MALAYSIA EN THAILAND JANUARI 2025





 WEBSITE WORDT ÉÉN KEER PER WEEK GE-UPDATE

DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN.        

FOTO’S BIJGEWERKT TOT 18 JANUARI    





18 januari 2025
KO MUK, THAILAND (06 49.148 N 99 41.081 E)   
Rond zeven uur was het laag water en motorden we met de dinghy naar de westkant van het eiland naar de “Emerald grot”. Toen we daar aankwamen was er één andere toeristenboot met één toerist en kwam er even later een andere dinghy van één van de catamarans. Met zwemvesten aan en Paul met koplamp op zwommen we de grot is waar we allemaal mooie visjes zagen. De ingang achter ons latend zwommen we verder de grot in en was het even pik donker en waren we blij met de koplamp. Al snel zwommen we een bocht om en kwam het licht van de uitgang tevoorschijn en zagen we het strand. Wauw wat mooi! We stonden op een strand omringd door mooie steile/hoge begroeide kliffen waar we zon vanboven in scheen. 
EMERALD CAVE FOTO VAN INTERNET
Even later kwamen de andere zeilers en stonden we een tijdje op het strand  te praten en zagen onderwijl een kleine slang over het strand kruipen.  Helaas hadden we geen camera bij ons omdat we moesten zwemmen.
Na een tijdje zwommen we door de cave terug naar zee en met de dinghy terug naar de Giebateau. Voordat we naar de kant gingen motorden we even langs de catamaran “swift” waarvan we de mensen net ontmoet hadden. Colin chartert met zijn catamaran “Swift” al jaren door deze wateren en had goede informatie voor ons. 
Eenmaal op het strand zagen we brommer taxi’s; brommers met een uitgebouwd frame waar de mensen in zitten. 
BROMMER TAXI BIJ HET STRAND
We wandelden eerst over een onverharde en later verharde weg richting het hele kleine dorpje. Onderweg kwamen we in gesprek met Sophie en Alex (Nederlanders) die hier op vakantie waren en een brommertje hadden gehuurd voor ca. zes euro. Al snel hadden wij ook een brommertje gehuurd en reden verder over dat gedeelte van het eiland waar wegen waren want een groot deel van het eiland was bos en alleen te bezichtigen via wandelpaden. Het is een mooi eiland met veel bananen plantages maar ook veel andere fruitbomen en rubber plantages. Verder reden we langs veel lodges, hotelletjes, restaurantjes en huizen waar de bewoners wonen. Sommige woningen op palen waren prachtig andere eenvoudig tussen de mangroves. 

KO MUK 
Voor zes euro aten we onze lunch en reden nog wat verder rond. De wegen waren niet breed en we passeerden veel toeristen op brommertjes of fietsen en brommer taxi’s maar geen auto’s want die waren er niet. Omdat de brommer taxi’s vrij breed waren moesten we altijd gas terug nemen als we elkaar passeerden. Rond twee uur hadden we het gezien en leverden de brommer in. 
Terug op het strand zagen we Alex en Sophia en kwamen in gesprek. Met zijn vieren gingen we naar de Giebateau en toen we daar verder zaten te praten bleek dat ze nog niet naar de grot waren geweest. Zodoende stapten we met zijn vieren in de dinghy en motorden langs de steile kliffen met prachtige kleuren en rotsformaties die er soms uitzagen als druipstenen voor de tweede maal naar de Emerald grot. 
MOOIE KLIFFEN/ROTSFORMATIES
Nu was het een stuk drukker met toeristenbootjes en onderwijl dat Sophia en Alex door de grot zwommen keken wij naar al de bedrijvigheid. 
DRUKTE BIJ DE INGANG VAN EMERALD GROT
In de toeristen bootjes zaten vaak zes tot acht mensen plus gids die allemaal met zwemvest om te water gingen. Vervolgens moesten ze zich vasthouden/vastmaken aan een touw en zwommen zo door de grot. Terwijl wij wachtten zagen we ca. vijftien van zulke bootjes komen en gaan. Op de terugweg stopten we waar ook twee andere toeristenbootjes lagen en waar Sophia en Alex gingen snorkelen (paul en ik hadden geen zwemkleding aan). Onderwijl dat zij rond snorkelden kregen wij limonade van één van de toeristen bootjes en kwamen in gesprek. Helaas spraken ze haast geen Engels maar met handen en voeten maakten we toch veel duidelijk.
Met zijn vieren gingen we naar het strand waar we bij een klein restaurantje gezellig wat aten en dronken. Rond vijf uur namen we afscheid maar hadden we een hele leuke dag gehad. 
We vinden Thailand heel wat leuker dan Malaysia, mooiere omgeving om te zeilen en veel meer oude tradities zoals de bootjes en de brommer taxi’s.

17 januari 2025
KO MUK, THAILAND (06 49.148 N 99 41.081 E)    
Rond zes uur werd het licht en hesen we de zeilen. In het ondiepe water van ca tien meter diepte zeilden we vol tuig halve wind verder noordwaarts. We passeerden vele kleine steile rotsen soms kaal, soms begroeid maar ook grotere eilanden met zandstranden en huisjes erop afgewisseld door steile kliffen met prachtige kleuren en aan de onderkant soms weer de formaties van druipstenen.

ROTSEN EN EILANDJES ONDERWEG.
We genoten volop, deels door het heerlijke zeilen en deels door de prachtige omgeving die moeilijk uit te leggen is. Halverwege de middag begon het even te betrekken en kregen we wat regen maar toen de bui voorbij was kwam de zon weer tevoorschijn. Rond half vijf en na drieënveertig mijl ging ons anker er bij een zandstrand van Ko Muk in waar al enkele catamarans voor anker lagen. Op het strand zagen toeristen op de ligstoelen met parasols en enkele restaurant.

GESCHIEDENIS THAILAND
Er zijn aanwijzingen voor voortdurende menselijke bewoning in het huidige Thailand, van 20.000 jaar geleden tot heden.Het vroegste bewijs van rijstteelt dateert van 2000 v.Chr. Gebieden die het huidige Thailand omvatten, namen deel in de Maritime Jade Road.
Het Thaise volk behoort tot de etnische Tai-groep, die wordt gekenmerkt door gemeenschappelijke taalkundige wortels. Chinese kronieken vermelden de Tai-volken voor het eerst in de 6e eeuw voor Christus.  Hoewel er veel aannames zijn over de oorsprong van de Tai-volkeren, dat hun voorouders die momenteel in Laos, Thailand, Myanmar, India en China wonen, tussen de 5e eeuw uit het Điện Biên Phủ-gebied kwamen. Thaise volkeren migreerden van de 6e tot de 11e eeuw van het zuidwesten van China naar het vasteland van Zuidoost-Azië. Geïndianiseerde koninkrijken zoals het Mon-, het Khmer-rijk en de Maleisische staten regeerden over de regio en concurreerden met Thaise staten zoals de koninkrijken Ngoenyang, Sukhothai, Lan Na en Ayutthaya, die ook met elkaar wedijverden. 
Het Europese contact begon in 1511 met een Portugese diplomatieke missie naar Ayutthaya, dat tegen het einde van de 15e eeuw een regionale macht werd. Ayutthaya bereikte zijn hoogtepunt in de 18e eeuw, totdat het werd verwoest tijdens de Birmaans-Siamese oorlog. Koning Taksin de Grote herenigde het gefragmenteerde gebied snel en stichtte het kortstondige Thonburi-koninkrijk (1767–1782), waarvan hij de enige koning was. Hij werd in 1782 opgevolgd door Phutthayotfa Chulalok (Rama I), de eerste monarch van de huidige Chakri-dynastie. Gedurende het tijdperk van het westerse imperialisme in Azië bleef Siam de enige staat in de regio die kolonisatie door buitenlandse mogendheden vermeed, hoewel het land vaak gedwongen werd concessies te doen op het gebied van grondgebied, handel en wetgeving in ongelijke verdragen. Het Siamese regeringssysteem werd gecentraliseerd en omgevormd tot een moderne unitaire absolute monarchie tijdens het bewind van Chulalongkorn (Rama V) van 1868–1910. In de Eerste Wereldoorlog koos Siam de kant van de geallieerden, een politieke beslissing die werd genomen om de ongelijke verdragen te wijzigen.  Na een bloedeloze revolutie in 1932 werd het een constitutionele monarchie en veranderde de officiële naam in Thailand, waarmee het in de Tweede Wereldoorlog een bondgenoot van Japan werd.  Eind jaren vijftig deed een militaire staatsgreep onder Sarit Thanarat de historisch invloedrijke rol van de monarchie in de politiek nieuw leven inblazen. 
Afgezien van een korte periode van parlementaire democratie halverwege de jaren zeventig en negentig, wisselde Thailand periodiek af tussen democratie en militair bestuur.  Samen met de totstandkoming van de huidige grondwet, een nominaal democratische regering na de Thaise algemene verkiezingen van 2019, en grote pro-democratische protesten in 2020-2021, waaronder ongekende eisen om de monarchie te hervormen. Sinds 2019 is het in naam een ​​parlementaire constitutionele monarchie;  in de praktijk hebben structurele voordelen in de grondwet echter gezorgd voor de blijvende invloed van het leger in de politiek. 

16 januari 2025
KO KHAO YAI,  SATUN GEOPARK, THAILAND (06 49.148 N 99 41.081 E)   
Rond zes uur maakten we een deel van de achterhut leeg zodat we bij de watermaker konden. Paul verving het kleine zuigerblok en ik hielp waar kon. Soms zat ik even in de kuip en hoorde verschillende vogels zingen maar zag er helaas geen. Rond half elf was de klus klaar en deed de watermaker het!
We gingen naar één van de strandjes waar we op informatie borden lazen dat het eiland onderdeel was van het Satun Global Geopark en dat deze eilanden uit kalksteen bestonden waar gas en de fossielen in zaten. We wandelden wat rond en zagen aan de andere kant van het eiland kale rotsen met vele gaten (door het gas) en een fossiel. 
SATUN GEOPARK; DE ROTSEN MET FOSSIELEN
Hier ontmoetten we American en Yet met hun twee kinderen van de catamaran Moonbraker. Zij wonen in China (Shanghai) en zeilen al vijftien jaar in het droge seizoen in Thailand/Malaysia. Ze hadden in al die jaren nog nooit zoveel wind gehad als de afgelopen dagen. Het weer is de laatste dagen duidelijk anders dan normaal. Toen er twee toeristenbootjes met toeristen aankwamen besloten we te vertrekken. We  motorden nog wat langs de kust met begroeide steile rotswanden waar bomen soms echt hele lange wortels hadden, zagen enkele kleine grotten en leken de rotsformaties bij het water soms wel op druipstenen.
LANGS DE KUST
Rond half twee waren we terug aan boord waar we de lunch aten en de achterhut weer inruimden. Ondertussen begon het alweer te waaien en te regenen dat ca twee uur duurde. Rond half zes waren we uitgenodigd bij American en Yet op de catamaran Moonbraker  waar we een gezellige avond hadden. Zij maken knuffels voor mensen die medische/psychische problemen hebben. Deze knuffels kan als steun dienen/luisterend oor dienen. (VERDERE INFORMATIE VOLGT).

HET LANDSCHAP  EN KLIMAAT VAN THAILAND
Het noorden van Thailand is uitgebreid bebost met een geheel ander bostype dan de rest van Thailand. Deze bossen worden voornamelijk gevormd door bladverliezende bomen zoals de teakboom. Het noorden heeft ook veel bergen, waar de bergvolkeren wonen. De hoogste berg in Thailand is de Doi Inthanon (2590 m). 
Verder naar het zuiden ligt het rivierengebied met de Thaise hoofdstad Bangkok die aan de rivier de Chao Phraya ligt. Deze rivier mond uit in de Golf van Thailand.
Het zuiden van Thailand ligt op de kleine Malakka, tussen de Golf van Thailand en de Andamanse Zee. Dit deel van het land bestaat uit een bergketen die is begroeid met tropische planten. Opmerkelijk hier zijn de kaarsrecht omhoog rijzende kalksteen rotsen. Voor de kust liggen honderden eilandjes.
Thailand kent een tropisch klimaat. In het noorden van Thailand heerst een tropisch savanneklimaat, in het zuiden een tropisch moessonklimaat.  Het moessonklimaat houdt in dat er een regenseizoen is (de moesson), maar ook een lange droge periode. Het regenseizoen in Thailand kenmerkt zich meestal niet door dagenlange, onafgebroken regens. Daarentegen regent het vaak één of twee keer per dag kort, maar hevig.

15 januari 2025
KO KHAO YAI, SATUN GEOPARK, THAILAND (06 49.148 N 99 41.081 E)   
Eigenlijk wilden we langer in het Tarutao nationaal park blijven maar het weer liet dit niet toe waardoor we vanochtend om zes uur ons anker ophaalden en de zeilen hesen. Vol tuig kruisten we langs de westkust verder noordwaarts tot de wind toenam en we twee reven in het grootzeil zetten. Onderweg zagen we verschillende eagles en stern vliegen, boeitjes met vlaggetjes in het water(krabpotten), kleine en grotere vissersbootjes en vele toeristenbootjes die van het vaste land naar het Tarutao nationaal park gingen.
KLEINERE (KRAB)VISBOOTJE
Tarutao is een groen bergachtig eiland met aan de Noordpunt mooie kliffen met grotten. Nadat we de noordpunt voorbij waren nam de wind af en haalden we de reven eruit. Zo zeilden we nog een tijdje verder door het mooie heldere water. Dat is wat anders dan het troebele water in de straat van Malakka. Op het einde hadden we helemaal geen wind meer en motorden het laatste stukje naar het eilandje Ko Khao yai waar ons anker er rond twaalf uur en na zeventwintig mijl inging. 
ROUTE KUAH TOT HIER
We ankerden tussen twee onbewoonde eilandjes waar nog één catamaran en enkele kleine vissersbootjes lagen. Eenmaal voor anker deed ik wat huishoudelijke klusjes en gingen we onderuit met boek/krant. Later watts appte we kort met mijn moeder en tante Jannie. Rond zes uur was het laag water en zagen we apen op het strand bij de water waterkant. Rond elf uur toen het donker was begon het hard te regenen dat het bijna de hele nacht gedaan heeft. 

TARUTAO NATIONAAL PARK IS ONDERDEEL VAN SATUN GEOPARK
Tarutao National Park bestaat uit 51 eilanden in de Andaman zee, voor de kust in het zuiden van Thailand. Het park heeft een oppervlakte van 1.490 vierkante kilometer, waarvan 1.260 vierkante kilometer oceaan en 230 vierkante kilometer eiland. Het zuidelijkste uiteinde van het park ligt op de grens met Maleisië, net ten noorden van Langkawi. Ko Tarutao (Tarutao eiland) is het grootste eiland; 26,5 km lang en 11 km breed en bestaat voor zeventig procent uit bos. Het hoogste punt ligt op ruim 700 meter.  
FOTO SATUN GEOPARK EN TARUTAO NATIONAAL PARK

14 januari 2025
AO MAKKHAM, KO TARUTAO,  THAILAND (06 32.973 N 99 37.913 E)  
Toen ik vanochtend in de kuip zat zag ik de zon achter Langkawi omhoog komen en stonden er witte koppen op het water. Ook had ik uitzicht op de hoge berg met de kabelbaan waar we geweest waren. Er is één uur tijdverschil tussen Thailand en Malaysia zodat we onze horloges op de Thaise tijd zetten. Voordat we vertrokken maakte Paul de snelheidsmeter schoon en draaide de watermaker om één watertank te vullen. Bij het spoelen van de watermaker kwam de zuiger vast te zitten zodat we een klus te doen hebben, wordt vervolgd.
Rond elf uur draaiden we het voorzeil uit en zeilden ruime wind de baai uit. Er stonden nog steeds witte koppen op het water en er was genoeg wind om alleen met voorzeil aan de wind verder noordwaarts te zeilen. Nadat we de westkust van Langkawi waren gepasseerd staken we de ca. drie mijl brede straat van Cincin over en zeilden zo Thailand in naar de zuidwest kust van het Ko (eiland) Tarutao. Hier zagen we de eerste Thaise vissersbootjes.
THAISE VISBOOT
Dichtbij de kant zagen we allemaal boeitjes met vlaggetjes en dachten eerst dat er visnetten tussen zaten. We kruisten er wat tussendoor en kwamen erachter dat het losse boeitjes met krab potten waren. Het eiland Tarutao bestond uit hoge groene bergen waar de wind af en toe vanaf blies waardoor wij soms aardige windvlagen in het voorzeil kregen. De kust bestond afwisselend uit strand en rotsen. Rond drie uur en na vijftien mijl ging ons anker er bij Ao Makkham in. 
Terwijl we in de kuip zaten zagen we enkele kleine (vissers)bootjes en één met kano’s erachter. Het aparte van deze kleine thaise vissersbootjes is dat de schroef een eind achter de boot steekt (zie foto). 
TARUTAO EILAND, THAIS BOOTJE MET KANO, BOEI MET VLAG
Vervolgens was het tijd voor het avond eten. We hadden heel slecht internet maar uiteindelijk lukte het toch mijn moeder even te spreken.

THAILAND GEOGRAFIE.
Thailand, historisch bekend als Siam (de officiële naam tot 1939), is een land in Zuidoost-Azië op het Indochinese schiereiland. Met een bevolking van bijna 66 miljoen, beslaat het 513.115 vierkante kilometer. Thailand grenst in het noordwesten aan Myanmar, in het noordoosten en oosten aan Laos, in het zuidoosten aan Cambodja, in het zuiden aan de Golf van Thailand en Maleisië, en in het zuidwesten aan de Andaman Zee;  het deelt ook maritieme grenzen met Vietnam in het zuidoosten en Indonesië en India in het zuidwesten.  Bangkok is de hoofdstad en grootste stad van de staat.
FOTO THAILAND 
13 januari 2025
BURAU BIJ LANGKAWI  EILAND, MALAYSIA (06 21.506 N 99 39.970 E)  
Even na acht uur gingen we naar de kant waar we als eerst naar de havenmeester gingen om uit te klaren. Met het juiste papierwerk van de verzekering waren we zo uitgeklaard. Vervolgens gingen we naar customs en als laatst naar immigratie. De ambtenaar van immigratie vertelde ons dat we de volgende keer beter iets eerder konden uitklaren en niet wachtten tot de laatste dag. Dit omdat als we problemen kregen we over de visum tijd waren en daarmee nog meer problemen zouden hebben. In een klein uurtje was al het papierwerk gedaan en waren we uitgeklaard. 
In Starbucks ontmoetten we Bruce en Brigitte (ontmoet in Puteri Harbour) waar we gezellig een kop koffie/chocomelk mee dronken. Het was alweer een tijd geleden dat we elkaar gezien hadden maar het was gelijk vertrouwd. Rond half twaalf namen we afscheid en gingen terug naar de Giebateau waar we ons anker ophaalden en alleen op voorzeil ruime wind langs de zuidkust van Langkawi naar de westkust zeilden. Aangekomen bij de westkust zeilden we halve wind noordwaarts langs Rebak eiland naar Burea bay (bij Langkawi eiland) waar ons anker er rond half vijf en na zestien mijl in ging. Onze laatste nacht in Malaysia, Morgen gaan we naar het Tarutao National Park  in Thailand.

12 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND, MALAYSIA (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Gisteren middag kregen we een telefoontje dat de extra schroef voor de buitenboordmotor binnengekomen was zodat we vanochtend rond negen uur naar de kant gingen en tweeënhalve kilometer naar de Yamaha/Honda marine winkel liepen. We wandelden door verschillende winkelstraten waar we nog niet geweest waren en zagen onderweg een electronica winkel. Hier kochten we twee kleine computer ventilatoren. We hebben één z’n ventilator (die nu stuk is) bij de diepvries hangen die extra koeling aan de compressor geeft.
Aangekomen bij de Yamaha/Honda marine winkel kochten we de schroef (twintig euro) en wandelden rustig terug. Gelukkig was het alweer een bewolkte dag zodat het niet al te heet was. Terug aan boord aten we de lunch en gingen onderuit met internet. In de avond viel het ons op dat het steeds langer licht bleef. Het werd pas rond half acht donker. 

11 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Vandaag was het bewolkt zodat we na wat huishoudelijke klusjes naar de kant gingen en een wandeling door het Legenda park maakten. Het Legenda Langkawi Park is een prachtig aangelegd park langs het strand met een verzameling kleurrijke beelden, stenen beelden en culturele tentoonstellingen die de mythische verhalen van Langkawi uitbeelden.
HET LEGENDA PARK
Aan de andere kant aangekomen waren we dichtbij het winkelcentrum waar we onze lunch aten om vervolgens via het park terug te lopen. Helaas begon het te regenen zodat we doorliepen en terug naar de Giebateau gingen. De rest van de middag gingen we onderuit met internet. 

10 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Als eerst zette ik al ons beddengoed in de was en ruimde de laatste boodschappen op. Na de koffie/chocomelk gingen we naar de kant waar we de was uitspoelden en water haalden. Terwijl ik de was ophing zag ik een mooie kwal langs de boot zwemmen.

WHITE SPOTTED JELLYFISH (van internet).
De zon scheen en het waaide aardig zodat de was snel droogde. Na de lunch hielden we siësta en internetten we. 

09 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Rond negen uur gingen we naar Billion waar ik verse groente, fruit etc kocht. Terug aan boord ruimde ik alle spullen op terwijl Paul belde met het bedrijf waar we een extra schroef voor de buitenboordmotor hebben besteld. Van Inge en Thomas hadden we gehoord dat deze schroef hier goedkoop was. Helaas was de schroef nog niet binnen. 
Rond lunch tijd gingen we naar het “Art Café Langkawi” waar we hadden afgesproken met Dave en Wendy en waar we een lekkere en gezellige lunch hadden. 
Vanochtend had ik op internet gezien dat er een waterbuffel boerderij was en dat ze van de waterbuffel melk kaas maakte. Nadat we afscheid hadden genomen van Dave en Wendy reden we naar de “Buffalo Farm” met de “99 island cheese” winkel. Toen we aankwamen was het hek dicht maar was er iemand die het hek opendeed en we de waterbuffels in de stal zagen staan. Het is het droge seizoen waardoor de buffels binnen stonden en met sproeiers nat werden gehouden.  

WATERBUFFELS IN DE STAL
Bij het winkeltje aangekomen bleek dat je de verse kaas van te voren moet bestellen. Ze hadden wel kaas in vacuüm zakken maar helaas konden we niet met visa betalen zodat we niets konden kopen. In deze omgeving reden we verder over kleine weggetjes tussen de velden waar we enkele Waterbuffels op het land en in de modder zagen.

WATERBUFFELS IN DE MODDER (van internet)
Al verder rijdend passeerden we meerdere bananen plantages en velden met rijst, tarwe en suikerriet. Terug in Kuah stopten we bij de Jotun winkel waar we alvast antifouling kochten. Rond half zes leverden we de scooter in en kregen onze borg (honderd ringgit) terug. Terug aan boord spraken we met mijn moeder en keken een film. 

08 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Na nog wat administratieve klusjes gingen we rond half tien naar de kant waar we wat rondreden door Kuah. We sloegen kleine goed geasfalteerde weggetjes in die vaak uitkwamen bij een resort aan de waterkant. Uiteindelijk waren we via kleine weggetjes toch Kuah uitgereden en kwamen uit bij de grote weg aan de oostzijde van het eiland. We besloten naar het Tanjung strand aan de noordoost punt van het eiland te gaan omdat we dit het mooiste stand van het eiland vinden. We kwamen langs het tentje waar we vorige keer ook hadden geluncht en stopten om daar nog een keer te eten. Toen onze helmen af gingen lachte de eigenaresse en herkende ons. Aangekomen bij het Tanjung strand hielden we siësta in de schaduw van de bomen en keken naar de toeristen. 
TANJUNG BEACH
Het was drukker dan vorige keer en we vermaakten ons over de mensen die lagen te bakken in de zon en aardig rood werden. Ook hier was het een komen en gaan van toeristenbootjes maar veel minder jetski’s. Op de terugweg reden we langs “Ganz” (watersportzaak) waar we nog enkele spullen kochten. Aangekomen in Kuah reden we naar het winkelcentrum bij de Billion supermarkt waar we wat rondliepen en wat aten voordat ik een tweede lading grote boodschappen bij de “Billion” supermarkt kocht. Ondertussen dat ik boodschappen deed reed Paul naar het benzine station om een jerrycan diesel te vullen, bracht deze naar de dinghy en kwam mij vervolgens ophalen. Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik alle spullen zo goed mogelijk opruimde. Vervolgens keken we een film en belde ik mijn moeder.

07 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Nadat ik wat administratieve klusjes had gedaan gingen we rond half negen naar de kant waar we drie dagen een brommer huurden voor ca twintig euro. We reden via de grote weg de stad uit en sloegen daarna vele zijweggetjes in waar we uitkwamen bij kleine dorpjes waar de eilandbewoners wonen. De dorpjes zagen er mooi uit, goede huizen met water/electra en vaak een tuintje en met een auto en/of brommer voor de deur. Zeker geen armoedige dorpjes!
Nadat we het vliegveld waren rondgereden kwamen we bij de westkust en belden 
Dave en Wendy of ze samen wilden lunchen. Even later stapten we in de watertaxi naar het “Rebak Resort” waar we gezellig met Wendy en Dave lunchten. Rond twee uur namen we de watertaxi van de “Rebak Resort” terug en reden via de kustweg naar Kuah. We kwamen langs het “Laman Padi” rijst museum waar we waterbuffels en mooie gele vogeltjes zagen. 
WATERBUFFELS BIJ LAMAN PADI MUSEUM.

BLACK HOODED ORIOLE
Aan de zuidkust sloegen we ook enkele zijstraatjes in en kwamen bij woningen van vissers met steigers waar hun visboten aanlagen. Op een gegeven moment zagen we vanaf de hoofdweg daken schuin onder ons en slechte weggetjes die naar beneden gingen. We reden naar beneden waar we uitkwamen in de arme wijk van Langkawi. Hier stonden hutjes/krotten op houten palen omdat dit gedeelte met hoog water soms deels onderliep. We draaiden snel om met de wetenschap dat de armoede er nog steeds is!
Rond drie uur waren we bij de tandarts waar Paul een afspraak had omdat er gisterenavond een vulling was uitgekomen. Nadat er een andere vulling in zat reden we naar een “Digicom” winkel waar we roaming op onze telefoon wilden zetten zonder onze visa kaart te gebruiken. De medewerkster hielp ons contant geld op ons telefoonnummer te storten zodat als we naar Thailand vertrekken we zelf de roaming kunnen activeren (koste ca. elf euro voor een week). Hierdoor kunnen we onderweg het weer etc bekijken. Vervolgens reden we naar “Baker’s Hub” waar we volkoren meel kochten. Als laats gingen we naar de “Billion supermarkt” waar ik een deel van de grote boodschappen kocht. Aangezien we met de brommer waren konden we niet heel veel meenemen! 
Terug aan boord ruimden we de spullen op en spraken met mijn moeder en Nicolette.

06 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Rond negen uur ging Paul te water om de rest van het onderwaterschip barnekel vrij te maken. Nadat hij klaar was zaten we te internetten en rond lunch tijd gingen we naar de kant om ergens wat te eten. 
Ik had al enige tijd een wondje dat niet wegging zodat we naar een huidspecialist gingen waar ik gelijk geholpen werd. Het bleek een soort wratje te zijn dat door mijn rugzak steeds open ging. Het was onschuldig maar lastig zodat ik het heb laten weg laseren waardoor ik een week niet mag zwemmen. 
BIJ DE HUIDSPECIALIST
Terug aan boord gingen we door met internetten en belde ik in de avond met mijn moeder.

05 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Het was zondag zodat ik in de ochtend kerkdienst gemist luisterde en Paul internetten. Rond negen uur gingen we naar de kant waar we water haalden zodat ik de vuile kleren kon wassen. Nadat ik de kleren had gewassen en opgehangen gingen we terug naar de kant en liepen naar Mr.DIY (soort dollar store) waar we vacuüm zakken en een zuignap kochten. Na de lunch gingen we terug naar de Giebateau. Paul ging het water in en maakte de zijkant van het onderwaterschip schoon van barnekels. Dit ging heel wat sneller nu hij zich met één hand aan de zuignap kan vasthouden.
PAUL MAAKT BOVENSTE DEEL ONDERWATERSCHIP SCHOON
Daarna gingen we onderuit met internet.

04 januari 2025
KUAH BIJ DE LANGKAWI  EILAND (06 18.672 N 99 50.788 E)  
Rond half acht waaide het al aardig zodat we besloten alleen op voorzeil rustig naar Kuah bij Langkawi  eiland te kruizen. Aangezien we lager wal lagen starten we na lange tijd de motor om weg te komen van de ondiepte (normaal zeilen we weg). Maar toen ik de motor op vijftienhonderd vooruit zette gebeurde er niets en toen ik de motor voluit vooruit zette ging de Giebateau heel langzaam voorruit. Snel rolden we het voorzeil erbij en motor/zeilden van de ondiepte weg. Vervolgens ging de motor uit en kruisten we tussen de eilanden westwaarts naar Kuah. Onderweg zagen we enkele zeilboten ruime wind westwaarts zeilen maar helaas zagen we het meerder deel van de zeilboten naar hun volgende bestemming motoren. Rond één uur en na zestien mijl ging ons anker er bij Kuah in, onze laatste bestemming in Malaysia voordat we naar Thailand gaan.
Rond vier uur was het doodtij en ging Paul het water in om de schroef schoon te maken. 
Het bleek dat de hele schroef en onderwaterschip alweer onder de barnekels (schelpen) zaten. Wauw wat een aangroei in een maand tijd!
Nadat Paul de schroef had schoongemaakt was het tijd voor het avond eten en het bellen met mijn moeder. Even na zeven uur werd het donker en later in de avond kregen we na lange tijd te maken met onweer (verder weg) en iets regen.

03 januari 2025
PULAU SINGA BESAR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 13.628 N 99 44.731 E)  
Vanochtend haalden we een deel van de andere achterhut leeg zodat ik mijn voorraad blikvoer kon nakijken. Ik bekeek of de blikken nog goed waren (niet te veel geroest) en wat ik moest bijvullen. Vervolgens dronken we even koffie/chocomelk in de kuip en gingen naar binnen waar we bij de ventilatoren internetten.
Rond vijf uur gingen we naar het strand waar we een kleine wandeling maakten naar kanoërs die op het strand hun tenten hadden opgezet en hier gingen overnachten. Waar we hier bij het strand voorheen alleen wat zeearenden en Braminy kite hadden gezien zagen we nu ook enkele Makaken apen op het strand. Terug bij de dinghy zaten er enkele Australische zeilers bij de  yacht club in zee af te koelen zodat we erbij gingen zitten. Zij zeilden hier al drie jaar rond en bevestigden dat Thailand met alles duurder was. Terug aan boord was het tijd voor het avond eten en het bellen met mijn moeder.

02 januari 2025
PULAU SINGA BESAR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 13.628 N 99 44.731 E)  
Na de administratie dronken we koffie/chocomelk in de kuip en daarna gingen we naar binnen waar Paul bij zijn ventilator internette en ik bij mijn ventilator de foto’s voor de weblog klaarmaakte. Na de lunch hielden we siësta en zocht ik op internet naar een andere camera. We hebben een Sony DSC-HX350 waarvan een tijdje geleden de stabilisator stuk is gegaan. Ik kan nog wel foto’s maken maar van dieren verder weg wordt het een stuk lastiger, vandaar dat ik de laatste tijd foto’s van internet afhaalde. Op internet las ik dat dit een algemeen probleem is bij de Sony camera’s; dat de stabilisator na ca. drie jaar stuk gaat. Helaas is het lastig hier een nieuwe camera te kopen aangezien het hier gericht is op de Aziatische markt dat inhoud dat de beschrijvingen vaak alleen in deze talen zijn, wordt vervolgd. 
Rond vijf uur gingen we naar het strand waar meerdere groepen jetski’s stopten en we met enkele toeristen spraken. We zaten een tijdje in de zee om af te koelen en rond half zeven waren we terug aan boord, tijd voor het avond eten en het bellen met mijn moeder. 
Al enige tijd koelt het in de avonden af naar ca. vijfentwintig graden dat voor ons een lekkere temperatuur is. Omdat we ankeren en in de wind liggen hoeven we al een hele tijd de airco niet te gebruiken, dat scheelt stroom!

01 januari 2025
PULAU SINGA BESAR BIJ DE LANGKAWI ARCHIPEL (06 13.628 N 99 44.731 E)  
Tien voor zeven (tien voor twaalf Nederlandse tijd) belde ik mijn moeder en gingen we telefonisch samen het nieuwe jaar in. Vervolgens werd één achterhut leeg gemaakt om het oude voorzeil onder het bed vandaan te halen. Het was nog windstil zodat we het gelijk omhoog hesen en daarna de achterhut inruimden. 
Toen er rond half tien een lichte bries kwam rolden we het oude voorzeil uit en zeilden rustig zuidwaarts richting het eilandje “Singa Besar” waar ons anker er rond elf uur en na drie mijl inging. 
PULAU SINGA BESAR is een onbewoond eiland in het zuiden van het eiland Langkawi. Het eiland heeft een oppervlakte van 636 hectare en herbergt het Singa Besar Pulau Reserve Forest. 
In de baai lagen al twee andere zeilboten en ook hier zagen we de jetski’s en toeristen bootjes langskomen maar minder dan op de vorige ankerplek. 
Inge had me verteld dat Thailand duurder is qua boodschappen zodat ik mijn voorraad eten nakeek en een nieuwe lijst maakte(voorraad voor de Indische oceaan oversteek). Op zich heb ik goed inkopen gedaan in Australië omdat alles daar vrij was van ongedierte (blik, rijst, pasta, poedermelk, cornflakes, meel etc) dus hoef ik niet heel veel te kopen. 
Gisteren had ik een deel van ons meel (dat nog uit Canada kwam en dat ik in bakken had opgeborgen) moeten weggooien omdat er beestjes in waren gekomen; Ja dat heb je met vochtig warm weer dan komen de eitjes uit. Dit was voor het eerst op onze reis dat we beestjes in ons eten hadden. Vandaag bekeek ik de rijst, pasta etc maar dat was gelukkig allemaal nog goed. Het opbergen met laurierbladen erbij helpt tegen deze beestjes (dat was ik bij het meel vergeten).
We aten de lunch buiten onder de zonnetent maar gingen daarna snel naar binnen. Buiten was het ca. drieëndertig graden en binnen bij de kleine ventilatoren was het lekker. Rond vijf uur zagen we groepen Jetski’s die stopten bij het strand. Met de dinghy motorden we eerst naar de noord baai van het eiland waar we in de bomen een zeearend zagen en enkele Braminy kite in de lucht. 
ZEEAREND IN DE BOOM, DE GIEBATEAU EN EEN VLIEGENDE BRAMINY KITE 
Vervolgens gingen we naar het strand waar de jetski’s waren en zagen de jachtclub van het eiland. 
GIEBATEAU,  HET STRAND VAN PULAU SINGA BESAR MET DE JACHTCLUB 
We wandelden over het strand en rond zes uur waren we terug tijd voor het avond eten, het bellen met mijn moeder en een film.