MADAGASCAR SEPTEMBER 2025

 

 WEBLOG WORDT EEN KEER IN DE WEEK BIJGEWERKT
DUBBELKLIK OP FOTO'S OM GROTER TE MAKEN.

zaterdag 13 september
CREATER BAY, NOSY BE, WESTKUST MADAGASCAR (13 34.326 S 48 05.690 E)  
Het regende vanochtend maar rond zeven uur werd het droog en gingen we naar de kant. We liepen de straat uit waar we bij de kruising rechtsaf sloegen en waar even verderop de “Bazaar” supermarkt was. Onderweg passeerden vele tuktuks die vroegen of we een lift wilden, zagen we ossen voor de karren, zaten mensen langs de kant van de weg hun groentes en andere waren te verkopen en kwamen we langs een “Orange telefoon” winkel waar we onze telefoon met internet opwaardeerden. Als eerst gingen we naar de groente/fruit/vis/vlees markt die ietsje verderop was en waar we verse groente/fruit kochten en waar ze levende eenden en kippen vanuit manden verkochten. 

ONDERWEG- GROENTE,FRUIT, VIS, VLEES MARKT. 

Vervolgens gingen we naar de “Bazaar” supermarkt waar we brood, boter, eieren, melk en cola kochten. Terug namen we een tuktuk en waren rond negen uur terug aan boord waar we eerst samen koffie/chocomelk dronken en daarna de boodschappen opruimden. Toen we klaar waren zagen we de Nederlandse zeilboot “De ware Jacob” aankomen. Nadat ze goed lagen gingen we er heen en ontmoetten we Jaap en René van de Broek. We zaten een tijd gezellig te praten tot we rond drie uur terug naar de Giebateau gingen. Ik belde mijn moeder en rond vijf uur gingen we naar de kant waar we de andere zeilers ontmoetten en waar even later ook Jaap en Renee zich bijvoegen. De barbecue werd aangestoken en ieder moest om beurten zijn eigen vlees klaarmaken. Het werd een gezellige avond en rond half negen waren we terug aan boord.

vrijdag 12 september
CREATER BAY, NOSY BE, WESTKUST MADAGASCAR (13 34.326 S 48 05.690 E)  
Wat is het toch heerlijk om iedere ochtend, ik met een kop koffie en Paul met zijn ontbijt de zon met een rode gloed achter de heuvels te zien opkomen. 

OPKOMENDE ZON/VISSER MET OMGEVING
Rond zes uur kwam er een landbries tussen de heuvels door en zeilden we alleen op voorzeil langs nosy Kisimany noordwaarts richting Nosy Be. Zoals dagelijks nam de wind rond tien uur af en dobberden we rustig over het water waar vissers hun netten binnen haalden, we jagende vissen zagen die in groepjes uit het water sprongen en enkele dolfijnen. Rond elf uur kwam de zeebries al opzetten zodat we het voorzeil weer uitrolden en met ca acht knopen wind halve wind naar Nosy Be zeilden waar ons anker er rond half twee en na veertien mijl bij Creater bay inging. Er lagen al meerdere zeilboten voor anker die we al eerder waren tegen gekomen. In de middag lazen we een boek/krant en keken wat rond waar verschillende dhows eerst motorend en daarna zeilend de baai verlieten. Rond vijf uur starten we Starlink op zodat ik nog even met mijn moeder sprak en we daarna naar de kant gingen waar we verschillende zeilers tegenkwamen waaronder Simon van de charterboot Sail Ocean Afrika. Ook ontmoetten we Sue die hier van alles regelt waaronder de barbecue voor morgen. We aten een heerlijke pizza en waren rond half negen thuis.

donderdag 11 september
NOSY KISIMANY WESTKUST MADAGASCAR (13 34.326 S 48 05.690 E)  
Nadat ik yoga had gedaan, de broodmachine had gestart en we samen koffie/chocomelk hadden gedronken kwam er rond half negen een lichte zeebries en zeilden we ruime wind verder door Ambavatory bay waar we naast de rode aarde en de groene vegetatie enkele huisjes op de kant zagen. We besloten verder te gaan en kruisten aan de wind de baai uit. Rond elf uur verlieten we Ambavatory bay en zeilden halve tot ruime wind langs de kust oostwaarts naar het kleine eilandje Nosy Kisimany waar ons anker er rond half twee en na vijftien mijl inging. 
Toen we net goed en wel lagen kwam er een dhow aanzeilen die bij het Sakalava vissersdorpje op de kant stopten om bananen te verkopen. Wij gingen erheen en moesten achtduizend Aria voor een grote tros groene bananen betalen maar betaalden tienduizend (twee euro).
We hadden een stel lege cola flessen en gisteren hadden we van de charterman gehoord dat ze daar heel blij mee waren en dat ze die jaren gebruikten om spullen in te bewaren zodat we die hier weggaven.
In eerste instantie verbaasden het ons dat we hier bijna nergens plastiek afval bij de vissersdorpjes en op de stranden zagen (behalve bij de hoofdplaats op Nosy Be). In Indonesië, Malaysia en Thailand had het er vol mee gelegen. Maar in deze dorpjes hebben ze geen geld voor frisdrank of andere luxe. Ze maken hun kano’s/dhow van de bomen, huizen van palmbladeren, slapen op de grond in hun verhoogde hutten, halen hun fruit/groente van de bomen/struiken/planten, koken op houtvuurtjes en vissen voor hunzelf en verkopen een deel van hun vangst. Zo kunnen ze andere dingen kopen waaronder rijst, houtskool (om op te koken), pannen en (grote) plastiek bakken om hun kleren in te wassen en de groeten/vis in te bereiden, zeep en kleding al dragen veel vrouwen ook nog vaak Lavalava(omslagdoek). In de dorpjes waar meer toeristen/charters kwamen zagen we meer luxe waaronder radio’s op zonnepanelen en hadden de winkeltjes vaak zonnepanelen voor een koelkast/diepvries en televisie. 
De bewoners hier aan de westkust behoren tot de Sakalava clan en leven voornamelijk in vissersdorpjes. Ze zijn vaak nooit naar school geweest en spreken alleen Malagassische. Alleen de grotere vissersdorpjes (dat er niet veel zijn) hebben een leraar aangezien de vissersgemeenschap de leraar zelf moet betalen. Ze hebben een hekel aan de Merina clan die in de hooglanden/binnenlanden wonen en in de regering zitten. We hoorden gisteren dat de Merina clan hier zelfs geheel niet welkom waren.
Nadat we door het vissersdorpje hadden rondgewandeld gingen we terug naar de Giebateau waar we aan het eind van de middag starlink op starten om te internetten en mijn moeder belden. 

woensdag 10 september
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.133 S 47 59.955 E)   
NOSY ATNSOHA AMPASINDAVA PENINSULA (13 30.895 S 47 57.730 E)  
Rond kwart over zes haalden we ons anker op en zeilden alleen op voorzeil met een lichte landbries en stroom mee de baai uit.  Daarna hadden we even geen wind maar wel een aardige swell waardoor het voorzeil begon te klapperen en we tot de punt van de Ampasindava peninsula motor/zeilden. Op de hoek kregen we genoeg wind en zeilden de laatste mijltjes naar het eilandje Nosy Antsoha (dat net om de hoek lag)waar ons anker er rond negen uur en na zes mijl inging. Bij het standje lagen al twee motorboten met toeristen en zodra de Giebateau goed voor anker lag gingen we naar de kant.

NOSY ATNSOHA AMPASINDAVA PENINSULA (13 30.895 S 47 57.730 E)  
Nosy Antsoha is een particulier eiland met een lemur park waar we 30.000 aria (zes euro) entree moesten betalen. Op de kant stond een informatie bord over de Lemuren.

INFORMATIE BORD.

Er zijn meer dan honderd verschillende soorten lemur/maki die in vijf families zijn onderverdeeld. 
1 Cheirogaleidsae; de kleinste en nachtdieren.
2 Lepilemuridae; middenmaat en voornamelijk nachtdieren (o.a sportive lemur)
3 Lemuridae; zijn overdag en in de avond actief (o.a de Vari groep en zwarte maki)
4 Indriidae; zijn overdag en in de avond actief en zijn de grootste, inclusief de Indri (grootste lemur) en de negen soorten Sifakas 
5 Daubentoiidae
Al snel zagen we drie soorten lemur/maki die gemeenschappelijk door elkaar heen leefden. Lemuren leven in bomen en zijn omnivoor, ze eten bladeren, bloemen, schors en fruit soms aangevuld met insectenlarven larven. Ze leven veelal in kleine groepen geleid door het wijfje. Van de parkwachters kregen we stukjes banaan en al snel zaten de verschillende soorten lemur/maki op onze hoofden en aten uit onze hand. Zo gaaf!

DE ZWART-WITTE VARI OF OOK WEL ZWART-WITTE BONTEMAKI
De vari of bonte maki is een lemuur uit de familie van de Lemuridae. Ze behoren tot één van de grootste maki’s die er zijn en kunnen in lengte van snuit tot eind staart wel 1 meter 20 worden. De Vari heeft een langharige vacht en een kraag die de oren en kin bedekt. Er worden drie geografische ondersoorten onderscheiden waaronder de zwart-witte vari.

ZWART WITTE VARI.

DE KROONSIFAKA
De kroonsifaka is een dagactieve lemuur uit het geslacht van de Sifaka's uit de familie van de Indriidae. Er zijn negen soorten Sifaka’s, hier zagen we de Kroon Sifaka en ook een kroon Sifaka met baby en in Moramba bay hadden we de Coquerel kroon Sifaka met baby gezien allemaal endemisch op Madagaskar. 

KROONSIFAKA

DE BRUINE OF ZWARTKOPMAKI
De bruine maki of zwartkopmaki is een zoogdier uit de familie van de Lemuridae. Deze halfapen hadden we ook in Moramba bay gezien maar nu zagen we ze van heel dichtbij. Ook deze zijn endemische op het eiland Madagaskar.

ZWARTKOPMAKI

We hadden een parkwachtster die aardig goed engels sprak en veel wist over de vegetatie en de dieren. We wandelden naar de top vanwaar we mooie uitzichten hadden, waar we een Madagascarzeearend in de boom zagen ( een endemische vogelsoort uit Madagaskar die ernstig bedreigd is), 

MADAGASCARZEEAREND

en ergens op de grond liep een Toeloespoorkoekoek.

TOELOESPOORKOEKOEK

We wandelden langs verschillende Malagassische bomen waaronder een heilige boom waar een wikkelrok in hing van iemand die hier een ritueel had gehouden. 

ONDERWEG; UITZICHT, MALAGASSISCHE BOOM, HEILIGE BOOM.

Terug bij de Lemu/maki’s waren de motorboten met toeristen verdwenen en lagen er twee andere zeilboten voor anker. Even later kwamen de mensen naar de kant. Één was Simon met de charterboot “Sail Ocean Afrika”  en op de andere catamaran zaten drie stellen uit zuid Afrika die de boot geleend hadden. We zaten lange tijd gezellig te praten en hoorden veel over het land en het zeilen in zuid Afrika. Ze spraken engels en zuid Afrikaans door elkaar dat grappig was omdat we enkele Zuid-Afrikaanse woorden herkenden uit het Nederlands. 
Rond twee uur waren we terug aan boord waar we aardig lagen te schommelen op de swell van de zeebries zodat we ons anker ophaalden en alleen op voorzeil terug naar Ambavatory bay zeilden waar ons anker er rond drie uur en na zes mijl inging. In eerste instantie zette ik de foto’s op de computer en daarna ging Starlink aan zodat ik alle informatie van de dieren/vogels kon opzoeken (sommige met hulp van Angelique/Marian) en sprak ik nog even met mijn moeder. Ondertussen was het tijd geworden voor het avond eten. 
Rond zes uur werd het donker en gingen zoals iedere avond alle ramen en deur dicht om de muggen waaronder de Dengue, Malaria en  Chikunguya  muggen buiten te houden. Van Simon hadden we gehoord dat de Malaria hier in dit gebied wel meeviel maar de Dengue en Chikunguya waren er zeker wel! Mochten we koorts/pijn krijgen moesten we geen aspirine slikken want dat werkt bloedverdunnend en één van de twee muggenvirus heeft ook een bloedverdunnend werking.

dinsdag 9 september
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.122 S 47 59.973 E)  
Toen we vanochtend in de kuip zaten was het bewolkt en zagen we de regen in de verte aankomen. Een tijdje later regende het hard en vingen we het regenwater op voor de was en de douche. Rond elf uur was het droog en werd het alweer een warme dag zodat we binnen bij de ventilator zaten waar we een boek/krant lazen en ik de foto’s op de blogspot zette. In de avond vlak voor het donker werd kwamen er nog vijf catamarans die bij ons in de buurt voor anker gingen. 

maandag 8 september
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.122 S 47 59.973 E)  
TUSSEN STOP: NOSY IRANJA (13 36.219 S 47 49.640 E)
Toen we even voor zes uur ons anker ophaalden zagen we aan de ene kant de hele grote volle maan en kwam aan de andere kant achter de heuvels de zon tevoorschijn. Alleen met voorzeil dobber/zeilden we met de stroom mee de rivier af naar de Mozambique straat en verder noordwaarts richting het eilandje Nosy Iranja. Er was te weinig wind en te veel swell waardoor het voorzeil begon te klapperen en we de motor erbij zetten. 
NOSY IRANJA (13 36.219 S 47 49.640 E)
Rond negen uur en na tien mijl ankerden we met laag water bij de spit van nosy Iranja Be (groot) en Kelly (klein).  Nosy Iranja is onder te verdelen in twee eilandjes: het grotere eiland Nosy Iranja Be en het kleinere zandbankje Nosy Iranja Kely met daartussen bij laag water een zandspit waarover je van het ene eiland naar het andere kon lopen. Op het grotere eiland zagen we aan de kant het vissersdorpje en tussen de bomen de top van de vuurtoren. Al snel zagen we de vele motorboten met toeristen aankomen die op de zandspit werden afgezet. In eerste instantie bleven we aan boord en keken naar de bedrijvigheid op de kant en zagen enkele schildpadden zwemmen. Na een vroege lunch gingen we naar de kant en wandelden over de spit naar het dorpje met de vele restaurantjes en kraampjes waar ze souvenirs verkochten en verder de heuvel op naar de vuurtoren die ontworpen is door Gustave Eiffel en vanwaar we mooie uitzichten over de oceaan en het eilandje hadden. 

NOSY IRANJA

We hadden al eerder gezien dat enkele vrouwen hun gezichten insmeerden met modder om zich tegen de zon te beschermen maar bijna altijd wilden deze vrouwen niet gefotografeerd worden. Vandaag zagen we weer één vrouw waarvan het gezicht was ingesmeerd met modder en die ik wel mocht fotograferen. Daarnaast zagen we meerdere vrouwen die prachtige bloemen patronen op hun gezichten hadden geschilderd, waarschijnlijk voor de toeristen maar mooi genoeg om er foto’s van te maken. 

VERSCHILLENDE VROUWEN OP NOSY IRANJA.

Rond half drie waren we terug aan boord en omdat we aardig op de swell lagen te rollen haalden we ons anker op en zeilden vol tuig halve wind noordwaarts naar Ambavatory bay. Onderwijl aten we ons avond eten, zagen we de zon achter de straat van Mozambique verdwijnen en kwam de grote volle maan tevoorschijn. In het donker passeerden we enkele kleine kano’s zonder lichten waarvan er één aan het vissen was, alles ging goed zodat ons anker er rond zeven uur en na veertien mijl naast vier andere brandende toplichten inging.

zondag 7 september 

BARAMAHAMAY RIVER WEST KUST MADAGASCAR (13 42.812 S 47 54.023 E) 

Sinds de vele wind van achteren op de grote oceaan werd de hete lucht uit het motor ruim niet genoeg afgezogen. Bij Ile Marie hadden we de ventilator gerepareerd maar nog had Paul de indruk dat er te weinig warme lucht werd afgezogen. Gisteren avond toen we de rivier op motorden hoorde Paul dat er water in de slang zat. Dit is gekomen toen de hoge golven tegen/tussen de Giebateau en de bijboot kwamen en er zo water door de uitlaat naar binnen was gelopen. 

Vanochtend maakten we de achterhut helemaal leeg en leegde de slang waar inderdaad behoorlijk wat water in zat. Vervolgens werd de warme lucht uit het motorruim weer goed afgevoerd!

We dronken samen koffie/chocomelk en daarna las ik uit de bijbel terwijl Paul de krant las. Na de lunch gingen we allebei onderuit met boek/krant en rond vijf uur starten we Starlink en belde ik mijn moeder.



zaterdag 6 september 

BARAMAHAMAY RIVER WEST KUST MADAGASCAR (13 42.812 S 47 54.023 E) 

We hebben een mooie tijd in Moramba baai gehad waar we twee soorten Lemur/maki’s, verschillende vogels en prachtig Malagassische bomen hebben gezien waaronder de Granadier baobab en de Fony baobab met enkel vruchten en andere soorten bomen waarvan één enkele in bloei stond.

FONY BAOBAB MET VRUCHT, BOOM MET BLOEM/VRUCHT, BOOM MET DE BAST

MOOIE BIJZONDERE MALAGASSISCHE BOMEN. 

Rond half zes haalden we ons anker op en hesen de zeilen. Met een landwind zeilden we vol tuig ruime wind de baai uit en vervolgens aan de wind tot knik in de schoot noordoostwaarts richting de Baramahamay Rivier. Met ca tien knopen wind zeilden we verder uit de kust zodat we niet veel van het landschap zagen. Rond elf uur nam de wind langzaam af en draaide naar een zeebries die rond één uur aantrok tot negen a tien knopen zodat we aan de wind tot knik in de schoot met zeilen aan de andere kant lekker verder zeilden. Rond zes uur ging de zon onder en zeilden we onder een volle maan met nog steeds een zeebries van ca. zeven a acht knopen verder tot ca. negen uur. Toen draaide de wind heel snel terug naar een landbries en zeilden we vol tuig met de zeilen aan de andere kant verder tot de monding van de Baramahay rivier. Hier waren we al geweest zodat we de motor starten en het laatste stukje tegen de wind in de rivier op motorden waar ons anker er rond half elf en na zevenentachtig mijl inging. Aangezien we verder uit de kust waren wisselden we elkaar af met wachtjes zodat één van ons buiten zat en de ander binnen kon lezen of anders. 



Vrijdag 5 september 
MORAMBA BAY, WEST KUST MADAGASCAR (14 53.379 S 47 20.466 E) 
Rond zeven uur zette Paul mij op de kant waar ik wat rondwandelde tussen de prachtige bomen, de wat droge natuur en langs de lodge van Bridget waar ze prachtige bloemen heeft die vogels aantrok. Ondertussen zag ik verschillende mooie vogels waaronder de Vaso Papegaai en Sifaka Lemur/Maki’s in de bomen zitten. 

VASO PAPEGAAI - SAKALAVA WEAVER (BOVENSTE EN ONDERSTE)

ZWARTE BULBUL- MADAGASCAR MAGPIE ROBIN (MIDDELSTE)

Op een gegeven moment zag ik een groepje bruine of zwartkop Lemur/Maki’s die snel tussen de bomen door sprongen.

BRUINE OF OOK WEL ZWARTKOP MAKI’S 

Een volwassen bruine maki een kop-romplengte van 43 tot 50 cm, een staartlengte van 41 tot 51 cm en een lichaamsgewicht van 2 tot 3 kg. De vacht is kortharig en overwegend bruin tot grijsbruin van kleur. Het gezicht en de snuit en de vacht op de kop zijn donkergrijs of zwart.
Rond half negen was ik terug en dronken we samen koffie/chocomelk. Vervolgens ging ik aan de gang met de foto’s want ik had er alweer een heleboel gemaakt.
Paul had Steward (zeilmaker Canada) verschillende mails gestuurd over het tweede rif en de webbing van het grootzeil die stuk waren gegaan. Vandaag kregen we antwoord dat zowel de webbing het voorzeil, de reven als van het grootzeil met slechte webbing waren gemaakt en dat hij er meerdere klachten over had gekregen. Nu moeten we een goede zeilmaker in Zuid-Afrika vinden die alles moet vervangen op koste van Steward. 
Paul ging de mast in en keek hoe het met de webbing van de top van het voorzeil was. Helaas kon hij dit niet goed zien maar omdat hier minder beweging in zit loopt dit waarschijnlijk niet z’n vaart. 
Het was een mooie dag met weinig wind zodat we om ons heen verschillende vissers met netten in kano’s zagen vissen en kleine en grote vissen die uit het water sprongen. 
Rond twee uur was het bijna hoog water en maakten we een mooie tocht over de rivier en langs de mangrove. Achter de groene mangroves was de aarde rood, de vegetatie vaak dor met ertussen enkele groene bromen en grote baobab bomen die er hoog bovenuit staken. Het dierenleven viel wat tegen maar dat kwam waarschijnlijk ook omdat de motor de vogels/dieren wegjaagden. Zo zagen we verder weg de wulpen en enkele parkieten wegvliegen en tussen de mangroves een grote zilver reiger. Op de rivier kwamen we nog verschillende bewoners in kano’s tegen die vis voor t-shirts wilden ruilen. De vis wilden we niet maar de T-shirt en petten gaven we weg. 

TIJDENS DE MANGROVE TOCHT.

Op de terugweg maakten we nog even een stop bij een strand met meerdere baobab en Malagassische bomen. Wat zijn dat toch prachtige indrukwekkende grote bomen!

MALAGASSISCHE BOMEN WAARONDER DE FONY BAOBABS.

vervolgens gingen we nog even langs Bridget waar we onderweg een sifaka lemur/maki met jong in de boom zagen. 

SIFIKA LEMUR/MAKI MET JONG.

Bridget was druk zodat we terug naar de Giebateau gingen waar we een bananen milkshake in de kuip dronken (wat een luxe nu we een vriezer hebben) en ondertussen de vissers zagen vissen met netten. Terwijl we het avond eten in de kuip aten zag Paul al dat er verschillende vissers vrij dichtbij met netten aan het vissen waren. Toen het donker was raakte door de stroming inderdaad één van de netten verstrikt om de Giebateau. Na wat hulp kwam het net los maar gebaarde de visser dat hij geld wilde, dat was te proberen maar hij kreeg het niet.



donderdag 4 september 
MORAMBA BAY, WEST KUST MADAGASCAR (14 53.379 S 47 20.466 E) 
Zoals iedere ochtend zat ik vroeg in de kuip genietend van het aanbreken van de dag die begon met een rode gloed achter de horizon en waar even later de zon achter tevoorschijn kwam. De zeearenden zaten ver weg in de bomen of vlogen hoog in de lucht op zoek naar een visje. Er waaide een aardige land wind zodat we lager wal lagen en besloten in de middag naar de kant te gaan als de wind omgedraaid was naar een zeewind. In de ochtend zette ik de foto’s op de weblog deed wat huishoudelijke klusjes terwijl Paul wat andere klusjes deed en de krant las. 
Helaas was de landwind vandaag sterker zodat deze niet draaide maar bleef. Rond twee uur was het hoog water en motorden we verder de ondiepere baai door langs de mangrove afgewisseld door rotsen en zand strandjes waar gelijk Baobab bomen groeiden. Op één van de strandjes zagen we bij enkele baobab bomen wat kano’s en hutjes die anders gebouwd waren dan we voorheen hadden gezien. We gingen erheen maar zagen niemand, wat we wel zagen was dat één baobab boom vol kleine vogel nestjes zat waarvan de vogeltjes snel wegvlogen toen we kwamen aanlopen. 

HET DORPJE

Het waaide nog aardig en er stonden kleine korte golven zodat we terug naar de Giebateau gingen. Hopelijk is het morgen rustiger!



woensdag 3 september 

MORAMBA BAY, WEST KUST MADAGASCAR (14 53.379 S 47 20.466 E) 

Rond zes uur zat ik in de kuip en scheen de zon prachtig op de rotsen en de grote baobab bomen. 

BAOBAB VAN GRANDIDIER (VANUIT DE KUIP).

De baobab van Grandidier heeft een massieve cilindervormige stam die een doorsnede kan bereiken van wel drie meter. De schors is grijs-rood en kan een hoogte bereiken tussen de 25 en 30 meter en de wortels reiken tot 150 centimeter in de bodem.

Met de verrekijker spotte ik verschillende de vogels waaronder een fregat vogel die dicht langs vloog en verder weg meerdere zeearenden. Op een gegeven moment zag ik een groepje witte stippen in de bomen en bleken het de volwassen Sifaka Lemur (maki) te zijn. In de ochtend bleef het aardig hard waaien zodat we aan boord bleven waar we douchten en ik de vuile kleren waste. Rond half twaalf nam de wind af en draaide langzaam naar een zeebries zodat we vroeg lunchten en daarna naar het strandje iets verderop gingen waar op de rotsen meerdere Baobab bomen stonden waaronder de Fony Baobab.

BOABABS OP DE KANT

FONY BAOBAB

De Fony baobab is een kleine boom met een cilindervormige tot fles vormige stam. Ze hebben een violetkleurige gladde schors. De boom kan een groeihoogte van 4 tot 12 meter bereiken. 

Toen we er wat hadden rondgelopen en nog meer baobab bomen hadden gezien stapten we in de dinghy en motorden verder tussen het eilandje naar de volgende baai waar meerder hutjes stonden. Ik had in gelezen dat Bridged hier een lodge had. Op het strand ontmoetten we Bridget die hier al achtentwintig jaar met haar familie woont en inderdaad een lodge runt. Ze sprak alleen frans wat de conversatie lastig maakte. Er waren vanaf de lodge verschillende paden zodat we over de rode aarde de heuvel op wandelden vanwaar we mooie uitzichten hadden.

DE HEUVEL OP MET UITZICHT

Terug bij de dinghy motorden we verder richting de uitgang van de baai waar we aan de buitenkant prachtige eilandjes, rotsformaties en nog meer baobab bomen zagen. 

MOOIE ROTSFORMATIES

Het was inmiddels warm geworden zodat we terug naar de Giebateau gingen waar we een bananen milkshake dronken en ik daarna met de foto’s bezig ging terwijl Paul de krant las. Rond vier uur gingen we naar het strandje dichtbij waar ze een nieuwe hut voor de lodge aan het bouwen waren. We wandelden richting de lodge en zagen onderweg meerdere vogeltjes waaronder een mooie “Hop” en een “Squimanga Honingzuiger.

HOP - SQUIMANGA HONINGZUIGER

Maar het mooiste was nog wel dat we een volwassen Sifaka Lemur (maki) op één been zagen aanhoppen en dichtbij de boom in sprong. Zo konden we hem goed observeren en zagen hem de hele jonge blaadjes van de boom eten. 

SIFAKA LEMUR

Na al dit moois gingen we terug naar de Giebateau waar ik het avond eten maakte en we daarna starlink opstarten zodat ik tante Jannie en mijn moeder belde. 

dinsdag 2 september 
MORAMBA BAY, WEST KUST MADAGASCAR (14 53.379 S 47 20.466 E) 
Na een hobbelige nacht door wind/golven en met weinig slaap haalden we rond kwart voor zes ons anker op en zeilden met met een knik in de schoot zuid westwaarts. Er stond nog steeds ca vijfentwintig a achtentwintig knopen landwind zodat we alleen met het voorzeil al vijf, zes, zeven knopen zeilden. Nadat we Nosy Lava waren gepasseerd staken we de ondiepe doorgang van Narendry over waar de korte golven met witte koppen over het dek kwamen. Vervolgens zeilden we langs de peninsula waar we de wind hielden maar de meeste golven kwijt waren. De kust bestond veelal uit lange witte zandstranden met palmen en hier en daar een dorpje met daarachter de (begroeide) duinen en daarachter een droog heuvelachtig landschap met groene bomen ertussen. 
Soms verwisselden de wit/rode duinen zich voor kliffen/rotsen. Vlak voor de zandstranden zagen we dhows en kleine kano’s zeilen die behoorlijk hard gingen en waarop de dhows vaak iemand buiten op de drijver zat op de kano in evenwicht te houden.

HET LANDSCHAP/ KUST ONDERWEG 

Rond half elf kwamen we bij de inging van de Moramba baai en waaide het nog steeds ca twintig a vijfentwintig knopen vanaf land. Aan de wind zeilden we de baai in, om een klein eilandje en toen een stukje ruime wind de hoek om waar ons anker er kwart over elf en na zesendertig mijl inging. Na lange tijd lagen we alleen in de baai met op de kant enkele huisjes en vele Baobab bomen. We aten een lunch en gingen daarna onderuit, moe van de weinige slaap van de afgelopen nacht. De hele dag bleef het nog ca vijfentwintig knopen waaien en aan het eind van de middag zagen we een aantal bewoners in kleine kano’s aan het vissen en iets grote Dhows zeilend van zee komen. 

GROTERE DHOW

Rond zes uur starten we starlink op en gingen we even internetten en. Els eik mijn moeder. 

maandag 1 september 
NOSY LAVA, WEST KUST MADAGASCAR (14 30.547 S 47 34.288 E) 
Rond half zes zat ik in de kuip te genieten van het licht worden en de zonsopkomst. Rond zeven uur kwam er een lichte land bries en hesen we de zeilen. Vol tuig zeilden we ruime wind terug naar de straat van Mozambique waar de wind even afnam en we langzaam langs de kust zuidwaarts dobber/zeilden. Tussen de beboste heuvels zagen we ook een delen die afgebrand waren. Het enige wat we daarop zagen waren lange bomen met alleen bovenin zijtakken.  
Overal waar een zandstrand was stonden ook gelijk een paar huisjes en lagen er kano’s op het stand. Toen de wind toenam tot ca. zes knopen wind zeilden we aan de wind verder van de kust weg. Onderweg zagen we verschillende schildpadden, tonijntjes, groepjes springende vissen en kano’s/dhow aardig ver uit de kust. Rond elf uur was het land genoeg opgewarmd zodat de wind afnam en langzaam draaide naar een zeebries. Rond één uur hadden we ca. zes tot tien knopen wind vanaf zee zodat we in de middag lekker door zeilden. We passeerden de groene heuvelachtige eilandjes  Nosy Kalakaro, Nosy Ovy, Nosy Antaymora en kregen even gezelschap van Common dolfijnen. Even later zagen we ook een paar walvissen. We dachten  bij Nosy Saba voor anker te gaan maar omdat we geen goede ankerplek voor beide windrichtingen zagen zeilden we verder. Onderwijl zakte de zon met een rode gloed achter de horizon en toen het even later donker werd draaide de wind binnen tien minuten van zeewind naar landwind en zeilden we aan de wind verder naar Nosy Lava. De wind trok aan tot ca vijftien a twintig knopen zodat we rond half acht en na achtenvijftig mijl ons anker aan de  west noord west punt van Nosy Lava ingooiden. Nosy Lava was in de Franse koloniale tijd een gevangenis en in één van de cruising notes van Madagascar lazen we dat we bij dit eiland weg moesten blijven omdat er in de jaren negentig nog een boot was overvallen waarbij de eigenaren waren vermoord. 

MADAGASCAR AUGUSTUS 2025

 DUBBELKLIK OP FOTO'S OM GROTER TE MAKEN.  

zondag 31 augustus

BARAMAHAMAY RIVER WEST KUST MADAGASCAR (13 42.795 S 47 54.027 E) 

Zoals vaak zat ik ook vanochtend rond half zes met een kop koffie buiten en zag het langzaam licht worden waarna de zon achter de heuvels tevoorschijn kwam. Zo vroeg in de ochtend was het ca. achttien graden met dauw op het dek. 

Rond acht uur was het alweer dertig graden en stapten we in de bijboot en motorden over een ander deel van de rivier dieper het binnenland in. Ook hier zagen we vele verschillende mangrove met hun vruchten en de beboste heuvels waaronder de reizigers palmbomen.

ONDERWEG

Vandaag zagen we drie soorten vogels waaronder de Sikkelvanga een vogel die alleen in Madagascar voorkomt. De sikkelvanga is vrij groot, ongeveer 32 cm lang. Meest opvallend is het zwart-wit contrast in het verenkleed en de lange, smalle, gebogen snavel die lichtgrijs van kleur is en tot 7 cm lang kan worden. 

SIKKELVANGA, WULP EN DE MADAGASCAR BIJENETER

Terug bij de Giebateau gingen we even langs bij de familie die net buiten het dorpje woont. Ze waren druk bezig met het maken van een nieuw huisje en gebruikten daarbij een ladder die ze zelf van dunne stammen hadden gemaakt. Vervolgens wees één van de mannen ons de put waar ze water vandaan haalden. Die was niet erg vol maar we begrepen dat deze elke nacht gevuld werd door de dauw van de nacht die van de heuvel afkwam. In het regenseizoen is de put overvol. 

ÉÉN VAN DE HUISJES, DE LADDER EN DE PUT

Terug aan boord was het lunchtijd en daarna ging Paul onderuit met de krant en nadat ik de foto’s en de weblog had gedaan las ik een boek.  Rond drie uur gingen we naar het dorpje omdat de leraar gisteren had gezegd dat er een voetbalwedstrijd was. Toen we er aankwamen bleek er geen wedstrijd te zijn zodat we terug naar de Giebateau gingen waar we starlink opstarten. 

zaterdag 30 augustus 
BARAMAHAMAY RIVER WEST KUST MADAGASCAR (13 42.795 S 47 54.027 E) 
Rond half zes zaten we samen in de kuip en zagen de zon achter de bergen/heuvels tevoorschijn komen. Het was bijna hoog water zodat we in onze bijboot stapten en de brede rivier op motorden. De oevers stonden vol met verschillende mangroves en daarachter zagen we de beboste heuvels met daartussen hier en daar een huisje/dorpje. Op enkele plekken waren de mangroves weggekapt en was er een smal pad gemaakt waar we doorheen motorden. In totaal zijn er acht verschillende soorten mangroves in Madagascar.

VERSCHILLENDE MANGROVES. 

We hadden gehoord dat we hier niet konden zwemmen in verband met krokodillen maar helaas zagen we geen krokodillen maar wel enkele vogeltjes waaronder de Madagascar Bijeneter.

MADAGASCAR BIJENETER.

Na tweeënhalf uur en veertien kilometer te hebben afgelegd waren we terug aan boord waar we in de kuip koffie dronken. Terwijl we in de kuip zaten kwam de man van gisteren aan gepeddeld en gaven we hem wat vis spullen, zeep, tandenborstel en kam. Iets terug was een dorpje waar een dhow met motor aankwam. We gingen erheen en zagen de dhow (met motor) die uit Nosy Be bleek te komen.

DHOW MET MOTOR EN VROUW MET VIS.

Enkele bewoners waren druk bezig de gevangen vis in hun kleine kano over te laden en naar de kant te roeien waar de vrouwen de vis kochten. Op de kant zagen we kinderen een bal spel doen met een plastiek zak die ze als bal hadden omgevormd. Even later kwam de leraar die ons het dorpje liet zien. Het dorpje bestond uit ca.honderd tachtig bewoners en de school had ca. vierenvijftig kinderen. Verder was er een winkeltje en een waterreservoir waarvan het water uit de bergen kwam.  Bij zijn huis aangekomen zagen we dat hij zonnepanelen bij zijn huis had en een televisie waar een aantal kleine kinderen uit het dorp een film keken.  Zijn vrouw en kinderen waren buiten aan het koken op een primitief houtskool vuurtje. 

DE KLAS, HET DROPJE, HET KOKEN

Verder door het dorp wandelend zagen we hoe een man de grote gevangen vis opensneed en te drogen hing terwijl een andere vrouw de kleine vis schoonmaakten, kleine sneden in de huid maakten en er zout in stopten.  

VIS SCHOONMAKEN, EN TE DROOG HANGEN

Terug aan boord was het lunchtijd en daarna deed ik de foto’s en de website terwijl Paul de hoes van de dinghy lijmde en de krant las. Rond vijf uur starten we starlink op zodat ik mijn moeder belde en we wat internetten. 

vrijdag 29 augustus 
BARAMAHAMAY RIVER WEST KUST MADAGASCAR (13 42.795 S 47 54.027 E) 
Toen we rond zes uur ons anker ophaalden scheen de zon alweer volop en kwam de vrouw in de kano langs met twee kreeften, maar die wilden we niet. We hesen de zeilen en met een lichte bries zeilden we vol tuig de baai uit, om de noord oostpunt van de peninsula en met een lichte landwind verder langs de kust zuid westwaarts. We zeilden tussen de eilandjes Antsoba en Antsoha waar we met de verrekijker een zeearend in de bomen zagen zitten. 

MALAGASSISCHE ZEEAREND (VAN INTERNET)

Al dobber/zeilend werden we vanaf negen uur door vele speedboten met toeristen gepasseerd die we later bij het eilandje Iranja zagen liggen. Het was laag water zodat de toeristen op een lang strand tussen twee kleine eilandjes rondliepen. Verder zagen we verschillende kano’s met zeiltjes , dhows vol met zakken en groepen springende vissen.

VOLLE DHOW

Rond elf uur draaide de wind en kregen we langzaam de zeewind die rond twaalf uur aantrok tot ca tien knopen en we eindelijk lekker verder zeilden. Bij de ingang van de Baramahamay rivier (Honey river) haalden we het grootzeil weg en zeilden alleen op voorzeil ruime wind de rivier op waar we een aantal kleine dorpjes passeerden. Rond twee uur en na drieëntwintig mijl ging ons anker erin. 
We liggen op een brede rivier met op de oever veelal mangrove met daarachter het beboste heuvellandschap en hier en daar wat dorpjes met kano’s en dhows. In de middag kwam er een man in een kano langszij maar helaas hadden we een taal probleem zodat we hem niet begrepen. Er was hier geen telefoon/internet ontvangst zodat we na het avond eten starlink opstarten en mijn moeder belden. 

donderdag 28 augustus 
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.103 S 47 59.915 E) 
Iedere ochtend als we rond half zes/zes uur in de kuip zaten kwam er een vrouw met klein kind tussen de zeil boten door kanoën om vis of kreeft te verkopen.
Vandaag waren we allebei niet zo lekker zodat we een dag aan boord bleven. Terwijl we in de kuip zaten zagen we twee schildpadden en een kortsnuit dolfijntje zwemmen.

Woensdag 27 augustus 
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.103 S 47 59.915 E)
Nadat we met Nigel/Elaine hadden gesproken gingen we rond acht uur naar de kant. Als eerst liepen we over het strand, langs het dropje en de mangroves waar we bij het water in de modder de Modderspringers zagen. 

MODDERSPRINGERS

Modderspringers zijn een van de 25 bestaande soorten amfibische vissen. Ze staan ​​bekend om hun ongebruikelijke lichaamsvormen, voorkeuren voor semi aquatische habitats, beperkte terrestrische voortbeweging en springen, en het vermogen om langere tijd te overleven, zowel in als buiten water. Ze kunnen tot 30 cm lang worden, en de meeste zijn een bruinachtige groene kleur die overal van donker tot licht varieert.  In tegenstelling tot andere vissen steken de ogen van de Modderspringer uit de bovenkant van zijn platte kop. 
Nadat we de mangroves waren gepasseerd wandelden we door de bossen de heuvel op vanwaar we mooie uitzichten hadden over de baai en over de oceaan met het eilandje Nosy Ankazoberavina.

TIJDENS DE WANDELING. 

Rond lunchtijd waren we terug aan boord waar we de lunch buiten in de kuip aten. Na de lunch sprak ik met Angelique en mijn moeder en daarna ging ik bezig met de weblog en de foto’s terwijl Paul internette. 

dinsdag 26 augustus 
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.103 S 47 59.915 E)
Vanochtend was één van de watertanks leeg zodat we de watermaker starten en de tank vulden. Onderwijl zaten we eerst buiten in de kuip en zagen de bedrijvigheid in het dorpje. Bewoners stapten in verschillende kano’s en peddelden eerst van de kant tot ze wat wind kregen en met zeiltje verder de Ambavatoyy baai door zeilden. Even later toen het wat hoger water was geworden en één van de kleine dhows in het water lag zagen we vrouwen met zakken op hun hoofd aankomen lopen en de zakken in de dhow laadden. Ze duwden de dhow verder het water in, maakten het roer er achter aan vast en hesen het zeil en zo zeilden ze de baai door en haalden de kleine kano’s in. 

OPTUIGEN VAN DHOW.

Buiten in de zon werd het te warm zodat we naar binnen gingen en wat vrienden belden om daarna onderuit te gaan met boek/internet. Rond half vier gingen we naar de kant en wandelden over het strand waar we eerst langs een kleine lodge kwamen met verschillende huisjes waar toeristen zaten. Vervolgens liepen we langs het dorpje met de palmbladen huisjes met op het strand de kano’s en kleine dhows. Er woonde ook een gezin uit Duitsland. Zij hadden hier voorheen vrijwilligers werk gedaan. Ze vertelden dat deze kinderen niet naar school gingen en dat ze de bewoners probeerden te leren om hun eigen groentes te verbouwen maar dat dit nog niet zo simpel was. Verderop zagen we een klein winkeltje dat stroom had van zonnepanelen en die ook een koelkast had. Bij dit winkeltje keken kinderen ook een film. Voor het eerst dat we dit in zulke dorpjes tegenkwamen en waarschijnlijk komt dit door het vrijwilligerswerk wat hier gaande was. Rond vijf uur waren we terug aan boord en zagen drie catamarans de baai in komen die in de buurt ankerden.  We aten ons avondeten belden mijn moeder en keken een film.

maandag 25 augustus 
AMBAVATORY BAY BIJ DE AMPASINDAVA PENINSULA (13 32.103 S 47 59.915 E)
Rond negen uur haalden we ons anker op en zeilden aan de wind zuid zuid westwaarts richting de Ampasindava peninsula op het vaste land van Madagascar en wisten nog niet waar we wilden stoppen. We begonnen met weinig wind maar naarmate de ochtend vorderde nam de wind toe tot ca twaalf knopen wind. Aangezien we nog goed internet hadden zette ik ondertussen de foto’s op de weblog. Terwijl Paul zeilde zag hij dat één van de webbings van het grootzeil stuk was. Er zijn drie webbings die door een ring gaan en zo het grootzeil aan de giek vasthouden. 

STUKKE WEBBING/GEREPAREERDE WEBBING

We besloten naar Ambavatory bay (Russian bay) te gaan zodat we het laatste stukje om een ondiepte kruisten en daarna halve wind de baai in zeilden. Na zestien mijl ankerden we gelijk om de hoek tussen nog twee andere boten. Inmiddels was het twee uur en zocht Paul een andere webbing van een voorgaand grootzeil. Gelukkig hebben we van beide oude groot zeilen alle onderdelen afgehaald en dat kwam nu goed van pas!  
Eerst werd er een klein gaatje door de webbing en het grootzeil geboord en vervolgens ging de naald met zeil draad erdoor en zo maakten we er een nieuw webbing aan het grootzeil. Rond half vier waren we klaar en gingen onderuit met boek/Internet  en belde ik mijn moeder.

zondag 24 augustus 
CREATER BAY NOSY BE,  MADAGASCAR (13 23.961 S 48 13.198 E)
Toen Paul wakker werd had ik allemaal kleine lekkere dingetjes voor hem en kreeg hij de Victron smart oplader voor zijn verjaardag. Terwijl Paul bezig was om de accu’s zoveel mogelijk gelijk te krijgen was ik druk bezig met de foto’s, de weblog en de administratie. Tussendoor dronken we samen koffie/chocomelk en aten de lunch. Rond vier uur waren we allebei  klaar en nadat we samen in de kuip wat hadden gedronken gingen we naar het restaurant bij de marina(dinghy dock) waar we andere zeilers met hun kinderen ontmoetten. Een Amerikaans, een Frans stel (Marion & Borja met kinderen)op de zeilboot  Manama en een Hongaarse stel (Gaza en Eva met dochter) op de catamaran Rotormacs. Het werd een gezellige avond en ondertussen aten we een heerlijke pizza uit een hout oven.

zaterdag 23 augustus
CREATER BAY NOSY BE, MADAGASCAR (13 23.961 S 48 13.198 E)
Rond zeven uur reden we met een lege benzine jerrycan naar het tankstation waar we twintig liter kochten. Terwijl Paul de jerrycan aan boord zette, betaalde ik de marina (dinghy dock) dat 20.000 Aria (vier euro) per dag koste.
Vervolgens reden we via de westkant naar Mount Passot. We passeerden kleine dorpjes, vele bananen plantages, andere akkertjes en wilde vegetatie.
Aangekomen bij de afslag naar "Mount Passot" bleef het een goede geasfalteerde weg en reden we door grotendeels wilde vegetatie en tussen de meren de berg op waar we soms mooie uitzichten hadden over het eiland.

ONDERWEG.

Mount Passot (Malagassisch: Bongo Pisa) is een vulkaan van 329 meter hoog en is omringd door verschillende meren, waaronder het Amparihibe meer en het naastgelegen Antsidihy meer. In de beide meren zwemmen krokodillen.
Bij de parkeerplaats aangekomen maakten we met een gids een mooie wandeling van ca tweeënhalf uur. Als eerst wandelden we langs ylangylang bomen en verschillende fruitbomen waaronder de zuurzak, mango, passievrucht, papaya, advocado, jackfruit, guave en bananen en de ananas en Lantana plant. Hij vertelde over de medicinale werkingen. Ze koken de gedroogde bladeren van de banaan en smeren het water over de vermoeide huid/spieren. De bladeren van de guava wordt gekookt en dit water wordt gebruikt bij diarree. De bladeren van de Lantana wordt gekookt en werkt tegen koorts. Voor Malaria hebben ze zelf geen medicijn, dit moeten ze kopen bij de apotheek.

LANTANA PLANT- GEDROOGDE BANANEN BLADEREN 

ANANAS PLANT- JACKFRUIT.
Verder zagen we ontzettend veel wilde Teak bomen die veelal niet heel hoog en recht waren. In de rode bladeren van de teak boom zit een rode substantie die gebruikt wordt om dingen te verven.

TEAK BOMEN (HELE JONGE, KORTERE, HELE HOGE EN DE RODE BLADEREN)

Aangekomen bij het meer zagen we een kleine krokodil dichtbij de oever liggen.

MEER MET KROKODIL
Hier zagen we ook de Colaboom De kolanoot is het zaad van de boom die behoort tot Cola acuminata (zie het geslacht Cola). De kolanoot is vooral bekend omdat deze gebruikt werd in Coca-Cola. De kolanoot heeft een bittere smaak en bevat cafeïne en wordt gebruikt vanwege de stimulerende eigenschappen.

COLA BOOM-KOLA NOOT.

We wandelden langs het meer en verder de heuvel op naar een waterval met daarnaast de Mahatsinjo boom. Deze gigantische Baniaanboom is een heilige boom waar animistische riten gebruikt worden. Er hingen enkele Lavalava's om de takken die vrouwen na hun ritueel hadden achtergelaten.

WATERVAL MET MAHATSINJO BOOM

We liepen verder langs vele wilde teakbomen en andere wilde vegetatie terug naar de parkeerplaats en vandaar naar de top van de berg waarvan we een mooi rondom uitzicht hadden.

UITZICHT NAAR NOSY SAKIATA
UITZICHT NAAR HELLVILLE
Nu we toch al op de helft waren besloten we een rondje Nosy Be te doen en reden over een goed geasfalteerde bochtige weg verder om de noordkant van het eilaEn waar we veelal alleen wilde vegetatie/bossen zagen. We waren net voorbij de afslag die we gisteren hadden genomen toen de brommer in de bocht ineens onstabiel werd en Paul gelukkig snel tot stilstand kwam, platte achterband! De autobestuurder die achter ons reed stopte gelukkig. We belden het scooter bedrijf en zoals afgesproken kwamen ze er gelijk aan, maar omdat we zo ver waren zou het nog een uur duren. We stapten in bij de auto die gestopt was en reden met hem naar Helville waar we bij Casamofo (hetzelfde restaurant als gisteren) wat aten. Na een klein uur waren ze bij onze scooter, maar omdat de hele band vervangen moest worden, duurde het tot ca. vier uur, eer we de scooter terug hadden.
Gelukkig hadden we alles gezien wat we wilden zien, dus nadat we boodschappen hadden gedaan, leverden we de scooter in. Paul gaf te kennen dat we een halve dag waren misgelopen, zodat we de scooter tot morgenochtend mochten houden, maar daar maakten we geen gebruik van. Met de tuktuk gingen we terug naar de dinghy dock en rond zes uur vlak voor het donker werd waren terug aan boord.



vrijdag 22 augustus 

CREATER BAY NOSY BE, MADAGASKAR (13 23.961 S 48 13.198 E)

Vanochtend gingen we rond half acht met een tuktuk naar een scooter verhuurbedrijf waar we voor twintig euro twee dagen een scooter huurden. Als eerst reden we over een goed geasfalteerde weg naar de hoofdplaats Helville ook wel Andoany waar we ons melden bij de AMPF (Agence portuaire, maritime et fluviale) omdat we nu in het district Nosy Be zijn aangekomen en daar wat rondreden.

HELVILLE. 

Op de straten en hoofdwegen passeerden auto's, minibussen en brommers/motors de tuktuks (40 km per uur) en die passeerden de karren met ossen ervoor. Alles ging even gemoedelijk maar als ze elkaar inhaalden werd er wel getoeterd, en dat gebeurde dus vaak! Na de lunch reden we noordoostwaarts het binnenland in waar het al snel rustig werd op de wegen. We passeerden alweer vele Ylangylang plantages, maar reden ook langs de prachtige wilde natuur met bloemende planten en (fruit) bomen. 

ONDERWEG. 

Ook vandaag kwamen we langs vele grote kapok bomen met hun vruchten. Uit de ovale vruchten staken soms pluisen, een soort witte watjes (de kapok). Het leek op katoen, maar het heeft niets met de katoenplant te maken. Ze maken hier van de kapok t shirts.

KAPOK BOOM MET VRUCHT. 

Op een gegeven moment sloegen we een zijweg in en kwamen langs één van de Ylangylang destilleerderijen. De ylangylang boom bloeit het hele jaar door en ze worden wekelijks geplukt zodat de destilleerderij het hele jaar werk heeft. We stopten, maar helaas sprak er niemand engels zodat we even om het hoekje keken en niet naar binnen gingen. Ik had al gelezen dat ze oude distilleerkolven gebruikten. Elke alambiek kan ca. vijfhonderd kilo bloemen bevatten en driehonderdliter water; na het distillatieproces levert dat enkele centiliters olie op. Na de distilleerderij stopte de geasfalteerde weg en werd het een onverharde weg waar we verder overheen reden. Op een gegeven moment zagen we een tuktuk met toeristen langs de weg staan zodat wij ook stopten. Hier zagen we twee Malagassische Panter kameleons, de grootste kameleons ter wereld. De gids vertelde dat ze in de bomen leven en dat het territoriale dieren zijn en dat de ene in het gebied van de ander was gekomen en weggejaagd was zodat we hem over het pad zagen lopen. De andere zat nog met opgekrulde staart in de bomen. Wat gaaf om ze te zien!

MALAGASSISCHE PANTER KAMELEON

We reden verder tot de weg eindigde in het vissersdorpje Ambatozavary waar we gisteren hadden gegeten. Nu zagen we hoe de sardientjes in de zon werden gedroogd en groepjes vrouwen die langs de weg zaten. Ze hadden vaak de traditionele hoofdtooi op en één ervan had haar gezicht ingesmeerd met aarde, ter bescherming van de zon. 

AMBATOZAVAR

We reden dezelfde weg terug richting Creater bay waar we bij de supermarkt "Leader price" wat boodschappen deden en vervolgens stopten bij "Gaïa Madagascar" waar ze Victron en Ecoflow spullen verkochten. Paul had gisteren al gebeld en had een Victron smartlader laten wegleggen. Deze smartlader herkent Lithium batterijen zodat we nu hopelijk de batterijen gelijk gebalanceerd krijgen.

Rond vijf uur waren we terug aan boord waar ik de spullen opruimde en mijn moeder belde. Daarna keken we samen een film. 



donderdag 21 augustus 

CREATER BAY NOSY BE, MADAGASKAR (13 23.961 S 48 13.198 E)

Rond acht uur gingen we naar de Creater bay marina (dinghy dock) waar we Ada en John (Rhapsady) en Heikki en Sheryl van de Finse zeilboot Zelda ontmoetten. De vier zeilden al langer samen en met zijn zessen gingen we vandaag met "Adventure Nosy Be" een tour maken naar het Lokobe Natural Reserve dat het laatste primitieve bos van de regio van Nosy Be is. De gids van "Adventure Nosy Be" sprak goed Engels en beantwoorde onze vragen. We kwamen langs verschillende dorpjes en akkers, waaronder de Ylangylang akkers. Dit zijn de bomen met de rare vormen die we ook op Sakatia eiland hadden gezien. Deze rare groeivorm komt doordat ze de bomen vaak snoeien, waardoor ze niet hoger groeien en ze de bloemen makkelijker kunnen plukken. Deze gele bloemen worden in bloei geplukt en gaan dan naar een destilleer bedrijf op het eiland waar ze er olie uit maken voor parfum en/of medicinale doeleinden, waaronder kalmerende medicijnen en antidepressivum.

YLANGYLANG BOOM MET BLOEM

Na een uurtje rijden kwamen we aan bij de zuid oostkant van het eiland in het vissersdorpje Ambatozavary waar een lokale gids zich bij ons voegde. Het laatste stukje naar het Lokobe Natural Reserve legden we af in een kano met motor. Het was laag water, dus liepen we door de modder naar de kano en zagen vissers met vrouwen die de gevangen sardientjes uit hun netten haalden. Aangekomen bij het park woonden er aan de kant nog een familie waarvan de jongetjes onze voeten met zoet water afspoelden en we daarna onze schoenen aantrokken en ons insmeerden met anti muggenspul.

Eerst wandelden we over een vlakte langs een vijver waar we mooie waterlelies en orchideeën zagen. 

CLITORIA ORCHIDEE 

Vervolgens liepen we over een bospad de heuvel/berg op waar we als eerst de "zwarte Lemuren" in de bomen zagen waarvan het mannetje op ons ging zitten.

CAROLINE MET ZWARTE LEMUR

Boven in de bomen zagen we de "Sportive Lemur", maar dit zijn nacht dieren zodat we ze alleen slapend in de boom zagen.

SPORTIEVE LEMUR

De lokale gids wist precies waar en hoe hij moest kijken zodat we verschillende dieren zagen die we anders nooit hadden gezien:

De gids zocht enige tijd op de grond tussen de bladeren en takjes en kwam terug met op een blaadje de "Brookesia micra" de kleinste kameleon op aarde. De mannetjes bereiken een maximale lichaamslengte tot 23,6 mm en de vrouwtjes 19,9 millimeter.

BROOKESIA MICRA

Op de boomstam wees onze gids de "Leaf tailed gekko" aan en we moesten goed kijken voor we hem zagen. De lichaamslengte was ongeveer 6 tot 15 centimeter en hij had de patronen van de stam overgenomen waardoor het heel moeilijk was hem te onderscheiden en zelfs van dichtbij was het nog makkelijk hem over het hoofd te zien.

LEAF TAILED GEKKE

Op een andere boom zagen we de madagaskar dag gekko van 20 cm. Een mooie groene hagedis met oranje vlekken.

MADAGASKAR DAG GEKKO

Vlak voor we bij een waterval aankwamen zagen we in een boom een "Boa constrictor".  

BOA 

Nadat we bij een kleine waterval wat hadden gezeten en gedronken wandelden we langs het watertje terug en zocht de gids steeds naar de "Mandela frog", de kleinste kikker ter wereld. Na meerdere malen zoeken vond hij het diertje aan de oever tussen de takjes en de bladeren.

MANDELA KIKKER

Onderweg zagen we enkele vogels, maar als we echt vogels wilden spotten, moesten we verder de berg op.

Na ca. twee uur te hebben gewandeld waren we terug bij de kano en vaarden we terug naar het plaatsje Ambatozavary waar we met zijn allen een Madagassische lunch aten bestaande uit vis, rijs, aardappels, krab en garnalen.  

MALAGASSISCHE LUNCH

Na de lunch reden we terug naar de marina, maar maakten we onderweg nog even een stop, zodat we wat boodschappen konden doen. Rond drie uur waren we terug aan boord waar we gelijk de foto's op de computer zetten. Na het avond eten belde ik nog even met mijn moeder en daarna keken we samen een film.

woensdag 20 augustus
CREATER BAY NOSY BE, MADAGASCAR (13 23.961 S 48 13.198 E)
Rond acht uur stapten we in de bijboot en motorden naar de andere kant van de baai waar het goed beschermd was tegen de golven en waar zeegras op de bodem groeit (Ambohibe Turtle Reserve). Tijdens het snorkelen zagen we verschillende groene reuzen zeeschildpadden die rustig van het zeegras aten terwijl wij om hun heen zwommen en foto's maakten met een oude onderwatercamera. De groene schildpadden hadden een olijfbruin met geel gevlekte schaal en een grote afgeronde kop met een stompe snavel en de twee grote prefrontale schubben tussen zijn ogen. De volwassen man herkende we door zijn lange staart, die 30 cm van het schild steekt.

REUZEN ZEESCHILDPADDEN

Na de koffie/chocomelk kwam er een lichte bries en haalden we rond elf uur ons anker op. Alleen op voorzeil zeilden we met ca. tien knopen wind halve tot ruime wind naar Creater bay bij Nosy Be eiland. Aan de kusten zagen we alweer grote huizen, lodges en hotels en passeerden we verschillende kleine kano's en dhows. Een dhow is een traditioneel Arabisch zeilschip met één of meer masten dat naar verhouding tot de grootte en door de diepe laadruimte een aanzienlijke vrachtcapaciteit heeft.

DHOWS.

Rond half twee en na acht mijl gooiden we ons anker er tussen de andere catamarans en zeilboten in. Één van de andere zeilboten was Rhapsady met Ada en John, Nederlanders die we nog kennen uit Maleisië. We hadden even watts app contact en spraken af rond half zes bij het restaurant iets te gaan drinken en eten. Voordat we naar de kant gingen spraken we met Dave en Wendy en later met mijn moeder. Aangekomen op de kant zagen we Ada en John en hadden we een gezellige avond. Rond half negen waren we terug aan boord.

NOSY BE is een eiland, district en gemeente van Madagaskar gelegen in het kanaal van Mozambique. Het eiland ligt in het noorden van Madagaskar, aan de westkust. Het vulkanisch eiland heeft een oppervlak van 321 km² en is ongeveer 26 km lang van noord naar zuid, en 20 km van breed van west naar oost. De hoogste punten zijn Mont Lokobe (455 meter) en Mont Passot. De hoofdplaats is Hell-Ville (Anoany) waar zich ook de belangrijkste haven van het eiland bevindt 

dinsdag 19 augustus 

AMBOHIBE BAY, NOSY SAKATIA MADAGASKAR (13 18.920 S 48 09.727 E)

NOSY SAKIATA is een eiland ca. 1 kilometer ten westen van Nosy Be. Nosy Sakatia is zes kilometer lang en twee kilometer breed.

Rond zeven uur haalden we ons anker op en met een lichte bries zeilden we alleen op voorzeil tussen Sakiata en Nosy Be eiland iets zuidwaarts waar we aan beide zijde op de kant grote huizen en lodges zagen. Na ca. anderhalve mijl stopten we in een andere baai bij Sakatia eiland omdat we hadden gehoord dat hier een zeeschildpadden sanctuary was.

Toen we goed en wel lagen gingen, gingen we naar de kant waar een Malagassisch dorpje was met, op het strand enkele restaurantjes en vele kraampjes waar ze souvenirs verkochten. We wandelden door het dorpje waar ze gewend waren aan de vele toeristen. Terug op het strand vroeg ik aan één van de souvenir verkopers of er Lemuren ook wel Maki's op het eiland waren. Er waren "Zwarte Maki's" zodat we bananen kochten en hem het bos in volgden tot we bij een hek kwamen en hij verschillende malen "maki, maki" riep waardoor de zwarte Maki's vanuit de bomen naar ons toe kwamen en de bananen met hun zachte pootjes uit onze handen pakten. De mannelijke zwarte Maki's waren volledig zwart van kleur en hadden grote zwarte pluimen aan beide kanten van hun kop. De vrouwtjes hadden een kastanje bruine vacht met crème kleurige pluimen aan hun kop. Beide hadden heldere reebruine ogen.

ZWARTE LEMUREN VAN MAKI'S

LEMUREN VAN MAKI MAKI'S

De maki's of echte lemuren vormen een familie van halfapen die alleen voorkomt op Madagaskar en nabijgelegen eilanden en er zijn wel meer dan tachtig soorten.

Het zijn viervoeters, met lange staarten en korte oren. De snuit steekt uit. Maki's worden ongeveer zo groot als een kat. Qua grootte is er weinig verschil tussen mannetjes en vrouwtjes: vrouwtjes worden iets groter. Sommige soorten kennen wel seksueel dimorfisme in de vachtkleur en het gezichtspatroon. De meeste maki's eten vruchten, aangevuld met bladeren, knoppen en bloemen. Ook vangt de maki weleens geleedpotigen en kleine gewervelde dieren.

Ik vroeg of er ook kameleons op het eiland waren en hij bevestigde dat maar dan moesten we het park in. Toen er een gids bij kwam en ik zei dat ik kameleons wilde zien, gaf hij te kennen dat het niet waarschijnlijk was ze in dit park te zien. We wandelden over het eiland naar een hotel bij één van de andere baaien. Het begin van de wandeling ging grotendeels door wilde vegetatie maar omdat we een verkeerd pad hadden genomen kwamen we ook langs verschillende akkertjes, Malagassische koeien en huisjes/dorpjes waar Malagassiërs woonden en bezig waren met koken, klerenkasten etc. Onderweg zagen we hele aparte bomen die in kronkels groeiden en andere bomen/planten die in bloei stonden.

YLANGYLANG BOMEN EN MOOIE BLOEMEN ONDERWEG.

Bijna aangekomen bij het hotel zagen we twee grote houten beelden langs het pad. Rond twaalf uur waren we bij het Hotel "Ocean Beach Sakatia" waar we een lekkere lunch aten. Terwijl we wachtten op de lunch, zagen we in de grote tuin, Malagassische bomen en bloemen in bloei, waar de kolibrie en andere kleine vogeltjes op af kwamen.

KOLIBRIES IN DE TUIN VAN HET HOTEL

Vanaf het hotel namen we het juiste en kortere pad dat goed aangegeven was met rode stippen op de bomen, waardoor we snel terug waren in het dorpje. Met de dinghy gingen we nog even naar de plek waar de toeristen snorkelden en zagen we grote zeeschildpadden zwemmen. Morgen gaan we snorkelen!

In de baai zagen we de Catamaran "Manao" liggen met Lea, Cedric en hun vriend Jean Marie die we ontmoet hebben op Coco's keeling. We motorden erheen en werden gelijk uitgenodigd. Het was een gezellig weerzien zodat we pas rond vier uur terug op de Giebateau waren.



maandag 18 augustus 

NOSY SAKATIA MADAGASKAR (13 17.960 S 48 10.738 E)

Rond half zeven haalden we ons anker op en zeilden vol tuig de baai uit. Bij de westpunt gekomen zagen we een prachtige rotsformatie dat eruitzag als orgelpijpen. 

MOOIE ROTSFORMATIE

Met een landwind van ca tien knopen zeilden we halve wind zuidwaarts richting Nosy Be (eiland). Het was een mooie zonnige dag en onderweg zagen we verschillende fregat vogels, sterns en ver uit de kust peddelende Malagassiërs in kleine kano's (holle boomstammen) van het ene eiland naar het andere.

Rond twaalf uur en na ca dertig mijl kwamen we aan bij de noordwest kant van Nosy by, met zijn verschillende baaien en daarachter het heuvelachtige eiland. De kust werd afgewisseld door kliffen, mangroves en zandstranden waar vaak gelijk hotels/lodges aan stonden. Vervolgens zeilden we tussen Nosy Sakatia en Nosy Be waar aan beide zijde ook vele lodge/hotels stonden. Rond half drie en na negendertig mijl ging ons anker er bij Sakatia eiland (tussen Sakatia en Be eiland) in. Er lagen al drie catamarans en aan de overkant lag het vol met (kleine) motorboten en tussen al de luxe peddelden de bewoners in hun kleine kano's of visten in wat grotere kano's.

Toen we in de buurt van Nosy Be waren aangekomen, deed ineens de telefoon het weer, zodat toen we goed en wel lagen we wat internetten en ik de foto's op de weblog plaatsten.

zondag 17 augustus 

MARIBE BAY, NOSY MITSIO, MADAGASKAR (12 54.499 S 48 34.704 E)

Paul was vanochtend bezig om de accu's zoveel mogelijk gelijk te krijgen en omdat de generator toch liep, kwam de broodmachine tevoorschijn en maakten we na lange tijd een brood. Ondertussen las ik in de bijbel en zong in mezelf kerkliederen.

Tijdens de koffie/chocomelk in de kuip kwamen de Fransen van de catamaran in hun bijboot langs motoren, ze gingen een wandeling maken. Toen ik even later zag dat Annik (eigenaresse) niet me was bracht Paul me naar haar toe en zaten we samen gezellig te praten. Toen de andere terug kwamen van hun wandeling kwam Paul ook en zaten we met zijn achten. Gelukkig spraken de meeste engels. Twee ervan wonen op Nosy Be eiland en hadden Madagassische vrouwen. Na een heerlijke Madagassische lunch gingen we rond twee uur terug naar de Giebateau waar ik siësta hield en Paul druk bezig ging met de accu's. Rond vijf uur startten we starlink op.

zaterdag 16 augustus 

MARIBE BAY, NOSY MITSIO, MADAGASKAR (12 54.499 S 48 34.704 E)

Toen we rond half zes samen in de kuip zaten kwam er een bewoner in een kano die ons zijn krab wilde verkopen. We wilden geen krab maar gaven hem wel een T-shirt. Als beloning hees hij dichtbij de Giebateau zijn zeil; eerst stak hij twee palen in de kano waar het zeil al tussen zat. Toen de palen uit elkaar vouwde kwam het opgerolde zeil tevoorschijn, hij pakte de schoten van het zeil en bond de ene schoot aan de voorste kant van de drijven en de andere aan de uithouder aan de andere kant achter. Toen hij vaart kreeg, stuurde hij met zijn peddel.

OPTUIGEN VAN ZEILENDE KANO.

Even later zagen we een kano met een grote hoeveelheid gedroogde bladeren van de Satranas palmboom. 

Er groeien hier op het eiland heel veel Santanas palmbomen waarvan ze de bladeren drogen en hun huisjes me maken. Zowel de daken als de muren zijn vaak deels van deze bladeren.

SANTRANAS PALMBOOM EN HUISJES DIE ERVAN GEMAAKT ZIJN.

Rond half negen gingen we naar de kant en maakten een mooie wandeling om de baai naar wat we dachten dat kano's in de maak waren. We wandelden langs verschillende soorten vegetatie waaronder de Satranas palmboom, aloevera vetplant, een boom met een aparte vrucht waarvan ik niet weet wat het is en hoorden en zagen verschillende vogels waar onder twee soorten reigers.

VEGETATIE

RECHTS BOVEN: LINKS: MADAGASCAR ZILVER REIGER EN KLEINE ZILVERREIGER

RECHTS ONDER: MASKER DRUIF EN LINKS ONDER: HERDERSPLEVIER

Aangekomen bij wat we dachten dat kano's waren bleken het cementen bakken te zijn waar ze het water vanaf de heuvel in opvingen. We gingen zitten en genoten van het uitzicht over de baai tot ik iets zwarts gestreept uit één van de lege water bakken zag kruipen. Een hele lange zwarte slang met gele streepjes slang!

REUZEHOGNOSE SLANG

Nadat we foto’s hadden gemaakt wandelden we terug naar het dorpje waar ik onderweg nog een paar vogels fotografeerde. Terug in het dorp zagen we een man en een vrouw samen rijst stampen. Nadat de rijst was gestampt zeefden ze het zodat allen rijst over bleef en al het vlies op de grond lag als voer voor de kippen. Even verderop zagen we een vrouw borduren en gaf ik haar wat naaispullen die we altijd bij ons hebben om weg te geven. Het bleek dat ze voorin haar woning een klein winkeltje had zoals we dat hier overal in deze kleine dorpjes zien.

KLEINE WINKELTJE, BORDURENDE VROUW EN STAMPEN VAN RIJST.

Vergeleken met Indonesië, Malaysia en Thailand hebben de mensen het hier echt veel minder en leven voornamelijk van rijst, vis en eieren van de kippen en eenden.

Rond lunch tijd waren we terug aan boord en maakte ik de lunch en daarna ging ik aan de gang met de foto’s en de weblog terwijl Paul lekker lag te lezen. Rond vijf uur startten we starlink op en zocht ik op internet welke slang en vogels het waren. De vogels waren nog best lastig zodat ik Jaque en Marian om hulp vroeg. Verder en sprak ik zoals elke dag met mijn moeder terwijl Paul andere dingen op internet keek/zocht.

Vrijdag 15 augustus 

MARIBE BAY, NOSY MITSIO, MADAGASCAR (12 54.499 S 48 34.704 E)

Gisteren avond was er nog een catamaran voor anker gegaan en vannacht heeft het een tijdje aardig hard geregend.  

Toen ik rond half zes met een kop koffie in de kuip zat was het helder en kwam de zon tevoorschijn. Onderwijl zag ik in de buurt kleine fregat vogels en kleine stern vogels vliegen en waren ze op het strand druk bezig hun visnetten te repareren. Even later terwijl Paul en ik samen in de kuip zaten zagen we een grotere houten Kano/visboot al zeilend langskomen.

MANNEN BEZIG MET HUN NETTEN, GROTE STERN

ZEILENDE HOUTEN BOOT, KLEINE FREGAT VOGEL, DWERG STERN

Rond negen uur gingen we eerst langs de catamaran. Het waren Fransen die de catamaran hier hadden gekocht en al vier jaar hier rond zeilden en soms wat charterden. Eenmaal op de kant liepen we wat rond in het plaatsje Ambaramidada dat voornamelijk uit kleine primitieve hutjes bestond met hier en daar een kraan waarvan het water uit de heuvels kwam en waar de vrouwen water haalden. Andere vrouwen waren bezig met kleding wassen, koken of stampten op de rijst om het vlies eraf te halen en daarna zeefde ze het nog een keer. Tussen dit alles liepen de geiten, kippen/kuikens en eenden met jonge. Er stonden overal hele kleine (indianen) tentjes en dat bleken de kippenhokken te zijn waar de kippen hun eieren in legden.

RIJST STAMPEN, DORPJE AMBARAMIDADA, KIPPENHOK

KEUKEN, VROUWEN DIE WATER HAALDEN.

De tuintjes waren afgebakend met een houten hekken zodat de geiten en koeien er niet bij konden. De vrouwen, vaak in een lavalava (wikkeldoek) gekleed waren zeer vriendelijk maar helaas was er ook hier een taal barrière. De meeste mannen waren bezig op het land of waren aan het vissen.

Even verderop stond een lodge waar we vier gasten uit zuid Afrika spraken, zij waren ook gelijk de enige gasten. We zaten een tijdje gezellig te praten en daarna wandelden we door het dorpje terug naar de bijboot en vandaar naar de Giebateau. Het was inmiddels lunch tijd geworden zodat ik na lange tijd weer eens pannenkoeken bakte. Onderwijl zagen we dat mijn moeder al twee keer had gebeld en dus belden we haar snel terug. Het bleek dat ze één hoorapparaat kwijt was. Ik belde Claudia (buurvrouw) of ze misschien kon helpen want op de telefoon van mijn moeder stond een hoortoestellen app en via die app konden ze misschien zien waar het hoortoestel lag (als de batterij het nog deed). Zoals altijd waren Claudia en Marco behulpzaam en vonden uiteindelijk haar hoortoestel. Bedankt Marco en Claudia!

Inmiddels was het al bijna aan het eind van onze middag zodat ik eten maakte en we een film keken.   



donderdag 14 augustus 

MARIBE BAY, NOSY MITSIO, MADAGASCAR (12 54.499 S 48 34.704 E)

Rond half zes zat ik buiten met een kop koffie en genoot weer van de zon die boven de bergen opsteeg en de vogels die ontwaakten en langs vlogen. 

Rond tien uur draaide de wind zodat we ons anker ophaalden en vol tuig halve tot ruime wind de baai uit zeilden. Eenmaal uit de baai stonden de golven niet uit dezelfde richting als de wind en omdat we maar een lichte bries hadden begonnen de te klapperen. Eerst zeilden we halve wind weg van het eiland maar toen de zeilen bleven klapperen starten we de motor en motor/zeilden een uurtje totdat we ver genoeg uit de kust waren en de juiste wind kregen. De wind trok al snel aan tot achttien a twintig knopen zodat we twee reven in het grootzeil zetten en met rol voorzeil erbij aan de wind verder zeilden. Onderweg zagen we net onder de wateroppervlakte dichtbij een haai zwemmen en op een tak die langsdreef zat een kleine schildpad. In de middag draaide de wind en kregen we de zeebries zodat we over de andere kant aan de wind verder zeilden. Rond half drie passeerden we het onbewoonde eiland Nosy Lava en nam de wind af zodat we de reven eruit haalden en vol tuig verder zeilden. Bij de Mitsio archipel moesten we langs de eilandjes Nosy Fisaka en Nosy Ankarea kruizen voordat we aan de wind de baai in konden. Hier zagen we aan de kant enkele dorpjes en werden we gepasseerd door bewoners in kano’s die ruime wind de andere kant op gingen.

ZEILENDE BEWONERS IN KANO’S  

Rond vijf uur en na vierendertig mijl ging ons anker er in Maribe bay in. Toen we goed en wel lagen maakte ik het avond eten en startten we starlink op zodat ik nog even met mijn moeder sprak. 

NOSY MITSIO

Nosy Mitsio is een eiland van Madagaskar in het Mitsio-archipel gelegen  in de Straat Mozambique en ligt 35 kilometer van het vasteland af. De hoofdplaats van het eiland is Ambaramidada en het hoogste punt is de Mont Mitsio met 206 meter. Het eiland is 20 kilometer lang en 8 kilometer breed.

woensdag 13 augustus 

ANDRANOAOMBY BAY MADAGASCAR (12 26.833 S 48 46.197 E)

Nog voor de zon achter de bergen vandaan kwam zat in buiten in de kuip te genieten van mijn kop koffie. Ondertussen zag ik witte reigers in groepen van de ene kant van de baai naar de andere vliegen. Later toen de zon al boven de bergen stond zagen we enkele bewoners van de ene kant naar de andere kant peddelen en vermoedden we dat ze daar hun landjes hadden waar ze eten verbouwen aangezien we op de heuvel enkele akkertjes zagen en ze in de avond terug peddelden. Ook liepen er Madagassische koeien op de heuvels, zwommen er op een gegeven moment dolfijntjes door de baai en zagen we bij laag water vrouwen met manden op hun hoofd van het ene dorpje naar het andere lopen. In de loop van de ochtend werd het buiten onder onze zonnetent te warm zodat we naar binnen gingen en bij de ventilator wat klusjes deden en een boek lazen. Rond drie uur was het hoog water en zagen we een andere zeilboot in de baai. We gingen er naar toe en ze bleken uit Mauritius te komen en maakten een rondje Madagascar, Seychellen en terug naar Mauritius. Nadat we wat hadden zitten praten gingen we naar één van de dorpjes in de baai. Hier zagen we hele kleine traditionele huisjes en een paar huizen van golfplaten. In één van de huisjes zagen we dat er wat spulletjes verkocht werden zoals kleine zakjes waspoeder, zeep, rijst en huishoudelijke dingen. Bij de huisjes liepen koeien en kippen en zagen we twee oude karren waar koeien/ossen voor gespannen konden worden.

HET DORPJE, DOLFIJN, KARREN EN VROUWEN WANDELEND LANGS DE KANT 

Aangezien de communicatie moeizaam verliep voelden we ons een beetje indringers zodat we terug naar de Giebateau  gingen. 

Dinsdag 12 augustus 

ANDRANOAOMBY BAY MADAGASCAR (12 26.833 S 48 46.197 E)

Het was een bewolkte regenachtige dag zodat we binnen bleven. Ik zette de foto’s op de blogspot, bekeek wat we precies moesten doen om uit te klaren van Madagascar en las over wat we moeten doen voordat we zuid Afrika in mogen (pre-arrival) onderwijl zat Paul te internetten. Verder lazen we boek/krant, keken een film en verzamelde regenwater via de zonnetent. Rond zes uur vlak voor het donker werd startten we starlink op en sprak ik nog even met mijn moeder.



Maandag 11 augustus 

ANDRANOAOMBY BAY MADAGASCAR (12 26.833 S 48 46.197 E)

Gisteren schreef ik dat we Baobab bomen hadden gezien en vandaag zocht ik op internet informatie hierover.

BAOBAB OF APENBROODBOOM

Baobab of apenbroodboom (Adansonia) is een geslacht van acht soorten dikstammige bomen uit droge, warme gebieden. Zes soorten stammen uit Madagaskar, twee nauw gelijkende soorten uit het vasteland van Afrika en één soort uit Australië.
De bomen worden 5 tot 25 m hoog en hebben een uitzonderlijk grote stamomtrek.
Tijdens het regenseizoen slaat de boom water op in de dikke stam om zo het droge seizoen te kunnen overleven. De bomen kunnen erg oud worden.
Er zijn zes soorten Baobab bomen in Madagascar 
. Madagaskar Suarez baobab (Adansonia suarezensis) - noordpunt van Madagaskar
. Baobab van Perrier (Adansonia perrieri) - noordpunt van Madagaskar
. Malagassische baobab (Adansonia madagascariensis) - noordwestelijk Madagaskar
. Baobab van Grandidier (Adansonia grandidieri) zuidwestelijk Madagaskar
. Fony baobab (Adansonia rubrostipa, synoniem: Adansonnia fony) - Madagaskar
. Za baobab (Adansonia za) - wijdverspreid in heel Madagaskar.

Alle zes de soorten staan op de Rode Lijst van de IUCN.

Onder meer bavianen en andere apen eten de vruchten van deze bomen waardoor ze ook wel apenbroodboom genoemd worden.

Volgens een legende van de San is de boom voor straf door de goden uit de hemel op de aarde gegooid en op zijn kop terechtgekomen. Daardoor lijkt het alsof de wortels in de lucht steken en de kruin in de grond staat.

SUAREZ BAOBAB, BAOBAB VAN PIERRE EN ? GEEN BAOBAB

Terwijl ik nog sliep was Paul uit bed gegaan en deed wat klusjes in de kuip toen er een kano langs kwam. Hij maakte me wakker en voor wat t shirts en zonnebrand creme kregen we twee citroen en enkele onrijpe mango’s. Later volgende nog een paar bewoners uit andere dorpjes in hun kano’s en gaven we nog wat kleding weg. 

We bleven rustig aan boord waar we onze zonnetent over de kuip ophingen en de windmolen bladen verwisselden voor de zomer bladen. Verder deden we heel weinig omdat we allebei toch wat moe waren. Rond vijf uur startten we Starlink op en internetten we nog even en sprak ik met mijn moeder.

zondag 10 augustus 

ANDRANOAOMBY BAY MADAGASCAR (12 26.833 S 48 46.197 E)
Gisteren was het relatief rustig zodat we kaap D’ambre hebben gerond en toen we aan het eind van de middag hier de baai ik kwamen waaide het dertig knopen. Vandaag waren de weersvoorspellingen dat het nog harder ging waaien zodat we om zes uur met een opkomende zon ons anker ophaalden en alleen op werk voorzeil Mpaninabo bay uitzeilden waar we op de rotskust versteende punten en aparte vegetatie zagen.

KUST MPANINABO BAY EN UITGANG

Eenmaal buiten de baai hesen we het grootzeil met twee reven erbij en zeilden met ca. vijfentwintig knopen wind langs een rotsachtige kust zuidwaarts. Eigenlijk wilden we naar de eerstvolgende baai met het het eilandje “Nosy Hara” waarvan we wisten dat we bij dat eilandje moesten betalen als we daar ankerden. Gisteren kwamen we erachter dat het hele gebied vanaf kaap D’ambre tot aan de kaap St Sebastián  “Nosy Hara Nationaal Marine Park” is waar we overal moeten betalen om te ankeren. Daarnaast mogen we het eiland Nosy Hara alleen met gids op. In 2017 was het ca. twaalf euro per persoon per dag zodat we besloten de hele baai over te slaan en om kaap st Sebastián te zeilen. Hoe verder we zuidwaarts zeilden hoe meer land ertussen de westkust kwam en hoe minder wind we kregen zodat we het hele grootzeil hesen en het werk voorzeil verwisselden met het rol voorzeil. Onder het zeilen zagen we verschillende vogeltjes waaronder sterns maar ook vliegende vissen, een hele grote schildpad die net onder de oppervlakte zwom en een springende rog. Omdat het land opwarmde kregen we rond het middag uur een zeebries vanuit het kanaal Mozambique (zeebries) zodat we het laatste stuk halve wind naar Cape Sebastián zeilden en we dichterbij de kust kwamen. Rond twee uur zeilden we tussen enkele kleine eilandjes en kaap Sebastián door en vervolgens Andranoaomby bay in.

KAAP SEBASTIAN

 Om ons heen verder weg zagen we de droge bergen met struiken, dichterbij de heuvels met droge en groene vegetatie waaronder de baobab bomen en de kust afgewisseld door groene mangrove en zandstranden met daartussen enkele hele kleine dorpjes met kleine kano’s (uitgeholde boomstammen).  

DE OMGEVING MET SUAREZ BOABAB BOMEN ERTUSSEN

BAOBAB VAN PIERRE, ?

Na zesenveertig mijl ging ons anker er rond drie uur in en was het ca dertig graden zonder wind, even wennen!

Al snel kregen we bezoek van mannelijke bewoners uit de verschillende dorpjes in de baai die kwamen aan peddelen. Met de eerste verruilden we bananen voor een oude duikbril, bij andere gaven we t-shirts weg en toen er aan het eind van de dag een kano met vrouw en meisjes kwam gaven we enkele shirts, een pan en wat handwerkspullen weg. 

VERSCHILLENDE BEWONERS IN KANO’S

Rond zes uur werd het donker en zagen we geen licht in de dorpjes. In de baai is geen telefoon/internet zodat we Starlink opstartten en we wat internetten en mijn moeder en tante Jannie belden.

zaterdag 9 augustus
MPANINABO BAY MADAGASCAR (12 00.204 S 49 13.590 E)
06.00 269 mijl Pos 12 50.068 S 49 59.687 E ca. 67 mijl cape D'abre
12.00 312 mijl Pos 12 11.293 S 49 29.702 E
17.00 347 mijl Pos 12 00.204 S 49 23.590 E 347 mijl Mpanainabo Bay
Afgelopen nacht was de wind toegenomen tot twintig knopen wind en waren de golven langzaam opgebouwd met witte koppen erop. Vandaag waaide het nog steeds twintig knopen en meer en zeilden we alleen met twee reven in het grootzeil ruime wind verder. In eerste instantie bleef het bewolkt, maar later brandde de zon door de bewolking heen en werd het een zonnige dag. Rond drie uur kwamen we bij kaap D'ambre waar de wind toenam tot dertig knopen en we het derde rif in het grootzeil zetten. Bij de kaap kwamen we dichterbij de kust en zagen we de kliffen met het droge heuvelachtige landschap met verschillende soorten veelal droge vegetatie. Dichterbij de kust gekomen werd het ook ondieper en kregen we stroom tegen, waardoor de golven steiler werden en het nog even lastig werd om de kaap te ronden.

KAAP D'AMBRE

Eenmaal rond de kaap zeilden we de straat van Mozambique in waar het dertig knopen bleef waaien met de bijbehorende golvende waardoor het niet echt rustig werd.
DE STRAAT VAN MOZAMBIQUE is een zeestraat in de Indische oceaan die Madagaskar van Mozambique scheidt. De straat is zo'n 1500 kilometer lang en haar Breedte varieert van 420 kilometer op het nauwste punt tot 1000 kilometer op andere punten.
Alleen met drie reven in het grootzeil zeilden we halve wind langs de kust van Madagascar tot bij de ingang van Mpaninano bay waar we het zeil weghaalden en tegen de wind en golven de baai in motorden. Rond vijf uur en na driehonderdzevenenveertig mijl ging ons anker er in een mooie baai in en hadden we bij de ingang onze eerste Baobab boom gespot. Bij de waterkant stonden groene mangrove met daarachter het rode heuvelachtige landschap met veelal dorre struiken.

MPANINABO BAAI / BOABAB VAN PIERRE

We hebben in Ile Saint Marie onze cruising permit gekregen. Bij de aanvraag om Madagascar in te mogen moesten we al onze ankerplekken waar we wilden stoppen opgeven en bij de grotere plaatsen die we aandoen, moeten we ons melden bij portcontrol.



vrijdag 8 augustus
TWEEDE DAG OP ZEE NAAR NOORDPUNT MADAGASCAR
06.00 093 mijl Pos. 15 39.307 S 50 33.972 E ca. 229 mijl cape D'abre
12.00 030 mijl Pos 15 02.683 S 50 32.100 E
18.00 030 mijl Pos 14 18.647 S 50 16.590 E
00.00 060 mijl Pos 13 35.143 S 50 11.200 E
Het werd een mooie zonnige dag met hier en daar een wolkenveld en tien een vijftien knopen wind. Ook vandaag zagen we in de verte de bergen van Madagascar en enkele groepjes vliegende vissen. Nadat we rond negen uur de oostkaap van Madagascar hadden gerond, maakten we een stormrondje en met uitgeboomd voorzeil aan de ene kant en grootzeil met twee reven aan de andere kant zeilden, we bijna de rest van de dag verder. In de middag trok de wind aan tot achttien een twintig knopen en kwamen we dichterbij het ondiepere water bij de kant zodat we een stormrondje maakten en het werkvoorzeil hesen en zo bijna ruime wind (zonder boom) met grootzeil met twee reven verder zeilden. Na enige tijd begon het werkvoorzeil te klapperen zodat we het weg haalden en alleen op grootzeil met twee reven nog steeds zes tot acht knopen liepen. Rond zes uur hadden we alweer een volle maan aan de ene kant en een ondergaande zon die achter de bergen verdween aan de andere kant. We startten starlink op om de weerberichten te bekijken en belden zoals elke dag met mijn moeder.

Het werd een bewolkte nacht met daarachter de volle maan zodat we goed zicht hielden. We maakten nog enkele stormrondjes zodat we dichterbij de kant bleven maar wel in dieper water willen, verder op open oceaan waaide het harder.
Het was ons bekend dat we een goed weerwindow met niet te veel wind moesten hebben voor de noordoost kant van Madagascar omdat de wind hier om een landmassa heen moet en daardoor behoorlijk toeneemt. Dichterbij bij de kant bleef de wind minder hard, vandaar dat we dichtbij de kust in dieper water (zeshonderd meter) zeilden.

donderdag 7 augustus 

EERSTA DAG OP ZEE NAAR NOORDPUNT MADAGASCAR 

12.00 000 mijl Pos. 17 00.215 S 49 50.851 E ca. 311 mijl cape D'abre

18.00 030 mijl Pos  16 34.117 S 50 02.450 E

00.00 060 mijl Pos  16 07.421 S 50 17.681 E

Vroeger konden we gewoon naar een land zeilen en daar inklaren nu moeten we van tevoren allemaal formulieren op tijd invullen en opsturen om het land in te mogen. Hierdoor moeten we al vroeg informatie inwinnen over hoe en wat we moeten doen voor een bepaald land. Toen ik vanochtend wat serieuzer naar zuid Afrika keek, bleek dat we geen zes maanden maar drie maanden in het land mogen blijven. Dus moeten we waarschijnlijk onze plannen iets veranderen omdat we anders te vroeg in zuid Afrika aankomen, wordt vervolgd.

Toen ik wakker werd, had Paul de weerberichten al bekeken en wilden als het kon vandaag vertrekken. Het was bewolkt met af en toe een bui en tussen de buien door gingen we naar de kant waar we geld pinden bij de Bank of Afrika en brood en kaneel stokjes kochten. Zoals gisteren afgesproken waren we rond tien uur bij Aina van Port control om uit te klaren voor Ile Saint Marie met als volgende bestemming Helville bij het eilandje Nosy Be aan de noordwest kant van Madagascar. We kregen onze cruising permit en vertrek formulier en moesten 209.000 Ariary (€42,00) betalen; twintig euro voor onze cruise permit en tweeëntwintig euro voor portcontrol met liggeld. Daarna moesten we naar customs om nog een ander formulier te laten tekenen/stempelen. Bij onze aanvraag om Madagascar in te mogen komen, moesten we ook gelijk opgeven waar we wilden uitklaren en onze volgende bestemming. Nu denken we erover om niet gelijk naar zuid Afrika te gaan, maar nog een stop te maken bij de Mayotte eiland. Dus vroeg ik hoe ik deze verandering moest aangeven. Een maand voordat we willen uitklaren, moeten we alweer allerlei uitklaren formulieren en het volgende land met de precise data van uitklaren, e-mailen naar de ministeries om op tijd onze uitklaar papieren te krijgen.

Terug aan boord maakten we ons gereed en haalden rond twaalf uur ons anker op. Met twee reven (Paul heeft reef oog hier gemaakt) in het grootzeil en uitgeboomd voorzeil zeilden we met twaalf tot vijftien knopen wind rustig door Canal Saint Marie. 

Van eind juni tot oktober zijn hier in Canal de Saint Marie Bultruggen, die vanuit zuidelijke wateren komen paren en werpen. De "verkensters" komen al in juni. Deze eerste walvissen worden "immatuur" genoemd, want ze zijn pas het jaar ervoor geboren en kunnen zich nog niet voortplanten. Sommige Bultruggen zijn drachtig, andere komen hun walvis jong spenen om eventueel opnieuw bevrucht te worden. De zwangerschap duurt elf en een halve maand en Bultruggen kunnen zo'n vijftig jaar oud worden.

Helaas hadden we al gehoord dat er dit jaar heel weinig Bultruggen waren en dat ze de oorzaak daarvan niet weten, waarschijnlijk klimaat verandering. Terwijl we ruime wind door Canal Saint Marie zeilden zagen, zagen we alleen ver weg enkel spuiters van deze walvissen.

Rond half vijf kwamen we bij de noord punt van Ile Saint Marie waar de twee en halve meter swell van de stille oceaan ons tegemoet kwam. Even later zagen we een volle maan aan de ene kant en aan de andere kant de zon die langzaam achter de bergen van Madagascar verdween. Vlak voor het donker werd haalden we de boom uit het voorzeil en zeilden met tien tot vijftien knopen halve, tot ruime wind de nacht door. Het was een bewolkte nacht met tussen de wolken, sterren en een volle maan.



Woensdag 6 augustus
AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASCAR (17 00.215 S 49 50.851 E)
Eigenlijk is het bijna iedere dag hetzelfde en blijft het bewolkt met tropische regenbuien tot ca. tien uur en daarna klaart het op. In de ochtend deed ik yoga, dronken we samen koffie/chocomelk en schreef ik de weblog van gisteren met de foto's terwijl Paul de krant las, wat op internet snuffelde en portcontrol belde dat we vrijdag wilden vertrekken. Rond twaalf uur gingen we naar de kant en liepen naar de pizzeria in het centrum waar we een heerlijke pizza voor vijf euro aten met uitzicht over het kanaal Saint Marie. Gisteren was ik zo bezig geweest met de vanille planten dat ik helemaal de kaneel bomen was vergeten waar we zeker langs gereden waren. Na de lunch stapten we in een tuktuk en reden eerst langs matten waar kaneel op lag te drogen; matten met mooie opgerolde kaneel en matten met kleine stukjes kaneel. Vervolgens reden we een klein stukje Ambodifotatra uit waar we de kaneel bomen langs de weg zagen staan.

DE CINNAMOMUM VERDE BOOM EN GEDROOGDE CEYLON KANEEL

Kaneel wordt gemaakt van de gedroogde binnenbast van de kaneel boom. Deze bast wordt in de regentijd van de takken geschraapt en gedroogd, waarbij het vanzelf oprolt tot kaneel stokjes. De stokjes kunnen vervolgens worden vermalen tot kaneel poeder.
Er zijn twee soorten kaneel:
Ceylon kaneel (van de cinnamomum verum boom) ook wel echte kaneel bekend om zijn zoete, delicate smaak. Deze groeit hier op Madagascar!
en de Cassiakaneel (cinnamomum cassia boom) die een sterkere pittigere smaak heeft.

Het is nu het droge seizoen dus de kaneel is al van de bomen gehaald en lag te drogen. Nadat we dit gezien hadden liepen, we naar de bakker voor brood en naar de groente/fruit markt waar we groente en bananen kochten. Vervolgens gingen we terug naar de Giebateau waar ik de groente/fruit in de dinghy waste. Ik was er net me klaar toen het begon te regenen, wel regen maar niet veel wind.

dinsdag 5 augustus 

AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASKAR (17 00.215 S 49 50.851 E)

Tot half tien was het bewolkt met tropische regenbuien, maar daarna werd het droog en huurden we een scooter. We reden over een onverharde weg via het binnenland naar de oostkust. Onderweg kwamen we langs enkele dropjes, geïrrigeerde rijstvelden en zagen (fruit)bomen waaronder de bananen-, lychee-, breadfruit-, kokos-, manga-, papaya- kruidnagel-, palm-, reiziger-, boom, de koffie en peper struiken en de cassave-, maniok-, gember planten maar reden ook tussen grote gebieden wildernis.

Verder zagen we een vissers man die zijn net repareerde, een vrouw die met een stamper op de mat klopte, kinderen die al jong spelenderwijs leerden om traditionele huisjes te maken en natuurlijk de Malagassische koeien ook wel zeboe met een grote bult op zijn rug. Die bult is een vet reserve en dient als buffer voor tijden waarin weinig voedsel is. 

ONDERWEG NAAR DE OOSTKUST

Bij de oostkust aangekomen zagen we het mooie blauwe water met verderop een buiten rif en waren ze op meerdere plekken zeewier/alge aan het drogen. Door ons gebrek aan de Franse taal was communicatie moeizaam en begrepen we helaas niet of ze het in hun gerechten gebruikten. Later hoorden we dat zij dit niet aten, maar dat ze dit aan de Fransen verkochten die het wel in hun gerechten gebruikten.

DROGEN VAN ZEEWIER

Verderop kwamen we langs kleine vanille plantages waar we stopten. Hier zagen we de vanille plant zonder vrucht omdat deze al onrijp geplukt was. Hij haalde de onrijpe vruchten uit zijn hut en op internet las ik dat de vrucht nu een heel bewerkingsproces moet ondergaan van stomen en drogen om te fermenteren om zo het kenmerkende donkere aromatische vanillestokjes te worden. Hij liet ook een mooie gefermenteerde vrucht zien die hij opensneed waardoor we het merg (zwarte zaadjes)zagen. Dit merg geeft de smaak van de vanille. Hij kwam met een klein bosje gedroogde vanille aan die we van hem kochten en de opengesneden vanille mochten we ook meenemen.

DE VANILLE PLANT. 

Langs de oostkust was ook een strook met mangrove maar ergens hebben we een afslag gemist zodat we het mangrove gebied grotendeels voorbij reden, gelukkig  

hebben we al mangroves gezien. Nog steeds over een onverharde weg reden we via een andere weg terug naar de westkust waar we op de goed geasfalteerde weg kwamen die we enkele dagen geleden ook hadden gereden. 

Terug in Ambodifotatra reden we door het dorpje en namen iets zuidelijk, een andere onverharde weg naar de oostkust en terug naar de westkust (rondje). In eerste instantie reden we nog langs enkele huisjes en rijstvelden, maar toen we deze achter ons hadden gelaten, werd de weg een stuk moeilijker begaanbaar en reden we meer door de ongerepte wildernis. Hierdoor moest ik soms lopen terwijl Paul tussen de groeven, modderpoel en stenen heuvel op, heuvel af reed.

 

ANDERE RONDJE OOSKUST-WESTKUST DOOR GROTENDEELS WILDERNIS

Terug bij de verharde weg aan de westkust reden we terug naar het dorp waar we bij hetzelfde restaurant als enkele dagen geleden wat aten. Rond vijf uur leverden we de scooter in en gingen na een mooie dag terug naar de Giebateau waar ik nog even met mijn moeder belde en we daarna een film keken. 

maandag 4 augustus
AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASCAR (17 00.215 S 49 50.851 E)
Vannacht en vanochtend waaide en regende het hard en bleef het bewolkt. Toen Paul vanochtend op de Victron app keek, zag hij een raar Voltage. Hij zocht het probleem op en zag dat de shunt stuk was. Sinds we het oplaadbare zonnepaneel hebben loopt er soms via het luik een elektra kabel naar binnen. Vannacht was er langs deze kabel water naar binnen gelopen en op onze shunt (Victron batterij monitor) terecht gekomen zodat deze nu stuk is. Gelukkig heeft hij de oude shunt laten zitten zodat Paul deze eraan bevestigde. Ik waste ondertussen de vuile kleren en deed wat huishoudelijke klusjes.
In de marina van La Reunion hebben we kakkerlakken aan boord gekregen. Enkele dagen geleden hebben we op verschillende plekken Borax met zoete gecondenseerde melk neergelegd om ze te doden. Toen ik vanochtend onder de douche stond, had ik ineens een kakkerlak op mijn teen Paaaauuuulll! We hadden nog wat kakkerlak lok doosjes zodat we er daar ook een aantal van hebben neergezet. Voor het eerst in twintig jaar hebben we kakkerlakken aan boord!
Rond het middaguur bleef het hard waaien, maar kwam de zon tevoorschijn zodat ik de was ophing. Na de lunch bracht Paul mij naar de kant en wandelde ik naar de bakker waar ik stokbrood kocht terwijl Paul het tweede reef oog repareerde. Terug aan boord zette ik de foto's op de weblog, terwijl Paul op internet snuffelde waar we een andere Victron shunt en kleine oplader konden kopen. Aan het eind van de dag belde ik nog even met mijn moeder en keken we een film.



zondag 3 augustus 
AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASCAR  (17 00.215 S 49 50.851 E)
We hadden gehoord dat de eerste kerkdienst om zes uur begon en toen ik rond half zeven buiten keek zag ik inderdaad al fietsen en brommers bij de kerk staan. 

OUSTE KERK VAN MADAGASCAR VANAF DE GIEBATEAU

Er begon ook een dienst om acht uur zodat we even voor achten naar de oudste kerk van Madagascar gingen we de dienst bijwonen. Toen we er aankwamen, hoorden we zingen en zat de kerk al bijna helemaal vol en zaten er zelfs mensen buiten op bankjes. We vonden nog een plekje binnen waar we de Malagassisch dienst bijwoonden. Het zingen was niet zo mooi als we gewend waren op de Pacific eilanden, maar toch leuk om me te maken.

DE KATHOLIEKE KERK
De dienst duurde tot tien uur, maar wij verlieten de kerk rond half tien en wandelden door het plaatsje, waar we langs nog vier andere volle kerken kwamen waar de diensten nog bezig waren. Hoewel heel veel mensen naar de kerk gingen, was de bedrijvigheid met de verkoop op straat en in de kleine winkeltjes druk.

VERKOOP HOUTSKOOL, OUDE WATERPUT,

BEZEM, ZELFGEMAAKTE HANDKAR MET HOUTEN WIELEN 
Even buiten het dorpje zagen we houten takken van de acacia boom, stengels van de pandanus planten en bladeren van de reizigersboom liggen en legde iemand ons uit dat ze begonnen met het bouwen van een traditioneel huis zoals we hier veelal zien.

CLOSE-UP VAN TRADITIONEEL HUIS, TRADITIONEEL HUIS
PANDANUS STENGELS EN ACACIA TAKKEN
GEDROOGDE REIZEGERS BLADEREN, REIZIGERS BOOM

Bijzonder is de "reizigersboom", genoemd naar het water dat in de grote bladeren blijft staan en zo reizigers in vroeger tijden van water voorzag. Deze boom is ook het symbool van de nationale vliegmaatschappij, Air Madagaskar. 

In de verte zagen we donkere luchten aankomen zodat we bij de bakker stokbrood kochten en terug naar de Giebateau gingen. Niet veel later begon het harder te waaien en te regenen zodat we onderuit gingen met boek/krant.

Zaterdag 2 augustus 

AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASKAR (17 00.215 S 49 50.851 E)

Nadat Paul de kabels tussen de accu's op gelijke lengte had gemaakt haalden we nog steeds geen vierhonderd Amp uit onze accu's zodat Paul contact had opgenomen met

het Battle born bedrijf. Wat Paul al vermoedde hij moest de accu's stabiliseren.

Aangezien het vandaag een mooie zonnige dag was, ging Paul bezig was om de accu's te stabiliseren. De enige mogelijkheid om de accu's goed te krijgen was met de zonnepanelen en hun Victron regelaar, aangezien onze mastervolt accu lader geen lithium batterijen herkent. Aan het eind van de dag waren alle accu's bijna gelijk maar nog niet helemaal goed. Ik deed ondertussen was huishoudelijke klusjes en was bezig met de foto's en de weblog.

Rond het middaguur kwamen er twee schepen binnen die aan de kade afmeerden en spullen op de kant zetten. Op de kade was het inmiddels druk met bewoners die hun spullen kwamen ophalen. Ze vervoerden hun spullen veelal met handkarren, fiets taxi's of tuktuks naar het dorp.

SCHEPEN DIE LOSSEN

Vrijdag 1 augustus
AMBODIFOTATRA, ILE SAINTE-MARIE, MADAGASCAR (17 00.215 S 49 50.851 E)
Rond zes uur hadden we een donkere bewolkte lucht met regen maar rond acht uur klaarde het op en bleef het grotendeels bewolkt zodat we na de koffie/chocomelk naar de kant gingen en rond negen uur een scooter huurden (50.000 Ariary €10,00).
We reden over een goed geasfalteerde kustweg die soms iets meer landinwaarts ging naar de noord punt van het eiland. Onderweg kwamen we door kleine (vissers)dorpjes waarvan de meeste huisjes uit hout met gedroogde (palm)bladeren bestonden. Bij de huisjes lagen vissersbootjes (kano's gemaakt van holle boomstammen) en liepen er vaak eenden, ganzen, kippen en honden over de weg waar we voor moesten uitwijken. Ook zagen we een visbootje/kano in de maak.

DORPJES MET VISBOOTJES EN ÉÉN IN DE MAAK. 
Onderweg kregen we een beetje een indruk hoe de malagassiër op het platteland leefden. De vrouwen wasten de kleren/afwas in stromende riviertjes of poeltjes, deden het huishouden en werkte op het land. De mannen deden het zwaardere werk op het land, begeleidde de koeien, en hielden zich bezig met (het drogen van) vanille. 

LEVEN OP HET PLATTENLAND
We zagen mannen die grote rotsblokken vanaf de heuvel naar beneden lieten rollen om ze vervolgens met hamers in kleine stukken te slaan.

KLEINER MAKEN VAN ROTSBLOKKEN.
Tussen de kleine dorpjes reden we langs rijstvelden, cassave planten, suikerriet bananen-, mango- broodvrucht-, palm- bomen en nog veel meer groene vegetatie, zagen langs de weg een waterval en passeerden Malagieërs die hun waren op hun hoofd of schouders droegen. 

PLATTELAND
Na ca. tweeënveertig kilometer kwamen we bij het einde van de verharde weg en waren aangekomen bij “Diatafana” de natuurlijke zwempoelen in de stille oceaan. We betaalden drieduizend Ariary (€0,60) voor het parkeren van de scooter en twintigduizend Ariary (€4,00) entree waarbij er een gids met ons meeging. Voor het zandstrand lagen grote zwarte rotsen waar de golven hoog overheen sloegen aangezien het behoorlijk waaide. Tussen de rotsen en het strand was een ondiepte waar toeristen konden zwemmen. 

DIATAFANA
Op het strand aten we een lunch en daarna reden we dezelfde weg terug omdat we besloten hadden de oostkust een andere dag te doen. De terugweg ging sneller dan verwacht zodat we ook nog naar de zuidpunt van het eiland reden. Zuidelijk van Ambodifotatra reden we over een goed geasfalteerde weg grotendeels langs de standen met hotels aan de ene kant en de gebruikelijke huisjes/winkels aan de andere kant tot we bij het vliegveld aankwamen. Het laatste stukje tot de zuidpunt van het eiland reden we over een zandweg met hobbel en kuilen. Op het strand zagen we vele gele tuktuks en prauwen waarvan de eigenaar nog met lange stok en peddel naar Ile au Nattes roeide maar ook zagen we prauwen met buitenboordmotor en zelf al wat grotere boten met motor. ZUIDPUNT EILAND MET PRAUWEN. 
Rond vijf uur en na honderd twaalf kilometer te hebben gereden leverden we de scooter in en gingen na een mooie dag terug naar de Giebateau.