DUBBELKLIK OP FOTO’S OM GROTER TE MAKEN.
INDONESIË
MALAYSIA
31 oktober 2024
JUNGLE IPPIE HOSTEL IN TANAH RATA IN HET CAMERON HIGHLAND
HET DIWALI FEEST IS VOOR MALAYSIA EEN NATIONALE FEESTDAG.
DIWALI, ook bekend als Lichtjesfeest, wordt symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, van het licht over de duisternis, van de gelukzaligheid over de onwetendheid” en wordt door veel hindoes gevierd. Vandaar dat er afgelopen nacht om twaalf uur veel vuurwerk en klappers werden afgestoken en ook vandaag overdag nog vaak klappers.
Het is hier een stuk frisser, in de nacht is het ca. zeventien en overdag ca. vierentwintig graden, goed wandel weer!
Ook hier in Jungle Ippie kun je gratis koud en warm drinkwater krijgen zodat we op de kamer ons ontbijt met koffie/chocomelk aten. Rond half negen verlieten we de kamer en scheen de zon. We verlieten de kamer met alle spullen omdat er bij de boeking iets verkeerd was gegaan en we vanmiddag een andere kamer kregen. Alle belangrijke spullen zaten in mijn rugzak en de extra kleding hadden we in een andere tas gestopt die we bij het kantoor achterlieten. We huurden voor vijf uur een scooter dat dertig ringgit (zes euro) kosten. Gisteren avond hadden we alle wandelingen van hier bekeken en besloten een kleine wandeling naar de Parit waterval (trail 4) te maken. Toen we bij het beginpunt aankwamen bleek deze gesloten te zijn zodat we naar het begin van de berg Jasar (trail 10) reden. Even twijfelden we of we dit vandaag gingen lopen omdat ik een zwaardere tas bij me had dan normaal. Maar het pad was droog en het was aardig zonnig zodat we de berg opwandelden. Het was een goed bergpad met veel boomwortels zodat ik bij grotere stappen mezelf soms ook wat omhoog kon trekken. We kwamen regelmatig andere wandelaars tegen waardoor we soms op elkaar moesten wachtten om elkaar te kunnen passeren. We zagen verschillende andere nederlandse jongeren en tot onze verbazing ook de drie nederlandse jonge vrouwen waarmee we de wandeling in Tamar Negara hadden gelopen.
Het was een mooie wandeling door een regenwoud met hoge bomen, varens, mos paddestoelen en planten waarvan sommige prachtig bloeiden. We hoorden verschillende vogels maar konden ze niet zien. Na een uurtje wandelen kwamen we aan op de top van Jasar(1.696 meter)waar we een prachtig uitzicht hadden over het dal met de thee plantages, het regenwoud en het dropje Tanah Rata.
30 oktober 2024
JUNGLE IPPIE HOSTEL IN TANAH RATA IN HET CAMERON HIGHLAND
CAMERON HIGHLAND
De Cameron Highlands (Maleis: Tanah Tinggi Cameron) is een district in Pahang, Maleisië, met een oppervlakte van 712,18 vierkante kilometer. Het ligt hoog in het Titiwangsa-gebergte, de bergachtige ruggengraat van het schiereiland Maleisië, ca. tweehonderd kilometer ten noorden van kuala lumpur.
Het plateau liggend op hoogtes variërend tussen 800 meter tot 1.603 meter boven zeeniveau is een van de oudste toeristische trekpleisters in Maleisië. Naast de theeplantages staat het plateau bekend om het koele weer, het mossige bos, watervallen, rivieren, meren, wilde dieren. de inheemse bevolking (Orang Asli) en de boomgaarden, kwekerijen, landbouwgronden,
CAMERON HIGHLAND GESCHIEDENIS
De Cameron Highlands zijn vernoemd naar William Cameron, een Schotse ontdekkingsreiziger en geoloog die in 1885 door de toenmalige koloniale overheid werd aangesteld om het grensgebied Pahang-Perak in kaart te brengen.
Veertig jaar later werd het plateau opnieuw bekeken toen Sir George Maxwell (1871-1959) de locatie bezocht en besloot hij dat de locatie ontwikkeld moest worden tot een heuvelstation. Medio 1925 werd een landbouwproefstation opgezet om te bevestigen of er kina, thee, koffie, fruit en groenten in het district verbouwd konden worden. Nadat er in 1931 een weg werd geopend, verhuisden de Britten en de lokale bevolking naar de hellingen van de berg om zich daar te vestigen. Al snel volgden theeplanters en groentetelers die het klimaat geschikt vonden voor de groei van hun gewassen
Om kwart voor tien bracht de eigenaar van Tahan Guesthouse ons naar het busstation waar drie minibusjes waarvan één van NKS en vele gasten al stonden te wachten. Enkele herkenden we van onze wandeling van gisteren. Alle drie de minibusjes zaten bijna helemaal vol en ons busje reed ons in een uur terug naar Jeratut waar we rond elf uur aankwamen. Hier moesten we allemaal uitstappen en overstappen naar andere busjes die of naar Kuala Lumpur of Tahan Rata in het Cameron Highland gingen. Onze bus naar Tanah Rata vertrok om half één zodat we rustig bij het NKS boekingskantoor gingen zitten en alvast de terugweg voor zondag boekten.
Het laatste deel reden we door het Cameron Highland de bergen in waar we hoger en hoger kwamen en waar we vele groente kassen zagen afgewisseld door regenwoud met een deels andere vegetatie dan het tropische regenwoud van gisteren en een hele vallei vol theeplantages.
Helaas was er naast de hostel een bar waar we tot twaalf uur de muziek van hoorden en om twaalf uur was het inluidden van het Diwali feest dat gepaard ging met vuurwerk en harde knallers.
29 oktober 2024
TAHAN GUESTHIUSE IN KUALA TAHAN BIJ HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK.
TRENGGAN TRAIL MET MINI WATERVAL (ZES KILOMETER PAD DOOR REGENWOUD)
Vanochtend om vijf uur hoorden we het bidden in de moskee daarna vielen we allebei weer in slaap. Rond zeven uur werden we wakker en was het al licht en net als gisteren mistig. We aten ons zelf meegenomen ontbijt in de kamer en rond half negen was de mist opgetrokken en liepen we naar de receptie waar we nog even met een andere Nederlandse gast spraken. Zij ging de tweedaagse tocht doen naar een grot hier in de buurt. Er zijn hier verschillende grotten zoals Gua Telinga, Gua Kepayang en Gua Daun Mentari maar die zijn alleen te bereiken door meerdaagse tochten. Met zijn drieën werden we door de eigenaar van Tahan Guesthouse naar het verzamelpunt gebracht waar negen personen de tocht naar de grotten gingen maken en veertien (waaronder wij )de Trenggan trail, langs de Tembeling rivier naar een kleine waterval. We kregen een lunch pakket bestaande uit anderhalve liter water, rijst met ei, koek en een sinaasappel.
Rond half tien staken we met een bootje de Tembeling rivier over naar het Tamar Negara nationaal park. Bij de entree moesten we ons legitimeren om kaartjes te kopen en hadden we gelukkig onze rijbewijzen bij ons want de paspoorten lagen nog in de kamer. We betaalden (vijf ringgit/één euro) voor de camera en twee ringgit voor de entree kaartjes. Bij het informatiebord vertelde de gids over het park met alle wandelingen, over onze wandeling en informeerde hij ons alvast dat we weinig wilde dieren tegen zouden komen want die houden zich diep in het regenwoud verscholen.
Het eerste stukje ging over een boardwalk waar we zonder gids mochten lopen en waar we een water leguaan zagen. Aan het eind van de boardwalk controleerden ze onze entree kaartjes en waren we verplicht met gids te wandelen en omdat we met veertien mensen waren hadden we twee gidsen.
hun gif voor op hun pijlen voor de jacht (zie later). Deze bomen herkenden we aan de inkepingen waar ze het gif uit de stammen van de boom haalden.
De bladeren van de Senduduk Berbulu gebruiken ze om het bloeden bij een rode mierenbeet te stoppen. Ze wrijven de bladeren in hun handpalmen daarna voegen ze wat water/speeksel toe zodat het wat gaat schuimen en dit smeren ze op de rode mieren beet om het bloed te stelpen.
Verder zagen we verschillende ingangen van bijennesten in holle boomstammen en vertelde de gids over de zwarte beren met hun extreem lange tongen waardoor ze de honing uit deze stammen kunnen halen. Op één boomstam zagen we een al oudere afdruk van een klauw van een zwarte beer.
Er zijn enkele kleine Orang Asli dorpen zoals Teresik, Kampung Belebar, Kampung Tekah, Kampung Padang langs de rivier maar de meerderheid van het Asli volk woont nog steeds als nomade volk diep in het Taman Negara pak. Er zijn meerdere kleine Asli stammen in het park. De dorpen aan de Tembeling rivier worden gesponsord door de Maleisische regering en het toerisme zoals wij en dienen voornamelijk om de toeristen te informeren over hun leefgewoonten.
Vrouwen leren vanaf jonge leeftijd wat er in de jungle eetbaar is en hoe ze het klaar moet maken. Als ze dat onder de knie hebben mogen ze trouwen (vaak op 16-jarige leeftijd). Ze vinden elkaars partner tijdens het jagen in de jungle als ze andere Asli stammen tegen komen. De vrouw gaat dan altijd over naar de stam van de man.
Een van de belangrijkste vaardigheden die zowel mannen als vrouwen al jong moeten leren, is vuur maken, wat ze op een behendige manier voor deden.
Als ze een dier hebben geschoten mogen ze een ring in hun blaaspijp kerven zodat ze aan anderen kunnen laten zien hoeveel dieren ze hebben gedood. Dit is erg belangrijk voor het vinden van een partner. Tijdens ons bezoek deed een bewoner het voor en raakte met gemak een kleine teddybeer die aan een boom vastgebonden zat op ca. 45 meter afstand. Vervolgens mochten wij het ook proberen, moeilijker dan je denkt!
Maar sommige tradities blijven sterk overeind zoals hun geloof in de natuur goden en het begraven van hun doden. Dat begraven doen ze in de hoogste bomen, met het geloof dat de overledene dan zo snel mogelijk naar de hemel kunnen. Dat is een iets andere hemel dan we uit de bijbel kennen. De Orang Asli geloven in verschillende natuur goden. Als het onweert denken ze dat de goden boos zijn en snijden enkele mannen in het dorp in hun benen en gooien hun bloed de lucht in om de goden weer tevreden te stellen.
Nadat onze gids alles had verteld en de vragen had beantwoord mochten we rondlopen in het dorpje en zagen we hoe de bewoners gewoon ‘hun ding’ bleven doen, vrouwen lagen op op de veranda, de was hing te drogen over de struiken, kinderen die buiten speelden. Zo kregen we echt een glimp van het leven van de Orang Asli.
Met de boot vaarden we het laatste stukje over de Tembeling rivier Kuala Tahan waar we rond half vijf aankwamen. Hier spraken we nog even met “Emi” één van onze gidsen die we kunnen aanraden. Tel +60 125055334
Terug in onze kamer namen we een douche, wasten onze t shirts en hingen onze broeken te drogen terwijl wij onderuit gingen en ik mijn moeder belde. Rond half zeven gingen we het plaatsje in waar maar één restaurant open was (na seizoen) waar we nasi, bami met saté aten. Terug op de kamer begon het te onweren en te regenen en moest ik denken aan de Asli mensen waarvan nu enkele in hun benen sneden om bloed naar de goden te gooien.
TELEFOON +60 17 970 2025
28 oktober 2024
TAHAN GUESTHIUSE IN KUALA TAHAN BIJ HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK.
KUALA TAHAN is een 'kleine haven' en dorp gelegen aan de oevers van Sungai (rivier) Tahan en Sungai Tembeling en is de hoofdingang van het HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK. De inwoners van Kuala Tahan zijn allemaal Maleis.
Het Nationaal Park is het eerste en oudste officiële beschermde gebied van het land en heeft een oppervlakte van 4.343 km². Taman Negara is het oudste regenwoud ter wereld (ouder dan de amazone), naar schatting 130 miljoen jaar oud. De rijkdom en diversiteit van het natuurlijke leven hier is verbazingwekkend en maakt het een van de meest complexe en rijke ecosystemen ter wereld.
De nachttrein stopte bij verschillende haltes en er liep een medewerker door de trein die de passagiers waarschuwde als ze bij hun bestemming waren. Zo werden wij even voor vijf uur in de ochtend gewaarschuwd dat we bijna in Jeratut waren.
Het was nog donker toen we na een wat onrustige nacht de trein uitstapten. Toen we bij het loket vroegen hoe laat de trein zaterdag terug ging bleek deze vanaf donderdag tot en met zondag helemaal volgeboekt te zijn (terwijl het een hele lange trein was) omdat er dit weekend een hindoe feest in JoHo Baru/Singapore was. Uiteindelijk boekten we voor maandag de trein terug en belden later de tandarts om de afspraak te verzetten naar vier uur in de middag. Toen het rond half zeven licht werd wandelden we het centrum in naar de NKS boeking/hostel die even voor acht uur open ging. Ondertussen kocht ik brood de komen de dagen, ons ontbijt en lunch. Toen het NKS boekingskantoor openging bleek er inderdaad om acht uur een minibus naar kuala Tahan (achtenzeventig kilometer) te gaan voor 35 ringgit per persoon (zeven euro). Het is naseizoen (regenseizoen begint) zodat we de enige in de minibus waren.
Het bleek dat we niet zonder gids het park in mochten en boekten een wandel/boot tour voor morgen en besloten woensdag naar het Cameron Highlands te gaan zodat we ons vervoer en slaapgelegenheden voor de rest van deze binnenlandse tocht regelden. Rond half zes wilden we ergens gaan eten maar waren alle restaurants gesloten zodat we onze eigen meegenomen instant noodles bij onze Guesthouse klaarmaakten. Bij de receptie van onze Guesthouse konden we heet water krijgen voor koffie/thee en dus ook voor instant noodles. Onderwijl zagen we een donkere lucht aankomen en vlak voor het donker werd kregen we een tropische onweersbui over ons heen.
27 oktober 2024
IN DE TREIN NAAR JERANTUT.
Na de koffie chocomel liepen we rond half tien naar de ferry terminal waar we de bus (T44) van tien uur naar het Larkin busstation namen. De bus reed door verschillende wijken tussen flats, huizen en vele restaurants en winkels. Na een lange route door de stad kwamen we na een uur aan bij het Larkin busstation waar we overstappen op bus (T10) naar het JB central station. Van het Larkin busstation naar het JB centraal duurde nog een half uur. Een totale rit van ca. anderhalf uur voor negen ringgit (twee euro voor twee personen). Vervolgens liepen we het treinstation in waar we bij het KTM intercity loket twee eerste klas treinkaartjes kochten voor de nachttrein naar Jerantut. De reis naar Jerantut is ca vijfhonderd kilometer noordwaarts/landinwaarst en koste 128 ringgit (26 euro voor twee personen). Nu moesten we tot acht uur wachtten zodat we door het grote, drukke en luxe winkelcentrum heen wandelden om daarna ergens te gaan zitten internetten. We reserveerden een kamer bij het Tanah Guesthouse hostel in Kuala Tahan en ik belde mijn moeder. Om acht uur begon het inchecken en even voor half negen reed de trein in het donker weg.
JUNGLE IPPIE HOSTEL IN TANAH RATA IN HET CAMERON HIGHLAND
HET DIWALI FEEST IS VOOR MALAYSIA EEN NATIONALE FEESTDAG.
DIWALI, ook bekend als Lichtjesfeest, wordt symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, van het licht over de duisternis, van de gelukzaligheid over de onwetendheid” en wordt door veel hindoes gevierd. Vandaar dat er afgelopen nacht om twaalf uur veel vuurwerk en klappers werden afgestoken en ook vandaag overdag nog vaak klappers.
Het is hier een stuk frisser, in de nacht is het ca. zeventien en overdag ca. vierentwintig graden, goed wandel weer!
Ook hier in Jungle Ippie kun je gratis koud en warm drinkwater krijgen zodat we op de kamer ons ontbijt met koffie/chocomelk aten. Rond half negen verlieten we de kamer en scheen de zon. We verlieten de kamer met alle spullen omdat er bij de boeking iets verkeerd was gegaan en we vanmiddag een andere kamer kregen. Alle belangrijke spullen zaten in mijn rugzak en de extra kleding hadden we in een andere tas gestopt die we bij het kantoor achterlieten. We huurden voor vijf uur een scooter dat dertig ringgit (zes euro) kosten. Gisteren avond hadden we alle wandelingen van hier bekeken en besloten een kleine wandeling naar de Parit waterval (trail 4) te maken. Toen we bij het beginpunt aankwamen bleek deze gesloten te zijn zodat we naar het begin van de berg Jasar (trail 10) reden. Even twijfelden we of we dit vandaag gingen lopen omdat ik een zwaardere tas bij me had dan normaal. Maar het pad was droog en het was aardig zonnig zodat we de berg opwandelden. Het was een goed bergpad met veel boomwortels zodat ik bij grotere stappen mezelf soms ook wat omhoog kon trekken. We kwamen regelmatig andere wandelaars tegen waardoor we soms op elkaar moesten wachtten om elkaar te kunnen passeren. We zagen verschillende andere nederlandse jongeren en tot onze verbazing ook de drie nederlandse jonge vrouwen waarmee we de wandeling in Tamar Negara hadden gelopen.
Het was een mooie wandeling door een regenwoud met hoge bomen, varens, mos paddestoelen en planten waarvan sommige prachtig bloeiden. We hoorden verschillende vogels maar konden ze niet zien. Na een uurtje wandelen kwamen we aan op de top van Jasar(1.696 meter)waar we een prachtig uitzicht hadden over het dal met de thee plantages, het regenwoud en het dropje Tanah Rata.
WANDELING BERG JASAR.
Wij wandelden hetzelfde pad terug naar de scooter en reden terug naar Tanah rata waar we ergens wat aten. Rond twee uur waren we terug bij Jungle Ippie hostel waar we een andere kamer kregen en onze spullen neerzetten. Vervolgens stapten we nog even op de scooter en reden verder door het kleine toeristische dropje met veel hostels/hotels restaurant. 
TANAH RATA
Rond drie uur waren we terug, namen een warme douche en gingen onderuit met internet. 30 oktober 2024
JUNGLE IPPIE HOSTEL IN TANAH RATA IN HET CAMERON HIGHLAND
CAMERON HIGHLAND
De Cameron Highlands (Maleis: Tanah Tinggi Cameron) is een district in Pahang, Maleisië, met een oppervlakte van 712,18 vierkante kilometer. Het ligt hoog in het Titiwangsa-gebergte, de bergachtige ruggengraat van het schiereiland Maleisië, ca. tweehonderd kilometer ten noorden van kuala lumpur.
Het plateau liggend op hoogtes variërend tussen 800 meter tot 1.603 meter boven zeeniveau is een van de oudste toeristische trekpleisters in Maleisië. Naast de theeplantages staat het plateau bekend om het koele weer, het mossige bos, watervallen, rivieren, meren, wilde dieren. de inheemse bevolking (Orang Asli) en de boomgaarden, kwekerijen, landbouwgronden,
CAMERON HIGHLAND GESCHIEDENIS
De Cameron Highlands zijn vernoemd naar William Cameron, een Schotse ontdekkingsreiziger en geoloog die in 1885 door de toenmalige koloniale overheid werd aangesteld om het grensgebied Pahang-Perak in kaart te brengen.
Veertig jaar later werd het plateau opnieuw bekeken toen Sir George Maxwell (1871-1959) de locatie bezocht en besloot hij dat de locatie ontwikkeld moest worden tot een heuvelstation. Medio 1925 werd een landbouwproefstation opgezet om te bevestigen of er kina, thee, koffie, fruit en groenten in het district verbouwd konden worden. Nadat er in 1931 een weg werd geopend, verhuisden de Britten en de lokale bevolking naar de hellingen van de berg om zich daar te vestigen. Al snel volgden theeplanters en groentetelers die het klimaat geschikt vonden voor de groei van hun gewassen
Om kwart voor tien bracht de eigenaar van Tahan Guesthouse ons naar het busstation waar drie minibusjes waarvan één van NKS en vele gasten al stonden te wachten. Enkele herkenden we van onze wandeling van gisteren. Alle drie de minibusjes zaten bijna helemaal vol en ons busje reed ons in een uur terug naar Jeratut waar we rond elf uur aankwamen. Hier moesten we allemaal uitstappen en overstappen naar andere busjes die of naar Kuala Lumpur of Tahan Rata in het Cameron Highland gingen. Onze bus naar Tanah Rata vertrok om half één zodat we rustig bij het NKS boekingskantoor gingen zitten en alvast de terugweg voor zondag boekten.
BUS VIA JERATUT NAAR TANAH RATA CAMERON HIGHLAND
Met een aardige vol busje (ca zeven personen)reden we in drie a vier uur naar Tahan Rata. Het grootste deel reden we door vele palmolie en rubber plantages afgewisseld door kleine dorpjes en tropische wilde natuur. We passeerden vrachtwagens met palmolie vruchten (maken ze palmolie van) en met lange boomstammen. Gisteren hadden we al van de gids gehoord dat de lange “Meranti” bomen (hard hout) veel gekapt worden omdat ze veel geld opbrengen. Gelukkig mogen ze in het Tamar Negara nationaal park niet gekapt worden.Het laatste deel reden we door het Cameron Highland de bergen in waar we hoger en hoger kwamen en waar we vele groente kassen zagen afgewisseld door regenwoud met een deels andere vegetatie dan het tropische regenwoud van gisteren en een hele vallei vol theeplantages.
CAMERON THEE VALLEI
Rond vier uur werden we afgezet bij Jungle Ippie hostel in Tanah Rata op ca. 1500 meter hoogte en bleek er iets verkeerd te zijn gegaan met onze boeking. We stonden niet op de lijst zodat we voor vannacht een kamer van vijfenzestig ringgit (13 euro) hadden en de rest van de tijd de beloofde kamer van vijftig (10 euro) zodat we tweehonderdvijftien ringgit voor vier nachten moesten betalen (43 euro). Nadat we de spullen in de kamer hadden gelegd wandelden we door het centrum van Tanah Rata waar we wat aten en terug gingen naar ons hostel. Voor de kamers is een leuk zitgedeelte met open keuken waar gasten zelf hun eten en drinken kunnen klaarmaken. 
JUNGLE IPPIE HOSTEL
We kwamen in gesprek met degene die ons had geholpen bij het inchecken en nu bleek dat als we een scooter huurden we beperkt waren in hoe ver we mochten, dat het mossy forrest gesloten is omdat ze met de wandelpaden bezig zijn en en dat je er nu alleen naar toe mag met een georganiseerde tour. Verder is het morgen extra druk omdat het “Diwali” nationale feestdag is.Helaas was er naast de hostel een bar waar we tot twaalf uur de muziek van hoorden en om twaalf uur was het inluidden van het Diwali feest dat gepaard ging met vuurwerk en harde knallers.
29 oktober 2024
TAHAN GUESTHIUSE IN KUALA TAHAN BIJ HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK.
TRENGGAN TRAIL MET MINI WATERVAL (ZES KILOMETER PAD DOOR REGENWOUD)
Vanochtend om vijf uur hoorden we het bidden in de moskee daarna vielen we allebei weer in slaap. Rond zeven uur werden we wakker en was het al licht en net als gisteren mistig. We aten ons zelf meegenomen ontbijt in de kamer en rond half negen was de mist opgetrokken en liepen we naar de receptie waar we nog even met een andere Nederlandse gast spraken. Zij ging de tweedaagse tocht doen naar een grot hier in de buurt. Er zijn hier verschillende grotten zoals Gua Telinga, Gua Kepayang en Gua Daun Mentari maar die zijn alleen te bereiken door meerdaagse tochten. Met zijn drieën werden we door de eigenaar van Tahan Guesthouse naar het verzamelpunt gebracht waar negen personen de tocht naar de grotten gingen maken en veertien (waaronder wij )de Trenggan trail, langs de Tembeling rivier naar een kleine waterval. We kregen een lunch pakket bestaande uit anderhalve liter water, rijst met ei, koek en een sinaasappel.
Rond half tien staken we met een bootje de Tembeling rivier over naar het Tamar Negara nationaal park. Bij de entree moesten we ons legitimeren om kaartjes te kopen en hadden we gelukkig onze rijbewijzen bij ons want de paspoorten lagen nog in de kamer. We betaalden (vijf ringgit/één euro) voor de camera en twee ringgit voor de entree kaartjes. Bij het informatiebord vertelde de gids over het park met alle wandelingen, over onze wandeling en informeerde hij ons alvast dat we weinig wilde dieren tegen zouden komen want die houden zich diep in het regenwoud verscholen.
Het eerste stukje ging over een boardwalk waar we zonder gids mochten lopen en waar we een water leguaan zagen. Aan het eind van de boardwalk controleerden ze onze entree kaartjes en waren we verplicht met gids te wandelen en omdat we met veertien mensen waren hadden we twee gidsen.
TRENGGAN TRAIL
Het werd een mooie wandeling over een smal bergpad dan weer stijgend dan weer dalend tussen vele verschillende hoge bomen waaronder de “Tualang of Koompassia excelsa-boom” een van de hoogste bomen ter wereld. De grijze, witachtige bast van de boom, de grote stam en de vaak mooie kroon zorgen ervoor dat hij opvalt tussen de andere bomen.
TUALANG
Uit de stam van de “Ipoh boom” haalt het Asli volk (nomade in Tamar Negara park)hun gif voor op hun pijlen voor de jacht (zie later). Deze bomen herkenden we aan de inkepingen waar ze het gif uit de stammen van de boom haalden.
IPOH BOOM.
Er waren vele verschillende soorten andere hoge bomen, struikachtige bomen, lianen, bamboe, varens, planten waaronder de footprint plant en de Senduduk Berbulu.De bladeren van de Senduduk Berbulu gebruiken ze om het bloeden bij een rode mierenbeet te stoppen. Ze wrijven de bladeren in hun handpalmen daarna voegen ze wat water/speeksel toe zodat het wat gaat schuimen en dit smeren ze op de rode mieren beet om het bloed te stelpen.
SENDUDUK BERLULU
Het stikte van de grote rode mieren als ook de onschuldige kleine zwarte mieren zodat ons werd aangeraden ook onze schoenen met anti insecten in te smeren. Verder zagen we verschillende ingangen van bijennesten in holle boomstammen en vertelde de gids over de zwarte beren met hun extreem lange tongen waardoor ze de honing uit deze stammen kunnen halen. Op één boomstam zagen we een al oudere afdruk van een klauw van een zwarte beer.
BIJEN INGANG IN HOLLE BOOMSTAM
We hoorden meerdere keren het geluid van “Cicade”. Cicaden hebben een speciaal ingebouwd instrument, een "tymbal" genaamd. Tymbals maken een klikkend geluid, maar cicaden maken dit geluid steeds opnieuw zo snel dat we het horen als een constant gezoem. Als ze eenmaal volwassen zijn, schreeuwen mannelijke cicaden de hele dag vanuit de boomtoppen om een partner te lokken. De Cicade in dit gebied leven ca. vijftien jaar onder de grond komen dan naar boven waar ze zich verpoppen tot een mooi vliegend insect om na achtenveertig uur dood te gaat.
CICADA (Foto van gids)
Onder het wandelen dronken we heel veel water want het zweet liep als straaltjes over onze gezichten en lichaam. Na ca. twee uur wandelen waren we op de helft en aten we onze lunch met uitzicht over de Tembeling rivier en rusten we wat uit. 
DE LUNCH
Vervolgens ging het bospad weer omhoog en omlaag en waren er af en toe touwen gespannen om de steilere stukken wat makkelijker te maken. We passeerden enkele beekjes waar we over de hogere stenen heen moesten om droge voeten te houden. Na nog eens twee uur door het tropische regenwoud kwamen we bij de verfrissende waterval waar we water over ons heen gooiden. Na een korte rustperiode liepen we terug naar de rivier waar twee grote kano’s met buitenboord motoren op ons lagen te wachtten.
DE KANO’S
De tas met camera ging in een waterdichte zak en vervolgens motorden we stroomafwaarts door verschillende stroomversnellingen van de Tembeling rivier waar we express nat werden naar het “Teresik” Orang Asli-dorp. We verbaasden ons er nog over hoe lang de boottocht duurde en hoever we dus gewandeld hadden.
TERESIK ORANG ASLI -DORP.
De Orang Asli oftewel het Asli volk in Taman Negara is het oorspronkelijke volk dat al eeuwen als een nomade stam in de jungle van Taman Negara woont. De bewoners zien er niet als Maleisiërs uit maar hebben een donkere huid en stevig krozend haar en spreken een eigen taal.Er zijn enkele kleine Orang Asli dorpen zoals Teresik, Kampung Belebar, Kampung Tekah, Kampung Padang langs de rivier maar de meerderheid van het Asli volk woont nog steeds als nomade volk diep in het Taman Negara pak. Er zijn meerdere kleine Asli stammen in het park. De dorpen aan de Tembeling rivier worden gesponsord door de Maleisische regering en het toerisme zoals wij en dienen voornamelijk om de toeristen te informeren over hun leefgewoonten.
Vrouwen leren vanaf jonge leeftijd wat er in de jungle eetbaar is en hoe ze het klaar moet maken. Als ze dat onder de knie hebben mogen ze trouwen (vaak op 16-jarige leeftijd). Ze vinden elkaars partner tijdens het jagen in de jungle als ze andere Asli stammen tegen komen. De vrouw gaat dan altijd over naar de stam van de man.
Een van de belangrijkste vaardigheden die zowel mannen als vrouwen al jong moeten leren, is vuur maken, wat ze op een behendige manier voor deden.
VUUR MAKEN
Voor mannen is de blaaspijp van levensbelang en wordt gemaakt van bamboe. De kleine pijp dient tijdens het jagen als communicatie middel zodat ze de dieren niet afschrikken. Met de lange blaaspijp schieten ze met giftige pijlen op dieren zodat ze de dieren verlammen. Ze gebruiken geen dodelijk gif, want ze willen het dier nog kunnen eten zonder zelf ziek te worden, of erger. Als ze een dier hebben geschoten mogen ze een ring in hun blaaspijp kerven zodat ze aan anderen kunnen laten zien hoeveel dieren ze hebben gedood. Dit is erg belangrijk voor het vinden van een partner. Tijdens ons bezoek deed een bewoner het voor en raakte met gemak een kleine teddybeer die aan een boom vastgebonden zat op ca. 45 meter afstand. Vervolgens mochten wij het ook proberen, moeilijker dan je denkt!
BLAASPIJP MET PIJLTJES
De oudste van het dorp weet alles van de medicijnen uit de jungle. Daar vertrouwen ze nog steeds op, terwijl het moderne leven steeds meer zijn weg naar deze dorpen vindt en de kinderen sinds kort in Kuala Tahan naar school gaan. Zo zagen we enkele kleine zonne-panelen op de daken van de huizen zodat ze licht hebben en hun mobiele telefoons kunnen opladen.Maar sommige tradities blijven sterk overeind zoals hun geloof in de natuur goden en het begraven van hun doden. Dat begraven doen ze in de hoogste bomen, met het geloof dat de overledene dan zo snel mogelijk naar de hemel kunnen. Dat is een iets andere hemel dan we uit de bijbel kennen. De Orang Asli geloven in verschillende natuur goden. Als het onweert denken ze dat de goden boos zijn en snijden enkele mannen in het dorp in hun benen en gooien hun bloed de lucht in om de goden weer tevreden te stellen.
Nadat onze gids alles had verteld en de vragen had beantwoord mochten we rondlopen in het dorpje en zagen we hoe de bewoners gewoon ‘hun ding’ bleven doen, vrouwen lagen op op de veranda, de was hing te drogen over de struiken, kinderen die buiten speelden. Zo kregen we echt een glimp van het leven van de Orang Asli.
Met de boot vaarden we het laatste stukje over de Tembeling rivier Kuala Tahan waar we rond half vijf aankwamen. Hier spraken we nog even met “Emi” één van onze gidsen die we kunnen aanraden. Tel +60 125055334
PAUL EN EMI
Een mooie maar vermoeiende dag. Terug in onze kamer namen we een douche, wasten onze t shirts en hingen onze broeken te drogen terwijl wij onderuit gingen en ik mijn moeder belde. Rond half zeven gingen we het plaatsje in waar maar één restaurant open was (na seizoen) waar we nasi, bami met saté aten. Terug op de kamer begon het te onweren en te regenen en moest ik denken aan de Asli mensen waarvan nu enkele in hun benen sneden om bloed naar de goden te gooien.
TAHAN GUESTHOUSE
TAHAN GUESTHOUSE IS EEN ECHTE AANRADEN ALS JE HIERNAAR TOE WILT KOMEN. DE EIGENAAR IS ERG VRIENDELIJK EN BEHULPZAAM, GOEDE BEDDEN MET MUSKIETENGAAS EROMHEEN GEEN AIRCO MAAR WE GOEDE VENTILATOR.TELEFOON +60 17 970 2025
28 oktober 2024
TAHAN GUESTHIUSE IN KUALA TAHAN BIJ HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK.
KUALA TAHAN is een 'kleine haven' en dorp gelegen aan de oevers van Sungai (rivier) Tahan en Sungai Tembeling en is de hoofdingang van het HET TAMAN NEGARA NATIONAL PARK. De inwoners van Kuala Tahan zijn allemaal Maleis.
Het Nationaal Park is het eerste en oudste officiële beschermde gebied van het land en heeft een oppervlakte van 4.343 km². Taman Negara is het oudste regenwoud ter wereld (ouder dan de amazone), naar schatting 130 miljoen jaar oud. De rijkdom en diversiteit van het natuurlijke leven hier is verbazingwekkend en maakt het een van de meest complexe en rijke ecosystemen ter wereld.
De nachttrein stopte bij verschillende haltes en er liep een medewerker door de trein die de passagiers waarschuwde als ze bij hun bestemming waren. Zo werden wij even voor vijf uur in de ochtend gewaarschuwd dat we bijna in Jeratut waren.
Het was nog donker toen we na een wat onrustige nacht de trein uitstapten. Toen we bij het loket vroegen hoe laat de trein zaterdag terug ging bleek deze vanaf donderdag tot en met zondag helemaal volgeboekt te zijn (terwijl het een hele lange trein was) omdat er dit weekend een hindoe feest in JoHo Baru/Singapore was. Uiteindelijk boekten we voor maandag de trein terug en belden later de tandarts om de afspraak te verzetten naar vier uur in de middag. Toen het rond half zeven licht werd wandelden we het centrum in naar de NKS boeking/hostel die even voor acht uur open ging. Ondertussen kocht ik brood de komen de dagen, ons ontbijt en lunch. Toen het NKS boekingskantoor openging bleek er inderdaad om acht uur een minibus naar kuala Tahan (achtenzeventig kilometer) te gaan voor 35 ringgit per persoon (zeven euro). Het is naseizoen (regenseizoen begint) zodat we de enige in de minibus waren.
VAN JOHO BARU MET DE TREIN NAAR JERATUT
VAN JERATUT MET BUSJE NAAR KUALA TAHAN
In Indonesië hebben we grote palmolie plantages gezien maar onderweg zagen we bijna niets anders dan Palmolie plantages met daartussen ook Rubberboom plantages. Malaysia staat dan ook op nummert twee van werelds grootse palmolie plantages. We passeerden een fabriek waar de palmolie uit de vruchten werd geperst waar vele vrachtwagen vol met palmolie vruchten stonden te wachtten bij de poort.
PALMOLIE PLANTAGES MET DE VRACHTWAGENS.
Het laatste deel gingen we steeds hoger de bergen in en maakten de palmolie plantages plaats voor de wilde natuur en zagen we af en toe een glimp van de Tembeling-rivier. Rond negen uur kwamen we aan in Kuala Tahan waar we bij Tahan Guesthouse werden afgezet. Hier ontmoetten we een groepje jongeren die hier een aantal dagen waren geweest en een wandeling van meerdere dagen hadden gemaakt waar ze vol lof over spraken. De kamer was nog niet gereed zodat we de tas bij de balie achterlieten en door Kuala Tahan wandelden. Als eerst gingen we naar de bruine Tembeling rivier waar restaurants en vele bootjes/kano’s in het water lagen en waar aan de overkant het Tamar Negara nationaal park ligt. 
DE TEMBELING RIVIER MET DE BOOTJES EN HET TAMAR NEGARA PARK.
We wandelden verder door het dropje waar de meeste inwoners rechtstreeks betrokken zijn als reisleiders, boot chauffeurs, accommodatie-exploitanten, handelaars en detailhandelaren. We dronken ergens koffie/chocomelk en naarmate het later werd, werd het warmer en warmer. Rond twaalf uur waren we terug bij ons hostel en werden we naar onze kamer gebracht waar we een siësta hielden en onze slaap inhaalden.Het bleek dat we niet zonder gids het park in mochten en boekten een wandel/boot tour voor morgen en besloten woensdag naar het Cameron Highlands te gaan zodat we ons vervoer en slaapgelegenheden voor de rest van deze binnenlandse tocht regelden. Rond half zes wilden we ergens gaan eten maar waren alle restaurants gesloten zodat we onze eigen meegenomen instant noodles bij onze Guesthouse klaarmaakten. Bij de receptie van onze Guesthouse konden we heet water krijgen voor koffie/thee en dus ook voor instant noodles. Onderwijl zagen we een donkere lucht aankomen en vlak voor het donker werd kregen we een tropische onweersbui over ons heen.
TROPISCHE REGENBUI
Gelukkig zaten we al lekker op onze kamer.27 oktober 2024
IN DE TREIN NAAR JERANTUT.
Na de koffie chocomel liepen we rond half tien naar de ferry terminal waar we de bus (T44) van tien uur naar het Larkin busstation namen. De bus reed door verschillende wijken tussen flats, huizen en vele restaurants en winkels. Na een lange route door de stad kwamen we na een uur aan bij het Larkin busstation waar we overstappen op bus (T10) naar het JB central station. Van het Larkin busstation naar het JB centraal duurde nog een half uur. Een totale rit van ca. anderhalf uur voor negen ringgit (twee euro voor twee personen). Vervolgens liepen we het treinstation in waar we bij het KTM intercity loket twee eerste klas treinkaartjes kochten voor de nachttrein naar Jerantut. De reis naar Jerantut is ca vijfhonderd kilometer noordwaarts/landinwaarst en koste 128 ringgit (26 euro voor twee personen). Nu moesten we tot acht uur wachtten zodat we door het grote, drukke en luxe winkelcentrum heen wandelden om daarna ergens te gaan zitten internetten. We reserveerden een kamer bij het Tanah Guesthouse hostel in Kuala Tahan en ik belde mijn moeder. Om acht uur begon het inchecken en even voor half negen reed de trein in het donker weg.
25 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
We zijn in Bali door Thomas “sailing with thomas” geïnterviewd en deze YouTube aflevering (SwT 200)is nu geplaatst onder de titel:
HOW HE TESTED HIS GIRLFRIEND BEFORE 18 YEARS SUCCESSFUL ARCTIC SAILING
(Op deze link hieronder drukken)
Vanochtend kregen we een e-mail dat het zonnepaneel niet op voorraad was (waren er vijf op voorraad toen we het bestelden) maar dat er wel een ander zonnepaneel op voorraad was. Na bellen en e-mailen kregen we ons geld terug. In het havenkantoor bespraken we het met de Salivulizan (de manager) omdat we het via zijn bankrekening betaald hebben.
Bridged en Bruce van zeilboot Wanda zaten al in het havenkantoor zodat we de rest van de ochtend gezellig zaten te praten. Na de lunch zaten we nog even te internetten en daarna liepen we over het “artbeat food festival” waar vele eettentjes stonden en waar kleine kinderen meededen aan kleurwedstrijd. Het was vrijdag en in Malaysia is dit weekend. 
ARTBEAT FOOD FESTIVAL
Terug op de steiger kwamen we Bruce, Bridgette Wendy en Dave tegen en stonden we nog een tijd gezellig te praten voordat we terug aan boord gingen. Na het avond eten sprak ik zoals iedere avond nog even met mijn moeder.
24 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Sind we in Pinetree marina (Malaysia)liggen is Paul bezig met het bestellen van een zonnepaneel van Ecoflow (waar ook onze airco/kachel van is). In eerste instantie kon hij dit opvouwbare zonnepaneel niet op de Ecoflow website vinden maar nadat hij Ecoflow had gebeld bleek dit opvouwbare zonnepaneel echt van hun te zijn. Drie dagen geleden begonnen we met het online bestellen van dit zonnepaneel bij de “shopee” een Malaysia internetwinkel. Na een account te hebben aangemaakt en het zonnepaneel te hebben besteld moesten we betalen en dit kon alleen met een Malaysia bankpas. Na wat heen en weer bellen konden we het ook cash bij afleveren betalen. Toen we dit wilden ingeven bleek het bedrag zeventien ringgit (drie euro) te hoog te zijn waardoor het niet ging. Gisteren gingen we bij Liliy’s langs waar we met Johan spraken maar ook hij kon ons niet helpen. Hij wist wel dat als we de bankgegevens van de internetwinkel wisten we dit via een link bij de bank konden betalen. Vanochtend belden we Shopee maar ook hiervoor was het bedrag zeventien ringgit (Ca drie euro) over de maximale limiet.
Na de koffie/chocomelk liepen we naar het havenkantoor en legden ons probleem bij Salivulizan (de manager) uit. Geen probleem wij betaalden hem cash dat hij op zijn bankrekening storte zodat hij vervolgens met zijn bankpas kon betalen. De rest van de ochtend internetten we in de kamer (met airco) van het havenkantoor. Paul keek van alles en nog wat en ik was bezig met het regelen van onze binnenlandse tocht.
Na de lunch ging Paul met de Salivulizan naar de bank waar het geld op zijn rekening werd gestoord zodat hij de rekening betaalde en het zonnepaneel eindelijk was besteld. Inmiddels was het alweer een windstille dag van ca. vijfendertig graden zodat we ook in de middag heerlijk in een aparte ruimte van het havenkantoor met de airco zaten te internetten.
23 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Nadat we uit bed kwamen pakten we de fietsen en fietsen door de buurt.
Twintig jaar geleden was dit gebied deels palmboom plantages en deels zee. Een deel van het gebied is opgespoten land waar ze meteen toren flats en winkelcentra’s op hebben gebouwd in de veronderstelling dat er hier veel mensen kwamen wonen. Maar er is veel te veel gebouwd en er wordt nog meer bijgebouwd terwijl de meeste huizen/toren flats en winkels leeg staan.
Verder staat hier het Johor State Administration-complex met daarbij een grote moskee en daartussen een mooi groen park waar we doorheen fietsen. De gebouwen hebben een islamitische en Maleisische bouwstijl.
Verder kregen we een YouTube link van Thomas die over ons gaat (hij heeft ons geïnterviewd) en die hij wil gaan plaatsen op zijn YouTube channel, wordt vervolgd.
22 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Na voor mij een onrustige nacht kwamen we rond negen uur uit bed en gingen naar het havenkantoor om te zeggen dat we tot vijf november in de marina willen blijven. Dit kon alleen tot het eind van de maand geregeld en betaald worden. Volgende maand moeten we volgende maand regelen?!
Terug aan boord gingen we onderuit met internet en deden we de rest van de dag weinig. Het was vijfendertig graden en ik had nog last van de wortelkanaal behandeling.
21 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
We waren in de veronderstelling dat we woensdag weg zouden gaan zodat we vanochtend alle klusjes deden. Als eerst ging Paul de mast in om de bedrading van de windmeter nog een keer in te spuiten in de hoop dat deze het tijdelijk nog even ging doen. Daarna verving Paul de verbogen septerpot voor een nieuwe die we al hadden liggen.
20 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Nadat ik had gewandeld en gedoucht dronken we samen koffie/chocomelk en zaten rustig te internetten. Rond tien uur namen we met Wendy en Dave een “Grab” taxi naar het” Sunway Marketplace” winkelcentrum waar we als eerst naar de “Ace hardwarestore“ gingen waar we allerlei spullen voor de boot kochten. Vervolgens wandelden we door het winkelcentrum waar we nieuwe sandalen voor Paul kochten en met zijn vieren ergens lunchten. Als laatst gingen we naar de “NKS trade city” een hele grote en goedkopere supermarkt. Rond drie uur namen we een taxi terug en brachten alles aan boord.
23 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Nadat we uit bed kwamen pakten we de fietsen en fietsen door de buurt.
Twintig jaar geleden was dit gebied deels palmboom plantages en deels zee. Een deel van het gebied is opgespoten land waar ze meteen toren flats en winkelcentra’s op hebben gebouwd in de veronderstelling dat er hier veel mensen kwamen wonen. Maar er is veel te veel gebouwd en er wordt nog meer bijgebouwd terwijl de meeste huizen/toren flats en winkels leeg staan.
Verder staat hier het Johor State Administration-complex met daarbij een grote moskee en daartussen een mooi groen park waar we doorheen fietsen. De gebouwen hebben een islamitische en Maleisische bouwstijl.
INGANG, ADMINISTRATIE COMPLEX EN ACHTERKANT
GEBOUW VAN DE SULTAN EN DE MOSKEE
BOMEN MAT NAMEN IN HET PARK
Nadat we wat hadden rond gefietst aten we de lunch in een restaurant en deden wat boodschappen. Terug bij de marina gingen we naar het havenkantoor waar ze een speciale kamer met airco hebben waar we konden zitten internetten. We zijn van plan volgende week een binnenlandse tocht te gaan maken en ik was druk bezig om uit te zoeken waar we heen willen en hoe we gaan reizen. Verder kregen we een YouTube link van Thomas die over ons gaat (hij heeft ons geïnterviewd) en die hij wil gaan plaatsen op zijn YouTube channel, wordt vervolgd.
22 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Na voor mij een onrustige nacht kwamen we rond negen uur uit bed en gingen naar het havenkantoor om te zeggen dat we tot vijf november in de marina willen blijven. Dit kon alleen tot het eind van de maand geregeld en betaald worden. Volgende maand moeten we volgende maand regelen?!
Terug aan boord gingen we onderuit met internet en deden we de rest van de dag weinig. Het was vijfendertig graden en ik had nog last van de wortelkanaal behandeling.
21 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
We waren in de veronderstelling dat we woensdag weg zouden gaan zodat we vanochtend alle klusjes deden. Als eerst ging Paul de mast in om de bedrading van de windmeter nog een keer in te spuiten in de hoop dat deze het tijdelijk nog even ging doen. Daarna verving Paul de verbogen septerpot voor een nieuwe die we al hadden liggen.
NIEUWE SEPTERPOT
Als laatst smeerde Paul de tubes van de onderkant van de bijboot in een met UV protection middel. Aangezien ik pijn in de kies hield wilde ik een second opinie zodat we enkele tandartsen belden en we een afspraak maakten bij Alpha dental voor half drie. Het was inmiddels een zonnige dag met vijfendertig graden geworden zodat we na de lunch een douche namen en de”Grabb” app op onze telefoon installeerden. Even over half twee liepen we naar het havenkantoor waar we de Grabb taxi via de app bestelden. Voor twee euro bracht hij ons naar de “Alpha” tandarts in Eko Botani (Puteri harbour) waar we na ca tien tot vijftien minuten aankwamen. Bij de tandarts werd een foto gemaakt en moest ik een wortelkanaal behandeling die twee uur duurde omdat ik hele smalle wortelkanalen heb. 
IK BIJ DE TANDARTS
In de wortel kanalen zit nu medicatie die er over veertien dagen uitgehaald moet worden zodat we nog veertien dagen in de marina moeten blijven. We wandelden nog even door de wijk met veel Chinese restaurants/winkeltjes en kwamen uit bij één van de universiteiten van de stad met daarbij een grote “Jaya”:supermarkt waar ze vele westerse producten verkochten waaronder grote blokken kaas. Met de Grabb taxi reden we terug naar de marina. Terug aan boord gingen we na het eten snel naar voren waar de airco al aan stond. 20 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Nadat ik had gewandeld en gedoucht dronken we samen koffie/chocomelk en zaten rustig te internetten. Rond tien uur namen we met Wendy en Dave een “Grab” taxi naar het” Sunway Marketplace” winkelcentrum waar we als eerst naar de “Ace hardwarestore“ gingen waar we allerlei spullen voor de boot kochten. Vervolgens wandelden we door het winkelcentrum waar we nieuwe sandalen voor Paul kochten en met zijn vieren ergens lunchten. Als laatst gingen we naar de “NKS trade city” een hele grote en goedkopere supermarkt. Rond drie uur namen we een taxi terug en brachten alles aan boord.
MET WENDY EN DAVE BOODSCHAPPEN GEDAAN.
Even over half vier liepen Paul en ik naar het “Pinetree Marina” resort waar we om vier uur een kerkdienst van de Kingdomcity bijwoonden. Er waren vele jongeren en het leek erg op de kerkdienst zoals we die ook in Mexico hadden meegemaakt. Na de dienst dronken we koffie en ontmoetten enkele andere kerkleden. We wandelden een rondje door de buurt en kwamen langs Lily’s waar we nog even met Johan zaten te praten.
MET JOHAN BIJ LILY’S
Rond zeven waren we terug aan boord waar ik met mijn moeder sprak.19 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Iedere ochtend als ik ging wandelen zag ik water ofwel Indische varaan (Varanus salvator) in het water zwemmen. Vanochtend was het laag water en zag ik er meerdere in het water zwemmen en op de rand zitten.
Terug van wandelen nam ik een douche en ging naast Paul in de voorpunt bij de airco zitten tot het begon te waaien, regenen en onweren. Snel trokken we de stekker uit het stopcontact van de steiger en deden de elektronica in de oven en geldkist want het onweer was erg dichtbij. Na een uurtje was de squall overgewaaid en werd het droog. We hadden ondertussen water opgevangen zodat ik een was deed en ophing. Na de lunch maakten we een we een wandeling en wandelden samen met Wendy en Dave (buren in de marina) naar een winkelcentrum waar zij lunchten en wij gezellig bij zaten. Nadat zij gegeten hadden gingen zij terug naar de boot en gingen Paul en ik nog even naar de “Pasar” supermarkt om boodschappen te doen. Rond vier uur waren we terug aan boord waar we onderuit gingen met internet.
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Iedere ochtend als ik ging wandelen zag ik water ofwel Indische varaan (Varanus salvator) in het water zwemmen. Vanochtend was het laag water en zag ik er meerdere in het water zwemmen en op de rand zitten.
WATER OFWEL INDISCHE VARAAN
Terwijl ik verder liep kon ik ze vanaf de rand van de kade onder mij zien liggen. Op een geven moment zat er een varaan op de rand onder mij en wilde een andere varaan erbij komen, dat werd vechten! Op de achterpoten knalden ze tegen elkaar aan.
VECHTENDE WATER VARAAN
DE WATER OFWEL INDISCHE VARAAN is één van de grootste hagedissen ter wereld en heeft tevens een enorm verspreidingsgebied. De Indische Varaan is sterk aan water gebonden. Het gemiddelde volwassen exemplaar is zo'n 1,5 meter lang, waarbij het mannetje meestal groter en krachtiger is dan het vrouwtje. Het mannetje van de Indische varaan kan tot maximaal 3 meter lang inclusief de staart zijn.Terug van wandelen nam ik een douche en ging naast Paul in de voorpunt bij de airco zitten tot het begon te waaien, regenen en onweren. Snel trokken we de stekker uit het stopcontact van de steiger en deden de elektronica in de oven en geldkist want het onweer was erg dichtbij. Na een uurtje was de squall overgewaaid en werd het droog. We hadden ondertussen water opgevangen zodat ik een was deed en ophing. Na de lunch maakten we een we een wandeling en wandelden samen met Wendy en Dave (buren in de marina) naar een winkelcentrum waar zij lunchten en wij gezellig bij zaten. Nadat zij gegeten hadden gingen zij terug naar de boot en gingen Paul en ik nog even naar de “Pasar” supermarkt om boodschappen te doen. Rond vier uur waren we terug aan boord waar we onderuit gingen met internet.
18 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Terwijl ik rond zeven uur een half uur wandelde lag Paul lekker in de voorpunt met de airco aan. Inmiddels was het een warme zonnige dag geworden en deed ik wat huishoudelijke klusjes en waste de hoes van het matras. Na de koffie/chocomelk naaiden we de twee zijflappen aan de nieuwe zonnetent zodat deze helemaal klaar is.
NIEUWE ZONNETENT
Nadat ik de matrashoes had uitgespoeld en opgehangen liepen we naar de myNews winkel in de buurt waar we onze Celcom simkaart registreerden en activeerden. Nu hebben onbeperkt internet, telefoon en sms met 10 GB aan hotspot voor vijfenveertig ringgit ( negen euro)per maand.
Het is vrijdag en dat is in Malaysia weekend (zij hebben vrijdag en zaterdag weekend) zodat het al drukker was rond de marina. Terwijl we terug liepen zagen we twee aapjes op de rand van de boulevard zitten eten. 
AAPJES
Terug aan boord ging Paul internetten terwijl ik eerst een deel van de agenda voor volgend jaar maakte voordat ook ik ging internetten. Rond twaalf uur liepen we naar het Indonesische restaurant waar ze goedkope hamburgers verkochten maar helaas waren we te vroeg, pas na twee uur verkochten ze deze hamburgers. Terug op de steiger kwamen we onze buren Dave en Wendy tegen die met nog twee andere zeilers stonden te praten. Zo stonden we een tijdje gezellig met zijn allen. Wendy en Dave wisten waar een supermarkt was zodat ik met ze meeliep maar in plaats van naar de supermarkt te gaan liep ik met ze mee het restaurant in en bestelde ik daar de lunch die ik meenam naar de boot. Terwijl we wachtten op ons eten (zij aten daar) zaten we gezellig te praten, zij zijn ook al zestien jaar onderweg. Terug aan boord aten we onze lunch en zagen de e-mail van Dave (man van gisteren). Ik emailde en appte terug en even later hadden we een afspraak dat hij bij ons langs kwam. Een klein half uur later zat hij bij ons aan boord en zaten we gezellig te praten tot het donker werd en we last van muggen kregen. Nu bleek dat er in Malaysia heel veel Dengue muggen zijn. Dave vertelde dat de muggen die zoemen gevaarlijk zijn en Dengue hebben, de muggen die geen geluid maken zijn niet gevaarlijk. Hoe ziek je van de Dengue mug wordt hangt af van het virus en in het ergste geval kun je eraan overlijden. Betrekkelijk veel mensen sterven in Malaysia aan Dengue. We wandelden naar een leuk restaurant met airco waar we gezellig aten. Rond negen uur namen we afscheid en gingen we terug naar de boot.
17 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Terwijl ik rond zes uur over de boulevard langs de marina en het uitgaanscentrum wandelde (voor joggen was het te warm) zag ik de zon tevoorschijn komen.
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
Terwijl ik rond zes uur over de boulevard langs de marina en het uitgaanscentrum wandelde (voor joggen was het te warm) zag ik de zon tevoorschijn komen.
ZON ACHTER HET LAND TEVOORSCHIJN
OMGEVING MARINA
Paul lag ondertussen nog lekker in de voorpunt met de airco te internetten.
Na een heerlijke douche en het dekbedovertrek te hebben gewassen en opgehangen deed ik binnen wat klusjes terwijl Paul onze zonnetent klaarmaakte en ons aan de stroom verbond zodat we elektriciteit van de kant hebben.
Rond tien uur gingen we naar het havenkantoor waar zij voor ons al het papierwerk van custom, de havenmeester en immigratie al hadden gedaan tegen een vergoeding van honderdvijftig ringgit (dertig euro). Nu werden we met een golf wagentje naar immigratie (zit in de ferry terminal heel dichtbij) gebracht waar onze vinger afdrukken werden genomen en onze paspoorten werden gestempeld. We mogen negentig dagen in Malaysia blijven. Toen we buiten kwamen regende het héél hard en werden we met het golfwagentje terug naar het havenkantoor gebracht voor nog meer papierwerk. Onder een paraplu van de marina liepen we terug naar de boot waar we de rest van de dag zonder airco binnen zaten te internetten en wat huishoudelijke en administratieve klusjes deden. Tot twee uur bleef het hard regenen met onweer en daarna was het onweer verdwenen maar bleef het zacht regenen tot ca vijf uur. Ik belde met mijn moeder en tante Jannie en daarna liepen we naar myNews omdat we een melding hadden gekregen dat onze 3GB hotspot op was. Bij myNews aangekomen bleek inderdaad dat we geen onbeperkte hotspot hadden en dat de maximale hotspot 3GB per maand was en dat we dit alleen via de app konden opwaarderen. We liepen naar Johan die al met twee vrienden bij Liliy’s zat en vertelden ons probleem. Nu bleek dat we geen goede telefoon provider (UMobil) hadden aangezien deze geen goede dekking door het hele land heeft en dat we Celcom moesten hebben. Gelukkig is het hier goedkoop dus gaat deze simkaart in Paul zijn iPad en kopen we een nieuwe voor de telefoon. Terug bij de myNews winkel bleek dat ze deze niet op voorraad hadden. Na eerst gezellig met Johan en zijn vrienden te hebben gesproken reden we met Dave (één van de mannen)naar een andere myNews winkel waar we de Celcom simkaart kochten. Hij kon de simkaart alleen niet registreren en activeren omdat hij ging sluiten zodat we dit morgen bij de andere myNews in de buurt moeten doen.
Ons Malaysia telefoon nummer: 0060 (0) 11 5113 6324
Inmiddels was het tien uur geworden en gingen Paul en ik terug naar de boot.
HET KLIMAAT
Het lokale klimaat is equatoriaal en wordt gekenmerkt door de jaarlijkse zuidwestelijke (april tot oktober) en noordoostelijke (oktober tot februari) moessons. De temperatuur wordt gematigd door de aanwezigheid van de omringende oceanen. De luchtvochtigheid is meestal hoog en de gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt 250 cm (98 inch). De klimaten van het schiereiland en het oosten verschillen, aangezien het klimaat op het schiereiland rechtstreeks wordt beïnvloed door de wind van het vasteland, in tegenstelling tot het meer maritieme weer van het oosten. Lokale klimaten kunnen worden onderverdeeld in drie regio's: hoogland, laagland en kustgebieden. De klimaatverandering zal leiden tot een stijging van de zeespiegel en een toename van de regenval, waardoor de overstromingsrisico's toenemen.
HET KLIMAAT
Het lokale klimaat is equatoriaal en wordt gekenmerkt door de jaarlijkse zuidwestelijke (april tot oktober) en noordoostelijke (oktober tot februari) moessons. De temperatuur wordt gematigd door de aanwezigheid van de omringende oceanen. De luchtvochtigheid is meestal hoog en de gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt 250 cm (98 inch). De klimaten van het schiereiland en het oosten verschillen, aangezien het klimaat op het schiereiland rechtstreeks wordt beïnvloed door de wind van het vasteland, in tegenstelling tot het meer maritieme weer van het oosten. Lokale klimaten kunnen worden onderverdeeld in drie regio's: hoogland, laagland en kustgebieden. De klimaatverandering zal leiden tot een stijging van de zeespiegel en een toename van de regenval, waardoor de overstromingsrisico's toenemen.
16 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
MALAYSIA GEOGRAFIE
Maleisië is een land in Zuidoost-Azië met een totale landoppervlakte van 330.803 km2 (127.724 vierkante mijl). Het heeft landgrenzen met Thailand in West-Maleisië, en Indonesië en Brunei in Oost-Maleisië. Het is verbonden met Singapore door een smalle dijk en een brug. Het land heeft ook maritieme grenzen met Vietnam en de Filippijnen. De twee delen van Maleisië (van elkaar gescheiden door de Zuid-Chinese Zee) delen een grotendeels vergelijkbaar landschap in die zin dat zowel het schiereiland als het oosten van Maleisië kustvlaktes hebben die oplopen tot heuvels en bergen.
Het schiereiland Maleisië, dat 40 procent van het landoppervlak van Maleisië omvat, strekt zich 740 km (460 mijl) uit van noord naar zuid, en de maximale breedte is 322 km (200 mijl). Het is verdeeld tussen de oost- en westkust door het Titiwangsa-gebergte, oplopend tot een piek van 2183 meter op de berg Korbu, onderdeel van een reeks bergketens die door het midden van het schiereiland lopen. Deze bergen zijn zwaar bebost en bestaan voornamelijk uit graniet en ander stollingsgesteente. Een groot deel ervan is geërodeerd, waardoor een karstlandschap is ontstaan. De kustvlakten rond het schiereiland bereiken een maximale breedte van 50 kilometer (31 mijl), en de kustlijn van het schiereiland is bijna 1.931 km (1.200 mijl) lang, hoewel er alleen havens aan de westkant zijn. Kuala Lumpur is de nationale hoofdstad.
Oost-Maleisië, op het eiland Borneo, heeft een kustlijn van 2.607 km (1.620 mijl).
Het is verdeeld tussen kustgebieden, heuvels en valleien, en een bergachtig binnenland. Rond deze twee helften van Maleisië liggen talloze eilanden, waarvan Banggi de grootste is. Wij gaan alleen langs de westkust van het schiereiland richting Thailand.
MALAYSIA GESCHIEDENIS
Bewijs van menselijke bewoning in Maleisië dateert van 40.000 jaar geleden. Op het Maleisische schiereiland wordt aangenomen dat de eerste bewoners negrito's zijn. Gebieden van Maleisië namen tussen 2000 voor Christus en 1000 na Christus deel aan de Maritime Jade Road. Handelaren en kolonisten uit India en China arriveerden al in de eerste eeuw na Christus en stichtten handelshavens en kuststeden in de tweede en derde eeuw. Hun aanwezigheid resulteerde in sterke Indiase en Chinese invloeden op de lokale culturen, en de mensen van het Maleisische schiereiland namen de religies van het hindoeïsme en het boeddhisme over.
Het land vindt zijn oorsprong in de Maleisische koninkrijken, maar werd in 1511 veroverd door Portugal, waarna het in 1641 door de Nederlanders werd ingenomen. In 1786 vestigde het Britse rijk er samen met het protectoraat British Straits Settlements. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Brits Malaya, samen met andere nabijgelegen Britse en Amerikaanse koloniën, bezet door het Japanse rijk. Na drie jaar bezetting werd het schiereiland Maleisië van 1946 kort verenigd als de Maleise Unie tot 1948, toen het werd geherstructureerd als de Federatie van Malaya. Het land werd onafhankelijk op 31 augustus 1957. Op 16 september 1963 verenigde het onafhankelijke Malaya zich met de toenmalige Britse kroonkolonies Noord-Borneo, Sarawak en Singapore en werd Maleisië. In augustus 1965 werd Singapore uit de federatie gezet en werd het een apart, onafhankelijk land.
16 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
MALAYSIA GEOGRAFIE
Maleisië is een land in Zuidoost-Azië met een totale landoppervlakte van 330.803 km2 (127.724 vierkante mijl). Het heeft landgrenzen met Thailand in West-Maleisië, en Indonesië en Brunei in Oost-Maleisië. Het is verbonden met Singapore door een smalle dijk en een brug. Het land heeft ook maritieme grenzen met Vietnam en de Filippijnen. De twee delen van Maleisië (van elkaar gescheiden door de Zuid-Chinese Zee) delen een grotendeels vergelijkbaar landschap in die zin dat zowel het schiereiland als het oosten van Maleisië kustvlaktes hebben die oplopen tot heuvels en bergen.
Het schiereiland Maleisië, dat 40 procent van het landoppervlak van Maleisië omvat, strekt zich 740 km (460 mijl) uit van noord naar zuid, en de maximale breedte is 322 km (200 mijl). Het is verdeeld tussen de oost- en westkust door het Titiwangsa-gebergte, oplopend tot een piek van 2183 meter op de berg Korbu, onderdeel van een reeks bergketens die door het midden van het schiereiland lopen. Deze bergen zijn zwaar bebost en bestaan voornamelijk uit graniet en ander stollingsgesteente. Een groot deel ervan is geërodeerd, waardoor een karstlandschap is ontstaan. De kustvlakten rond het schiereiland bereiken een maximale breedte van 50 kilometer (31 mijl), en de kustlijn van het schiereiland is bijna 1.931 km (1.200 mijl) lang, hoewel er alleen havens aan de westkant zijn. Kuala Lumpur is de nationale hoofdstad.
Oost-Maleisië, op het eiland Borneo, heeft een kustlijn van 2.607 km (1.620 mijl).
Het is verdeeld tussen kustgebieden, heuvels en valleien, en een bergachtig binnenland. Rond deze twee helften van Maleisië liggen talloze eilanden, waarvan Banggi de grootste is. Wij gaan alleen langs de westkust van het schiereiland richting Thailand.
MALAYSIA GESCHIEDENIS
Bewijs van menselijke bewoning in Maleisië dateert van 40.000 jaar geleden. Op het Maleisische schiereiland wordt aangenomen dat de eerste bewoners negrito's zijn. Gebieden van Maleisië namen tussen 2000 voor Christus en 1000 na Christus deel aan de Maritime Jade Road. Handelaren en kolonisten uit India en China arriveerden al in de eerste eeuw na Christus en stichtten handelshavens en kuststeden in de tweede en derde eeuw. Hun aanwezigheid resulteerde in sterke Indiase en Chinese invloeden op de lokale culturen, en de mensen van het Maleisische schiereiland namen de religies van het hindoeïsme en het boeddhisme over.
Het land vindt zijn oorsprong in de Maleisische koninkrijken, maar werd in 1511 veroverd door Portugal, waarna het in 1641 door de Nederlanders werd ingenomen. In 1786 vestigde het Britse rijk er samen met het protectoraat British Straits Settlements. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Brits Malaya, samen met andere nabijgelegen Britse en Amerikaanse koloniën, bezet door het Japanse rijk. Na drie jaar bezetting werd het schiereiland Maleisië van 1946 kort verenigd als de Maleise Unie tot 1948, toen het werd geherstructureerd als de Federatie van Malaya. Het land werd onafhankelijk op 31 augustus 1957. Op 16 september 1963 verenigde het onafhankelijke Malaya zich met de toenmalige Britse kroonkolonies Noord-Borneo, Sarawak en Singapore en werd Maleisië. In augustus 1965 werd Singapore uit de federatie gezet en werd het een apart, onafhankelijk land.
16 oktober 2024
PINETREE MARINA PUTERI HARBOUR, MALAYSIA (01 25.089 N 103 39.496 E)
We hebben ons plan veranderd omdat we op de weerkaarten zagen dat er vandaag geen squalls waren en morgen wel. Dus vulden we een nieuwe Malaysia digital arrival card in met aankomst vandaag.
We zijn aangekomen in de tijdzone van Singapore. Dus in plaats van vijf uur werd het zes uur licht en haalden we ons anker op. Wij motorden met een beetje stroom mee over de ondieptes tot we in dieper water kwamen en we de zeilen hesen. Aan de wind zeilden we vol tuig door de Singapore straat richting Malaysia. We hadden de marifoon op kanaal veertien zodat we de scheepvaart coördinator van één van de drukste scheepvaartroutes ter wereld konden horen. Rond tien uur kwamen we bij de eerste scheepvaartroute waar de container schepen als treintjes achter elkaar aan motorden onder begeleiding van de coördinator. Via de AIS zagen we tussen welke schepen we door konden zeilen (met motor bij) en passeerden zo de eerste schaapsvaartroute. Vervolgens zeilden we halve wind tegen de stroom in dwars door het ankerplek gebied voor grote schepen waar niets voor anker lag. Het bleef bewolkt en achter ons hadden we een donkere lucht gezien die richting Singapore was gedreven en zo zagen we Singapore in de regen liggen. Rond twaalf uur nam de wind af en hesen we de All Purpose Genua zodat we eerst nog verder konden zeilen maar uiteindelijk moesten we de motor starten en de rest motoren. Voor ons zagen we de drukke haven van Singapore met het grote industrie gebied. Iets verder zagen we Malaysia waar we allemaal wolkenkrabbers zagen staan. Rond één uur passeerden we de tweede scheepvaartroute die iets lastiger was om over te steken aangezien de scheepvaartroute van stuurboord kwam maar van achteren kwamen containerschepen die de vaarroute ook wilden oversteken naar de havens van Singapore. We motorden met een van de overstekende containerschepen mee om daarna achter hem langs te gaan en kwamen in een ander anker gebied tussen Malaysia en Singapore waar meerdere containerschepen voor anker lagen en vaarden. Het water tussen Malaysia en Singapore werd streng bewaakt aan de kant van Singapore en we werden dan ook nauwlettend in de gaten gehouden door de Singapore waterpolitie. We bleven dus netjes aan de Malaysia kant van de gele tonnen. Met een klein beetje stroom tegen motorden we veertien mijl verder door de Johor strait tussen Malaysia en Singapore. Aan de kant van Singapore werden we nog steeds nauwlettend in de gaten gehouden door politie en zagen we erachter alleen maar haven en industrie gebied. 
BOVEN SINGAPORE /ONDER MALAYSIA
Aan de kant van Malaysia zagen we ook een haven maar die was veel minder druk met ernaast een stad met wolkenkrabbers. Nadat we onder de brug tussen Singapore en Malaysia (Max hoogte 25 meter) waren doorgevaren zagen we in het water enkele huisjes en zoals we later zouden horen waren dat vis restaurants waar de gasten met boten naar toe werden gebracht. Rond vijf uur en na negenendertig mijl kwamen we aan in “Pinetree Marina” bij Puteri Harbour waar we een plek in de marina kregen aangewezen. 
ROUTE INDONESIË NAAR MALAYSIA.
Het was te laat om vandaag in te klaren zodat we dat morgen gaan doen maar we mochten wel van boord en hier in dit gebied rondlopen. Terwijl ik meeging naar het havenkantoor om al het papierwerk in te vullen en geld te pinnen maakte Paul de boot klaar en ontmoette Dave en Wendy onze Amerikaanse buren. Toen ik terug kwam stonden we gezellig op de steiger nog wat te praten. Om de marina staan allemaal flat gebouwen met daaronder vele restaurant, winkeltjes en vele lege panden zodat Paul en ik daarheen gingen en bij een Indonesische restaurant wat aten. Daarna liepen we naar een “myNews”winkel waar we een simkaart van UMobile met onbeperkte data en hotspot kochten voor vijfenveertig ringgit per maand(Ca. negen euro).
We kwamen in gesprek met iemand die voor het winkeltje van Lily’s zat en het bleek de Nederlander Johan te zijn die hier al veertien jaar woont en deliveries voor boten doet. We gingen bij hem zitten en terwijl we gezellig zaten te praten kwamen er steeds meer bekenden bij en werd het een gezellige avond. Pas rond tien uur waren we terug aan boord waar ik nog even met mijn moeder belde.
15 oktober 2024
DUKU EILAND, RIAU ARCHIPEL INDONESIË (00 53.887 N 103 48.077 E)
Toen we wakker werden bekeken we de weerkaarten en zag het er goed uit om verder te gaan zodat we rond zeven uur ons anker ophaalden. Met het voorzeil en twee reven in het grootzeil zeilden we met een dikke stroom mee aan de wind tussen de ondieptes en de eilandjes Dedap en Abang Kecil door waar we te maken kregen met behoorlijke stroomravelingen (eddy’s). Nadat we hier doorheen waren gingen we overstag en zeilden halve tot ruime wind noordwestwaarts. In eerste instantie was het bewolkt en zagen we verderop enkele squalls die van ons weg dreven. In de loop van de ochtend klaarde het op en kregen we een mooie zonnige dag. We zeilden langs vele mooie groene heuvelachtige eilanden waaronder Petong, Citlim en Combol. Nu de zon op deze groene bomen en mangroves scheen kwamen de verschillende groene tinten er nog mooier uit. Alle eilanden hebben mangrove kusten afgewisseld door zand stranden en op bijna ieder eiland was wel een dorpje aan de kust. De huizen stonden allemaal op hoge palen; bij laag water zie je de grond waar de palen in staan maar bij hoog water staan de huizen vlak boven het water. In het begin hadden we geen internet maar toen we dichterbij de grotere eilanden kwamen kregen we weer internet zodat ik de Pinetree marina in Puteri Harbour Johor Malaysia emailde dat we donderdag wilden aankomen om in te klaren en dat we waarschijnlijk een paar dagen bleven. Ik stuurde daarbij ook alvast alle documenten die nodig waren om in te klaren. Vervolgens vulden we de Malaysia digital arrival card in zodat ook immigratie wist dat we eraan kwamen ( is verplicht sinds januari 2024)
DUKU EILAND, RIAU ARCHIPEL INDONESIË (00 53.887 N 103 48.077 E)
Toen we wakker werden bekeken we de weerkaarten en zag het er goed uit om verder te gaan zodat we rond zeven uur ons anker ophaalden. Met het voorzeil en twee reven in het grootzeil zeilden we met een dikke stroom mee aan de wind tussen de ondieptes en de eilandjes Dedap en Abang Kecil door waar we te maken kregen met behoorlijke stroomravelingen (eddy’s). Nadat we hier doorheen waren gingen we overstag en zeilden halve tot ruime wind noordwestwaarts. In eerste instantie was het bewolkt en zagen we verderop enkele squalls die van ons weg dreven. In de loop van de ochtend klaarde het op en kregen we een mooie zonnige dag. We zeilden langs vele mooie groene heuvelachtige eilanden waaronder Petong, Citlim en Combol. Nu de zon op deze groene bomen en mangroves scheen kwamen de verschillende groene tinten er nog mooier uit. Alle eilanden hebben mangrove kusten afgewisseld door zand stranden en op bijna ieder eiland was wel een dorpje aan de kust. De huizen stonden allemaal op hoge palen; bij laag water zie je de grond waar de palen in staan maar bij hoog water staan de huizen vlak boven het water. In het begin hadden we geen internet maar toen we dichterbij de grotere eilanden kwamen kregen we weer internet zodat ik de Pinetree marina in Puteri Harbour Johor Malaysia emailde dat we donderdag wilden aankomen om in te klaren en dat we waarschijnlijk een paar dagen bleven. Ik stuurde daarbij ook alvast alle documenten die nodig waren om in te klaren. Vervolgens vulden we de Malaysia digital arrival card in zodat ook immigratie wist dat we eraan kwamen ( is verplicht sinds januari 2024)
Aan het eind van de middag ging de wind tegen staan waardoor we ons doel niet bij daglicht haalden zodat we koers veranderden. In eerste instantie wilden we bij de noord punt van Combol eiland ankeren maar helaas hield het anker niet en werd het snel ondiep. Terwijl we ons anker ophaalden zag ik een hele groep apen over het strand lopen, jammer dat het anker niet hield! We motorden terug naar Duke eiland waar ons anker er rond vijf uur en na vierenveertig mijl inging. Om ons heen waren vissers in kleine bootjes met vislijntjes aan het vissen. Tijdens het avond eten belde ik even met mijn moeder want de internet verbinding was niet al te goed. gelukkig had Paul onderweg al een film gedownload.
TERUGBLIK INDONESIË
Na een kostbare start om Indonesië in te komen hebben we genoten van het land. Al zijn de mensen veelal arm ze zijn heel hartelijk, behulpzaam en vriendelijk en we hebben ons nooit bedreigd of ongemakkelijk gevoeld. Het land is goedkoop zodat we vaak uiteten gingen (wel oplettend waar we aten) en hebben vaak een scooter gehuurd zodat we het mooie binnenland konden zien. Waar Bali en Lombok erg toeristisch waren, waren Bawean en Belitung dat niet zodat we het echte Indonesische leven hebben kunnen ervaren. We kijken dan ook terug op een mooie tijd in Indonesië en als we geen squalls met onweer hadden gehad waren we hier zeker langer gebleven.
14 oktober 2024
ABANG KECIL EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 32.348 N 104 14.434 E)
Rond twee uur werden we gewekt door onweer en een ineens harde wind. Snel sprongen we uit bed, keken of het anker goed hield en stopten veel elektronica in de oven en ijzeren geldkistje. Terwijl we in de stromende regen en harde wind ankerwacht hielden zagen we de lichtflitsen en donder om ons heen. In eerste instantie verder weg maar de laatste knal was gelijk; donder met lichtflits. Daarna was het onweer over, werd de wind minder en bleef het nog even regenen zodat we terug naar bed gingen. Rond vijf uur kregen we weer een harde ruk aan het anker zodat we voor de tweede keer uit bed sprongen en in de stromende regen ankerwacht hielden. Dit keer alleen harde wind met regen die helaas ons zonnetent kapot scheurde. Langzaam werd het licht en bleef het bewolkt met wind en regen. Binnen enkele uren waren alle emmers en de watertanks gevuld. 
DONKERE LUCHT MET REGEN
Voordat we Malaysia in mogen moeten we de Malaysia digital Arrival kaart (MDAC) online invullen (https://imigresen-online.imi.gov.my/mdac/main) Dit kan maximaal drie dagen van te voren gedaan worden. Toen we deze kaart vanochtend online wilden gaan invullen bleek het internet het niet te doen. Waarschijnlijk vanwege het onweer. Onze zonnetent hebben we in Korea laten maken en ging al wat jaartjes mee dus waren we niet helemaal verrast toen die door een harde windvlaag stuk ging. Gelukkig hebben we er in Korea gelijk twee laten maken en nog extra stof voor een derde. We wisten waar de nieuwe zonnetent lag maar toen we daar keken lag die er niet?! Ik vermoedde dat ik het bij mijn naaigerei/handwerk tas had gelegd maar niets! Gelukkig hebben we een lijst van waar we alles opbergen en bleek dat we deze pas geleden verplaatst hadden naar onder het bed met de gedachte dat we die voorlopig niet nodig hadden. Dus moest een deel van de achterhut leeg gemaakt worden om deze te pakken.
Pas rond twee uur werd het droog en klaarde het op zodat we de kapotte zonnetent van de buiskap afhaalden. Vervolgens haalden we de oude gescheurde stof van de twee stokken en spanden de nieuwe stof ertussen. Toen we hiermee klaar waren was het inmiddels donker geworden en tijd voor het avond eten en bleek de internet het weer te doen zodat ik mijn moeder belde en mijn tante appte.
13 oktober 2024
ABANG KECIL EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 32.348 N 104 14.434 E)
Vanochtend zagen we op de weerkaarten dat we wind tegen hadden en morgen wind mee kregen zodat we een dag bleven liggen. Het dorpje zag er erg aantrekkelijk uit om te bezoeken maar omdat we zijn uitgeklaard mogen we niet naar de kant en aangezien we verschillende toeristen bootjes zagen varen bleven we aan boord. Terwijl we chocomelk in de kuip dronken zagen we enkele witbuik adelaars en verschillende witte vogels waarvan ik vermoed dat het stern waren.
ABANG KECIL EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 32.348 N 104 14.434 E)
Vanochtend zagen we op de weerkaarten dat we wind tegen hadden en morgen wind mee kregen zodat we een dag bleven liggen. Het dorpje zag er erg aantrekkelijk uit om te bezoeken maar omdat we zijn uitgeklaard mogen we niet naar de kant en aangezien we verschillende toeristen bootjes zagen varen bleven we aan boord. Terwijl we chocomelk in de kuip dronken zagen we enkele witbuik adelaars en verschillende witte vogels waarvan ik vermoed dat het stern waren.
WITBUIK ADELAAR (foto van internet)
Tot nu toe hebben we weinig vogels gezien zowel tijdens het zeilen als voor anker als in de binnenlanden maar vaak gingen we dan te hard op de scooter om ze te spotten. Verder werd het een rustige dag met veel internetten.
12 oktober 2024
ABANG KECIL EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 32.348 N 104 14.434 E)
Na vannacht heerlijk met de airco te hebben geslapen gingen we er rond zeven uur uit. Het regende zacht en er stond geen wind zodat we besloten te blijven liggen. Ik deed administratie, de website en de foto’s voor de website terwijl Paul op internet bezig was en tussendoor dronken we samen koffie/chocomelk. Aan het eind van de ochtend werd het droog en na de lunch in de kuip hielden we binnen bij de ventilatoren siësta aangezien het alweer drieëndertig graden was. Rond drie uur kwam er een lichte bries en zeilden we de eerste helft alleen op voorzeil naar Abang Kecil eiland. Daarna moest de motor bij omdat we teveel stroom stond en de wind wegviel. Ondertussen zagen we op afstand enkele vissersbootjes en motor bootjes met toeristen die doken of snorkelden bij het mooie en bijzondere koraalrif. Rond vier uur en na drie mijl ging ons anker er bij Abang Kecil eiland in. Aan de kant zagen we een klein vissersdorpje dat bestond uit huizen op palen in het water met bootjes ervoor.
ABANG KECIL EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 32.348 N 104 14.434 E)
Na vannacht heerlijk met de airco te hebben geslapen gingen we er rond zeven uur uit. Het regende zacht en er stond geen wind zodat we besloten te blijven liggen. Ik deed administratie, de website en de foto’s voor de website terwijl Paul op internet bezig was en tussendoor dronken we samen koffie/chocomelk. Aan het eind van de ochtend werd het droog en na de lunch in de kuip hielden we binnen bij de ventilatoren siësta aangezien het alweer drieëndertig graden was. Rond drie uur kwam er een lichte bries en zeilden we de eerste helft alleen op voorzeil naar Abang Kecil eiland. Daarna moest de motor bij omdat we teveel stroom stond en de wind wegviel. Ondertussen zagen we op afstand enkele vissersbootjes en motor bootjes met toeristen die doken of snorkelden bij het mooie en bijzondere koraalrif. Rond vier uur en na drie mijl ging ons anker er bij Abang Kecil eiland in. Aan de kant zagen we een klein vissersdorpje dat bestond uit huizen op palen in het water met bootjes ervoor.
HET VISSERSDORPJE
Na het avond eten belde ik mijn moeder en werd het ondertussen donker met gelijk een aangenamere temperatuur. Omdat het buiten lekkerder was dan binnen besloten we om voor op de punt onder een mooie sterrenhemel met halve maan een film te kijken. Toen we naar bed gingen zetten we de airco in de slaapkamer aan. De airco bracht de temperatuur terug maar wat belangrijker was dat deze het vocht uit de lucht haalde.
11 oktober 2024
DEDAP EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 30.302 N 104 15.650 E)
Rond zeven uur haalden we ons anker op en zeilden alleen met de All Purpose Genua verder noord westwaarts door de Temiang straat. Er stond weinig wind zodat we al snel het grootzeil erbij hesen. Met stroom mee dobber/zeilden we tussen verschillende kleine lage groene eilanden waar we vaak kleine dorpjes langs de kust zagen. Het was ca drieëndertig graden met heel weinig wind, dus echt warm! We dronken veel water maar zweetten dit ook gelijk weer uit. Rond twaalf uur ging de wind tegen staan zodat we de All Purpose Genua inrolden, het voorzeil uitrolden en vol tuig tussen de eilandjes verder kruisten. Onder het zeilen zagen we verschillende kleine vissersbootjes, enkele ferry’s die tussen de eilandjes motorden, een sleeper met een grote bak erachter en op één van de eilanden stond een lelijk resort. We belden wat vrienden, keken op internet en ik las over Malaysia. Na een tijdje bleef er zo weinig wind over dat we een ankerplek in de buurt zochten. Terwijl we daar langzaam heen dobberden zagen we achter ons een squall aankomen waar we wind van kregen zodat we halve wind verder zeilden naar het eilandje Pedad waar ons anker er rond half vijf en na vijfentwintig mijl inging. Nadat we hadden gegeten en mijn moeder hadden gesproken zaten we in het donker nog even in de kuip omdat het daar koeler was, ca dertig graden met een briesje. Terwijl we daar zaten zagen we dat er vlak naast ons een enorme hoge wolk aan het ontstaan was. Gelukkig zonder wind, regen en onweer. Toen we nog maar net in bed lagen hield de wind het voor gezien zodat we onze Ecoflow wave 2 airco pakten. De eerste nacht dat we met onze nieuwe airco sliepen.
Rond zeven uur haalden we ons anker op en zeilden alleen met de All Purpose Genua verder noord westwaarts door de Temiang straat. Er stond weinig wind zodat we al snel het grootzeil erbij hesen. Met stroom mee dobber/zeilden we tussen verschillende kleine lage groene eilanden waar we vaak kleine dorpjes langs de kust zagen. Het was ca drieëndertig graden met heel weinig wind, dus echt warm! We dronken veel water maar zweetten dit ook gelijk weer uit. Rond twaalf uur ging de wind tegen staan zodat we de All Purpose Genua inrolden, het voorzeil uitrolden en vol tuig tussen de eilandjes verder kruisten. Onder het zeilen zagen we verschillende kleine vissersbootjes, enkele ferry’s die tussen de eilandjes motorden, een sleeper met een grote bak erachter en op één van de eilanden stond een lelijk resort. We belden wat vrienden, keken op internet en ik las over Malaysia. Na een tijdje bleef er zo weinig wind over dat we een ankerplek in de buurt zochten. Terwijl we daar langzaam heen dobberden zagen we achter ons een squall aankomen waar we wind van kregen zodat we halve wind verder zeilden naar het eilandje Pedad waar ons anker er rond half vijf en na vijfentwintig mijl inging. Nadat we hadden gegeten en mijn moeder hadden gesproken zaten we in het donker nog even in de kuip omdat het daar koeler was, ca dertig graden met een briesje. Terwijl we daar zaten zagen we dat er vlak naast ons een enorme hoge wolk aan het ontstaan was. Gelukkig zonder wind, regen en onweer. Toen we nog maar net in bed lagen hield de wind het voor gezien zodat we onze Ecoflow wave 2 airco pakten. De eerste nacht dat we met onze nieuwe airco sliepen.
10 oktober 2024
SEBANGKA EILAND, RIAU ARCHIPEL (00 15.626 N 104 28.984 E)
Om half vijf vannacht zeilden we voor de vierde keer de evenaar over en gaven Neptunes voor de laatste keer wat lekkers. We zijn terug op het noordelijk half rond. 
VIERDE KEER OVER DE EVENAAR
Even later werd het langzaam licht en zeilden we op afstand langs de Lingga eiland groep die behoren tot de Riau archipel.
De Riau-archipel van Riouwarchipel (Maleis/Indonesisch) is een provincie van Sumatra in Indonesië. Tot 2004 maakte de in de Zuid-Chinese Zee gelegen eilandengroep deel uit van de provincie Riau, waardoor het een aparte provincie werd.
De wind nam af zodat we met de All Purpose Genua en twee reven in het grootzeil ruime wind langzaam verder zeilden. Rond twaalf uur veranderden we koers en zeilden halve wind naar de noord punt van Sebangka eiland waar ons anker er rond kwart over drie en na tweehonderd negen zestig mijl inging. De eilanden die we vandaag zagen waren lage heuvelachtige groene (groenblijvend naaldbladbos zoals dennen, sparren en palm en kokos bomen) eilanden met kleine dorpjes, overal wonen mensen! We kwamen enkele vissers in hun bootjes tegen en ook hier hebben ze hun eigen visbootjes die net iets anders zijn dan de andere die we gezien hebben.
VISSERSBOOTJES VAN LINGGA EILANDEN GROEP
Nadat we goed en wel lagen ruimde ik binnen op en Paul buiten. Na het avond eten sprak ik na twee dagen weer met mijn moeder. De temperatuur was overdag opgelopen tot drieëndertig graden en in de avond koelde het maar weinig af. Toch werd het nog een nacht zonder airco.
06.00 237 mijl positie 00 02.884 S 104.56.462 E
12.00 258 mijl positie 00 16.499 S 104 31.281 E
15.15. 269 mijl positie 00 15.626 N 104 28.984 E
15.15. 269 mijl positie 00 15.626 N 104 28.984 E
09 oktober 2024
2e NACHT ZUID CHINESE ZEE (02 33.167 S 107 39.809 E)
Vannacht rond twee uur zagen we verder van ons vandaan onweer, we zagen de flitsen maar hoorden gelukkig geen donder. Toen het rond vijf uur langzaam licht werd zagen we het onweer nog steeds en bleef het bewolkt. Paul zette op het scherm van de radar een marker waar de squall (regen bui met onweer) zich bevond en zag dat deze squall langzaam onze kant op kwam zodat we van koers veranderden en ervan weg zeilden. Na vier mijl de andere kant te zijn op gezeild zagen we dat er alleen nog regen in de squall achter ons zat zodat we onze normale koers naar het noord westen voortzetten. Het bleef de hele dag bewolkt en met twee reven in het grootzeil met soms het voorzeil erbij zeilden we ruime wind lekker verder. Rond twaalf uur kwamen we langs het onbewoonde eilandje Pulau Toty en nam de wind af zodat we in plaats van het voorzeil de All Purpose Genua uitgeboomd uitrolden. Zo zeilden we de rest van de middag verder tot we rond vijf uur een donkere wolken band zagen aankomen en we de All Pupose Genua wegrolden. In deze wolken band zat iets meer wind maar geen regen en onweer. Nadat de donkere wolken band ons had gepasseerd klaarde het op en werd het rond zes uur donker. Met een iets grotere maan als gisteren en een mooie sterrenhemel zeilden we met een uitgeboomde All Purpose Genua en twee reven in het grootzeil de tweede nacht in. Aan de horizon zagen we lampen van de vissersboten en iets verder voor ons motorden ook een vissersboot. Terwijl we samen nog even buiten zaten zagen we ineens naast ons allemaal witte boeitjes. We schenen met de zaklantaarn in het water en veranderde koers zodat we op iets grotere afstand langs deze boeitjes zeilden. Vissers gooien een lijn met boeitjes in het water en laten zich dan door de wind/stroom afdrijven. Gelukkig zagen we de boot en wisten we hoe de lijn met boeitjes liep. Snel kwam de vissersboot onze kant op om zijn visnet te controleren maar gelukkig waren we niet in zijn net verstrengeld geraakt. De rest van de nacht zagen we nog enkele andere vissersboten dichtbij maar niet met van die lange netten met boeitjes.
06.00 124 mijl positie 01 07.739 S 106.13.588 E
12.00 157 mijl positie 00 54.495 S 105 51.985 E
18.00 190 mijl positie 00 28.355 S 105 29.808 E
18.00 190 mijl positie 00 28.355 S 105 29.808 E
08 oktober 2024
1 NACHT ZUID CHINESE ZEE
Waar we alle nachten bij Tanjung Binga rustig voor anker hadden geleden lagen we hier bij Keleyang aardig te rollen op de swell.
Om zes uur haalden we ons anker op en zeilden met twee reven in het grootzeil en het voorzeil de baai uit en halve wind noord westwaarts over de zuid Chinese zee richting Malaysia. De windmeter deed het niet dus we wisten niet precies hoeveel wind we hadden maar met een snelheid van vier tot zes knopen zeilden lekker door. We zagen meerdere containerschepen, passeerden een groepje vissersboten die voor anker lagen en rond vier uur nam de wind af zodat we de All Purpose Genua hesen. We zagen dat er hier en daar wat onweerswolken vormden maar die losten ook weer op. Met een uitgeboomde All Pupose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant zeilden we onder een kleine maan en sterrenhemel de eerste nacht in. Aan de horizon zagen we enkele vissers lampen.
Afval in Indonesië.
Waar we in Europa zo weinig mogelijk plastiek willen gaan gebruiken en ons afval scheiden en op een zo milieu vriendelijke manier verwerken is daar in Indonesië geen spraken van. Bijna alles is in kleine verpakkingen, vele lege bekertjes/flesjes water/limonade liggen langs de oever om nog maar te zwijgen over het plastiek van de take a way. In de grote steden wordt het huis vuilnis opgehaald maar in de kleine dorpjes komen geen vuilniswagen en wordt het afval eens in de zoveel tijd door de bewoners zelf verbrand.
06.00 00 mijl positie 02 33.167 S 107.39.809 E
12.00 34 mijl positie 02 08.690 S 109 04.407 E
18.00 65 mijl positie 01 44.137 S 108 42.763 E
00.00 92 mijl positie 01 29.325 S 108 00.847 E 92 mijl afgelegd.
1 NACHT ZUID CHINESE ZEE
Waar we alle nachten bij Tanjung Binga rustig voor anker hadden geleden lagen we hier bij Keleyang aardig te rollen op de swell.
Om zes uur haalden we ons anker op en zeilden met twee reven in het grootzeil en het voorzeil de baai uit en halve wind noord westwaarts over de zuid Chinese zee richting Malaysia. De windmeter deed het niet dus we wisten niet precies hoeveel wind we hadden maar met een snelheid van vier tot zes knopen zeilden lekker door. We zagen meerdere containerschepen, passeerden een groepje vissersboten die voor anker lagen en rond vier uur nam de wind af zodat we de All Purpose Genua hesen. We zagen dat er hier en daar wat onweerswolken vormden maar die losten ook weer op. Met een uitgeboomde All Pupose Genua aan de ene kant en het grootzeil met twee reven aan de andere kant zeilden we onder een kleine maan en sterrenhemel de eerste nacht in. Aan de horizon zagen we enkele vissers lampen.
Afval in Indonesië.
Waar we in Europa zo weinig mogelijk plastiek willen gaan gebruiken en ons afval scheiden en op een zo milieu vriendelijke manier verwerken is daar in Indonesië geen spraken van. Bijna alles is in kleine verpakkingen, vele lege bekertjes/flesjes water/limonade liggen langs de oever om nog maar te zwijgen over het plastiek van de take a way. In de grote steden wordt het huis vuilnis opgehaald maar in de kleine dorpjes komen geen vuilniswagen en wordt het afval eens in de zoveel tijd door de bewoners zelf verbrand.
06.00 00 mijl positie 02 33.167 S 107.39.809 E
12.00 34 mijl positie 02 08.690 S 109 04.407 E
18.00 65 mijl positie 01 44.137 S 108 42.763 E
00.00 92 mijl positie 01 29.325 S 108 00.847 E 92 mijl afgelegd.
07 oktober 2024
TANJUNG KELAYANG , NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 33.167 S 107 39.809 E)
TANJUNG KELAYANG , NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 33.167 S 107 39.809 E)
Rond zes uur zeilden we alleen op voorzeil om de rotsen en kleine eilandjes naar Keleyang bay waar ons anker er rond half acht en na vijf mijl inging. Nu was het wachtten op het uitklaren. Na wat extra foto’s naar Ervan Amir te hebben verstuurd omdat customs niet aan boord kwam, kwam rond elf uur de immigratie aan boord. Samen met nog een andere boot werden we door immigratie uitgeklaard. Vervolgens stapten we bij Ervan in de auto en reden naar Tanjung Pandan om bij custom en de havenmeester uit te klaren. Terwijl we moesten wachten kocht ik nog verse groenten op de markt. Toen het wachtte langer duurde dan gepland besloten we alvast te gaan eten in “Billiton street food”. Pas rond vijf uur was al het papierwerk geregeld en konden we vertrekken.
Belitung eiland is ook bekend vanwege zijn peperkorrels plantages en zijn zwarte steen (Billitoniet tektiet). Op de terug weg reden we langs een winkel waar ze een peperkorrel boom hadden staan en waar ze de peperkorrels van het eiland verkochten. Ik wist dat Belitung eiland bekend stond om zijn pepers maar had niet in de gate dat het om peperkorrel bomen ging. Jammer anders hadden we deze plantage zeker bezocht. 
PEPERKORREL BOOM
Ik wilde graag een Billitoniet tektiet als souvenir maar had ze nergens kunnen vinden. (tektieten zijn gestold fragmenten van aardse gesteenten, die na een inslag van een meteoriet smelten, worden weggeslingerd en vervolgens weer terug op aarde vallen. Tijdens de val stollen de stukken tot een glasachtige massa. Het oppervlak van een tektiet heeft typische kenmerken die zijn ontstaan tijdens de val.)
Ervan vertelde dat ze niet meer aan toeristen verkocht mochten worden (te grote run) maar hij wist een winkel waar ze onder de toonbank verkocht werden zodat ik een kleine tektiet heb gekocht. We betaalden Ervan en van ons laatste geld kochten we boodschappen in de supermarkt. Rond zeven uur waren we terug aan boord waar we alles opruimden en we met mijn moeder spraken.
06 oktober 2024
TANJUNG BINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Rond zeven uur gingen we naar de kant waar Paul door één van de vissersmannen naar het scooter verhuurbedrijf werd gebracht. Even later waren ze terug en reden Paul en ik naar Kelayang waar we met Ervan Amir bij zijn cruising club (agent watts app +062 8197771455) hadden afgesproken. Hier gaven we al onze documenten af (behalve de paspoorten) zodat hij morgen kan beginnen om ons uit te klaren.
Toe we richting Tanjung Pandan reden kwamen we langs een huis waar een trouwerij was. We stopten en kwamen in gesprek met de familieleden van de bruid en werden uitgenodigd. Het was al een hele drukte met familie leden en achter het huis werd druk gekookt in grote potten op houtvuur. Naast het huis stonden allemaal stoelen, tafels en drie buffetten met eten klaar. De bruidegom met zijn familie waren er nog niet die kwamen later. In een lange stoet kwam de bruidegom met zijn familie aanlopen. De bruidegom in klederdracht onder een parasol met erachter meisjes die op tamboerijnen speelden, daarachter de vrouwen met de cadeau’s en als laatst de mannen van zijn familie. Toen ze bij de ingang van de tuin kwamen mochten de vrouwen met cadeau’s doorlopen naar de familie van de bruid om de cadeau’s af te geven maar moest de bruidegom met de rest van de mannelijke familieleden voor het hek blijven staan. Door meisjes in klederdracht werd de welkom dans uitgevoerd waar op het laatst met confetti werd gestrooid.
TANJUNG BINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Rond zeven uur gingen we naar de kant waar Paul door één van de vissersmannen naar het scooter verhuurbedrijf werd gebracht. Even later waren ze terug en reden Paul en ik naar Kelayang waar we met Ervan Amir bij zijn cruising club (agent watts app +062 8197771455) hadden afgesproken. Hier gaven we al onze documenten af (behalve de paspoorten) zodat hij morgen kan beginnen om ons uit te klaren.
Toe we richting Tanjung Pandan reden kwamen we langs een huis waar een trouwerij was. We stopten en kwamen in gesprek met de familieleden van de bruid en werden uitgenodigd. Het was al een hele drukte met familie leden en achter het huis werd druk gekookt in grote potten op houtvuur. Naast het huis stonden allemaal stoelen, tafels en drie buffetten met eten klaar. De bruidegom met zijn familie waren er nog niet die kwamen later. In een lange stoet kwam de bruidegom met zijn familie aanlopen. De bruidegom in klederdracht onder een parasol met erachter meisjes die op tamboerijnen speelden, daarachter de vrouwen met de cadeau’s en als laatst de mannen van zijn familie. Toen ze bij de ingang van de tuin kwamen mochten de vrouwen met cadeau’s doorlopen naar de familie van de bruid om de cadeau’s af te geven maar moest de bruidegom met de rest van de mannelijke familieleden voor het hek blijven staan. Door meisjes in klederdracht werd de welkom dans uitgevoerd waar op het laatst met confetti werd gestrooid.
AANKOMST BRUIDEGOM.
Vervolgens gingen de vaders van de bruid en bruidegom in gesprek en moest de vader van de bruidegom de vader van de bruid betalen. Na het symbolische ritueel mocht de bruidegom met zijn familie doorlopen. Terwijl de familieleden van de bruidegom mochten eten kon het echtpaar gefeliciteerd worden. Toen de familieleden van de bruidegom gegeten hadden en aanstalten maakten om weg te gaan mochten de familieleden van de bruid gaan eten. Iedere familie had een eigen buffet met hetzelfde eten en er was meer dan genoeg.
BRUID EN BRUIDEGOM IN TRADITIONELE KLEDING.
Eind van de middag was er nog een feest waar we ook voor werden uitgenodigd.
We reden naar Tanjung Pandan waar we bij de markt boodschappen deden, aten nog wat bij Billiton street food en namen extra saté mee naar de boot. Terug bij de trouwerij zagen we een groep bruidsmeisjes in dezelfde kleur kleding als de bruid en bruidegom die zich ondertussen hadden verkleed. Die traditionele kleding was ook zeer warm. 
FEEST EIND VAN DE MIDDAG
Nu waren er vele vrienden/familie, een podium met zangeres en meerdere verschillende soorten buffets met eten. Achter de schermen werd er druk gekookt in grote potten, werden de schalen/kommetjes klaargemaakt en werd er druk afgewassen. Heel leuk om zo een traditionele trouwerij mee te maken.
Rond vier uur waren we terug aan boord waar ik nog meer mango chutney maakten en mijn moeder belden.
Rond vier uur waren we terug aan boord waar ik nog meer mango chutney maakten en mijn moeder belden.
05 oktober 2024
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Vannacht had Paul bedacht dat we waarschijnlijk een extra windmeter kabel bij ons hebben zodat we vanochtend naar deze kabel gingen zoeken maar helaas niet vonden.
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Vannacht had Paul bedacht dat we waarschijnlijk een extra windmeter kabel bij ons hebben zodat we vanochtend naar deze kabel gingen zoeken maar helaas niet vonden.
Napea was vanochtend vertrokken richting Nongsa waar ze gaan uitklaren en zond ons informatie over het uitklaren daar. Wij hebben besloten om maandag hier uit te klaren en dan richting Malaysia te gaan zodat we Erwin (agent hier) watsapten(+068197771455). Morgen moeten we bij hem langs komen.
Na de koffie/chocomelk maakte ik twee verschillende soorten mango chutney waarvan ik de recepten op internet had gevonden. Ik was nog maar net klaar toen er een grote squall met veel regen en onweer overkwam. Het bleef beangstigend die licht flitsen met het donderen zo dichtbij. Via ons zonnedak vingen we het water op zodat alle emmers in een uurtje vol waren. Na onze lunch gingen we onderuit met boek/internet.
04 oktober 2024
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Rond half acht gingen we naar Greg en Janet (Napea) om te overleggen wat we gingen doen. Even later motorden we met zijn vieren tussen de Jukungs door en zagen vissers met hun bijboot naar de kant roeien. We motorden erheen en sleepten ze naar de houten stellages waar de vis verder verwerkt werd. Dit hebben wij vorige week al gezien maar voor Greg en Janet was dit nieuw. Deze vissers waren twee dagen op zee geweest en hadden een grote vangst. Via een houten katrol met lijn werden de manden met visjes uit de boot naar boven gehesen en gewogen.
DE VANGST OMHOOG GEHESEN EN GESORTEERD
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Rond half acht gingen we naar Greg en Janet (Napea) om te overleggen wat we gingen doen. Even later motorden we met zijn vieren tussen de Jukungs door en zagen vissers met hun bijboot naar de kant roeien. We motorden erheen en sleepten ze naar de houten stellages waar de vis verder verwerkt werd. Dit hebben wij vorige week al gezien maar voor Greg en Janet was dit nieuw. Deze vissers waren twee dagen op zee geweest en hadden een grote vangst. Via een houten katrol met lijn werden de manden met visjes uit de boot naar boven gehesen en gewogen.
DE VANGST OMHOOG GEHESEN EN GESORTEERD
De manden werden op netten geleegd waar de vrouwen de visjes en inktvissen uit elkaar haalden om vervolgens de visjes op grote te sorteren. Even verderop stond een grote stalen bak met water boven een houtvuur waar de visjes tien minuten in werden gekookt. Nadat ze waren afgekoeld werden ze voor twee dagen op netten in de zon te drogen gelegd. 
VIS GESPOELD, GEKOOKT, AFGEKOELD EN IN DE ZON TE DROGEN GELEGD.
De grotere vissen die ze hadden gevangen werden verderop op de weegschaal gewogen en genoteerd. 
GROTERE VIS DIE NAAR DE MARKT GAAT
Deze vis ging naar de markt in Tanjungpandan voor de verkoop. Verderop zagen we de kleine gedroogde visjes in kartonnen dozen ingepakt worden. Voor vijfentwintig kilo gedroogde vis krijgen deze vissers ca. vijfentwintig dollar.
Nadat we dit gezien hadden gingen we terug naar de boot aangezien zij klusjes moesten doen. Rond het middag uur motorden we met zijn vieren naar TangjungKelayang waar we onze lunch bij Rock&Wreck resort aten en zwommen in hun zwembad. Rond vier uur namen we afscheid zij gaan morgen verder richting Malaysia en wij gaan hier waarschijnlijk volgende week uitklaren om ook richting Malaysia te gaan.
03 oktober 2024
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
In plaats van te werken aan de windmeter gingen we rond zeven uur naar de kant waar Paul door één van de vissersmannen naar het scooter verhuurbedrijf werd gebracht. Daarna reden we naar Pulpstone dental care waar we rond half negen waren. De praktijk ging eigenlijk om negen uur open maar voor negen uur bekeek de tandarts mijn probleem en maakte een nieuwe vulling (zonder verdoving) voor twaalf euro.
Ondertussen had Paul een leuke route gevonden zodat we nog een ander stukje van het eiland bekeken. Eerst reden we door een natuurgebied langs kleine meren en over riviertjes waar we zwarte apen en een grote hagedis/leguaan zagen. Helaas had ik de goede camera thuis gelaten zodat ik foto’s van internet heb gebruikt.
ZWARTE MAKAAK (foto van internet)
LEGIAAN (foto van internet)
Vervolgens reden we tussen enorme palmolie plantages, nieuwe palmolie plantages waarvan de bomen nog in potten stonden en gebieden die verbrand waren om nieuwe palmolie plantages te beginnen.
We hebben op internet gelezen dat Indonesië en Malaysia vijfentachtig procent van de palmolie produceren. Zo'n 60% van alle palmolie komt uit Indonesië. De Indonesische productie zou met bijna de helft moeten groeien om aan de stijgende vraag tegemoet te komen. Om dit te kunnen waarmaken moeten ze heel veel natuurgebied kappen of verbranden wat ten koste gaat van de natuur en het dierenleven.
We zagen dat mensen de vruchten van de palmbomen haalden en dat deze vervolgens in grote vrachtwagens werden geladen die alles naar de palmolie molen brachten waar ze binnen 24 uur gestoomd en geperst werden waarbij de palmolie vrijkwam. 
PALMPLANTAGE MET VRUCHT
Naast de palmbomen plantages zagen we ook verschillende papaya en bananen plantages en akkers met groentes.
In Indonesië is de scooter (voorheen fiets of lopend) het meest gebruikte vervoersmiddel waarmee ze ook van alles en nog wat vervoeren. Soms hebben ze er traditionele karretjes achter die ooit gebruikt werden om kokosnoten en kopra te vervoeren. 
SCOOTER ALS VERVOERSMIDDEL
Rond het middag uur waren we bij het “Billiton street food” waar we de lunch aten en onderwijl zaten te internetten terwijl het buiten hard regende en onweerde. Dit keer echt met harde donder en lichtflitsen vlak na elkaar. Toen dit over was reden we terug naar TanjungBinga waar we de scooter inleverden. Op de terugweg naar de Giebateau zagen we dat de zeilboot Napea met Greg en Janet (ontmoet in Australie) naast ons voor anker lag zodat we ernaar toe gingen. Het werd een gezellig weerzien.
02 oktober 2024
Vanochtend vroeg ging Paul met een lange kabel de mast in om alle punten in de kabel van de windmeter door te meten. Uiteindelijk bleek dat de groene elektra draad geen signaal doorgaf. Nadat we dit gedaan hadden dronken we koffie/chocomelk en ging Paul op internet kijken voor meer informatie over dit probleem en waar we een nieuwe kabel kunnen kopen, wordt vervolgd. Ik waste vuile kleren en deed wat huishoudelijke klusjes. Inmiddels was het drieëndertig graden met zestig procent luchtvochtigheid zodat we beide onderuit gingen op internet.
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)
Ik had al enige tijd last van een kies zodat ik gisterenavond op internet ben gaan zoeken en twee tandartsen in Tanjungpandan vond.
Rond zeven uur (in de ochtend) gingen we naar de kant waar de vissersmannen zaten en werd Paul door één van de vissers naar het scooter verhuur bedrijf gebracht.
VISSERS MET HUN JUKUNGS
Ik zat ondertussen gezellig met de vissers te praten. Toen Paul met de scooter kwam reden we de achttien kilometer naar TanjungPandan en verder door de stad naar Pulpstone Dental care waar Dr Fuad mijn kies bekeek en schoonmaakte voor zes euro.
PULPSTONE DENTAL CARE
Op weg naar “Billington street food” restaurant kwamen we langs een mooie Chinese tempel, weer eens wat anders dan al die moskeeën. 
CHINESE TEMPEL
Terwijl we onze lunch aten kwam er een squall met wind en regen over. Toen het droog werd wandelde ik langs allemaal kleine winkeltjes (waar ze voornamelijk huishoudelijke artikelen verkochten) naar de markt waar ik verse mango’s en bananen kocht. Rond twee uur reden we naar “wedrink” waar we ijsje kochten en wachtten tot de regenbui voorbij Was.
WEDRINK
Vervolgens reden we naar TanjungKelayang waar een bazar was. 
BAZAR
Het bleken allemaal eettentjes te zijn zodat we doorliepen naar Rots & Wreck resort waar we andere zeilers ontmoetten en gezellig zaten te praten. Voordat het donker werd reden we terug naar TanjungBinga waar Paul me bij de vissersmannen afzette en de scooter terug bracht. Vlak voor het echt donker was waren we terug aan boord waar ik mijn moeder belde. Vlak voordat ik naar bed ging poetste ik mijn tanden en kwam er een stukje van mijn kies af, morgen terug naar de tandarts!
01 oktober 2024
TANJUNGBINGA, NOORD WEST PUNT BELITUNG (02 34.584 S 107 38.337 E)Vanochtend vroeg ging Paul met een lange kabel de mast in om alle punten in de kabel van de windmeter door te meten. Uiteindelijk bleek dat de groene elektra draad geen signaal doorgaf. Nadat we dit gedaan hadden dronken we koffie/chocomelk en ging Paul op internet kijken voor meer informatie over dit probleem en waar we een nieuwe kabel kunnen kopen, wordt vervolgd. Ik waste vuile kleren en deed wat huishoudelijke klusjes. Inmiddels was het drieëndertig graden met zestig procent luchtvochtigheid zodat we beide onderuit gingen op internet.