOREN, FRANCIS LIGHT, DE MUREN EN HET GROOTSTE KANON
Vervolgens wandelden we verder om het ford en kwamen bij het toeristen informatie bureau en de queen Victoria memorial clock tower.De Queen Victoria Memorial Clock Tower is een jubileumklokkentoren in Moorse stijl en werd gebouwd ter herdenking van het diamanten jubileum van koningin Victoria in 1897.
CLOCK TOWER
We staken de kruising over en wandelden verder door de Lebrun Pantai straat waar nog meer oude koloniale gebouwen stonden waar nu veelal banken in zaten totdat we bij de wijk “Little India” aankwamen. In deze wijk is het waar de Indiase immigranten zich als eerst vestigden. Nu bestaat de wijk uit vele Indiase winkels en restaurants waar we een heerlijke lunch aten en afscheid namen van Wendy en Dave aangezien zij terug gingen naar de marina. 
KOLONIALE HUIS EN LITTLE INDIA
Paul en ik wandelden verder door de kleine zijstraatjes van de verschillende oude wijken waar we vele winkeltjes, restaurants, fiets taxies en oude huizen zagen waaronder de Chinese huizen met hun balken en deuren van fraai houtsnijwerk. 
ZIJSTRAATJES IN DE OUDE WIJK
Door de wijken heen kwamen we ook langs verschillende tempels waaronder de “Sri Mash mariamman” (kleurrijke hindoe tempel) uit 1833, de “Han Jiang Ancestral” (Teochew community tempel) uit 1864, de “Goddess off Mercy” (de oudste Chinese tempel in Penang) uit 1800, de Kapitan Keling Moskee (indian moslim community) uit 1803 en de Acheen street Malay moskee (pelgrims van vanaf Sumatra en Thailand) uit 1808 met een Egyptische stijl minaret. 
HINDOE TEMPEL, GODDESS OF MERCY
KAPITAN MOSKEE, ACHEEN MOSKEE, HAN JIANG ANCESTRAL (onderste)
Als laatst kwamen we aan in de wijk met de verschillende Chinese genootschap huizen. De eerste Chinezen die in de negentiende eeuw naar Malaysia emigreerden, vielen onder toezicht van één van de clangenootschappen. Deze genootschappen beschermden de belangen van hun leden. Er staan nog meerdere van deze gemeenschapshuizen (kongsi) in de stad die rond 1870-1906 zijn gebouwd. Allemaal even mooi. 
KONGSI (CHINESE GEMEENSCHAPSHUIZEN)
Toen we dit alles gezien hadden gingen we met de bus 101 terug richting de Strait quay marina. Nu reden we door andere moderne wijken van de stad en verbaasden we ons over de hoeveelheid winkels, restaurants en winkelcentra’s. Na een mooie dag waren we rond vijf uur terug aan boord. GEORGETOWN
Georgetown is de hoofdstad van de Maleisische deelstaat Penang en na kuala Lumpur de grootste stad van het Malaysia. De eigenlijke stad beslaat een oppervlakte van 306 km2 en omvat het eiland Penang.
06 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Op marine traffic zagen we dat er zestien zeilboten van de Rally hierheen onderweg waren zodat we aan boord bleven. Rond elf uur waren de zeilboten bij ons en gingen bijna allemaal de marina in waardoor we nu met twee andere zeilboten voor anker lagen.
De wind kwam uit het noorden waardoor het nog warmer was zodat we onderuit gingen met internet en siësta hielden. Rond drie uur gingen we met de dinghy naar de marina waar we Dave en Wendy (zeilboot Elysium) ontmoetten. Met zijn vieren wandelden we door het luxe (met airco) “Strait Quay bay” winkelcentrum dat nu versierd was met kerst decoratie. Naast de luxe winkels en vele restaurants was er ook een “Antarctica snow world”. De mensen kregen dikke jassen en laarsjes aan voordat ze door een dikke deur naar binnen gingen. Met camera’s konden we zien hoe ze door de sneeuw liepen met daarin leuke speelattracties voor kinderen zoals een glijbaan, sneeuwpop, pinguïns etc.
Rond zes uur waren we terug aan boord en belde ik nog even met mijn moeder. Het was zo warm dat we buiten in een lichte bries een film keken.
PENANG EILAND
Penang eiland ligt voor de westkust van de Malaysia peninsula in de Straat van Malakka, waarbij de Straat van Penang het eiland scheidt van de peninsula. Het staat via twee verkeersbruggen en een ferry in verbinden met het de Malaysia peninsula.
Met een oppervlakte van 295 km2 (114 vierkante mijl) is Penang Island het vierde grootste eiland van Maleisië. Het hele eiland valt onder de stad George Town, die ook de eilandjes beheert. Het is ook de meest bevolkte eilandstad van het land, met Ca. 794.313 inwoners.
Het terrein van het eiland is onregelmatig en bestaat uit een heuvelachtig en grotendeels bebost binnenland. Mangrove moerassen heersen langs de westelijke kustlijn van het eiland. Gecombineerd met de heuvels in het midden van het eiland is de verstedelijking langs de westelijke helft van het eiland beperkt gebleven. De kustvlakten zijn smal, waarvan de meest uitgestrekte zich aan de noordoostelijke kaap bevindt. Het was op deze kaap waar uiteindelijk de vroege ontwikkeling van Georgetown begon.
05 December 2024
GEORGETOWN BIJ PULAU PENANG (05 27.595 N 100 18.962 E)
Toen het rond zeven uur licht werd haalden we ons anker op en motorden naar de straat van Penang. We waren nog maar net onderweg toen we een dolfijntje bij de boot zagen.
Eenmaal in de straat van Penang motorden we met de stroom mee en tegen de wind in deels door de vaargeul tussen peninsula en het eiland Penang. De hele oostkust van het eiland is ondertussen Georgetown geworden met veel torenflats en grote bedrijven. Verder zagen we veel troep in het water en moesten we oppassen voor de vissers met hun visnetten die ze overal uitzetten.
De eerste brug waar we onderdoor gingen was de “Sultan Abdul Halim Muadzam Shah” brug (nieuwste brug). Deze brug is 24 km lang met een lengte over het water van 16,9 km en een doorgang hoogte van 30 meter. Dit is de langste brug van Azië en de vijfde grootste ter wereld. Tussen de twee bruggen lag een klein eilandje met daarbij veel viskwekerijen. De tweede “Penang” brug (oudste) waar we onderdoor moesten had een totale lengte van 13,5 km en een doorgang hoogte van 33 m boven water, opgehouden door vier torens.
DE BRUGGEN
Eenmaal voorbij de bruggen kwamen we in het grote havengebied waar we tussen containerschepen door motorden. Op de oost noord oosthoek van Penang kwamen we langs het oude Georgetown waar we een glimp van zagen. We motorden verder langs de kust waar ze druk bezig waren om nieuw land op te spuiten. Er lagen al wallen met grote stenen en verder zagen we grote schepen die stenen en zand aanvoerden. Toen we daar voorbij waren stuurden we richting Straits Quay marina waar ons anker er rond elf uur en na zeventien mijl inging. 
LAND OPSPUITEN, GIEBATEAU BIJ STRAIT QUAY MARINA
Er lag al één catamaran voor anker maar de komende dagen zal het drukker worden aangezien de Rally hier binnenkort ook aankomt.
ROUTE VAN PULAU PANGKOR NAAR GEORGE TOWN.
De rest van de dag bleven we rustig boord. 04 December 2024
PULAU RIMAU (05 14.548 N 100 16.326 E)
Het was bewolkt toen we rond zeven uur en na bijna twee weken ons anker ophaalden en de zeilen hesen. Helaas moesten we de eerste drie uur met stroom mee motoren maar daarna kregen we een lichte bries en konden we vol tuig aan de wind verder zeilen. We zeilden verder uit de kust langs ondieptes waardoor we geen internet hadden. We zagen verschillende vissersboten op afstand en omdat het de hele dag bewolkt was hoopten we geen onweer te krijgen. Aan het begin van de nacht was het nog rustig maar rond elf uur kregen we toch te maken met regen en onweer, veel onweer en ook aardig dichtbij. Toen het onweer weg was ging Paul slapen en nam ik de laatste wacht tot het eiland Rimau waar ons anker er rond drie uur in de nacht en na zeventig mijl inging.
03 December 2024
KETAMAT BAAI PULAU PANGKOR (04 12.598 N 100 33.054 E)
Toen we vanochtend buiten keken zagen we dat de zeilboot “Elysium” met Dave en Wendy bij ons in de baai lag. Zij waren onze buren in Puteri Harbour. Rond half tien gingen we naar hun toe en was het een gezellig weerzien. Rond lunchtijd waren we terug aan boord waar we onze lunch in de kuip aten en verder siësta hielden. In de namiddag belde ik met mijn moeder en rond vijf uur haalden we Wendy en Dave op en gingen we bij het restaurant op het strand wat eten, het werd een gezellige avond.
ETEN MET DAVE EN WENDY
02 December 2024KETAMAT BAAI PULAU PANGKOR (04 12.598 N 100 33.054 E)
Vandaag huurden we voor de derde keer een scooter en reden een rondje over het eiland. Dit keer reden we wat meer tussen de huizen van de kleine vissersplaatsjes.
We reden over smalle straatjes met ernaast een afwater geultje tussen de oude traditionele huizen door dat soms erg japans aandeed.
TRADITIONELE HUIZEN MET KREEFT/KRAB POTTEN EN VROUWEN ZOEKEN KOKKELS
Bij één van de huizen stonden grote kreeftenpotten en verder zagen we bij laag water vrouwen naar kokkels zoeken. We bezochten de scheepswerf waar twee vissersboten door middel van zware stalen kabels uit het water waren getrokken. Bij de ene visboot waren ze antifouling aan het opbrengen en bleek dat ze dit elk half jaar moeten doen. De andere vissersboot had meer werk en moest worden gerepareerd.
VISBOTEN DOOR MIDDEL VAN STAALKABELS UIT HET WATER GETROKKEN
Aangekomen in Pangkor town aten we bij hetzelfde restaurantje dat iedere keer andere gerechten heeft, maar alles even lekker. Op de terugweg kochten we vijftien liter benzine voor zes euro en deden nog wat boodschappen. Rond vier uur waren we terug aan boord waar we alles opruimden. Toen we klaar waren was het tijd om naar het restaurantje op het strand te gaan om te eten. Onderwijl belden we met mijn moeder en wat vrienden. Aan het begin van de avond begon het te regenen en te onweren maar gelukkig niet heel dichtbij. 01 December 2024
KETAMAT BAAI PULAU PANGKOR (04 12.598 N 100 33.054 E)
Het heeft vannacht en vanochtend hard geregend zodat alle emmers en watertanks vol waren. Hierdoor bleven we langer in bed waar ik een kerkdienst volgde en enkele ademhaling meditaties deed terwijl Paul naast me lag te internetten. Rond tien uur begon het minder hard te regenen zodat ik de vuile kleren waste en we koffie/chocomelk dronken. Na de lunch werd het droog zodat ik de kleren buiten ophing en we samen buiten zaten te kijken naar de bedrijvigheid op het strand. Round vier uur gingen we naar de kant waar we een strand wandeling maakten en op de terugweg weer bij ons vaste restaurantje wat aten.
STRANDWANDELING